Nieuwe woning; ik cash, zij hypotheek. Moet ik meebetalen?

[de Peer]

GrooV schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 10:59:
[...]

Dat is toch geen onzin of wel? Wat zeg ik nu wat niet waar is, jij haalt zelf HYPOTHEEK MAANDLASTEN en INLEG door elkaar.

Stel ik win nu 250.000 euro in de loterij, dan zeg je toch ook niet tegen je partner, ik los mijn deel van het huis af en jij betaald maar lekker door.

Dat is geen gezonde verhouding in een relatie

Zoals ook door TS aangehaald blijkt uit alles dat je de OP niet gelezen hebt en daarom ging hij er ook niet inhoudelijk op in.
Ik heb net een hele opsomming gemaakt van de zaken die je niet goed gelezen hebt en aangegeven dat je adviezen niet passen bij TS.

Staatslot: nouja puur juridisch/zakelijk zou je dat kunnen doen en sta je in je recht. Maar ben het met je eens dat je daar beter soepel mee om kunt gaan

Maandlasten/inleg: Ja bij TS vriendin komt er nog rente bij inderdaad. Maar aangezien het haar leningdeel betreft zijn dat in principe haar kosten. TS biedt echter aan daar aan mee te willen betalen, dat is gul vind ik.

[ Voor 11% gewijzigd door de Peer op 19-03-2019 11:07 ]

[GrooV]

de Peer schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:04:
[...]


Zoals ook door TS aangehaald blijkt uit alles dat je de OP niet gelezen hebt en daarom ging hij er ook niet inhoudelijk op in.
Ik heb net een hele opsomming gemaakt van de zaken die je niet goed gelezen hebt en aangegeven dat je adviezen niet passen bij TS.

Staatslot: nouja puur juridisch/zakelijk zou je dat kunnen doen en sta je in je recht. Maar ben het met je eens dat je daar beter soepel mee om kunt gaan

Quote uit de eerste 2 regels uit de OP:

Wij willen graag samen een nieuwe koopwoning aanschaffen van €500.000. Ik leg €250.000 cash in en mijn vriendin neemt een hypotheek a €250.000. De maandelijkse hypotheeklasten zijn geraamd op €1000. Vanzelfsprekend delen wij in alle reguliere kosten van het gebruik van de nieuwe woning (denk aan gwl, internet, onderhoud, ozb etc). Ook delen wij in de waardestijging.

Mijn vriendin vraagt (bijna eist) of ik wil meebetalen aan haar maandelijkse hypotheeklasten . Iets wat ik pertinent niet wil doen omdat ik simpelweg geen hypotheek nodig heb en zij wel. De hypotheek staat tenslotte op haar naam.

TS heeft geen maandlasten voor de hypotheek, vriendin wel. Zo moeilijk is het toch allemaal niet of wel?

[de Peer]

GrooV schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:05:
[...]


Quote uit de eerste 2 regels uit de OP:


[...]


TS heeft geen maandlasten voor de hypotheek, vriendin wel. Zo moeilijk is het toch allemaal niet of wel?

Ik begrijp je reactie niet. TS heeft geen lasten idd. zijn vriendin wel. Dat ontken ik toch nergens?

[BasvanS]

de Peer schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 10:52:
[...]


Nee. die 400 zijn geen aflossing, maar een vergoeding om in het huis te mogen verblijven. Het geeft je geen enkel recht op eigendom van de woning, en dus ook niet de daaruitvolgende stijging of daling.

Grappenmaker: Dan word je gewoon afgezet door je eigen partner.

Wat zou TS zeggen als vriending nu zegt: Fijn, je betaald dus EUR 300 mee, maar dat is geen aflossing hoor, dat is alleen de rente en mijn deel GWL. Aflossen doe alleen ik!

[de Peer]

BasvanS schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:09:
[...]


Grappenmaker: Dan word je gewoon afgezet door je eigen partner.

Wat zou TS zeggen als vriending nu zegt: Fijn, je betaald dus EUR 300 mee, maar dat is geen aflossing hoor, dat is alleen de rente en mijn deel GWL. Aflossen doe alleen ik!

Het is geen grap, dat is simpelweg hoe het werkt. echt waar. Heb zelf deze constructie ook gebruikt toen mijn vriendin tijdelijk bij mij inwoonde voor we groter gingen wonen.
Als je je er in verdiept zul je ook zien dat overal wordt aangeraden om specifiek te regelen dat aflossing buiten beschouwing dient te worden gelaten juist om mogelijk recht op eigendom te voorkomen want daar komt alleen gedoe van. Want je wil niet dat je vriendin 2 of 3% eigendom verwerft. Dan moet er overdrachtsbelasting betaald worden, je moet naar de notaris etc...

[GrooV]

de Peer schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:08:
[...]


Ik begrijp je reactie niet. TS heeft geen lasten idd. zijn vriendin wel. Dat ontken ik toch nergens?

Jij beschuldigt mij van dingen, dus kom met feiten aub

de Peer schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:12:
[...]


Het is geen grap, dat is simpelweg hoe het werkt. echt waar. Heb zelf deze constructie ook gebruikt toen mijn vriendin tijdelijk bij mij inwoonde voor we groter gingen wonen.
Als je je er in verdiept zul je ook zien dat overal wordt aangeraden om specifiek te regelen dat aflossing buiten beschouwing dient te worden gelaten juist om mogelijk recht op eigendom te voorkomen want daar komt alleen gedoe van. Want je wil niet dat je vriendin 2 of 3% eigendom verwerft. Dan moet er overdrachtsbelasting betaald worden, je moet naar de notaris etc...

Hopelijk wel inkomensbelasting overbetaald ?

[ Voor 56% gewijzigd door GrooV op 19-03-2019 11:15 ]

[BasvanS]

de Peer schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:12:
[...]


Het is geen grap, dat is simpelweg hoe het werkt. echt waar. Heb zelf deze constructie ook gebruikt toen mijn vriendin tijdelijk bij mij inwoonde voor we groter gingen wonen.
Als je je er in verdiept zul je ook zien dat overal wordt aangeraden om specifiek te regelen dat aflossing buiten beschouwing dient te worden gelaten juist om mogelijk recht op eigendom te voorkomen want daar komt alleen gedoe van. Want je wil niet dat je vriendin 2 of 3% eigendom verwerft. Dan moet er overdrachtsbelasting betaald worden, je moet naar de notaris etc...

Snap ik, maar nu ze nog niet uit elkaar zijn er toch wat verrekend moet/kan worden in het nieuwe huis is het mooie manier om haar te compenseren zonder daarbij het gevoel te hebben dat je 'meer' betaald.

Het gaat allemaal om gevoel!

[de Peer]

GrooV schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:12:
[...]

Jij beschuldigt mij van dingen, dus kom met feiten aub


[...]

Hopelijk wel inkomensbelasting overbetaald ?

Nee er is geen sprake van inkomen maar een bijdrage aan de huishoudelijke lasten (excl. aflossing).

[GrooV]

de Peer schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:17:
[...]


Nee er is geen sprake van inkomen maar een bijdrage aan de huishoudelijke lasten (excl. aflossing).

Dat is niet het zelfde, dan woont de partner gratis en betaald een deel huishoudelijke lasten.

[de Peer]

GrooV schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:20:
[...]

Dat is niet het zelfde, dan woont de partner gratis en betaald een deel huishoudelijke lasten.

Nee ze betaalt wel mee aan de rente. Dit is echt allemaal niets bijzonders en komt veel voor. Iedereen die een keer googelt 'hoe regel ik samenwonen in mijn koopwoning' zal op die constructie uitkomen. Is niet iets wat ik bedacht heb of zo.

[ Voor 29% gewijzigd door de Peer op 19-03-2019 11:32 ]

[Tsurany]

RM-rf schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 10:53:
[...]


Met alle respect, maar dan lijk je de regeling niet goed te begrijpen...

in huidige parterschappen ga je nog steeds gewoon een (beperkte) gemeenschap van goederen aan, maar vallen bezittingen die je voorheen aangegaan bent daarbuiten:

Je maakt dus een grote fout te denken dat je als je in een parnerschap leeft, de schulden die je partner aangaat of een vermogen dat je partner opbouwt niet een 'gezamelijk schuld/vermogen zijn

Daar zijn gewoon afspraken over te maken die je vast kan leggen. Ik heb ook een huis met mijn vriendin maar verder geen gezamenlijke financiën op de maandelijkse vaste lasten zoals gwl en boodschappen na. Kan elke notaris voor je regelen.

[ Voor 3% gewijzigd door Tsurany op 19-03-2019 11:26 ]

[RM-rf]

Tsurany schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:21:
[...]

Daar zijn gewoon afspraken over te maken die je vast kan leggen. Ik heb ook een huis met mijn vriendin maar verder geen gezamenlijke financiën. Kan elke notaris voor je regelen.

inderdaad kun je dat apart allemaal gaan regelen... vergelijk baar bv met een VVE..

punt is wel dat je je als je een relatie hebt en een gezamelijk huishouden voert je dan niet enkel meer problemen en bronnen voor conflicten zult gaan oploen dan anersom, als je wel uitgaat dat de 'gemeenschap' en het gemeenschappelijke huishouden de basis is...

en je hooguit daarbuiten los daarvan een klein deel van je inkomen reseveert voor private zaken.

Vraag is natuurlijk of je en relatie op de lange termijn wilt blijven zien als en sort van VVE...
ik vermoed dat vroeger of later iig één van beide partnrs daarmee niet zo 'tevreden' zal zijn.... juist ook als de relatie een zeer vaste en stabiele verder zal blijven en de onderlinge belangen zeer vast zijn, is het des te vremder te doen alsof je de financieen daar geheel buiten kunt houden en bv gaat eisen dat je partner als die een lager inkomen heeft (of bv parttime werkt om ook voor kinderen te zorgen) de hele tijd bij jou zou moeten 'bedelen' om geld voor bepalde vaste lasten voor het hele gzin

[Tsurany]

@RM-rf en daar heb jij zo te merken een heel sterk eigen beeld bij. Je laat geen ruimte voor andere meningen doordat je elk van je argumenten doordrenkt van waardeoordelen.

[de Peer]

RM-rf schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:32:
[...]


inderdaad kun je dat apart allemaal gaan regelen... vergelijk baar bv met een VVE..

punt is wel dat je je als je een relatie hebt en een gezamelijk huishouden voert je dan niet enkel meer problemen en bronnen voor conflicten zult gaan oploen dan anersom, als je wel uitgaat dat de 'gemeenschap' en het gemeenschappelijke huishouden de basis is...

en je hooguit daarbuiten los daarvan een klein deel van je inkomen reseveert voor private zaken.

Vraag is natuurlijk of je en relatie op de lange termijn wilt blijven zien als en sort van VVE...
ik vermoed dat vroeger of later iig één van beide partnrs daarmee niet zo 'tevreden' zal zijn.... juist ook als de relatie een zeer vaste en stabiele verder zal blijven en de onderlinge belangen zeer vast zijn, is het des te vremder te doen alsof je de financieen daar geheel buiten kunt houden en bv gaat eisen dat je partner als die een lager inkomen heeft (of bv parttime werkt om ook voor kinderen te zorgen) de hele tijd bij jou zou moeten 'bedelen' om geld voor bepalde vaste lasten voor het hele gzin

Is allemaal echt niets bijzonders hoor.
Je beschrijft de eigendommen en de verhouding
je beschrijft hoe de maandlasten verdeeld worden (vaste verhouding of naar rato etc.)
En eventuele verdere uitzonderingen
In ons geval staat er ook nog zoiets als: inkomen blijft persoongebonden.

Na gesprek van een kwartiertje of half uurtje sta je al weer buiten, krijg je het concept ter review, en dan teken je de door jouw gemaakte afspraken. E.e.a gaat sneller als je zelf al duidelijk je wensen kunt aangeven en er niet te plekke nog over moet nadenken.

[ Voor 8% gewijzigd door de Peer op 19-03-2019 11:46 ]

[bleufred1]

Morpheusk schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 09:12:
[...]


Deze optie is volgens mij al een paar keer voorbij gekomen. Maar waar hier geen rekening meegeboden wordt is dat hij met zijn 250k 0 risico loopt met waardedaling (stel het huis wordt minder waard dan 250k?) maar wel profiteert van waarde stijging. Even los gezien van je genoemde afbouw regeling. Is hij dus eigenlijk 75% eigenaar en zij 25%. De eventuele winst en verlies moet mijn inziens dan ook zo verdeeld worden.

In het eerste jaar zou hij dan inderdaad nog steeds 100% eigenaar zijn over zijn 250k, en beide 50% van de rest. na 1 jaar zou hij dan eigenaar zijn van 225k en beide 50% van de rest.
na 2 jaar hij 200k + beide 50% van de rest
3 jaar, 175k + beide 50% van de rest
4 jaar ..
5, 6, 7, 8 jaar..
na 9 jaar is hij nog eigenaar van 25k + beide 50% van de rest
na 10 jaar zijn ze beide 50% van het geheel.

Redenatie dat er niet alleen geïnvesteerd wordt in geld maar ook in bijvoorbeeld tijd.

[RM-rf]

Tsurany schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 11:39:
@RM-rf en daar heb jij zo te merken een heel sterk eigen beeld bij. Je laat geen ruimte voor andere meningen doordat je elk van je argumenten doordrenkt van waardeoordelen.

Ik leg uit wat verschillende regelingen zijn...

je kunt een partnerschap aangaan, wat in nederland altijd betekent dat er een gemeenschap ontstaat waarin eigendommen, plichte en ook opgebouwd vermogen of schulden gedeeld zijn (ontstane vermogenswaardes _na_ het begin van die gemeenschap).

Een geregistreerd partnerschap en een huwelijk zijn hierin qua vermogensrecht verder vrijwel exact gelijk (sinds de wetsherziening van 1 januari 2018).

Een andere optie is een samenlevingscontract...
dit is eigenlijk precies anersom, je legt niet vast welke eventuele vermogenswaarde er 'buiten' blijft, maar hooguit wat er tot de gemeenschapelijke bezittingen behoort... bv een gemeenschap van inboedel.
eventueel ook inclusief een regeling hoe bepaalde kosten verdeeld worden en een volmacht-verstrekking om een van beide partners ook bepaalde financiel zaken in anam vand e aner te kunnen laten regelen.


Punt is wel, en dat mag volgens best gezegd worden imhpo:

Voor zeer langdurige relaties is het best vaak zo dat één van beide partners niet langdurig tevreden zal blijven met een samenlevingscontract, zeker ook als omstandigheden tussentijds veranderen, en de daarin vastgelegde afspraken _niet_ aangepast worden tenzij men dat hele contract tussentijds opnieuw gaat opstellen bij iedere 'wijziging' hoe men kiest lasten en plichten te verdelen.. dat kan best lastig en ook duur worden

Bv een situatie zoals TS aangeeft dat hij op een relatief korte termijn van twee jaar aan kinderen wil beginnen zou best ookeen stevige veranding van inkomenspositie en ook bepalde lasten kunnen betekenen en dan zou je in theorie ook dat samenlevingscontact weer opnieuw moeten opstellen. (het is ook een beetje de vraag of zijn voorstelling nu dat ze de zorg voor kinderen helemaal 'gelijk' gaan delen opgaat: iig lijkt hijzelf nu al een verschil aan te brengen in hoe beide partners dan plannen eventueel minder te gaan werken, zn vriendin van 5 naar 3 dagen en hij (misschien) naar 4 dagen)
daarin heeft een geregsitreerd partnerschap vaak het voordeel dat het juist doordat het de gemeenschap als 'basis' ziet en hooguit eventuele private belangen specifiek eruit kan uitsluiten. (ook TS zn 'inleg' uit een privaat huisbezit er butien kan houden en na beeindiging dit in zijn geheel als 'geldwaarde' er weer als prsoonlijk eigendom uithaln)

een Geregistreerd Partnerschap heeft gewoon een aantal voordelen tov samenlevingscontracten...
Een amenlevingscontract kan in het begin zeker zinnig zijn bij een vroege relatie, maar des te langer deze duurt, des te sterker merk je ook de beperkingen eraan en kan dat juist als bron van conflicten gaan gelden (juist omdat alle financiele verhoudingen en lasten/plichten daarbinnen telkens opnieuw verdeeld moeten worden bij veranderende situaties)

[Config]

armageddon_2k1 schreef op maandag 18 maart 2019 @ 21:48:
[...]


