Zoals beloofd nog een klein verslagje van mijn kant.
Dales Divide 2023 (7-8-9 April)
Dit was mijn eerste bikepacking avontuur en ook gelijk mijn eerste eerste meerdaagse tocht.
Met 4 man hebben we de boot gepakt vanaf R'dam naar Hull, met de auto naar de westkust Arnside gereden. Ik zou met een maat de 430km versie fietsen en de andere twee de 600km. In principe zouden we allen ons eigen tempo fietsen maar had wel afgesproken om einde dag te checken waar we zijn om eventeel samen een kamp op te zetten.
Dag 1
Vrijdag 7 April 8:00 stonden we op de pier bij Arnside, met een kleine speech ging de bel om 8:30 en begon het event. Vrij koud nog maar het zonnetje scheen. Vlak buiten het dorp begon meteen de eerste klim. Helaas had ik meteen pech en deed mijn SRAM het niet meer.. Het ding had ik voor de trip opgeladen met het idee dat ik in ieder geval geen adapter mee hoefte te nemen. Na wat frutten en kijken wat er mis kon zijn, geen connectie, geen lampje niks, besloten om terug naar het hotel te gaan. De ellende was, dat de auto op 25min fietsen van het hotel geparkeerd stond bij een school (geregeld vanuit het event) en ik wist dat dichtsbijzijnde fietsenmaker ook nog eens 30minuten rijden was. Terwijl ik in de lichtste versnelling bij het hotel probeerde te komen zag het hele event voor mijn neus in rook op gaan...3 maanden trainen in weer en wind..fietsen alsof je ketting eraf lag..niet wetende wat er mis was.
Bij het hotel aankomend zag ik net een dame de auto inladen met een fietsdrager, en gevraagd of ze wellicht naar parkeerplaats zou rijden. Deze dame had net haar vriend afgezet en was echt super enthousiast om mij weer op pad te krijgen. Ze heeft me naar de fietsenmaker gebracht, waar na drie batterijen erachter kwamen dat die van mij toch echt leeg was, gewacht om hem op te laden, en vervolgens mij weer boven op de heuvel weer af te zetten. Mijn HELD!
Het hele grapje koste mij en haar 3,5 uur. Mijn trip kon eindelijk beginnen. Lekker zonnetje erbij en had bedacht om er maar gewoon van te genieten en maar te zien of ik het Uberahaubt nog kon halen in drie dagen.
Het was prachtig weer en prachtig landschap en was echt wel genieten. Waar het de eerste uren nog vrij toegankelijk was en in de bewoonde wereld, werd het naar mate ik verder kwam steeds meer desolaat en wat ruiger. Sowieso waren de honderden gates die open en dicht moetsen wel echt nasty. Wat ik later pas besefte is dat die gates helemaal irritant zijn als je alleen fietst..
In het hoger gelegen gedeelte was het goed nat met kuilen tussen het hoge gras waar je echt niet in wilde vallen

