Er was weer een serie van farces deze week. Er is een langlopend schandaal van de Post Office, waar software leverancier Fujitsu een walgelijk defect product afleverde, maar men dat niet wilde toegeven en postkantoorhouders ging aanklagen voor financiele tekorten veroorzaakt door de software. Dat is vele jaren gebeurt, zat mensen wisten ervan en al die lafaards deden niets terwijl onschuldigen de gevangenis ingingen of financieel geruineerd werden. Nu is er een soort van officieel onderzoek en niemand durft te zeggen "wij verdienen de gevangenis in te gaan voor wat we deden", ze weten allemaal niets meer zeker. Pas na een TV-drama hierover is het opeens omgeslagen.
De meest onbekwame minister in het VK (met sterke competitie) is Kemi Badenoch, een vrouw die ik mijn ergste vijand nog niet zou toewensen. De recent door haar ontslagen directeur van de Royal Mail gaf een interview, waarin hij aangaf dat hem opgedragen was de compensaties voor de postkantoorhouders voorbij de verkiezingen te duwen zodat het een probleem van de volgende regering zou zijn. Badenoch zegt in Parlement "hij is een leugenaar", en dat kan ze daar doen want wat in Parlement gezegd wordt, kan ze niet voor aangeklaagd worden. De ex-directeur haalt daarna de notities van het gesprek tevoorschijn, ze heeft gelogen. Ook loog Badenoch tegen het Parlement dat er onderhandelingen voor een handelsverdrag zijn met Canada, wat Canada officieel ontkent, en zegt ze als hater van LBGT+ dat ze gesproken heeft met LBGT+ vertegenwoordigers, en dat blijkt ook onwaar te zijn. Maar ja, washandje Rishi Sunak durft haar niet te ontslaan.
Maar het circus vandaag was nog een graadje erger. Labour heeft al heel lang een probleem met de Gaza situatie, veel parlementariers willen dat de partij zich uitspreekt voor een wapenstilstand in Gaza, en dat wil Labour-leider Starmer niet; die wil zich zo min mogelijk vastleggen, zodat de Tories hem niet aan kunnen vallen. Onder de ver-linkse Labour parlementariers zitten nog zat figuren die Israel haten (en meer) en dus graag zich tegen Israel willen uitspreken.
De SNP Schotse nationalisten zagen een buitenkansje om Labour een loer te draaien, en doen dat graag omdat ze zich in Schotland bedreigd voelen door het succes van Labour. Dus kwamen ze op de officiele Oppositie dag met een motie voor een wapenstilstand in Gaza, maar geformuleerd om breuklijnen in de Labour partij bloot te leggen. Labour kwam met een eigen motie die net iets anders geformuleerd was, en de regering kwam met een derde formulering. De Speaker brak met traditie (maar niet met de spelregels) en liet alle drie de moties opgaan voor stemming, waarop de regering en de Tory parlementariers zich terugtrokken, de Labour motie zonder tegenstemmen erdoor kwam en de SNP motie niet meer over gestemd kon worden.
Conclusie: een hoop drama over niets, de positie van de Speaker wankelt, en niemand die zich echt om Gaza druk maakte. Het ging ze helemaal niet om een wapenstilstand, maar om politieke spelletjes.
Een bom op Westminster zou het land een stuk bestuurbaarder, eerlijker en intelligenter maken.
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.