AMD1800 schreef op woensdag 15 februari 2017 @ 16:47:
[...]
Hier kan ik me ook wel in vinden. Als ikzelf als hoogopgeleide burger maar niet te hard ga lijden. Ik vind het gewoon onzin als ik geen geld zou mogen sparen omdat ik een grote aankoop wil doen. Binnenkort moet je ook echt gigantische hoeveelheid spaargeld hebben om een woning te kopen. Ik vind wel dat vermogen van €100.000+ zwaarder belast mag worden. Van mij part mogen die rijke mensen dat geld ook investeren in sociale huurwoningen, waarmee ze dus de armere mensen ondersteunen; of investeren in groene projecten.
Zoals in een groeiend aantal bondsstaten in Duitsland? Ja, dat kan. Is opvallend draagkrachtig. Maar het is niet mogelijk in Nederland. Het idee staat haaks op de verdeling besloten voor de verbonden sectoren van economie. Laat ik het even bot uitdrukken: het schopt keihard tegen de schenen van een drietal heel erg geïntegreerde lobby's.
Tja, dat verhaal is een mooi voorbeeld van institutioneel gebrek aan vermogen tot toetsing van informatiestromen, met een flinke scheut partijpolitiek en kwetsbaarheden ten gevolge daarvan. Het zou voor kiezers een goed punt voor verkenning zijn om wat lakmoesproefjes op te stellen ten aanzien van hun kiesgedrag, maar - belangrijker nog - hun eigen bewustzijn en participatie in politieke processen.
Let wel, GL is in deze ook niet onschuldig. Voor hen was het een ideologisch principepunt, die partij heeft eenzelfde problematiek met gepolariseerde controle instellingen, nauwelijks eigen vermogen tot onafhankelijke toetsingen en dezelfde kwetsbaarheden van partijpolitiek (wat in dit voorbeeld enkel andersom uitwerkte).
In principe ben ik dat volledig met je eens. Helaas is de realiteit anders - een behoorlijk strijdpunt van lobby trouwens in mijn eigen VVD. In Nederland is er een opvallende inzet ontstaan op conformistische instrumentatie, waaronder ook deelname aan kredietsystemen (zowel consumptief als zogeheten delayed response mechanisms van Overheid - zoals toeslagen e.d.). Bruut gesteld, gereedschap voor sturing van algemeen gedrag. Probleem is wel dat dit a) behoorlijke trends heeft geschapen tot instrumenteel gebruik van dat gedrag, b) er vanuit ideologisch perspectief juist ingezet is op het afbreken van kaders om excessen te voorkomen en c) vanuit zowel lobby als ideologisch perspectief consistent ingezet wordt op de magische correlatie van "schuld is eigen schuld en als je één concessie doet stort het hele systeem in elkaar".
Simpel gesteld: we zijn voorbij het punt waarop dit voor een samenleving contra-productief wordt. Binnen hogere segmenten (zoals bijvoorbeeld VNO/NCW) wordt bruut en bot ingezet op verharding hiervan als instrument voor beheersing over zogeheten politieke en maatschappelijke tegenbewegingen. Vrij vertaald komt dat hier op neer: zorg ervoor dat mensen afhankelijk zijn, en zolang er genoeg ook arm zijn heb je genoeg boze mensen die je via poppetjes kan sturen, zodat je kaders kan aanpassen om meer te verdienen aan hen die afhankelijk zijn.
Ik weet niet of het opgevallen is, maar als je let op de berichten van embedded reporting (dus niet cijfertjes, polls, theaterstukjes van debat e.d. - maar luisteren op de grond bij mensen zelf) dan valt op dat niet enkel bij wat (men bij VNO/NCW) aanmerkt als (nuttige) probleemgroepen, maar ook bij mensen die tegen lampjes aanlopen van middeninkomen en lastendruk (sinds enige tijd ook gezinnen met kinderen die zouden willen studeren) in toenemende mate zich richting protestsignalen en uiting daarvan bewegen.