En, denk eens, wat voor risico inschatting zal de bank gaan doen?
Even los van het feit dat er altijd wel in de voorwaarden staat dat het voor aanschaf/verbouwing gebruikt dient te worden.

Hoezo? Dit mag gewoon en investeren levert meer op dan de.hypotheek kost.

[power_user]

Iedereen maar dan ook echt iedereen mag leven op de manier die hij of zij wil. Iedereen mag ook topics openen over de meest uiteenlopende zaken. Maar na het lezen van de OP begrijp ik van onze menselijke wereld echt steeds minder.

Als bezit en geld zo'n enorme rol spelen in je relatie in verhouding tot het gevoelsapect en de liefde dan snap ik het echt niet meer. Ik hoef het ook niet te snappen, dat weet ik wel, maar wat een enorme bak secuur opgeschreven onzin staat daar onder elkaar zeg.

Als een mannetjes-chimpansee in een stukje oerwoud leeft waar toevallig heel veel eten is, dan bezit hij een soort rijkdom. Zoveel zelfs dat hij een voorraad van wel 500.000 kokosnoten en bananen heeft opgeslagen die op miraculeuze wijze nooit bederven. Nu komt hij een vrouwtjes-chimpansee tegen op de grens van zijn leefgebied en ze vallen als een blok voor elkaar. Och wat kan liefde mooi zijn! Het is alleen zo dat in het gebied waar zij leeft net wat minder te eten is.

De mannetjes-chimpansee zal zijn hart, leefgebied en voedselvoorraad kosteloos en met de grootst mogelijke liefde en overgave delen met zijn levenspartner. Immers...sharing is caring. Dat leren we al op de kleuterschool, nietwaar!?

De mensheid is blijkbaar al op het punt dat de vrouwtjes-chimpansee elke dag 12km mag klimmen en klauteren om in haar oude leefgebied haar kostje bij elkaar te scharrelen. De mannetjes- chimpansee zit ondertussen hoog op zijn bananenberg te genieten van de toevallige overdaad aan voedsel (lees: met mazzel een huizenbubbeltje meegepakt) en vraagt zijn soortgenoten op het 'world wide monkey web' om goedkeuring voor zijn gedrag. Waarom zou hij dat eigenlijk doen? Misschien zegt er toch een stemmetje in zijn achterhoofd: 'waar ben ik nou helemaal mee bezig?'

Ik verwacht niet dat als je straks als twee oude bejaarden in een verzorgingstehuis zit, dat je haar dan aankijkt en denkt: 'Ben ik toch even blij dat ik van 2019 tot 2049 €500 per maand in mijn eigen zak kon steken!' Zou je er terugkijkend echt voldoening uit halen dan?

Geven aan en delen met je geliefden zal je rijker maken dan je ooit bent geweest topic starter. Je zult het alleen niet kunnen aflezen op je mobiele bankieren app.

Succes met dit onvoorstelbaar grote dilemma.

Groetjes uit de Jungle...

[ Voor 6% gewijzigd door power_user op 20-03-2019 00:42 ]

[Joris748]

power_user schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 00:26:
Iedereen maar dan ook echt iedereen mag leven op de manier die hij of zij wil. Iedereen mag ook topics openen over de meest uiteenlopende zaken. Maar na het lezen van de OP begrijp ik van onze menselijke wereld echt steeds minder.

Als bezit en geld zo'n enorme rol spelen in je relatie in verhouding tot het gevoelsapect en de liefde dan snap ik het echt niet meer. Ik hoef het ook niet te snappen, dat weet ik wel, maar wat een enorme bak secuur opgeschreven onzin staat daar onder elkaar zeg.

Als een mannetjes-chimpansee in een stukje oerwoud leeft waar toevallig heel veel eten is, dan bezit hij een soort rijkdom. Zoveel zelfs dat hij een voorraad van wel 500.000 kokosnoten en bananen heeft opgeslagen die op miraculeuze wijze nooit bederven. Nu komt hij een vrouwtjes-chimpansee tegen op de grens van zijn leefgebied en ze vallen als een blok voor elkaar. Och wat kan liefde mooi zijn! Het is alleen zo dat in het gebied waar zij leeft net wat minder te eten is.

De mannetjes-chimpansee zal zijn hart, leefgebied en voedselvoorraad kosteloos en met de grootst mogelijke liefde en overgave delen met zijn levenspartner. Immers...sharing is caring. Dat leren we al op de kleuterschool, nietwaar!?

De mensheid is blijkbaar al op het punt dat de vrouwtjes-chimpansee elke dag 12km mag klimmen en klauteren om in haar oude leefgebied haar kostje bij elkaar te scharrelen. De mannetjes- chimpansee zit ondertussen hoog op zijn bananenberg te genieten van de toevallige overdaad aan voedsel (lees: met mazzel een huizenbubbeltje meegepakt) en vraagt zijn soortgenoten op het 'world wide monkey web' om goedkeuring voor zijn gedrag. Waarom zou hij dat eigenlijk doen? Misschien zegt er toch een stemmetje in zijn achterhoofd: 'waar ben ik nou helemaal mee bezig?'

Ik verwacht niet dat als je straks als twee oude bejaarden in een verzorgingstehuis zit, dat je haar dan aankijkt en denkt: 'Ben ik toch even blij dat ik van 2019 tot 2049 €500 per maand in mijn eigen zak kon steken!' Zou je er terugkijkend echt voldoening uit halen dan?

Geven aan en delen met je geliefden zal je rijker maken dan je ooit bent geweest topic starter. Je zult het alleen niet kunnen aflezen op je mobiele bankieren app.

Succes met dit onvoorstelbaar grote dilemma.

Groetjes uit de Jungle...

TS wil voorkomen dat de vrouwtjes-chimpansee na een relatiebreuk nog steeds geen voorraad bananen en kokosnoten heeft opgebouwd.

[CurlyMo]

Joris748 schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 06:26:
[...]

TS wil voorkomen dat de vrouwtjes-chimpansee na een relatiebreuk nog steeds geen voorraad bananen en kokosnoten heeft opgebouwd.

Alhoewel de apenrots creatief is bedacht maar een vrij simplistische weergave is van de werkelijkheid, is dit natuurlijk de reinste onzin. Sorry dat ik het zeg. TS wil vooral na een relatiebreuk niet de helft van zijn kokosnoten kwijt zijn aan vrouwtje. Hij kan met een soepele beweging de helft van zijn kokosnoten naar vrouwtje duwen als die dat zou willen waardoor ze in één klap net zoveel eten heeft als mannetje na een relatiebreuk. Jouw geschetste probleem opgelost

Zo zei papa van Trump ook dat hij wilde dat zoon een eigen vermogen moest gaan opbouwen, maar gaf hij hem wel een leuke zak geld als positief duwtje in de rug

[ Voor 12% gewijzigd door CurlyMo op 20-03-2019 07:19 ]

[armageddon_2k1]

Config schreef op dinsdag 19 maart 2019 @ 23:44:
[...]

Hoezo? Dit mag gewoon en investeren levert meer op dan de.hypotheek kost.

Misschien begrijp ik je niet helemaal goed, maar je bedoelt toch het volgende?
Je klopt bij een bank aan om een hypothecaire lening te vragen voor, zeg 500k. Normaliter zou je dat gebruiken voor de aanschaf van een huis, maar nu ga je het op de beurs zetten?

In de voorwaarden van mijn hypothecaire lening stond gewoon dat ik het aan moest wenden voor m'n huis. Ik snap het ook wel vanuit een bank. Het risico is gewoon veel groter. Daarnaast geldt de HRA ook alleen als het voor een huis gebruikt wordt.

[de Peer]

CurlyMo schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 06:34:
[...]

Alhoewel de apenrots creatief is bedacht maar een vrij simplistische weergave is van de werkelijkheid, is dit natuurlijk de reinste onzin. Sorry dat ik het zeg. TS wil vooral na een relatiebreuk niet de helft van zijn kokosnoten kwijt zijn aan vrouwtje. Hij kan met een soepele beweging de helft van zijn kokosnoten naar vrouwtje duwen als die dat zou willen waardoor ze in één klap net zoveel eten heeft als mannetje na een relatiebreuk. Jouw geschetste probleem opgelost

De nadruk ligt op het zelf opbouwen. Onafhankelijkheid, empancipatie. Natuurlijk kan de helft geschonken worden, maar dat is geen gewenste oplossing. TS' vriendin wil dat ook niet.

[MikeyMan]

@power_user als ik het goed begrijp wíl het vrouwtje ook bijdragen, zodat het een gezamenlijk huid wordt.

Maar helaas blijft @topper007 de laatste tijd vrij stil over de motivaties van zijn vriendin. En/ of vorderingen in de discussie.

[n3ck]

Ik snap wel waarom ze wil dat je meebetaalt - op dit moment is alles gelijk alleen krijgt zij straks 1000e minder per maand te besteden. Dat voelt minder aangezien zij dan het idee heeft afhankelijk van jou te zijnm Gegeven dat jullie het beste met elkaar voor hebben zou ik idd hetzelfde bedrag als zij sparen om dat vervolgens af te lossen (of andere leuke dingen van te doen). Op die manier houd je gelijkheid en dalen de lasten vanzelf.

[Anoniem: 1118501]

Plazza schreef op maandag 18 maart 2019 @ 14:23:
Soms sta ik versteld hoe mensen actief kunnen kiezen om alles in een relatie te delen. De cijfers laten zien dat de kans op scheiden in het eerste tien jaar van een huwelijk al bijna of de helft is. Ik weet niet wat anderen doen maar ik zou het maaltijd toch overslaan als er een vijftig procent kans is op voedselvergiftiging.

Natuurlijk kan het ook zijn dat jij erg graag in een huis van 500k wil wonen en dat zij zich daar niet gemakkelijk bij voelt. Maar dan nog is het keuze aan jou, ben je bereid een deel van haar lasten over te nemen of ga op zoek naar iets kleineren.

Relaties kies je ook echt actief, en bewust, met één oogbal op de cijfers.. ik bedoel, het is uiteindelijk net als zonnepanelen. Waarom naar de hoeren als je ook een vriendin kan nemen.

[de Peer]

n3ck schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 07:55:
Ik snap wel waarom ze wil dat je meebetaalt - op dit moment is alles gelijk alleen krijgt zij straks 1000e minder per maand te besteden. Dat voelt minder aangezien zij dan het idee heeft afhankelijk van jou te zijnm Gegeven dat jullie het beste met elkaar voor hebben zou ik idd hetzelfde bedrag als zij sparen om dat vervolgens af te lossen (of andere leuke dingen van te doen). Op die manier houd je gelijkheid en dalen de lasten vanzelf.

En dat terwijl ze dan juist bouwt aan haar onafhankelijkheid , door het zelf te doen zonder hulp/bijstand.

[CurlyMo]

de Peer schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 07:44:
[...]


De nadruk ligt op het zelf opbouwen. Onafhankelijkheid, empancipatie. Natuurlijk kan de helft geschonken worden, maar dat is geen gewenste oplossing. TS' vriendin wil dat ook niet.

Dat klopt, maar dat werd niet gezegd. Holleeder heeft ook een vermogen opgebouwd Verschillende wegen leiden naar Rome.

Wat betreft onafhankelijkheid. Dat is het pas wanneer vriendin ook de risico's draagt. Ik vraag me af of TS niet over de brug komt met geld wanneer om wat voor een reden vriendin in moeilijkheden komt. Voor echte onafhankelijkheid niet. Dan zou het huis verkocht moeten worden.

[ Voor 24% gewijzigd door CurlyMo op 20-03-2019 08:21 ]

[de Peer]

CurlyMo schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 08:17:
[...]

Dat klopt, maar dat werd niet gezegd. Holleeder heeft ook een vermogen opgebouwd Verschillende wegen leiden naar Rome.

Wat betreft onafhankelijkheid. Dat is het pas wanneer vriendin ook de risico's draagt. Ik vraag me af of TS niet over de brug komt met geld wanneer om wat voor een reden vriendin in moeilijkheden komt. Voor echte onafhankelijkheid niet. Dan zou het huis verkocht moeten worden.

Formeel, op papier draagt ze de risico's en heb je dus alles gedaan om het zo gelijk mogelijk te maken. In de praktijk zal het anders zijn ja (al weet je dat niet zeker, als het bijvoorbeeld slecht gaat met de relatie) maar daar valt niets aan te doen.

[!null]

@power_user Man, ze zijn nog maar net bij elkaar. Je kunt wel leuk zo'n verhaaltje opschrijven en het dan egoistisch vinden. Dat zou inderdaad zo kunnen zijn als ze eeuwig bij elkaar bleven.
Maar straks gaan ze uit elkaar. Wat dan? Oh ja, dan is het ineens wel een moeilijk verhaal. Zeer goed om het nu duidelijk op papier te zetten.

Dus dat vrouwtje mag met de helft van z'n bananen en kokosnoten weglopen ook al zijn ze maar een heel klein deel van hun leven bij elkaar geweest?

Ik vergelijk het met een bekende van me die bij twee relaties binnen extreem korte tijd ging samen wonen. Ja dat was allemaal geweldig. Tweede relatie is een blijver geworden. Eerste relatie liep op de klippen en moest er al weer wat verdeeld worden.
Dan ben je toch blij als je voorbereid bent.

[LuNaTiC]

Ik heb alles gelezen, volgens mij de meeste oplossingsrichtingen wel gegeven. Nu zit ik in de situatie dat mijn vriendin en ik een huis hebben gekocht, en dat we ook snel een samenlevingscontract moeten gaan opstellen. In het verleden hebben we al een beetje gebrainstormd over hoe we het financieel allemaal gaan aanvliegen. We hebben niet een situatie dat ik de helft cash in kan leggen voor het nieuwe huis (was het maar zo'n feest) maar ik weet niet of dat hier de kern van het probleem raakt.

Ik verdien best goed, maar mijn vriendin gaat straks significant wel meer verdienen zodra zij klaar is met haar opleiding als medisch specialist (psychiater). Dat gaat op wat voor manier dan ook voor financiële ongelijkheid zorgen. De vraag is hoe je dat op een goede manier regelt zodat het voor beiden comfortabel voelt. Ik wil als de minder verdienende namelijk nog steeds leuke dingen kunnen doen. Zij wil, uit liefde voor mij, óók dat ik nog steeds veel leuke dingen kan doen, met evenveel mogelijkheden als zij dat kan.

Ik heb een beetje het idee dat daar de crux van het probleem bij jullie ook een beetje ligt. Of in elk geval bij jouw vriendin. Want die hypotheek gaat voor haar een flinke hap betekenen uit haar besteedbare gedeelte inkomen, en wat daar dan dus van overblijft om dingen te kunnen gaan doen. Is dat nog steeds evenveel als jij dat kan?

Vraag is dus een beetje: hoe ga je de rest van de financiën en gezamenlijke uitgaven regelen zodat zij alsnog vermogen kan opbouwen, maar dat zij alsnog op redelijk gelijke financiële voet kan leven en de leuke dingen kan doen die ze wil, en dat jullie dat gezamenlijk ook kunnen doen.

Wij zijn er overigens nog niet 100% uit hoe we dat gaan doen, maar we zijn wel gul naar elkaar en gunnen elkaar ook wat. Ik wil niet als een 'gold digger' profiteren van haar hoge inkomen enerzijds (heeft zij hard voor gewerkt), anderzijds wil zij niet dat ik straks een stuk minder kan doen dan zij omdat dat verschil er is (want daar kan ik verder ook niet zoveel aan doen).

Die ongelijkheid moet je proberen weg te nemen.

Wij hebben er dus over gebrainstormd hoe je dat kan doen (en nogmaals, we zijn er nog niet uit, maar ik denk dat we op de goede weg zitten).

Wij hebben allebei een aparte persoonlijke rekening en een gezamenlijke rekening. Op de gezamenlijke rekening storten we een vast bedrag per maand en storten af en toe bij wanneer nodig. Op deze rekening halen we de boodschappen, cadeautjes voor vrienden, maar ook de zaken die je deelt met elkaar (netflix abo, spotify family, tv-abo, internet, etc. Straks ook gas/water/elektriciteit). Dit gedeelte is dus 50-50, omdat we vinden dat we beiden evenveel profiteren van deze zaken. Veel is ook 'noodzakelijk kwaad om van te leven.

Verder heb je natuurlijk het hypotheekbedrag, wat verreweg de grootste hap gaat zijn uit onze salarissen. Hier ben ik nog niet over uit wat ik wil doen. Ik wil wel graag vermogen opbouwen maar de vraag is realistisch gezien of dat dan 50-50 moet zijn of dat we dit naar rato regelen (in dat laatste geval kost het mij minder, maar bouw ik dus ook minder vermogen op. Dan sta ik voor de keuze: genoegen daarmee nemen of alsnog ernaast een apart spaarpotje voor mezelf op te bouwen).

Als je deze bedragen van je totale loon hebt gehaald, heb je dus nog een bedrag over. Dit is dan je totaal nog besteedbare inkomen wat je dan nog over hebt. Dit willen we gaan splitsen voor de strikt persoonlijke zaken, je eigen hobby's dus, no questions asked. Als ik een keer een paar honderd euro wil uitgeven aan vishengels, no problem. Wil zij 10 paar schoenen of 20 nieuwe planten, no questions asked. Je kunt het onzin van elkaar vinden, maar dat is gewoon eigen geld Je kunt (zijn wij van plan iig) een soort absoluut budget voor reserveren (of x % van het totale laagste overblijvende loon bijv). En dat voor beiden gelijk leggen.

De andere kant is de gezamenlijke spaarrekening waar we dingen op storten. Denk aan de vakanties, gezamenlijke weekendjes weg, uit etentjes, enzovoorts. En hier is waar zij water bij de wijn wilt doen, als de meerverdienende. Door daar naar rato meer in te leggen kunnen we én samen leuke dingen doen (en draag ik daar ook bij wat ik kan), maar legt zij wat meer in. Maar daardoor kan ik wel gewoon evenveel doen voor mijn persoonlijke shizzle als zij dat doet. Overigens zou het míj persoonlijk niet boeien als zij veel meer kan doen dan ik, of dat zij het deels spaart, of wat dan ook, maar uit liefde voor mij heeft ze het voor mij over dat zij straks misschien wel het grootste gedeelte van onze vakantie op de Maladiven betaald heeft, of dat we misschien wel van een subspaarpotje iets meer heeft betaald van een dakkapel wat we misschien erop willen hebben...

Lang verhaal, en misschien is bovenstaande wel onnodig ingewikkeld voor veel mensen, maar ik denk (al weten we dat nog steeds niet zeker uit het verhaal en antwoorden van de TS) dat de pijn bij vriendin van de TS vooral ligt aan wat er voor haar overblijft t.o.v. jou en dat je die financiële ongelijkheid zoveel mogelijk moet zien te slechten. In onze situatie proberen we dat dus vooral te doen door de persoonlijke besteedbare inkomen gelijk te krijgen, en dat de de meerverdienende (en in TS' geval betekent dat dus de vooral meer vermogende) dus meer inbrengt in gezamenlijke activiteiten/spaardingen etc.

[CurlyMo]

@LuNaTiC voor jouw vraagstuk zijn echt al genoeg topics, die waarschijnlijk ook beter antwoord geven op jouw vraag. Dit topic is toch wat specifieker.

[LuNaTiC]

CurlyMo schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:03:
@LuNaTiC voor jouw vraagstuk zijn echt al genoeg topics, die waarschijnlijk ook beter antwoord geven op jouw vraag. Dit topic is toch wat specifieker.

Het was geen vraag, maar een oplossingsrichting voor ts.

Op eenzelfde manier kan TS namelijk zijn vriendin overtuigen dat ze wel zelf de hypotheek betaalt maar dat hij haar dus wel op andere vlakken tegemoet komt: door bijvoorbeeld meer in te leggen voor gezamenlijke uitgaven zoals vakanties etc. En zodanig afgestemd dat je er uiteindelijk op uitkomt dat je beide onder het einde van de streep voor al je persoonlijke bestedingsruimte ongeveer gelijk uitkomt - wat voor haar dan hopelijk voelt alsof er financiële gelijkheid.

Alleen moet TS dat dan wel voor haar over hebben en is het de vraag ook nog deze oplossing dan voelt als gevalletje broekzak/vestzak.

Ik denk echt dat er dan wel iets grondigs mis is en de (gelijkwaardigheid) van de relatie, als dat het geval is.

Het is namelijk dat je haar ook wat gunt (vermogensopbouw) en tegelijkertijd daar ook wat voor laat (meer betalen voor gezamenlijk zaken als je mijn voorstel zou oppakken). Als je dat laatste zuiver zou beschouwen als kapitaalvernietiging dan ben je in mijn ogen ook bezig met relatiekapitaalvernietiging.

[ Voor 12% gewijzigd door LuNaTiC op 20-03-2019 10:21 ]

[de Peer]

LuNaTiC schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 09:57:
Ik wil wel graag vermogen opbouwen maar de vraag is realistisch gezien of dat dan 50-50 moet zijn of dat we dit naar rato regelen (in dat laatste geval kost het mij minder, maar bouw ik dus ook minder vermogen op.

Ik pik er even iets uit wat ook voor TS relevant kan zijn.
Je zegt dat je bij 'naar rato' maandlasten/hypotheek betalen minder vermogen opbouwt dan je partner, maar dat is volgens mij niet zo. Je bent tenslotte wel 50/50 eigenaar. Dus stel jullie leggen in in verhouding 90/10 (even extreem) dan komt het er eigenlijk op neer dat je elke maand een schenking ontvangt en dat jij dus wel vermogen opbouwt (even veel als partner), alleen dat is deels afkomstig van je partner.

[LuNaTiC]

de Peer schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:16:
[...]


Ik pik er even iets uit wat ook voor TS relevant kan zijn.
Je zegt dat je bij 'naar rato' maandlasten/hypotheek betalen minder vermogen opbouwt dan je partner, maar dat is volgens mij niet zo. Je bent tenslotte wel 50/50 eigenaar. Dus stel jullie leggen in in verhouding 90/10 (even extreem) dan komt het er eigenlijk op neer dat je elke maand een schenking ontvangt en dat jij dus wel vermogen opbouwt (even veel als partner), alleen dat is deels afkomstig van je partner.

Ja oke zuiver gezien heb je daarin gelijk, maar ik ging dan uit van een situatie waarbij je echt vastlegt dat je ook 90/10 (jouw voorbeeld aanhoudend) het eigenaarschap verdeelt.

[de Peer]

LuNaTiC schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:19:
[...]


Ja oke zuiver gezien heb je daarin gelijk, maar ik ging dan uit van een situatie waarbij je echt vastlegt dat je ook 90/10 (jouw voorbeeld aanhoudend) het eigenaarschap verdeelt.

Ah, ok! ja dan heb je gelijk natuurlijk. Er wordt dan over het algemeen wel geadviseerd om binnen de 60/40 verhouding te blijven want ga je daarbuiten dan moet je elkaar overdrachtsbelasting betalen bij o.a. einde relatie en andere scenario's.

[LuNaTiC]

de Peer schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:23:
[...]

Ah, ok! ja dan heb je gelijk natuurlijk. Er wordt dan over het algemeen wel geadviseerd om binnen de 60/40 verhouding te blijven want ga je daarbuiten dan moet je elkaar overdrachtsbelasting betalen bij o.a. einde relatie en andere scenario's.

Zo ver ging mijn kennis nog niet maar dat is goed om te weten thanks! ik denk overigens dat we wel uit gaan komen op 50 - 50; en dan kan het alsnog zijn dat we nog variëren qua verdeling, al moet ze dan wel beseffen dat we formeel nog steeds 50-50 opbouwen.

[power_user]

!null schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 09:55:
@power_user Man, ze zijn nog maar net bij elkaar. Je kunt wel leuk zo'n verhaaltje opschrijven en het dan egoistisch vinden. Dat zou inderdaad zo kunnen zijn als ze eeuwig bij elkaar bleven.
Maar straks gaan ze uit elkaar. Wat dan? Oh ja, dan is het ineens wel een moeilijk verhaal. Zeer goed om het nu duidelijk op papier te zetten.

Dus dat vrouwtje mag met de helft van z'n bananen en kokosnoten weglopen ook al zijn ze maar een heel klein deel van hun leven bij elkaar geweest?

Ik vergelijk het met een bekende van me die bij twee relaties binnen extreem korte tijd ging samen wonen. Ja dat was allemaal geweldig. Tweede relatie is een blijver geworden. Eerste relatie liep op de klippen en moest er al weer wat verdeeld worden.
Dan ben je toch blij als je voorbereid bent.

@!null Het is zo simpel op te lossen. Zelfs voor de manier waarop TS in het leven staat.

Optie 1: Je legt €250k in en je betaald daarnaast de helft mee aan de resterende hypotheeklast. Als je echt zo gehecht bent aan je banaantjes dan leg je vast dat jij voor 3/4 eigenaar wordt.

Optie 2: Je koopt een goedkoper huis zodat je liefje niet krom hoeft te liggen voor jouw dure smaak. Kun je nog wat meer banaantjes in je holletje laten liggen.

Voor mij is het een volstrekte non-discussie maar dat had je wel in de gaten denk ik. Als je nou erfgenaam bent van een superrijke familie of je hebt 100 miljoen opgebouwd dan kan ik mij er nog in verplaatsen dat hier afspraken over komen (gold-diggers etc) maar waar gaat dit helemaal over. TS heeft een leuk centje verdiend door de opgeblazen huizenmarkt en dat biedt de kans om wat comfortabeler te gaan leven met je liefje en later kinderen. Geniet gewoon met elkaar van de echte dingen....

Blijft TS deze lijn volgen in de exacte situatie zoals hij deze schetst dan ben ik bang dat de mannetjes-chimpansee straks alleen op zijn grote berg bananen zit te huilen.

[ Voor 16% gewijzigd door power_user op 20-03-2019 10:49 ]

[sjaool]

Het is eerste wat in mijn hoofd opkomt is, waarom jaag je jouw vriendin op zulke hoge kosten? Een hypotheek van €250.000,- op een loon is gewoonweg idioot te noemen tenzij je vriendin een verschrikkelijk hoog inkomen heeft. Naar mijn mening wil je in dit geval een huis kopen dat ver boven budget ligt. Bovendien snap ik ook dat de verdeling op haar niet helemaal eerlijk overkomt. Maar goed dit is mijn subjectieve mening.

[RM-rf]

LuNaTiC schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 09:57:

...en dat we ook snel een samenlevingscontract moeten gaan opstellen.

Dat kan zeker een goed idee zijn, maar realiseer je wel dat en samenlevingscontract vaak een tijdsbeeld is, (bv sterker dan een geregistreerd partnerschap dat een vaste gemeenschap schept met gelijke verdeling, nl. 50/50 .. hierbij kan er overigens wel vermogen dat een partner voorheen al had of erfenissen aan een persoon, erbuiten gehouden worden, zodat je dat bij verbreken terug kan krijgen zoner dat e partner de helft kan claimen,; maar dat gaat niet op voor inkomen/vermogensopbouw/pensioenrechten die je opgebouwd hebt tijdens het bestaan van de 'gemeenschap', die behoort aan beide in gelijke mate).

Een samenlevingscontract moet je eigenlijk met enige regelmaat weer vernieuwen en aanpassen aan veranderingen, zeker als er een sterke verschuiving in inkomen ontstaat... juist omdat het uitgat van twee 'losstaande' financiele belangen.

Bij langdurige vaste relaties is het bij veel mensen zo dat ze het liever zo zien dat er geen 'jij' tegen 'ik' meer is maar dat gewoon alle lasten gedeeld worden, zowel financiele als anderssoortige.
zo kan je ook makkelijker bv ruimte scheppen waarin de ene partner minder gaat werken om bv zich meer om zorgtaken te kommeren...

Dat is overigens in vrijwel alle sociale leefvormen, zowel bij mensen als dieren zo, dat er in sociale samenleef-groepen taken verdeeld worden en bezit en opbrengsten gedeeld..


Ik kan me heel goed voorstellend at mensen die in een relatief prille relatie zitten, of die juist mogelijk een eerder misgelopen relatie hebben en nu en hernieuwde relatie aangaan die 'ontwikkelfase' van de relatie een tijd geven en die tijd het nog zien als dat bv een inkomen van 'henzelf ooke cht 'van hen' is ... zoals je ook stelt "dat je niet wil profiteren van haar inkomen"...
Ik vraag me echter af of het, als je na een langere tijd nog steeds zo denkt, niet een last op een stabiele relatie zou zijn om het standpunt uit te dragen dat het slecht zou zijn, als "je partner van jou zou profiteren"
(voor mij persoonlijk, maar ik heb dan ook allang een ingekakte rotsvaste huisje-boompje-beestje-beziehung van ruim 20 jaar ... is het mijn grootste hoop dat mijn partner van mening is 'dat ze van me profiteert' .... dan doe ik het nl. niet zo heel slecht)

[!null]

@power_user Die opties had ik ook al gegeven. Inclusief het vastleggen van 3/4e, of goedkoper huis.

Jouw verhaal leek echter te suggereren dat TS het maar gewoon moest accepteren allemaal. Wat mij niet verstandig lijkt, als je zo weer uit elkaar kan gaan en dan problemen kunt krijgen.

Alternatief is water bij de wijn doen en de helft van de rente betalen. Maar dat is niet heel veel.

[MikeyMan]

sjaool schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:34:
Het is eerste wat in mijn hoofd opkomt is, waarom jaag je jouw vriendin op zulke hoge kosten? Een hypotheek van €250.000,- op een loon is gewoonweg idioot te noemen tenzij je vriendin een verschrikkelijk hoog inkomen heeft. Naar mijn mening wil je in dit geval een huis kopen dat ver boven budget ligt. Bovendien snap ik ook dat de verdeling op haar niet helemaal eerlijk overkomt. Maar goed dit is mijn subjectieve mening.

Als ik het goed lees wíl de vriendin van TS ook een bijdrage leveren aan het huis, en wíl ze ook een mooi huis. Of dit 'op kosten jagen' dan van TS naar vriendin of andersom gaat, is dan maar de vraag.

Maar ik blijf het herhalen, zonder verdere inzichten in de strategie van beide partijen begint dit een wat kansloos topic te worden.

[Config]

armageddon_2k1 schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 07:33:
[...]


Misschien begrijp ik je niet helemaal goed, maar je bedoelt toch het volgende?
Je klopt bij een bank aan om een hypothecaire lening te vragen voor, zeg 500k. Normaliter zou je dat gebruiken voor de aanschaf van een huis, maar nu ga je het op de beurs zetten?

In de voorwaarden van mijn hypothecaire lening stond gewoon dat ik het aan moest wenden voor m'n huis. Ik snap het ook wel vanuit een bank. Het risico is gewoon veel groter. Daarnaast geldt de HRA ook alleen als het voor een huis gebruikt wordt.

Ah. Nee. Ik bedoel 500k lenen voor huis en 250k cash voor de beurs. Is sowieso handiger ook zonder relatie issues mits he niks tegen de beurs hebt.

[Config]

power_user schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 00:26:
Iedereen maar dan ook echt iedereen mag leven op de manier die hij of zij wil. Iedereen mag ook topics openen over de meest uiteenlopende zaken. Maar na het lezen van de OP begrijp ik van onze menselijke wereld echt steeds minder.

Als bezit en geld zo'n enorme rol spelen in je relatie in verhouding tot het gevoelsapect en de liefde dan snap ik het echt niet meer. Ik hoef het ook niet te snappen, dat weet ik wel, maar wat een enorme bak secuur opgeschreven onzin staat daar onder elkaar zeg.

Als een mannetjes-chimpansee in een stukje oerwoud leeft waar toevallig heel veel eten is, dan bezit hij een soort rijkdom. Zoveel zelfs dat hij een voorraad van wel 500.000 kokosnoten en bananen heeft opgeslagen die op miraculeuze wijze nooit bederven. Nu komt hij een vrouwtjes-chimpansee tegen op de grens van zijn leefgebied en ze vallen als een blok voor elkaar. Och wat kan liefde mooi zijn! Het is alleen zo dat in het gebied waar zij leeft net wat minder te eten is.

De mannetjes-chimpansee zal zijn hart, leefgebied en voedselvoorraad kosteloos en met de grootst mogelijke liefde en overgave delen met zijn levenspartner. Immers...sharing is caring. Dat leren we al op de kleuterschool, nietwaar!?

De mensheid is blijkbaar al op het punt dat de vrouwtjes-chimpansee elke dag 12km mag klimmen en klauteren om in haar oude leefgebied haar kostje bij elkaar te scharrelen. De mannetjes- chimpansee zit ondertussen hoog op zijn bananenberg te genieten van de toevallige overdaad aan voedsel (lees: met mazzel een huizenbubbeltje meegepakt) en vraagt zijn soortgenoten op het 'world wide monkey web' om goedkeuring voor zijn gedrag. Waarom zou hij dat eigenlijk doen? Misschien zegt er toch een stemmetje in zijn achterhoofd: 'waar ben ik nou helemaal mee bezig?'

Ik verwacht niet dat als je straks als twee oude bejaarden in een verzorgingstehuis zit, dat je haar dan aankijkt en denkt: 'Ben ik toch even blij dat ik van 2019 tot 2049 €500 per maand in mijn eigen zak kon steken!' Zou je er terugkijkend echt voldoening uit halen dan?

Geven aan en delen met je geliefden zal je rijker maken dan je ooit bent geweest topic starter. Je zult het alleen niet kunnen aflezen op je mobiele bankieren app.

Succes met dit onvoorstelbaar grote dilemma.

Groetjes uit de Jungle...

Een beetje rijke chimp heeft 10 vrouwtjes. Beetje aparte vergelijking.

[AyurVeda]

Wat me in dit soort (overigens erg interessante) topics altijd verbaast: mensen willen op alle vlakken leven alsof ze hun leven lang bij elkaar zullen blijven (huis van half miljoen samen kopen, kinderen krijgen!), behalve op het vlak van de financiën. Drie jaar bij elkaar zou te kort zijn voor het delen van de financiën, maar blijkbaar niet voor het gezamenlijk kopen van een huis of het krijgen van kinderen. Alsof de financiën belangrijker zijn dan de kinderen bij een scheiding. Ik vind dat raar, maar goed, dat zal ik wel zijn.

Wat ik al eerder heb gezegd, basis van zijn openingspost kan TS mijns inziens het best trouwen/geregistreerd partnerschap aangaan, het huis uit zijn vermogen kopen en gezamenlijk (50/50) eigendom van de woning hebben. Dat lost alle problemen op, ook straks bij een scheiding. Alle overige oplossingen lijken mij onnodig ingewikkeld, er van uitgaande dat TS meent wat hij in zijn OP schrijft.

@LuNaTiC Ik verdien ook bakken meer dan mijn partner, zij werkt inmiddels daarom ook niet meer en doet het veel zwaardere werk van huisvrouw zijn met twee kleine kinderen. Wat wij doen is alles op één hoop gooien en ieder dezelfde hoeveelheid "zakgeld" op een eigen rekening waarmee je kan doen wat je wilt. Op deze manier creëer je echte gelijkheid, zeg je niet dat bijdrage van de één meer waard is dan dat van de ander en heb je ook geen discussies over wie wat moet betalen. En mocht het ooit eens gebeuren dat wij uit elkaar gaan, dan krijgt zij inderdaad de helft van ons vermogen (wat ik dus voornamelijk heb ingebracht). So be it, denk ik dan maar, zij heeft er al die jaren ook hard voor gewerkt om ons gezin vooruit te krijgen, ook financieel (omdat zij niet werkte, kon ik meer werken en kwam er dus veel meer binnen dan wanneer zij zou werken en ik minder). Het is maar geld, maar ja, daar verschillen de meningen ook over

[power_user]

AyurVeda schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:56:
Wat me in dit soort (overigens erg interessante) topics altijd verbaast: mensen willen op alle vlakken leven alsof ze hun leven lang bij elkaar zullen blijven (huis van half miljoen samen kopen, kinderen krijgen!), behalve op het vlak van de financiën. Drie jaar bij elkaar zou te kort zijn voor het delen van de financiën, maar blijkbaar niet voor het gezamenlijk kopen van een huis of het krijgen van kinderen. Alsof de financiën belangrijker zijn dan de kinderen bij een scheiding. Ik vind dat raar, maar goed, dat zal ik wel zijn.

Wat ik al eerder heb gezegd, basis van zijn openingspost kan TS mijns inziens het best trouwen/geregistreerd partnerschap aangaan, het huis uit zijn vermogen kopen en gezamenlijk (50/50) eigendom van de woning hebben. Dat lost alle problemen op, ook straks bij een scheiding. Alle overige oplossingen lijken mij onnodig ingewikkeld, er van uitgaande dat TS meent wat hij in zijn OP schrijft.

@LuNaTiC Ik verdien ook bakken meer dan mijn partner, zij werkt inmiddels daarom ook niet meer en doet het veel zwaardere werk van huisvrouw zijn met twee kleine kinderen. Wat wij doen is alles op één hoop gooien en ieder dezelfde hoeveelheid "zakgeld" op een eigen rekening waarmee je kan doen wat je wilt. Op deze manier creëer je echte gelijkheid, zeg je niet dat bijdrage van de één meer waard is dan dat van de ander en heb je ook geen discussies over wie wat moet betalen. En mocht het ooit eens gebeuren dat wij uit elkaar gaan, dan krijgt zij inderdaad de helft van ons vermogen (wat ik dus voornamelijk heb ingebracht). So be it, denk ik dan maar, zij heeft er al die jaren ook hard voor gewerkt om ons gezin vooruit te krijgen, ook financieel (omdat zij niet werkte, kon ik meer werken en kwam er dus veel meer binnen dan wanneer zij zou werken en ik minder). Het is maar geld, maar ja, daar verschillen de meningen ook over

Amen

[LuNaTiC]

RM-rf schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:48:
[...]


Dat kan zeker een goed idee zijn, maar realiseer je wel dat en samenlevingscontract vaak een tijdsbeeld is, (bv sterker dan een geregistreerd partnerschap dat een vaste gemeenschap schept met gelijke verdeling, nl. 50/50 .. hierbij kan er overigens wel vermogen dat een partner voorheen al had of erfenissen aan een persoon, erbuiten gehouden worden, zodat je dat bij verbreken terug kan krijgen zoner dat e partner de helft kan claimen,; maar dat gaat niet op voor inkomen/vermogensopbouw/pensioenrechten die je opgebouwd hebt tijdens het bestaan van de 'gemeenschap', die behoort aan beide in gelijke mate).

Een samenlevingscontract moet je eigenlijk met enige regelmaat weer vernieuwen en aanpassen aan veranderingen, zeker als er een sterke verschuiving in inkomen ontstaat... juist omdat het uitgat van twee 'losstaande' financiele belangen.

Bij langdurige vaste relaties is het bij veel mensen zo dat ze het liever zo zien dat er geen 'jij' tegen 'ik' meer is maar dat gewoon alle lasten gedeeld worden, zowel financiele als anderssoortige.
zo kan je ook makkelijker bv ruimte scheppen waarin de ene partner minder gaat werken om bv zich meer om zorgtaken te kommeren...

Dat is overigens in vrijwel alle sociale leefvormen, zowel bij mensen als dieren zo, dat er in sociale samenleef-groepen taken verdeeld worden en bezit en opbrengsten gedeeld..


Ik kan me heel goed voorstellend at mensen die in een relatief prille relatie zitten, of die juist mogelijk een eerder misgelopen relatie hebben en nu en hernieuwde relatie aangaan die 'ontwikkelfase' van de relatie een tijd geven en die tijd het nog zien als dat bv een inkomen van 'henzelf ooke cht 'van hen' is ... zoals je ook stelt "dat je niet wil profiteren van haar inkomen"...
Ik vraag me echter af of het, als je na een langere tijd nog steeds zo denkt, niet een last op een stabiele relatie zou zijn om het standpunt uit te dragen dat het slecht zou zijn, als "je partner van jou zou profiteren"
(voor mij persoonlijk, maar ik heb dan ook allang een ingekakte rotsvaste huisje-boompje-beestje-beziehung van ruim 20 jaar ... is het mijn grootste hoop dat mijn partner van mening is 'dat ze van me profiteert' .... dan doe ik het nl. niet zo heel slecht)

een samenlevingscontract voelt in deze fase van onze relatie het meest comfortabele. Dat het later een keer een upgrade krijgt, in welke vorm dan ook (geregistreerd partnerschap lijkt me logisch op termijn), zit wel in de lijn der verwachting but first things first.

Het was overigens makkelijker geweest als ik degene was die meer zou verdienen, ik geef namelijk niet zoveel om geld en het had van mij op een grote hoop gemogen. Het gekke is dat zij er min of meer ook wel andersom zo in staat maar daar wil ik dan geen genoegen mee nemen

Maar goed, hoe langer we bij elkaar blijven, hoe meer ik wel verwacht dat het alsnog allemaal meer evolueert in één grote hoop. We'll see.

AyurVeda schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:56:


@LuNaTiC Ik verdien ook bakken meer dan mijn partner, zij werkt inmiddels daarom ook niet meer en doet het veel zwaardere werk van huisvrouw zijn met twee kleine kinderen. Wat wij doen is alles op één hoop gooien en ieder dezelfde hoeveelheid "zakgeld" op een eigen rekening waarmee je kan doen wat je wilt. Op deze manier creëer je echte gelijkheid, zeg je niet dat bijdrage van de één meer waard is dan dat van de ander en heb je ook geen discussies over wie wat moet betalen. En mocht het ooit eens gebeuren dat wij uit elkaar gaan, dan krijgt zij inderdaad de helft van ons vermogen (wat ik dus voornamelijk heb ingebracht). So be it, denk ik dan maar, zij heeft er al die jaren ook hard voor gewerkt om ons gezin vooruit te krijgen, ook financieel (omdat zij niet werkte, kon ik meer werken en kwam er dus veel meer binnen dan wanneer zij zou werken en ik minder). Het is maar geld, maar ja, daar verschillen de meningen ook over

Thanks voor je bijdrage! ik kan me zelf ook erg vinden in deze filosofie. Zou het zelf ook direct zo toepassen. Gek dat ik dan toch koppig ben nu ik de minder verdienende ben

[ Voor 16% gewijzigd door LuNaTiC op 20-03-2019 11:01 ]

[!null]

AyurVeda schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 10:56:
Wat me in dit soort (overigens erg interessante) topics altijd verbaast: mensen willen op alle vlakken leven alsof ze hun leven lang bij elkaar zullen blijven (huis van half miljoen samen kopen, kinderen krijgen!), behalve op het vlak van de financiën. Drie jaar bij elkaar zou te kort zijn voor het delen van de financiën, maar blijkbaar niet voor het gezamenlijk kopen van een huis of het krijgen van kinderen. Alsof de financiën belangrijker zijn dan de kinderen bij een scheiding. Ik vind dat raar, maar goed, dat zal ik wel zijn.

Kinderen is een totaal ander verhaal. Trouwen, huis kopen, alles kan je ongedaan maken, maar kinderen niet. Daar moet je het ook niet mee vergelijken. En daarvoor regel je ook voogdij als je niet getrouwd bent bijvoorbeeld.

Wat ik al eerder heb gezegd, basis van zijn openingspost kan TS mijns inziens het best trouwen/geregistreerd partnerschap aangaan, het huis uit zijn vermogen kopen en gezamenlijk (50/50) eigendom van de woning hebben. Dat lost alle problemen op, ook straks bij een scheiding. Alle overige oplossingen lijken mij onnodig ingewikkeld, er van uitgaande dat TS meent wat hij in zijn OP schrijft.

Dus als ze na een jaartje of 2 weer uit elkaar gaan (er is dan nog nauwelijks afgelost), dan verdeel je het huis in 2en en heeft TS 125K minder en zijn ex 125K erbij? Daar gaat TS niet blij mee zijn en is precies waar je gezeik van krijgt als ze uit elkaar gaan.

[RM-rf]

!null schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 11:27:
[...]

Dus als ze na een jaartje of 2 weer uit elkaar gaan (er is dan nog nauwelijks afgelost), dan verdeel je het huis in 2en en heeft TS 125K minder en zijn ex 125K erbij? Daar gaat TS niet blij mee zijn en is precies waar je gezeik van krijgt als ze uit elkaar gaan.

als ze nu gewoon een geregistreerd partnerschap aangaan of trouwen onder de huidige (sinds 1 jan 2018) geldende standaard vermogensregels, en TS legt hier 250K in uit zijn eigen vermogen.
is dat ook het bedrag van 250K waarmee hij eruit komt bij het beeindigen van de relatie (minus/plus dan de helft van een evt. overwaarde/restschuld op dat huis).

Enkel vermogen opgebouwd binnen de gemeenschap is eigendom van beide (dus waarde van het huis, minus een hypotheekschuld)... maar het geld dat TS initieel uit zijn eigen vermogen ingelegd heeft in de gmeenschap kan hij terugclaimen bij beeindigen ervan.

Sinds 1 januari 2018 geldt de Wet Beperkte gemeenschap van goederen. U trouwt niet meer in algehele gemeenschap van goederen, zoals daarvoor. De wet geldt ook als u een geregistreerd partnerschap aangaat. U kunt nog steeds huwelijkse voorwaarden of partnerschaps­voorwaarden maken.

Wat is er per 1 januari 2018 veranderd?
Vanaf deze datum trouwt u in beperkte gemeenschap van goederen.
Al uw persoonlijke bezittingen en schulden die u vóór het trouwen heeft, blijven van u alleen. Bezittingen en schulden die u na het trouwen krijgt, zijn van u samen.
Schenkingen of erfenissen die u ontvangt voor en tijdens uw huwelijk, zijn van u persoonlijk. Tenzij de schenker anders heeft bepaald of in het testament iets anders is aangegeven.

https://www.notaris.nl/sa...-gemeenschap-van-goederen

[!null]

@RM-rf Dat zegt hij niet. Hij zegt:

het huis uit zijn vermogen kopen en gezamenlijk (50/50) eigendom van de woning hebben

[RM-rf]

!null schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 11:40:
@RM-rf Dat zegt hij niet. Hij zegt:
[...]

Jawel, dat is gewoon exact dat...

als hij een huis koopt in een gemeenschap met zn partner en beide hebben daar 50/50 eigendomsrecht op, maar bij de aankoop heeft hij 250K of desnoods zijn hele vermogen daarvoor gebruikt, heeft hij dus gewoon een claim op die gemeenschap.

bij een eventueel beeindigen van de gemeenschap kan je onder de huidige regels dat dan volledig terugclaimen.
En nee, een vermogen dat hij al had voor een gemeenschap ontstaan is, valt daar zelf niet onder, dat is nog steeds zijn eigen privaat bezit, enkel vermogen dat beide partners ontwikkeld hebben tijdens het bestaan van de gemeenschap gaat daarnaar (dus idd wel zijn loon-inkomen dat hij ontvangt nadat ze die gemeenschap aangegaan zijn behoort hen beiden, net zoals het inkomen van zn partner theretisch ook deels hem behoort)

[ Voor 28% gewijzigd door RM-rf op 20-03-2019 11:46 ]

[!null]

Vind ik nogal een aanname. Je gaat er hierbij vanuit dat hij laat registereren dat hij 250K inbrengt. Dat is logisch ja.
Maar je ziet ook in dit soort topics dat veel mensen nog ouderwets uitgaan van gemeenschap van goederen.

Maar stel het is zo vastgelegd met die 250K. Hoe werkt het dan bij scheiding en verkoop?
Stel het huis is nog maar 300K waard ipv 500K. Ga je dan eerst die 250K teruggeven aan TS, en dan de restschuld van -200K verdelen?
Hoe werkt dat?
Of is het eigenlijk 75/25? Gezien de inbreng van 250K op 500K huis en de rest 50/50? Dat maakt het daarna wellicht makkelijker?

[Furion2000]

Ik heb even meegelezen en er zitten hele goede opties bij en persoonlijk vind ik die van @armageddon_2k1 het beste in jou geval op basis van de argumenten die voor jou belangrijk zijn. Je wilt het zo eerlijk mogelijk houden en toch je vriendin helpen.

Wel 1 waarschuwing; weet wel zeker dat je dit nooit als argument gaat gebruiken in toekomstige discussies over andere zaken. Bijv. "Ik ben jou toen tegemoet gekomen en nu eis ik hetzelfde in deze andere situatie". Het soort belangrijke beslissingen waar je het niet helemaal mee eens was blijven altijd in je achterhoofd dwalen en die blijven je dus altijd achtervolgen. Helemaal als de vrijgevigheid vice versa niet zo werkt binnen de relatie.

Je zei; 'zij 3 dagen en ik 4 dagen werken in de toekomst wanneer er kinderen komen' en 'we verdienen ongeveer gelijk'. Dat klinkt alsof je de niet zo geëmancipeerde verdeling, de vrouw meer thuis, vanzelfsprekend vind. Ik vind dit niet vanzelfsprekend, maar voor jou zie ik het wel als kans om een deel van die 1000 euro te verantwoorden voor je eigen gemoedsrust. Zij gaat meer zorg dragen bij kinderen en dat is ook wat waard. Zo'n een vierde van 1000 euro.

Optie 386 😉 ….

[ Voor 3% gewijzigd door Furion2000 op 20-03-2019 12:51 ]

[AyurVeda]

!null schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 11:27:
[...]


Kinderen is een totaal ander verhaal. Trouwen, huis kopen, alles kan je ongedaan maken, maar kinderen niet. Daar moet je het ook niet mee vergelijken. En daarvoor regel je ook voogdij als je niet getrouwd bent bijvoorbeeld.

In mijn hoofd is het logischer om eerst te beslissen dat je je leven (en alles wat daarbij hoort) samen wilt delen en daarna pas aan kinderen te beginnen. Juist omdat kinderen niet ongedaan gemaakt kunnen worden, die zorgen er echt voor dat je de rest van je leven nog met elkaar te maken gaat krijgen (uitzonderingen daargelaten).

Wat de rest van je reacties betreft, wat @RM-rf zegt dus. Zie ook mijn eerdere post. Stel dat TS nu een vermogen van 7 ton heeft, waarvan 5 ton in het huis is gestopt en 2 ton op een spaarrekening staat (met voor het gemak 0% rente). Als ze over 3 jaar gaan scheiden en het huis is 6 ton waard geworden, dan kan TS zijn vrouw uitkopen voor 50k. Totaal vermogen is immers 8 ton, 7 ton is sowieso van TS en de overige ton is 50/50. Zij deelt op deze manier mee in de vermogensopbouw tijdens het huwelijk. Als het huis 3 ton waard is, is het totale vermogen 5 ton, waar TS recht heeft op 7 ton. Dat betekent dat zijn vrouw hem 2 ton schuldig is. Als TS een enorme eikel is, houdt hij haar daaraan, maar anders scheldt hij dat kwijt (al helemaal als hij toch al in dat huis wil blijven wonen). Er is geen restschuld, want het huis is zonder lening gekocht. Het klopt dat zijn toekomstige ex dan in een situatie zit waarin ze wel meeprofiteert van waardestijging, maar niet de lasten heeft van waardedaling, maar is dat heel erg? Zeker als het huis niet verkocht gaat worden en tzt toch wel weer in waarde zal stijgen. Hij heeft op het moment van scheiding dan immers geen last van de waardedaling. En in het allerergste geval heeft dit hem dan 2 van zijn 7 ton gekost, houdt hij er nog 5 over. Verder kunnen ze natuurlijk ook op dat moment beslissen dat ze die elk een ton verlies nemen of wat ze tegen die tijd dan ook redelijk vinden. Uiteraard is hier de aanname dat TS zijn vriendin niet ten gronde wil gaan helpen bij een scheiding, wat de oorzaak ook moge zijn.

@LuNaTiC Ik ken het gevoel, hypercriet heet dat . Ik zou het zelf waarschijnlijk ook hebben, mijn vrouw heeft het zeker gehad in het begin. Heeft me wel wat tijd gekost om haar het gevoel te geven dat het niet mijn geld is wat binnen komt, maar ons geld. Inmiddels is ze er helemaal aan gewend, het hebben van kinderen scheelt daarbij enorm.

[LuNaTiC]

@AyurVeda 'hypocriet' heeft wel een erg negatieve lading Ik zou dan eerder 'inconsequent' zeggen

[AyurVeda]

LuNaTiC schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 13:22:
@AyurVeda 'hypocriet' heeft wel een erg negatieve lading Ik zou dan eerder 'inconsequent' zeggen

Nee, niet hypOcriet, maar hypERcriet. Dat schijnt het tegenovergestelde te zijn, jezelf tekort doen, waar je dat van anderen niet verwacht. Ik heb dat ooit eens op een college psychologie gehoord volgens mij, enige wat er van dat college is blijven hangen...

[LuNaTiC]

AyurVeda schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 13:46:
[...]


Nee, niet hypOcriet, maar hypERcriet. Dat schijnt het tegenovergestelde te zijn, jezelf tekort doen, waar je dat van anderen niet verwacht. Ik heb dat ooit eens op een college psychologie gehoord volgens mij, enige wat er van dat college is blijven hangen...

ah, oke volgens mij geen officieel Nederlands woord, maar wel leuk/creatief gevonden (en wellicht waar )

[Hahn]

AyurVeda schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 13:46:
[...]


Nee, niet hypOcriet, maar hypERcriet. Dat schijnt het tegenovergestelde te zijn, jezelf tekort doen, waar je dat van anderen niet verwacht. Ik heb dat ooit eens op een college psychologie gehoord volgens mij, enige wat er van dat college is blijven hangen...

Hypercriet is geen bestaand woord. 'hypocriet' betekent namelijk je anders voor doen dan je eigenlijk bent, het tegenovergestelde daarvan is gewoon eerlijk zijn

[AyurVeda]

@LuNaTiC @Hahn Totaal offtopic, maar natuurlijk hebben jullie gelijk, psychologen zijn immers niet te vertrouwen . Toch even uit nieuwsgierigheid gegoogled, volgens deze bron betekent het volgens een publicatie (Alhadeff-Jones, 2010, p. 487) van deze meneer (een psycholoog inderdaad) zelfkritisch. Uiteraard geen tijd om alle papers uitgebreid door te nemen, dus pin me er niet op vast...

[remzor]

Ik kan me erg vinden in hetgeen @AyurVeda en @power_user betogen. Als het goed is gaat er ook een hoop vooraf tot het moment dat je besluit samen een woning te kopen, een huishouden te delen en kinderen te nemen. In het slechtste geval maak je na een X aantal jaar wat verlies maar bij ons in de relatie is individueel 'bezit' en 'vermogen' niet iets wat ons bezig houdt of gelukkig maakt.

Mocht TS het toch echt eerlijk verdelen zou ik voor de 75/25 regeling gaan. Snap ook nog steeds niet zo goed wat daar nu op tegen is. Als vrouwlief een mooie grote woning wil van 5 ton, maar niet een hypotheek van 250k, is dit toch gewoon een prima oplossing lijkt me. Zoals ik aan het begin van dit topic al zei vind ik niet dat TS kan 'eisen' van zijn vriendin om een hypotheek van 250k p.m. te betalen en zelf niets te betalen. Naast de hypotheek komen ook nog een hoop andere vaste lasten om de hoek kijken en je zit er gewoon erg lang aan vast. Lijkt me gevoelsmatig ook gewoon niet fijn en fair om het zo aan te pakken.

@LuNaTiC Misschien zijn mijn vriendin en ik gewoon heel makkelijk hoor, maar wij kochten een huis en zaten bij de notaris voor een samenlevingscontract eigenlijk alleen om vast te leggen dat we elkaars erfgenamen zijn. Verder staat er gewoon in dat de woning 50/50 eigendom is en we alle vaste lasten (hypotheek, verzekeringen, boodschappen, internet, etc.) naar rato betalen. Het ene jaar kan het daarom zijn dat mijn vriendin meer bijdraagt, en een jaar of misschien wel jaren later dat ik meer bijdraag.

We storten dus simpelweg beide elke maand een vast bedrag naar rato van ons inkomen op de gezamenlijke rekening waarmee we alle vaste lasten en cadeautjes, etentjes en vakanties betalen. Doordat dit naar rato is van ons inkomen (we doen een grove schatting, rekenen niets precies uit) houden we beide geld over om wat te sparen en individuele (onnodige ) luxe aan te schaffen. Dát is wat wij eerlijk vinden, beide een besteedbaar inkomen dat ongeveer gelijk is. Geen van beide heeft ook maar één keer de vraag gesteld wat er eigenlijk gebeurd wanneer we uit elkaar gaan. Dat is namelijk duidelijk: het opgebouwde vermogen wordt dan 50/50 verdeeld en wat je nog op je eigen spaarrekening hebt staan is dan van jou. Ook de inboedel e.d. is 50/50. Simple as that, toch?
We liggen er dan ook geen seconde wakker van dat de één wel eens meer bijgedragen kan hebben aan ons vermogen i.t.t. de ander, dat maakt ons geen hol uit, we hebben het goed samen en kunnen terugkijken op mooie jaren mochten we ooit uit elkaar gaan.

Ik moet er eerlijkheidshalve dan wel bij zeggen dat wij ook geen vermogen van tonnen hebben, ook niet één van beiden.

[LuNaTiC]

@remzor dat klinkt heel relaxed, en zou voor mij ook heel gunstig zijn. Ik denk dat jullie wel een iets minder gat hebben qua salaris dan mijn vriendin en ik hebben (en dat is ook geen gat wat ik ooit nog in ga halen, zelfs niet als ik door zou promoveren naar een managementfunctie - iets wat ik niet ambieer - in mijn vakgebied

Het laten vastleggen dat we elkaars erfgenamen zijn is overigens ook onze primaire doel, rest is wel bijzaak, kun je nog steeds wel onderling regelen, maar wel goed om vast te leggen wat er gebeurt als we uit elkaar gaan vwb het huis/vermogen.

Ik ga er nog wel eens met haar over in discussie. Ik denk dat we dan gewoon meerdere rekenmodellen naast elkaar kunnen leggen en dan kijken wat er precies gebeurt met wat we allebei over zullen houden.

[remzor]

@LuNaTiC Je zou het dan ook niet precies helemaal naar rato hoeven te doen (doen wij ook niet helemaal exact) maar meer onder het mom van de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Diegene die (veel) meer verdiend betaald gewoon wat meer (60-40 of 65-35 bijv.). Dan kun je beide gewoon een lekker zakcentje sparen en er mee doen wat je wilt en is het voor het gevoel toch eerlijk verdeeld. Je draagt je steentje bij en houdt wat over en je partner betaalt wat meer maar houdt nog steeds meer spaargeld over dan jij.

Overigens wel benieuwd wat @topper007 en zijn vriendin nu besluiten te doen

[B-Real]

Tja, dat is natuurlijk de ideale situatie. Bij elkaar komen als het vermogen nihil/laag is en allebei ongeveer hetzelfde blijven verdienen. Dan is de verhouding 50/50 en is het lekker makkelijk.

Wij hebben er ook wel mee geworsteld. Ik verdien een bak meer als mijn vriendin. Ik heb spaargeld, mijn vriendin nauwelijks. Ik verkocht mijn woning met een flinke overwaarde, zij heeft nu voor het eerst een eigen woning (althans, voor 50%).

Wij hebben het zodanig vastgelegd dat de inleg aan overwaarde van mij blijft. Gaan we uit elkaar, dan komt bij verkoop van de woning eerst dat bedrag mijn kant op.

Vaste lasten storten we allebei een bedrag voor op de rekening, ik meer als zij. Beide houden we wat over voor onszelf, ik iets meer als zij. Er moet nog genoeg geld uitgegeven worden aan de woning en dat zal ik grotendeels betalen. Prima, ik ga er vanuit dat we niet meer bij elkaar weg gaan dus dan maakt die paar duizend euro niet uit. De overwaarde had zo'n omvang dat ik dat toch iets te gortig vond in het "what if..." geval, daar heb ik dus een passage voor op laten nemen.

Ze werkt nu een paar dagen per week, wil graag meer maar dat is lastig. Ze kan qua euro's dus minder inbrengen, maar in huis doet ze dan weer een stapje meer als dat ik doe. Mochten er kinderen komen, dan zijn we er (qua euro's) in elk geval al aan gewend dat ze niet fulltime werkt en is het ook weer niet zo'n punt.

Qua inboedel hebben we niets op papier staan, dat is grotendeels ook van mij (nouja, nu niet meer). Gaan we uit elkaar dan heb ik goede hoop dat we dit netjes afhandelen. Zo niet..... laat haar er lekker gelukkig mee zijn.
Staat één van ons te vroeg voor de hemelpoort? Dan krijgt de ander alles.

Al met al is het maar geld en moeten we samen fijn leven, dat lukt wel op deze manier. Verschil is er, voor nu althans wel op sommige momenten, middagje shoppen kan ik bij wijze van doen zonder op het geld te letten en zij zal iets meer de hand op de knip houden. Echter ben ik ook weer niet te beroerd om wat voor haar te betalen.

Misschien dat ik bij een salarisverhoging mijn maandelijks inleg voor vaste lasten wel verhoog zodat zij wat minder in hoef te leggen?

Wellicht gooien we het ooit nog wel eens echt op één hoop, zoals mijn ouders bijv. altijd al gedaan hebben. Komt allemaal wel goed, we voelen ons er prima bij tot zover maar we zitten pas in ons eerste jaar met een samenlevingscontract

[topper007]

Ik kijk met grote verbazing naar het feit dat er bijna 27.000 views en 461 reacties zijn rondom dit levendige en relatief complexe topic (sinds afgelopen Zaterdag) .

Mijn vriendin en ik gaan morgenavond naar een financieel adviseur (voornamelijk fiscalist) en vrijdag naar een hypotheekadviseur. Uiteraard neem ik alle bruikbare reacties mee .Ik zal de bevindingen van de gesprekken waarschijnlijk Zondag hier delen.

In de tussentijd zijn er behoorlijk wat nieuwe reacties in dit topic, ik zal derhalve proberen om er zo veel mogelijk te beantwoorden.

[ Voor 11% gewijzigd door topper007 op 22-03-2019 09:18 ]

[de Peer]

remzor schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 15:33:
@LuNaTiC Misschien zijn mijn vriendin en ik gewoon heel makkelijk hoor, maar wij kochten een huis en zaten bij de notaris voor een samenlevingscontract eigenlijk alleen om vast te leggen dat we elkaars erfgenamen zijn. Verder staat er gewoon in dat de woning 50/50 eigendom is en we alle vaste lasten (hypotheek, verzekeringen, boodschappen, internet, etc.) naar rato betalen. Het ene jaar kan het daarom zijn dat mijn vriendin meer bijdraagt, en een jaar of misschien wel jaren later dat ik meer bijdraag.

Zo'n standaard samenlevingscontract kun je ook gewoon bij de HEMA kopen (geen grap!) dan bespaar je veel notariskosten.

Ik heb de notaris juist alle hoeken van de kamer laten zien . We kwamen al met een uitgebreide wensenlijst inclusief getallen en percentages en het was aan hem om dat om te zetten in een mooie tekst in het contract.

Vervolgens was ik erg ontevreden over de draft want daar stonden zaken in zoals vaste lasten naar rato betalen en dat was niet wat besproken was. Hij kreeg het document dus met veel commentaar terug en heeft uiteindelijk alle puntjes netjes aangepast.

1 keer veel energie in steken, maar dit document dient voorlopig als basis voor onze afspraken en zal ik bij eventueel trouwen of GP weer aanleveren om de huwelijkse voorwaarden op te baseren.
Al weet ik niet of ik zou willen trouwen momenteel, aangezien je niet onder de partneralimentatie uit kan komen terwijl we daar met het samenlevingscontract wel van hebben kunnen afzien. Kinderalimentatie is een ander verhaal overigens, die betaal ik graag.

[remzor]

@B-Real Klinkt als een goede oplossing/verhouding bij jullie, kan ik me best in vinden. Ik heb overigens m.b.t. onze situatie nergens gesproken over een 50/50 verhouding in loon of bijdrage, alleen over het feit dat we beiden geen tonnen (en geen gigantisch verschil) in vermogen hebben.
Overigens gooiden mijn ouders ook alles op één hoop (en nog steeds) en lachten mijn ooms en tantes mij en mijn neef ook uit toen we vertelden over een gezamenlijke rekening en nog een aparte spaarrekening. Die kunnen zich daar allemaal niets bij voorstellen. Niemand van hen was overigens erg vermogend of verdiende een topsalaris, het was vroeger gewoon zo zeggen ze dan.

@de Peer Klopt, die kun je daar kopen. Toen niet echt bij stil gestaan, wij vonden het gewoon gemakkelijk om alles in één keer te regelen zonder 'gedoe' aangezien we toch bij de notaris moesten zijn i.v.m. de hypotheek. Bovendien vielen de kosten heel erg mee, gewoon een goedkope simpele notaris gekozen
Maar jullie staan er duidelijk heel anders in dan wij. Wij wilden juist niet alles uittellen, met wensenlijsten komen, getallen/percentages, etc. Is ons gewoon veel te zakelijk. Maar ieder zijn ding natuurlijk

[DutchChelsea]

Voor mij na samenwonen vanaf het begin duidelijk: vaste lasten samen en naar rato betalen. Mijn vriendin en ik denken daar gelukkig hetzelfde over. Een gezamenlijke bankrekening en een gezamenlijke spaarrekening. Daarnaast eigen rekening waar salarissen op worden gestort. Grote voordeel: ik hoef me niet te verantwoorden als ik van mijn geld een trip naar Londen maak om voetbal te kijken. Ik hoef me niet te ergeren als zij weer eens kleren of schoenen koopt, en zij hoeft zich daarvoor niet te verantwoorden. Ideaal IMHO.
PS: toen we gingen samenwonen, deden we dat in mijn koophuis. De kosten van hypotheek betaalde ik destijds alleen. Sinds we samen een huis hebben, zijn we daar allebei voor 50 procent eigenaar van. Ik behield overwaarde van mijn huis (en hield mijn studieschuld), zij had haar rekening en kreeg daar daarna een kleine erfenis op gestort. Niets voor mij, maar dat maakte me niks uit. We voelen ons nog steeds erg prettig bij deze constructie, maar idd: ook in onze omgeving wordt er soms gelachen om die gezamenlijke rekening plus onze aparte rekeningen. Gelukkig trekken we ons daar geen bal van aan

[Divak]

Trek je er in inderdaad geen bal van aan, en iedereen neemt de keuze waar hij of zij blij mee zijn. Maar..

DutchChelsea schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 18:52:
Grote voordeel: ik hoef me niet te verantwoorden als ik van mijn geld een trip naar Londen maak om voetbal te kijken. Ik hoef me niet te ergeren als zij weer eens kleren of schoenen koopt, en zij hoeft zich daarvoor niet te verantwoorden. Ideaal IMHO.

Dat vind ik zo'n kul-argument. Onderlinge argwaan wat betreft financiën (wat mij betreft een heel groot nadeel) vorm je om tot een 'voordeel' door aparte spaarpotjes aan te maken zodat je elkaar geen verantwoording hoeft af te leggen.

"Mijn vriendin en ik zouden allebei het liefst vreemdgaan achter elkaars rug om en daarom hebben we besloten dat ik haar Tinder password bij me hou en zij de mijne, zodat het ons allebei niet lukt." Dat is echt het voordeel van afspraken in onze relatie

[LuNaTiC]

Het zal wel vroeg zijn, maar ik snap niet zo goed hoe die vergelijking werkt of hout snijdt. Als ik hem al denk te snappen, zou ik eerder zeggen dat die aparte spaarpotjes gelijk staan aan eens een keertje masturberen. en we weten allemaal MaMoeKIER.

[Wailing_Banshee]

DutchChelsea schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 18:52:
Voor mij na samenwonen vanaf het begin duidelijk: vaste lasten samen en naar rato betalen. Mijn vriendin en ik denken daar gelukkig hetzelfde over. Een gezamenlijke bankrekening en een gezamenlijke spaarrekening. Daarnaast eigen rekening waar salarissen op worden gestort. Grote voordeel: ik hoef me niet te verantwoorden als ik van mijn geld een trip naar Londen maak om voetbal te kijken. Ik hoef me niet te ergeren als zij weer eens kleren of schoenen koopt, en zij hoeft zich daarvoor niet te verantwoorden. Ideaal IMHO.
PS: toen we gingen samenwonen, deden we dat in mijn koophuis. De kosten van hypotheek betaalde ik destijds alleen. Sinds we samen een huis hebben, zijn we daar allebei voor 50 procent eigenaar van. Ik behield overwaarde van mijn huis (en hield mijn studieschuld), zij had haar rekening en kreeg daar daarna een kleine erfenis op gestort. Niets voor mij, maar dat maakte me niks uit. We voelen ons nog steeds erg prettig bij deze constructie, maar idd: ook in onze omgeving wordt er soms gelachen om die gezamenlijke rekening plus onze aparte rekeningen. Gelukkig trekken we ons daar geen bal van aan

Vreemd. Wij doen dat helemaal niet, onze beide salarissen gaan naar de gezamelijke rekening. En toch hoeven we geen rekenschap af te leggen naar elkaar toe als 1 van ons beide een grote aankoop doet. Als mijn man zou zeggen data hij naar Londen zou willen voor een voetbal wedstrijd, vraag ik, wanneer en hoe lang? Of ik geef aan dat de rekening dat nu even niet aan kan.

Wij zijn (nog ouderwets) in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ons eerste huis hebben gekocht nadat we een samenlevingscontract hadden getekend waarin precies stond hoeveel wie in bracht in het gezamenlijke huishouden (wat bij ons gewoon 50/50 was, dus dat was makkelijk, het enige wat wij bezaten waren twee studieschulden, een voor mij en een voor hem ). Hadden we besloten uit elkaar te gaan, was gewoon alles volgens die sleutel weer verdeeld (dus wat @RM-rf ook al aangaf)

[tjallingv]

Ik heb niet alles gelezen maar wil toch even reageren. Als je vriendin nou een hypotheek bij jou neemt.
Verliest je vriendin geen geld aan een bank. (rente)
En dat het huis eerst 100% van jou is en dat zij zich dan langzaam inkoopt bij jou. En bij het trouwen en krijgen van kinderen kun je het restbedrag dan misschien kwijtschelden en gezamelijk verder leven met het geld dat dan binnenkomt.

[RM-rf]

LuNaTiC schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 07:35:
Het zal wel vroeg zijn, maar ik snap niet zo goed hoe die vergelijking werkt of hout snijdt. Als ik hem al denk te snappen, zou ik eerder zeggen dat die aparte spaarpotjes gelijk staan aan eens een keertje masturberen. en we weten allemaal MaMoeKIER.

ik weet niet of mijn impressie over die redenatie dezelfde is als iemand anders...

maar bv bij het voorbeeld van iemand die zonder met zn partner te overleggen naar London wil om voetbal te kijken, geeft mij de indruk dat dat helemaal niet zozeer een 'financiele kwestie' is, maar gewoon hoe je persoonlijk in een relatie met elkaar omgaat, met elkaar dingen in overleg doet en elkaar ook dingen toestaat (of niet).

Ik doe ook graag dingen met vrienden of collega's zonder mn vrouw, maar ik zorg wel dat ik daarover overleg en als mn partner er een probleem mee zou hebben denk ik wel iets is dat je gewoon goed moet regelen.
Bovenal ben ik erg blij dat mijn vrouw daarover eigenlijk geen reden ziet moeilijk te doen (en ik haar ook geen reden geef dat ze daar een probleem van maakt)
Verder geheel los van de indruk dat dat 'opgelost' is als je je financieen geheel gescheiden houd of niet.

sterker nog, ik denk juist dat in een langdurige relatie de financieen heel sterk scheiden juist zoiets zou kunnen versterken, dat beide partners gewoon nukkig steeds verder hun eigen weg gaan en weinig overleggen met hun partner, vaak ook zaken die indirekt ook met financieen te maken hebben, maar evengoed gezien kunnen worden als 'deel je je leven nu echt samen, of voer je een soort van praktische huisgenoten-huishouding' (waarbij je nog net niet op de etenszaken in de koelkast je eigen naam moet schrijven zodat de ander het niet opeet).

bepaalde conflicten kunnen natuurlijk altijd in een relatie voorkomen, ook in een verder goede...
beter dat je dat dan direkt uitpsreekt dan denkt: "ik heb toch lekker gewon mn eigen geld en ga gewoon naar london, ook als mn partner daarmee een groot probleem heeft"

[Conono]

tjallingv schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 08:51:
Ik heb niet alles gelezen maar wil toch even reageren. Als je vriendin nou een hypotheek bij jou neemt.
Verliest je vriendin geen geld aan een bank. (rente)
En dat het huis eerst 100% van jou is en dat zij zich dan langzaam inkoopt bij jou. En bij het trouwen en krijgen van kinderen kun je het restbedrag dan misschien kwijtschelden en gezamelijk verder leven met het geld dat dan binnenkomt.

Dat werkt zo niet. Het is niet zo dat wanneer je een huis koopt met geleend geld, het huis steeds elke maand ietsje meer van jou wordt. Het huis is vanaf het begin geheel jouw eigendom. Zij kan bovendien geen hypotheek vestigen op een huis wat niet van haar is.

[Marzman]

!null schreef op woensdag 20 maart 2019 @ 11:55:
Vind ik nogal een aanname. Je gaat er hierbij vanuit dat hij laat registereren dat hij 250K inbrengt. Dat is logisch ja.
Maar je ziet ook in dit soort topics dat veel mensen nog ouderwets uitgaan van gemeenschap van goederen.

Maar stel het is zo vastgelegd met die 250K. Hoe werkt het dan bij scheiding en verkoop?
Stel het huis is nog maar 300K waard ipv 500K. Ga je dan eerst die 250K teruggeven aan TS, en dan de restschuld van -200K verdelen?
Hoe werkt dat?
Of is het eigenlijk 75/25? Gezien de inbreng van 250K op 500K huis en de rest 50/50? Dat maakt het daarna wellicht makkelijker?

Daarom moet je dat niet zelf gaan regelen maar via een notaris. Dan heb je duidelijkheid. Ik denk dat beiden mogelijk zijn.

[LuNaTiC]

RM-rf schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 10:07:
[...]


ik weet niet of mijn impressie over die redenatie dezelfde is als iemand anders...

maar bv bij het voorbeeld van iemand die zonder met zn partner te overleggen naar London wil om voetbal te kijken, geeft mij de indruk dat dat helemaal niet zozeer een 'financiele kwestie' is, maar gewoon hoe je persoonlijk in een relatie met elkaar omgaat, met elkaar dingen in overleg doet en elkaar ook dingen toestaat (of niet).

Ik doe ook graag dingen met vrienden of collega's zonder mn vrouw, maar ik zorg wel dat ik daarover overleg en als mn partner er een probleem mee zou hebben denk ik wel iets is dat je gewoon goed moet regelen.
Bovenal ben ik erg blij dat mijn vrouw daarover eigenlijk geen reden ziet moeilijk te doen (en ik haar ook geen reden geef dat ze daar een probleem van maakt)
Verder geheel los van de indruk dat dat 'opgelost' is als je je financieen geheel gescheiden houd of niet.

sterker nog, ik denk juist dat in een langdurige relatie de financieen heel sterk scheiden juist zoiets zou kunnen versterken, dat beide partners gewoon nukkig steeds verder hun eigen weg gaan en weinig overleggen met hun partner, vaak ook zaken die indirekt ook met financieen te maken hebben, maar evengoed gezien kunnen worden als 'deel je je leven nu echt samen, of voer je een soort van praktische huisgenoten-huishouding' (waarbij je nog net niet op de etenszaken in de koelkast je eigen naam moet schrijven zodat de ander het niet opeet).

bepaalde conflicten kunnen natuurlijk altijd in een relatie voorkomen, ook in een verder goede...
beter dat je dat dan direkt uitpsreekt dan denkt: "ik heb toch lekker gewon mn eigen geld en ga gewoon naar london, ook als mn partner daarmee een groot probleem heeft"

Dat je met elkaar in overleg gaat, of blijft communiceren, goes - wat mij betreft - without saying. Dat is denk ik los van die discussie. En maakt het misschien niet zoveel uit hoe je het regelt qua scheiding van bankrekeningen, budgetten etc.

Ons geeft het gewoon een fijner gevoel dat als ik een keer met maten naar de kroeg ga, dat ik mezelf niet ga lopen inhouden als ik flink wat biertjes weg tank van mijn eigen persoonlijke rekening, dan dat ik dat van een gezamenlijke rekening doe. En andersom heeft zij dat ook als zij flink losgaat in de Intratuin. En dan weet ze heus wel van tevoren dat ik flink wat biertjes neem en ik weet dat zij ook met een berg aan tuinaccessoires en planten terugkomt als ze gaat naar de intratuin.

Verder ook wel fijn als ik zelf gewoon wat kan sparen en eens een cadeau voor haar ofzo kan kopen, bijv

En misschien evolueert het vanzelf ooit nog, dat kan natuurlijk. Meerdere wegen die naar Rome leiden en het kan zijn dat je later een andere route bewandelt. Dat blijft ook nog even een kwestie van ontdekken.

[RM-rf]

LuNaTiC schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 11:26:
[...]

Ons geeft het gewoon een fijner gevoel dat als ik een keer met maten naar de kroeg ga, dat ik mezelf niet ga lopen inhouden als ik flink wat biertjes weg tank van mijn eigen persoonlijke rekening, dan dat ik dat van een gezamenlijke rekening doe.

Hoe bedoel je dat? Als je dan strontbezopen thuiskomt kan er geen ruzie meer zijn, omdat je het dan van 'eigen' rekening gedaan hebt?

Volgens mij zijn de conflicten die in een relatie kunnen ontstaan rondom zulke zaken iets dat vrijwel niks met de financiele' kant te maken heeft, maar eerder zaken betreft als het 'rekening houden met elkaar':

Je lost er imho verder niks mee op door financiele zaken iets anders te regelen; uiteindelijk voorkomt het geen ruzies daarover, of kun je _als_ je partner dat gedrag niet leuk vond, een eventuele discussie daarover 'winnen' met de zin: 'maar het was mijn eigen geld'.

Overigens denk ik ook niet dat de meeste mensen die bv een samenlevingscontract hebben waarin financieen gescheiden zijn, ook daadwerkelijk zulke zaken _niet_ met hun partner bespreken; Integendeel, ik denk dat vrijwel iederen dat gewoon wel zal doen.
Dat hierin het uiteindelijk meestal niet zoveel uitmaakt of je een gemeenschappelijke financieen hebt of een samenlevingscontract met scheiding van financieen.
Helaas zijn er ook relaties die daar een uitzondering op vormen en die heb ik ook in mn vriendenkring meegemaakt. overigens tot nu toe zijn al die relaties in een scheiding/relatiebreuk uitgemond, los ervan hoe ze hun financieen precies geregeld hadden. De relaties liepen meestal stuk op het samenleven, niet op financiele zaken (alhoewel in de wijze waarop die mensen hun financieen regelden het vaak ook geen voorbeeld van 'samen-regelen' was en meer 'tegen elkaar').
Financiele zaken regel je niet om je relatie te redden, maar om evt. bij een breuk ook de nasleep op een voor beide partijen redelijk wijze te regelen.

