Het grote onbeschofte collega's en werkgevers topic

[HellBeast]

HKLM_ schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 10:48:
[...]


Ik snap je werkgever wel ergens maar ze hadden beter moeten communiceren inderdaad. Maar 7 MCSE certificaten in 12 maanden is niet mogelijk zonder cheaten. (dumps leren) Dat is 1,4 maand per certificaat

Alleen voor de laatste twee examens heb ik ook "proefexamens" ;-) bekeken. De eerste (basis)certificaten (MCP) zeker niet. Dat was echt puur elke avond het boek doornemen en de oefenexamens die door de opleider werd verstrekt oefenen.

Ik heb ook niet alle examens in 1 keer gehaald. Een aantal heb ik in 2x gedaan.

Ergo: ik ben niet Roomser dan de paus.

[T.C]

Joris748 schreef op donderdag 9 september 2021 @ 14:08:
Mijn eerste baan was bij een bedrijf van ca 100 medewerkers. Het werd geleid door zo'n typische directeur/eigenaar: stronteigenwijs en wist het altijd beter. Dat was waarschijnlijk ook de reden dat hij destijds bij zijn werkgever opstapte, om vervolgens in dezelfde business voor zichzelf te beginnen.

Kan me nog de keer herinneren dat hij op sokken naar boven kwam (engineering zat op de 1ste verdieping) en bij mijn collega bovenop zijn bureau ging staan. Mijn collega had blijkbaar een fout gemaakt (kan natuurlijk gebeuren) en de directeur vond het nodig om hem uit te kafferen met alle collega's erbij: "kun je niet zelf nadenken? laat ook maar, de volgende keer hoef je niet meer zelf na te denken, laat dat maar aan mij over". Natuurlijk heeft die directeur nooit excuses aangeboden, want "zijn soort maakt geen fouten."

Kloktijden was ook altijd gezeik. Wel klagen over 5 minuten te laat beginnen, maar het wel vanzelfsprekend vinden dat je iedere dag een half uur tot een uur (onbetaald) overwerkt.

Herkenbaar

Flexibiliteit komt van twee kanten

De situatie was als volgt:
In 2008 was ik een chemisch analist bij een multinational die opereerde in de hoek van gezondheidsproducten.
Voor enkele systemen hadden we een server die deze aanstuurde en die server was nogal brak.
De server ging bijna dagelijks op zijn muil en dan kon je uren langer werken om je werk af te krijgen.
Overuren werden niet uitbetaald en mochten niet gecompenseerd worden.

De werkdagen waren gewoon 8 uur.

Na een aantal weken de 60 uur aangetikt te hebben, had ik een keer geluk en bleef de server in de lucht.
Dus ik kon op tijd naar huis. in de ochtend had ik alleen niet gekeken of ik 7:00 of 7:05 binnenkwam.
De volgende dag mocht ik voor alle collega's gaan verantwoorden waarom ik dacht dat ik wel mocht compenseren (had geen 8:00, maar 7:55 gewerkt). ​

Nu was er één analyse, waarvoor alleen ik gecertificeerd was om uit te voeren en die binnen 2 uur na productie ingezet moest zijn.
Exact 1 week nadat ik mij had mogen verantwoorden, had de werkgever zijn planning niet helemaal goed en was productie pas laat klaar met dat product.
Die dag had het ook weer een keer meegezeten en ik stond op het punt om naar huis te gaan.
Ik had gecontroleerd, ik had 8:01 gewerkt en mocht dus gaan.

Vraagt mijn werkgever of ik dat product wilde analyseren (iets wat 2 uur werk zou opleveren).
Daar had ik niet zoveel zin in en gaf aan dat ik nu weer een keer op tijd naar huis kon en dat ik had gecontroleerd dat ik ook echt 8:00 had gewerkt.
Kreeg de vraag van hem of ik wist hoeveel hem dat kostte.
Lachend liep ik weg en antwoordde: "Ongeveer 5 minuten."

* T.C wist al dat zijn contract niet verlengd zou worden, wat hij echt niet erg vond

---

Meen je dat echt? Mag ik echt gratis Consignatiediensten gaan draaien? Bedankt, maar ik sla over.

Bij dezelfde werkgever als hierboven.

Tijdens het ontwerpen van de opslag van de producten, hadden ze niet gekozen voor kwaliteit maar voor lage prijs.
De opslagcondities mochten maximaal 24 uur en binnen bepaalde grenzen afwijken.
Op een gegeven moment kregen we van engineering de vraag of we op de hoogte waren dat de opslag al 3 weken buiten de specificaties werkten.

Dat was de reden om consignatiediensten te introduceren, want het moest voorkomen worden.
Dus het werd besproken in het team overleg, waarbij iedereen om de 5 weken een hele week 24 uur/dag.
We zouden er geen vergoeding voor krijgen en een telefoon voor bereikbaarheid zat er ook niet in, we moesten ons privé nummer maar geven.

Toen ik vroeg of ik in die week wel gewoon naar de kroeg mocht om een avond bier te drinken met vrienden, kreeg ik te horen dat dat niet de bedoeling was.

Ik heb vriendelijk bedankt voor de eer om 1 keer in de 6 weken zonder vergoeding mijn vrijheid kwijt te zijn.

---

Bij mijn huidige werkgever ben ik de hele dag onderweg of bij opdrachtgevers, dus hebben we een telefoon van de zaak.
We hebben geen consignatie diensten of wat dan ook, dus in de avond neem ik mijn telefoon niet op.

Belt de divisie directeur om 21:30 op en ik neem niet op (Ik werk van 6:30/7:00 tot 15:30/16:00, opnemen wil ik nog wel doen tot 18:30/19:00 maar daarna ook niet meer).

De volgende dag belt hij mij overdag op en vraagt waarom ik niet had opgenomen.
Ik geef aan dat ik eigenlijk een meeting heb en dat tot het einde van de dag.
Maar dat ik de dag daarop van 6:30 tot 7:00 wel tijd heb en hem dan wel zal bellen.

Hij gaf aan dat hij pas om 10:00 begon met werken.
Mijn reactie was dat ik tot 16:00 werkte.

Uiteindelijk snapte hij de hint.

[darkkingll]

Dwarlorf schreef op dinsdag 7 september 2021 @ 13:10:
[...]


Zoiets heb ik ook gehad. Aantal vaste krachten kregen wel een kerstpakket en de 'uitzendkrachten' niet. 1 uittzendkracht vroeg er zelf om 1 en kreeg die ook maar dat was mij mijn eer te na.

In de detachering heb ik gezien dat dit soort scheidingen helaas vrij normaal zijn: bij een gigantische overheidsinstanties kregen de externen geen kerstpakket en zowel bij dat bedrijf als bij een latere opdracht elders mochten externen niet mee met het afdelingsuitje. Bij dat 1e bedrijf mochten we wel mee doen met het kerstdiner, maar was dat dan wel eigen tijd, terwijl internen gewoon hun uren ervoor mochten schrijven.

Wat je daardoor kreeg was dat de externen van ons team(6 van de 8 mensen) wel gewoon aan het werk waren, maar de hele dag niet productief waren.


Bij dat 1e bedrijf nog ruzie gehad met de scrummaster trouwens. Ik zat steeds in een hotel want 2 uur reistijd etc, maar er was een keer snachts ingebroken in mijn auto. Ik was die dag dus iets later dan normaal op het werk en moest tussendoor nog langs de carglass.
Ik had netjes mijn laptop mee naar de carglass en was daar aan het werk geweest. Vlak voor we altijd gingen lunchen was de auto weer "klaar" dus ik stuur een berichtje dat ik eraan kom maar direct naar de kantine loop.
Krijg ik van de scrummaster een berichtje "heb je nog niet genoeg pauze gehad?"
Dat negeerde ik toen.
Echter toen ik om 17.00 mijn spullen inpakte om weer naar huis te gaan maakte hij een opmerking in de trand van dat ik nog geen 9 uur had gewerkt. Toen heb ik erg duidelijk gemaakt dat ik vaak genoeg wel ruim 9 uur werk, alleen vandaag kon het niet even anders door die inbraak, en dat we dan nog de mazzel hadden dat mijn werkbenodigdheden niet in de auto lagen.

[ Voor 35% gewijzigd door darkkingll op 10-09-2021 12:18 ]

[Heroic_Nonsense]

FreakNL schreef op zondag 5 september 2021 @ 23:18:
[...]
Ze hebben nog talloze pogingen gedaan om me binnen te houden maar ik was zo verschrikkelijk klaar met dat urengeneuk. Been there, Done that (toen al).
[...]

People don't quit jobs or employers; people quit middle management.

[downtime]

HKLM_ schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 10:48:
[...]

Maar 7 MCSE certificaten in 12 maanden is niet mogelijk zonder cheaten. (dumps leren) Dat is 1,4 maand per certificaat

Kan prima uit de boeken als je een deel van de kennis al hebt, gemotiveerd bent om daar al je vrije tijd in te steken en makkelijk leert. Ik deed mijn MCSA/MCSE examens ook altijd op die manier. Gewoon deadline stellen door het examen over 2 maanden in te plannen en dan dat boek doornemen. Heb nooit dumps gebruikt omdat ik niet alleen het papiertje wilde maar ook wat wou leren (al was het dan ook puur theorie).

[Heroic_Nonsense]

Ik heb een aantal callcenterbaantjes gehad.Nu zijn callcenters de grootste centencheckers die er zijn; echt iedere minuut moet worden verantwoord, inclusief plaspauzes.

Doorgaans doet men dat met een programmaatje op de desktop, of via het cellcentertelefoniesysteem.

Bij één werkgever introduceerden ze een extra "optimalisatielaag" daartussen: plaspassen. Bij de bureau's van de supervisors hingen aan een magneetbord doorgaan drie lanyards met een plastic kaartje. Wilde je naar het toilet, dan moest je zo'n pasje pakken bij de supervisor en zeggen dat je even weg was. Bij terugkomst pasje dus weer terughangen en melden dat je weer aan de lijn ging.

De pas moest ook echt om de nek, zodat andere supervisors konden zien dat je geoorloofd van je plek was als ze je zagen lopen.

Was het druk? Dan werd een aantal (of alle) plaspassen weggelegd; niemand mocht dan dus naar het toilet.

Volgens mij moet je een speciaal soort sadist (of fascist?) zijn om zo iets te bedenken.

Ik vond het zo'n enorme kleuterschoolmentaliteit dat ik heel rap een andere functie heb geaccepteerd (binnen hetzelfde bedrijf, dat wel) waar ze nog nooit van plaspassen hadden gehoord (en ik ook nooit meer een klant aan de telefoon had; ook niet verkeerd).

Bij een ander callcenterbaantje stonden er twee afwezigheidscodes in het telefoonsysteem: "Kort toiletbezoek" en "Lang toiletbezoek". Hoe háál je het in je hoofd om zo'n inbreuk op iemands privacy te plegen. Je hoefde nog net niet bij terugkomst in te vullen hoeveel centiliter of gram je had geproduceerd.

[ Voor 11% gewijzigd door Heroic_Nonsense op 10-09-2021 13:03 ]

[SmurfLink]

darkkingll schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 12:11:
[...]

Bij dat 1e bedrijf nog ruzie gehad met de scrummaster trouwens.

[....]

maakte hij een opmerking in de trand van dat ik nog geen 9 uur had gewerkt.

klinkt niet alsof het echt een scrummaster was.. meer een micromanager met een fancy hippe titel..

[LankHoar]

Heroic_Nonsense schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 12:59:
Ik heb een aantal callcenterbaantjes gehad.Nu zijn callcenters de grootste centencheckers die er zijn; echt iedere minuut moet worden verantwoord, inclusief plaspauzes.

Doorgaans doet men dat met een programmaatje op de desktop, of via het cellcentertelefoniesysteem.

Bij één werkgever introduceerden ze een extra "optimalisatielaag" daartussen: plaspassen. Bij de bureau's van de supervisors hingen aan een magneetbord doorgaan drie lanyards met een plastic kaartje. Wilde je naar het toilet, dan moest je zo'n pasje pakken bij de supervisor en zeggen dat je even weg was. Bij terugkomst pasje dus weer terughangen en melden dat je weer aan de lijn ging.

De pas moest ook echt om de nek, zodat andere supervisors konden zien dat je geoorloofd van je plek was als ze je zagen lopen.

Was het druk? Dan werd een aantal (of alle) plaspassen weggelegd; niemand mocht dan dus naar het toilet.

Volgens mij moet je een speciaal soort sadist (of fascist?) zijn om zo iets te bedenken.

Ik vond het zo'n enorme kleuterschoolmentaliteit dat ik heel rap een andere functie heb geaccepteerd (binnen hetzelfde bedrijf, dat wel) waar ze nog nooit van plaspassen hadden gehoord (en ik ook nooit meer een klant aan de telefoon had; ook niet verkeerd).

Bij een ander callcenterbaantje stonden er twee afwezigheidscodes in het telefoonsysteem: "Kort toiletbezoek" en "Lang toiletbezoek". Hoe háál je het in je hoofd om zo'n inbreuk op iemands privacy te plegen. Je hoefde nog net niet bij terugkomst in te vullen hoeveel centiliter of gram je had geproduceerd.

Ik zou een pispot meenemen en die neerzetten als suggestie voor gebruik op de drukke momenten. Of gewoon altijd, scheelt weer tijd. En personeel ook niet laten drinken of eten, want wat niet naar binnen gaat hoeft er ook niet weer uit

[dj.verhulst]

Arloid schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 08:41:
@dj.verhulst heel herkenbaar verhaal, heb zelf een arbeidsbeperking en dat haal je er niet zomaar uit. Nu valt er met een hoop werkgevers gelukkig goed te praten maar het meerendeel echt helemaal niet.

Zo vaak gehoord "wij hebben slechte ervaringen met mensen die autisme hebben" dat het ook van mijn kant het einde van de discussie is. Tja dan hebben ze iemand over de vloer gehad die laag functioneerde of met een sociale handleiding komt, heerst nog steeds dat elke autist hetzelfde is terwijl het een samenkoming van stoornissen is die een beperking vormen.

Dat ga ik ze niet uitleggen, dan heb je nog de UWV boertjes die makkelijk geld zien, die kunnen al helemaal opzouten met dat ze het beste met je voor hebben, gaat gewoon om de loon compensatie. Ben er weinig tegengekomen die dan meer dan het minimumloon bieden, daar ga ik niet voor achter een formaatzaag of cnc machine staan.

Kan er zo kwaad om worden, Ik heb zelf zoiets de beste ICT'ers die ik ken, hebben vaak auti kenmerken of een diagnose. En die lui die perfecte sociale vaardigheden en communicatie vaardigheden hebben zijn vaak beroerde beheerders zodra het niet in een boek staat weten ze het niet meer.

HellBeast schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 10:18:
Ik heb ook een ex werkgever gehad die mij onbeschoft heeft behandeld.


Het heeft mij wel een soort van knauw gegeven voor de rest van mijn loopbaan en mijn privé qua communicatie en vertrouwen. Afspraken wil ik altijd op mail bevestigd zien. Ik lees alles tot in de puntjes door als het aankomt op voorwaarden, contracten of andere officiële documenten. Mijn tweede werkgever (waar ik nu nog steeds werkzaam ben) was niet gewend om op die manier intern te communiceren. Gelukkig werk ik nu voor een baas die altijd zijn afspraken nakomt.

Ook herkenbaar, bij dat bekende bedrijf met die slechte auto's en houding deden ze het volgende.
Ze mochten op een gegeven moment zelf MSCE lessen geven examens doen, dus iedereen die geselecteerd was ging na het werk naar een cursus avond waar ze het boek gaven en je in 3 stappen het boek door moest, boeide ze compleet niet als je dat doorleest en bestudeerd je dat in in een week doet na je werk. En als je zei dat je ook een gezin had en een sociaal leven lachde ze je gewoon uit. Je deed dan examen klaar of niet. De meeste zakte dan. Natuurlijk deed je best en probeerde je nog eens en dan was het onmogelijk om examen te doen. Maar je had wel de kennis en wat modulen die je wel gehaald had. En daar werd je ook voor weg gezet bij een detachering. Maar op je functionering gesprek kreeg je onderuit de zak dat je de kantjes eraf liep anderen konden het ook dus moet jij het ook kunnen. maar de gene die het wel in 1x gehaald hadden, daar hadden ze ook wel een excuus, je bent betrokken geweest bij een ongeluk ook al was het niet jou schuld, je bent te veel ziek geweest. Of wat ze maar ook konden verzinnen.

HellBeast schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 10:58:
[...]


Alleen voor de laatste twee examens heb ik ook "proefexamens" ;-) bekeken. De eerste (basis)certificaten (MCP) zeker niet. Dat was echt puur elke avond het boek doornemen en de oefenexamens die door de opleider werd verstrekt oefenen.

Ik heb ook niet alle examens in 1 keer gehaald. Een aantal heb ik in 2x gedaan.

Ergo: ik ben niet Roomser dan de paus.

Ik ben ooit begonnen met MSCE NT4 , na 3 a 4 generaties ga je wel een patroon zien, ook al veranderd er wel veel.

Maar ik zie nog steeds de meerwaarde niet zo, vind het meer hebben van begrijpend lezen Engels op HAVO/VWO niveau. Iedereen ken de uitdrukking papieren MSCE wel. En iedere keer roepen ze dat het nu onmogelijk is om zonder inzicht te slagen en niet puur op fotografisch geheugen te slagen. En zie ik dat wel weer gebeuren.

Wat ik ook niet snap dat zo weinig mensen bij een vakbond zitten, ze hebben mij erg goed geholpen doen ik op een uiterst bedenkelijke manier eruit gezet werd, heb er een behoorlijke schikking aan over gehouden en toen een nieuwe motor gekocht toen ik weken later een veel beter baan op alle vlakken gekregen had.

Om te plagen heb ik mijn eerste loonstrook waar ik ruim 800 bruto verdiende zonder overwerk of reistijd op een intern e-mail adres gezet, gevolg in 1 jaar na mijn vertrek was 70 % van de buitendienst vertrokken en toen moesten ze de resterende mensen een serieuze verhoging geven omdat ze het werk niet gedaan kregen omdat juist de beste krachten weg waren gegaan.

[darkkingll]

SmurfLink schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 13:20:
[...]

klinkt niet alsof het echt een scrummaster was.. meer een micromanager met een fancy hippe titel..

Yup.
Andere keren stond die letterlijk te springen van woede omdat ik hem niet uit liet praten. (Hij had mij die dag al meerdere keren niet uit laten praten).
Uiteindelijk werd mijn inhuur dan ook niet verlengd. Was ik niet rouwig om, want als men vanuit andere teams al vragen gaat stellen over de werksfeer en het die teams opvalt dat de sfeer veel beter is als de scrummaster en de interne ontwikkelaar op vakantie zijn zegt dat genoeg lijkt mij.

Toppunt was dat die ontwikkelaar mij een eikel noemde terwijl ik aan het overleggen was met een 3e partij.

Op ten duur meldde ik mijn testbevindingen maar niet meer rechtstreeks bij hem, maar bij de product owner..

Na een gesprek met de lijnmanager was besloten dat ik eens jn de zoveel tijd met die ontwikkelaar zou spreken om te kijken hoe het ging. Na 1 gesprek had de ontwikkelaar daar al geen zin meer in, zelfs niet na meerdere keren vragen. De lijnmanager wou daar vervolgens niets mee doen en kwam uiteindelijk met "jij bent extern, dus jij moet er dan maar uit".

[ Voor 16% gewijzigd door darkkingll op 10-09-2021 13:55 ]

[Arloid]

Heroic_Nonsense schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 12:59:
-snip-

Bij een ander callcenterbaantje stonden er twee afwezigheidscodes in het telefoonsysteem: "Kort toiletbezoek" en "Lang toiletbezoek". Hoe háál je het in je hoofd om zo'n inbreuk op iemands privacy te plegen. Je hoefde nog net niet bij terugkomst in te vullen hoeveel centiliter of gram je had geproduceerd.

Die knop is ook niet voor je eigen toiletbezoek maar die van je leidingende, "kort toiletbezoek" voor als ie even komt lopen druppelen en "lang toiletbezoek" als ie zwaar uit z'n mond komt bouten.

[T.C]

Arloid schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 13:57:
[...]

Die knop is ook niet voor je eigen toiletbezoek maar die van je leidingende, "kort toiletbezoek" voor als ie even komt lopen druppelen en "lang toiletbezoek" als ie zwaar uit z'n mond komt bouten.

[darkkingll]

Ohja, ik heb ook een blauwe maandag bij het beruchte bedrijf van de "security expert" gewerkt.
Trainingsklasje, 1e 2 maanden alleen maar certificering halen. Denk aan de officiële word, outlook en meer van dat soort certificaten. Voor mij stelde dat niets voor, dus de helft van de tijd was ik me aan het vervelen, ik kende de stof al, maar mocht niet eerder examen doen want dan zou ik uit de pas lopen.
Vervolgens werd ik in mijn proefperiode er zonder opgaaf van redenen uitgeknikkerd, de dag nadat ik de voucher voor het configuring Windows 7 certificaat kreeg. Die heb ik dus mooi nog op hun kosten gehaald 😀

[i_r_]

darkkingll schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 14:01:
Ohja, ik heb ook een blauwe maandag bij het beruchte bedrijf van de "security expert" gewerkt.
Trainingsklasje, 1e 2 maanden alleen maar certificering halen. Denk aan de officiële word, outlook en meer van dat soort certificaten. Voor mij stelde dat niets voor, dus de helft van de tijd was ik me aan het vervelen, ik kende de stof al, maar mocht niet eerder examen doen want dan zou ik uit de pas lopen.
Vervolgens werd ik in mijn proefperiode er zonder opgaaf van redenen uitgeknikkerd, de dag nadat ik de voucher voor het configuring Windows 7 certificaat kreeg. Die heb ik dus mooi nog op hun kosten gehaald 😀

Dit gebeurd best veel in de detachering.
Soms nemen ze teveel mensen aan of valt het toch tegen hoeveel mensen aangenomen worden op een klus.

Ik heb dit ook meegemaakt maar ze betaalden gewoon 2 maanden netjes en ik kon studieboeken aanvragen maar die had ik zelf al. Nog wel een paar interne cursussen meegepakt.

Bij een maat van me kwam ie op kantoor ging men daar een beetje glazig kijken wat ie daar kwam doen, terwijl ie gewoon was aangenomen een maand geleden. Bleek dat ze ook geen klussen hadden op dat moment met wat gezeik heeft ie toen toch nog de maand betaald gekregen.

[darkkingll]

Ja, ik weet dat dat hier ook het geval was en ze daarom de 2 lastigste gevallen eruit hebben gegooid.
Niet dat ik daar rouwig om was, want ik zou anders het 1e jaar toch alleen maar (1elijns)helpdeskwerk doen.

[ Voor 35% gewijzigd door darkkingll op 10-09-2021 14:14 ]

[mhr-zip]

darkkingll schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 12:11:
[...]
Bij dat 1e bedrijf mochten we wel mee doen met het kerstdiner, maar was dat dan wel eigen tijd, terwijl internen gewoon hun uren ervoor mochten schrijven.

Zou het ook niet gewoon netjes zijn als die uren uit de zak van de detacheerder komen? Daar ben je in dienst, en die betalen het wisselgeld wat ze salaris noemen.

Als jij die uren van het kerstdiner schrijft, worden ze gewoon volle porie doorbelast. Dat zijn andere tarieven dan wat ze bij jouw aan het einde van de maand storten.

Dus ik zou mijn detacheerder bellen wanneer het kerstdiner is onder werktijd. Schrijven ze het maar weg als cursus ofzo.

[dj.verhulst]

i_r_ schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 14:08:
[...]


Dit gebeurd best veel in de detachering.
Soms nemen ze teveel mensen aan of valt het toch tegen hoeveel mensen aangenomen worden op een klus.

Ik heb dit ook meegemaakt maar ze betaalden gewoon 2 maanden netjes en ik kon studieboeken aanvragen maar die had ik zelf al. Nog wel een paar interne cursussen meegepakt.

Bij een maat van me kwam ie op kantoor ging men daar een beetje glazig kijken wat ie daar kwam doen, terwijl ie gewoon was aangenomen een maand geleden. Bleek dat ze ook geen klussen hadden op dat moment met wat gezeik heeft ie toen toch nog de maand betaald gekregen.

Ik was teamleider bij een grote klus bij het inrichten van een flinke middelbare school ,, nieuw gebouw alles was nieuw behalve het gezeik en klein menselijkheid en micromanagement wat je op scholen aantreft.

Had een aantal mensen toe gewezen gekregen, iemand was aangenomen omdat ie goed met glas was, mooi ga jij dan deze glasvezel fuseren maar doen kijkt ie me glazig aan, zegt ie dat ie glasblazer was geweest voor ie 2 jaar in de bak had gezeten, maar hij wilde het wel proberen ..,, Nou ga maar ff wat anders doen , ruim die lege dozen maar op plat maken en de karton container in. Ik bellen met het detachering bureau..... dat ik om een glasvezel fusie werker gevraagd had en niet om een glasblazer voor flessen en glazen en kunst voorwerpen.

Detachering bureau aan de lijn, Oh sorry hadden we toch meer door moeten vragen, tegen hun had ie gezegd dat ie in het gevangeniswezen gezeten had en op de werk afdeling bezig was geweest, niet dat ie gezeten had.
Zeg ik heb je niet gevraagd om opleidingen en certificaten ? zegt ze met wat jullie als budget hebben is het onmogelijk om een gecertificeerde glasvezel werker te krijgen dus hebben we hem maar gestuurd , en hoe moet ik dat weten glas is toch glas ?? Dacht dat het wel kon ....

Nou kon me dat niet zo veel schelen dat ie gezeten had, heb hem gewoon het hele project dingen laten opruimen en dat deed ie ook goed en geen gezeur of wat, had ie tenminste een goede werkervaring opgedaan, project afgelopen hij bedankte me nog dat ik hem niet weg had gestuurd .

[wiemelen]

Het valt me op dat in dit topic relatief weinig post staan over beoordelingen.
Dus laat ik er maar 1tje toevoegen ... en gelijk ook enkele leuke anekdotes bijvoegen.

Bij de detacheerder waar ik vroeger werkte, kreeg je lange tijd een beoordeling op 3 niveaus :
1) Beoordeling binnen je project ... met ook input van de klant. Dit was vond ik altijd het meest representatief, maar eigenlijk werd hier weinig of niets mee gedaan. Alleen als die beoordeling slecht was, moet je je zorgen maken ... maar dat gebeurde zelden.
2) De projectbeoordeling werd dan vergeleken met andere werknemers van hetzelfde niveau op andere projecten ... die vaak ook nog eens hele andere dingen deden. Daar werd dan een ranking gemaakt die invloed had op je jaarlijkse loonsverhoging. Beetje bagger dus en veel favouritisme (je gezicht vaak op hoofdkantoor laten zien deed veel ... maarja, ik zat meestal ver weg en ging geen 400km rijden voor een vrijmibo).
3) Beoordeling op het extra werk dat je deed buiten je project. Hier werd je jaarlijkse bonus op gebaseerd.

Hoe werkte dit in praktijk :
- Punt 2 maakte eigenlijk niet veel uit, want het verschil in loonsverhoging tussen een hoge en lage ranking was minimaal.
- Punt 3 maakte al helemaal niets uit. Ik was er al snel achter dat iedereen om het andere jaar die bonus kreeg, ongeacht hoeveel uren je buiten je project presteerde. Dit diende eigenlijk vooral om juniors te motiveren ... maar gezien velen niet langer dan 3 - 4 jaar bleven werkte dat ook enkel bij hen De bonus was vaak ook veel te laag om echt motiverend te zijn.

Later zijn ze dan overgeschakeld op een ander beoordelingssysteem. In je targets moest je je niet meer focussen op verbeterpunten, maar enkel op dingen waar je al goed in was (daar moest je proberen nog beter in te worden). Was blijkbaar HR-technisch de nieuwste van de nieuwste trend. Dus ja ... de laatste paar jaren heb ik niemand meer gekend die een slechte beoordeling kreeg o.b.v. targets


Grappige anekdotes:
1) Er was een formule op basis waarvan bonussen berekend werden voor ieder level. Maar naast die formule was er ook een regel dat het bedrijf a.d.h.v. de jaarlijkse resultaten bepaalde tegen welk percentage de bonus uitgekeerd werd. In 2008 tijdens de bankencrisis werd er plots aangekondigd dat iedereen lager dan manager géén bonus kreeg. Beetje gemor her en der en toch een grote glimlach bij de managers. Tot ze in te horen kregen dat de managersbonus uitbetaald werd aan 0%. Dus hilariteit alom bij de lagere levels.

2) Omdat vele van ons in projecten overal te lande zaten, kregen we 1x per jaar bezoek van een HR representative. Beetje voor de show om met ieder van ons een apart gesprek te hebben over hoe we ons op het project voelden bla bla bla. Op een warme zomerdag daagt zo'n jonge HR dame (mid-eind 20) op zo rond 10:30 (want ja zij mochten reistijd als werkuren boeken, terwijl anderen dagelijks gelijkaardige afstanden reden buiten werktijd).
Ik moest haar oppikken van de parking en fronste gelijk mijn wenkbrauwen toen ik haar zag. Het was weliswaar rond de 30 graden buiten, maar deze dame had besloten om te verschijnen in een minirok en 2 over mekaar getrokken spaghetti topjes zonder BH (terwijl wij altijd verplicht in maatpak moesten rondlopen). Als de lichtinval juist was, keek je dwars door de topjes heen net alsof ze deze niet aan had. Dus ik begeleid haar naar binnen en zij installeert zich in een lokaal waar ze met ieder van ons een gesprek heeft van 15-20 minuten. Toeval of niet ... zij zat net op een plek met goede lichtinval en om de een of andere reden kwam iedereen (enkel mannen op het IT-project, zoals wel vaker) er met een grote glimlach buiten

[ge-flopt]

Heroic_Nonsense schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 12:59:
Bij één werkgever introduceerden ze een extra "optimalisatielaag" daartussen: plaspassen. Bij de bureau's van de supervisors hingen aan een magneetbord doorgaan drie lanyards met een plastic kaartje. Wilde je naar het toilet, dan moest je zo'n pasje pakken bij de supervisor en zeggen dat je even weg was. Bij terugkomst pasje dus weer terughangen en melden dat je weer aan de lijn ging.

Dat heb ik ook gehad, alleen was het niet op het werk, maar op de kleuterschool.

[dj.verhulst]

Beoordeling gesprekken .........

Bij dat beruchte bedrijf van de slechte auto's en houding.
moest je 2 x komen per jaar . het eerste gesprek hoe het bedrijf over jou dacht ( directie ) en het 2e hoe jij dingen ervaart en wat je met het eerste gesprek ga doen.

Nu hadden we een hoofdplanning buiten/binnendienst die de bijnaam Adolf had en deed of ie t de centen die we van de baas verloren uit zijn zak werden bij gepast....

Asperger kenmerken + extrovert karakter X slimmer dan gemiddeld = zeer ad rem en heb ik overal wel een antwoord op, en kon ik zo'n gesprek snel overnemen en de zaken omdraaien.

In mijn loopbaan daar is me ter oren gekomen dat die hoofdplanning van 2 gesprekken wakker lag met dat van mij en van een andere collega die wel een broer van mij kon zijn.

Als ie dan een lijstje met "verbeter" punten mee kreeg door de directie en het hogere kader mee kreeg wist ik dat altijd te weerleggen , had ik wat verkloot deed ik niet moeilijk maar ze probeerde altijd dingen op te blazen en dat men daarom weer geen salaris verhoging "kon" geven. Ik dreef die man tot op de grens hoe onredelijk ze waren en zich tegenspraken, 1 x liep ie weg uit het gesprek en riep jij ben geen spijker aan mijn kist maar een emmer vol !!!

Bij andere werkgevers had ik meer normale functionering gesprekken.

[The Eagle]

wiemelen schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 16:54:
Het valt me op dat in dit topic relatief weinig post staan over beoordelingen.
Dus laat ik er maar 1tje toevoegen ... en gelijk ook enkele leuke anekdotes bijvoegen.

Bij de detacheerder waar ik vroeger werkte, kreeg je lange tijd een beoordeling op 3 niveaus :
1) Beoordeling binnen je project ... met ook input van de klant. Dit was vond ik altijd het meest representatief, maar eigenlijk werd hier weinig of niets mee gedaan. Alleen als die beoordeling slecht was, moet je je zorgen maken ... maar dat gebeurde zelden.
2) De projectbeoordeling werd dan vergeleken met andere werknemers van hetzelfde niveau op andere projecten ... die vaak ook nog eens hele andere dingen deden. Daar werd dan een ranking gemaakt die invloed had op je jaarlijkse loonsverhoging. Beetje bagger dus en veel favouritisme (je gezicht vaak op hoofdkantoor laten zien deed veel ... maarja, ik zat meestal ver weg en ging geen 400km rijden voor een vrijmibo).
3) Beoordeling op het extra werk dat je deed buiten je project. Hier werd je jaarlijkse bonus op gebaseerd.

Hoe werkte dit in praktijk :
- Punt 2 maakte eigenlijk niet veel uit, want het verschil in loonsverhoging tussen een hoge en lage ranking was minimaal.
- Punt 3 maakte al helemaal niets uit. Ik was er al snel achter dat iedereen om het andere jaar die bonus kreeg, ongeacht hoeveel uren je buiten je project presteerde. Dit diende eigenlijk vooral om juniors te motiveren ... maar gezien velen niet langer dan 3 - 4 jaar bleven werkte dat ook enkel bij hen De bonus was vaak ook veel te laag om echt motiverend te zijn.

Later zijn ze dan overgeschakeld op een ander beoordelingssysteem. In je targets moest je je niet meer focussen op verbeterpunten, maar enkel op dingen waar je al goed in was (daar moest je proberen nog beter in te worden). Was blijkbaar HR-technisch de nieuwste van de nieuwste trend. Dus ja ... de laatste paar jaren heb ik niemand meer gekend die een slechte beoordeling kreeg o.b.v. targets


Grappige anekdotes:
1) Er was een formule op basis waarvan bonussen berekend werden voor ieder level. Maar naast die formule was er ook een regel dat het bedrijf a.d.h.v. de jaarlijkse resultaten bepaalde tegen welk percentage de bonus uitgekeerd werd. In 2008 tijdens de bankencrisis werd er plots aangekondigd dat iedereen lager dan manager géén bonus kreeg. Beetje gemor her en der en toch een grote glimlach bij de managers. Tot ze in te horen kregen dat de managersbonus uitbetaald werd aan 0%. Dus hilariteit alom bij de lagere levels.

2) Omdat vele van ons in projecten overal te lande zaten, kregen we 1x per jaar bezoek van een HR representative. Beetje voor de show om met ieder van ons een apart gesprek te hebben over hoe we ons op het project voelden bla bla bla. Op een warme zomerdag daagt zo'n jonge HR dame (mid-eind 20) op zo rond 10:30 (want ja zij mochten reistijd als werkuren boeken, terwijl anderen dagelijks gelijkaardige afstanden reden buiten werktijd).
Ik moest haar oppikken van de parking en fronste gelijk mijn wenkbrauwen toen ik haar zag. Het was weliswaar rond de 30 graden buiten, maar deze dame had besloten om te verschijnen in een minirok en 2 over mekaar getrokken spaghetti topjes zonder BH (terwijl wij altijd verplicht in maatpak moesten rondlopen). Als de lichtinval juist was, keek je dwars door de topjes heen net alsof ze deze niet aan had. Dus ik begeleid haar naar binnen en zij installeert zich in een lokaal waar ze met ieder van ons een gesprek heeft van 15-20 minuten. Toeval of niet ... zij zat net op een plek met goede lichtinval en om de een of andere reden kwam iedereen (enkel mannen op het IT-project, zoals wel vaker) er met een grote glimlach buiten

Klinkt me heel erg bekend, grote Amerikaanse consulting firm toevallig? Als je in 2007/2008 een knappe blonde dame als wagenparkbeheerder had is het dezelfde. In which case ik die blonde hr dame gemist heb

[Panzer_V]

Beoordelingen. Breek me er de bek niet over. Bij een grote financiële dienstverlener was de salarisverhoging afhankelijk van je beoordeling, de CAO verhoging was vrijwel altijd tussen de 0 en 1 procent. Steevast gaf het middel management elkaar een boven gemiddeld, daarna via een Poolse Landdag werd het werkvolk beoordeeld door managers die mij niet eens kenden. Een paar lucky dames en heren kregen dan ook een bovengemiddeld en de rest een onder gemiddeld. Want, het budget was op.

De OR liep wel ieder jaar weg met dit model, want, er was voor iedereen ruimte om bovengemiddeld te scoren. Bullshit dus.

Helaas beschikte ik over vaardigheden die zeer schaars waren binnen het bedrijf. Een jaar ben ik zelfs een half jaar lang uitgeleend geweest om een belangrijk project te redden. Die manager daar laaiend enthousiast en tevreden over mijn inzet en stuurt een mail naar mijn manager met de strekking, geef die gast een ver boven gemiddeld beoordeling.

Heb ik mijn beoordeling krijg ik een ondergemiddeld. Mijn manager vond dat ik mijn targets niet gehaald had omdat ik was uitgeleend aan dat project. Duh,,…het was mijn eigen manager die mij daarheen had gestuurd. Dikke zeug was het.

[Heroic_Nonsense]

Panzer_V schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 20:31:
Beoordelingen. Breek me er de bek niet over. Bij een grote financiële dienstverlener was de salarisverhoging afhankelijk van je beoordeling, de CAO verhoging was vrijwel altijd tussen de 0 en 1 procent. Steevast gaf het middel management elkaar een boven gemiddeld, daarna via een Poolse Landdag werd het werkvolk beoordeeld door managers die mij niet eens kenden. Een paar lucky dames en heren kregen dan ook een bovengemiddeld en de rest een onder gemiddeld. Want, het budget was op.

De OR liep wel ieder jaar weg met dit model, want, er was voor iedereen ruimte om bovengemiddeld te scoren. Bullshit dus.

Helaas beschikte ik over vaardigheden die zeer schaars waren binnen het bedrijf. Een jaar ben ik zelfs een half jaar lang uitgeleend geweest om een belangrijk project te redden. Die manager daar laaiend enthousiast en tevreden over mijn inzet en stuurt een mail naar mijn manager met de strekking, geef die gast een ver boven gemiddeld beoordeling.

Heb ik mijn beoordeling krijg ik een ondergemiddeld. Mijn manager vond dat ik mijn targets niet gehaald had omdat ik was uitgeleend aan dat project. Duh,,…het was mijn eigen manager die mij daarheen had gestuurd. Dikke zeug was het.

Daarom is loonsverhoging op basis van presteren over het algemeen onzin. Als je als bedrijf “pech” hebt, zit je met erg goed personeel en krijgt iedereen 2-5% erbij (en dat ieder jaar). De loononkosten zouden al snel onbetaalbaar worden.

Dus krijgt in de praktijk een deel het wel en een deel het niet. In het deel dat het niet krijgt, zitten mensen die het wel hadden moeten krijgen.

Het wordt tijd dat loonschaling wordt losgekoppeld van beoordelingscycli.

