Verwijderd schreef op zondag 26 juni 2022 @ 12:09:
[...]
Als recruiter ontving ik liever een cv van 22 kantjes (toegegeven, dit is wat aan de lange kant) dan een cv van 1 kantje. Je hoeft ook niet alles te lezen maar wat je wilt weten staat er dan meestal wel in. 1 Kantje geeft vaak meer vragen dan antwoorden.
Wat op zich een valide tactiek kán zijn.
Doel van een CV (en motivatiebrief) is immers "uitgenodigd worden op gesprek", niet "het hele verhaal vertellen".
Bizar genoeg heb ik dus op mijn inmiddels 5 kantjes, meerdere keren te horen gekregen "te summier" en een andere keer "er staat niet op dat je KANBAN hebt gebruikt". Tja, er staat wel iets over diverse process- en projectmethodieken, KANBAN vind ik niet zo spannend het apart te vermelden. Summier begrijp ik ook, maar uitgebreider en ik ga heel rap richting 10 kantjes en dát vind ik zelf op dit moment nog te veel.
Ik heb zelf ook sollicitaties moeten doen en daar kreeg ik ook CV’s te zien die bomvol tekst staan, pagina na pagina, waarvan het meeste totaal niet relevant is. Bladvulling noemde we dat altijd. Ik ga dat echt niet allemaal zitten lezen, dat interesseert me namelijk niet.
Ik snap ook wel dat er soms andere afdelingen naar kijken die geen flauw idee hebben wat relevant is of niet en met CTRL+F alles uit de vacaturetekst gaan opzoeken in je cv. Maar ook dat zou in een specifiek CV goed uit kunnen pakken.
Zelf probeer verder te kijken dan enkel de op het oog relevante werkervaring, anderen weer niet. Voor een supportfunctie zou ik bijvoorbeeld werkervaring in een winkel relevant vinden wegens klant- en servicegerichtheid. Vaak vind ik niet-ICT werkervaring ook wel zinvol en uitnodigen tot vragen. "Waarom heb je X gedaan en ben je daarna ICT gaan doen" kan soms meer opleveren dan enkel iemands functierelevante werkervaring.
Naja, ieder zijn tactiek zullen we maar zeggen.
Dat. Wat gezien wordt als "goed CV" is sterk afhankelijk van diegenen die 'm lezen en de organisatie waar zij bij of voor werken. Ik denk dat er weinig dingen echt goed of echt fout zijn. (Spelfouten en liegen zijn de eerste 2 dingen die me te binnen schieten zijnde "fout", over opmaak kun je twisten. "Goed" is in ieder geval helder taalgebruik en correct Nederlands. Maar zelfs dat laatste zou ik als hiring manager deels door de vingers kunnen zien als het echt een junior functie is en/of 100% correct Nederlands minder relevant.)
Sommigen zweren bij "maximaal 2 kantjes" ongeacht je werkervaring, anderen weer bij "minstens 10" of een ander getal dat mij dan weer aan de lange kant lijkt.
Die "maximaal 2" vs "minimaal 10 of 15" (weet het exacte getal niet meer) is verklaarbaar, orga die véél kantjes wil is een recruiter specifiek gericht op de overheid en publieke sector. Toch heb ik op basis daarvan mijn CV toen niet aangepast.

Je weet tevoren immers niet wat voor die orga specifiek het ideaalbeeld is en zelf maak ik de overweging dat het beter is 1 CV in de tijd te hebben (scheelt ook veel werk) dan 1 CV per sollicitatie.
Foto wel of niet er op, tja, ik vind het zelf niet erg als het er op staat maar persoonlijk zal ik dat niet snel doen. Daar is LinkedIn voor. Als je wil weten hoe ik er uit ziet: Kijk daar.
Chronologische of omgekeerd chronologische volgorde: Ik vind dat laatste prettiger (namelijk de meest relevante zaken eerst en de minder relevante zaken later), maar speel daar ook weer een beetje mee. (Opleiding staat bijvoorbeeld vrijwel onderaan, maar wel weer in omgekeerd chronologische volgorde.)
Zo zijn er -tig meningen over hoe een CV er uit moet zien en is er in mijn beleving meer grijs dan zwart of wit. Als het dan toch grijs is, dan maar beter een beetje kleur er in een CV dat iets zegt over de kandidaat.

(Dat is iig wat ik met mijn eigen CV probeer te doen, maar ook uit het CV van een kandidaat probeer te halen. Met als risico dat het CV niet doelbewust en/of door een ander is opgesteld en dus weinig zegt over de persoon in kwestie.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.