Ingebouwde wet remmende voorsprong. Als je methodologie enkel focus op de meta arena toestaat, dan zijn er altijd grenzen aan hoe lang actoren op het macro niveau de functie kunnen continueren.
Is er dan sprake van condities waarbij de effectiviteit van de methodologie onder druk staat, ongeacht het hoe en waarom, dan gaat dat klokje harder tikken. Niet sneller, maar harder, en dus meer zichtbaar.
Dat is dan ook waarom dit “debat” zo goed gecoördineerd was. Het kan en mag niet gaan over dat wat zichtbaar wordt, dus gecoördineerde focus op verhaal en arena.
Kijk hier, het verhaal, het normaal. Stem X.
Kijk hier, de kritiek, de correctie. Stem Y.
En niet F of G.
We hebben in het verleden al eens meegemaakt dat Wilders goed wist wat zijn rol betreft en dat hij uitstekend weet waar te raken mocht hij niet mee kunnen gaan - dat infameuze moment van “doe normaal” (technisch een gruwelijk schot voor de boeg, en het enige moment ooit van potentiële confrontatie tussen PVV en VVD). Wel nu, verkiezingsdebat. Zichtbare uitdaging wet remmende voorsprong. Wilders had met gemak ruimte kunnen nemen of zelfs forceren. Hij koos er niet enkel voor om dat niet te doen. Hij koos er ook voor om te voldoen aan wat voor Mark de vereisten van messaging waren.
Tekenend. Maar inderdaad, er was wel iets in beeld. Nu zou ik niet zeggen dat het B merk beter voor de dag kwam. Het is veel eerder zo dat het A merk gewoon ongeschikt is voor het leveren van echt werk conform vereisten van collectieve continuïteit. Het is echter nog niet zo dat het ook echt duidelijk is in beeld dat het A merk zich gewoon niet kan veroorloven op macro en micro niveau de schouders er onder te zetten, en dat het dit weigert puur voor eigen continuïteit.
Daarmee is het wel een stuk slapper. Daarmee steekt het B merk meer af.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.