:strip_exif()/f/image/zW9F5aKeiCSdce1wmV1yxrwl.jpg?f=fotoalbum_large)
De late zomervakantie is hier begonnen en de armagnac is open. Ons adres is op het terrein van twee enorme Bourgondiërs met kennissen in de armagnac business.
Zo dronken we een hors d'age (10-15+ jaar oud) van de lokale burgemeester. Die was lekker, heel nootachtig en vanille-rijk op de neus, met een tamelijk tannine rijke/wrange maar korte nasmaak. De geur was van een lekker bourbon whisky, de smaak van een matige sherry whisky.
Gelukkig had ze daarnaast een 1962-2012 van Dom. Les Salles, een en al bloemig, diepe honing, champignons, misopasta en ingekookte rode wijn/port. De smaak was heerlijk, intens rood fruit en wijn, maar geen overheersend hout. Wel kwam die hartigheid en jamaicaanse funk achtige toon weer terug en dat maakt het een complexe, niet geheel toegankelijke drank.
Als laatste een gesloten distilleerderij, St. Martin d'Armagnac 1983. Geen idee wanneer deze op de fles ging, maar waarschijnlijk was hij niet jonger dan 18 en niet ouder dan 25.
Dit was kraakhelder fruit, heel puur, heel fris en vers. Fris rood fruit ipv pruimen of karamel/vanille/noten. Het was een groot contrast met de andere twee.
De smaak leek sterker en tegelijk subtieler, met meer de bloemigheid van de 50 jaar oude en ook een enorm lange nasmaak met dezelfde verse vruchten.
Hij deed me meer denken aan whisky dan alle andere armagnac die ik me kan herinneren. Helaas is het een uberzeldzame armagnac waar niemand ooit aandacht aan besteed heeft en die helaas dus niet meer gemaakt zal worden. Wel ga ik de rest vd vakantie op zoek naar deze smaak, want dit was uitzonderlijk.. to be continued.