Brent schreef op maandag 7 januari 2019 @ 13:15:
[...]
Let's!
Ik denk dat het erom gaat het topic iets makkelijker in te stappen te maken. Daar kan ik me namelijk iets bij voorstellen. Wat sommigen met muren van tekst doen, doen andere met forse postcounts waar wmb dezelfde uitdaging bestaat (welk deel heb ik nog niet gelezen). Kwa discussie vind ik het overigens vrij aardig gaan, dat gaat prima over en weer. Er is veel meta (en daar bedoel ik geen wetenschap mee, maar publiek aanspreken van personen). Dat is wmb de grootste stoorzender, en leid af. Misschien dat er zero tolerance kan komen op persoonlijke aanspreken (met dien verstande dat je gewoon een DM stuurt).
Wat mij opvalt is dat te veel daarvan een spreekwoordelijke loopgraaf is van weg rennen met of op basis van beeld. Er worden mensen aangesproken op basis van beeld, en met herhaling wordt daarbij iets uitgesproken wat er niet gezegd is. Soms ook erger, er wordt een tegenstelling neergezet op basis van wat niet eens gezegd is geworden. Zelfs het feedback topic is daar geen uitzondering in, zo bleek.
Mijn idee is dat je elkaar daar prima op kunt aanspreken. Mensen doen dat onderling ook, en ondertussen gaat de discussie gewoon verder, en omdat er gecorrigeerd kan worden voorkomt het dat anderen, veelal passieve deelnemers, het topic nemen op basis van beeld en indruk.
Als dat een kwestie is van interpretatie, zoals het inschatten van wat iemand bedoeld, dat kan prima in het topic worden uitgesproken, en als het te breed of ver gaat is er altijd de weg van de DM om even de hoofden bij elkaar te steken. Het komt helaas ook voor dat het geen dergelijke kwestie is, maar dat er gewoon - maar aantoonbaar - een creatief loopje genomen wordt.
Wat is aanspreken? Elkaar corrigeren? Mijns inziens is dat iets anders. Wel valt op dat er door gebruikers die anderen als vervuilend zien bij dat soort situaties reageren alsof de correctie een ad hominem is. Dat is pijnlijk.
Is aanspreken dan het zoeken naar persoonlijk perspectief? Als dat zo is, dan helpen de stellingnames van tegenstelling en de doosjes absoluut niet. Dan is er toch sprake van een verschil tussen wat mensen claimen te willen, en wat ze willen zien - misschien een kwestie van zelfbevestiging eigen perspectief.
Bijkomende complicatie is dat men verschillen in elkaars benaderingen zal komen te accepteren. De persoon die met en voor standpunt komt zal een ander misschien vragen naar persoonlijk perspectief, wat wel verbonden is met wat een fundamenteel andere benadering kan zijn. Bijvoorbeeld, deelnemen voor verkenning en niet voor standpunt, om maar iets te noemen. Dan volgt verwarring, en maar al te snel de ander wegzetten als moreel minder. Aanspreken wordt dan afwijzen.
Er is inderdaad veel meta in de zin van persoonlijk aanspreken, maar met - zo is mijn ervaring - de verduidelijking "aanspreken van persoon voor associatie met symbool". Mij stoort dit. Soms heb ik het idee dat je gewoon jezelf niet mag zijn. Dat je persé in tegenstelling moet zitten die volgt op het geassocieerd worden als hetzelfde - compleet met eventuele connotaties - als label X. Dat je enkel mag deelnemen zolang je je houdt aan het draaiboek van een ander zonder inzicht te hebben in de triggers daarvan.
In het verleden ging dat wel eens heen en weer in relatie tot politieke hoeken. Tegenwoordig heb ik meer de indruk dat het eenrichtingsverkeer geworden is. Dat kan prima een gevolg zijn van gewoon afname van deelname van een specifieke hoek. Het is iets wat ik wel zie als risico voor echokamer.
