Ypho schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 09:36:
Herkenbare verhalen hierboven. Pokemon Blue mijn eerste game, en de kaarten uit de Base set heb ik nog steeds. Na de puberteit zijn vooral de kaarten blijven liggen, en ik ben op een gegeven moment overgestapt op MtG. Maar MtG is voor Ypho jr. nog net wat te lastig, dus nu pokemon weer lichtjes aan het oppakken, en dat vindt ie geweldig leuk.
[...]
Dat is voor mijn zoontje ook lastig. Hij kan wel alleen Mario, Animal Crossing en dat soort spellen spelen, omdat hij de opdrachten kan lezen, maar Engelse pokemon is nog wat lastig. Overigens wel grappig dat "vroegâh" de pokemon games op de GB lastiger waren dan de games nu, en ik (wij) op die leeftijd die games wel speelden.
Voor mijn base set kaarten (en Jungle, Fossil, Team Rocket en de eerste Johto set) heb ik nu net een map binnen zodat ik ze na al die jaren netjes op kan bergen. Ik ga wel de volgorde aanhouden die ik twintig jaar geleden logisch vond
Ik heb het idee dat de jeugd slechter is in Engels omdat tegenwoordig veel dingen in het Nederlands worden aangeboden. Ook zijn de spellen misschien makkelijker maar bevatten ze VEEL meer tekst dan vroeger. Verder zijn de games denk ingewikkelder geworden met meer moves en items die iets bijzonders doen. Dit is tenminste wat ik merk nu ik zelf Ultra Moon aan het spelen ben.
Overigens vraag ik me soms af hoe ik door Red heen gekomen ben. Zo ben ik bijvoorbeeld blind door Rock Tunnel gelopen en heb ik een sequence break gedaan omdat ik de anime afleveringen in een andere volgorde had gezien dan de bedoeling was (als ik het me goed herinner heb ik Sabrina verslagen voordat ik Erika versloeg, geen idee hoe ik dat heb gedaan).
Edit - Overigens heb ik ook op een emulator Gold in het Japans gespeeld toen deze hier nog niet uit was, al ben ik daar wel ergens gestrand na de eerste gym of twee

[Voor 4% gewijzigd door ErikT738 op 27-07-2022 10:24]