[wiemelen]

The Eagle schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 20:02:
[...]
Klinkt me heel erg bekend, grote Amerikaanse consulting firm toevallig? Als je in 2007/2008 een knappe blonde dame als wagenparkbeheerder had is het dezelfde. In which case ik die blonde hr dame gemist heb

Ja M. van wagenbeheer kan iedereen zich nog herinneren 😋. Die wist tenminste waar ze mee bezig was. Wat absoluut niet van haar opvolgers gezegd kon worden. Die HR dame was trouwens een brunette 😉

[FreakNL]

Nou, doe dan Ff een Linkedin linkje

[Ramon 73]

wiemelen schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 16:54:
Grappige anekdotes
2) Omdat vele van ons in projecten overal te lande zaten, kregen we 1x per jaar bezoek van een HR representative. Beetje voor de show om met ieder van ons een apart gesprek te hebben over hoe we ons op het project voelden bla bla bla. Op een warme zomerdag daagt zo'n jonge HR dame (mid-eind 20) op zo rond 10:30 (want ja zij mochten reistijd als werkuren boeken, terwijl anderen dagelijks gelijkaardige afstanden reden buiten werktijd).
Ik moest haar oppikken van de parking en fronste gelijk mijn wenkbrauwen toen ik haar zag. Het was weliswaar rond de 30 graden buiten, maar deze dame had besloten om te verschijnen in een minirok en 2 over mekaar getrokken spaghetti topjes zonder BH (terwijl wij altijd verplicht in maatpak moesten rondlopen). Als de lichtinval juist was, keek je dwars door de topjes heen net alsof ze deze niet aan had. Dus ik begeleid haar naar binnen en zij installeert zich in een lokaal waar ze met ieder van ons een gesprek heeft van 15-20 minuten. Toeval of niet ... zij zat net op een plek met goede lichtinval en om de een of andere reden kwam iedereen (enkel mannen op het IT-project, zoals wel vaker) er met een grote glimlach buiten

Zo kregen wij ook eens een HR dame, het bedrijf groeide en functies die door een andere "erbij" gedaan werden, kregen volledige invulling. Prima, want veel dingen waren beetje onderbelicht gebleven en gestoeld op een clubje van 30 mensen. Op dat moment zaten we ruim boven de 100.
De directeur en controller hadden samen HR ingevuld dus mochten ook de medewerker daarvoor interviewen. Diverse gesprekken en uiteindelijk begon B.
Leuke vlotte dame van behoorlijke lengte, brunette, mooie grote ogen, mantelpakje. Vanwege het vaste sjaaltje, pakje en brede glimlach duurde het 2 dagen voordat ze "stewardess" werd genoemd. En ze ging óveral buurten en zich voorstellen totdat ze van productieleiding moest horen dat ze niet in de lijn mocht komen want dat beïnvloedde de output. Ik heb wel eens gezien dat ze een operator aan de praat hield en de man was zó afgeleid dat hij het signaal productwissel faliekant miste en de hele lijn bijna stil viel. Gelukkig moest ik er een calibratie doen en kon ik het nog redden.
Enfin, B kreeg de opdracht om een OR op te starten en een aantal mensen zaten in de voorhoede, waaronder ik. Dus we konden met regelmaat genieten van een leuk uitzicht. Op zeker moment moest ik haar even spreken ivm OR en kon haar niet telefonisch bereiken of ergens vinden. Even vragen bij administratie of ze B gezien hadden...."kijk maar eens bij de directeur onder het bureau". Oeps.
Bleek er al onenigheid te zijn, B had namelijk de dames van de administratie gevraagd om haar office supplies dagelijks aan te vullen, nietjes bijvullen, papier in persoonlijke printer aanvullen etc. Vertrouwensfuncties hadden eigen printer op de kamer ivm geheimhouding, of een ander papier kon bijvullen want B was daar te duur voor.
Achteraf had ze een uitgebreid overleg gehad met de directeur, halve dag zonder de ruimte te verlaten, koffie halen etc.
Het ging niet lang goed zo.....B regelde dat haar kantoor in de nieuwe verdieping kwam, naast kantoor directeur. Haar kantoordeur was net bovenaan de trap en met deur open keek ze in de richting van de trap.
Zekere warme dag kwam mevrouw in minirok werken
Als je de trap omhoog liep keek je zo tegen haar slipje aan.....ze had al paar vriendelijke opmerkingen gehad dat het geen stijl was om er zo bij te lopen (HR die dat van een servicemonteur moet horen). In de kantine werd de algemene verontwaardiging geuit en enkele heren kregen weer de les gelezen van de directeur dat ze zich niet mochten bemoeien met de kleding van B.
Ze hield het niet lang vol, ook omdat er spelletjes gespeeld werden rondom pensioen, bedrijfsverkoop en diverse functies die opgeheven werden.

[dj.verhulst]

Heroic_Nonsense schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 22:53:
[...]


Daarom is loonsverhoging op basis van presteren over het algemeen onzin. Als je als bedrijf “pech” hebt, zit je met erg goed personeel en krijgt iedereen 2-5% erbij (en dat ieder jaar). De loononkosten zouden al snel onbetaalbaar worden.

Dus krijgt in de praktijk een deel het wel en een deel het niet. In het deel dat het niet krijgt, zitten mensen die het wel hadden moeten krijgen.

Het wordt tijd dat loonschaling wordt losgekoppeld van beoordelingscycli.

Je heb een punt als je altijd 2 a 5 % stijgt zou de boel onbetaalbaar worden ,maar kijk eens naar de factor inflatie , en je heb de officiële regering % en de hogere werkelijke inflatie je schrikt je rot.

Dan moet je eigenlijk ieder jaar toch wel een % erbij krijgen.

Ik hou redelijk bij wat er in komt en uit gaat en zie het % wat ik overhou en naar de spaar kan doen daalt alleen maar het is buiten gewoon zuur als je je inkomen met 40,- ziet stijgen maar de huur en zorg en brandstof en boodschappen zijn per maand meer gestegen en dat al sinds 2010 non stop op rij.

De regering is zelf de grootst aanjager van inflatie , dus daar is wel wat aan te doen.

[Arloid]

-snip-

[ Voor 109% gewijzigd door Arloid op 18-10-2021 09:23 ]

[Wozmro]

Leuk topic.

Bij mijn eerste werkgever vlak na afstuderen(21j) was ik service-monteur. Steeds enkele weken naar het buitenland om machines te gaan installeren bij klanten. Denk aan landen als: Algerije, Kazachstan, Congo, Nigeria,... geen plekken waar je veel toeristen tegenkomt en ook altijd op mijn eentje (zonder gsm, geen kredietkaart)
Het was een heel klein bedrijf: 2 zaakvoerders, 1 secretaresse, 3 mensen in de productie en ik had ook nog 1 collega die hetzelfde deed als ik.
Tussen 2 buitenlandse opdrachten door draaide ik mee in productie, deed ik wat tekenwerk, moest ik nieuwe dingetjes uittesten,...

Steeds als ik terug op de productievloer verscheen na een werkreis kreeg ik dezelfde opmerking: ha, terug van vakantie, leuke tijd gehad,...
Op zich best wel grappig ware het niet dat de productiemensen zo rigide als wat waren: om 8h beginnen is om 8h beginnen, om 16h gaat de toeter af en staan ze op de parking. Ze hadden ook de gewoonte om het beste gereedschap in een kast achter slot te steken als ze er niet waren,...

Eigenlijk compleet verschillende omstandigheden als wat ik gewoon was op reis: dat was gewoon mcgyveren tot en met om de boel klaar te krijgen: De bedrijfspolitiek was bijvoorbeeld dat ik als technieker geen eigen gereedschap meenam op het vliegtuig, daar moest de klant ter plaatse in voorzien. Dat was gewoon standaard gereedschap maar in afrika heb je geen dhz-zaken op wandelafstand dus dat was iedere keer links en rechts gereedschap bijeenscharrelen. Klant moest ook voorzien in een loodgieter, elektricien, helpers om de constructies op te zetten. Het waren allemaal niet echt moeilijke dingen maar bij velen ging het toch hun petje te boven.
Met veel trekken en sleuren kwam het meestal wel goed. Klanten waren meestal supervriendelijk en bereid tot improviseren, ’s avonds veel op stap geweest met klanten.

Ik was veel liever op reis dan in de productie, daar was het altijd gemekker en achter mijn rug naar de baas om te zeuren over pietluttigheden. Gelukkig had mijn baas lange tijd hetzelfde werk gedaan als ik dus die kon het wel plaatsen.

1 van de productiemensen was een fransman en op een dag moest ie zelf iets gaan installeren in zuid-frankrijk bij een klant, ongeveer 800km rijden. Hij is daar naartoe gereden, heeft gezien dat er iets niet paste of dat hij het goede materiaal niet bij had en hij is teruggekeerd naar huis zonder iets uit te voeren, wel met een ganse uitleg waarom hij er niets kon aan doen.

Terwijl zij het wel normaal vonden dat ik bij installaties bij klanten de boel ging rechttrekken wanneer ze onderdelen vergeten op te sturen waren, machine-opties vergeten te installeren waren,... mocht ik weer op stap met de klant om materiaal te vinden. Op youtube heb je van die filmpjes waar ze in afrikaanse ateliers herstellingen uitvoeren op hun hurken op de grond. Wel op zo’n plekken kwam ik dan terecht.

[ge-flopt]

Bij een baan waar ik ook gedetacheerd zou worden, bleek het voor hen wat moeilijker een DBA te plaatsen dan ze gedacht te hebben. Geen ramp, zat dus een tijdje op de bank. Uiteindelijk de vraag gekregen of ik voor de komende periode de helpdesk (deden ook ondersteunen van een paar bedrijven en scholen) kon ondersteunen. Geen probleem.

Zou backup zijn van de reguliere helpdesk, dus zou een soort "overflow" zijn. Geen probleem, maar was net begonnen en 2 van de helpdeskers werden gedetacheerd (want dat leverde meer op). Geen probleem, kwam een collega bij: X zullen we hem maar noemen.

Belangrijkste klant was een school die veel deden met Macs. X en ik waren daar compleet niet op de hoogte van Macs maar met de documentatie die ik vond en testen (hadden een test mac) en gewoon dingen testen kwam ik een aardig eindje.

Meestal begon ik een probleem met aangeven dat ik er niets van wist en mijn passie niet bij Macs lagen, maar dat ik mijn best ging doen om het op te lossen. Kwam ik er niet uit, gaf ik aan dat ik binnen X tijd terug zou bellen en deed dit dan ook.

X zat gewoon te schelden waar de klant bij zat dat er geen documentatie was, dat Macs toch eigenlijk wel heel ruk waren, niet terug bellen etc etc.

Ik heb daarop hem gevraagd dat gewoon niet meer te doen, dat als hij het allemaal ruk vond hij gewoon terug kon naar de bank mocht van mij en dat ik het met degene die daar zouden zitten het wel verder zouden regelen. Heb dat ook gemaild naar de coordinator, heeft dat snel geregeld.

Daarna kwam iemand anders, die er het zelfde instond als ik, en dat werkte allemaal een stuk prettiger. Ben samen met de nieuwe toen ook begonnen om documentatie aan te maken, voor nieuwe mensen.

Blijkbaar was X altijd iemand die zijn mening niet onder stoelen of banken stak. Ook bij klanten waar hij gedetacheerd was. Blijkbaar beviel de managers dat wel, maar zijn directe collega's waren er niet blij mee, waaronder ik.

[MagniArtistique]

wiemelen schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 16:54:
Het valt me op dat in dit topic relatief weinig post staan over beoordelingen.
Dus laat ik er maar 1tje toevoegen ... en gelijk ook enkele leuke anekdotes bijvoegen.

Bij de detacheerder waar ik vroeger werkte, kreeg je lange tijd een beoordeling op 3 niveaus :
1) Beoordeling binnen je project ... met ook input van de klant. Dit was vond ik altijd het meest representatief, maar eigenlijk werd hier weinig of niets mee gedaan. Alleen als die beoordeling slecht was, moet je je zorgen maken ... maar dat gebeurde zelden.
2) De projectbeoordeling werd dan vergeleken met andere werknemers van hetzelfde niveau op andere projecten ... die vaak ook nog eens hele andere dingen deden. Daar werd dan een ranking gemaakt die invloed had op je jaarlijkse loonsverhoging. Beetje bagger dus en veel favouritisme (je gezicht vaak op hoofdkantoor laten zien deed veel ... maarja, ik zat meestal ver weg en ging geen 400km rijden voor een vrijmibo).
3) Beoordeling op het extra werk dat je deed buiten je project. Hier werd je jaarlijkse bonus op gebaseerd.

Hoe werkte dit in praktijk :
- Punt 2 maakte eigenlijk niet veel uit, want het verschil in loonsverhoging tussen een hoge en lage ranking was minimaal.
- Punt 3 maakte al helemaal niets uit. Ik was er al snel achter dat iedereen om het andere jaar die bonus kreeg, ongeacht hoeveel uren je buiten je project presteerde. Dit diende eigenlijk vooral om juniors te motiveren ... maar gezien velen niet langer dan 3 - 4 jaar bleven werkte dat ook enkel bij hen De bonus was vaak ook veel te laag om echt motiverend te zijn.

Later zijn ze dan overgeschakeld op een ander beoordelingssysteem. In je targets moest je je niet meer focussen op verbeterpunten, maar enkel op dingen waar je al goed in was (daar moest je proberen nog beter in te worden). Was blijkbaar HR-technisch de nieuwste van de nieuwste trend. Dus ja ... de laatste paar jaren heb ik niemand meer gekend die een slechte beoordeling kreeg o.b.v. targets


Grappige anekdotes:
1) Er was een formule op basis waarvan bonussen berekend werden voor ieder level. Maar naast die formule was er ook een regel dat het bedrijf a.d.h.v. de jaarlijkse resultaten bepaalde tegen welk percentage de bonus uitgekeerd werd. In 2008 tijdens de bankencrisis werd er plots aangekondigd dat iedereen lager dan manager géén bonus kreeg. Beetje gemor her en der en toch een grote glimlach bij de managers. Tot ze in te horen kregen dat de managersbonus uitbetaald werd aan 0%. Dus hilariteit alom bij de lagere levels.

2) Omdat vele van ons in projecten overal te lande zaten, kregen we 1x per jaar bezoek van een HR representative. Beetje voor de show om met ieder van ons een apart gesprek te hebben over hoe we ons op het project voelden bla bla bla. Op een warme zomerdag daagt zo'n jonge HR dame (mid-eind 20) op zo rond 10:30 (want ja zij mochten reistijd als werkuren boeken, terwijl anderen dagelijks gelijkaardige afstanden reden buiten werktijd).
Ik moest haar oppikken van de parking en fronste gelijk mijn wenkbrauwen toen ik haar zag. Het was weliswaar rond de 30 graden buiten, maar deze dame had besloten om te verschijnen in een minirok en 2 over mekaar getrokken spaghetti topjes zonder BH (terwijl wij altijd verplicht in maatpak moesten rondlopen). Als de lichtinval juist was, keek je dwars door de topjes heen net alsof ze deze niet aan had. Dus ik begeleid haar naar binnen en zij installeert zich in een lokaal waar ze met ieder van ons een gesprek heeft van 15-20 minuten. Toeval of niet ... zij zat net op een plek met goede lichtinval en om de een of andere reden kwam iedereen (enkel mannen op het IT-project, zoals wel vaker) er met een grote glimlach buiten

Bij mijn huidige werkgever bepaal je zelf de beoordelingscriteria adhv de doelen die je voor jezelf aan het begin van het jaar (in overleg met je manager) opstelt.

3 tot 8x per jaar heb je een forecast. Geen beoordelingsgesprek, maar wel een bespreking over hoe het gaat, waar je tegenaan loopt, etc. De een heeft dat liever wat vaker dan de ander. Is maatwerk. De manager geeft zijn bevindingen en wat hij terug hoort van collega’s, projectleiders, etc. En vervolgens wordt er gekeken of extra begeleiding oid nodig is. Soms krijg je een boek, of een mentor.

Aan het einde van het jaar is je beoordelingsgesprek. Vaak een formaliteit, want je hebt zoveel contact dat als er iets niet klopt dat je het wel eerder hoort. Er zijn ook maar 2 beoordelingen: goed of niet goed. Laat daarin wel duidelijk zijn dat ‘matig’ bij ons not done is. Je probeert gewoon altijd je beste zelf te zijn. Klaar. Als dat een jaartje minder lukt vanwege omstandigheden, dan is dat je beste zelf ondanks de omstandigheden. Als je je best maar hebt gedaan, je proactief hebt opgesteld, etc.

Je eindbeoordeling is overigens wel van invloed op je salaris (altijd 150 euro, dus voor de een 2, 3 en de ander 5%) en of je wel of niet meedeelt in de winstdeling. 2x niet goed =|= exit.

Moge duidelijk zijn dat ik t daar mee eens ben 😉

[mhr-zip]

Heroic_Nonsense schreef op vrijdag 10 september 2021 @ 22:53:
[...]


Daarom is loonsverhoging op basis van presteren over het algemeen onzin. Als je als bedrijf “pech” hebt, zit je met erg goed personeel en krijgt iedereen 2-5% erbij (en dat ieder jaar). De loononkosten zouden al snel onbetaalbaar worden.

Dus krijgt in de praktijk een deel het wel en een deel het niet. In het deel dat het niet krijgt, zitten mensen die het wel hadden moeten krijgen.

Het wordt tijd dat loonschaling wordt losgekoppeld van beoordelingscycli.

"Wij" hadden altijd probleem dat je 0, 1.1, 2.2 of 3.25% verhoging kreeg afhankelijk van je beoordeling. En je mocht maar 10% van de afdeling "excellent (dus 3.25) geven.

Dat was ook best een puzzel om recht te doen aan iedereen zijn inzet en 3.25% op een startsalaris is ook niet zoveel.

Dus iedereen die aan einde van loonschaal zat, kreeg lage beoordeling want die voelde het toch niet (en daar waren ze het ook mee eens; geef het maar aan de jonkies).
Excellent werd gegeven aan die personen die echt niet weg mochten maar aan einde loonschaal zaten (dan kreeg je 3.25% bonus over je jaar salaris en na 3x was het blijvend en ging je in uitloop van je schaal.)
Voor de jonkies was de hack; je kon ook het salaris aan laten passen. Dus die kregen "goed", maar onder mom van functie omhoog kregen ze er bijv 150/250 euro bij, zodat het salaris marktconform bleef. Je moet wat in een groot concern

[dj.verhulst]

Had ooit een HRM document gezien van een hele grote industrieel in het oosten van het land ..
Het economische klimaat was toen niet zo best, de vakbonden moesten matigen en er werden onderdelen verkocht en een soort vacature stop, en als iemand weg wilde graag.....

Maar in dat document waar ik een probleem aan moest oplossen zag ik wat de top en sub top aan lonen , verhogingen en bonussen kreeg, misselijk makend . en stonden wat targets achter namen.

Vind eigenlijk dat per wet alleen bonussen onder voorwaarden gegeven mogen worden en niet aftrekbaar van de belasting maar van de winst na belastingen zodat de aandeelhouders de afweging kunnen maken is het waard en van onze kant een investering en niet zo als nu dat dit ten kosten gaat van de andere belasting betalers. en er weinig prikkel is om een overweging te maken.

En dat er een wettelijke winstdeling uitkering voor iedereen moet zijn en niet alleen voor de directie & co
Mensen kregen een dikke bonus als ze de onderhandelende vakbonden kort konden houden ......
Of een bepaalde groep mensen eruit gewerkt hadden dure mensen eruit ( lees oudere die nog oude afspraken vielen )

[wiemelen]

MagniArtistique schreef op zondag 12 september 2021 @ 21:07:
[...]
Bij mijn huidige werkgever bepaal je zelf de beoordelingscriteria adhv de doelen die je voor jezelf aan het begin van het jaar (in overleg met je manager) opstelt.

Daar wrong vroeger (toen ik nog in detachering werkte) in mijn geval meestal het schoentje.
Ik had vaak hele andere doelen dan het management voor ogen had en voelde toch altijd dat mijn uiteindelijk ingediende doelen enkel dienden om het management tevreden te houden (groot verschil met mijn huidige werkgever).

Anderen waren dan weer expert in "lege dozen" als doelen stellen en behalen.
Ik had een aantal collega's die jaarlijks meerdere certificeringen haalden ... vaak in meerdere modules of software pakketten ... puur theorie, want ze werkten daar in praktijk nooit mee ... maar management blij want dan konden ze naar hun klanten toe claimen dat ze X aantal gecertificeerden hadden.
En zij ook blij en grote mond omdat ze een papiertje in handen hadden.
Totdat ze bij je op project belandden ... en je helaas geconfronteerd werd met ondermaats werk (naar mijn maatstaven). Gelukkig ontging het collega's en projectleiders niet dat ervaring nog steeds belangrijker is dan welk certificaat ook. Zeker als je daarnaast, binnen je project, ook nog meehelpt de krijtlijnen uit te zetten, verantwoording neemt en (helaas) de rotzooi van anderen rechttrekt.
Vaak merkte je ook dat dit zulke "ambitieuze" collega's, "ondanks hun uitgebreide cv", toch vaak op de bank zaten en dat ze "dank zij hun uitgebreide cv", vaker van werkgever wisselden. Dus waar heb je dan als management uiteindelijk in geïnvesteerd? Ter vergelijking, ik heb zelf 22+ jaren voor in totaal 2 detacheerders gewerkt (3 jaar en 19+ jaar) ... waarvan ik welgeteld 0 dagen op de bank heb gezeten.

Ander aspect van de job waar ik weinig of niet aan meedeed was het socializen tijdens de vrijmibo of tijdens sessies in de avonduren. Niet dat dit niet interessant of waardevol kan zijn (integendeel zelfs) ... maar als je er telkens 400km retour voor moet rijden, plaats je dat toch in een ander perspectief. Helaas zagen managers dat toch niet zo. Slechts 1 manager was ooit zo "slim" om mijn jaargesprek bij mijn thuis te houden omdat dat toch op de weg lag naar een klant die hij later die dag moest bezoeken. Het 1ste wat hij zei toen hij hier meer dan een uur te laat aankwam was "ik wist niet dat het zooo ver was". Hij heeft daarna ook nooit meer opmerkingen gemaakt als ik weeral eens afzegde voor een avondmeeting van een uurtje op het hoofdkantoor.

