@
ijdod Bij langdurige, geplande, werven wordt er eerst een risicoanalyse gemaakt, en aan de hand daarvan worden er veiligheidsmaatregelen getroffen. Dat gaat van "er is ruimte genoeg tussen de werf en de indienstzijnde sporen, een werfnet is voldoende", over "er dient werfsignalisatie te worden voorzien die automatisch treinen aankondigt" tot "er mag geen treinverkeer in de buurt van de werf zijn".
Dergelijke werven worden ook dikwijls uitgevoerd door externe aannemers. Die mensen moeten dan nog eerst een cursus volgen over spoorveiligheid.
Bij storingen en gepland kort onderhoud komen onze eigen techniekers tussen. Naargelang hun werken nemen zij zelf de nodige veiligheidsmaatregelen. Dan kan het gaan over personeel dat verder staat en via radio of hoornsignalen treinen aankondigen, of in samenspraak met het seinhuis een verbod op treinverkeer.
De laatste jaren wordt er bijvoorbeeld gebruik gemaakt van een geautomatiseerd systeem voor dergelijke kleine werven in wisselzones. Dan wordt er ten velde een draagbaar bakje geïnstalleerd. Bij het begin van de werken, dient men een soort QR-code te scannen. Die QR-code staat op bordjes langs de sporen, evenals een plannetje van de spoorconfiguratie met veilige uitwijkplaatsen. Als men een QR-code scant, komt dat binnen op het seinhuis dat er in die zone gewerkt wordt. Wordt er een trein gestuurd naar die werkzone, gaat ten velde een sirene. Dan weet het personeel dat men de sporen dient te verlaten. De verantwoordelijke zal dan op dat bakje aangeven dat iedereen op een veilige uitwijkplaats staat. En pas wanneer dat signaal binnen is, zal het sein effectief een sturing krijgen. Dus dat systeem grijpt vanuit het veld effectief in op de sturingen die het seinhuis geeft.
Bij welke werken zien we de meeste (bijna-)ongelukken gebeuren? Bij de grote werven waar externe aannemers bezig zijn. Waarom? Niet gewend om langs een spoor te werken of omdat ze niet de draaiboeken volgen, want "op een andere werf doen we het ook zo", of "als we het zo doen, gaat sneller/makkelijker/...".
Een mooi voorbeeld daarvan, is een dodelijk ongeval te Duffel in 2012.
In de namiddag van 14 juni werd aan de K-OA opdracht gegeven, om met behulp van zijn graafmachine, samen met de A-OA de in dubbele rijen staande palletten op perron I te ontdubbelen, met behulp van hijsbanden.
De uitvoerders beschouwen de paletten als onstabiel en het werk met een vorkensysteem is efficiënter en geeft meer steun aan de te verplaatsen paletten.
Bij het gebruik van het vorkensysteem komt de arm van de graafmachine noodzakelijk in het VRP. De assistent moet opgesteld staan achter de arm van de graafmachine om zicht te hebben op de graafmachinist, hij heeft bijgevolg geen enkel zicht op eventueel aankomende treinen op het spoor A.
linkje naar het volledige verslag van dit ongeval
https://www.rail-investig...oek-fiche/?enquete_id=706