Doppo giorno, dag 2.
De test voor de Vespa: Le Parpalion, eerst ontbijt en de zooi inpakken.
Van uit camping Le Planet loop je zo het dorp in en dus ook naar de bakker, 5 minuten later staat de koffie op en smeer ik mijn eerste stokbroodje met Nutella van deze trip.

Het is een frisse 10 graden vanochtend dus mijn kortebroek en T-shirt ruil ik al halverwege het ontbijt in voor een trui en mijn motor jeans.
Alles ingepakt en klaar om te gaan.. natuurlijk kom ik er na de eerste col pas achter dat ik mijn handdoek op het hek van de camping heb laten hangen.
Ik heb eerlijk waar even overwogen om de col weer terug over te gaan, was erg gehecht aan mijn handdoek..
Er zit nog peut genoeg in de Vespa dus na een paar keer stoppen voor wat foto's sla ik links af het straatje richting Le Parpallion in.
En natuurlijk de eerste selfie van vandaag:
Ok een foto met mijn Vespa en het bord ik kan eigenlik al weer omdraaien.
Vergeetachtig als altijd bedenk ik me pas na 5 minuten over het grind te stuiteren dat ik bedacht had om mijn bandenspanning te verlagen. Als een volleerd Parijs -> Dakar coureur laat ik de lucht er uit tot ik met mijn handen de bandjes flink kan indrukken.
Scheelt aanzienlijk in het stuiteren en de Vespa spoort ook ineens een stuk beter over het grind. Okay het is nog geen 21 inch voorwiel maar het zal maar moeten zo.

Vespa op brug, verder niets over te vertellen.
Er zitten stuken tussen die behoorlijk wat vergen van de Vespa maar het gaat redelijk. Als ik de snelheid maar laag houd en het stuur niet al te vast.
De koelventilatortjes blijven echter maar draaien maar schijnbaar is dat afdoende want ik zie de water temperatuur niet oplopen.
Verplichte selfie, er waren al weer ruim 10 minuten verstreken zonder.
Het werd nog iets heftiger maar niets wat zelfs met een Toyota Yaris niet zou lukken.
Uiteindelijk halen de Vespa en ik de ingang van de tunnel
Na een beetje dralen en nog een keertje plassen duik ik die donkere tunnel maar in.
Ik had er veel over gelezen en zag er enigsinds tegenop.
Maar ik denk dat Asito net langs was geweest want het zag er spik en span uit daar binnen.
Daar kunnen de beheerders van de Liefkeshoek tunnel bij Antwerpen nog een puntje aan zuigen.
Ik had te tunnel ook een flink stuk langer verwacht na al mijn lees werk, en ik had al helemaal niet verwacht dat je meteen bij het naar binnen rijden al het licht van de andere kant ziet.
Stilte en leegte
Nou ja niet helemaal stil aan deze kant, een stukje na de uitgang stond een herder met een kudde koeien op de berg helling te klingelen.
Afdalen zonder (echte) motor rem is best een uitdaging en een aanslag op de Vespa haar kleine schijfjes.
Ook rem je je zelf zo onderuit met die kleine rot wieltjes. Daar helpt de ABS op het voorwiel echt niets bij.
Gelukkig heb ik state of the art waterkoeling.
Terug op het asfalt stuurt de Vespa voor geen meter wat mij herinnerd aan de lage banden spanning. Oppompen dus en meteen een broodje en een bakkie.
Volgens de spanningsmeter op de pomp had ik ze afgelaten tot 0.8 bar, goed om te onthouden voor een volgende keer.
Wat volgt is een verbindingsroute richting de Izoard, en ook de temperatuur loopt weer op dus rijd ik weer verder in mijn kevlar t-shirt.
Onderweg stop ik voor een broodje en even wat tijd uit het zadel, maar zoals gewoonlijk ga ik gewoon weer zitten op een bankje dus schiet mijn lijf er nog niets mee op.