[mhr-zip]

wiemelen schreef op maandag 13 september 2021 @ 00:12:
[...]

Anderen waren dan weer expert in "lege dozen" als doelen stellen en behalen.

[dj.verhulst]

wiemelen schreef op maandag 13 september 2021 @ 00:12:
[...]

Daar wrong vroeger (toen ik nog in detachering werkte) in mijn geval meestal het schoentje.
Ik had vaak hele andere doelen dan het management voor ogen had en voelde toch altijd dat mijn uiteindelijk ingediende doelen enkel dienden om het management tevreden te houden (groot verschil met mijn huidige werkgever).

Anderen waren dan weer expert in "lege dozen" als doelen stellen en behalen.
Ik had een aantal collega's die jaarlijks meerdere certificeringen haalden ... vaak in meerdere modules of software pakketten ... puur theorie, want ze werkten daar in praktijk nooit mee ... maar management blij want dan konden ze naar hun klanten toe claimen dat ze X aantal gecertificeerden hadden.
En zij ook blij en grote mond omdat ze een papiertje in handen hadden.
Totdat ze bij je op project belandden ... en je helaas geconfronteerd werd met ondermaats werk (naar mijn maatstaven). Gelukkig ontging het collega's en projectleiders niet dat ervaring nog steeds belangrijker is dan welk certificaat ook. Zeker als je daarnaast, binnen je project, ook nog meehelpt de krijtlijnen uit te zetten, verantwoording neemt en (helaas) de rotzooi van anderen rechttrekt.
Vaak merkte je ook dat dit zulke "ambitieuze" collega's, "ondanks hun uitgebreide cv", toch vaak op de bank zaten en dat ze "dank zij hun uitgebreide cv", vaker van werkgever wisselden. Dus waar heb je dan als management uiteindelijk in geïnvesteerd? Ter vergelijking, ik heb zelf 22+ jaren voor in totaal 2 detacheerders gewerkt (3 jaar en 19+ jaar) ... waarvan ik welgeteld 0 dagen op de bank heb gezeten.

Ander aspect van de job waar ik weinig of niet aan meedeed was het socializen tijdens de vrijmibo of tijdens sessies in de avonduren. Niet dat dit niet interessant of waardevol kan zijn (integendeel zelfs) ... maar als je er telkens 400km retour voor moet rijden, plaats je dat toch in een ander perspectief. Helaas zagen managers dat toch niet zo. Slechts 1 manager was ooit zo "slim" om mijn jaargesprek bij mijn thuis te houden omdat dat toch op de weg lag naar een klant die hij later die dag moest bezoeken. Het 1ste wat hij zei toen hij hier meer dan een uur te laat aankwam was "ik wist niet dat het zooo ver was". Hij heeft daarna ook nooit meer opmerkingen gemaakt als ik weeral eens afzegde voor een avondmeeting van een uurtje op het hoofdkantoor.

Ik denk omdat de meeste HRM alleen competities kan turven en snappen vaak iemand C.V niet, iemand met 3 jaar in een ICT buitendienst kan meer hebben gezien & gedaan dan iemand 5 jaar op een vaste stek met een gesloten omgeving.

NL heeft echt het idee alleen met een spreekwoordelijke automonteurs opleiding kan je een lampje verwisselen, en reageren heel paniekerig als je het toch zelf doet. Ja er zijn auto's waar je de accu en luchtfilter huis eruit moet halen om er bij te kunnen , maar ook auto's waar je er goed bij kant door een simpel klepje los te nemen zonder gereedschap. ze hebben niet de kennis om die nuance te kunnen maken.

in het buitenland gaat dat vaak een stuk makkelijker.

[Tsurany]

mhr-zip schreef op zondag 12 september 2021 @ 22:22:
[...]


"Wij" hadden altijd probleem dat je 0, 1.1, 2.2 of 3.25% verhoging kreeg afhankelijk van je beoordeling. En je mocht maar 10% van de afdeling "excellent (dus 3.25) geven.

Dat was ook best een puzzel om recht te doen aan iedereen zijn inzet en 3.25% op een startsalaris is ook niet zoveel.

Kleine gok, een aparte inflatiecorrectie was niet van toepassing? Dat zie je in veel consultancy bedrijven, laat de jonkies maar werken tegen minimaal salaris zodat ze na een paar jaar allemaal weg zijn met uitzondering van de paar die elke keer een perfecte beoordeling krijgen. Met 2,2% houd je net de inflatie bij en enkel 3,25% is eigenlijk een echte salarisverhoging.

[mhr-zip]

Tsurany schreef op maandag 13 september 2021 @ 09:51:
[...]

Kleine gok, een aparte inflatiecorrectie was niet van toepassing? Dat zie je in veel consultancy bedrijven, laat de jonkies maar werken tegen minimaal salaris zodat ze na een paar jaar allemaal weg zijn met uitzondering van de paar die elke keer een perfecte beoordeling krijgen. Met 2,2% houd je net de inflatie bij en enkel 3,25% is eigenlijk een echte salarisverhoging.

Nee dit was excl. CAO.
Was ook een grote technische dienstverlener, iets met een ooievaar

Probleem was dat de jeugd ook (terecht) weg liep, in de jaren dat ik daar invloed op had is er ook niemand meer weggegaan.

[Gormenghast]

Ik heb ooit bij een ziekenhuis gewerkt waar een collega een geheel eigen idee over goed werknemerschap had. De goede man vond het in de zomer toch wel erg warm in een spijkerbroek en schoenen en vond teenslippers, korte broek en een t-shirt aanzienlijk comfortabeler. Het feit dat dat niet heel gepaste kledij was in een ziekenhuis interesseerde hem vrij weinig. Ook nadat zijn manager hem had verzocht om wat gepastere kleding aan te trekken droeg hij op warme dagen nog gewoon de vakantiekleding en had er verder schijt aan wat anderen daarvan dachten/vonden.

Daarnaast had de goede man een handeltje in pc's. Deze kocht hij per bulk in via het ziekenhuis en kon hij dan met wat winst verkopen aan het personeel. Tevens bood hij onderhoud contractjes aan bij deze pc's. Gezien het feit dat hij zo'n 200 klanten had liep het uitstekend. Toen zijn manager er echter achter kwam dat al het onderhoud onder werktijd werd uitgevoerd kon hij weer in het kantoortje komen. Dat hij pc's inkocht via de zaak was tot daar aan toe maar het onderhoud uitvoeren tijdens werktijd dat kon echt niet en hem werd verzocht om het onderhoud in de toekomst buiten werktijd uit te voeren. Een week later lag er een rekening wegens inkomstenderving van 20.000 gulden (200 x100) bij de manager op het bureau. Die is overigens niet gehonoreerd.


Tijdens een intake die geregeld was via een derde partij werd ik opgewacht door een mij onbekende, vrouwelijke account manager van deze derde partij. Zij bereidde me voor op de intake en kon achteraf één en ander met me doornemen. Nadat we ons vervolgens hadden aangemeld werd ik opgehaald om met de intake te beginnen waarna zij achterbleef in de lobby.
Gedurende de intake werd wel duidelijk dat de manager een redelijk alpha mannetje was. Dat bleek helemaal toen hij uit het niets aan me vroeg: "Die Chantal, lekker wijf wel, he?" Waarop zijn collega het nog nodig vond om op te merken: "Ja, maar ze moet wel haar mond houden". Tot op de dag van vandaag is dit denk ik de meest ongepaste opmerking die ik ooit hoorde tijdens een intake.
Ik heb iets terug geantwoord in de trant van: "uhm, uhm, niet onaantrekkelijk". Vandaag de dag zou ik dat zeker anders aan pakken. Ben er niet gaan werken overigens...

[The Eagle]

dj.verhulst schreef op zondag 12 september 2021 @ 23:11:
Had ooit een HRM document gezien van een hele grote industrieel in het oosten van het land ..
Het economische klimaat was toen niet zo best, de vakbonden moesten matigen en er werden onderdelen verkocht en een soort vacature stop, en als iemand weg wilde graag.....

Maar in dat document waar ik een probleem aan moest oplossen zag ik wat de top en sub top aan lonen , verhogingen en bonussen kreeg, misselijk makend . en stonden wat targets achter namen.

Vind eigenlijk dat per wet alleen bonussen onder voorwaarden gegeven mogen worden en niet aftrekbaar van de belasting maar van de winst na belastingen zodat de aandeelhouders de afweging kunnen maken is het waard en van onze kant een investering en niet zo als nu dat dit ten kosten gaat van de andere belasting betalers. en er weinig prikkel is om een overweging te maken.

En dat er een wettelijke winstdeling uitkering voor iedereen moet zijn en niet alleen voor de directie & co
Mensen kregen een dikke bonus als ze de onderhandelende vakbonden kort konden houden ......
Of een bepaalde groep mensen eruit gewerkt hadden dure mensen eruit ( lees oudere die nog oude afspraken vielen )

Kun je proberen. You pay peanuts, you get monkeys. Wat je er mee bereikt is voornamelijk dat goede (top) mensen weglopen omdat ze elders met minder gezeik aan hun hoofd wel datgene kunnen verdienen, of dat bedrijven hun top statutair buiten NL een contract geven zodat ze dit soort onbenullige bemoeienis van de overheid niet hebben en hun goede mensen kunnen behouden.
FWIW: Ik ken een aantal verhalen waarbij juist de top aangehouden werd en bijbehorend salaris plus bonus uitgekeerd werd, simpelweg om CEO / CFO / CTO te kunnen behouden voor het bedrijf.

Voor de gewone man kan dat idd misselijkmakend overkomen, dat snap ik. tegelijkertijd: daarom is die gewone man ook geen CEO

[dj.verhulst]

Gormenghast schreef op maandag 13 september 2021 @ 11:24:
Ik heb ooit bij een ziekenhuis gewerkt waar een collega een geheel eigen idee over goed werknemerschap had. De goede man vond het in de zomer toch wel erg warm in een spijkerbroek en schoenen en vond teenslippers, korte broek en eent-shirt aanzienlijk comfortabeler. Het feit dat niet heel gepaste kledij was in een ziekenhuis interesseerde hem vrij weinig. Ook nadat zijn manager hem had verzocht om wat gepastere kleding aan te trekken droeg hij op warme dagen nog gewoon de vakantiekleding en had er verder schijt aan wat anderen daarvan dachten/vonden.


Tijdens een intake die geregeld was via een derde partij werd ik opgewacht door een mij onbekende, vrouwelijke account manager van deze derde partij. Zij bereidde me voor op de intake en kon achteraf één en ander met me doornemen. Nadat we ons vervolgens hadden aangemeld werd ik opgehaald om met de intake te beginnen waarna zij achterbleef in de lobby.
Gedurende de intake werd wel duidelijk dat de manager een redelijk alpha mannetje was. Dat bleek helemaal toen hij uit het niets aan me vroeg: "Die Chantal, lekker wijf wel, he?" Waarop zijn collega het nog nodig vond om op te merken: "Ja, maar ze moet wel haar mond houden". Tot op de dag van vandaag is dit denk ik de meest ongepaste opmerking die ik ooit hoorde tijdens een intake.
Ik heb iets terug geantwoord in de trant van: "uhm, uhm, niet onaantrekkelijk". Vandaag de dag zou ik dat zeker anders aan pakken. Ben er niet gaan werken overigens...

Was daar geen airco of zo ? in de meeste ziekenhuizen is dat wel zo en dan maakt het niks uit.
Vind het wel super brutaal om ff een claim ook nog neer te leggen, dat die gast er niet uit is gesmeten, ik heb ze voor minder de keien op zien gaan.
Wat ik wel eens deed, moest van een detachering pc’s uitrollen op Schiphol in de zomer, het was warm maar moest als hoger kantoor personeel das en colbert dragen, zodra we aankwamen schoot ik een kleedruimte in deed een korte broek en polo met bedrijfs logo aan en had zoiets van bekijk het maar. Je kruipt onder tafels, versjouwd spullen , een pc, een monitor toen nog CRT, en servertjes , soms moest er een kast om , om bij een patch punt te kunnen komen. En dan in een pak ? gekkenhuis, en als ik klaar was of naar een overleg deed ik mijn pak weer aan.

Idd super on respectvol, dat ze dit ook nog doen bij een onbekende! Heb wel eens gezegd en wat als jij jou zus was of je vriendin of dochter?? Tegen een collega die ook zulke dingen zei….
Denk als iemand zo in elkaar steekt om zo makkelijk zo over de schreef te gaan dan zijn het meestal mensen die op andere terreinen ook wel dingen doen die niet kunnen.

The Eagle schreef op maandag 13 september 2021 @ 11:28:
[...]

Kun je proberen. You pay peanuts, you get monkeys. Wat je er mee bereikt is voornamelijk dat goede (top) mensen weglopen omdat ze elders met minder gezeik aan hun hoofd wel datgene kunnen verdienen, of dat bedrijven hun top statutair buiten NL een contract geven zodat ze dit soort onbenullige bemoeienis van de overheid niet hebben en hun goede mensen kunnen behouden.
FWIW: Ik ken een aantal verhalen waarbij juist de top aangehouden werd en bijbehorend salaris plus bonus uitgekeerd werd, simpelweg om CEO / CFO / CTO te kunnen behouden voor het bedrijf.

Voor de gewone man kan dat idd misselijkmakend overkomen, dat snap ik. tegelijkertijd: daarom is die gewone man ook geen CEO

Snap best dat de top meer betaald en extra’s krijgt dan Jan Modaal , als je een zaak opbouwt veel geïnvesteerd en bereikt en risico’s genomen en alles mag er best wat tegen over staan. Dat is het punt niet. Of veel verantwoordelijkheid en moeilijk werk.
Het punt is als jij iedereen kort houd en er kan niks maar jij pakt wel de poet ben je niet goed bezig, dan werkt je morele kompas niet goed. En vaak zijn het nog mensen die zelf zo’n zaak niet hebben opgebouwd maar horizontaal zijn ingestroomd. Vaak zijn het figuren die nooit langer dan 5 jaar ergens zitten.
Het is niet normaal als zo’n CEO zo ff 10 a 20 % op zijn basis salaris erbij krijgt ( los van de andere beloningen ) terwijl de mensen onderaan het met 1,5 % moeten doen na 3 jaar niks erbij gekregen te hebben. En omdat veel top figuren niet eerlijker kunnen delen vind ik dat men dan maar met wetgeving de winst eerlijker verdelen. En omdat ie anders wegloopt ? dan rot ie maar op, heeft ie geen hart voor de zaak, geen verantwoordelijkheid gevoel voor de medewerkers, heeft iemand echt geen maatschappelijk verantwoordelijk gevoel.
Er zijn mensen die volledig werken en soms een 2e baan hebben en nog steeds met moeite de eindjes aan elkaar knopen, en ze doen geen gekke dingen , maar door een scheiding en een ex die niks bijdraagt aan het gezin met kinderen.

[T.C]

wiemelen schreef op maandag 13 september 2021 @ 00:12:
[...]

Daar wrong vroeger (toen ik nog in detachering werkte) in mijn geval meestal het schoentje.
Ik had vaak hele andere doelen dan het management voor ogen had en voelde toch altijd dat mijn uiteindelijk ingediende doelen enkel dienden om het management tevreden te houden (groot verschil met mijn huidige werkgever).

Dat is herkenbaar, maar mijn ervaring is dat dit ook zo werkt bij veel bedrijven buiten de consultancy.
Het management wil een bepaalde kant op en heeft op basis daarvan doelen voor ogen.

Anderen waren dan weer expert in "lege dozen" als doelen stellen en behalen.
Ik had een aantal collega's die jaarlijks meerdere certificeringen haalden ... vaak in meerdere modules of software pakketten ... puur theorie, want ze werkten daar in praktijk nooit mee ... maar management blij want dan konden ze naar hun klanten toe claimen dat ze X aantal gecertificeerden hadden.
En zij ook blij en grote mond omdat ze een papiertje in handen hadden.

Met betrekking tot certificeringen weet ik het niet, certificaten zijn in mijn specifieke branche iets minder van belang.
Als ik bij een klant binnenkom mag ik toch niets voor ik hun interne opleidingstraject hebt afgerond.

Ik ken het principe echter wel, zelf heb ik HTS Chemische Technologie dus een Bachelor opleiding en 14 jaar ervaring in het vakgebied.
Dan komt een nieuwe collega, meestal op junior niveau, met een master of een PhD en die weten het allemaal veel beter.
Ik hoef ze echt niets meer uit te leggen.

Totdat ze bij je op project belandden ... en je helaas geconfronteerd werd met ondermaats werk (naar mijn maatstaven). Gelukkig ontging het collega's en projectleiders niet dat ervaring nog steeds belangrijker is dan welk certificaat ook.

Wanneer ik dan vervolgens met een zo'n collega op hetzelfde project mag werken, krijg ik de vraag van de projectmanager of ik hem wat beter wil uitleggen hoe het werk gedaan moet worden.

Er waren echter ook wel junioren met een betere opleiding die net iets te onzeker waren, die waren veel leuker om te begeleiden.
Ze wilden graag iets leren en vroegen vaak bevestiging van hun stappen.

Zeker als je daarnaast, binnen je project, ook nog meehelpt de krijtlijnen uit te zetten, verantwoording neemt en (helaas) de rotzooi van anderen rechttrekt.

Dit heb ik als gedetacheerde vaak genoeg mogen doen, zowel voor eigen collega's als voor concullega's of voor het eigen personeel van de inlener.

Vaak merkte je ook dat dit zulke "ambitieuze" collega's, "ondanks hun uitgebreide cv", toch vaak op de bank zaten en dat ze "dank zij hun uitgebreide cv", vaker van werkgever wisselden. Dus waar heb je dan als management uiteindelijk in geïnvesteerd?

Het wisselen van werkgever is een keuze, van beide partijen.

Ook op de bank zitten is niet altijd 100% aan één partij te wijten.
Wel is het zo dat te veel arrogantie niet bevorderlijk is voor je kansen.

Zelf heb ik bij één werkgever 2 keer op de bank gezeten, waarbij de "schuld" zeker niet 100% bij mij lag.
Luie business developer, die ondanks herhaaldelijk aangeven geen project zocht en het leuk vond om ruzie te zoeken met potentiële opdrachtgevers.

De 1e keer dat ik van de bank kwam was na lang aandringen, waardoor ik werd voorgesteld en het project binnensleepte.
Zoals ik ieder project waar ik ben voorgesteld heb binnengesleept, kan je niet zeggen dat bankzitten mijn schuld is.

De 2e keer heb ik keurig op de bank plaatsgenomen en ben rustig gaan zoeken naar een nieuw baan.
Het was trekken aan een dood paard, dus dan maar iets nieuws

Ter vergelijking, ik heb zelf 22+ jaren voor in totaal 2 detacheerders gewerkt (3 jaar en 19+ jaar) ... waarvan ik welgeteld 0 dagen op de bank heb gezeten.

Projecten binnenslepen is een stukje geluk en een stukje kunnen.
Zelf lees ik mij in bij nieuwe projecten en zoek ik op wat ik over mijn gesprekspartners kan vinden, wat zijn hun vaardigheden/vakgebieden.

Doorgaans weet ik meer dan de gesprekspartners, zelfs dan de technisch onderlegde gesprekspartners.
Zonder arrogant over te komen, laat ik hun weten dat ze eigenlijk enkel voor mij kunnen kiezen omdat ik het voor elkaar ga krijgen.

Ander aspect van de job waar ik weinig of niet aan meedeed was het socializen tijdens de vrijmibo of tijdens sessies in de avonduren. Niet dat dit niet interessant of waardevol kan zijn (integendeel zelfs) ... maar als je er telkens 400km retour voor moet rijden, plaats je dat toch in een ander perspectief. Helaas zagen managers dat toch niet zo. Slechts 1 manager was ooit zo "slim" om mijn jaargesprek bij mijn thuis te houden omdat dat toch op de weg lag naar een klant die hij later die dag moest bezoeken. Het 1ste wat hij zei toen hij hier meer dan een uur te laat aankwam was "ik wist niet dat het zooo ver was". Hij heeft daarna ook nooit meer opmerkingen gemaakt als ik weeral eens afzegde voor een avondmeeting van een uurtje op het hoofdkantoor.

Ja, wanneer ze zelf ervaren hoever je moet rijden, worden ze in een keer minder moeilijk.

