Met belangstelling heb ik selectief (want wat is het veel! 😀) door dit topic gelezen en gekeken. Leuk om te lezen over de persoonlijke verschillen tussen wat een kampeervakantie moet of mag zijn. Omdat wij met het gezin ook weer terug gaan naar kamperen en de manier waarop op punten ook een beetje afwijkt heb ik besloten ook mijn bijdrage te leveren.
Vroeger, voordat we kinderen hadden gingen we in de zomervakantie ook kamperen, toen met een goedkope polyester koepeltent, een luchtbed en een koelbox.
Toen onze oudste nog heel klein was waren we overgestapt naar de huur van particuliere huisjes (belvilla e.d.) dat vonden we ook lekker, helemaal vrij in een relatief afgelegen huisje vol luxe je eigen ding doen)
Toen onze oudste ongeveer 4 was kreeg deze toch wel behoefte aan de omgang met leeftijdsgenootjes, zwembaden, speeltuinen e.d. inmiddels was er ook een tweede kind en zijn we weer naar de camping getrokken. We gingen niet meer kamperen, maar we huurden vanaf die periode steeds zo'n stacaravan geval met drie slaapkamers, bij voorkeur twee badkamers en meer van dat soort luxe.
Ergens beviel dat wel prima, maar anderzijds vond vooral ik ook elk jaar het boeken van een dergelijke hut een soort van helse onderneming (wij zijn gebonden aan de piek van het hoogseizoen) daar begon mij ook steeds meer te jeuken dat je wel erg veel moet betalen voor zo'n semi afgeleefd hok. (Denk aan bedragen tussen de 200 en 250 euro per nacht)
Vorig jaar, inmiddels een derde kind rijker waren we -na 5 of 6 jaar stacaravans- er eigenlijk wel klaar mee. Op de heenweg waren we al wat aan het filosoferen of we dat komend jaar nog wel zouden willen en hoe we dat dan zouden kunnen invullen. Toen eenmaal op locatie de stacaravan ook nog eens ernstig tegenviel en ook de oudste nog eens aangaf toch wel heel graag écht te willen kamperen was het eigenlijk wel beklonken. Dit jaar gaan we "echt" kamperen.
Maar hoe?
Een caravan zag vooral mijn vriendin niet zitten. Die heeft haar gele jeugd caravan vakanties gehad en is daar blijkbaar wel klaar mee. Omdat ik bovendien zelf vrij lang ben en caravans met een stahoogte van tenminste 202 cm zeldzaam zijn hebben we dit kampeermiddel snel afgeschoten.
Een vouwwagen voldeed al veel beter aan onze behoeften, maar wat wij en vooral ik daar aan miste was weer het "gebrek" aan transportruimte voor campinggear. Eigenlijk mikte ik meer op de luxe van een caravan (keuken en koelkast en transportruimte) en het gevoel van een tent met een fatsoenlijk bed zoals een vouwwagen dat bied. Ook de vouwwagen kon ons uiteindelijk dus niet verleiden. Daar kwam bij dat ik het -naar mijn gevoel- zonde vind om de vouwwagen als geheel af te schrijven met de tent die er aan vast zit. Dat zal in de praktijk waarschijnlijk wel meevallen omdat de tent repareer- of vervangbaar zal zijn.
Zo kwam evenwel het plan om deels buiten de gebaande paden te treden. Het besluit viel op de aanschaf van een "grote" gesloten aanhangwagen. Deze moest ruimschoots voldoende aan de eisen van "tempo 100" en bovendien geveerd, geremd en gestabiliseerd zijn voor zover de combinatie van deze zaken niet reeds vereist waren vanuit "tempo 100" veiligheid kent geen prijs, zeker niet met het gezin aan boord en dus moesten alle toeters en bellen er aan zitten.
De aanhanger werd een Debon roadster 500, met als toevoeging een winterhoff stabilisatiekoppeling. De kleur is aluminium gecombineerd met lichtgrijs. Zwart vond ik fraaier maar zou te warm worden in de zomerzon en wit zou niet prettig zijn aan de ogen wanneer aangelicht door diezelfde zomerzon. Zodoende lichtgrijs als polderkleur. Bijkomend voordeel is dat deze aanhanger -hoewel ik dat niet van plan ben- ook gebruikt kan worden voor andere doeleinden dan vakantietransport. (In tegenstelling tot een caravan/vouwwagen) maar ook dat deze op enig moment verkocht kan worden als aanhangwagen waarbij ik verwacht dat de afschrijving daardoor relatief mild zal zijn.
Het is een aanhangwagen van een behoorlijk formaat geworden (ongeveer 10 m3) omdat het wensenpakket dat ingevuld moet worden ook behoorlijk is.
De aanhanger heb ik "getweakt" door er bodemdoorvoeren voor de invoer van elektra met CEE stekker/kabel en de in- en uitvoer van leidingwater en afvalwater. Ook heb ik voor een prettig voetgevoel, het voorkomen van vieze aluminium vlekken op kampeergerei en ontsierende krassen daarop (dankzij de ruwe aanhangervloer van brute aluminium) een Vinyl vloerafwerking toegevoegd. Bijkomend voordeel is dat deze veel gemakkelijker te reinigen valt dan de geribbelde aluminium bodem.
