D-e-n schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 13:38:
[...]
Ik hoop maar dat je aan de goede kant van de weg rijdt als je "links" en "rechts" niet uit elkaar kan houden. Je kunt van alles van de VVD zeggen maar niemand, zowel de aanhangers als de tegenstanders van de VVD, zal deze partij "links" noemen, sociaal-economisch niet en op het gebied van integratie en immigratie ook niet.
Dan zal je verrast zijn door de komende campagne

Vergeet niet, het is inmiddels wel gekend dat het een arena gaat zijn van onderbuik, van emotie, waar ingezet wordt op wat
enlightened self-interest genoemd wordt (ook al wordt juist meer ingezet op basale prikkels, en niet dat "enlightened" - daar is een valstrik gemaakt voor links en progressief

D-e-n schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 13:38:
[...]
En dan heb ik nieuws voor je: die elite waar jij het over hebt is voornamelijk "rechts". Je gelooft misschien heilig in het vijandsbeeld dat Fortuyn en nu Wilders schetsen waarbij alles wat niet met hen meegaat "links" is maar dat is een behoorlijk grote misvatting.
Prima, maar besef dat dit ingaat tegen de reflex om te geloven.
enchion schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 14:34:
[...]
Welke partij moet ik dan op stemmen om de staatsschuld in te lopen ?
De huidige stand is mede/voornamelijk door VVD beleid (give or take 20 jaar) tot stand gekomen, en dat is nou juist de partij die dat in z`n bestemmingsplan heeft staan.
Goed opgemerkt, daar zit tenslotte een historische lijn, en een toetsbare discrepantie tussen presentatie en handeling. Zeker, dat maakt inderdaad het er niet makkelijker op, maar het is goed om dit soort vragen op tafel te leggen.
Ik zou niet zeggen B-merk. Zie het als politieke instrumentatie. Inzetten op beheersbaarheid en het vermogen om tempo en richting van zowel factoren als ontwikkelingen te beïnvloeden.
Ook los van oorsprong en convenant, partijen gebruiken elkaar wel vaker

We letten er niet zo erg op, het is immers gedrag wat we als individu slechts zelden zelf zouden inzetten - iets waarvan we in eigen kring op persoonlijk niveau een wenkbrauw bij op zouden trekken. Maar het is een eigenschap van menselijke organisatie om geen hoge drempels voor inzet van gebruik te hebben. We kunnen daar een moralistisch debat over hebben, of accepteren dat dit gedrag er is, en er op letten. Bij behartiging en vertegenwoordiging immers is het geen goed signaal. Kan slim zijn, kan handig zijn, maar het ondermijnt de integriteit van een politieke dynamiek, dat spel.
downtime schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 11:48:
Niettemin zie ik Wilders wel als man met een missie al gaat die missie niet verder dan zijn afkeer van de Islam. Het is een ideologisch punt waarmee hij, naar mijn mening, eerder zijn partij schaadt dan versterkt. Het is ook geen vereiste om het (populaire) anti-immigratie standpunt een ideologische basis te geven. Het is gewoon wat hem persoonlijk drijft en niet, zoals de meeste andere standpunten van de PVV, politiek theater.
Het debat van islam komt niet uit de koker van Wilders, ik kan je bij deze verwijzen naar de slimme marketingman die hij gebruikt, en de pseudowetenschapsman die het platform bouwt. Die eerste werkt trouwens voor vele partijen