Dan is er een groep die 'normaal' wil kunnen discussiëren. Dat vind ik lastig, want zoals je al opmerkte, ik trek dan snel de conclusie dat het niveau daalt, en dat wil ik zeker niet. Overigens vind ik mezelf ook zeer gewoon en vind ik dat ik als gewone man ook mee moet kunnen doen. Zo'n beetje iedereen hier nu in deze discussie heb ik op minstens 1 punt in het verleden zien klagen over flyby posters, en met een lagere drempel lijkt mij dat dat probleem groter wordt. Misschien is men het vergeten: ook daar is nogal wat tijd en energie aan verloren gegaan. Ik weet dus niet hoe laagdrempelig te vertalen is naar iets meer vers bloed maar evengoed minstens het niveau dat we nu hebben (ik denk dat wij daarom toch hier komen).
Raak je nu een beetje aan "consequence of succes"? Het idee van hogere drempels en patronen van interactie van genestelde deelnemers met wat een eerste keer of fly by actief deelneemt als incidenteel of initieel gebruiker?
Dat is - zo denk ik - absoluut wel een factor, geweest. Ik denk dan met name aan periodes van campagne of verkiezing. Interacties waren dan wel eens vrij reflexief, zeker in richting van mensen die voorbij kwamen zonder de cumulatieve opbouw van wat de genestelde gebruikers al hadden.
janvanduschoten schreef op maandag 7 januari 2019 @ 13:27:
Laagdrempelig is wmb posten in normale bewoording en duidelijke zinnen. Als je bij voorbeeld 2000 woorden nodig hebt om je punt te maken dan moet je je afvragen of je wel helemaal to the point bent (hint, > nee, dat ben je niet).
En sta gewoon open voor een discussie.
Interessant dat je die brug neerzet. Als je niet à la Twitter communiceert dan sta je niet open voor discussie
Ja, ik drijf het even op de spits, maar het was wel een moment van "oh, hoe iets overkomt kan verschillen bij verschillende mensen".
Brent schreef op maandag 7 januari 2019 @ 13:41:
[...]
Ik denk dat je verwoordt wat ik me nog niet realiseerde: dat ik het meestal niet zo interessant vind wanneer iemand met een standpunt binnen komt stormen en verwacht dat de komende 10 minuten/posts daarover de vrij voorspelbare heen en weer komt (a la een actualiteitenprogramma) en daarna we verder gaan. Ik snap dat voor sommigen dat wel de moeite waard is, maar dan is dat ook meer een cafe topic dan een achtergronden topic (waar ik AWM mee associeer).
Het is iets wat mij verduidelijkt werd via DM gesprekken, nota bene. Lang heb ook ik er niet bij stil gestaan dat mensen niet voor de verkenning hoeven te komen, maar gewoon voor of vanuit een standpunt. Het zal aan mij liggen, maar voor mij was dat toen een eye-opener.
Het raakt wel, als we er eventjes over nadenken, aan de essentie van deze hele "meer of minder vervuiling" discussie.
Om het scherp te stellen: die discussie komt neer op het enkel wensen te zien van eigen benadering. Het komt neer op het enkel ruimte geven aan de spreekwoordelijke ander voor benadering conform eigen draaiboek, zonder ruimte voor wat de ander zelf aan benadering - of perspectief - heeft.
Voordat je het opmerkt, ja ik ben mij er van bewust dat ik het nu wel heel erg scherp stel. Als ik echter nuchter naar de interacties en het patroon van escalaties kijk, dan valt mij op dat er sprake is van een reflex van afwijzen wat anders is. Dit treft mij als iets wat verontrustend is.
[...]
Misschien is dit een kwestie van experimenteren. Werkt het niet, topic kan zo weer dicht
[...]
Nou, dat gaat over directe aanvallen. Ik bedoel ook dat publiek aanspreken op persoonlijke stijl (dat is niet per se een persoonlijke aanval) vziz niet echt leidt tot wijziging van gedrag, wel tot een berg posts die je best kunt overslaan. Als extra punt in de postwaarschuwing (voor stijlopmerkingen: spreek persoon per DM aan) en ipv meedoen in de discussie mensen erop wijzen dat dit toch echt beter even onderling kan misschien tot minder van zulke posts leiden. Dan blijft het topic zelf beter bij de inhoud.