Zelf heb ik regelmatig projecten ver van huis en dan heb ik na werktijd niet heel veel zin om nog iets met/voor werk te doen.
In het begin kreeg ik daar commentaar over, totdat de manager (die bij 1 van mijn projecten in de buurt woonde) voor een potentieel project bij mij om de hoek moest zijn.

Hij had geluk, de reistijd was maar 3 uur.
Toen snapte hij ook dat ik in de avond of na mijn werkweek niet echt de behoefte had om nog een uur om te rijden voor een borrel.

Op de momenten dat ik dus ver weg zit, ga ik 1 keer in de 3 maanden naar een borrel en anders vaker.

[Gormenghast]

dj.verhulst schreef op maandag 13 september 2021 @ 13:01:
[...]

Was daar geen airco of zo ? in de meeste ziekenhuizen is dat wel zo en dan maakt het niks uit.
Vind het wel super brutaal om ff een claim ook nog neer te leggen, dat die gast er niet uit is gesmeten, ik heb ze voor minder de keien op zien gaan.

In het ziekenhuis zelf wel. Ikzelf zat samen met het migratie projectteam (was hij geen lid van overigens) in een afgeschreven zusterflat. Kale betonnen muren, behalve de plekken waar nog de laatste restanten behang zaten, betonnen vloeren met nog de oude lijmresten waar ooit de vloerbedekking had gezeten en een een keuken met badkamer die (nadat een schoonmaakbedrijf gemeld had dat ze er niet meer aan konden doen en dat het beter was om de boel maar dicht te houden) te vies waren om te gebruiken.
Klein huiskamertje van nog geen 20 vierkante meter dus met daarin vijf bureau's gepropt waar we met zijn achten aan zaten te werken. Daarnaast stond de zon op flat van 's ochtends negen tot 's avonds negen en liep de temperatuur op tot 39 graden. De interne beheerders in de flat naast ons kregen een mobiele airco zodat bij hen nog een enigszins acceptabele temperatuur werd gehaald. Oh ja, de arbo zat in hetzelfde gebouw maar dan aan de schaduw kant...

Mocht je denken dat ik overdrijf.. Nope, absoluut niet. En geen woord van gelogen.

Wat betreft die kerel,tja ongelofelijk. Ik had hem ook bij kop en kont gepakt en de straat op gegooid.

[Joris748]

Gormenghast schreef op maandag 13 september 2021 @ 13:28:
[...]


In het ziekenhuis zelf wel. Ikzelf zat samen met het migratie projectteam (was hij geen lid van overigens) in een afgeschreven zusterflat. Kale betonnen muren, behalve de plekken waar nog de laatste restanten behang zaten, betonnen vloeren met nog de oude lijmresten waar ooit de vloerbedekking had gezeten en een een keuken met badkamer die (nadat een schoonmaakbedrijf gemeld had dat ze er niet meer aan konden doen en dat het beter was om de boel maar dicht te houden) te vies waren om te gebruiken.
Klein huiskamertje van nog geen 20 vierkante meter dus met daarin vijf bureau's gepropt waar we met zijn achten aan zaten te werken. Daarnaast stond de zon op flat van 's ochtends negen tot 's avonds negen en liep de temperatuur op tot 39 graden. De interne beheerders in de flat naast ons kregen een mobiele airco zodat bij hen nog een enigszins acceptabele temperatuur werd gehaald. Oh ja, de arbo zat in hetzelfde gebouw maar dan aan de schaduw kant...

Mocht je denken dat ik overdrijf.. Nope, absoluut niet. En geen woord van gelogen.

Wat betreft die kerel,tja ongelofelijk. Ik had hem ook bij kop en kont gepakt en de straat op gegooid.

In die omstandigheden zou ik er ook de schijt aan hebben en in korte broek en slippers naar het werk komen.

Maar goed, eigen handeltje in tijd van de baas is niet OK.

[ge-flopt]

@Gormenghast Was dat ziekenhuis toevallig in het westen van brabant? 2 locaties? Komt me bekend voor die zuster locatie.

[T.C]

The Eagle schreef op maandag 13 september 2021 @ 11:28:
[...]

Kun je proberen. You pay peanuts, you get monkeys. Wat je er mee bereikt is voornamelijk dat goede (top) mensen weglopen omdat ze elders met minder gezeik aan hun hoofd wel datgene kunnen verdienen, of dat bedrijven hun top statutair buiten NL een contract geven zodat ze dit soort onbenullige bemoeienis van de overheid niet hebben en hun goede mensen kunnen behouden.
FWIW: Ik ken een aantal verhalen waarbij juist de top aangehouden werd en bijbehorend salaris plus bonus uitgekeerd werd, simpelweg om CEO / CFO / CTO te kunnen behouden voor het bedrijf.

Voor de gewone man kan dat idd misselijkmakend overkomen, dat snap ik. tegelijkertijd: daarom is die gewone man ook geen CEO

Op zich heb ik geen principiële problemen met bonussen voor managers.
Het probleem met de bonussen zoals ze in ieder geval in Nederland worden aangevlogen is het volgende:

De CEO/CFO/CTO/CxO (x= elke overige Chief Officer functie) is verantwoordelijk voor de volledige handel en wandel van het bedrijf, dus ook het resultaat van het bedrijf.

Gaat het geweldig met een bedrijf, dan krijgt de CEO/CFO/CTO/CxO een hele dikke bonus.
Dat is natuurlijk ook best logisch aangezien deze volledig verantwoordelijk is voor de volledige handel en wandel van het bedrijf, dus ook het resultaat van het bedrijf.

Gaat het slecht met het bedrijf, dan krijgt de CEO/CFO/CTO/CxO een hele dikke bonus.
Dat is natuurlijk best onlogisch aangezien deze volledig verantwoordelijk is de volledige handel en wandel van het bedrijf, dus ook het resultaat van het bedrijf.
Maar blijkbaar is het dan al heel fijn dat het bedrijf niet failliet is, vooruit dan maar.

Wordt een bedrijf aangeklaagd en veroordeeld voor grote overtredingen van een bedrijf, dan heeft dat geen consequenties voor CEO/CFO/CTO/CxO.
De reden is, hij kan toch niet verantwoordelijk zijn voor wat het bedrijf doet?
Vervolgens krijgt de CEO/CFO/CTO/CxO wel een hele dikke bonus, omdat deze verantwoordelijk is voor wat het bedrijf doet.

Dus wat is dan de reden dat een CEO/CFO/CTO/CxO die bizarre bonussen uitgekeerd krijgen?

Een eerlijke bonus? Daar ben ik niet op tegen.
Een dikke bonus voor grote verantwoordelijkheden? Daar ben ik niet op tegen.
Een dikke bonus voor grote verantwoordelijkheden, waarbij ze alleen verantwoordelijk zijn voor succes en niet voor falen? Daar ben ik op tegen.

Bij Airfrance was een CEO die een shitload aan bonus kreeg, waarvoor de enige doelstelling was: Zoveel mogelijk staatssteun krijgen vanuit Frankrijk en Nederland.
De bonus was ook een percentage van de staatssteun.

DAT? Dat is pervers.

[Gormenghast]

ge-flopt schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:19:
@Gormenghast Was dat ziekenhuis toevallig in het westen van brabant? 2 locaties? Komt me bekend voor die zuster locatie.

Met het risico dat het nu wel heel makkelijk pinpointen is. Yup, dat klopt.

[Gormenghast]

Joris748 schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:04:
[...]

In die omstandigheden zou ik er ook de schijt aan hebben en in korte broek en slippers naar het werk komen.

Maar goed, eigen handeltje in tijd van de baas is niet OK.

Klopt. Je gaat alleen voorbij aan het feit dat dat de omstandigheden van onze huisvesting waren. Hij zat meestal in de kelder te knutselen of liep door het ziekenhuis met apparatuur onder zijn arm of ene karretje met spulletjes.

[dj.verhulst]

Gormenghast schreef op maandag 13 september 2021 @ 13:28:
[...]


In het ziekenhuis zelf wel. Ikzelf zat samen met het migratie projectteam (was hij geen lid van overigens) in een afgeschreven zusterflat. Kale betonnen muren, behalve de plekken waar nog de laatste restanten behang zaten, betonnen vloeren met nog de oude lijmresten waar ooit de vloerbedekking had gezeten en een een keuken met badkamer die (nadat een schoonmaakbedrijf gemeld had dat ze er niet meer aan konden doen en dat het beter was om de boel maar dicht te houden) te vies waren om te gebruiken.
Klein huiskamertje van nog geen 20 vierkante meter dus met daarin vijf bureau's gepropt waar we met zijn achten aan zaten te werken. Daarnaast stond de zon op flat van 's ochtends negen tot 's avonds negen en liep de temperatuur op tot 39 graden. De interne beheerders in de flat naast ons kregen een mobiele airco zodat bij hen nog een enigszins acceptabele temperatuur werd gehaald. Oh ja, de arbo zat in hetzelfde gebouw maar dan aan de schaduw kant...

Mocht je denken dat ik overdrijf.. Nope, absoluut niet. En geen woord van gelogen.

Wat betreft die kerel,tja ongelofelijk. Ik had hem ook bij kop en kont gepakt en de straat op gegooid.

Dat is hele andere koek, had de vakbond en arbodienst aangesproken 39 C dan is het een hele dikke doei met een lange broek en dan regelen ze ook maar een airco of een andere plek , ze kunnen kiezen , maar niks regelen en toch willen dat je in een lange broek rond loopt ?? gekkenhuis. ook al ben je ingehuurd we hebben echt wel rechten.

heb ook wel onmogelijke werkplekken gehad heel warm of juist koud , geen daglicht , veel herrie en stank
onmogelijke uren.
maar ik pik niet alles meer.

[wiemelen]

The Eagle schreef op maandag 13 september 2021 @ 11:28:
You pay peanuts, you get monkeys. Wat je er mee bereikt is voornamelijk dat goede (top) mensen weglopen omdat ze elders met minder gezeik aan hun hoofd wel datgene kunnen verdienen .....

Voor de gewone man kan dat idd misselijkmakend overkomen, dat snap ik. tegelijkertijd: daarom is die gewone man ook geen CEO

Ben ik het maar gedeeltelijk mee eens. Dit hangt namelijk af van een aantal factoren.

1) Hoeveel management lagen zijn er? In bepaalde bedrijven zijn er zoveel management lagen dat het een beetje absurd wordt ... en als die allemaal een bijhorend loon krijgen en bonussen moeten/mogen, dan is het terecht zuur voor het niet-management.

2) Het belangrijkste woord in jouw antwoord is "goede". Ik heb in mijn carrière al met tientallen managers moeten/mogen samenwerken. Helaas moet ik je meedelen dat ik niet al mijn vingers nodig heb om de echt goede managers te tellen. Leiding geven is echt wel een kunst. Velen willen graag, maar zijn gewoon niet competent. Ook zie je vaak mooie voorbeelden van "Peter principle" in praktijk voorkomen.

3) Ik begrijp dat een CEO/CFO en andere C*O best belangrijk zijn. Niet alleen job inhoudelijk, maar ze zijn vaak ook het gezicht naar buiten toe (Jobs, Zuckerberg, Musk, ...) ... en ze zijn soms zelfs (helaas) in staat de aandelenkoersen te beïnvloeden door hun uitspraken. MAAR dit is een minderheid aan topmanagers.
De "pay ratio" (ratio tussen hogere/hoogste lonen (managementlagen) in een bedrijf versus de laagste in een bedrijf (schoonmaak, kantine, ...) is echter is sommige gevallen toch echt wel heel scheef.
In dit artikel, lees je o.a. voorbeelden waarbij een CEO 2.605x het gemiddelde bedrijfsjaarloon verdiende, of per dag meer dan 7x het gemiddelde jaarloon.
Gelukkig zie je ook een aantal "ethische" bedrijven en CEO's die bewust kiezen voor een aanvaardbare ratio over alle levels in het bedrijf.

4) Beeld je eens in dat je directe manager voor 3 maanden ziek valt ... en zijn/haar directe manager ook 3 maanden ziek valt. Dan zullen er wel wat ongemakken zijn, maar in de meeste bedrijven zal de dagelijkse werking niet in gedrang komen. "Business as usual". Anderzijds heb ik me al heel vaak de bedenking gemaakt "wat zou er gebeuren als persoon X of Y eens 3 maanden ziek valt". Dat zou echt wel een impact hebben op de dagelijkse werking tot na verloop van tijd vervanging gevonden wordt (want niemand is onvervangbaar). Of nog erger ... stel dat de koffiemachines een hele week niet kunnen bijgevuld worden. Ik heb nog nooit een staking zien ontstaan omdat een manager ziek valt ... maar als alle koffiemachines leeg zijn durven de gemoederen wel eens hoog oplopen

5) Loonsverhogingen en bonussen moeten eerlijk zijn.
@T.C verwoordt dit ook al mooi zijn post.
Hoge bonussen en loonsverhogingen als een bedrijf een slecht jaar achter de rug heeft, is toch echt een voorbeeld van wanbeleid. Persoonlijk heb ik ook al managers een mooie bonus zien krijgen omdat ze een deadline haalden binnen budget. Maar als je dan vervolgens zag welke shortcuts ze daarvoor hadden genomen en welke shitload aan issues er vervolgens opgelost/bijgebouwd moesten worden in de maanden ná go-live, dan krab je je toch wel eens achter je oren.
Dus toekennen van (hoge) bonussen prima ... maar pas ná 1 - 3 jaar uitkeren zodat de impact van beslissingen/beleid duidelijk zijn. En indien nodig maar een deel ervan effectief uitkeren.

[Drumatiko]

Gormenghast schreef op maandag 13 september 2021 @ 11:24:
Ik heb ooit bij een ziekenhuis gewerkt waar een collega een geheel eigen idee over goed werknemerschap had. De goede man vond het in de zomer toch wel erg warm in een spijkerbroek en schoenen en vond teenslippers, korte broek en een t-shirt aanzienlijk comfortabeler. Het feit dat dat niet heel gepaste kledij was in een ziekenhuis interesseerde hem vrij weinig. Ook nadat zijn manager hem had verzocht om wat gepastere kleding aan te trekken droeg hij op warme dagen nog gewoon de vakantiekleding en had er verder schijt aan wat anderen daarvan dachten/vonden.

Teenslippers gaat wel vrij ver, maar ik kan me niet voorstellen dat in deze tijd een nette korte(re) broek nog tot ophef zorgt als je lekker op je werkplek je ding doet. ¯\_(ツ)_/¯

[Quicksilver]

Drumatiko schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:43:
[...]


Teenslippers gaat wel vrij ver, maar ik kan me niet voorstellen dat in deze tijd een nette korte(re) broek nog tot ophef zorgt als je lekker op je werkplek je ding doet. ¯\_(ツ)_/¯

Dat zou je verbazen. Waar ik momenteel (al 12 jaar werk) is het nog steeds uit ten boze om in een korte broek te werken. Met als leuke kanttekening dat er dames werken die met teenslippers op de zaak verschijnen.

[HellBeast]

Ik heb eens een collega gehad die tegen klanten geen "Nee" kon zeggen. Sommige klanten hadden dat al snel door en kwamen met vragen als: "Ik moet een FTP server hebben, maar het moet wel gratis zijn. Kun jij wel regelen he?".

Als ik die vraag van een klant krijg, dan is het antwoord dat voor niks de zon op gaat. Wil je een goed product, dan hangt daar een prijskaartje aan. Sowieso verkopen wij alleen wat in onze Service catalog staat. Daarvan is er kennis aanwezig, en is de support toereikend.

Mijn collega kon alleen geen "nee" zeggen en zoekt dan op internet een freeware FTP server programma op en gaat die installeren. In de regel zijn er altijd beperkingen in gratis software, dus schreef hij ook nog diverse scripts om dingen mogelijk te maken waar hij heel veel beheeruren in stak. (Dus onder de streep was het zelfs nog duurder ook).

Het kwam geregeld voor dat zijn half zelfgemaakte Freeware onzin er mee kapte. En dan is opeens de klant boos. Collega was dan natuurlijk net op vakantie. Niemand wist er wat van en er was ook geen support.

Echt fantastisch. (Hij werkt inmiddels niet meer bij ons.)

[MazeMouse]

Quicksilver schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:47:
[...]

Dat zou je verbazen. Waar ik momenteel (al 12 jaar werk) is het nog steeds uit ten boze om in een korte broek te werken. Met als leuke kanttekening dat er dames werken die met teenslippers op de zaak verschijnen.

Ik heb de zomerjurk al in de kast hangen voor het geval er ooit een manager moeilijk gaat doen over mijn korte broek.

[Gormenghast]

Drumatiko schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:43:
[...]


Teenslippers gaat wel vrij ver, maar ik kan me niet voorstellen dat in deze tijd een nette korte(re) broek nog tot ophef zorgt als je lekker op je werkplek je ding doet. ¯\_(ツ)_/¯

Persoonlijk ben ik met je eens en er wordt door veel werkgevers met twee maten gemeten. Moet wel toegeven dat ik ook liever een ontbloot vrouwenbeen zien dan de harige stelt van een mannelijke collega.

Deze man ging overigens niet gekleed in een nette korte broek maar gewoon een ouwe comfortabele korte broek. Met een versleten t-shirt. Heb ook wel eens een collega gehad die in zo'n American football jersey, met van die gaatjes er in, naar het kantoor kwam. Die kon weer terug naar huis wat anders aantrekken.

[Vrijdag]

MazeMouse schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:50:
[...]

Ik heb de zomerjurk al in de kast hangen voor het geval er ooit een manager moeilijk gaat doen over mijn korte broek.

Een kilt of een sarong aantrekken. En dan zeggen "dat is mijn cultuur, racist"

_{kan je ook de discriminatiekaart eens trekken}

[-PassY-]

Van sommige kleding krijg je het gewoon warmer, en dan moeten wij mannen met lange broek en wat dan nog allemaal aanzitten.

Niet dat ik graag in korte broek loop. Op de vakanties in Afrika hield ik mijn spijkerbroek gewoon aan


/edit: Doet me denken aan een dame, met nogal super grote mooie "ogen". Iedere keer als iets buiten het boekje moest kwam ze achter me staan om dingen op het scherm aan te wijzen. 2 van de grote joekels in mijn nek iedere keer
Paar keer is leuk, maar daarna toch maar aangeven dat ik daar niet vatbaat voor ben als ik aan het werk ben. En het vervelend begint te worden.

[ Voor 44% gewijzigd door -PassY- op 13-09-2021 15:10 ]

[T.C]

Vrijdag schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:05:
[...]

Een kilt of een sarong aantrekken. En dan zeggen "dat is mijn cultuur, racist"

_{kan je ook de discriminatiekaart eens trekken}

Die kilt, moet dat dan met aanvullende attributen of gewoon "au naturel"?

[-PassY-]

wat is er mis met een kilt met een print van een printplaat?

[T.C]

-PassY- schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:07:

...

/edit: Doet me denken aan een dame, met nogal super grote mooie "ogen". Iedere keer als iets buiten het boekje moest kwam ze achter me staan om dingen op het scherm aan te wijzen. 2 van de grote joekels in mijn nek iedere keer
Paar keer is leuk, maar daarna toch maar aangeven dat ik daar niet vatbaat voor ben als ik aan het werk ben. En het vervelend begint te worden.

Dat is inderdaad wel vervelend en onprofessioneel.
Zelf zou ik aangeven: "Ik zit in een goed huwelijk en kom thuis niets te kort."

[-PassY-]

T.C schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:23:
[...]


Dat is inderdaad wel vervelend en onprofessioneel.
Zelf zou ik aangeven: "Ik zit in een goed huwelijk en kom thuis niets te kort."

is wat lastig als je weet dat je allebei vrijgezel bent, zelfde leeftijd. Maar verder dan haar "ogen" niet heel intressant vond ik

[MisteRMeesteR]

-PassY- schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:30:
[...]


is wat lastig als je weet dat je allebei vrijgezel bent, zelfde leeftijd. Maar verder dan haar "ogen" niet heel intressant vond ik

[Sir_Hendro]

Atlas schreef op maandag 6 september 2021 @ 12:24:
Tijdens mijn sollictatiegesprek bij Computerland Den Haag (mag de naam prima noemen, bestaat toch niet meer ) beschuldigd worden van diefstal omdat je hardware voor lagere prijzen zou doorverkopen aan familie . Het is dat ik toen nog te jong was, maar achteraf had ik toen gewoon moeten opstaan en weglopen... Wat een achterlijk gesprek was dat zeg.

Daarna we bij Paradigit aangenomen, en 3x raden wie Computerland Den Haag daarna overnam, juist. De manager kwam toen vrolijk bij ons langs om zich voor te stellen. Eikel

Ik kan mij nog herinneren dat ik heel lang geleden bij Computerland had gesoliciteerd. Het eerst wat ik te horen kreeg was dat ik te netjes was aangekleed, had ik vast gedaan om een goede indruk te maken. De rest van het gesprek sloeg ook nergens op. Ben toen bij een andere computerwinkel gaan werken

Bij die andere computerwinkel stond de manager elke ochtend met zijn horloge bij de ingang. Je moest minimaal een kwartier te vroeg aanwezig zijn zodat de winkel kon worden voorbereid op de opening. Kwam je 5 minuten later kreeg je meteen een preek. Het was verder een leuke winkel om te werken maar dat gedoe van die manager met zijn horloge elke ochtend was echt lachwekkend belachelijk.

[ Voor 17% gewijzigd door Sir_Hendro op 13-09-2021 15:56 ]

[matty___]

..

[ Voor 98% gewijzigd door matty___ op 13-09-2021 15:58 ]

[SlqmLqck]

Ik ben net voor het corona tijdperk begonnen met werken bij een detacheerder. Uiteindelijk ging de opdracht niet door en kwam ik op een helpdesk terecht wat voor mij 1 uur en 30 min enkele reis was voor mij. Uiteindelijk maar begonnen en elke dag hetzelfde werk gedaan. (e-mail certificaat vervangen van honderden gebruikers door een fout van de leverancier). Job uiteindelijk maar gedaan om klant en bedrijf te helpen, nou daar denk ik volgende keer wel beter over na. Misschien was ik op dat moment toch te aardig voor en zou ik geen 'nee' durven zeggen.

Na 3 weken kwam corona in Nederland en werd ik naar huis gestuurd. Ook mocht ik vanuit thuis werken. na 5/6 weken was het gehele 'project' (als je het zo mag noemen) klaar en was er geen nieuwe opdracht. Een maand lang heb ik vrijwel niets gedaan en werkte iedereen thuis. Uiteindelijk word ik op een vrijdagmiddag gebeld (door een hoge manager van bepaalde regio's) dat ik kon vertrekken onder het mom van "We hebben geen werk voor je" wat eigenlijk niet vreemd was door corona, maar mogen niemand ontslaan door corona. Iedereen werkte immers nu thuis, alles was dicht en beperkt open. Ik kreeg wel wat extra geld mee, gelukkig. In de zomer een nieuwe baan gevonden, en aan het einde van de zomer werden de regels weer aangescherpt & kon ik weer vertrekken. Uiteindelijk begin je aan jezelf te twijfelen of het niet aan jou ligt. Gelukkig in oktober/november bij mijn derde baan begonnen, wat denk je? ik zit er nog steeds gelukkig ( ). Mooi, 3 dagen on-site bij een klant en 2 dagen op kantoor voor andere zaken. Volgend project komt er ook al aan en hier zit ik gelukkig wel goed, uitgesproken vanuit beide kanten gelukkig.

Eindstand bij de twee bedrijven waar ik heb gezeten zal ik nooit meer heen gaan. En gewoon nog een NOW regeling aanvragen ook nog die schoften.


*denkt weer aan studenten baantjes & stages met mooie vrouwen*

[MagniArtistique]

wiemelen schreef op maandag 13 september 2021 @ 00:12:
[...]

Daar wrong vroeger (toen ik nog in detachering werkte) in mijn geval meestal het schoentje.
Ik had vaak hele andere doelen dan het management voor ogen had en voelde toch altijd dat mijn uiteindelijk ingediende doelen enkel dienden om het management tevreden te houden (groot verschil met mijn huidige werkgever).

Toch wonderlijk. Je zou denken dat zo’n manager maar 1 belang heeft; jou zo goed mogelijk begeleiden om de beste versie van jezelf te worden. Zodat ie je zo duur mogelijk weg kan zetten. Een certificaatje meer of minder terwijl je communiceert als een bord vla heeft dan niet zoveel impact. 9/10 mensen worden waardevoller door aan hun softskills (toon, politiek gevoel, projectmanagement, communicatie, etc) te werken.

[ Voor 8% gewijzigd door MagniArtistique op 13-09-2021 16:01 ]

[FlyingCrow]

MagniArtistique schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:59:
[...]


Toch wonderlijk. Je zou denken dat zo’n manager maar 1 belang heeft; jou zo goed mogelijk begeleiden om de beste versie van jezelf te worden. Zodat ie je zo duur mogelijk weg kan zetten. Een certificaatje meer of minder terwijl je communiceert als een bord vla heeft dan niet zoveel impact. 9/10 mensen worden waardevoller door aan hun softskills (toon, politiek gevoel, projectmanagement, communicatie, etc) te werken.

Juist niet, plat gesteld zijn de 13 in een dozijn specialisten veel makkelijker weg te zetten en zijn er vaak meer van nodig op projecten.
en die waardevolle toppers zijn dan ook nog eens kritisch op de projecten die ze aangeboden krijgen. Kortom alleen maar lastig als je dozen mensen wil schuiven.

[Arloid]

Gormenghast schreef op maandag 13 september 2021 @ 14:54:
[...]


Persoonlijk ben ik met je eens en er wordt door veel werkgevers met twee maten gemeten. Moet wel toegeven dat ik ook liever een ontbloot vrouwenbeen zien dan de harige stelt van een mannelijke collega.

Geen last van als homo. Hetero collega's wel trouwens, ongemakkelijk volk zijn jullie.

Maak niet uit waar ik kom, ongeacht hoe zelverzekerd ik ben moet ik altijd nog even het hetero laadje open doen als ik toevallig met "nee geen leuke meid, wel een leuke jongen" uit de kast kom.

1. Nee ik val niet op je, valt ook weinig te halen dus dat knapt af. Stop maar met ongemakkelijk kijken.
2. Nee ik wil je niet bevredigen, praat maar met de baas of HR wat je doet met de andere getrouwde viespeuken, ga maar op grindr ofzo.
3. Nee ik ben niet onzeker, als ik uit de kast kom is dat omdat het toevallig relevant is, hoepel op met je beschuit met muisjes mentaliteit.
4. En ja ik heb er mee gewacht, ga dat ook niet vertellen terwijl die brutale yuppie stagair er nog werkte. Ben hier niet om lastig te worden gevallen.
5. Om daar maar over te hebben, je verzint maar wat anders dan homo en homoseksueel getinte grappen. Klootzak of eikel vindt ik prima.

[Trasos]

Door alle verhalen hier krijg ik bijna spijt dat ik binnenkort bij een detacheerder begin…
Hopelijk kom ik bij een goeie terecht.

[masauri]

Trasos schreef op maandag 13 september 2021 @ 16:51:
Door alle verhalen hier krijg ik bijna spijt dat ik binnenkort bij een detacheerder begin…
Hopelijk kom ik bij een goeie terecht.

En anders lezen we je Verhalen hier wel

[-PassY-]

Trasos schreef op maandag 13 september 2021 @ 16:51:
Door alle verhalen hier krijg ik bijna spijt dat ik binnenkort bij een detacheerder begin…
Hopelijk kom ik bij een goeie terecht.

Er zijn ook goede hoor. Ben 2x terug gegaan naar 1.

1ste keer wou het klantbedrijf me overnemen. Ik wilde dat graag ook. Indienst gekomen, om na 2 jaar te moeten vertrekken omdat de directie besloten had dat support alleen vanuit Gent moest gebeuren. Had geen zin om naar belgie te verhuizen, of iedere dag 3 uur heen, en 3 uur terug te moeten doen.

Dus ik weer voorzichtig aangeklopt. Kon direct beginnen bij mijn huidige werkgever, waar ik nu al bijna 7 jaar werk

[init6]

Trasos schreef op maandag 13 september 2021 @ 16:51:
Door alle verhalen hier krijg ik bijna spijt dat ik binnenkort bij een detacheerder begin…
Hopelijk kom ik bij een goeie terecht.

Hou erg goed in de gaten dat je je eigen doelen behaalt en stel ook doelen wat je wilt bereiken. Een detacheerder kan heel goed zijn om je certificaten te halen, om te leren omgaan hoe je als externe jezelf kan plaatsen in een bedrijf (voor als je ZZP wilt gaan doen). Soms verlangt men ook veel meer van je, ik heb zo veel support jobs gedaan waarbij verwacht werd dat ik even de projectleider, de applicatiebeheerder of configuratie manager zou worden. Dat heb ik allemaal gedaan omdat ik er skills mee opdeed waar ik uiteindelijk iets aan gehad heb, of van leerde dat ik dat nooit meer wou doen (Ik wou daardoor nooit meer een itil service manager worden, ik moest een support afdeling leiden en heb daardoor ook besloten dat manager zijn totaal niets voor mij is.)

Zodra je je doelen behaald hebt, move verder. Ga naar je volgende baan. Ik heb meer dan 12 jaar in detachering gezeten en de laatste paar jaar is mijn detacheerder rijker geworden, kon er steeds minder qua cursussen en kreeg ik steeds dezelfde baantjes waar je niets mee opschoot om vervolgens bij de bankencrisis in 2008 op allerlei manieren zoeken om mij eruit te krijgen. Voordien als je op de bank zat dan kon dat vanuit huis en moest je gaan certificeren tot er een nieuwe opdracht kwam, toen de banken crisis begon en ik 3 maanden op de bank zat moest ik ineens elke dag op kantoor komen, kon geen enkel certificaat gehaald worden en was ik ineens de loopjongen die allerlei dingen moest gaan doen die totaal niets met het werk te maken had (zoals bureaus verhuizen, boodschappen doen en andere taken) en moest ik zelf gaan zoeken naar opdrachten.

[T.C]

FlyingCrow schreef op maandag 13 september 2021 @ 16:19:
[...]


Juist niet, plat gesteld zijn de 13 in een dozijn specialisten veel makkelijker weg te zetten en zijn er vaak meer van nodig op projecten.

Het ligt aan het segment en de branche waarin de detacheerder zijn diensten levert.
13 in een dozijn klinkt als heel makkelijk vervangbaar.
Dit klinkt heel oneerbiedig, maar werknemer type 13 in een dozijn is gewoon de man die op straat rondloopt.

Dat klinkt niet als een specialist

en die waardevolle toppers zijn dan ook nog eens kritisch op de projecten die ze aangeboden krijgen.

Ja waardevolle toppers, ik noem ze voor het gemak specialisten, zijn inderdaad kritisch op de projecten die aangeboden worden.
Dat komt omdat op het moment dat ik een project aanvaard ook verantwoordelijk wordt voor het behalen van de doelstellingen.

Het komt voor dat ik niet in het voortraject wordt meegenomen, bij voorkeur heb ik dat wel.
De collega's die met de klant praten hebben zelf geen kennis van het vak, zijn echt verkopers en ze zijn politiek/diplomatiek/sales gezien echt heel erg goed... maar vak inhoudelijk zijn ze niet veel anders dan de man op de hoek van de straat.

Wanneer ik het project voorgesteld krijg, kijk ik dus kritisch naar het project.
Vaak zie ik dan een onrealistische deadline voor de hoeveelheid werk die ze voorzien hebben en zie ik al dat de helft van de scope mist.

Zelf een keer op een project gezeten waar ik op mijn bord kreeg dat de deadline niet gehaald werd, terwijl in het voor traject de boel niet goed was geïnventariseerd.

Ja als ik vergelijkbare dingen zie, kijk ik naar de reisafstand... alles boven een uur enkele reis mag ik weigeren en als ik een hoofdpijn project voorzie op meer dan een uur enkele reis weiger ik deze.
Is deze op een uur of minder, laat ik zwart op wit bevestigen dat ik niet in het voor traject ben betrokken en dat ik niet achter de aanbieding sta vanwege irreële tijdslijnen.

Tot nu toe maar 1 keer geweigerd en verschillende projecten op 1:30+ enkele reis van huis gedaan.

Kortom alleen maar lastig als je dozen mensen wil schuiven.

Voor laag segment detacheerders is ervaren/kennisrijk personeel inderdaad niet handig.

Voor hoger segment detacheerders is het wel fijn dat iemand kritisch meedenkt.

Trasos schreef op maandag 13 september 2021 @ 16:51:
Door alle verhalen hier krijg ik bijna spijt dat ik binnenkort bij een detacheerder begin…
Hopelijk kom ik bij een goeie terecht.

Werken bij een detacheerder moet je ding zijn.
Wanneer het je ding is, maak je echt heel erg veel leuke dingen mee en krijg je uiteindelijk gave kansen.

Wat collega's die vertrokken zijn vooral lastig vonden waren de volgende dingen:

- Zit je net bij een leuk bedrijf op een leuke afdeling... houdt het project op en mag je weg.
Dat vinden sommige mensen heel erg pittig, die hechten zich heel erg aan die collega's.

Zelf houd ik mij voor ogen dat de collega's daar enkel collega's zijn voor de duur van het project.
Ik maak er veel lol mee, zeker weten maar ik houd me ook voor dat volgende maand de laatste kan zijn.

- Krijg je een mooi project, blijkt het een project te zijn dat niet populair is binnen het bedrijf. Mag je een half jaar strijden om het rond te krijgen.

Dan houd ik me ook voor dat ik daar maar tijdelijk zit, maak zo goed mogelijk contact met de mensen die tegen zijn. Wat mij opviel was dat ze vaak niet alleen maar negatief waren, maar dat het vooral ging om de manier waarop. Dus dan is het politiek bedrijven en beide partijen nader te laten komen.

Zo zijn er nog wel een paar te vinden.

Maar zelf? Ik wil ondanks de "uitdagingen" met detacheerders voorlopig nog niet ruilen.
De grootste ellende heb ik gehad met een functie binnen een vast bedrijf.


Ik wens je de lol toe die ik heb op mijn werk!

[MazeMouse]

Vrijdag schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:05:
[...]

Een kilt of een sarong aantrekken. En dan zeggen "dat is mijn cultuur, racist"

_{kan je ook de discriminatiekaart eens trekken}

Oh nee, dan identificeer ik mij gewoon de hele zomer als vrouw. Is ook een discriminatiekaart maar dan de sexisme en transphobie versie

(Of gewoon de "Als vrouwen een jurkje aan mogen dan mag ik het ook" versie)

[wolfstein89]

Mijn vorige werkgever was een detacheerder. Ik kwam net van een ziekenhuis vandaan waar ik geen doorgroeimogelijkheden meer had en mij werd beloofd dat dit bij de detacheerder wel mogelijk was. Ik wou ook ergens anders terecht komen dan een ziekenhuis en dat hadden we allebei ook zo afgesproken.
Uiteindelijk wisten ze na 2 maanden een geschikte opdracht te vinden in een ziekenhuis. Doordat ik geen nee durfde te zeggen (bijna einde proeftijd en heel die periode op de bank gezeten) de opdracht aangenomen.
De reistijd was zonder file 1 uur, maar kwam er al gauw achter dat 2 uur (door file) geen uitzondering was.
De opdracht wa niet leuk en het personeel in dat ziekenhuis kon niet met elkaar overweg. Door de vijandige sfeer dit aangekaart bij mijn eerste manager, die er wat aan zou gaan doen. Maand later wordt mijn eerste manager aangesteld in andere functie en krijg ik andere manager. Daar hetzelfde tegen gezegd en hij zou een andere plek zoeken voor me. Uiteindelijk lukte dit en kwam ik in ander ziekenhuis terecht (waar ik nu vast in dienstverband zit). Met manager 1 en 2 had ik een zeer goede band en de sfeer van de detacheerder was ook heel goed.

Fast forward een jaar verder. De CEO van de detacheerder geeft aan dat ze naar de beurs willen gaan. week later staan manager 1 en 2 op straat omdat ze niet bij de nieuwe identiteit van het bedrijf passen. Ik moet voortaan communiceren met andere manager (3) . Goede vent en niets verkeerds mee, zeer communicatief en had er oprecht goede klik mee. In 1 op 1 contact aangegeven dat bedrijf waar ik gedetacheerd zat me over wou nemen en wat hij me zou aanraden, want ik twijfelde nogal. Door zijn advies kreeg ik mee dat de detacheerder flink aan het veranderen was en heb toen mijn keuze gemaakt om op te stappen. Alles in gang gezet samen met hem. dag later bel ik hem op om laatste handtekeningen te gaan laten zetten onder ontbinding contract, krijg ik te horen dat hij ook op straat is gezet. Manager nummer 4 moest ik hebben om verder te geraken, maar deze was het niet eens met contractontbinding. Uiteindelijk gelukt en ben nu op een goede plek werkzaam.

Bedrijf is jaar later volledig uitgekleed en alle managers die er zaten zijn vervangen door ja knikkers. veel collega`s die gedetacheerd zaten zijn weg en het personeelsbestand is ongeveer 80% - 90% minder als toen ik er werkte. Ik vond het een leuk sociaal bedrijf toen ik er begon, maar toen eigenaar het in zijn bol kreeg om alles te veranderen ging het mis.

[Vrijdag]

MazeMouse schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 08:49:
[...]

Oh nee, dan identificeer ik mij gewoon de hele zomer als vrouw. Is ook een discriminatiekaart maar dan de sexisme en transphobie versie

(Of gewoon de "Als vrouwen een jurkje aan mogen dan mag ik het ook" versie)

Als je iedereen tegen je in het harnas jaagt ben je óók inclusief bezig

[Pizza_Boom]

MazeMouse schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 08:49:
[...]

Oh nee, dan identificeer ik mij gewoon de hele zomer als vrouw. Is ook een discriminatiekaart maar dan de sexisme en transphobie versie

(Of gewoon de "Als vrouwen een jurkje aan mogen dan mag ik het ook" versie)

Jij bent in een grijs verleden treinbestuurder in Zweden geweest?

[FlyingCrow]

T.C schreef op maandag 13 september 2021 @ 17:21:
[...]


Het ligt aan het segment en de branche waarin de detacheerder zijn diensten levert.
13 in een dozijn klinkt als heel makkelijk vervangbaar.
Dit klinkt heel oneerbiedig, maar werknemer type 13 in een dozijn is gewoon de man die op straat rondloopt.

Dat klinkt niet als een specialist

Specialist is maar een naam voor het beestje, maar er zijn voldoende functies zoals engineer/programmer etc. die vaardigheden vereisen maar waar er meerdere van nodig zijn op een project in tegenstelling tot een projectmanager.

De man op straat is iemand die je een contract moet aanbieden en dat is nou precies wat je voorkomt met detachering.

T.C schreef op maandag 13 september 2021 @ 17:21:
[...]


Ja waardevolle toppers, ik noem ze voor het gemak specialisten, zijn inderdaad kritisch op de projecten die aangeboden worden.


[...]

Er is in mijn mening ook zeker niks mis mee. Maar als je de vele verhalen hier leest dan hebben we het niet over de betere bedrijven die dat waarderen 😉

[Arloid]

Pizza_Boom schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 09:10:
[...]
Jij bent in een grijs verleden treinbestuurder in Zweden geweest?

Op zo'n functie zou ik me op zonnige dagen ook vrouw voelen.
Ze kijken me toch al raar aan dus dat kan er ook wel bij.

Sommige functies kan je ook geen korte broek dragen, als houtbewerker nog wel enigszins vrijheid in maar de meeste plekken waar ik loop heeft iedereen uniform een bedrijfs shirt en een korte of lange werkbroek aan. Weinig ruimte voor een rok of kilt.

[ Voor 24% gewijzigd door Arloid op 14-09-2021 10:36 ]

[Linkser]

Dit heb ik werkelijk nog nooit meegemaakt...

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[TheBrones]

Niets meer horen na een goed gesprek lijkt hier ook eerder norm dan uitzondering helaas. Maar dan weet je inderdaad ook al dat het geen partij is waar je voor zou willen werken.

[The Eagle]

wolfstein89 schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 08:58:
Mijn vorige werkgever was een detacheerder. Ik kwam net van een ziekenhuis vandaan waar ik geen doorgroeimogelijkheden meer had en mij werd beloofd dat dit bij de detacheerder wel mogelijk was. Ik wou ook ergens anders terecht komen dan een ziekenhuis en dat hadden we allebei ook zo afgesproken.
Uiteindelijk wisten ze na 2 maanden een geschikte opdracht te vinden in een ziekenhuis. Doordat ik geen nee durfde te zeggen (bijna einde proeftijd en heel die periode op de bank gezeten) de opdracht aangenomen.
De reistijd was zonder file 1 uur, maar kwam er al gauw achter dat 2 uur (door file) geen uitzondering was.
De opdracht wa niet leuk en het personeel in dat ziekenhuis kon niet met elkaar overweg. Door de vijandige sfeer dit aangekaart bij mijn eerste manager, die er wat aan zou gaan doen. Maand later wordt mijn eerste manager aangesteld in andere functie en krijg ik andere manager. Daar hetzelfde tegen gezegd en hij zou een andere plek zoeken voor me. Uiteindelijk lukte dit en kwam ik in ander ziekenhuis terecht (waar ik nu vast in dienstverband zit). Met manager 1 en 2 had ik een zeer goede band en de sfeer van de detacheerder was ook heel goed.

