Van de week werd ik via LinkedIn benaderd door een recruiter, laten we hem Michiel noemen. Hij had mijn profiel gelezen en deze sloot naadloos aan bij een geweldige functie die hij in de aanbieding had. Graag wilde hij telefonisch e.e.a. doorspreken.
Uiteraard begon hij in zijn mail direct met "Ha Panzer!!!". Mijn eerste irritatie. Hebben wij seks? Drinken wij bier? Neen? Dan is het MENEER ACHTERNAAM voor u.
Enfin, ik daarop een berichtje terug van "u mag mij altijd bellen". Komt Michiel dagen later opnieuw in de lucht met de vraag om mijn CV. CV? Hij heeft mijn profiel toch gelezen? Op LinkedIn staat alles wat hij moet weten. Hij mag mij vertellen waarom die functie bij mij zou passen. Heeft hij mijn CV niet voor nodig.
Hierop werd Michiel extreem kwaad en boos. Hij is boos omdat ik de u vorm naar hem gebruik. Hij is boos omdat ik hem gevraagd heb mij te vertellen waarom hij vindt dat die functie bij mij zou passen. Hij is boos omdat ik mij niet gevleid voel dat ik door zijne hoogheid Michiel benaderd wordt.
Bizar....in wat voor wereld leven wij?
Uiteraard begon hij in zijn mail direct met "Ha Panzer!!!". Mijn eerste irritatie. Hebben wij seks? Drinken wij bier? Neen? Dan is het MENEER ACHTERNAAM voor u.
Enfin, ik daarop een berichtje terug van "u mag mij altijd bellen". Komt Michiel dagen later opnieuw in de lucht met de vraag om mijn CV. CV? Hij heeft mijn profiel toch gelezen? Op LinkedIn staat alles wat hij moet weten. Hij mag mij vertellen waarom die functie bij mij zou passen. Heeft hij mijn CV niet voor nodig.
Hierop werd Michiel extreem kwaad en boos. Hij is boos omdat ik de u vorm naar hem gebruik. Hij is boos omdat ik hem gevraagd heb mij te vertellen waarom hij vindt dat die functie bij mij zou passen. Hij is boos omdat ik mij niet gevleid voel dat ik door zijne hoogheid Michiel benaderd wordt.
Bizar....in wat voor wereld leven wij?
Ik doe wat ik kan, zodoende blijft er veel liggen.