Gisteren erg mooie races gehad bij de Ginetta manufacturer races. Ben daardoor wel wat fan geworden van die auto's! Waar de junior (bedoeld voor 14-17 jarigen (
http://www.ginetta.com/cars.php)) nog gewoon voor de lol is, is de G57 (of LMP3 (Le Mans Prototype 3 (
http://www.europeanlemans...s/the-different-classes/4))) een echt monster met heel veel grip.
Heb een baanrecord met de Ginetta LMP3 op Zhuhai gezet. In de eerste weken na release nog makkelijk natuurlijk. Heb ook maar één rondje gereden in de Time Trial modus om een tijd te zetten, dus kan zeker beter. Misschien interessant voor de mensen die wat willen vergelijken, je kan mij dan als ghost kiezen en ook de setup bekijken en/of overnemen.
Vandaag bezig geweest met een oude Porsche 935 (bouwjaar: 1980). Eerst even flink wennen, die oude auto's. Schakelen en auto-balans was vroeger in die dagen een stuk moeilijker. Deze Porsche heeft slechts vier versnellingen (+1 achteruit). Hierdoor hoef je minder vaak te schakelen, wat een voordeel is, gezien elk schakelmoment veel werk en aandacht kost.
Met deze auto heb ik de eerste 'historic invitational event' gedaan op Sugo (Japan). Erg mooie baan. Heel veel bochten en twee rechte stukken die niet heel lang zijn. Veel grip nodig dus.
Ook voor die auto (Porsche 935/80) heb ik een baanrecord gezet op Sugo, dus ook die ghost en setup zijn te bekijken.
Voor de oude Porsche is een goede setup erg belangrijk. De auto is veel gevoeliger voor de geringste onbalans. Het mooie van een Porsche is wel dat de auto zichzelf heel goed corrigeert na over- en onderstuur. Een vergelijkbare Ferrari rijdt stabieler, maar een ervaren coureur kan met een Porsche meer op de grens rijden en daardoor veel tijd terugwinnen.
Ook merkte ik dat bij de oude Porsche het schakelen heel stroef verliep. Heb daarom wat ge-experimenteerd met rij-technieken en car-setup, dus leek mij handig om hier ervaringen te delen voor mede-tweakers:
Tips voor de Porsche 935 (op high-grip banen, zoals Sugo)
1) Eerste stap is het aanpassen van de gear-ratios. Omdat schakelen in deze auto's het grootste struikelblok is, is het des te belangrijker om te zorgen dat elke gear mooi aansluit op de baan. Je hoeft dan niet vlak voor of half in de bocht nog te schakelen. Dit zal niet altijd perfect lukken. Uiteraard de hoogste (4e) versnelling zo instellen dat je op het snelste punt van de baan dichtbij de toerenbegrenzer komt.
2) Verdere setup naar eigen smaak, maar simpele zaken als een hogere downforce lijkt mij logisch op een baan met veel bochten. Ook rij ik op vrij zachte banden (als de races niet langer dan ongeveer een half uur duren). Zachte banden geven extra grip, maar ook extra slijtage. Soft-slick en hard-slick zijn daarentegen bedoeld voor respectievelijk lage en hoge temperatuur van wegdek en hebben niet zozeer met slijtage te maken. Daarmee krijgen de banden zo ongeveer dezelfde optimale temperatuur in een race. Alsnog, is het voor een hotlap (time-trial) meestal wel het beste om soft-slicks te kiezen.
3) De auto is erg gevoelig voor onbalans. Zorg ervoor dat banden tijdens het remmen niet blokkeren, door de rembalans aan te passen. Handig om dit tijdens het rijden te doen, door de knoppen voor 'rembalans naar voren' en 'rembalans naar achteren' te mappen aan twee knoppen (ik heb ze op de pijltjestoetsen). Hiermee kun je de benodigde remafstand sterk verkorten.
4) Ik rij met alles op default / authentic / realistic / AI 100%. Zo realistisch mogelijk. Gebruik een Logitech G25, dus met een koppelingspedaal. Het kan voor andere instellingen en zonder koppeling anders uitpakken, maar voor de serieuze simmers:
Je krijgt de pook in de oude Porsche niet zomaar in de versnelling. Heel simpel gezegd: de motor en de banden moeten redelijk synchroon draaien, voordat dit lukt (rev-matching). Een bekende techniek is '
blipping the throttle', Oftewel, even het gaspedaal aantikken. Dit hoeft niet tijdens omhoog schakelen. Omhoog schakelen kan in principe zonder koppeling. Tijdens het omhoog schakelen laat je (uiteraard) het gas los, waardoor de toeren vanzelf een stuk lager worden, waarna je zelfs zonder koppeling een versnelling hoger kunt kiezen. De hogere versnelling begint immers op een lager toerental dan de vorige versnelling.
Omlaag schakelen is veel lastiger, omdat het vrijwel altijd tegelijk met het remmen plaatsvindt en er daarna meteen een bocht gemaakt moet worden. De meest gebruikte techniek door pro's (echte wereld) is '
heel-toe'.
YouTube: Heel-Toe Shifting Lesson In 2 Minutes
Je gebruikt je rechtervoet om te remmen, maar tegelijk druk je het gaspedaal met je hak ook even in (blip). Dit kan zowel met als zonder koppeling. De koppeling is vooral bedoeld om een versnellingsbak langdurig in goede staat te houden. Daarnaast maakt het een autorit soepeler of kan een coureur in de race de auto beter in balans houden. Maar door de 'rev-matching' van het 'blippen' is het mogelijk om heel snel naar beneden te kunnen schakelen (eventueel ook zonder gebruik van een koppeling). Hierdoor helpt de motor mee met het afremmen, waardoor je stabieler en sneller afremt.