Schuldenproblematiek is zowel systeem als markt in Nederland. Gemaakt in oudere tijden, voor andere omstandigheden, niet aangepast en derhalve overgenomen voor selectief nut. Beheersing daarvan is een strijdpunt voor beheersing van politieke feiten.
Ik zet dit los van de moraliteit van schulden, oorzakelijkheid en problematiek van omgang - dat zijn allemaal aandachtspunten binnen de problematiek. Ik merk enkel op dat systeem en markt van problematiek steeds consistenter oneigenlijk en zelfs politiek negatief gebruikt wordt.
Het is een cruciale vraag van deze tijd, gezien het onvermijdbare gegeven dat dit enkel negativiteitsfenomenen schept en doet bevorderen, of we dit wel willen, of niet. Ik denk dat we beter naar Deens voorbeeld kunnen kijken, gezien de consequenties voor economische en demografische voetafdrukken heb ik niet de indruk dat we het ons nog lang kunnen veroorloven om de status quo van conformistische instrumentatie krampachtig in te zetten in deze.
Ja, en nee. Ik ben het in principe met je eens, maar ik merk wel op dat in die gebieden waar van burgers en bedrijven zelf ingezet wordt op gemeentelijk beleid (maar ook eigen initiatieven) er juist een trend is van het ombuigen van de curves. Het is iets wat ik zelf merk in het gemeenschapscentrum wat ik naast mijn werk uitbaat, het is prima mogelijk om tot nuttige inzet zonder (al te veel) verspilling te komen. Maar de primaire vereisten komen neer op participatie van burger & bedrijf en de perceptie van druk daaruit volgend op gemeentelijke politiek. Heb je dat, prima.
We kunnen daar negatief of positief naar kijken. Duiken er aldus verschillen op in kansen en mogelijkheden voor mensen in verschillende gemeenten? Ja. Toont het aan dat het mogelijk is om op die niveau's omstandigheden en trends te verbeteren? Ook ja. Mijn optiek is dan het nemen van de positieve situaties als voorbeeld en uitdaging.
AMD1800 schreef op woensdag 15 februari 2017 @ 16:47:
- Nivelleren: hoe ver wil je gaan? Ik vind dat nivelleren niet zo ver moet gaan dat het niet meer loont om harder te werken of een promotie aan te nemen. Het beleid van GroenLinks is nog wel enigzins vaag, maar ik vrees het ergste.
Ik vrees dat in dit opzicht alle politieke partijen weinig echt diepgaand inzicht hebben. Er zit hier een enorme informatie- en perceptiekloof tussen politiek, instellingen en bestuur. We zijn er eigenlijk wel wat vaak te makkelijk over, wat "wij" zien kan een politicus ook zien. Nou, nee. Dat zou mooi zijn, maar de realiteit ligt heel anders. Hier zit over de gehele linie een fikse uitdaging van bewustwording.
Ja, ik kan de problematiek zien. Maar het is afgeleide problematiek, veelal van gebrek aan innovatie op kaders en een frappant onvermogen om commerciële kansen te zien. Ik merk het wel eens op bij werkgeversoverleg, er zijn genoeg mensen die de kansen zien - zelfs als het even met een schok voor opschudden moet gaan - maar het mag niet echt een onderwerp zijn. Laat ik het zo zeggen, omgang met de uitdaging raakt meer aan heilige huisjes dan aan echte problematiek.
Tja, als daar het geld voor is, prima. Maar of het nu een primair onderwerp is, ik weet het niet.
AMD1800 schreef op woensdag 15 februari 2017 @ 16:47:
- Meer geld naar kunst en cultuur. Linkse hobby waar ik sowieso niet van houd. Het is wel belangrijk, maar kunstenaars moeten maar zorgen dat ze betaald werk kunnen combineren met hun artistieke kwaliteiten.