We wilden een (heel) grote katoenen tent, een meer volwaardige keuken, een goed bed voor onszelf (ik krijg al snel last van mijn rug als dat niet op orde is en daar wordt de vakantie niet leuker en gezelliger op), een katoenen bijzettentje voor de oudste, een koelkast, fietsen voor iedereen, fijne stoelen voor iedereen, een "grote" tafel, een dolce gusto, een ruime gasbarbeque enzovoorts enzovoorts.
De tent is een Bardani royal prestige 460 RSC geworden. We wilden eigenlijk een opblaastent en kwamen op de Bardani airspace 470 TC, maar gingen toch voor de variant met stokken vanwege het volledig katoenen buitendoek (in plaats van een mix van katoen en polyester) en het bisonyl kuipgrondzeil in plaats van oxford polyester. Vooral dat laatste zag ik niet als bijzonder vertrouwenwekkend onderdeel van de Airline.
Voor de "keuken" heb ik langer moeten nadenken. Ik heb overwogen zelf iets te maken, ik heb overwogen bij IKEA wat keukenkastjes te kopen en deze te vatten in een kooi/frame van Aluminium profielen. En deze op wielen te plaatsen. Het eerste zou mij teveel tijd kosten en het tweede vond ik erg schadegevoelig en zou ook nog behoorlijk duur uitpakken.
Zo kwam ik op het idee om een bestaand iets te kopen en dat dan aan te passen naar eigen wens. Ik heb marktplaats afgestruind en horecashops, maar niets voldeed of was mij veel te duur. Tot slot vond ik bij HBM een gereedschapswagen die met wat liefde en aandacht zomaar een mobiel keukentje zou kunnen worden.
Aan het bestaande ontwerp heb ik een tweepits gaskookplaatje (Klarstein) en een spoelbak met koudwaterkraan (IKEA) toegevoegd. Ook heb ik in het onderkastje met de deur een stekkerdoos toegevoegd en heb ik onder de bovenkastjes dimbare ledverlichting (zigbee) van IKEA gemonteerd.
Alle aansluitingen voor gas, watertoevoer, waterafvoer en 230V wilde ik als snelkoppeling hebben zodat het geheel plug-and-play is. Daarvoor heb ik het internet moeten afstruinen voor alle noodzakelijke doorvoertjes, koppelingetjes en adapters, maar het is gelukt.
Voor 230V gebruik ik een C13/C14 apparaatstekker, voor gas de snelkoppeling van Cadac, voor waterinvoer een Gardena koppeling en voor de waterafvoer een messing bajonetkoppeling van 25mm. Alles binnen de kar is doorgekoppeld en aangesloten zodat ik echt alleen buiten de kar dingen hoef aan te sluiten.
Het huidige plan is om de keuken in vakantiemodus in de aanhanger te laten staan, de aanhanger is op de camping dan onze keukenruimte. Dat scheelt ruimte, rommel, vocht en geurtjes in de tent terwijl alles net en schoon blijft. Mogelijk stellen we dat plan nog wel bij en dankzij de snelkoppelingen zie ik mijzelf het keukentje ook nog wel afwisselend binnen en buiten te gebruiken.
Het volgende punt dat een harde eis van mij was is het bed. Ik weiger binnen een paar dagen een soort van hernia (want ik ben daar gevoelig voor, en is het eenmaal zover dan loop ik zomaar een half jaar tot een jaar te tobben) te ontwikkelen op een luchtbedje. Hoewel er tegenwoordig ook heel hoogwaardige (zelf) opblaasbare matten zijn volgen deze altijd de ondergrond. Zit daar een kuil of bult, dan lig je in die kuil op op die bult.
In de kar is ruimte, dus gaat er qua comfort een volwaardig bed mee van 160x200cm. De matras en lattenbodems komen wederom van de IKEA en het stalen in hoogte verstelbare potenstel van een reseller op bol.com. Omdat ik bijzonder weinig vertrouwen kreeg in de stevigheid van de dragende latten van de IKEA lattenbodems heb ik besloten om deze te verstevigen met aluminium hoeklijntjes van 40x20x2 deze heb ik volledig verschroefd aan de draaglatten waardoor deze samenwerken. De poten heb ik voorgeboord en kan ik nu bevestigen met m6 boutjes en vleugelmoeren. Het resultaat is een stabiel bed waar ook ik met mijn lengte van 200 cm en gewicht van 110-115 kg met een gerust hart op durf te zitten en liggen.
Alle overige dingen zijn gewone campinggear, daar zal ik jullie als tweakers niet mee lastig vallen.
De komende weken staat bij ons nog in het teken van het verzamelen van de laatste spulletjes en dan toeren we deze zomer naar het zuiden voor een eerste praktijktest. Na de zomer zullen er vast nog wat wensen zijn en aanpassingen gewenst worden. Ook gaan we dit jaar niet rondtrekken met het spul. We blijven eerst maar eens op één camping om te ontdekken waar we tegenaanlopen en hoeveel tijd we nodig hebben om op te zetten en af te breken.
Als jullie tips, vragen of ideeën hebben houd ik mij aanbevolen.