Stoffa schreef op maandag 5 april 2021 @ 11:16:
@virtuozzo Was jij niet juist een fervent VVD stemmer in het verleden, of herinner ik me dat niet goed? Ik meen uit je posts op te maken dat je nu niet echt positief meer naar de partij kijkt.
Ook ben ik wel benieuwd naar wat jij de meest waarschijnlijke uitwerking vindt van de huidige situatie/patstelling?
Ik ben VVD lid, verbonden aan het netwerk, al moet ik daar bij opmerken dat ik ook lid ben van andere partijen en verbonden aan hun netwerken. Fiscaal conservatief, liberaal progressief.
Wat de VVD tegenwoordig is in gedrag en organisatie is iets fundamenteel anders dan a) historische iteraties en b) de ideologische en organisatorische presentatie (zowel intern als extern).
Dat is prima toetsbaar, daar moet echter wel de wil aanwezig voor zijn, en menigeen heeft eerst een confrontatie nodig met de discrepanties, en een confrontatie met eigen bias.
Mijn blikveld is veel minder dat van individuele politieke partijen of politieke arena pur sang, daar zitten valstrikken bij van beperking van blikveld maar ook voor verwarring tussen perceptie (iets wat grotendeels gevormd wordt door externe prikkels bij mensen) en realiteit. Op zich allemaal verklaarbaar, mensen leven in een perceptie van realiteit, niet de realiteit. Complexiteit en proces zijn onvermijdelijk, maar aspect van realiteit waar perceptie heel anders is. Mensen zijn vanuit ingebouwde sociale psychologie voorzien van allerlei kenmerken en drivers gerelateerd aan vertrouwen als functioneel mechanisme voor de groep, echter in de niet-natuurlijke omstandigheden die we scheppen is dat een veel minder bestendig mechanisme dan wantrouwen. We zitten ook met een gat tussen ons zelfbeeld (ook grotendeels extern gevormd) en onze reële sociale psychologie, waardoor we niet enkel met blinde vlekken zitten bij eigen gedrag, maar ook t.a.v. extern gedrag - en dus de aanwezigheid van alles van het volledige spectrum van gedrag.
We zitten eigenlijk op een soort cusp, om een Engelse term te gebruiken, een punt waarop er een hoop energie opgestapeld is in relatie tot aanwezige gedragslijnen en condities waardoor er potentieel gevormd wordt voor verschuiving in gedragslijnen. Dat kan richting versnelling / verbreding zijn van wat dominant is geworden binnen de groepsdynamica, of het kan correctief zijn, herstel van balans binnen groepsdynamica.
We zitten ook in een dynamiek van conflict, niet onvergelijkbaar met condities zoals aanwezig tijdens het Interbellum. Een hernieuwd conflict tussen zogeheten predatory capitalism en social capitalism, tussen corporatisme en democratie, een opflakkeren van de overlap tussen conservatisme en autoritarisme als motor van veranderingen, en een samengesteld cumulatief conflict tussen effecten van historische lobby en inertie van structuren daarbij.
Het is een meta perspectief, maar goed, meta dynamiek & niveau zijn altijd meer bepalend dan wat dan ook. Zie de kracht van narratief, verhaal. De mens is pan narrans, de verhalen vertellende aap. Daar zit kracht, maar ook kwetsbaarheid.
Narratief -> Perceptie -> Gedrag -> Systeem
Het staat haaks op aanwezige overtuigingen (behalve binnen de machtspolitieke school, daar wordt de realiteit onderkend en gebruikt), maar de lijn loopt in die richting.
Of we nu een topic hebben over Big Tech, politiek, brexit, Trump of de vele kwesties van perikelen in het Nederlandse, bovenstaande is centraal thema bij alles. Dit is de tijd waarin we leven. Of het nu gevoelig ligt, niet leuk is, complex of wat dan ook, we zullen er een weg doorheen moeten vinden. Zonder te vervallen in iteratieve herhaling van oudere valkuilen.
Als we naar de macro dynamiek van Nederlandse politiek kijken dan is zowel historische verkenning als bijstellen van perspectief net zo onvermijdelijk als onderscheid maken tussen consequentie en effect, alsmede perceptie/marketing en realiteit. Maar zoals eerder gezegd, we zullen ons moeten realiseren dat de perikelen van die macro (alsmede micro) dynamiek niet op zich zelf staan, en onderhevig gesteld zijn aan wat binnen meta kaders aan prikkels en verhaal losgelaten en geconsumeerd wordt.
Misschien niet het antwoord wat je zocht, maar stukje perspectief.
Zoals het er nu voor staat kan het twee kanten op. Of we gaan langzaam naar een correctie van functies en rollen voor componenten van bestel en gedragslijnen, of we zullen doorschieten op de aanwezige lijnen. Nu ja, puur vanuit wat kennis en ervaring van de reële correlaties tussen collectieve en individuele dynamiek alsmede precedent, sociale psychologie en condities aanwezig daar waar we ons op richten bij ontwikkelingen en denken (VS/VK) hoop ik dat mensen tijdig wakker worden en geen momentum geven voor die tweede weg.
Maar, het moet opgemerkt worden, dat algemene scenario heeft een grotere waarschijnlijkheid. We zijn immers al behoorlijk doorgeschoten. Inertie is meer dan een dingetje daarbij. En ja, mensen geloven tegenwoordig heel erg makkelijk en graag. Tegen eigen belang in.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.