Ah je wilt vooraf bepalen wie wel en wie niet in aanmerking komt voor (gedwongen?) banenruil? Dat sommige beroepen in wezen prima uitwisselbaar zijn is al een stelling die aan tig zaken voorbij gaat.Spotmatic schreef op donderdag 4 oktober 2018 @ 12:56:
[...]
Merk op dat ik niet voor niets bouwvakkers als voorbeeld neem en de term "poppetjes" gebruik. Het kan wel zo zijn wat jij zegt, maar sommige beroepen zijn in wezen prima met elkaar uitwisselbaar. Neem hoveniers - tuinen in Amsterdam zijn niet moeilijker om in te werken dan in Apeldoorn.
Het kan m.i. prima voor mensen met bepaalde kwalificaties (ik wil het woord laaggeschoold niet gebruiken, dat is denigrerend). Dat de werkgever het niet prettig vindt is een ander verhaal, maar als Bouwvakker A zelf werk zoekt en ontslag neemt dan zijn de kosten voor de werkgever gegarandeerd groter.
Absurd? Ik vind het absurd als we een situatie als tussen bouwvakker A en B laten voortbestaan. Terwijl die twee prima met elkaar kunnen ruilen.
(Ik had hetzelfde kunnen zeggen over woningruil van een eigen woning maar ja, daar heeft de overheid natuurlijk een boete op gezet in de vorm van overdrachtsbelasting - dit is dan ook geen optie. Op verhuizen vanuit een koopwoning staat een boete, en straks krijgen we misschien een boete in de vorm van kilometerheffing. Wat je ook kiest - de overheid krijgt je geld toch wel.)
Want wellicht ben jij wel heel blij met je baas en collega's en wil je niet naar dat prut-bedrijf om de hoek waar je inderdaad dezelfde nagels in hetzelfde hout moet slaan. Die autonomie gaan we mensen dan ontnemen? En werkgever B is toch niet zo blij dat zijn nieuwe werknemer van werkgever A maar 10 nagels per minuut in het hout kan slaan, zijn oude werknemer die ook nog eens gezelliger was sloeg er 18 per minuut in.
Je tornt hier enorm aan het zelfbeschikkingsrecht van personen en werkgevers en je vindt dat niet absurd?
