hoevenpe schreef op vrijdag 11 november 2016 @ 12:27:
[...]
Zie Hillary Clinton maar als Diederik Samsom (of steeds meer ook Lodewijk Asscher): inhoudelijk zullen ze best goed zijn in hun vak, maar ze roepen bij heel grote groepen door hun houding, uitstraling en verleden walging en weerzin op.
Alle politici wekken ontzettend veel weerzin op...
ik geloof niet dat je kunt stellen dat een persoon als Obama niet ook ongelooflijk gehaat werd...
evengoed was dat bij Bill Clinton het geval, en zelfs bij Trump kun je zien dat er een zeer brede groep is die een ongekende hekel en afkeer van de persoon hebben en dat luidkeels uitten.
In de nederlandse politieke geld dat evengoed voor Wilders.
succesvolle politici zijn zeker niet geliefd... integendeel het zijn vaak mensen die evengoed door een zeer grote hoop mensen hartgrondig gehaat worden, en die die haat ook moeten uitstaan kunnen.
Politici als Obama, Trump en Wilders hebben echter de neiging om gewoon ondanks alle zware kritiek hun eigen weg te gaan en ook standvast een eigen 'ideologie' uit te dragen...
daarmee kunnen ze zich ook beschutten tegen alle tegenstand die tegen hen geuit wordt en hun eigen aanhang wekt dat vaak uiteindelijk veel sympathie op.
In geval van Hillary Clinton merkte je toch dat ook zij zelf vaak op de vlakte bleef, geen ideologische 'risico's' wilde nemen om heel duidelijk ook een standpunt in te nemen dat ook veel kritiek kon opleveren, de polarisatie uit de weg ging of geen tegenwoord of emotioneel of oprecht boze speech kon houden...
Behalve dn haar 'basket of deplorables' die snel genoeg weer ingetrokken werd, of weggedrukt en de indruk wekte een vergissing, maar per ongeluk wel een mening die ze liever niet al te luid uitte
Niet voor niks zijn qua 'Memorabele' momenten van de democratische campagne eerder Michelle Obama's speech over vrouwenrechten gebleven en in de laatste dagen ook het moment dat Obama uiteindelijk tegen de eigen luisteraars die een Trump-fan uitjouwden riep: "Don' Boo, Vote!" (waarmee hij imho exact het punt trof dat Clinton mogelijk de overwinning kostte, het thuisblijven van juist de eigen stemmers in PA, MI, WI en FL en de extreem lage opkomst)...
persoonlijk vond ik recentelijk (buiten de presidentiele campagne) ook de ondervraging afgelopen september van Elizabeth Warren van Wells Fargo CEO John Stumpf en goed voorbeeld van een zeer gedreven en ook politiek-ideologische uiting van een politiek standpunt...
Waarmee een politicus ook kritiek kan krijgen en genoeg haat zal ontvangen, maa die de indruk wekt gewoon ergens in te geloven
Imh moet een politicus zoiets kunnen..
en juist bij Clinton heb ik dat enorm gemist, alsof ze teveel op 'zeker' speelde en ook dacht zich niet te hoeven bewijzen, als men erop speelde dat men kon bewijzen dat de 'ander' zoveel erger was.
Imho was dat wel zo maar die tegenstander nam iig wél het risico om steeds weer standpunten in te nemen waar je hem op kon kritiseren (terecht imho, het was ook bullshit) maar die kennelijk bij veel kiezers ook de indruk wekte dat hij "iig ergens voor stond"
[
Voor 6% gewijzigd door
RM-rf op 11-11-2016 12:45
]
Intelligente mensen zoeken in tijden van crisis naar oplossingen, Idioten zoeken dan schuldigen