Fast forward een jaar verder. De CEO van de detacheerder geeft aan dat ze naar de beurs willen gaan. week later staan manager 1 en 2 op straat omdat ze niet bij de nieuwe identiteit van het bedrijf passen. Ik moet voortaan communiceren met andere manager (3) . Goede vent en niets verkeerds mee, zeer communicatief en had er oprecht goede klik mee. In 1 op 1 contact aangegeven dat bedrijf waar ik gedetacheerd zat me over wou nemen en wat hij me zou aanraden, want ik twijfelde nogal. Door zijn advies kreeg ik mee dat de detacheerder flink aan het veranderen was en heb toen mijn keuze gemaakt om op te stappen. Alles in gang gezet samen met hem. dag later bel ik hem op om laatste handtekeningen te gaan laten zetten onder ontbinding contract, krijg ik te horen dat hij ook op straat is gezet. Manager nummer 4 moest ik hebben om verder te geraken, maar deze was het niet eens met contractontbinding. Uiteindelijk gelukt en ben nu op een goede plek werkzaam.

Bedrijf is jaar later volledig uitgekleed en alle managers die er zaten zijn vervangen door ja knikkers. veel collega`s die gedetacheerd zaten zijn weg en het personeelsbestand is ongeveer 80% - 90% minder als toen ik er werkte. Ik vond het een leuk sociaal bedrijf toen ik er begon, maar toen eigenaar het in zijn bol kreeg om alles te veranderen ging het mis.

Volgens mij zijn we oud-collega's Als jij die overstap naar die detaceerder maakte nadat een van je netwerkcollega's van dat ziekenhuis ook die kant in was gegaan weet ik exact wie je bent ook
If so: de situatie was nog iets complexer dan jij hem beschrijft, maar das niet iets voor dit topic

[Dwarlorf]

Linkser schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 10:45:
Dit heb ik werkelijk nog nooit meegemaakt...


***members only***

Dat heb ik 'echt zo vaak' meegemaakt in mijn leven dat ik er nog trauma's van heb. Maar juist nog nooit bij de overheid.

[Linkser]

Dwarlorf schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 12:29:
[...]

Dat heb ik 'echt zo vaak' meegemaakt in mijn leven dat ik er nog trauma's van heb. Maar juist nog nooit bij de overheid.

Juist dat het overheid is maakt inderdaad dat ik denk; wat onbeschoft!
Bij een detacheerder of andere commerciële onderneming had ik gedacht; who cares, aso's.
Maar nu... blijf het vreemd vinden.

[Uzuhl]

Dwarlorf schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 12:29:
[...]

Dat heb ik 'echt zo vaak' meegemaakt in mijn leven dat ik er nog trauma's van heb. Maar juist nog nooit bij de overheid.

Of 2-3 maanden na dato. Ik zal er dan ook altijd wat van zeggen, sorry, maar jullie vroegen mij om op gesprek te komen minste wat je dan kan doen is bedanken.

[dj.verhulst]

-PassY- schreef op maandag 13 september 2021 @ 15:30:
[...]


is wat lastig als je weet dat je allebei vrijgezel bent, zelfde leeftijd. Maar verder dan haar "ogen" niet heel intressant vond ik

In mijn tijd bij defensie ik moest naar de spijkerbroeken brigade, helpen met het testen van brand blus alarmering systemen , twee man gingen alle gebouwen af. Op een aantal kazernes had je lege gebouwen staan sinds de laatste dienstplichtigen vertrokken waren of bepaalde onderdelen verplaats of opgeheven waren.

En iemand zat dan in de centrale te kijken of alle sensoren en bekabelingen werkte naar behoren, als men een sensor testen.

De meeste gebouwen waren niet op slot en gedeeltelijk gemeubileerd.

Wat we dan deden we reden met een voertuig maakte ff veel herrie en toeteren , en dan pas naar binnen gaan, omdat in het verleden men wel eens stelletjes aantrof die elkaar aan verkennen waren.
Dat gaf ongemakkelijke situaties, best met een regel matig zag je iemand een gebouw uitstappen en iets later trof je nog een persoon aan en dat waren en men vond ook resten ,, verpakkingen van condooms

Die gebouwen werden ook gebruikt voor oefeningen en als tijdelijke onderkomens voor een project.
Dus licht en verwarming kon zo aangezet worden. We zagen ook alle rangen en standen en soort,, maar ook burgers en uniformen , iedereen deed het met iedereen leek het wel.

[-PassY-]

dj.verhulst schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 14:07:
[...]


In mijn tijd bij defensie

nog altijd beter dan bij de financeel directeur een mededeling doen dat als hij problemen heeft, hij eerst een schoon keyboard moet pakken voor ik het aanraak. En dat hij toch echt lesbische en honden porno thuis moet bekijken.

Heb het daarbij gelaten met als aantekening dat als er weer problemen zijn met de internet verbinding, en ik kom weer dat soort shit tegen in de logging, dat ik het wel ga melden. Was nog in de tijd dat 512kb/s helemaal top van de top was.


offtopic:
niet in dienst gezeten, maar met de jaar wisseling van 2000 een paar dagen over een basis heen gereden om alle verwarmings systemen te patchen. Zeist of Soesterberg, of ergens in die regio. Niet heel spanned, Gebouw in, meterkast openen, chip eruit, chip erin en weer verder.

Anyway, ik moest dus ook naar een gebouw, en de korste weg was de landingsbaan. Ik met de mee gekregen porto even aangeven dat ik er was. Ik wachten op toestemming, tot in ene de mededeling dat ik over 1m 2m de tijd had om de baan over te steken (in lengte dus). En even stevig moest doorrijden als het kon.

komt er eerst een Chinook voorbij om te landen, kort daarna toestemming. Ik dus volgas over die baan rijden. Aan het einde kwam de volgende Chinook al aan Maar wel op tijd de baan over

[Yagermeister]

Ik ga er nog maar eens 1 in de groep gooien.

Een aantal jaar terug toen ik net mijn niveau 4 netwerkbeheerder klaar had en mijn baantje bij een computerwinkel gestopt was (failliet) moest ik uiteraard weer aan het werk (naja ik wilde dat ondanks dat ik ook volledig afgekeurd kon worden zonder problemen )

Per toeval een reintegratiebedrijf tegen het lijf gelopen waar ik het goed mee kon vinden. Na wat maanden belde hij op dat hij misschien een goede baan had voor me (hij had me tijdelijk "stage" laten lopen ergens anders maar dat werd helaas niets). Dit was toevallig ook nog eens een vriend van hem dus daar had ik al een streepje voor.

Op een gegeven moment mocht ik dus daar op interview gaan. Ik daar dus heen gereden en nog even in de auto gewacht zodat ik niet veel te vroeg zou zijn. Dus eenmaal naar binnen gegaan en werd ik naar een kamer verwezen in de kelder. Dus ik loop daar heen en daar zaten dus al 30 man ofzo te wachten en uiteraard was ik de laatste .

Die eigenaar begon dus te vertellen etc etc. Zegt die op een gegeven moment "nou nu dan de voorstelronde" en wijst hij naar de andere kant van de tafel. Dus iedereen begint met de naam en welke certificaten ze hadden. De 1 nog meer dan de andere. Weer was ik de laatste aan de beurt. Dus ik van "Ik ben Yager en ik ben netwerkbeheerder niveau 4". Iedereen me uiteraard aan het aankijken van oeh daar komt de klapper maar nee hoor ik was al klaar. Dus na een minuut stilte ik zeg van dat was het. Iedereen ineens grote ogen van de fuck is dit nou voor een grap .

Die eigenaar was gelukkig de vriend van het reintegratiebureau dus dat was nog niet zo een ramp. Na dat hele interview etc was ik op een gegeven moment de enigste die nog overbleef en dus ook daar aan de slag kon gaan.

Nu werkte daar een salesmanager die altijd de hemel verkocht maar helaas bleek dat altijd net een brug te ver of gewoon compleet onmogelijk maar hij was vriendjes met de baas dus de engineers moesten er maar een oplossing voor verzinnen.

Ik had daar gelukkig weinig last van want ik deed alleen maar monitoren van de klanten maar ook dat liep niet helemaal soepel en ik mocht nooit alles een goed rechttrekken.

Op een gegeven moment werd er gezegd dat het monitor systeem niet meer voldeed omdat het een puinzooi was (dat wist ik maar ik mocht er niets aan veranderen). Uiteraard kwam dat door mij zei die. en bedankt dus. Dus kwam er een ander systeem wat een engineer aangedragen had. Dit werd met horten en stoten dan toch eindelijk goedgekeurd waarna ik een snelcursus hiervan kreeg en dit was eigenlijk een top systeem (nagios) echter kon die knakker dat weer niet verkopen. Dus daar moest ook een mooi frontend van komen.

Dit ging een tijdje heen en weer en gelukkig hoefde ik me daar nauwelijks mee bezig te houden want die ene engineer ging steeds tegen die gast in en dan bond die ook weer even in. Ik hoefde maar alles up en running te krijgen wat ook wel lukte. Totdat op een gegeven moment ik die salesmanager alles moest gaan wijzen wat moest gebeuren.

Dus wij een aparte kantoorruimte in waarna we een heel discussie hadden welke stappen als eerste moesten gebeuren etc. Dit helemaal uitgewerkt en ik had er nog extra een foto van gemaakt. Op 1 bepaald punt hadden we besloten om dat als laatste te laten want dat zou behoorlijk wat uitzoekwerk zijn. Ook hier had ik uiteraard foto's gemaakt.

Komt die een paar uur later bij me en zegt die kom eens mee. Dus ik meelopen samen met hem naar die ene engineer. Zegt die zo van wat is de status van dat ene punt. Dus ik hem zeggen dat we besloten hadden om dat op te schuiven vanwege de hoeveelheid werk dat was. Flipt die me de pan uit daar waar die ene engineer ook bij was en die had ook zoiets van waarom doe je dat niet gewoon (hij had dus zijn eigen verhaal verteld). Dus ik nog eens uitgelegd dat we dat zo samen besloten hadden een paar uurtjes eerder terwijl ik gewoon verbaasd was dat die zo deed. Flipt die nog wat verder uit en hij liet me gewoon niet uit praten. Ja leuk maar daar gaat deze persoon niet in mee. Ik terug schelden van gvd we hebben dat afgesproken en ik heb er nog extra foto's van gemaakt. Die engineer begon een lamp te branden maar hij kon weinig op dat punt. Ik had er ondertussen genoeg van en ben weggelopen. Komt die me achterna van je komt nu mee en ik snoeihard in de ruimte waar alle engineers zaten (alles open ruimtes) NEE rot maar een eind op met je leugens. Toen is die maar weg gelopen want ik was helemaal aan het flippen daar.

Na een paar uurtjes moest ik me wel melden bij een andere manager welke ik alles overhandigd heb maar uiteindelijk kreeg ik de schuld van alles. Gelukkig zijn we een half jaar daarna afgestoten naar een ander bedrijf welke onze afdeling over nam maar dat is een verhaal voor een andere keer

[downtime]

Als twintiger liep ik eens binnen bij een uitzendbureau. Ze hadden de ideale klus voor me: Administratief werk in de distributie van een slachterij. Wel met de waarschuwing erbij dat ik ook wel eens mee aan moest pakken. Geen bezwaar, je bent jong en fysiek werk is goed voor je, zolang dat maar niet de hoofdtaak is.
Kom ik op maandagmorgen bij die slachterij. Iemand vangt me op, stelt wat vragen, en geeft alvast aan dat ik het zo snel mogelijk moet zeggen als het werk me niet aanstaat want ze willen geen tijd investeren in iemand die morgen niet meer terug komt.

De realiteit van het werk wordt binnen een uur duidelijk. Het "administratieve werk" blijkt orderpikken. Het enige administratieve eraan is dat je af en toe twee knoppen indrukt op een computer waarna er een piklijst uit rolt. En dan mag je vlees in kratten laden en die klaarzetten op palets voor verzending naar een supermarkt. Vooral veel sjouwen dus.

Tijdens de koffie vragen ze wat ik ervan vind en ik vertel dat ik de dag afmaak maar morgen niet meer terug kom. Krijg ik als reactie: "Ik vermoedde het al. Je bent al de vijfde die ze sturen. Netjes dat je het zo snel aangeeft. De meesten waren voor de lunch al vertrokken zonder iets te zeggen."

Komt 's middags de consulente van dat uitzendbureau langs om even met management te praten. Zij was blijkbaar al op de hoogte want zodra ze me ziet komt ze vertellen hoe onbetrouwbaar ik ben want ik had beloofd om minstens een maand te blijven. Dat klopte ook. Dat was ik van plan toen ik nog dacht dat het administratief werk was. Maar als ze tegen mij liegen dan voel ik me ook nergens meer aan gebonden.
Maar dan heb je toch een aardig bord voor je kop als je maar mensen met een leugen naar hetzelfde bedrijf blijft sturen.

[Galosh_]

Mijn alle eerste grote mensen baan begon goed totdat er een management wissel voor onze afdeling was.
Meneer was niet gediend van mensen die weerwoord gaven, en alles wat hij voorstelde moest zonder verdere vragen worden uitgevoerd!

Vanaf dag 1 konden we al niet met elkaar, soms weet je dat al als je de voorstel ronde hebt gehad. Kleine verzameling anekdotes. ter info mijn toenmalige vriendin was juridisch medewerker. Die heeft heel wat jurisprudentie voor mij opgezocht

1. Meneer belt naar onze afdeling: "ik moet nu toegang hebben tot de mailbox van collega x", ik hem beleeft vertellen dat dat absoluut niet gaat gebeuren. Meneer: "dan heb je nu een groot probleem want werkweigering" ik: "helemaal goed zie je wel bij de rechter, hier heb je alvast een email met wat jurisprudentie", vervolgens niets meer van gehoord.

2. Meneer staat samen met de Directeur bij mij aan het bureau: "log nu in op Collega's haar mailbox en verwijder het mailtje dat wij per ongeluk naar haar toe hebben gestuurd over haar aankomend ontslag". Ik (iets correcter dan direct nee): "Nou deze opdracht zou ik graag schriftelijk en ondertekent willen hebben" dat kon toch echt niet! ik: "Ja helaas dan ga ik dat niet uitvoeren sorry. Boel gedoe heen en weer, ja ik wil echt wel maar graag wel schriftelijk met handtekening van Directeur". Je raad het al niet meer van gehoord (Wel van de betreffende collega, die heeft een mooie vertrek bonus gekregen van de rechter, iets met een mailtje )

3. Meneer had er een handje van om naar medewerkers de schreeuwen als er iets fout gegaan was: "WAAROM BLAH BLAH BLAH RATEL RATEL....." ik: doei en loop de deur uit.
Collega in het voorbij gaan: "Wat doe jij nou" ik: "We zijn toch volwassen mensen we kunnen gewoon met elkaar praten ook al zijn er fouten gemaakt" en door naar HR om te melden dat ik niet zo behandeld wens te worden.
Volgende dag poging 2: "GODV* DAT GAAT NIE..." Ik maar direct weer weg en naar HR.
Poging 3 was erg mooi om te zien dikke rode kop en kloppende aderen maar wel als normale mensen met elkaar over mijn fout kunnen praten, want die was idd gemaakt.

4. Alles is eindig, grote reorganisatie ronde enorme bezuinigingen, met iedereen zou een open gesprek plaatsvinden iedereen had even veel kans om bovertallig te worden verklaard. Niemand zou dat van te voren weten, wel waren de regelingen openbaar gemaakt.
Mijn gesprek, ga in de vergaderzaal zitten met een HR dame en Meneer, en gooi hem er maar direct in: "Ik weet wel op welke stapel ik lig, geef mijn die ontslag papieren maar, die regeling is top" HR dame wou nog in gesprek maar Meneer had alles al klaar liggen zelf waar de HR dame wel erg van opkeek.

[PetervdM]

er was een nieuwe salesmedewerker aangenomen. nu gebeurde dat wel vaker, want het verloop van die gasten was behoorlijk. een van de eerste dagen duikt hij achter mij op: "JIJ MOET DIT EN DAT VOOR MIJ DOEN ..... ". IK: "Ik moet helemaal niks, en als je dat wel vind ga je maar naar mijn baas". die was inmiddels al ter ore gekomen dat het een onplezierig sujet was, en steunde me dus volkomen.

eea kon niet voorkomen dat ik een keer met hem van r'dam naar e'schede moest, en helaas kwam ik er niet onderuit om met hem mee te rijden. het was zo'n klein opdondertje in een hele grote vette bmw, en dat heb ik geweten ook. we waren er binnen 5 kwartier, inclusief zoeken waar het was ( nee, er was nog geen tomtom ).
ik heb me wel eens beter gevoeld, met 180+km/u door het verkeer razen.

gelukkig daalde bij het management het besef in dat deze kwibus geen goed uithangbord voor het bedrijf was, en hebben ze hem eruit gegooid. opgeruimd staat netjes.

naderhand nog uit het roddelcircuit gehoord dat hij was opgepakt voor vrouwenhandel. verbaast me ergens niks, want die gast zou z'n moeder nog verkopen.

[wolfstein89]

The Eagle schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 11:35:
[...]

Volgens mij zijn we oud-collega's Als jij die overstap naar die detaceerder maakte nadat een van je netwerkcollega's van dat ziekenhuis ook die kant in was gegaan weet ik exact wie je bent ook
If so: de situatie was nog iets complexer dan jij hem beschrijft, maar das niet iets voor dit topic

Jup, denk indd dat we collega’s waren. Het is in ieder geval een flinke leegloop daar.

[Wozmro]

Verkeerd topic.

[ Voor 98% gewijzigd door Wozmro op 14-09-2021 21:02 ]

[dj.verhulst]

PetervdM schreef op dinsdag 14 september 2021 @ 16:57:
er was een nieuwe salesmedewerker aangenomen. nu gebeurde dat wel vaker, want het verloop van die gasten was behoorlijk. een van de eerste dagen duikt hij achter mij op: "JIJ MOET DIT EN DAT VOOR MIJ DOEN ..... ". IK: "Ik moet helemaal niks, en als je dat wel vind ga je maar naar mijn baas". die was inmiddels al ter ore gekomen dat het een onplezierig sujet was, en steunde me dus volkomen.

eea kon niet voorkomen dat ik een keer met hem van r'dam naar e'schede moest, en helaas kwam ik er niet onderuit om met hem mee te rijden. het was zo'n klein opdondertje in een hele grote vette bmw, en dat heb ik geweten ook. we waren er binnen 5 kwartier, inclusief zoeken waar het was ( nee, er was nog geen tomtom ).
ik heb me wel eens beter gevoeld, met 180+km/u door het verkeer razen.

gelukkig daalde bij het management het besef in dat deze kwibus geen goed uithangbord voor het bedrijf was, en hebben ze hem eruit gegooid. opgeruimd staat netjes.

naderhand nog uit het roddelcircuit gehoord dat hij was opgepakt voor vrouwenhandel. verbaast me ergens niks, want die gast zou z'n moeder nog verkopen.

sales heb ik ook wel het nodige mee gemaakt.

Die vervelende werkgever van die slechte auto's en houding had ook in de groei strategie om noodlijdende bedrijven over te nemen voor de klanten bestanden en medewerkers en interessante contracten.
Toen ie weer een klein lokaal maar toonaangevende ict tent had overgenomen die failliet was gegaan had ie een blik verkopers erbij gekregen, die lui moesten eerst een flinke knip in hun arbeidsvoorwaarden accepteren maar de deden het wat de economie was niet zo geweldig op dat moment.

