DraZ666 schreef op dinsdag 15 augustus 2017 @ 00:16:
He @
Bommes , die TomTom van jou, isdat nou wat in de bergen? Ik vond in de showroom dat ding een beetje langzaam aanvoelen. Dat is wat mij het meest irriteert bij die dingen, je heb een paar bochten combis en hij is de weg kwijt of het scherm blijft achter op de realiteit. En is hij nou echt volgelopen tijdens je laatste trip in de regen?
Tijdens het rijden is de snelheid van het ding okay.
Ja hij is volgelopen (lees hier onder) en als je gaat zoeken naar iets is hij zo ontzettend sloom.
Ik vind het 350 euro miskoop.
Dag 4 jonguh.
Na regen komt zonneschijn, en zo ook deze ochtend, er hangen nog wel wat wolken boven de bergen rondom Lanslebourgh Mont Cenis maar tijdens het ontbijtje zie ik de blauwe lucht al tevoorschijn komen.
Ik kap het ontbijtje naar binnen, constateer dat de Poolse serveerster nog steeds (of alweer) het zelfde jurkje aan heeft en ook nog steeds mij volledig negeert..
Ik haal de Vespa op uit de garagebox, rijd hem voor het hotel en begin mijn bagage er op vast te snoeren.
Even heb ik nog de goede hoop dat ik mijn TomTom kan gebruiken.
Helaas is 1 dag regen voorlopig de nekslag gebleken, ze weten wel een kwaliteitssysteem te maken daar bij TomTom..
Dus dan maar een route die ik uit mijn hoofd weet, de zelfde weg terug richting het zuiden/goede weer.
Het motortje loopt perfect maar de achterrem begon gisteren tijdens de laatste kilometers ook al beetje gek te doen.
Nu ook nog steeds dus, als of de blokken compleet verglaasd zijn en niet veel remkracht opleveren. Pas bij flink door remmen komt de voorrem er plotseling bij. (Gecombineerd systeem op de Vespa dus dat is vrij normaal).
Ik stop in het eerst volgende dorpje, gooi de bagage er af, zet een bak goed sterke koffie en begin te sleutelen.
Missie:
Achterwiel los zodat ik dat ver genoeg opzij kan draaien en ik de remklauw er uit/af kan halen.
Na een kwartiertje is het wiel los (5 stuks M8 inbusbouten) echter kan de klauw er nu echt nog niet uit.
Alles terug vast dan maar weer en even nadenken.
Blokken zijn pas hooguit 2 duizend km oud, ik heb best door geknepen in de rem (geen motor rem) maar tijdens die dag regen kunnen ze nooit zo oververhit geraakt zijn dat ze zo verglaasd zijn.
Daar moet iets anders aan de hand zijn.
Dus alles weer vast, bagage er op, relais van de ABS pomp er uit (zodat bij flink door knijpen niet plotseling de voorrem er ineens in hapt) en maar even door rijden misschien valt het kwartje zo wel.
En ja hoor.. na even rijden en soms wat harder door knijpen remt het goed achter.
Dus blokken moeten in orde zijn maar dan is het iets anders.
Ineens denk ik aan de remhendel, veel regen, smering foetsie?? misschien vreet daar iets op de rempomp..
Bij een bouwmarkt gestopt, busje vet gekocht en de boel eens goed ingespoten met smeerolie.
En ja hoor het remt weer zoals het hoort.. Relais terug voor de ABS pomp en mijn Italiaanse schone remt weer zoals het hoort.
Dus door, de Telegraphe terug op, boven stoppen voor de foto.
Precies zo een klote camper er voor..
Na de foto weer in het zadel, doel vandaag is Jausiers, terug naar camping Le Planet zodat ik morgen in 1 ruk terug via Cuneo naar "huis" kan.
En nu schijnt de zon dus pakken wat ik pakken kan.
Gisteren heb ik ondervonden waarom het hier zo
Groen is...
Ik rijd de Galibier op
En maak natuurlijk een selfie.
In mijn ooghoek zie ik een bekende.. een oud collega samen met zijn vrouw en zo een klote camper.
(we hebben er zelf ook 1...