Ik begrijp waar je vandaan komt, maar laat ik wel wijzen op iets waar we als gewone mensen niet echt weet van hebben. Kunst en cultuur zijn actoren van collectieve perceptie en bewustzijn. Het zijn ook mechanismen voor blootstelling aan het gegeven van verandering als constante. Het klinkt misschien vergezocht, maar ook dit is macro-instrumentatie van Staat (en samenleving). Dit zijn paden waar je mensen over tijd en ontwikkelingen heen perspectieven laat vormen, niet enkel her en der met wat hobby stoom laat afblazen of dergelijke. Het is jammer in Nederland dat dit vaak geconcentreerd zit in (groot)stedelijke zones, het zou best wat meer verspreid mogen zijn als factor tegen de groeiende geo-economische segregatie (en bijbehorende ontwikkeling van sociaal-culturele perceptie).
Het is een hobby van het Rode Gevaar, zeker. Maar het is ook instrumentatie voor het geheel. We mogen er best wat voorzichtiger mee zijn, en ook wat opener over. En het mag best wat meer divers en verdeeld.
AMD1800 schreef op woensdag 15 februari 2017 @ 16:47:
- Meer investeringen in openbaar vervoer: ontkent het feit dat we in de toekomst allemaal rondrijden in autonome deelauto's die ons van deur tot deur vervoeren. Het rond laten rijden van veel lege bussen is verspilling. Wat mij betreft is het OV qua aantal lijnen nu wel prima. Mensen die dat niet vinden kunnen ook een (elektrische) fiets/scooter aanschaffen.
Ik heb met verbazing zitten kijken naar de onderbouwingen. Ik heb me serieus afgevraagd of hier niet iets zit waar men in ideologisch opzicht een beetje doorgeslagen is. Het neemt ook niet echt technologische ontwikkelingen en effecten daarvan mee in de verkenning.
Heilig Huisjes bij VVD en CDA, ik stond ervan te kijken. Het hele idee staat haaks op het concept van politie als macro-instrumentatie. Maar ik moet toegeven, de beambten die geregeld op het gemeenschapscentrum voorbij komen waren opvallend positief, maar ook opvallend discreet in hun positiviteit ten aanzien hiervan. Ik ben er nog niet uit waar ik het meeste van opkeek.
AMD1800 schreef op woensdag 15 februari 2017 @ 16:47:
Er zijn dus zo gigantisch veel maatregelen die met elkaar zo gigantisch veel geld kosten dat dit gewoonweg niet haalbaar zal zijn. Daarnaast lijkt GL weinig te doen aan het behouden van Nederlandse normen en waarden. Maar misschien komt dat ook wel omdat ik wat dat betreft meer op een lijn zit met de VVD.
Ik weet het niet. Enfin, laat ik het zo zeggen: vanuit zakelijk perspectief kan ik behoorlijk wat kansen zien, maar inderdaad, veel daarvan raken aan heilige huisjes. Aan de andere kant, veel van die huisjes voegen in toenemende mate bitter weinig toe aan collectieve economie (en dus zakelijke kansen).
Wat normen en waarden aangaat, de verschillen ten opzichte van mijn VVD zijn wel duidelijk. Maar we moeten verder kijken dan de neus lang is. Tenslotte gaat het over situaties en ontwikkelingen die veel langer duren en kosten dan een korte politieke termijn. Dan zit ik toch met een VVD/PVV/CDA perspectief wat wel leuk klinkt, maar wat enkel de trend van problematiek vergroot. Ik kan dan ook begrijpen dat mensen - of het nu vanuit historisch of ideologisch perspectief is - langzaam maar zeker wat verder beginnen te kijken dan symptoompolitiek.
Niet dat GL enige kans heeft om echt leidend te worden. Daar zijn geen scenario's voor aanwezig. Maar het is interessant om gewoon naast het reactionaire/selectieve te houden van de dominante partijen, al was het maar om wat uit de loopgraaf te klimmen en eens te kijken wat in het midden tussen uitersten ligt.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.