Verwijderd1 schreef op vrijdag 26 maart 2021 @ 03:06:
[...]
Ik weet het niet hoor. Ik heb het inderdaad allemaal niet zo goed bestudeerd, de interesse voor Nederlandse politiek is er bij mij niet zo. Maar de vergelijking met het VK gaat denk ik toch mank. Dat is een ander politiek systeem, zoals je zelf vaak zegt zit je daar (en in de VS) met binaire keuzes. In Nederland is dat niet zo, als je denkt dat Volt je pro-EU beeld beter vertegenwoordigd dan D66 dan kun je daar zo op stemmen, geen risico dat je daarmee je stem verspeelt in een divide-and-conquer strategie (waarbij dat in een winner-takes-all systeem wel gebeurt).
Als leek kan ik me bijvoorbeeld ook wel voorstellen dat Volt een soort CDA wordt waarbij huidige generaties pro-EU daar blind op kunnen stemmen zoals fantatieke gelovigen decennia lang loyaal geweest zijn aan het CDA. En dan kom je wellicht op een soort ideologische drijfkracht waar frames minder invloed op hebben.
Maar goed, dat is puur speculatie van mijn kant. Ik geloof meteen dat jij je er meer in verdiept hebt en zodoende beter van de hoed en de rand weet.

Narratief -> Perceptie -> Gedrag -> Systeem.
Gedrag komt voor systeem. En gedrag inspireert zich in politieke arena op alles Anglosphere. Lang verhaal, maar van vorm tot draaiboek, we nemen alles klakkeloos over - want het is allemaal zo werkzaam daar.
Systeem is, eenvoudig en ietwat bot gesteld, drempel noch potentieel voor onderscheid. Zie de grote verschillen tussen VS en het VK, behoudens bij gedragslijnen en draaiboeken.
Volt is van Lanschot, als terzijde. Zowel in naam als in persoon als in netwerk

Zeker, daar zitten overtuigingen bij, maar het is netwerk. Zaken zijn zaken.
Enfin, het loont zich echt eens om eens goed te kijken naar de beslissingsdynamiek in het Nederlandse. Het is altijd weer binair. Ballonnetje, binair. Altijd vergezeld van het eerst scheppen van verhaal, dan het richting geven voor perceptie, en dan volgt iets uit de sociale psychologie - people are self programmable in behaviour. Van daaruit wordt dan systeem geschapen, gewijzigd e.d.
Het is klassiek binair, elke keer weer. Dat een stuk van het spectrum slim genoeg is om het verhaal met het normaal te koppelen en zelf geen actieve rol te nemen daar waar mensen bewegingsruimte zoeken is gewoon strategie. Vanuit heel goed uitgewerkt inzicht.
Waar de crux ligt, is bij onze focus op politieke actoren. In het Nederlandse zien we er veel, dus is het anders dan. Ja, maar ook nee. Cultuur-historisch verschil, echter een match in gedragslijnen. De binaire dynamiek zit hem niet in actoren of entiteiten, maar in beslissingsruimte en stimuli bij condities.
Let de komende maanden eens goed op bij het narratief van nationaal herstel. Je doet mee en dan ben je goed, of wil je fout zijn. Dan volgen eenvoudige prikkels om overige delen van het spectrum zich zelf richting te laten geven in het goed zijn.
Dit is bijvoorbeeld waar links sinds de zogeheten Derde Weg school elke keer weer mee de mist in gaat. Men ziet het meta niveau niet, of raakt er niet aan, en dus volgt men binnen door anderen geschapen kaders in een binaire valstrik en compenseert men dat door stringente focus op het micro niveau van proces en procedure.
Denk er eens over na. Het format van regeerakkoord zet de kamer de facto buitenspel, behoudens specifieke types van politieke crisis als mogelijke factor. De oppositie zit sinds het begin van consolideren van dat format met een versterkende trend van steeds meer debatten en vergaderingen. Zonder enig effect op de lijnen.
Politiek wordt vaak gezien als iets abstracts, complex. Dat is het, maar het is ook bruut simpel. Daar ligt het probleem, we maken er aannames bij. Maar het is gewoon bruut en simpel. Enkel nooit direct, alles gaat om gebruik van effect.
Enfin, terug naar VOLT

Er ligt reëel potentieel. Vraag is waar men zich op gaat richten. Brede focus, of specialisatie? Dat laatste is dan meteen een keuze voor waar men zich passief bij aansluit voor perspectief op ordeningsvraagstukken. En daar is VOLT gewoon volgend in voor neo-klassieke politieke economie. Die keuze is eigenlijk reeds gemaakt. Mocht er echter een bredere focus ontstaan, iets wat aan de participatie van de leden zal liggen, dan kan dat een open vraag worden.
Anders gezegd: er is dus potentieel voor de partij om progressief te worden. En daar wringt wel een schoentje voor D66, bijzonder punt van aandacht, de focus binnen electorale geografie. Leeftijdssegmenten met name. Er zijn slechts twee partijen in het spectrum tegenwoordig met een disproportioneel grote voetafdruk in verjonging. D66 en GL. VVD is heel hard aan het werk, moet het echter hebben van gedragseffecten via cumulatieve invloed op curricula en canon van onderwijs (heel ander soort focus dus), maar dat is er nu nog niet. Over vier jaar ook nog niet echt.
VOLT is dus óf mogelijke concurrentie als progressieve partij voor D66 - kiezers die mogelijk begrijpen dat deze partij niet progressief is behoudens bij een paar maatschappelijke puntjes (voltooid leven e.d.). Of voor links, als niet progressieve partij die vanuit gedeelde affiniteit met machtspolitieke partijen zich zal moeten richten op de electorale vijvers van links - en dan komt men primair uit bij GL.
Er ligt absoluut wel enige cultisme, laat ik het zo zeggen. Al is misschien het beter om te zeggen dat men subtiel maar goed gekeken heeft naar voorbeelden als Apple voor subcultural engineering. Beetje gevoelig, maar dat is gefundeerd in onderzoek naar cultisme en geloofsgedrag

Hoe cru dan ook, hoe gevoelig daar ook meteen een discussie ligt, zoiets heeft inderdaad wel het potentieel om te groeien. Niet vanuit die kenmerken, maar omdat zoiets energie kan ontwikkelen. En dat is een vereiste die vaak onderschat wordt, en fout geïnterpreteerd, bij veel nieuwe politieke initiatieven. Energie geschapen is wat opbouw van bereik en netwerk mogelijk maakt, en dat is waar politieke groei zit.
Zeker in een tijd waarin de meeste "nieuwe" politieke initiatieven niet verder komen of kijken dan "we gaan prikkelen en stukjes draaiboek populisme toepassen en dan krijgen we aandacht".
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.