)
We kletsen even wat, jij hier, wat leuk, Joep doei en de mazzel enz.
Ondertussen parkeert er een enorme Harley met NL kenteken recht achter mijn Vespa.
Ik maak wat foto's van het uitzicht en de Harley coureur spreekt me ineens aan.
Zelfde vraag als altijd:
Helemaal hier op dat ding??
Wijzend naar mijn Vespa, dus ik wijs naar zijn Harry en herhaal zijn vraag.
Het ijs is gebroken, we lullen wat, hij was de dag daarvoor ook compleet nat geregend en als een echte Harley rijder wel afgehaakt en 's middags al een hotel in gedoken.
Hij ging de zelfde richting op als ik, richting het zuiden en wilde die dag nog eigenlijk Nice halen, wat zelfs ik nog optimistisch vond.
Lang genoeg stil gestaan, ik rijd weer door, aan de zuidkant naar beneden en tussen de col en Briancon haal ik die oud collega luid toeterend in hun camper in. Zoals het hoort bij een inhaal verbod, een dubbele door getrokken streep en net voor een bocht.
Ik woon echt al weer te lang in Italië..
In Briancon duik ik een bakker in, zie al dit lekkers en koop een stokbrood... |(
De bakker en Briancon ontvlucht ik zo snel mogelijk. Het is nog drukker dan 2 dagen terug, ik rijd langs de meeste files een slalom tussen de auto's door.
Lang leve mijn kleine Vespa..
Op weg omhoog naar de Izoard stop ik voor mijn lunch een drankje
En een stokje Nutella
Het is vandaag erg druk op weg naar boven en onderweg moet ik flink wat mensen inhalen.
Wat met 22pk een iets van 250kg rijklaar (mij incluis) best een uitdaging kan zijn.
En dan gaat ook nog aan de voet van de beklimming mijn reserve lampje aan. De TomTom is nog steeds uitgeschakeld dus ik zie wel waar ik een tankstation tegen kom.
Ik rol weer terug naar beneden en houd de snelheid op max 80 om wat brandstof te sparen, het laatste streepje is namelijk net ook al verdwenen van het metertje. Echt leeg dus.
In Guillestre vind ik uit eindelijk de eerste pomp en er gaat iets van 8 liter in, dat is echt wel de max volgens het boekje.
Met een volle tank rijd ik de col de Vars op, voor de afwisseling niet zo hoog, maar wel een mooie col om te sturen.
Lange overzichtelijke bochten, soms wat leuke korte draaien. De snelheid gaat omhoog en ik zoek Rage against the machine op in mijn playlist.
Gas op die lolly.
Ja ik maak ook hier weer een selfie
Aan de zuid kant zak ik af en stop pas weer in Jausiers, wat niet eens zo heel ver weg blijkt te zijn.
Terwijl ik de oprit van de camping opdraai loopt de eigenaar er net van af.
Helaas heeft hij geen plek meer voor me..
Wat nu, het is pas 4 uur en ik kan nog wel ff door vandaag. Navi doet het nog niet en internet laat me ook even in de steek.
Ik meen me te herinneren dat over de col de Bonette ergens voor Isola nog wat campings waren/zijn.
Een raket er in en ik krijg de Vespa niet meer gestart.. Killswitch..
Jaja
Ondertussen bekend terrein dus ik stop wat minder vaak voor een foto.
Ergens voor Isola zie ik wat campings maar de rest van het dorpje waar ze in/bij liggen is maar een dooie bedoeling.
Ik stop langs de kant van de weg en pak wat te drinken doe een plasje en overweeg mijn opties.
Ik wil eigenlijk wel weer terug naar Italië, en via Isola kan ik een of andere pas over steken richting Cuneo.
Daar in de buurt ken ik een leuke camping met een paar goede restaurantjes in de buurt.
Ik Google de camping site, bel ze op en in mijn beste Italiaans vraag ik of er plek is voor mij en mijn kleine tentje.
Gelukkig is dat er, ik eet nog wat prins koekjes en stap weer op, de TomTom werkt ondertussen net genoeg mee dat ik de camping in kan geven en op "rijd" kan klikken.
Half 7 is de verwachte aankomsttijd, dus wederom gas er op.
Wat uiteindelijk volgt is een van de mooiste col's van heel de trip tot dan aan toe.
Van Isola naar Isola2000 en dan door naar Vinadio in Italië.
Wat een asfalt, bochtjes en uitzichten..

Dit is mijn nieuwe favoriet en heeft daarmee de col de Turini van de troon gestoten.
Col de la Lombarde, wat een geweldige rit, aanrader
Aan de noordkant haak ik op de provinciale weg aan bij een Italiaan op een grote GSA vol met koffers. Hij trekt zich niet heel veel aan van de max snelheid en ik doe alsof ik gek ben en blijf lekker volgen.
Om half 7 stipt rijd ik camping Il Melo in Peveragno op, samen met de laatste col een aanrader voor als je in deze hoek bent.
Ik bouw mij kampje op op de helaas niet echt heel erg rechte plekjes.
En heb contact/overleg met mijn vrouw. Ze stelt voor dat ik er nog één dag achteraan plak en zo is het dus ineens niet mijn laatste dag onderweg geweest vandaag maar kan ik nog weer een route voor morgen gaan verzinnen. (met een kapotte tomtom..

)
You only had one job
Ik zoek mijn favoriete restaurantje weer op, bestel maar weer een pizza en eindig met een goed toetje.
Op weg terug ben ik wat teut van het flesje Arneis maar weet toch nog een foto te maken.
Morgen nog een dag sturen, in mijn hoofd ontstaat al een plan voor de route, ik ben vlak bij Col di Tenda en ga denk ik nu eindelijk eens mijn kans grijpen ..
Vandaag:
Vertrokken uit Lanslebourgh Mont Cenis
350 km totaal, 1 keer getankt
Half 9 vertrokken 18:30 uur aangekomen.
Passen: Telegraphe, Galibier, Izoard, Vars, Bonette en de Lombarde.
[
Voor 8% gewijzigd door
Bommes op 15-08-2017 11:57
]
If you think you are too small to be effective, you have never been in the dark with a mosquito.