Napo schreef op woensdag 4 april 2018 @ 08:47:
Deels eens maar ook deels oneens.
Uiteindelijk horen sommige gedragingen in zijn geheel niet thuis op het voetbalveld en onderdeel daarvan zijn ellebogen en slaande bewegingen. Mijn inziens zou je er zo veel mogelijk aan moeten doen om dit soort gedrag te voorkomen en derhalve mogen zulke gedragingen ook best wel afgestraft worden, ook achteraf.
Door dit soort acties door de vingers te gaan zien (en als scheidsrechter kan je het missen maar achteraf er dan niets mee willen of mogen doen is een tweede) ga je het deels accepteren dat men het "geniepig" mag doen.
Principieel gezien ben ik het helemaal met je eens. Acties die pertinent niet op het veld thuis horen moet men achteraf zeker actie op ondernemen. Daar valt agressie onder maar ook spelbederf, zoals de link die je hieronder plaatst.
Als voorwaarde vind ik dan wel dat ondubbelzinnig duidelijk moet zijn wat daar wel of niet onder valt en wat de criteria zijn voor vervolging.
Bijvoorbeeld:
• Contact noodzakelijk? -> Neres wel, Lozano niet (tenzij je die eerste aai mee rekent, is dat contact?)
• Gaat het om slaande bewegingen? -> Lozano
• Gaat het om gebruik van de elleboog? -> Neres
• Gaat het om de intentie om te beschadigen? -> Lozano
Krijg je gelijk een aantal leuke vragen:
• op hoeveel afstand is een beweging een slaande beweging en vanaf wanneer wordt het een wegwerpgebaar?
• Bestaat een 'aangelopen elleboog' of mag het ook niet als je hem stil houdt? Mag je hem überhaupt gebruiken en hoe moet je hem dan houden?
• Is bij licht contact maar overdreven vallen sprake van spelbederf of moet er dan helemaal geen contact zijn? Hoeveel precies? Waar leg je dan weer de grenzen?
Je kunt behoorlijk malle wedstrijden krijgen waarbij een wegwerpgebaar over 40 meter een slaande beweging is en iedereen z'n armen strak langs het lichaam houdt en waggelt als een pinguïn omdat ze bang zijn voor vervolging.
Het idee van strikt hanteren is leuk, maar op dit moment zie ik het niet als haalbaar.