Maar in die zaak had je hele strakke hiërarchie en waren ze tamelijk verwaand, kom ik van een klus bij een vervelende klant en wil ik met een andere verkoper die we al hadden direct overleggen hoe we dat probleem gaan oplossen. komt de hoofd verkoper me tegemoet ga jij eens koffie halen want dat hebben we wel verdiend, dus ik wat sarcastisch reageer hey wat leuk om kennis te maken, ik zit in de technische buitendienst , jij bediend de offerte fabriek ? oh als je koffie wil kan je ff naar de kantine lopen en gaat pakken wat je nodig heb, maar als je dat niet doet de koffie komt niet vanzelf naar je toe gelopen. en als je besluit om daar heen te gaan moet je kiezen of je een mok onder zet of een kopje of je handen ophouden maar de koffie is erg warm en het is lastig om dan suiker melk erin te doen en dan roeren. veel moeilijke keuzes maar daar kom je wel uit. en ik loop weg naar die andere verkoper, roept ie komt terug ik zeg geen 2x maar maak dat je die koffie gaat halen en rap wat ! weer negeer ik dat.

Inmiddels zit ik bij die verkoper komt ie aanlopen en zegt ie ik ben gewend dat men luistert als ik een opdracht geeft. wie ik dacht dat ik was. zeg ik niks en ga staan vlak voor hem en kijk hem strak aan , hij is een kop kleiner na een paar seconden stare down gaat ie moppert weg naar de baas.

Maar ondanks alle aanmerkingen moet ik hem toegeven dat ie allergisch is voor dat soort gezeur ,, wil ook niet met meneer xxx aangesproken worden , lekker relaxt.
Die verkoper moest de deur dicht doen van het kantoor van de baas, en wij wisten toen die krijgt wat te horen,, en die heeft ook echt onder uit de zak gekregen.

paar maanden later was meneer vertrokken .

[LankHoar]

Ooit begonnen bij een uitzendbureau gespeciliseerd in industriële dienstverlening. Zoals vrijwel iedereen, was mijn eerste opdracht bij een stratenmaker. Deze stratenmaker werkte als ZZP-er en huurde vaak 1 of 2 jongens in om te helpen. Op maandag zou ik beginnen, en om iets van 5.30 in de ochtend klaar staan op een carpool plaats waar hij me komt wegpikken. Afijn, ik ben daar, en zie een busje met aanhangwagen met allerlei stratenmaker gereedschap aan komen rijden, dus dat moest hem zijn. Hij stopt, draait zijn raam open en zegt "stap je nog in of wat". OK fijne kennismaking, dus ik neem plaats achterin, waar nog een jongen zit, en de chauffeur scheurt er vandoor.

Onderweg klets ik wat met die jongen, prima gozer, ongeveer mijn leeftijd. Blijkt het neefje te zijn van de bestuurder (laten we hem A noemen), die verder geen woord zei. Een 3 kwartier later komen we op bestemming aan, en ik besloot me toch maar even voor te stellen aan A. Krijg een grauw en snauw terug met amper zijn naam. En dat was vrij kenmerkend voor al zijn gedrag want A blijkt een heuze slavendrijver, en alles gaat dus met een grauw en een snauw. Een paar grepen uit het arsenaal aan ervaringen:

Neefje en ik moesten zand halen met de kruiwagen. Prima, dus we gooien 2 kruiwagens vol en neefje gaat loopt als eerste terug. Stuurt A hem terug omdat de kruiwagen niet vol genoeg was (er moest en zou een enorme kop zand op zitten).

We moesten stoeptegels verplaatsen. Hij smijt ze letterlijk door en neefje en ik moesten ze vangen en stapelen. En met een rotgang, echt als dat mis ging... En dat deed het dus ook. Neefje krijgt zijn hand tussen een tegel. Hij vloekt, trekt zijn handschoen uit en flink bloeden. A zegt "nou werk je nog door of wat?" en "stel je niet zo aan man". Nul respect of gevoel, ook al is het zijn neefje.

Er komt een bekende van A langs om te kijken bij het werk wat we doen. A praat wat met hem. Klaagt over alle inhuurders van het uitzendbureau waar ik voor werk, dat ze niet van aanpoten weten en er al een blik vol versleten heeft dit jaar. Dat zijn neefje amper beter is. Dit zegt hij terwijl wij letterlijk 2 meter van hem af aan het werk zijn.

We moesten wat materieel halen. Van die stoepbandjes die per stuk waarschijnlijk wel rond de 100kg wegen. Neefje en ik pakken aan beide kanten 1 zo'n bandje en zetten die op de aanhangwagen. A vloekt en tiert en zegt "donder dan toch ook op, dan doe ik het zelf wel als je dat niet in je 1tje doet, mietjes" om vervolgens als krachtpatser zelf die bandjes op de aanhangwagen te smijten. Ik vond dat prima, laat hij zijn lichaam maar verslijten en ik zou niet verbaasd zijn dat hij nu in een rolstoel zou zitten (iets meer dan 10 jaar later).

A werkte 50-60 uur per week als stratenmaker. En 's nachts werkte hij bijna elke nacht aan snelwegen. Slapen deed hij maar weinig, voornamelijk tijdens de pauzes even een dutje. Echt, hoe hij dat volhield.. Alleen maar werken werken werken. Pure roofbouw, maar goed. Zijn humeur was dus altijd standje donderbui, en dat slaapgebrek zal daar vast aan bij gedragen hebben.

Dit is toch wel het meest opmerkelijke: na de eerste werkdag reden we langs de supermarkt. A haalde een six-pack bier en begon dat onderweg naar huis op te drinken. En rap ook; dat six-pack was op ruim voor de drie kwartier durende rit voorbij was. Don't drink and drive much? Hij dus wel. Sowieso een bijzondere rijstijl. Met aanhangwagen waar zwaar materieel op lag rustig 140+ rijden, rechts inhalen, via de vluchstrook noem het maar op. Voelde me niet bepaald veilig. Op werkdag 2 bleek dat dit drinkgedrag standaard was, want we stopten elke dag eerst even bij de supermarkt zodat hij 1 of 2 six-packs kon kopen.

Toen ik op kantoor van het uitzendbureau kwam om mijn uren briefje van de 1e week in te leveren, vroegen ze hoe het was. Ik heb toen gelijk wat van zijn gedrag gezegd, en voornamelijk het drinken. Gaven ze aan dat dit wel bekend was, en dat ze het door zouden geven dat dit niet door de beugel kon. Gevolg? Volgende werkdag was A nog aggressiever en dronk zowaar nog meer tijdens het rijden.

Ik weet het niet meer precies, maar na 2 of 3 weken ben ik er mee gestopt, en had dat eigenlijk na dag 1 al moeten doen. Ook complete disrespect van het uitzendbureau dat ze dit tolereren en hun werknemers zo in gevaar laten zijn (voornamelijk met het drinken en rijden). Geld is belangrijker uiteraard. Ik heb er nog wel eens over gedacht om de politie te tippen over dit rijgedrag, maar ik was vergeten zijn kenteken op te schrijven.

[Jeroentjuh82]

LankHoar schreef op woensdag 15 september 2021 @ 10:10:
Ooit begonnen bij een uitzendbureau gespeciliseerd in industriële dienstverlening. Zoals vrijwel iedereen, was mijn eerste opdracht bij een stratenmaker. Deze stratenmaker werkte als ZZP-er en huurde vaak 1 of 2 jongens in om te helpen. Op maandag zou ik beginnen, en om iets van 5.30 in de ochtend klaar staan op een carpool plaats waar hij me komt wegpikken. Afijn, ik ben daar, en zie een busje met aanhangwagen met allerlei stratenmaker gereedschap aan komen rijden, dus dat moest hem zijn. Hij stopt, draait zijn raam open en zegt "stap je nog in of wat". OK fijne kennismaking, dus ik neem plaats achterin, waar nog een jongen zit, en de chauffeur scheurt er vandoor.

Onderweg klets ik wat met die jongen, prima gozer, ongeveer mijn leeftijd. Blijkt het neefje te zijn van de bestuurder (laten we hem A noemen), die verder geen woord zei. Een 3 kwartier later komen we op bestemming aan, en ik besloot me toch maar even voor te stellen aan A. Krijg een grauw en snauw terug met amper zijn naam. En dat was vrij kenmerkend voor al zijn gedrag want A blijkt een heuze slavendrijver, en alles gaat dus met een grauw en een snauw. Een paar grepen uit het arsenaal aan ervaringen:

Neefje en ik moesten zand halen met de kruiwagen. Prima, dus we gooien 2 kruiwagens vol en neefje gaat loopt als eerste terug. Stuurt A hem terug omdat de kruiwagen niet vol genoeg was (er moest en zou een enorme kop zand op zitten).

We moesten stoeptegels verplaatsen. Hij smijt ze letterlijk door en neefje en ik moesten ze vangen en stapelen. En met een rotgang, echt als dat mis ging... En dat deed het dus ook. Neefje krijgt zijn hand tussen een tegel. Hij vloekt, trekt zijn handschoen uit en flink bloeden. A zegt "nou werk je nog door of wat?" en "stel je niet zo aan man". Nul respect of gevoel, ook al is het zijn neefje.

Er komt een bekende van A langs om te kijken bij het werk wat we doen. A praat wat met hem. Klaagt over alle inhuurders van het uitzendbureau waar ik voor werk, dat ze niet van aanpoten weten en er al een blik vol versleten heeft dit jaar. Dat zijn neefje amper beter is. Dit zegt hij terwijl wij letterlijk 2 meter van hem af aan het werk zijn.

We moesten wat materieel halen. Van die stoepbandjes die per stuk waarschijnlijk wel rond de 100kg wegen. Neefje en ik pakken aan beide kanten 1 zo'n bandje en zetten die op de aanhangwagen. A vloekt en tiert en zegt "donder dan toch ook op, dan doe ik het zelf wel als je dat niet in je 1tje doet, mietjes" om vervolgens als krachtpatser zelf die bandjes op de aanhangwagen te smijten. Ik vond dat prima, laat hij zijn lichaam maar verslijten en ik zou niet verbaasd zijn dat hij nu in een rolstoel zou zitten (iets meer dan 10 jaar later).

A werkte 50-60 uur per week als stratenmaker. En 's nachts werkte hij bijna elke nacht aan snelwegen. Slapen deed hij maar weinig, voornamelijk tijdens de pauzes even een dutje. Echt, hoe hij dat volhield.. Alleen maar werken werken werken. Pure roofbouw, maar goed. Zijn humeur was dus altijd standje donderbui, en dat slaapgebrek zal daar vast aan bij gedragen hebben.

Dit is toch wel het meest opmerkelijke: na de eerste werkdag reden we langs de supermarkt. A haalde een six-pack bier en begon dat onderweg naar huis op te drinken. En rap ook; dat six-pack was op ruim voor de drie kwartier durende rit voorbij was. Don't drink and drive much? Hij dus wel. Sowieso een bijzondere rijstijl. Met aanhangwagen waar zwaar materieel op lag rustig 140+ rijden, rechts inhalen, via de vluchstrook noem het maar op. Voelde me niet bepaald veilig. Op werkdag 2 bleek dat dit drinkgedrag standaard was, want we stopten elke dag eerst even bij de supermarkt zodat hij 1 of 2 six-packs kon kopen.

Toen ik op kantoor van het uitzendbureau kwam om mijn uren briefje van de 1e week in te leveren, vroegen ze hoe het was. Ik heb toen gelijk wat van zijn gedrag gezegd, en voornamelijk het drinken. Gaven ze aan dat dit wel bekend was, en dat ze het door zouden geven dat dit niet door de beugel kon. Gevolg? Volgende werkdag was A nog aggressiever en dronk zowaar nog meer tijdens het rijden.

Ik weet het niet meer precies, maar na 2 of 3 weken ben ik er mee gestopt, en had dat eigenlijk na dag 1 al moeten doen. Ook complete disrespect van het uitzendbureau dat ze dit tolereren en hun werknemers zo in gevaar laten zijn (voornamelijk met het drinken en rijden). Geld is belangrijker uiteraard. Ik heb er nog wel eens over gedacht om de politie te tippen over dit rijgedrag, maar ik was vergeten zijn kenteken op te schrijven.

Ik was tijdens de 1e dag al gestopt en met de bus of trein teruggegaan

[LankHoar]

Jeroentjuh82 schreef op woensdag 15 september 2021 @ 10:20:
[...]


Ik was tijdens de 1e dag al gestopt en met de bus of trein teruggegaan

Live and learn. Nu zou ik dat ook doen, maar destijds stond ik niet zo zeker in mijn schoenen. Ik was destijds 18 of 19, en moest nog veel leren, o.a. voor mezelf opkomen

Zoals ik in mijn post ook al zei, ik had na dag 1 eigenlijk al moeten stoppen

[ Voor 10% gewijzigd door LankHoar op 15-09-2021 10:23 ]

[Jeroentjuh82]

LankHoar schreef op woensdag 15 september 2021 @ 10:22:
[...]


Live and learn. Nu zou ik dat ook doen, maar destijds stond ik niet zo zeker in mijn schoenen. Ik was destijds 18 of 19, en moest nog veel leren, o.a. voor mezelf opkomen

Zoals ik in mijn post ook al zei, ik had na dag 1 eigenlijk al moeten stoppen

Ah zo. Ook wat herkenbaar. Bij folderverspreiding waar ik ook ff heb gewerkt ging de chef of wat ie was altijd tekeer als ie vaker als 1x wat moest zeggen. Vooral de 2e en laatste keer toen ik er kwam en ze een machine hadden staan oftewel hij had zelf niet door dat het zo'n lawaai gaf dat niet iedereen gelijk goed hoorde wat ie zei. Dan stond het schuim op zn lippen.

Ik heb m weleens er wat van gezegd en dan ging ie er nog tegenin ook. De baas van de toko was er niet vaak, maar die lette alleen op wat men slecht deed en gaf zelden complimenten hoorde ik van een maat.

[Pizza_Boom]

Ik ben bij een zomerbaantje eens uitgescholden door een dame die teamleider was, maar absoluut ongeschikt. Ik was 17 en werkte met mensen van allerlei leeftijden en zij was te jong en onervaren om teamleider te worden. Ik was ook gevraagd, maar heb het afgeslagen omdat ik pas 17 was. Achteraf gezien had ik na uitgescholden te worden meteen naar het kantoor moeten gaan en mijn beklag moeten doen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik ben ertegenin gegaan, wat mij uiteindelijk een waarschuwing heeft opgeleverd voor tegenspreken van een teamleider (die her verhaal enorm had opgeblazen) in plaats van dat de teamleider op haar flikker kreeg. Later hoor je natuurlijk dat er al meer zijn geweest die een waarschuwing kregen na een scheldpartij van deze persoon. Die is er uiteindelijk ook uitgevlogen, maar je dossier staat dan natuurlijk.

[armageddon_2k1]

Ik was na een paar jaar toe aan een vergelijkbare functie bij een ander bedrijf en was dus beetje aan het solliciteren. Mijn functie is vrij hoog opgeleid en er is best een tekort aan, dus nogal een werknemersmarkt gelukkig.

Bedrijf had een leuke functie en ik ben gaan solliciteren. Hartstikke leuk gesprek met de HR persoon en toen met de manager. Heel open en vriendelijk en dat er een mooi project was waar ik aan zou kunnen werken. Rondgeleid over de afdeling en kreeg er een goed gevoel bij. Enfin, we kwamen er samen uit en ik had nog 3 maanden opzegtermijn (achterlijk lang trouwens).

Vlak voor mijn eerste werkdag toch even contact gezocht met de HR persoon omdat ik na het tekenen van het contract niks ontvangen had. Waar ik me moest melden (want best veel gebouwen) etc.... Stilte. Gebeld, niks. Mailtje aan manager, niks. Bellen manager, niks.

Eerste werkdag gewoon naar het kantoor gegaan waar ik sollicitatie had en me gemeld bij de balie:
Ik: "Dit is mijn eerste dag, mijn manager is X".
Balie: "Wat doe je hier dan?".
Ik: "Weet ik veel, maar ik heb geen enkele onboarding of wat dan ook ontvangen".
Balie: "Zucht....ik ga even bellen".
Balie medewerker bellen met iemand en ik hoor hem klagen dat het weer misgelopen is.

Enfin, ik moest naar een ander gebouw en daar melden voor manager.
Ik naar ander gebouw en meld me daar, en ik word verzocht plaats te nemen in een wachtruimte.
Ik heb daar 1,5 uur gezeten want manager X had een meeting.
Door manager X meegenomen naar een ruimte waar 50 bureaus stonden en daar kon ik plaatsnemen. Alleen.
X: "Er komt zo iemand langs voor je onboarding materiaal"
Ik: "Euhm.. okeee..."

Na 1 uur wachten kwam er iemand met een briefje met login gegevens voor een laptop daar en toen zei ie dat ik een online training moest gaan doen. Dat ben ik toen maar gaan doen en na 1 uur was ik klaar.

Toen ben ik rond gaan lopen of ik iemand kon vinden, maar niemand wist waar manager X was. Toen ben ik naar HR gegaan maar daar was iedereen weg. Uiteindelijk ben ik naar huis gegaan.

Volgende dag naar hetzelfde gebouw gegaan en toen bleek dat er een pasje voor me klaar lag. Dat was al positiever. Maar ik had nog niks te doen. Dus ben gaan rondvragen of de manager er was, maar men kon hem niet vinden. Uiteindelijk via de balie is ie opgeroepen:
X: "Wat is er?"
Ik: "Ik vind dit een beetje vreemd eerlijk gezegd... wat kom ik hier nou doen?"
X: "Moeilijk moeilijk..... het project waar je op moet zitten is gecancelled dus nu even niks."
Ik: "Ik moet niks doen? Niks...."
X: "Geniet er even van!"

Dus ik naar huis, en toen werd ik gebeld door de manager dat het niet de bedoeling was dat ik thuis ging zitten. en dat er wel leesmateriaal was voor me.

Prima, ik weer daar naartoe en toen reed ik het parkeerterrein op en mijn pasje werkte niet. Op knopje drukken.
Parkeermeneer: "Ja!?"
Ik: "Pasje werkt niet"
Parkeermeneer: "Welke vakgroep ben jij?"
Ik: "euhm... 60?"
Parkeermeneer: "Hier mag jij helemaal niet staan, dit is voor 70 en hoger".
Ik: "Maar het is bijna leeg"
Parkeermeneer: "Ja, praat me er niet van"
Moest ik naar een ander terrein dat op een kleine km verder in een weiland lag....

Enfin, ik heb het 14 dagen volgehouden om een beetje te lezen. Maar ik had contact met niemand. Uiteindelijk een oud collega gevonden die er ook werkte en vaker samen gaan lunchen. Ik gaf aan dat het echt super kut was als je niks te doen had en zijn reactie was: "Wen er maar aan....".

Ik had uiteindelijk wel mail, dus heb de secretaresse van de manager een mailtje gestuurd dat ik graag een gesprek wilde. Toen kreeg ik terug dat de eerstvolgende mogelijkheid na 5 weken was. Ik heb toen aangegeven dat het zeer dringend was en dat ik wel gewoon langs z'n kantoor ging. Dat was niet de bedoeling maar enfin.

Aankloppen:
X: "Ja!?"
Ik: "Hoi, we moeten even praten"
X: "Maak maar afspraak"
Ik: "Dat kan pas over 5 weken, ik heb maar 5 minuten nodig".
X: "Huh?"
Ik: "Ik zeg het op in mijn proeftijd"
X: "Waaat??!?? Maar we rekenen op je en dit kan je niet maken. Geef je altijd zo snel op?"
Ik: "Ik hou er niet zo van om in een hoekje neergezet te worden zonder enig uitzicht op verbetering. Heb wel wat beters te doen".
X: "Nouja zeg..."

Anyway,.... toen moest ik mijn pasje inleveren bij de balie. Alleen, om dat te doen moest ik eerst een aftekenlijst langs om al mijn werkmateriaal in te leveren. Ook als ik dat helemaal niet had. Ik moest dan bij een verantwoordelijke langs om iets in te leveren, of als ik niks had niks, en dan een handtekening krijgen. Dan pas kon ik mijn pasje inleveren en het terrein af met de auto. Ik ben van 11:00 tot 18:00 beziggeweest met het volgende inleveren:
- laptop en muis
- werkkleren (die ik niet had) bij de werkplaats
- labapparatuur (die ik niet had) bij het lab
- boeken (die ik niet had) bij 4 verschillende locaties
- rugtas (die ik niet had)
- credit card (die ik niet had)
- telefoon (die ik niet had)

Iedereen zat op een andere locatie en bijna niemand was er, waardoor ik van kastje naar de muur gestuurd werd. Maar ik MOEST een handtekening hebben anders kon ik niet weg.

Echt, what the fuck. Hoe bizar was het verschil tussen de sollicitaties en de werkvloer. Echt, bizar hoe slecht je met personeel omgaat. Wat een verspilling.