Rest wel het aandachtspunt van kunnen corrigeren op wegrennen met wat aantoonbaar niet gezegd is geworden, of erger. Is correctie "aanspreken"? De complicatie hier is een kwestie van opbouw beeld / indruk, mijns inziens moet in dergelijke gevallen er in het topic gecorrigeerd kunnen worden, anders staan we negatieve ruimte toe voor wat al snel heel dicht in de buurt komt van het presenteren van de ander als iets wat niet gefundeerd is. En dan heeft nogal potentieel van impact op zowel actieve als passieve gebruiker naarmate het topic verder gaat.
Moderatie loopt daar wel eens achteraan. Moeilijke opdracht, men kan enkel bewegen op basis van meldingen, is het aan moderatie om terug te lopen in het topic en te gaan factchecken? Probleem is wel, zo krijg je heel makkelijk een dynamiek waar de drempel laag ligt om een correctie weggezet te krijgen als ad hominem. Terwijl het dat niet is, terwijl eigenlijk de methodiek van creatief wegrennen voor beeld de ad hominem is.
Moeilijk. Maar als we het over patronen van deelname actief/passief hebben, dan wordt vaak gewezen op aanspreken en ad hominem, zoals moderatie het noemt, als factor van beperking deelname in topic. Wel dus iets om te wegen.
[...]
Hoe zorg je ervoor dat deze vuistregel niet ten koste gaat van subtiliteit (die in een argument er gewoon kan zijn) en daadwerkelijk allemaal wat toevoegen? Hoe voorkom je de granaatgevechten die je op twitter maar al te vaak ziet die je imho prima kunt wijden aan het feit dat mensen niet uitgenodigd worden tot uitweiden en dus ook niet tot iets beter nadenken?
Dat kan dus niet. Er moet ruimte zijn voor verschillende benaderingen en perspectieven. Anders heb je geen discussie, maar op zijn best een podium.
Misschien ben ik nu even bot, maar als we die ruimte niet willen laten, dan kunnen we net zo goed de aanwezige overige kaders weghalen die topics hier maken tot wat ze zijn: meer dan gewoon een forum, meer dan meningen, anders dan spuien, anders dan echokamers.
Overdrijven is ook een kunst. Daarbij, AWM is anders dan andere secties. De onderwerpen zijn niet eens vergelijkbaar, een technische discussie over een processor is iets fundamenteel anders dan een discussie over effecten van klimaatbeleid. Schaal, raakvlak, impact, afstand, abstractie - ga zo door.
Als je alles arbitrair wil benaderen, prima, maar dan heb je dus geen AWM. Dan heb je een stuk forum à la GeenStijl. Klaarblijkelijk wenst T.net iets anders, en klaarblijkelijk heeft men daar over jaren heen voor aan de weg getimmerd.
AWM is in opvallend veel opzichten een soort van microkosmos, een menselijke dynamiek. Geen technische of technologische. Dat maakt het fundamenteel anders. Je kan proberen het te reduceren, maar dan ga je voorbij aan de essentie.
Ook het gebruik van Latijns voegt niets toe, "ad hominem" bijvoorbeeld betekend gewoon "op de man reageren". Klinkt interessanter, maar als iemand wil aansluiten in een topic is het wel fijn dat niet alles door Google moet worden gehaald om er een begrijpelijk verhaal van te kunnen maken.
Gebruik gewoon begrijpelijke taal en sta open voor een discussie

Dan mag je moderatie daar op aanspreken. De term komt immers daar vandaan.
Daarbij, draai de spies eens om? De gebruiker met eerste PC die tegen een probleem aanloopt, hulp vraagt en vervolgens allerlei nieuwe terminologie en verwijzingen over zich heen gestort krijgt? Oh jee, gecompliceerd, onbekend, zou ik het even opzoeken of gewoon in het gesprek zeggen "dat begrijp ik niet, kun je met het even uitleggen". Opmerkelijk, mensen doen dat ook gewoon.
Van mug naar olifant, daar zit ook een keuze. De valstrik van jargon komt ook nog eens over tafel.
[
Voor 4% gewijzigd door
Virtuozzo op 07-01-2019 14:19
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.