Kom op zeg, wat is dit - zerohedge? We zitten hier op T.net, een beetje meer zin voor realiteit mag best wel :-)
Heel oprecht, en heel serieus, het valt me op dat een aantal recente berichten hier leest alsof het een script is uit een van de fabriekjes in St. Petersburg (of de Nederlandse dependance aan de OZ Voorburgwal). Het heeft misschien meer zin om bronnen en patronen eens nuchter naast elkaar te leggen, te toetsen niet enkel voor waarde maar - belangrijker nog - er het goede oude
cui bono er op loslaten.
Secessie? Media beslist verkiezingen? Wikileaks?
Het is een
an sich heel simpele situatie, waarbij we ons moeten realiseren dat deze verkiezingen voor de VS van veel minder belang zijn dan een aantal andere voor politieke balans en sociaal-economische focus.
Clinton is een politiek beest, een klassiek voorbeeld van Amerikaans politiek bestel. Dat heeft voor- en tegens, ongeacht perspectief of maatschappelijke bepaling.
Trump is een showman, een klassiek voorbeeld van Amerikaans zakelijk bestel. Ook dat heeft voor- en tegens, opnieuw ongeacht perspectief of maatschappelijke bepaling.
Daar zit nu precies het enige functionele verschil, ongeacht hoe mensen er naar wensen te kijken (belangrijk ons dit te realiseren, perspectief is een bepaling van individuele keuze, ongeacht of het nu bewust is of niet - toetsing is immers ook een persoonlijke keuze). Geen van beide is revolutionair of evolutionair op welke wijze dan ook.
Let wel, ik koppel daar geen uitspraak van waarde of moraal aan vast. De focus van gevestigd belang in de V.S. is net als overal elders in de wereld per definitie selectief. Het richt zich nooit op brede voedingsbodem, het is de aard daar gebruik van te maken. Wat ik er als persoon verder van mag vinden, als de gemiddelde Amerikaan door eigen misleiding, emotie, afhankelijkheden en oogkleppen heen had geprikt hadden ze massaal Sanders gekozen - in dit hele verhaal was dat nu de enige die niet-traditioneel en gelieerd was :-)
Zeker, deze of gene burger zal vast met dit of dat in de maag zitten en gefrustreerd zijn. Dat is normaal. Niks nieuws onder de zon. Zo stemden ooit hele meutes voor beloftes om tegen de schenen van het establishment te schoppen en uit Vietnam te vertrekken - nou, we hebben gezien hoe dat afliep.
De realiteit is dat van beide kandidaten de focus rust op de schouders van wat gekend is als self-inspired interests, met een sausje van gelieerde belangen op een bedje van cumulatief keuzegedrag van hoe men altijd alles gedaan heeft en met welk oogmerk. De simpele observatie hierbij is dat zowel Trump als Clinton status quo kandidaten zijn ten aanzien van hun respectievelijk electoraat ongeacht wat dat electoraat wenst, hoopt of vreest. En ja, electoraat koop je met marketing, dit is de realiteit.
Bot gezegd: mensen misleiden zichzelf als ze menen dat hun stem voor Trump een kentering tot gevolg heeft, of zelfs maar een behartiging van algemeen belang. Men misleidt zich net zo hard met de hoop dat Clinton in staat is om de inertie van de ontwikkelingen uit de afgelopen decennia sinds de jaren '80 vorige eeuw een halt toe te roepen.
De "elite", zoals dat dan onder de legers van zogeheten
useful idiots (technische term, serieus) en volgelingen heet (let wel, die vallen niet beiden over een kam te scheren), zet in op beide paarden.
Consequences for the country be damned - dat is immers geen variabele in het model, dat oude idee van natie en vlag uit oude tijden. Laten we in deze gewoon nuchter en eerlijk zijn. Dit is een investeringsmodel, niets meer, niets minder. Wat "vroeger" een land heette, is tegenwoordig een voedingssysteem en amalgaam van gesegmenteerde marktjes. Verkiezingen als deze zijn daar nauwelijks op van invloed, dat is enkel nog op beperkte regionale schaal binnen het niveau van staten waar wisseling van kleur gelijk staat aan wisseling van prioriteit voor gepolitiseerde zakelijke netwerken.
Maar dat is toch gewenst? Gemengde gevoelens krijgen? Kun je ze uiten! Dat hoort bij verwerking van informatie-eenheden :-)
Maar serieus, elke politieke eenheid en constructie heeft altijd alles aan zichzelf te danken. Welkom bij de mensheid.
Zoals ik hierboven reeds beschreef, er zijn nauwelijks verschillen tussen de kandidaten inzake functionaliteit en effecten ten aanzien van het aanwezige electoraat. Onderschat hoe dan ook niet hoe fundamenteel gesegregeerd en verzuild de Amerikaanse samenleving is ten aanzien van politiek gedrag.
Heel basaal - en banaal - gesteld zijn er een paar makkelijk toetsbare observaties te maken. Clinton is, zoals dat heet, een interne kandidaat. Resultaat van gekend politiek bestel, gedragen door gekend economisch bestel, gevalideerd door gekend maatschappelijk bestel. Hetzelfde geldt voor Trump, met twee verschillen: enerzijds hebben mensen moeite met het verschil in deze tussen gekend en erkend (praktisch voorbeeld, de angst van blank Amerika voor de demografische ontwikkelingen zijn gekend, tevens de effecten daarvan op politisering, maar erkennen ligt moeilijker in het publieke beeld). Anderzijds is Trump geen interne kandidaat, maar een externe. De mate daarvan is complex en ligt gevoelig, maar is tevens het antwoord op de vraag waarom mensen hem niet zien als een status quo kandidaat terwijl hij dat wel is. Pijnlijk, maar een simpel gevalletje perceptieproblematiek.
De mate van beïnvloedingskwetsbaarheid is voor beide kandidaten exact even groot, gevalletje menselijke aard. De enige vraag daarbij is of die intern, of extern is. In het eerste geval kent het Amerikaanse bestel van organisatie en kaders genoeg mechanismen om tot balans te komen, in het tweede geval is het een open vraag.
Luister, Trump heeft ook alles aan zichzelf te danken. Het heeft geen nut om ons daar op blind te staren, zelfs niet in pogingen om perceptie te beïnvloeden van welke groep dan ook.
Ik blijf er gewoon simpel in, het beschikbare energetische potentieel in deze verkiezingen is aan de Trump kant dieper dan aan de Clinton kant. Of dat er uit zal komen, is een tweede, maar we moeten ons realiseren dat binnen de Amerikaanse cultuur emotie een katalysator is met scherpe invloed op ontwikkelingen. Voor ons hier in Europa (en daar valt helaas uit eigen keuze Rusland buiten) heeft al dit heen-en-weer geen nut. Wat wel slim is komt neer op praktische planning: bereid je voor op Trump, en wint zijn netwerk niet dan valt het hoe dan ook ongeacht welk scenario mee. Wint het wel, dan heb je je al op het ergste voorbereid. Prima toch?
Laat nog wat meer van Twitter los, zou ik zeggen :-)
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.