Nu de Turkse economie in vrije val lijkt te zijn geraakt begint tijd wel een factor te worden. En een Erdogan in het nauw kan/gaat wellicht rare sprongen maken. Wat Turkije nu doet zijn niet meer de simpele (luchtruim) provocaties richting Griekenland, maar mobilisatie van de marine, het activeren en testen van de S400, en overal waar mogelijk (lees chaos heerst) een militaire vinger in de pap willen hebben. Syrië, Libië, en wellicht ten Noorden in Armenië/Azerbeidzjan. Ik zie geen afvlakking, alleen een stijgende lijn.
Erdogan destabiliseert de hele regio, en haalt zich de woede (op z'n minst aandacht) van heel veel landen op de hals; Griekenland (dat bewonderingswaardig al decennia kalm weet te blijven), S400 gebruiken = USA opnaaien, die zijn daar helemaal niet blij mee zo'n effectief afweergeschut op zo'n strategische plek. Poetin is niet per se Rusland (dat eigenlijk aan Griekse zijde zou moeten staan historisch/godsdienstelijk gezien), maar op dit moment lijkt Poetin er niet zo in te staan, helaas, maar niet verassend, hij is van hetzelfde soort leider als Erdogan natuurlijk. Maar nu ook de Engelsen die (vooral historisch gezien) een aanwezigheid hebben op Cyprus in de vorm van een militaire post/basis de marine erheen sturen...
Mijn analyse is dat Erdogan het vuur aan de schenen voelt, door de economie die instort dankzij zijn retoriek, (het feit dat zolang Trump er nog zit de kans klein is dat de USA zich er mee zal bemoeien?), maar het belangrijkste is dat hij de steun van het volk kwijt lijkt te raken. De verslechterende economie is een katalysator (en wellicht het internet, de jonge generatie die weet hoe de vork in de steel zit en zich tegen hem keert) En daarom is hij gevaarlijk, hij is veel gevaarlijker dan Turkije 'zelf' van origine is voor Europa/Griekenland. Hij heeft namelijk alles te verliezen, het land heeft 'alles te winnen' door op betere voet met Europa te komen. Maar dat lukt helaas al bijna een eeuw niet. Wat dat betreft kan hij nu, door eigen toedoen, enkel in het nadeel van zijn eigen land blijven handelen.
Dus er komt een keer een implosie of explosie. Dat leek 2016 al het geval, maar helaas blijkt dat een purge te zijn geweest. Ik hoop dus op een echte implosie dit keer, want dat zou misschien het beste zijn voor Turkije als land om er zelf uit/achter te komen, op te lossen, en er van te 'leren' (Ik neem het Turkse volk Erdogan niet kwalijk, maar ze moeten echt beter gaan weten). Want een explosie, wat natuurlijk een ramp zou zijn, met als consequentie buitenlandse inmenging, doet waarschijnlijk meer kwaad dan goed (USA heeft het tig keer gedemonstreerd).