Deathchant schreef op donderdag 6 mei 2021 @ 20:09:
De "mogelijke" neergang van links heeft te maken met dat links de verontwaardiging en boosheid van het volk (over de uithollende strategie sinds zeker 2002) niet geclaimed heeft terwijl het juist allemaal linkse zaken zijn waar men al decennia boos over is. Rechts heeft die kans gegrepen en die woede opgeeist door complotten en leugens. Mensen leggen hun allegiance bij de partijen die hun boosheid of verontwaardiging adresseren.
Het probleem is dat het geen level playing field is. Gevestigde rechtse partijen hebben een groot aandeel gehad in het introduceren en/of tolereren van populisme/extremisme als middel tot controle van het electorale speelveld, daarmee was de geest eigenlijk al uit de fles en waren normale middelen voor democratische correctie niet meer mogelijk.
D.w.z. hoe de huidige populistische en extreme partijen z.g.n. binnen het bestel politiek en oppositie bedrijft is niet volgens de oorspronkelijke invulling van de liberale democratische rechtstaat waarin het falen van vertegenwoordiging van politiek niet tot een populistische/extremistische reflex lijdt. En als die wel ontstaat wordt buitengesloten.
En dat is ook de fout van de z.g.n. les van Fortuyn, de politieke les in Nederland die men heeft geïnterpreteerd is dat men meer populisme nodig had (ook later omarmt door Rutte met z'n verkeerde populisme uitspraak). Maar de term populisme is daarna direct al compleet losgeraakt van de problemen, oorzaken en oplossingen.
Terugkomende op de kern is het falen van het politieke proces zelf zonder level playing field. Het omzetten van boosheid over de politieke realiteit is erg moeilijk te winnen als populistische/extreme partijen getolereerd en geaccepteerd worden, aangezien die het qua emotie en boodschap altijd zullen overtreffen.
Het politieke proces zoals we dat graag functionerend zien is hierdoor gesaboteerd, je moet hierdoor eerst de saboteurs en hun oorzaak aanpakken. Anders speel je op een ongelijk speelveld.
Hierin zit ook de les voor de huidige politieke situatie en coalitievorming. Alles vind nu plaats binnen de populistische dynamiek die wordt geaccepteerd als nu eenmaal de realiteit is een bevestiging van de status quo en daarmee een valkuil. Wil je verandering, dan moet die dynamiek doorbroken worden. En zul je dus ook de partijen die hiervan profiteren en dit toepassen hierin betrokken worden.
Even concreet, stel je voor er is een coalitie onderhandeling waarin de volgende strategie wordt toegepast:
Partij A: We willen beleid X
Partij B; As X wordt geïmplementeerd, dan winnen de populisten/extremisten die in onze vijver vissen. Ook al zouden we dit weggeven, we kunnen dit gewoon niet doen (machtspolitiek)
Dit dreigement als machtspolitiek zou geeneens een optie mogen zijn in het huidige spel, de enige manier is om dit te counteren is om de partij die dit toepast expliciet eigenaar te maken van dit beleid en dreigen het uit laten te voeren met populisten/extremisten. M.a.w. de machtspolitiek dreiging van populistische/extremistische partijen als pressiemiddel mag nooit een optie zijn in coalitieonderhandelingen. En zo wel ligt het eigenaarschap ervan bij de partijen die het middel tegen de norm inzetten.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert