Tylen schreef op woensdag 15 maart 2023 @ 07:37:
[...]
Idd is per type functie verschillend. Ik denk het mijne over. Wie controleert dat het goed is? En wie zegt dat de controleur het beter snap dan degene die de assessment gemaakt heeft? Etc.
Het is hetzelfde als met opleiding, je verkleint domweg de kans dat je iemand aan neemt die toch niet de vereiste capaciteiten heeft voor de baan. Tegelijkertijd, als je er té strak aan vast houd, loop je ook zinvol risico per ongeluk tóch de perfecte uitzondering af te wijzen.
In grote organisaties waar alles in procedures zit, kan ik beredeneren dat strak word vastgehouden aan de uitkomst van assessments (al dan niet in de vorm van een assessmentcenter, al dan niet een enkel soort assessment, al dan niet meerdere soorten). Tegelijkertijd denk ik dat, ondanks de extra tijd- en energie, open zou moeten staan voor het aannemen van iemand die misschien niet 100% lijkt te voldoen op basis van assessment, maar waarbij je, ondanks het risico van bias, toch overtuigd bent dat het de juiste persoon is.
Mensen aannemen is altijd een gok, zei het een over het algemeen onderbouwde (educated). Net zo goed als dat je de perfecte kandidaat kunt mis lopen door té strak af te gaan op bijvoorbeeld standaard vragen of assessments, loop je ook het risico dat iemand die er *wel* glansrijk doorheen fietst, alsnog niet de juiste persoon is. (Of blijkt te zijn, want de perfecte kandidaat van 2023, kan in 2024 bij gewijzigde bedrijfsomstandigheden, wel eens niet meer blijken te passen.)
Kortom, wie zegt dat het goed is? Tja. Bepaalde tests zullen betrouwbaarder zijn dan andere en er blijft *altijd* een foutmarge. Welk soort assessment je ook toe past, hoe goed je interviewvragen ook zijn.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.