Vaak maakt meer uit hoe close de relatie is, ook hoezer gewoon beide partners elkaar vrijheid schenken en ook de partners rekening houden met mogelijke wensen van een partner.
als laatste, als je voor avondjes zuipen met vrienden dingen op maandbasis meer dan 10% van de inkomen uitgeeft, mag ik hopen dat je Mevr.LuNaTiC een keertje met de deegroller aan de deur gaat staan als je thuiskomt _{.. tenzij je me natuurlijk voor een avondje stappen mee uitnodigt}

[Bulder]

Ach, eigen geld behouden in een relatie is gewoon handig als je ook maar een iets afwijkend uitgavepatroon hebt. Mijn vriendin is erg van het besparen om daar vervolgens om twee dagen een Zalando-doos mee bestellen. Ik ben verschrikkelijk laks in het besparen van geld en heb ongetwijfeld nog wel wat loze software abonnementjes lopen her en der, maar heb verder niet zo bijster veel persoonlijke uitgaven.

Als we dit beide van een gezamenlijke pot zouden doen kregen we ongetwijfeld op een gegeven moment gezeur over elkaar's omgang met geld. Volledig verdeelde inkomsten werken in mijn optiek alleen als je volledig hetzelfde met geld omgaan, en dat doet lang niet iedereen.

Daar bovenop, ik heb ons afgelopen weekend een weekendje Madrid cadeau gedaan, dat is toch wat anders als je dat met de gezamenlijke rekening betaalt. Vind ik althans, en de vrouw gelukkig ook.

[BastaRhymez]

Lang verhaal, niet alles gelezen.
Maar als zij 1.000 euro te veel vind, dan kan je toch een andere verdeling afspreken en dit vast leggen?

Doe bijvoorbeeld:
Leg jou 250k euro in en leg vast dat je bij (on)gedwongen verkoop aanspraak maakt op de eerste 250k euro die vrij komt.

De overige 250k euro lenen jullie samen. Dus zij heeft een aandeel van 25% in het huis en jij 75%.

Afhankelijk wat je wil kan je er voor kiezen, dat alles boven de 250k (jouw inleg) wel gewoon 50/50 verdeeld wordt (in zowel over- als onderwaarde), ondanks dat jij 75% van het huis "bezit".

Vraag is of het reëel is, dat jij altijd aanspraak maakt op de eerste 250k.
Ja, natuurlijk leg jij deze nu in, maar vanuit haar oogpunt kan dit ook onwenselijk zijn.

Een andere optie (maar die komt op hetzelfde neer als wat je zelf voorstelt):
Neem allebei voor 50% een hypotheek. Hoe je die aflost is jullie eigen keuze. Jij kan dit wellicht deels met overwaarde doen, zij met maandelijks aflossen.

Maar hoe zie je het voor je, als er straks huisje-boompje-beestje komt?
Las ergens dat dit ook "het huis" is waar straks kinderen gaan komen. Wat als zij minder gaat werken? Blijf je dan nog steeds stug vast houden dat zij 1000 euro moet betalen (van een part time inkomen)?

[cman]

Andere optie die ik nog niet zag voorbij komen:
Jij koopt 100% (dus 500.000 euro cash).

Je vriendin kan dan via een afbetalings regeling zich 'inkopen'. Omdat ze 1000 euro gevoelsmatig te veel vindt op dit moment: begin op 800 euro per maand. Dit wil zeggen dat ze dan elk jaar 1/52ste deel van het eigendom verwerft. na 25-26 jaar aan een onveranderd bedrag =>50/50 verhouding.

Blijkt dat ze door salariswijziging meer of minder kan afbetalen, dan kan dit bedrag jaarlijks ev. aangepast worden - waardoor dus ook de duur om 50% te verwerven korter of langer wordt.

Geen idee of en hoe je dit kan vastleggen?

[LuNaTiC]

RM-rf schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 12:55:
[...]


Hoe bedoel je dat? Als je dan strontbezopen thuiskomt kan er geen ruzie meer zijn, omdat je het dan van 'eigen' rekening gedaan hebt?

Volgens mij zijn de conflicten die in een relatie kunnen ontstaan rondom zulke zaken iets dat vrijwel niks met de financiele' kant te maken heeft, maar eerder zaken betreft als het 'rekening houden met elkaar':

Je lost er imho verder niks mee op door financiele zaken iets anders te regelen; uiteindelijk voorkomt het geen ruzies daarover, of kun je _als_ je partner dat gedrag niet leuk vond, een eventuele discussie daarover 'winnen' met de zin: 'maar het was mijn eigen geld'.

Overigens denk ik ook niet dat de meeste mensen die bv een samenlevingscontract hebben waarin financieen gescheiden zijn, ook daadwerkelijk zulke zaken _niet_ met hun partner bespreken; Integendeel, ik denk dat vrijwel iederen dat gewoon wel zal doen.
Dat hierin het uiteindelijk meestal niet zoveel uitmaakt of je een gemeenschappelijke financieen hebt of een samenlevingscontract met scheiding van financieen.
Helaas zijn er ook relaties die daar een uitzondering op vormen en die heb ik ook in mn vriendenkring meegemaakt. overigens tot nu toe zijn al die relaties in een scheiding/relatiebreuk uitgemond, los ervan hoe ze hun financieen precies geregeld hadden. De relaties liepen meestal stuk op het samenleven, niet op financiele zaken (alhoewel in de wijze waarop die mensen hun financieen regelden het vaak ook geen voorbeeld van 'samen-regelen' was en meer 'tegen elkaar').
Financiele zaken regel je niet om je relatie te redden, maar om evt. bij een breuk ook de nasleep op een voor beide partijen redelijk wijze te regelen.

Vaak maakt meer uit hoe close de relatie is, ook hoezer gewoon beide partners elkaar vrijheid schenken en ook de partners rekening houden met mogelijke wensen van een partner.
als laatste, als je voor avondjes zuipen met vrienden dingen op maandbasis meer dan 10% van de inkomen uitgeeft, mag ik hopen dat je Mevr.LuNaTiC een keertje met de deegroller aan de deur gaat staan als je thuiskomt _{.. tenzij je me natuurlijk voor een avondje stappen mee uitnodigt}

We gaan hier nu wel flink offtopic maar het heeft helemaal niets te maken met als ik strontbezopen terugkom van een avondje stappen.

Er had net zo goed kunnen staan dat ik van dat geld een zeldzame postzegelverzameling had gekocht. Ik vind het echt niet zo gek om enige scheiding aan te brengen in wat je samen allemaal gebruikt en doet, t.o.v. wat je puur voor eigen gebruik doet. En dat hoeft echt niet zó strikt (want dan kun je zelfs boodschappen gaan scheiden, want ik drink bv veel meer flessen cola terwijl zij eigenlijk alleen water uit de kraan drinkt, en ik houd van elke dag dure gerookte zalm op mijn brood en zij niet, etc), maar als het meer gaat om je eigen hobby's dan is dat toch prima om gewoon je eigen budget voor te hebben? En dat staat helemaal los van het erover hebben en rekening houden met elkaar.

Als zij 5 keer een weekendje weg wilt en ze heeft het in haar eigen potje helemaal prima toch. Andersom als ik naar een festivalletje wil en zij wil niet mee, kan ik dat toch ook gewoon doen met geld van mezelf. Als het op is het op, en als een van ons twee het dan alsnog wil, dan zal de ander echt wel bijspringen en dat gunnen van zijn eigen potje, of het van de gezamenlijke rekening spenderen.

Dat laatste kán inderdaad het 'gotcha'-argument zijn om het dan maar alsnog op1 grote hoop te gooien en 'alles in goed overleg', maar mentaal voel ik me minder geremd op het moment dat ik dat puur van mijn eigen/rekening/budget kan betalen. Of het terecht is, of het reëel is, of het rationeel is dat ik voel dat ik me dan toch elke keer een beetje moet verantwoorden is de vraag, maar zo werkt het voor mij wel. Dat is óók rekening houden met elkaar, maar dan misschien contra-intuïtief voor jou

En samenwonen of niet, je hoeft toch ook weer niet 100% álles met elkaar te delen?

[de Peer]

BastaRhymez schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 13:32:

Doe bijvoorbeeld:
Leg jou 250k euro in en leg vast dat je bij (on)gedwongen verkoop aanspraak maakt op de eerste 250k euro die vrij komt.

De overige 250k euro lenen jullie samen. Dus zij heeft een aandeel van 25% in het huis en jij 75%.

zeker meer dan 10x genoemd in dit topic inmiddels

cman schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 13:44:
Andere optie die ik nog niet zag voorbij komen:
Jij koopt 100% (dus 500.000 euro cash).

Je vriendin kan dan via een afbetalings regeling zich 'inkopen'.

Ook al zeker 10+ keren genoemd, gevolgd door uitleg van anderen waarom dit geen goede optie is.

[DutchChelsea]

Wailing_Banshee schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 07:49:
[...]

Vreemd. Wij doen dat helemaal niet, onze beide salarissen gaan naar de gezamelijke rekening. En toch hoeven we geen rekenschap af te leggen naar elkaar toe als 1 van ons beide een grote aankoop doet. Als mijn man zou zeggen data hij naar Londen zou willen voor een voetbal wedstrijd, vraag ik, wanneer en hoe lang? Of ik geef aan dat de rekening dat nu even niet aan kan.

Wij zijn (nog ouderwets) in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ons eerste huis hebben gekocht nadat we een samenlevingscontract hadden getekend waarin precies stond hoeveel wie in bracht in het gezamenlijke huishouden (wat bij ons gewoon 50/50 was, dus dat was makkelijk, het enige wat wij bezaten waren twee studieschulden, een voor mij en een voor hem ). Hadden we besloten uit elkaar te gaan, was gewoon alles volgens die sleutel weer verdeeld (dus wat @RM-rf ook al aangaf)

Als jullie je daar prettig bij voelen, hebben jullie een prima keus gemaakt

[DutchChelsea]

RM-rf schreef op donderdag 21 maart 2019 @ 10:07:
[...]


ik weet niet of mijn impressie over die redenatie dezelfde is als iemand anders...

maar bv bij het voorbeeld van iemand die zonder met zn partner te overleggen naar London wil om voetbal te kijken, geeft mij de indruk dat dat helemaal niet zozeer een 'financiele kwestie' is, maar gewoon hoe je persoonlijk in een relatie met elkaar omgaat, met elkaar dingen in overleg doet en elkaar ook dingen toestaat (of niet).

Ik doe ook graag dingen met vrienden of collega's zonder mn vrouw, maar ik zorg wel dat ik daarover overleg en als mn partner er een probleem mee zou hebben denk ik wel iets is dat je gewoon goed moet regelen.
Bovenal ben ik erg blij dat mijn vrouw daarover eigenlijk geen reden ziet moeilijk te doen (en ik haar ook geen reden geef dat ze daar een probleem van maakt)
Verder geheel los van de indruk dat dat 'opgelost' is als je je financieen geheel gescheiden houd of niet.

sterker nog, ik denk juist dat in een langdurige relatie de financieen heel sterk scheiden juist zoiets zou kunnen versterken, dat beide partners gewoon nukkig steeds verder hun eigen weg gaan en weinig overleggen met hun partner, vaak ook zaken die indirekt ook met financieen te maken hebben, maar evengoed gezien kunnen worden als 'deel je je leven nu echt samen, of voer je een soort van praktische huisgenoten-huishouding' (waarbij je nog net niet op de etenszaken in de koelkast je eigen naam moet schrijven zodat de ander het niet opeet).

bepaalde conflicten kunnen natuurlijk altijd in een relatie voorkomen, ook in een verder goede...
beter dat je dat dan direkt uitpsreekt dan denkt: "ik heb toch lekker gewon mn eigen geld en ga gewoon naar london, ook als mn partner daarmee een groot probleem heeft"

No worries: ik overleg altijd alles en laat echt geen briefje op de keukentafel achter met: tot over drie dagen. Ik bof met vriendin die mij bepaalde vrijheden gunt. Is andersom ook zo. Zou het niet anders willen

[Anoniem: 156876]

De wensen van TS zijn vriendin zijn onrealistisch. Ik zou zeggen dat ze zich neer moet leggen bij de kosten of bij een ongelijkwaardige situatie. Wat had ze anders verwacht als ze een aankoop doen van €500k? Eigenlijk vraagt ze om een structurele gift van TS.

Enige wat ik me nog zou kunnen bedenken is dat TS een groter aandeel van de overige kosten op zich neemt, aangezien hij naast zijn salaris hopelijk ook nog een aardig rendement kan halen uit de €250k+ die overblijft.

Hier "gewoon" getrouwd in gemeenschap van goederen. Allebei met "niks" beginnen maakt het een stuk makkelijker.

[UltraInstinct]

Gaat leuk worden als jullie uit elkaar gaan en ze probeert 50 procent van de woning te krijgen. Op wie zijn naam staat de koopwoning? Jij hebt al 50 procent betaald, jij kan wel meebetalen met de hypotheek maar dan moet haar naam niet op het contract staan. Als je relatie later stuk gaat heb je best wel een groot probleem, als ze mede eigenaar is dan.

[de Peer]

UltraInstinct schreef op zondag 24 maart 2019 @ 15:26:
Gaat leuk worden als jullie uit elkaar gaan en ze probeert 50 procent van de woning te krijgen. Op wie zijn naam staat de koopwoning? Jij hebt al 50 procent betaald, jij kan wel meebetalen met de hypotheek maar dan moet haar naam niet op het contract staan. Als je relatie later stuk gaat heb je best wel een groot probleem, als ze mede eigenaar is dan.

Zolang je van tevoren weet wat de consequenties zijn, zie ik geen probleem? TS is zich ten volle bewust van de gevolgen van 50/50 eigenaarschap terwijl hij haar deel van de hypotheek blijft mee betalen.

De 250k die hij meteen betaalt wordt uiteraard bij de notaris beschreven als zijn inbreng/eigendom.
Ja dat deel dat hij meebetaalt is een schenking en zal hij kwijt zijn bij een eventuele scheiding.
De vraag is hoe erg dat is. Pas na vele jaren gaat dat een aanzienlijk bedrag worden en hebben ze al lief en leed gedeeld. Denk dat TS dan wel iets anders heeft om van wakker te liggen dan die 5% van zijn vermogen die hij kwijt is aan zijn (mogelijke toekomstige) ex.

Juist daarom is het zo goed om nu de tijd te nemen en samen overeenomst te bereiken over de verdeling, strategie en haken en ogen. Zodat er later geen verrassingen zijn.

[ Voor 4% gewijzigd door de Peer op 25-03-2019 09:12 ]

[Valandil]

Mooi dilemma

Toch fijn dat ik en mijn vrouw allebei met niets zijn begonnen... allebei recht op de helft

Je vriendin heeft ook een periode 400 euro per maand aan jou betaald. Eigenlijk heeft ze dus ook deels meebetaald aan jouw hypotheek van je huidige woning.

Ik denk dat er mooie oplossingen in het topic zijn voorbij gekomen.
Haar volledige laten opdraaien voor haar deel van de hypotheek gaat in de toekomst wel knellen.
Mochten jullie kinderen willen/krijgen; wie gaat minder werken? Minder werk = minder inkomen, echter offert de een zich op voor het opvoeden van de kinderen, maar zit wel met de hoge lasten. Die vlieger gaat niet natuurlijk niet op. Voor de kind(eren) zorgen is gewoon vergelijkbaar met een dag hard werken, echter zonder het loon.

Mocht je de middelen hebben; koop zelf het huis en laat je vriendin zich maandelijks inkopen. Deze suggestie is al veel langsgekomen in het topic en lijkt mij de meest eerlijke, echter verdient ze mogelijk in de toekomst bij parttime een stuk minder, heeft evenveel werk, maar koopt zich per maand minder in....

