FreakNL schreef op dinsdag 22 februari 2022 @ 10:02:
[...]
Je kan het ook zien als terug naar normaal.
Alhoewel ik er ook niet van hou als (onbekende) mensen teveel in mijn private bubble komen is die anderhalve meter natuurlijk compleet onnatuurlijk. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat we weer een beetje normaal gaan doen. Gewoon ouderwets een hand schudden, iemand een vriendschappelijke klop op de schouder geven en je kennissen weer een omhelzing te kunnen geven ipv 'boks'...
En dan ben ik niet eens de meest affectieve persoon, maar die anderhalve meter samenleving voelt zelfs voor mij onnatuurlijk.
Waar ben je nog bang voor? Omicron blijkt niks voor te stellen en je bent gevaccineerd. Wanneer ga je dan wel weer leven? Of wil je de afgelopen 2 jaar eigenlijk als excuus gebruiken om nooit meer terug naar normaal te gaan. Dat is natuurlijk (tot op zekere hoogte) je goed recht maar je zal moeten accepteren dat het gros van de mensen wel weer die kant op wil/gaat.
Hoe kan ik dit enigszins beargumenteerd uitleggen....Ik ga het gewoon proberen

Laten we het "waar ben je bang voor, omikron lijkt niks voor te stellen"-statement meteen even uit de wereld helpen

Corona's ziekteverloop, of het nou delta of omikron is, kan nog steeds gezien worden als russisch roulette; er zijn voorbeelden te over van gevaccineerde én geboosterde mensen die (ziekenhuis)ziek worden. Hiermee zeg ik niet dat ik niet geloof dat omikron minder ziekmakend is, maar dat is voor mij (nog) niet goed genoeg om alle remmen los te laten

Ik geloof in de wetenschap, en die heeft het nog niet echt gedegradeerd tot griepverschijnsel. Tot de tijd dat het niet meer russisch roulette is, zegt mijn common sense me dat ik gewoon oplettend moet blijven en is de kaasplakjes-metafoor nog steeds van toepassing ookal laat de overheid alle remmen los. Ik ben zelf niet vreselijk bang ofzo, maar dat betekent voor mij: boosters blijven halen, ffp2 mondmaskers dragen op plekken waar mensen in mijn bubbel komen en niet naar drukke events gaan. Mijn smaak en geur (tijdelijk) kwijtraken vind ik al erg genoeg. Misschien vind je me dan een watje, want daar zou ik toch wel tegen moeten kunnen omdat het maar tijdelijk is, maar zoals ik al zei: russisch roulette. Ik ken mensen in mijn eigen omgeving die na de feestdagen geboosterd zijn, omikron hebben gekregen en nog steeds hun geur en smaak niet terug hebben.
Daarnaast: het is jouw interpretatie dat niet terug naar normaal equivalent staat aan "niet leven"

Voor mij is het dat helemaal niet zo.
Ik geloof niet in terug naar normaal, ik geloof in een nieuwe normaal, een andere, betere normaal. Back to normal is what got us here in the first place; als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat wat iedereen normaal noemt, ik niet normaal vind. Ik vind het niet normaal dat je je eigen bubbel continu moet lopen verdedigen en dat anderen zonder toestemming vinden dat ze je bubbel mogen betreden. Of dat nou op het werk is, of in de rij bij de kassa of als sardientjes in het OV/theater/restaurant/noem het maar op, maakt niet uit. De default zou moeten zijn dat dat automatisch gerespecteerd werd, in plaats van "doe maar gewoon totdat je commentaar krijgt".
Ik vind het niet normaal dat het verdienmodel van een onderneming niet rendabel is zodra de sardientjesbezetting niet gehaald wordt. Ik vind het niet normaal dat stadions en discotheken met de 1000en gepropt vol moeten zitten. Ik vind het niet normaal dat ik praktisch bij mijn buurman op schoot moet zitten in een restaurant.
Gezelligheid en levendigheid associeer ik in ieder geval niet met drukte, en al zeker niet met sardientjes-drukte. Daarnaast kan ik me goed voorstellen dat die constante drukte overal, het massaal vol zitten van uitgaansgelegenheden (restaurants, festivals, events, markten, noem het maar op) ook echt voor (onbewuste) overprikkeling zorgt bij een grote groep mensen.
Die constante 3-kusjes "omdat het zo hoort" deed ik al niet aan mee. Ik hou er gewoon niet van om (ongevraagd) aangeraakt te worden door mensen anders dan mijn partner, daar kun je wat van vinden, maar zo is het bij mij nou eenmaal. Het "hand schudden"-ritueel vind ik verder prima, maar ik schuw niet weg van een beetje awkwardness als dat betekent dat we ons een ander patroon gaan aanleren. Een ander patroon/gedrag aanleren is per definitie uit de comfortzone, en dat "terug naar handenschudden" dan de easy way out is omdat het zo comfortabel aanvoelde snap ik, maar voor mij is dat geen reden om het niet te willen veranderen. Corona heeft voor mij laten zien dat we anders met elkaar en met de aarde moeten omgaan om verdere escalatie/pandemieën te bedwingen. Wat corona ook blootgelegd heeft is dat de default omgedraaid moet worden: buiten iemands bubbel blijven tenzij wederzijdse toestemming i.p.v. de "zoals het was"-mentaliteit.
Dus corona zou wat dat betreft mijns inziens een goeie opsteker moeten zijn, maar we laten met z'n allen zien dat we eigenlijk vrij weinig geleerd hebben:
- we kiezen nog steeds voor dezelfde machthebbers, dezelfde uitbuitende constructies
- we willen massaal terug naar normaal omdat we zo vreselijk bang zijn voor iedere vorm van verandering
- we zetten massaal de hakken in het zand omdat we net doen alsof we 20 jaar in oorlog zitten en onze vrijheid afgenomen hebben gekregen; een mondkapje dragen is werkelijk de allergrootste pijniging ter wereld
- we zijn zo vreselijk angstig om ook maar iéts van comfort aan te moeten passen aan een nieuwe, leefbare situatie
- we zitten nog steeds moedwillig naar elkaar te wijzen waar grote bedrijven en huidige machthebbers de wereld nóg slechter maken
En intussen zitten we met zijn allen te geloven dat de 10% kwakers 90% van de wereld vertegenwoordigen simpelweg omdat ze het meeste podium krijgen. Evil happens when good people look away, en het is tijd dat good people do something...
Maar je ziet, voor mij (en wellicht met mij vele anderen) is het geen simpele kwestie van terug naar normaal.
[
Voor 3% gewijzigd door
Deathchant op 22-02-2022 19:14
]