klaaas schreef op woensdag 27 januari 2021 @ 20:50:
[...]
Je suggereert nu dat 3 opties zijn: het kind dat de winkelpui ingooit is waardeloos opgevoed, het kind heeft een aardige opvoeding gehad maar er zijn wat foutjes gemaakt of het kind heeft ondanks zijn goede opvoeding de winkelpui ingegooid. Maar eigenlijk kan dat laatste niet want bij een goede opvoeding had het kind de winkelpui niet ingegooid. Het verschil van mening gaat dan blijkbaar over wat een 'goede opvoeding' is.
Mijn 'suggestie' (volgens mij was ik er redelijk expliciet in

) is inderdaad dat je niet echt van een goede opvoeding kunt spreken als je kind bij zo'n rel is en een winkelpui ingooit. Natuurlijk kan er wel sprake zijn van "verzachtende omstandigheden;" bijvoorbeeld als het aankomt op hoe de persoon die dat heeft gedaan er mee omgaat, wat de ouder doet als hij of zij er toch achterkomt, etc.
Daarom zeg ik ook niet meteen "Jij bent af, je krijgt een 1, bent gezakt, moet direct naar de gevangenis en gaat niet langs start," maar als je kind ondanks jouw opvoeding in zo'n situatie komt dan heb je dus wel een steekje laten vallen. Ik snap óók wel dat dat makkelijk gezegd is, want achteraf is het altijd makkelijker om zoiets te constateren dan wanneer je er middenin staat. Je bent ook niet meteen een waardeloze ouder, maar je moet in zo'n situatie wel even je hoofd buigen en de gevolgen accepteren, wat mij betreft.
Ik denk dat we het er over eens zullen zijn dat elke opvoeder fouten maakt en dat een perfecte opvoeding niet bestaat.
Tuurlijk!
Maar zo'n 'min of meer goede opvoeding' zou dan uit moeten sluiten dat een kind zich op deze wijze misdraagt. Dat is waar ik niet in geloof.
Nee, maar dat ontslaat je niet zomaar van je verantwoordelijkheid, financieel of anders.
Zonder dat mijn kinderen nou winkelpuien hebben ingegooid kan ik je verzekeren dat het zelfstandige wezens zijn die op de 1 of andere manier soms dingen doen waarvan je absoluut niet kunt begrijpen hoe ze het in hun hoofd gehaald hebben en die dwars ingaan tegen alles wat je ze geleerd hebt (iets met een puberbrein en zo). Gelukkig beperkt zich dat in ons geval tot redelijk onschuldige dingen, maar je leert als ze ouder worden toch wel redelijk snel dat je je hand niet te gemakkelijk in het vuur moet steken. Ik ken wel mensen die denken dat ze dat voor hun kinderen wel kunnen doen, maar dat is vaak een uiting van het feit dat ze niet precies weten wat hun kinderen allemaal doen. Kinderen zijn niet zo maakbaar als jij denkt.
Ik snap echt wel waar je vandaan komt hoor. Het soort gedrag waar je op doelt ken ik ook wel, en het is eigenlijk wat we als maatschappij meestal als baldadigheid zien, als een kwajongensstreek. Mijn probleem is met het zien van het gedrag waar we het in dit topic over hebben, als dat soort zaken. Daarvoor is de ernst gewoon te hoog. Dit soort gedrag beoordelen alsof het bij wijze van spreken hetzelfde is als dronken een keer een bloempot omschoppen na het uitgaan, dat is wat mij betreft ongepast.