Klopt, maar dan moet het wel mogelijk zijn om te sparen naast de huur die afgedragen wordt. En dat is een beetje het dingetje, vooral voor alleenstaande starters.
Wat je nu juist regelmatig ziet is dat de huurlasten van een startersappartement hoger zijn dan de kooplasten (inclusief onderhoud) van een kleine rijwoning.
Laat staan als je het aflossingscomponent buiten beschouwing houdt.
Overigens deels afkomstig van fiscale regelgeving (verschil lasten tussen eigenaren en huren, hypotheekrenteaftrek) en logischerwijs omdat de verhuurder er ook wat aan moet overhouden met veilige risicomarge.
En dat is waar de schoen wringt imho: ben je jong en heb je een modaal inkomen, dan moet je huren 'om vermogen op te bouwen zodat je later kan kopen'. Heb je daarna gekocht, dan dalen je maandlasten en stijgt het deel vermogen wat je kan opbouwen

Met kopen zijn immers een hoop extra kosten gemoeid voor makelaar, notaris, overdrachtsbelasting, onderhoudskosten, inboedel en verdere reserveringen en belastingen.
Vind ik overdreven. Wij waren aan makelaarskosten, taxatie, hypotheek en dergelijke minder dan 2k kwijt. Onder de 35 jaar en 440k betaal je geen overdrachtsbelasting. Inboedel is zo duur als je zelf wilt. Onderhoud en 'reserveringen voor belastingen' (laten we nou niet doen alsof dat een vermogen kost, sowieso betaal je het eerste jaar naar rato van de maanden die je er woont) hoef je pas voor te sparen als je er eenmaal woont.
De drempel voor kopen is daardoor juist bijzonder laag geworden, past ook bij het beleid van de overheid om zoveel mogelijk mensen in een koopwoning te krijgen.
Moet ook wel, want als je eenmaal vast zit in een vrije sector huurwoning waar men de huur ieder jaar verder opschroeft, is het vergaren van vermogen een hel, in een koopwoning wordt het allemaal veel makkelijker. Laat staan als de hypotheekmarkt meezit en de lonen een beetje stijgen, dan heb je ook geen vermogen nodig maar sluit je gewoon nog meer schuld af...

[Voor 7% gewijzigd door Richh op 24-01-2023 13:56]