Gisteren is mijn fles Lagavullin 16 helaas op gegaan. Erg jammer, want hij bevalt erg goed.
Nog wel een Lagavullin 8 open staan, ook een fantastische whisky, maar is toch een wat ruwere variatie op de 16. Ardmore 10 is ook open gegaan, ben er nog niet enthiousiast van geworden. Zeker met als vergelijking de Lagavullins..
Ook een week of wat terug uit noodzaak een tweetal blends moeten maken

. Had een flesje Glenfarclas 10 staan die open mocht. Trek je aan de kurk, voel je 'm scheuren'...

, na veel voorzichtig proberen was de dop los gekomen, dus dan met de kurkentrekker.. nou die duwde 'm in de fles.. kurk was dusdanig uitgedroogd dat hij verkruimde.
Uiteindelijk maar gefilterd, en een lege fles gezocht. Had ik geen lege flessen meer

. In de kast kijken, een Ileach cask strength op 1/4 vol, en een Tomatin 12 op 1/2 vol. Dus nu heb ik weer een volle fles Ileach á 45% met een verbazend fruitig karakter

, en een 3/4 fles Tomatin die er ook niet persé op achteruit is gegaan.
De kurk in kwestie bleek niet 'solid' maar een behoorlijke split in het hart te hebben ter grote van 2/3mm. Op zich wel jammer, en het is dat het 'maar' een fles is van nog geen 3 tientjes, en dat er achteraf toch een leuke oplossing voor is. Maar wat als je zoiets zou hebben bij je duurdere flessen, hoe zouden jullie dat aanpakken?