Ik lees dit topic met interesse en verbazing.
Had je me 10 jaar geleden gezegd dat een pc scherm kon inbranden (LED scherm, ik begrijp dat het een nieuwe technologie is voor pc schermen), dat je het scherm moet baby’en met veel statische content (PC werk), dat er fans in je scherm zitten, en dat het bijna een soort computer op zichzelf is geworden, met bios’en, updates, firmwares, dat de software zo complex is dat het scherm storingen heeft of niet optimaal presteert… Dan had ik je gek verklaard.
En hier zijn we, en we lijken het allemaal te accepteren. Ik heb geen kritiek op wie deze schermen prefereert, en graag 21:9 draait om welke reden dan ook. More power to you. Maar ik vraag me soms af of niet telkens een beetje meer accepteren in de ‘vaart der technologie’, waar je achteraf met een beetje afstand van kan zeggen dat het misschien toch niet helemaal de goede richting is.
Kan iemand duiden waarom 21:9 zo gewild is? Als je redeneert op ppi, merk je dat er weinig verschillende types panelen zijn (+/- 90, 120, 150, 218 ppi). Enkel op een andere manier uitgesneden uit de pixel matrix. Het lijkt me dat je met een 21:9 scherm, dat typisch 1440p hoog is, je vooral een 4K scherm hebt met stroken ‘weggesneden’ boven en onder. Goedkoper voor de fabrikant, maar jij krijgt minder pixels.
Dus 3440x1440p voor 21:9
En 3840x2160 voor 16:9
Als je de diagonaal goed kiest, kan het 21:9 scherm ongeveer in de breedte van het 4K scherm, vooral bij gelijke PPI en de gangbare formaten.
Ik heb wel eens een excel gemaakt met alle meest voorkomende resoluties, verhoudingen en screen sizes, en daaruit blijkt wel duidelijk dat de meeste ultra breedbeeld schermen een soort van ‘optimalisatie’ zijn vanuit de fabrikant. Meer schermen uit een wafer.
In principe kan je die 4K met zwarte letterboxing gebruiken als je graag dat immersieve hebt van een erg breed scherm. Maar als je werk hebt te verzetten in excel of code, is die 2160 pixels in de hoogte wel fijn.
Ik heb een curved 4K, en heb ooit even een 21:9 geleend om te testen. Maar uiteindelijk heb ik mijn hoofd niet op hol laten brengen (want anders wordt dit weer een van die dingen waar je nooit tevreden bent) en heb ik alle setups hier terug gebracht naar 16:9. Afhankelijk van de pc/gebruik is dat dan 32/28” 4K, of 27” 1440p (gamen).
16:9 blijft het schermformaat dat toch het gemakkelijkst ondersteund wordt, standaard steeds ‘goed ingesteld staat’ op alles wat je er op aansluit, ouder en nieuwer. Werkt prima als je eens de ps5 aansluit, en eerlijk gezegd werk ik vreemd genoeg minder gefocussed op een erg groot scherm, dan op een kleiner scherm. M’n vensters zweven en hangen dan alle kanten uit, en ik merk dat ik focus verlies. Wil ik wat extra, haal ik er liever een tweede scherm bij (werkt ook eenvoudiger met snappen en vensters maximaliseren)
All in all vond ik breedbeeld nogal een gedoe, en vooral met een curved scherm is het niet makkelijk om een compacte, elegante setup te maken op een kleiner dan gemiddeld bureau. Die dingen zijn absolute units, erg volumineus.
Dit is geen rant naar de enthousiaste breedbeeld gebruiker. Ieder z’n ding en als het helemaal bij je aansluit, wil ik absoluut niet beweren dat je fout bent. Integendeel. Geen beter gevoel dan helemaal je ding vinden zoals jij het wil, ik begrijp het volledig.
Ik breng enkel een verschillende insteek voor de lezer die twijfelt over het ultra breedbeeld verhaal en een ander perspectief kan misschien helpen.