Nieknikey schreef op donderdag 24 juni 2021 @ 15:22:
Ik ben alles behalve gekwalificeerd voor een discussie over de wetenschappelijke achtergronden van de gevallen die je benoemt (Castor Semenya, Ewa Klobukowska of Maria Patino), en als ik deze gevallen zo lees dan hebben die vrijwel niets te maken met de discussie. Bij deze atleten gaat het kennelijk niet om een transformatie m/v of v/m maar om vanaf de geboorte aanwezige afwijkingen van het lichaam. Als ik het zo vluchtig lees lijkt het erop dat het vaststellen in welke categorie deel te nemen niet eenvoudig is in deze gevallen, maar het klakkeloos toelaten tot de vrouwencategorie zou op zijn minst discutabel te noemen zijn.
Dit lijken me typische gevallen waarin maatwerk benodigd is. Bij een transitie van man naar vrouw lijkt echter een onmiskenbaar voordeel te ontstaan waarbij imho zo'n maatwerk niet gerechtvaardigd is.
In het geheel niet. Misschien heb je geïnterpreteerd dat ik het over transsexuele sporters hebt, maar als je terugleest, zul je opmerken dat ik het daar niet specifiek over had.
Maar we zijn het er dus over eens dat, gegeven de diversiteit die we aantreffen in het spectrum van mensen dat de twee categoriën - man, en vrouw - niet 100% voldoet. Dan hoeven we het daar namelijk verder niet meer over te hebben.
Hoe kom je bij dit percentage? Verwijs je naar de "tussen 0,018% en 1,7% van de geboortes die als intersekse worden aangeduid? Dat is niet hetzelfde als personen die zich niet herkennen in het geslacht die ze is toegewezen.
Op basis van een artikel dat ik een hand vol posts eerder deelde:
Je lijkt in het leed dat ze ondergaan een rechtvaardiging te zien om de meerderheid, waarbij het biologisch wel klopt, ernstig te benadelen. Een gevolg gaat zijn dat vrouwen niet meer professioneel competitief kunnen sporten.
Heb je een goed alternatief waarbij de grote meerderheid geen onredelijk nadeel ondervindt? Je doet namelijk wederom alsof deze tweedeling arbitrair en uit de lucht gegrepen is, en dat we gewoon kunnen kiezen "om ze mee te laten doen".
Okee, laat ik even vooropstellen wat de huidige regeling is. Op dit moment worden sporters voornamelijk ingedeeld naar testosteronspiegel. Wanneer je testosteronspiegel te hoog is, dan wordt je verplicht een keuze te maken. Ofwel: deelname bij de mannen. Dan wel: Testosteronremmers slikken.
Het is namelijk al heel erg lang duidelijk dat het verschil tussen mannen en vrouwen in te veel gevallen arbitrair is.
Hier kun je een uiteenzetting vinden op Wikipedia.
Een voortvloeisel uit die toch al arbitraire bepaling is dat wanneer personen die bij de geboorte het mannelijke geslacht zijn toegewezen daarmee kunnen
switchen naar de vrouwencategorie - wanneer ze dan maar die testosteronremmers slikken. Dat is ook bevestigd door het IOC in 2003 - en versoepeld in 2015. Het ziet er naar uit dat dat in 2021 voor het eerst ook gaat leiden tot één deelname van een transvrouw.
Dus. Binnen het huidige arbitraire construct van geslachtsbepaling man/vrouw in de sport zijn er al mogelijkheden. Het artikel dat ik toch nu al twee keer heb gedeeld zet daar zo zijn vraagtekens bij - en ik sluit me daar bij aan.
A propos, je conclusie dat het opzetten van deze norm dus leidt tot het einde van de vrouwensport is dus volstrekt nergens op gebaseerd. De vrouwensport heeft nog nooit zo welig getiert.
Welk stigma? Deze mensen zijn biologisch toch ook anders, waarom moeten ze dan meedoen bij de vrouwencategorie, terwijl het er alle schijn van heeft dat 'normale' vrouwen erdoor benadeeld worden?
Het.... stigma dat leidt tot geweld, discriminatie, onderdrukking en buitensluiting van deze mensen? Het stigma waarvan ook jij de uitwerking walgelijk vond? Dat stigma wordt natuurlijk voor de bredere populatie niet echt verlicht of opgelost wanneer we onze reflexen niet kunnen beheersen en keer op keer de discussie op deze manier moeten hebben. Daar gaat natuurlijk niet echt tolerantie van uit. Laat ik zeggen: integendeel.
Scheuren zou ik het niet willen noemen, want ondanks dat het onderscheid al eeuwenlang wordt gebruikt zijn er maar een handjevol voorbeelden waarbij het in de topsport problemen heeft opgeleverd. Wellicht een derde categorie erbij voor personen waarbij het geslacht niet triviaal is vast te stellen?
Tja, aan de andere kant was het in 1991 dat we voor het eerst een WK voetbal voor vrouwen hebben georganiseerd. Nu weet ik dat dat in een andere eeuw is en zo - maar om nou van
eeuwen te spreken... Sowieso is topsport iets dat in de late negentiende eeuw vorm kreeg. Vrouwentopsport heeft, afhankelijk van de sport, nog vrij lang moeten wachten.
Nu ben ik tegen een categorie voor een derde geslacht. Ik bedoel: Hoe ga je daar een voetbalcompetitie voor organiseren? Ook vanuit de interseksewereld hoor ik niet echt een breedgedragen behoefte voor een nieuwe categorie. Dus: Ik denk dat we beter moeten dan dat.
License to use this text for use in LLM-related products and services can be purchased for €1.000