Kaiberia schreef op vrijdag 28 augustus 2020 @ 19:23:
[...]
Ho even, ik zet expliciet "extreme kant" in m'n verhaal. Dan hoop ik dat men het niet interpreteert als zwart-wit. Dat het niet zwart-wit is, is hopelijk wel duidelijk.
[...]
Dat zou je verbazen, en is naar mijn mening erg oer-Hollands "kan niet" manier van denken.
[...]
Dit klinkt leuk in de theorie, maar in de praktijk zie ik het veelal ook anders uitpakken. Enerzijds omdat ik extroverte mensen de teamcultuur zie domineren, waardoor er al snel een neiging gaat naar "gezellig doen" en samen dingen doen, of met een beter woord, "small talk". Omdat de extrovert veelal niet doorheeft dat niet iedereen hier zin in heeft, laat staan dat het zelfs schadelijk kan zijn. Anderzijds omdat het ideaal van "de beschermende extrovert" hier wordt weergegeven, welke ik in de praktijk bijna nooit zie en vrijwel hetzelfde verhaal is als de "perfecte manager": een leuk streven, maar zie het eerst maar eens waar te maken.
Om het kort te houden: de cultuur is veelvoudig in het voordeel van de extroverten, en er wordt weinig gedacht aan de introverten, soms tot het punt dat je negatief wordt gelabeld. En elke push, zie ook deze discussie, wordt hard bevochten met een "kan niet" mentaliteit. Sterker nog, het wordt zowat alleen maar erger. Zie de kantoortuinen, de uitvoering van Scrum, de bedrijfsculturen, de teamuitjes, etc etc. Terwijl theorie, praktijk en onderzoek al hebben bewezen dat het wel kan en
voor beide partijen beter kan zijn.
[...]
Door ze goed te belonen en voldoenend werk te geven. Vat het niet aggressief op, maar deze mentaliteit komt erg over alsof je peuters aan het babysitten bent. Aan het eind van de dag ben ik gebonden aan een contract, zijn er deadlines en eisen. Daar heb ik geen micromanager voor nodig om elke dag aan te vertellen wat ik heb gedaan, dat kan die herleiden in de diensten die we gebruiken. De leerkrachten zaten ook niet in m'n nek te hijgen, dat deden ze pas als er iemand dreigde het vak niet te halen. Wellicht dat dat voor anderen anders is, maar dat betekent niet dat alles een spijker is en je alleen een hamer nodig hebt.
Nu zien we eindelijk eens een goede duw de andere kant op, omdat zoals @
P.Mouse aangeeft, er nu geen andere optie is, en de resultaten lang niet zo slecht zijn als menig micromanager voorspelde. Wat we wel zien is dat men andere behoeftes heeft. Een deel van de populatie voelt zich zonder het kantoor hopeloos, en een deel voelt eindelijk geen opkomende burn-out. Laat HR daar eens op spelen i.p.v. dit continu doordrammen van de bedrijfscultuur en "thuiswerken is een pre dus krijg je verder niks".
Ik kan me niet zo goed meekomen met het extraverte vs introverte.
Ik ken namelijk genoeg extraverte mensen die het ook helemaal niets vinden en vice versa.
Als ik er een soort van algemene uitspraak over moet doen, is het misschien eerder creatieve/vernieuwende types vs mensen die het allemaal maar zo willen houden "omdat het het zo hoort"
Wat dat betreft zit het hele plannen en bedrijfsleven heel raar in elkaar.
Dat hele strak op tijd komen stamt namelijk nog sterk af van een kleine 100 jaar geleden, toen in Nederland nog heel erg veel productie werd gedaan.
Je kunt je voorstellen dat wanneer Pietje de boutjes doet en Jantje de moertjes, het een beetje vervelend is als Jantje veel later binnenkomt, omdat Pietje dan niet verder kan.
Zulke productie gebeurt al decennia niet meer in Nederland en is daarnaast ook niet echt slim.
Als Pietje of Jantje namelijk ziek wordt, heb je direct een serieus probleem in je planning.
Toch hanteren veel bedrijven nog wel deze cultuur en structuur.
Ik heb zelf productieprocessen gedraaid en tot op zeker hoogte zit er nog wel een (hele) kleine kern van waarheid in. Wanner mensen in bv assemblage teveel andere tijden gaan doen, loopt het ook niet altijd even handig, maar het hoeft allemaal veel minder strikt dan veel mensen denken.
Dat is gewoon simpel even in een Excel sheetje uit te rekenen.
In andere, vooral creatieve omgevingen, werkt dit strakke juist heel erg averechts (R&D noem ik ook creatief).
Ik heb heel veel ontwikkeling gedaan in het verleden, en je hebt gewoon soms even de tijd nodig om je hersenen even wat lucht te geven.
Eerder weggaan, later beginnen of even een rondje buiten lopen is dan ineens veel efficiënter dan dagen lang door modderen met het risico meer fouten te maken.
Dat is overigens niet enkel mijn ervaring, maar daar zijn behoorlijk veel wetenschappelijke studies over gedaan.
Helaas focussen veel werkgevers nog steeds enkel op korte termijn (dit software pakket is te duur), maar zelden op langere termijn (de weg om de software te leren is veel makkelijker en dus sneller).
Wat betreft nieuw werk vinden en "job hoppen" is het altijd maar een rare cirkel.
ik kom best veel bedrijven tegen die graag willen dat mensen in de buurt wonen, maar om in de buurt te komen wonen (als dat al lukt!!!!), moet je eerst een huis vinden.
Waar ze volgens weer gaan vragen naar je huidig inkomen
Buiten het feit dat de vinden van een beetje huis tegenwoordig echt onbegonnen werk lijkt te zijn, is dit spelletje nog prima te spelen met een huurhuis (ik verzin wel een onzin contract), maar met een koopwoning is dat een stuk lastiger helaas
Beste advies wat ik zelf kan geven, is vooral niet teveel te kijken naar secundaire voorwaarden en loon.
Laatst iemand gehad die begon te pronken met een telefoon en iPad van de zaak

, alsof je die van dat salaris niet zelf kunt kopen.
Uiteraard moeten dingen niet helemaal uit de pas gaan lopen qua financiën, maar liever wat euro's minder dan een bagger baan waar een grafsfeer heerst.
Dat laatste 2 keer meegemaakt, nooit meer, dan ga ik liever nog kranten rondbrengen (NOFI trouwens, niks mis mee!)
Sterker nog, de sfeer was nog minder gezellig dan een begrafenis.