Zou toch best kunnen, iemand anders overtuigen? Het is een vereiste van ons bestel dat we de moeite nemen om met elkaar in discussie te gaan - en dat op nuttige wijze te doen. Even in de schoenen van een ander lopen hoort daar ook bij.Verwijderd schreef op dinsdag 21 februari 2017 @ 14:15:
@Virtuozzo
Ten eerste behoor ik niet tot de FvD, maar ben ik slechts van plan er op te gaan stemmen. Waarom ik niet op de rest in ga vraag je ? Ik denk niet dat ik jou kan overtuigen en om heel eerlijk maar meteen te zijn vind ik het ook moeilijk om de juiste woorden te vinden bij wat ik denk en om dat goed over te brengen.
Kort gezegd ben ik voor bindende referenda, Nexit en het openbreken van het politieke systeem. Met de invoering van bindende referenda vergroot je mi ook de politieke betrokkenheid van het volk, ook als een referendum verkeerd uitkomt zie je dat de acceptatie groter is want men is wel gehoord.
Dat is ook niet makkelijk, of we nu wel of niet de woorden ervoor hebben of kunnen vinden. Het is best moeilijk, enkel al omdat ons brein nu eenmaal is wat het is. Prima in het ontdekken van patronen, maar ook kwetsbaar voor opleggen / eigen maken ervan. Bijkomend probleem is dat we vanuit onze primaire zintuigen en persoonlijke interactie (met wie hebben we waar het meeste contact) perceptie met realiteit verwarren, en heel kwetsbaar zijn voor het fenomeen echokamer.
De moeite waard dus om altijd voorzichtig te zijn, maar ook om te doen wat jij hier doet: deelnemen aan discussie, inzicht geven in perspectief, en omgang zoeken met perspectief van anderen.
Wat het openbreken van politieke systemen aangaat denk ik niet dat je veel moeite zal moeten doen om mensen van die noodzaak te overtuigen. Eigenlijk weten we het ook best wel. Het probleem ligt meer in de hoek van het erkennen van dat gegeven - dat is veel moeilijker, maar wel de eerste stap om ook echt naar oplossingen te kunnen gaan zoeken.
Ik denk niet dat bindende referenda een onderwerp voor de komende tijd is, al was het maar omdat het trauma van een zeker referendum teveel heeft bijgedragen aan het vergroten van onderliggende problematiek. Ongeacht wat mensen dan vinden van het concept of instrument, in dergelijke situaties is het eigenlijk gewoon verstandiger om het even te laten rusten totdat we effecten op termijn in kaart hebben kunnen brengen en wat gekalmeerd zijn. Dan is het ook makkelijker om met het onderwerp om te gaan.
Wat het vergroten - of herintroduceren - van participatieprocessen op niveau van burger en bedrijf aangaat ben ik het roerend met je eens. Hier zit tenslotte ook één van de fundamentele perceptieproblematiek van deze tijd. Er is een kloof, maar de oorsprong én de aansprakelijkheid ligt niet bij de plek waar we naar wijzen. In ons systeem van politieke vertegenwoordiging en behartiging is politiek een afgeleide van participatie door burger en bedrijf in politieke processen. Daar wringt de schoen. De vraag hoe we dit kunnen erkennen zonder te vervallen in drama van schuld en vingers, maar op een manier die nuttig en stimulerend is, dat is dé vraag van deze tijd. Kunnen we die beantwoorden, dan zullen we het eerst moeten willen doen, de rest volgt eigenlijk daar redelijk vanzelf op. Trendgedrag, aangeleerd gedrag, ga zo door.
Maar een Nexit? Als ik eerlijk mag zijn, ik kan het perspectief begrijpen. Ik kan ook best goed begrijpen dat er een zekere mate van verzuchting / verleiding een aandeel aan heeft. Het is best duidelijk dat onze huidige uitdagingen in omgang met realiteit én perceptie én effectieve problemen ons heel snel terug laten kijken naar eerder, vanuit een goed te begrijpen bijna instinctieve weerstand tegen het gegeven dat verandering de enige constante is.
Maar is het een realistisch perspectief? Nee. Niet vanwege natuurlijke processen als globalisering of onze omgang daarmee. Niet vanwege wetten en verdragen. Maar veel eenvoudiger: de voetafdruk van onze systemen zijn veel groter dan het land zelf. We zijn heel duur met ons werk, ons leven, onze inrichting - onze wensen, hoop en vrees. Dat prijskaartje is iets waar je altijd heel voorzichtig mee moet zijn. Nederland heeft in dit opzicht één groot praktisch probleem: het is gewoon een klein land. We kunnen ons disproportioneel grote gewicht prima rondgooien, maar enkel heel gericht en heel selectief. We zijn immers te klein om het consistent te kunnen doen zonder reacties te scheppen waar we niet tegen op kunnen boksen.
Dat prijskaartje is trouwens ook een heel zorgvuldige en inherent instabiele oefening. We mogen hier best eerlijk in zijn, een goed voorbeeld is ons stelsel en onze focus op belastingverdragen. Wij voeden ons behoorlijk vaak met het ondermijnen van anderen. We krijgen nu al harde tikken daarvoor. Hoe moeten we dat kunnen blijven doen als we ons niet integreren in diepgaande samenwerking van vereiste functionaliteit. Een oude structuur als EEG geeft daar geen fundament in. Integendeel.
Ik maak daar een andere observatie bij: de wereld is ook aan het veranderen. Er is een duidelijke beweging richting autocratie en criminele regime's met focus op 19e eeuwse machtspolitiek en concepten van natiestaten en zo meer. Een land als Nederland is kwetsbaar in haar afhankelijkheden in zo'n wereld. Die zijn niet te behartigen met de door FvD / PVV / e.d. voorgestane concepten en structuren. De redenen daarvoor zijn bruut, koud en simpel - we hoeven er maar een geschiedenisboek bij te pakken, dit is immers niets nieuws.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.