Bij ons gaat alles op een hoop qua financiën. Ik verdien meer, en zij geeft meer uit... zo hoort het in de relatie

[de Peer]

Valandil schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:24:
Mooi dilemma

Toch fijn dat ik en mijn vrouw allebei met niets zijn begonnen... allebei recht op de helft

Je vriendin heeft ook een periode 400 euro per maand aan jou betaald. Eigenlijk heeft ze dus ook deels meebetaald aan jouw hypotheek van je huidige woning.

Nee. Dat moet je zien als een verblijfvergoeding. Het is geen huur en er wordt ook niet bijgedragen aan de aflossing van de woning.

Mocht je de middelen hebben; koop zelf het huis en laat je vriendin zich maandelijks inkopen. Deze suggestie is al veel langsgekomen in het topic

En vervolgens is telkens uitgelegd dat dit geen optie is, om verschillende redenen (vermogensbeheer/ spreiding, onwenselijk voor TS, eigendomsverhouding, overdrachtsbelasting)

Bij ons gaat alles op een hoop qua financiën. Ik verdien meer, en zij geeft meer uit... zo hoort het in de relatie

Tsja, das ook een manier

[Valandil]

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:30:
[...]

Nee. Dat moet je zien als een verblijfvergoeding. Het is geen huur en er wordt ook niet bijgedragen aan de aflossing van de woning.

[...]

Dat is raar... wel 400 per maand vragen (gemiddeld gas/water/electra van 1 persoon extra is stuk lager) en rekenen als "verblijfsvergoeding. Wat TS met de 400 euro heeft gedaan is zijn keuze, maar ik zie het toch echt als een financiële bijdrage aan de woonlasten.

Of is het een vergoeding omdat zij mag genieten van zijn aanwezigheid? Soort vergoeding voor TS omdat hij zich beschikbaar stelt als vriend.

[ Voor 12% gewijzigd door Valandil op 25-03-2019 10:36 ]

[de Peer]

Valandil schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:35:
[...]


Dat is raar... wel 400 per maand vragen (gemiddeld gas/water/electra van 1 persoon extra is stuk lager) en rekenen als "verblijfsvergoeding. Wat TS met de 400 euro heeft gedaan is zijn keuze, maar ik zie het toch echt als een financiële bijdrage aan de woonlasten.

Of is het een vergoeding omdat zij mag genieten van zijn aanwezigheid? Soort vergoeding voor TS omdat hij zich beschikbaar stelt als vriend.

Ik weet niet hoe veel/weinig 400 euro is t.o.v. de totale lasten voor een apartement op een A-locatie. Het gaat om een pand dat meer dan 7 ton waard is. Ten op zichte van de alternatieven (huren of zelf kopen) lijkt het mij een laag en redelijk bedrag.
De gebruikelijke constructie is dat je een inwonende partner mee laat betalen aan de rente en huishoudelijke kosten maar dat je specifiek de aflossing buiten beschouwing laat, juist om gedoe daar mee te voorkomen. Wat je niet wil is dat iemand aanspraak gaat maken op 1 of 2% eigendom van de woning. Dat levert alleen maar gedoe en overdrachtsbelasting op.

Algemene advies is om bij de maandelijkse betaling ook altijd te spreken van 'aandeel huishoudelijke kosten' oid.

[Valandil]

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:42:
[...]

Ik weet niet hoe veel/weinig 400 euro is t.o.v. de totale lasten voor een apartement op een A-locatie. Het gaat om een pand dat meer dan 7 ton waard is. Ten op zichte van de alternatieven (huren of zelf kopen) lijkt het mij een laag en redelijk bedrag.
De gebruikelijke constructie is dat je een inwonende partner mee laat betalen aan de rente en huishoudelijke kosten maar dat je specifiek de aflossing buiten beschouwing laat, juist om gedoe daar mee te voorkomen. Wat je niet wil is dat iemand aanspraak gaat maken op 1 of 2% eigendom van de woning. Dat levert alleen maar gedoe en overdrachtsbelasting op.

Algemene advies is om bij de maandelijkse betaling ook altijd te spreken van 'aandeel huishoudelijke kosten' oid.

Eens dat het gedoe en overdrachtsbelasting oplevert. Zeg ook niet dat je dit allemaal zwart/wit vastgelegd had moeten zijn, maar even heel menselijk in een relatie: iemand legt maandelijks 400 euro in voor de woonlasten voor een x periode en TS strijkt met de volledige winst op.... klinkt in mijn oren niet helemaal fair.

Die 400 euro dekken 3 dubbel de extra kosten aan vaste lasten voor een extra persoon in het huishouden.
Ik zeg hiermee niet dat ze dan formeel recht heeft op een deel van de woning, maar TS kan best even in zijn verhaal rekening houden dat ook zij bijdrage heeft gedaan in de woonlasten van ZIJN woning waar hij nu de volledige winst uit haalt.

[Sovieto]

Valandil schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:49:
[...]


Eens dat het gedoe en overdrachtsbelasting oplevert. Zeg ook niet dat je dit allemaal zwart/wit vastgelegd had moeten zijn, maar even heel menselijk in een relatie: iemand legt maandelijks 400 euro in voor de woonlasten voor een x periode en TS strijkt met de volledige winst op.... klinkt in mijn oren niet helemaal fair.

Die 400 euro dekken 3 dubbel de extra kosten aan vaste lasten voor een extra persoon in het huishouden.
Ik zeg hiermee niet dat ze dan formeel recht heeft op een deel van de woning, maar TS kan best even in zijn verhaal rekening houden dat ook zij bijdrage heeft gedaan in de woonlasten van ZIJN woning waar hij nu de volledige winst uit haalt.

Je kan ook niet kijken naar de kosten, maar naar waarde die het oplevert voor degene die slechts €400 per maand betaald. Die krijgt daarvoor wonen in een duur huis, met internet/tv/gas/water/licht/verzekeringen/onderhoud en hoeft daar eigenlijk niets voor te regelen behalve 1x per maand geld overmaken. Dat is gewoon bizar goedkoop.

[de Peer]

Valandil schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:49:
[...]


Eens dat het gedoe en overdrachtsbelasting oplevert. Zeg ook niet dat je dit allemaal zwart/wit vastgelegd had moeten zijn, maar even heel menselijk in een relatie: iemand legt maandelijks 400 euro in voor de woonlasten voor een x periode en TS strijkt met de volledige winst op.... klinkt in mijn oren niet helemaal fair.

Die 400 euro dekken 3 dubbel de extra kosten aan vaste lasten voor een extra persoon in het huishouden.
Ik zeg hiermee niet dat ze dan formeel recht heeft op een deel van de woning, maar TS kan best even in zijn verhaal rekening houden dat ook zij bijdrage heeft gedaan in de woonlasten van ZIJN woning waar hij nu de volledige winst uit haalt.

En hoe zie je dat dan als TS' appartement een ton in waarde gedaald zou zijn. Had zijn vriendin dan ook even menselijk moeten zijn en meebetalen aan zijn restschuld?
Beter houd je eigendom en 'inwoning' gewoon gescheiden. Ze kon al supergoedkoop bij hem inwonen.

[Valandil]

Sovieto schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:53:
[...]


Je kan ook niet kijken naar de kosten, maar naar waarde die het oplevert voor degene die slechts €400 per maand betaald. Die krijgt daarvoor wonen in een duur huis, met internet/tv/gas/water/licht/verzekeringen/onderhoud en hoeft daar eigenlijk niets voor te regelen behalve 1x per maand geld overmaken. Dat is gewoon bizar goedkoop.

Als je praat over een huurder en verhuurder relatie dan wel. Spotprijsje...
Maar volgens mij praat je hier over een samenwonende stel waarbij een ieder een bijdrage doet in de vaste lasten.

Het is zijn vriendin, niet een huurder van een kamertje.....

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:54:
[...]


En hoe zie je dat dan als TS' appartement een ton in waarde gedaald zou zijn. Had zijn vriendin dan ook even menselijk moeten zijn en meebetalen aan zijn restschuld?
Beter houd je eigendom en 'inwoning' gewoon gescheiden. Ze kon al supergoedkoop bij hem inwonen.

Hetzelfde als hierboven; ze is geen huurder.
Ze zijn een samenwonend stel en zij heeft maandelijks bijdrage gedaan in de woonlasten... simpel as that..
Ik heb het nu niet over rechten en plichten, alleen nu wordt gedaan of zij goedkoop een ruimte tot haar beschikking had. Volgens mij zijn ze samenwonend (alleen niet op papier) en betaald zij mee in de lasten. Enige wat ik wil zeggen is dat TS daar wellicht rekening mee kan houden in zijn mijn/haar verhaal.

[ Voor 37% gewijzigd door Valandil op 25-03-2019 10:59 ]

[RM-rf]

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 09:10:
[...]

De 250k die hij meteen betaalt wordt uiteraard bij de notaris beschreven als zijn inbreng/eigendom.
Ja dat deel dat hij meebetaalt is een schenking en zal hij kwijt zijn bij een eventuele scheiding.

waarom stel je dat? Dat is namelijk niet waar, zeker als dit ook netjes bij de notaris geregistreerd is als een prive-inbreng (tenzij er juist een extra afspraak erbij gemaakt wordt dat deze eigen inbreng gezien moet worden als een schenking)

Het is nu juist volgens gangbaar recht dat eigen prive-vermogen inbrengen een vordering op de gemeenschap oplevert... bij een eventueel verbreken van de relatie kun je die weer opeisen .
Zowel bij een samenlevingscontract als onder het huidige eigendomsrecht bij geregistreerde partnerschappen en huwelijk is dit nu zo geregeld.

-Tenzij- TS expliciet aangeeft dat zijn inbreng een gift was, is hij de dat dus niet zomaar 'kwijt'.

heel simpel uitgelegd:

woning van 500K, TS brengt 250K eigen geld in; via samenlevingscontract/geregistreerd partnerschap of huwelijk (na 1 jan 2018) staat woning op naam van beide partners (eigendomsverhouding 50/50 ).

bij beeindigen van de relatie verkoopt men de woning voor eenzelfde bedrag van 500K... in dat geval krijgt TS 250K en zn partnr ook 250K.. maar partner moet ook 125K daarvan afgeven om de vordering van TS op de gemeenschap af te kopen.
375K houd TS er dan aan over en de partner 125K (als er dan nog een hypotheek open staat moeten beiden die ook aflossen).

[de Peer]

@RM-rf TS heeft aangegeven niet meer dan 50% eigenaar van de woning te willen worden. Dan zou de rest dus automatisch schenking zijn lijkt me als hij mee blijft betalen.

Valandil schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:55:
[...]


Als je praat over een huurder en verhuurder relatie dan wel. Spotprijsje...
Maar volgens mij praat je hier over een samenwonende stel waarbij een ieder een bijdrage doet in de vaste lasten.

Het is zijn vriendin, niet een huurder van een kamertje.....

Dus als er sprake is van een (prille) relatie is het anders?
Je moet toch iets onderling afspreken lijkt me, over een vergoeding oid? Juist om misverstanden te voorkomen.

[ Voor 61% gewijzigd door de Peer op 25-03-2019 11:00 ]

[Valandil]

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:58:
@RM-rf TS heeft aangegeven niet meer dan 50% eigenaar van de woning te willen worden. Dan zou de rest dus automatisch schenking zijn lijkt me als hij mee blijft betalen.


[...]


Dus als er sprake is van een (prille) relatie is het anders?
Je moet toch iets onderling afspreken lijkt me, over een vergoeding oid? Juist om misverstanden te voorkomen.

Ja dan is het anders...denk dat mijn vrouw de koffer zou pakken als ik haar als huurder zou zien.
In mijn ogen wonen ze nu samen en doet zij bijdrage in de woonlasten. Daar valt hypotheek ook onder omdat 400 euro veel meer is dan gas/water/licht.

Hoe dat zich nu moet vertalen in het samen kopen van een huis? geen idee
Dat je er als partner rekening mee kan houden dat zij ook bijdrage heeft gedaan in de woonlasten? lijkt mij wel

Ik denk niet dat je het heel zwart wit op de komma moet doorrekenen.
Het is een patstelling waarbij de een water bij de wijn moet doen.... zo werkt het ook vaak in een relatie.
Helaas niet altijd even "eerlijk", maarja, liefde maakt gelukkig blind.

[RM-rf]

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 10:58:
@RM-rf TS heeft aangegeven niet meer dan 50% eigenaar van de woning te willen worden. Dan zou de rest dus automatisch schenking zijn lijkt me als hij mee blijft betalen.

Heb je mn uitleg niet gelezen?.... Eigendomsverhouding over de woning heeft niks te maken op de vordering die TS krijgt als hij bij aangaan van de gemeenschap 250K inlegt uit eigen middelen.

Je stelling dat dat 'zomaar' en schendking zou zijn, is dowmeg niet waar.

lees gewoon mn voorbeeld nog eens, dat is een duidelijke uitleg van de situatie:
eigendomsverhouding is 50/50.. maar doordat TS initieel 250K aan eigen vermogen inbrengt (wat volgens jou voorbeeld ook netjes vastgelegd werd bij de notaris) blijft dat een vordering op de gemeenschap, die hij terug kan eisen als de gemeenschap beeindigt wordt.

dan zou hij dus bij verkoop van de woning voor 250 de helft daarvan krijgen, maar ook moet zijn partner dus de helft van zijn vordering op de gemeenschap terugbetalen... dus ontvang hij 375K

[ Voor 18% gewijzigd door RM-rf op 25-03-2019 11:18 ]

[de Peer]

@RM-rf ik had het inderdaad niet gelezen. TS heeft (in eerste instantie) aangegeven dit soort constructies niet te willen. Het schenk-scenario is dus realistischer.

[Tsurany]

RM-rf schreef op maandag 25 maart 2019 @ 11:15:
[...]


Heb je mn uitleg niet gelezen?.... Eigendomsverhouding over de woning heeft niks te maken op de vordering die TS krijgt als hij bij aangaan van de gemeenschap 250K inlegt uit eigen middelen.

Dat heeft juist alles met elkaar te maken. Ben je nu werkelijk beide 50% eigenaar van een woning als een van de partijen een vordering op de ander heeft voor 25% van de woningwaarde? Natuurlijk, op papier ben je beiden volwaardig eigenaar maar voor velen zal dit toch niet zo voelen.

Zeker wanneer de woning met verlies verkocht moet worden zal dat opeens geen halve smart mee zijn aangezien die vordering het relatieve verlies voor TS enorm beperkt

[RM-rf]

de Peer schreef op maandag 25 maart 2019 @ 11:21:
@RM-rf ik had het inderdaad niet gelezen. TS heeft (in eerste instantie) aangegeven dit soort constructies niet te willen. Het schenk-scenario is dus realistischer.

Waar lees je dat hij dat bedrag wil gaan schenken aan zijn partner?

ik lees het juist andersom, hij is juist -bang- dat dat het geval zou zijn, maar lijkt niet te realiseren dat de standaard wettelijke regeling allang rekening houd met het apart houden van prive-vermogen of -inbreng bij het aangaan van gemeenschappelijk eigendom.

Tsurany schreef op maandag 25 maart 2019 @ 11:23:
[...]

Dat heeft juist alles met elkaar te maken. Ben je nu werkelijk beide 50% eigenaar van een woning als een van de partijen een vordering op de ander heeft voor 25% van de woningwaarde?

het spijt me zeer... maar dit is domweg nonsens.

je bent gewoon eigenaar als deze een gemeenschap toebehoort waar jij en je partner deeel van uitmaken.

de vordering is gewoon een vast geldbedrag, en niet gekoppeld aand e 'woningwaarde' maar enkel het nottarieel vastgelegde bedrag dat bv TS initieel bij de aankoop ingelegd heft uit zijn private vermogen...

Dat is dan een vordering.


Net zoals je gewoon eigenaar van een woning bent als er een hypotheek op rust, en bv een kredietverstrekker dus een vordering op jou als eigenaar van die woning heeft

[ Voor 41% gewijzigd door RM-rf op 25-03-2019 11:29 ]