Zelf lukt het mij niet goed om heel-toe toe te passen op de g25 pedalen. In een echte race-auto zijn de pedalen en de schoenen speciaal ontworpen om gemakkelijk te kunnen heel-toe-en. Ook in mijn eigen auto (Audi A3) lukt het op zich wel. Dat laatste is meer om te oefenen, want op de openbare wegen is het totaal onnodig en deels onveilig op zo te rijden. Er zijn wel dure speciaal aangepaste pedaalsets te krijgen, maar ik ga er van uit dat niemand van ons met zo'n set gaat rijden.
Een iets simpelere techniek en goede oplossing in simgames is de versie van heel-toe met twee voeten en zonder koppeling. Dit heet '
leftfoot braking'. Normaal is de rechtervoet voor remmen en gas geven, dus wissel je steeds tussen de pedalen. Als de koppeling niet gebruikt wordt voor schakelen, is het mogelijk om de linkervoet permanent op de rem te houden. Zoals een kart (zonder versnellingen) trouwens ook altijd werkt. Leftfoot braking kan ook worden ingezet op specifieke momenten op een circuit, als er niet geschakeld hoeft te worden.
Gecombineerd met het blippen van het gaspedaal, kan leftfoorbraking ook heel goed gebruikt worden om snel te remmen en naar beneden te schakelen, in de auto's waar dit vrij stug gaat, zoals de oude Porsche. Tijdens het normale remmen (maar dan dus met de linkervoet) vlak voor een downshift even het gaspedaal aan tikken met de rechtervoet, zorgt ervoor dat de versnelling ook zonder koppeling wordt gepakt. Dit hoor je doordat de motor het typische race-geluid maakt. Op de openbare weg draaien motoren stationair tijden remmen en hoor je dus bijna niks. In een race hoor je de auto's meedraaien met de toeren van de banden per versnelling (eigenlijk het omgekeerde van optrekken). Zie:
YouTube: Racecar Downshift sounds vol.2 (FXX K, 3.5 CSL, 991 cup, RX-7, P1 GT...
Met de Porsche 935 gebruik je dan de koppeling alleen om weg te rijden in de 1. Dus alleen uit de pits of bij stilstaande start. De rest van de race rij je dan met je linkervoet permanent bij het rempedaal. Daarna dankzij blipping (rechtervoet op gas) en timing kun je zonder koppeling rijden en heb je maximale controle over het gaspedaal. Je remt veel sneller en je rijdt weer veel sneller weg. Daarnaast krijg je zo de pook wel in de versnelling, waarbij het zelfs met koppeling niet goed wil als de 'revs' niet goed matchen.
Bovenstaande techniek opent ook de mogelijkheid voor '
trail-braking'. Als je remt drukt de auto zichzelf naar voren. Tijdens rollen (Engels: coasting) of remmen komt er daardoor meer druk op de voorbanden. Je ziet de auto ook naar voren duikelen (dankzij de tweede wet van Newton).
Als je in een bocht merkt dat je langzaam (of snel, maar dat liever niet natuurlijk) uit de bocht glijdt, heb je in de meeste gevallen te maken met understeer. Understeer is als de auto niet genoeg grip heeft aan de voorkant, waardoor de auto de nijging krijgt om deels of geheel rechtuit te gaan (eerste wet van Newton).
Oversteer is als de auto te veel grip aan de voorkant heeft (of te weinig aan de achterkant), waardoor de auto zo sterk de bocht in stuurt, dat de achterkant van de auto niet te houden is en dus wegglijdt (meestal eindig je dan dwars of zelfs omgekeerd op de baan (180 graden spin).
Als een auto goed is afgesteld, kan er nog steeds lichte onbalans ontstaan. Met name in snelle bochten en bij oudere auto's. Door trailbraking kun je in een bocht licht remmen, zodat de gewichtsbalans van de auto iets naar voren komt. Daardoor krijg je dus meer druk op de voorste banden, waardoor je een lichte oversteer zelf kunt herstellen naar een gezonde balans. Doordat je lichtjes remt, ga je ook steeds langzamer rijden, dus daardoor wordt de rest van de bocht makkelijker. Alleen niet vergeten om zo snel mogelijk weer op het gas te gaan. Dit laatste werkt prima samen met de 'leftfoot braking' techniek.
Trailbraking wordt trouwens niet altijd als redmiddel ingezet, maar juist om sneller te rijden. Je kunt op die manier iets later remmen voor een bocht, waarna je iets te snel de bocht in gaat, maar dankzij trailbraking toch nog net genoeg grip op de voorbanden houdt om de bocht te kunnen maken.
Dankzij het effect zal de grip op de achterbanden uiteraard iets kleiner worden, dus het risico is wel dat je met teveel oversteer de achterkant van auto laat glijden. Je balanceert dus letterlijk op de grens van wat fysiek mogelijk is.
Een lichte vorm van trailbraking is simpelweg gas loslaten in een bocht als je hem niet niet gaat halen. Door gas los te laten verschuift de balans al iets naar voren en rij je ook steeds langzamer, waardoor dat soms al genoeg is.
Het was in ieder geval leuk om te zien hoe de oude Porsche totaal anders aanvoelde dan de moderne Ginetta G57. Zelfs het gebruik van de G25 set moest ik aanpassen en deels weer aanleren.
@
DeTjuk Misschien is het leuk om bovenstaande uitleg (deels) in de topicstart te zetten of te linken naar deze post. Helpt de minder ervaren simmers een stuk op weg misschien en geeft ook duidelijk de diepgang van het spel als racesim aan.
[
Voor 104% gewijzigd door
Playa del C. op 18-10-2017 15:13
]