Voor vele een bekend plaatje opweg naar boven op de Izoard
En helemaal boven, tussen de GS'en en Nederlanders met dikke buiken en flitsende t-shirts die maar in mijn beeld bleef dralen. (die uit een Volvo kwam overigens)
De afdaling volgt en via de hete hel van Briancon blijf ik gewoon door rijden, ik heb geen zin in die bende en drukte daar en ik blaf in 1 ruk door de Galibier op.
Geen rust voor mij en de Vespa want ik heb nog best wat kilometers te gaan vandaag, dus afstappen, foto maken, terug er op en weer door.
Tijdens de afdaling van de Galibier nog 1 selfie, nee ik had er best wel al meer gemaakt maar ik zal het plaatsen hier iets minderen.
Volgend in het rijtje is de Telegraphe, volgens mij kun je niet nar beneden zonder via die te rijden, voelt ook niet echt als een col maar goed ik kom er langs en volg het goede voorbeeld van iedereen daar en maak een foto van mijn motor met het col bordje er op.
Ik gas de Telegraphe af, en volg de D1006 parallel aan de snelweg een flink stuk richting het Oosten, door Lanslebourg-Mont-Cenis waar het weer de D902 is op weg naar Bonneval-sur-Arc.
The Road ahead is empty now, nee ik schaam me niet voor de muziek in mijn hoofd.
Grappig dorpje om te zien maar wel een erg hoog Efteling gehalte.
Hier nog wat rust
En hier totale hoogseizoen gekte
Gaaf door kijkje over Val d'Isere naar het Lac du Chevril
In Val d'Isere tank ik de Vepsa weer vol met 98 en koop een appel, een blikje cola en een banaan.
Krachtvoer voor de motorrijder.
Op weg het dorp uit haak ik aan achter een groep van 5 Spanjaarden op GS'en, ze rijden erg rustig wat ook door de drukte op de weg komt in het dorp.
Uiteindelijk halen we wat auto's en campers in maar blijft het toch hangen en gaat het mij als laatste man eigenlijk veel te langzaam.
Net na het Lac du Chevril komt er vanuit de weg vanaf het meer een Fransman op een Ducati aan gehaakt achter mij.
Die had het al helemaal snel bekeken en na 2 minuten ging het gas er voor hem op en haalt hij heel de bubs in.
Geholpen door de "afdaling" een de "extra" pk's pik ik meteen aan bij hem en samen blaffen we de helling af richting Bour-Saint-Maurice.
Ik zie hem regelmatig onder zijn oksels door in de spiegeltjes kijken.
Ik kan me dan alleen maar voorstellen dat hij verbaast is dat die stomme Vespa aan gehaakt is en op het elastiek blijft zitten.
In mijn spiegel zie ik ineens 2 van de Spanjaarden aanhaken en met zijn 4en gaat het met de stepjes aan de grond naar beneden.
In Bourg St. Maurice duik ik de super-u in en koop een usb kabeltje om mijn accupack op te laden en een handdoek..
En vervolgens steek ik de straat over naar camping Huttopia (??? Die naam ook echt)
We waren hier vorig jaar eind Augustus nog met de camper en toen was er plek zat, nu had ik het "laatste" plekje.
Ik bouw mijn kamp op in iets wat er uitziet als een safari park
en trek een koud wit biertje open
Wederom eet ik Pizza in een of ander tentje in het dorp en om half 10 lig ik al in bed en gaat het licht uit.
Wederom een lijstje:
Uurtje of half 9 vertrokken vanuit Jausiers rond 18:00 uur op de camping.
1 keer getankt
Totale afstand: 305 km
Col's: Parpallion, Izoard, Lautaret, Galibier, Telegraphe, Iseran
Temperaturen: niet onthouden
Smiles per galon: 9 out of 10
If you think you are too small to be effective, you have never been in the dark with a mosquito.