. Het had blijkbaar een maand geregend in de Dales. Veel hike a bike! Richting ende middag kwam ik de eerste achterblijvers tegen, wat toch ergens wel fijn was. Eindelijk mensen! In NL vind ik het altijd heerlijk zonder mensen maar zo alleen door de bergen, geen idee waar je kan eten en of gaat slapen en het gvoel dat je met een event meedoet, was het gezellig.
Even later een andere groep tegengekomen waarmee we in de avond nog een klim hebben gedaan in het pikke donker. Samen kamp opgezet rond een uurtje of 22;00, de volgende km's zouden nog behoorlijk pittig worden in het donker.
93km.
Dag 2
Met een super beroerde nacht, koud, een uil en teveel vogels, geen oordopjes een uurtje of 6:00 alles ingepakt en er alleen vandoor gegaan. Man man, opgaand zonnetje, meertje in de mist, was dit toch wel echt wat ik voor ogen had
Vanuit de hoger gelegen gedeeltes kwam ik rond ene uurtje of 10:00 weer een beetje in de bewoonde wereld. Heerlijk ontbijtje gehad. Hier raakte ik aan de praat met een gast met wie ik de volgende 90?km heb gefietst tot vlak voor York. Waar hij een shortcut ging nemen om York te mijden. Later snapetje ik wel waarom, met je ransige kleren door het drukke centrum van York pareren met de fiets. Leuk om te zien maar snel weg daar. Meest ransige pizza gegeten. Daarna zat ik lekker in de flow en was ik vastberaden om tot diep in de nacht door te fietsen zodat ik mijn maat kon opzoeken. Maar rond een uurtje of 22:30 werd ik van de straat geplukt door een vrouw op leeftijd met een oude hond. "Are you going into the mountains"? ehm yes "Are you bloody insane going there by night..." of iets in die trant. Ze was gezellig gek en bood me een bed en douche aan die ik eigenijk niet kon afslaan
164km
Wekkertje om 4:00
Dag 3:
De dame had ontbijt in de avond blijkbaar klaargezet, met fruit en alles, bolletjes en koekjes om mee te nemen
4:30 zat ik weer op de fiets in het donker. Last van mijn zitvlak en mijn kieëen waren echt al helemaal gaar. Elke keer op en af je fiets stappen was wel een opgave aan het worden. Hier had ik duidelijk nog niet genoeg niet voor gentrained.
Rond 6:00 had ik een lekke band,daar zit je niet op zit te wachten zo vroeg op de dag, maar gelukkig binnen 20min zat ik weer op de fiets. Even later kwam ik bij het knooppunt aan waar de lange en korte route bijelkaar kwamen en waren er weer wat meer mensen. In Northallaton waren veel fietsen aan het ontbijt, goeie koffie en wat brood doet je goed. Deze derde dag kwamen alle mueslierepen en zoetige tjak wel echt mijn neus uit.
Ik wist dat er nog twee zware klimmen zouden komen. En was al een halfuur aan het hike a biken met de climpro feature aan van Garmin. Had al een tijd geen fietsers meer gezien, toen ik het bericht kreeg dat hij niet kon rerouten. Kwam wel eens voor, stukje terug lopen. Al baalde ik wel want het was een behoorlijk helling. Toen ik terug liep zag ik echter geen ander pad die ik kon volgen. Vervolgens kreeg ik het bericht "geen route beschikbaar" geen reerouting mogelijk.. De route opnieuw ingeladen, maar helemaal niks noppes... zelfs na een paar keer geen route te zien, ook niet bij uitzoomen. Pas toen google mpas met de opgeslagen route opende, zag ik dat ik kilometers van de route af zat ten noorde van de berg.waar ik zou moeten zitten.

Mentaal was dit wel een dingetje.. how the hell did that happen?!
Bij deze was ik sowieso gediskwaificeerd. Heb toen bedacht om te kijken of ik een iets makkelijkere route terug zou kunnen nemen naar het Hotel. Dichtbijzijnde asflat weg beneden aan de berg gepakt, om vervolgens weer dezelfde klim over de berg te moeten maken. (leuk hoe je hersenen werken na weinig slaap en vermoeidheid)
Terug op de route in een dorp kwam ik precies de gast tegen warmee ik op dag 2 de 90km mee had gefietst, dat was echt grappig. Hij en twee vriendinnenn hadden al een tijdje de makkelijkere weg terug genomen en ben met hun gaan fietsen (zij gingen nog een dag overnachten). De laatste kilometers zelf een route uitgestippeld waarvan de brug over de snelweg uiteraard was afgesloten

. Met wat verkeerd fietsen en door weilanden heen kwma ik uiteindelijk rond 20:30 bij de auto om naar het hotel te cruisen en. Grappig om te merken dat je opeens weer energie vindt om die laatste km door te trappen.
184km
Voor de sfeer wat foto's in willekeurig volgorde.
En voor de liefhebber de trackleaders om mijn verhaal te checken
http://trackleaders.com/dalesdivide23