Virtuozzo schreef op maandag 13 maart 2017 @ 02:05:
Om maar even advocaat van de duivel te spelen
beetje onvolledige knip van mij.
[...]
Dat is mogelijk, politiek gedrag is immers afgeleide van gedrag binnen en van het sociaal-economisch geheel. Maar dat is nog steeds zowel burger als bedrijf. De burger participeert nauwelijks, bedrijf wel. Ik heb het wel eens eerder gehad over die weegschaal van partijpolitieke besluitvorming? Er wordt slechts aan één kant stenen in één schaal gelegd. Als er al verandering zou komen, dan hebben we het over trendontwikkeling. Vooralsnog zie ik daar geen teken van.
Stem verstandiger, controleer het beeld, toets de marketing. Denk na over effecten. Ben realistisch, vergeet niet dat politici mensen zijn, en dat partijen zich ook als mensen gedragen.
[...]
Ik wil wel opmerken, het blijft menselijk gedrag. Het gros van ons bestel en samenleving is uit de interactie gestapt, en vervolgens verder er van weg gevallen.
[...]
Het drama eigen risico. Ik blijf dat frappant vinden. Zeker nu de nieuwe generatie huisartsen opgeleid met curricula grotendeels opgesteld door adviesfuncties vanuit zorgverzekeraars lustig bezig is om jan en alleman zonder veel diagnostiek in te sturen naar een SEH of medische specialisaties. Als we ons al blind willen staren op zorg als een kostenmodel (wat aan de kant van de verzekeraars juist niet zo is) dan zou moeten opvallen dat het eigen risico en de kosten zonder verwijzing juist een interessante correlatie waren aan het scheppen voor kostenbeheersing.
Dat er mensen door de mazen vielen, dat klopt - maar ik vraag me wel af of dat niet veel meer een probleem is van signaleren, en andere domeinen van beleid en discussie als kredietafhankelijkheden, drama's van toeslagen, schuldsanering en zo meer. We mogen niet vergeten dat Nederland een land is waar je bij uitstek dubbel zo hard en dubbel zo snel nog eens harder gestraft wordt als je buiten het vereiste stramien valt.
Ik heb de statistieken gezien van zorgvraag en zorgmijders, mij viel behoorlijk op dat over vrijwel de gehele linie er een duidelijke lijn was van primaire financiële problematiek met het gros daarvan de voeten in de aarde van schulden en de structuren die we kennen om die "op te lossen".
Ik sprak recent met een Internist, getrouwd met een RA werkzaam voor een andere maatschap dan de zijne, die was er verdrietig over, maar ook vrij simpel. Hij zag de toename van kosten vanuit de frappante trend van verwijzingen jonge huisartsen, hij zag de trend van vermijden zorg, maar hij merkte ook op dat als we een iets ander systeem hadden voor sancties problematiek dat een heel stuk makkelijker was aan te pakken. En hij schuwde niet voor het verwijzen naar effecten van inkomstenmodellen en flexibilisering.
In veel opzichten vraag ik me bij het onderwerp af of we niet collectief weer eens naar het verkeerde zitten te kijken. Nu heb ik zitten puzzelen in de onderzoeken en studies aangevraagd door partijen, sommige ook zelf uitbesteed of her en der zelf uitgevoerd. Er wordt overal gebruik gemaakt van dezelfde informatiebronnen. Nergens worden die getoetst. Het wachten is op de volgende komiek bij RTL die dit keer niet de vinger op EZ legt, maar op de eigenaren en participanten in die bronnen. Pijnlijk.