Die tweede, even heel serieus, het is de moeite waard om eens te lezen wat Bosma daadwerkelijk schrijft, en wat hij zegt op bijeenkomsten. Als je na toetsing staat te kijken van de demagogie van Wilders, dan krijg je kippenvel bij het bruin van Bosma.
De missie is er. Die is wel onderhevig aan periodieke doelstellingen. De missie was ooit ouderenzorg, maar waar stemde men voor. De missie was ooit integratie, maar waar stemde men voor. Uiteindelijk, na de derde of vierde kleine affaire van koffertjes uit New York zo ongeveer, begon dat te verschuiven naar polarisatiemechanismen: het spreekwoordelijke gevaar van X (islam).
Probleem daarbij is dat het afleiding is, het is gericht op beeldvorming, terwijl ondertussen het handelen consistent anders is dan wat in beeld staat. Dat er een missie is, dat is zeker. Maar is de missie in beeld? Is de missie het beeld? Of is het iets heel anders.
De VVD had niet het overwicht bereikt wat men wenste te hebben. Althans, wenste, die strijd was toen nog niet echt besloten intern. Bot gezegd, je hebt een school binnen de partij die zich niet wenst bloot te stellen aan de concurrentie van meerderheid / minderheid, die vanuit reputatie (mythe) en netwerk als kleinere partij invloed op specifieke punten wenst uit te oefenen (zonder zich echt bloot te stellen aan de drama's van algemene onderwerpen en hete aardappels). Je hebt ook een school die vanuit overtuigingen en baten zich specifiek richt op politiek-instrumentele dominantie. Het mag duidelijk zijn wie dat debat gewonnen heeft (en hoe slim men is geweest door zich in deze niet te richten op het aantal zetels, maar op overwicht op beschikbare instrumentatie en informatiestromen voor het volledige politieke domein).
Daarnaast zat men nog steeds met het spook van Fortuyn, het idee dat het zich zou vestigen, dat de rimpels de kust zouden beïnvloeden maar niet zouden wegtrekken - dat idee was erg aanwezig in die tijd. De PVV zat op een curve waar momentum aan het toenemen was ongeacht of er iemand dat daadwerkelijk wilde gebruiken. Het gevoel van spreekwoordelijke hoop van veel mensen was hoog. Dat kun je niet hebben als zaken normaal moeten doorgaan. De rimpel, de schok, de verschuiving - dat potentieel moet je richting kunnen geven. Het mag geen concurrentie van platform worden (en het zou moeten opvallen dat juist voorafgaand aan dat moment Wilders besloot de opbouw van dergelijke instrumentatie voor de partij aangeboden door externen die zich deden aanmelden resoluut deed afwijzen).
Hook, line and sinker.
Die val kwam gewoonweg niet verkeerd uit. Het vestigde de PVV als semi-veilige stem van protest. Als kanaal van frustratie, maar met kaders. Het deed echter ook iets wat op strategisch niveau veel en veel belangrijker was (denk terug aan de beeldvorming in der tijd): er werd ontzettend gehamerd op het idee dat de PVV zich zou inzetten om nog groter te worden, dat de "partij" alleen wilde regeren, niet met anderen.
Voor links / progressief was dat een trigger die inging op vele aanwezige impulsen en reflexen. Herinner je de reacties, het overleg, het wapperen met de vlag van polder en consensus, van cordon sanitaire naar Belgisch voorbeeld en het zoeken naar nieuwe wegen om de retoriek tegen te gaan.
De val van dat gedoogkabinet was dé valstrik voor elke andere hoek behoudens semi-rechts / liberaal. De effecten zijn inmiddels wel duidelijk. Het was een briljante inzet van politieke instrumentatie. Echter ook een zeer schadelijke. Dat laatste werd op het partijcongres genegeerd trouwens. Men was intern vrij publiekelijk best blij met het directe resultaat van de val, optimistisch gestemd voor strategisch beleid vanwege de reacties aan de andere kanten binnen het politieke spectrum - slechts weinigen deden in de zaal hun zegje over zorg en schrik. En ondertussen kwam iedereen uit de overige hoeken aankloppen bij de VVD om het gevaar van de PVV tegen te houden, met vele compromissen, met veel tafelen en achterkamers - maar wie herinnert zich nog de cruciale timing van terughoudendheid en presentatie van schok en desillusie van de partij in de Tweede Kamer

