Ervaringsdeskundige hier...
Ik heb een paar jaar (tot vorig jaar) gewerkt als workshop-docent op meerdere VMBO-scholen.
Daarbij gaf ik les aan de jeugd van tegenwoordig om ze te laten zien hoe je met je eigen telefoon leuke filmpjes kon schieten, die ze vervolgens onder mijn begeleiding konden editen en publiceren.
Idee was om iets creatiefs te doen (gadver, kut! creatief haten wij!!! alsdus de jeugd) en het toch dicht bij ze te houden, zodat het nog enigszins positief werd ervaren.
Aan het begin van de les gaf ik ze dus de opdracht; pak je eigen telefoon, ga naar buiten en schiet een x-aantal foto's, gebaseerd op de storyline / het storyboard dat je de vorige les met je eigen groepje hebt bedacht.
...die opdracht werd al flink argwanend opgenomen door ze, maar na flink sputteren, mopperen (en schelden) gingen ze toch naar buiten (het leek mij wel leuk, dat je tijdens de les gewoon naar buiten mocht, foto's schieten op het schoolplein / parkje / supermarkt, maar goed...).
Na een half uur kwamen ze terug, het klaslokaal in... en moesten hun foto's van hun mobiel naar de pc waarop ik ze met hun zou editen.
Dat ging via bluetooth, omdat iPhones een crime waren om aan te sluiten aan die pc... en wat denk je?
NIEMAND wilde zijn / haar bluetooth verbinding delen met de centrale klas-pc, omdat ze als de dood waren dat er ook maar íets anders dan die foto's gedeeld zouden worden.
Tegelijk mocht ik op geen enkele manier helpen om hun bluetooth aan te zetten, of desnoods een usb-kabeltje aan te sluiten; het was alsof ik nog eerder hun edele delen kon aanraken, dan hun eigen telefoon.
De telefoon is extreem privé bij de jeugd, niemand - en dan echt niemand, mag daar aankomen, behalve zijzelf.
Dus no way dat leerlingen hun telefoon gaan inzetten voor school / werk / etc... het is 100% privé wat daarop gebeurd en dat willen ze graag zou houden (dat ze vervolgens alles op Facebook flikkeren, is weer wat anders)...