Het is alweer een tijdje geleden, maar ik denk ik kom me weer eens melden.
Eerst even dit;
Afgelopen weken (maanden) weer een hoop gesprekken gehad enzo.
Maar man, man man, de algemeen geldende regels wat betreft leeftijd, getrouwd zijn, kinderen hebben ed, worden denk ik voor zeker 80% van de keren volledig aan hun laars gelapt.
Al helemaal bij recruiters.
Ik vind het altijd zo ongemakkelijk.
Soms zijn ze vrij duidelijk aan het vissen, of je niet bv toevallig kinderen wilt oid.
Een paar keer echt gehad dat ik wilde reageren met none of your f*ckin business.
Anyway, inmiddels wel eindelijk iets kunnen tekenen waar ik nu een weekje werk.
Ik laat even in het midden wat het is, maar om heel eerlijk gezegd heb ik zo mijn twijfels.
Maar het is op het moment beter dan helemaal niets.
Voornamelijk omdat ik mij afvraag of hun business model wel klopt, ik kan het financieel namelijk niet matchen.
(nerd als ik ben, even een globale analyse gemaakt)
Een bedrijf dat je verhuurt als professional zeg maar.
Wat gewoon niet klopt is dat in de uren dat je niet op een project zit, je in wel 100% doorbetaald krijgt.
Terwijl je dan letterlijk thuis op de bank zit.
Waar ik alleen extreem ongemakkelijk van wordt, is dat men zegt dat er niks van je verwacht wordt.
Tegelijkertijd blijven ze ook direct vragen of je evt zelf al iets gevonden hebt?
Ik vind het echt helemaal niet erg om wat te doen ofzo, maar wees een beetje duidelijker hier over.
Is een uurtje zoeken per dag genoeg, 6 uur, 20 min?
Of te wel, wordt er wel iets verwacht of niet?
Iemand ervaring hoe dit aan te pakken/vragen?
Ik vind het een raar iets, ik heb juist die mensen om iets voor mij te zoeken.
Als ik alsnog zelf iets moet zoeken, waarom zou ik dan in hemelsnaam niet direct in mijn proeftijd bye bye zeggen, en de winst die zij pakken over mij en de werkgever verdelen?
Ik voel me anders wel een enorme dief over mijn eigen .... ehm bankrekening.
I am really confused......