Sinds die tijd heeft zo ongeveer elke andere partij telkens opnieuw veel uit de kast moeten trekken om op tactische momenten de VVD "erbij" te halen ...
downtime schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 11:48:
Daarnaast is het moeilijk voorstelbaar dat de VVD zoveel vertrouwen aan wie dan ook geeft. De PVV is potentieel goed voor 30-40 kamerzetels. Waarom heeft een partij zoveel vertrouwen dat iemand als Wilders de moederpartij niet vergeet als de PVV eenmaal groter dan de VVD is?
Wat zit er voor Wilders in? Natuurlijk de vrijheid om wat ideologische stokpaardjes te berijden die verboden gebied in de VVD zouden zijn. Maar waarom tweede viool blijven spelen als de potentie er is om de grootste partij te worden?
Daar zit een potentieel wat problematisch is, wat ondanks zijn berekenbaarheid (en het bekend zijn met historisch verloop van dit soort experimenten en instrumenten) niet als onderwerp op tafel gelegd mag worden binnen de VVD. Er is te veel ingezet op interne informatievoorziening en het gelijk zetten van de neuzen middels het presenteren van de "wat hardere lijn" om wat beter balans in overwicht te bewaren.
Er wordt niet ingezet op vertrouwen, maar op positie, op contact en communicatie. Wilders zit nog steeds binnen het VVD netwerk, zetelt in de commissies zoals vanouds, wordt uitgenodigd, gefêteerd en onderhouden. Geen moment gaat onbenut om (in frappante tegenstelling tot overige delen van het politieke spectrum) lijnen kort en persoonlijk te houden. Om het maar plat te zeggen, iedereen die ooit van studentensociëteit (of werkgeversverbond) verder gerold is begrijpt precies hoe dit werkt.
Maar het idee dat op de curve van algemene ontwikkelingen dit soort instrumentatie ook een eigen leven kan krijgen - na bijvoorbeeld verschuivingen in collectief gedrag (zoals we gezien hebben in de V.S. en elders), of na introductie van vergelijkbare initiatieven (zoals GeenPeil, wat gericht is op de achterkamers van politiek, met doelstellingen die niets te maken hebben met de presentatie ervan) ... tja. Het idee dat er een verschuiving kan optreden waarbij zo'n instrument ineens dominant wordt, dat mag niet besproken worden. Er wordt op dezelfde manier op gereageerd als de oude inzet van een Elias op het Rode Gevaar. Met symboliek, met dogma, met geloof. Elias trouwens was een van de weinigen die wel dat teken aan de wand deed opmerken. Dat heeft hij geweten
We zitten op een lijn van ontwikkeling waarbij dit soort initiatieven in een onderhuidse verschuiving heel snel dominant kunnen worden. Wilders heeft inmiddels een consistente geschiedenis van zelf ondermijnen van dat potentieel, maar het idee dat het vermeden kan worden is op zijn best gezegd bitter naïef. En wat volgt daarna? Een enorme stoelendans in achterkamers en verbonden netwerken. Dit is nu precies waar de mensen achter GeenPeil zicht op hebben, zij schatten het potentieel voor structurele verschuiving als redelijk en hoog in. Dus zet men platform instrumentatie in. Als de curve breekt, en een PVV los komt te staan, dan is het enige aanwezige om als bedje te dienen dat netwerk. Enfin, daar hebben we hier ook een topic over, de moeite waard om de eerste twee á drie pagina's daarvan even opnieuw door te nemen, daar wordt namelijk ingegaan op aard, instrumentatie, beeld en effectieve handeling van dat platform. Het is niet ongerelateerd aan deze kwestie, sterker nog, het richt zich juist op het versterken van omslag van potentieel.
Geert is er niet op uit. Integendeel. Probleem is, hij gaat zo vaak met Bosma om dat hij het woord geschiedenis niet meer kan horen

Met als natuurlijk gevolg een soort van selectieve blindheid.
downtime schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 11:48:
Aan de andere kant: Het verklaart één ding wat ik nooit begrepen heb aan Wilders. Hij zegt dat hij graag de volgende premier wil zijn maar is zo confronterend in zijn stijl dat hij langzamerhand door iedereen uitgesloten is voor een coalitie. Ik had daar twee mogelijke verklaringen voor:
- Wilders gelooft dat "uitsluiten" alleen politiek theater is en dat men toch wel komt praten als ze zijn steun nodig hebben.
- Wilders wil niet regeren omdat de reactie van zijn aanhang, die nu in hem zien wat ze willen zien, wel eens heel negatief kan zijn.
Tja, hij is een traditioneel politicus. Hij maakt gebruik van traditionele middelen binnen dat domein. Dat werkt. Maar zie mijn reactie hierboven, er is een redelijke kans op een coup, zogezegd. Ten aanzien van beheersing en beïnvloeding, maar ook van netwerk.
downtime schreef op zaterdag 17 december 2016 @ 11:48:
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat Wilders ooit 76 zetels hoopt binnen te halen. Maar er is inderdaad een derde optie. Misschien gelooft Wilders dat alleen de VVD ertoe doet en dat VVD en PVV samen wel eens goed voor 76 zetels kunnen zijn. Dan maakt het niet uit wat andere partijen van hem vinden. Alleen de VVD telt dan nog.
Hart en nieren. Zo werd dit voorgesteld op de partijbijeenkomst. Hart en nieren. De VVD is op dit moment binnen het politieke domein de enige organisatie die telt, op meer dan een manier. Men heeft overwicht weten op te bouwen, prachtig schoolvoorbeeld blijft de trend van politisering van instrumentatie van Staat. Monsterministerie ten spijt, elke andere partij klopt aan bij instellingen die een smaakje hebben gekregen
Geert zet daar ook nog eens slim op in, om middels triggeren te voorkomen dat overige partijen dat marginale beestjespartijtje gaan navolgen in methodiek en onafhankelijkheid van toetsingen berekeningen - vergeet niet dat veel van dat soort instrumentatie sinds de jaren '80 vorige eeuw consistent binnen partijen afgebroken is. Et voila, men staat aan de deur bij gepolitiseerde instellingen, voor cijfers, doorrekenen en aanvragen voor informatie en analyse. Men klopt niet extern aan, immers, Geert zwaait met de vlag van onbetrouwbaarheid van overheidsinstellingen, dan moet je toch juist daar een signaal geven! Pijnlijk berekenbaar.
En ja, overwicht, dat wordt voorgesteld als iets om trots op te zijn. Ik kijk dan naar de termijneffecten, pijnlijk, kostbaar, destructief. Maar goed, dat is een ander verhaal.
[
Voor 12% gewijzigd door
Virtuozzo op 17-12-2016 15:00
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.