Als je nou eens waardering voor iemands vak zou opbrengen, dan kom je een stuk verder. Voor scheikundige vraagstukken ga je naar chemici en een nobelprijswinnaar is dan misschien ehct goed in zijn vak. Voor een autoreparatie ga je natuurlijk niet naar die chemicus maar naar een garage, terwijl de garagehouder voor zijn pillen weer naar de chemicus gaat. Ieder vak heeft zo zijn professionals, zo ook de journalistiek. En meestal weten mensen de juiste beroepsgroep te vinden voor wat ze zoeken. En binnen ieder vakgebied zijn prijzen (nobelprijs, pulitzer, whatever) en zo kan je dus zelf onderscheid maken binnen een vakgebied. Vage youtubes hebben geen referenties, zerohedge moet ook maar eens wat prijzen pakken maar zoiets als de WaPo doet het al een jaar of 100 vrij goed, die hebben dus wel een reputatie te verliezen. En hoewel deel van MSM, is binnen de MSM ook significante concurrentie. Iedereen wil wel die goede naam (en verdiensten) hebben van bv de WaPo, dus kan de WaPo zich simpelweg geen verlaging van kwaliteit veroorloven. En journalisten willen net als gewone mensen zo hoog mogelijk komen, zodat de beste journalisten bij de beste kranten komen enzovoort. Marktwerking pur sang voor kwaliteitskranten om uit te blinken op precies dat: kwaliteitskrant.
Uiteindelijk maakt het niet uit waar een argument vandaan komt. Als het een valide argument is de inhoud bepalend voor de overredingskracht. Een slecht argument blijft slecht ook al is het verpakt in een uitgebreid verhaal (met veel moeilijke woorden). Niet dat een argument een absolute waarde zou hebben want omdat meningen en inzichten verschillen zal de een het argument naast zich neer leggen terwijl iemand anders hierdoor haar gedachten kan veranderen.
Het maakt WEL uit waar een argument vandaan komt. bv voorgenoemde
WaPo heeft dus journalisten in dienst die wel de moeite doen om de Trump-charity door te spitten. De man houdt zoveel geheim dat het loont om een onderzoeksjournalist erop te zetten, je kan tenminste wat vinden (Clinton speelt meer open kaart en heeft dus minder grote verstopte lijken in de kast). En die journalist vindt dus van alles, zoals geen donaties van Trump zelf, geen vergunning om als organisatie geld op te halen enzovoort. Allemaal nieuwe verhalen. En andere media vinden dan een speech van Trump uit 1998 waarin hij bv Cuba meent te boycotten en vinden dan een aardige zakentransactie van dezelfde periode.
Nieuwe informatie dus: kwaliteitskranten kunnen dat prima.
Maar dan komt Wouter langs met teksten als deze, louter om het in diskrediet te brengen:
Het probleem van de MSM is dat zij meestal verre van origineel zijn en hun verhaaltjes copy/pasten van een bron zonder na te gaan of het wel klopt. Niet voor niets dat je in talkshows clips kan zien van nieuws outlets die dezelfde scripts opdreunen. Het is meer een massaproduct geworden waar kwaliteit zwaar lijdt onder de kwantiteit.
Het is al vaker gezegd, je kijkt de verkeerde programma's, leest de verkeerde kranten, trekt de verkeerde conclusies en valt de verkeerde mensen aan. Daarom vindt jij dus wel een pakhuis vol Clintonstemmen waarvan de photoshopbit nog niet eens goed opgeslagen. En daarom ontdekt je niet dat kranten/veiligheidsdiensten meer bang zijn voor (Russische?) hackers die digitaal de uitslag willen beinvloeden. En waar ze vroegah geen belang hadden in de uitslag is het tegenwoordig wel handig om een totale clown als POTUS te krijgen.
Het aparte is overigens dat Trump ook op B-kwaliteits sites kijkt voor zijn info en dus ook populariteits. Trump ziet dus ook sommige sites hem als winnaar aanwijzen van dat debat en neemt dat gewoon aan. Trump ziet zichzelf dan als winnaar en dankzij verdere cognitieve dissonantie heeft hij geen fractie behoefte zich voor te bereiden op het tweede debat. Het gebruiken van bedenkelijke informatiebronnen raakt wel meer mensen
[
Voor 8% gewijzigd door
Delerium op 01-10-2016 21:55
]