HADES2001 schreef op donderdag 07 april 2016 @ 00:05:
Nou mensen omdat er steeds twijfel in gebracht word zal ik dan maar even mijn verhaal doen.
Op het moment dat er in Oekraïne een nog verdere burger oorlog uitbreekt heb ik in dit stuk 0 vertrouwen.
Artikel 10 Conflictpreventie, crisisbeheer en militair-technische samenwerking
1. De partijen intensiveren de praktische samenwerking op het vlak van conflictpreventie en crisisbeheer, in het bijzonder met het oog op versterkte deelname van Oekraïne aan civiele en militaire operaties inzake crisisbeheer onder leiding van de EU en aan oefeningen en opleidingen, ook die in het kader van het gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid (GVDB).
2. Samenwerking op dit gebied wordt gebaseerd op regelingen en afspraken tussen de EU en Oekraïne over raadpleging en samenwerking op het vlak van crisisbeheer.
3. De partijen onderzoeken mogelijke samenwerking op militair of technologisch vlak. Oekraïne en het Europees Defensieagentschap (EDA) onderhouden nauwe contacten over de verbetering van de militaire capaciteit, ook op technologisch vlak
Het is erg simpel, ze blijven beweren dat er nooit troepen naar Oekraïne gaan voor hulp in verband met oorlog of andere tafrelen, alleen voor hulp bij rampen.
Dan is heel artikel 10 niet nodig, ik ben er niet van overtuigd dat als Rusland Oekraïne binnen rijd dat onze jongens hier blijven zitten terwijl dit in het verdrag staat.
Veel politici noemen het een Handelsverdrag, maak het dan ook een handelsverdrag waar we allen beter van woorden. En verwijder enige vorm van militaire verbinding.
Even als opmerking terzijde, het mag inmiddels wel duidelijk zijn dat er geen sprake is van burgeroorlog, maar van externe interventie - uitgebreid de revue gepasseerd in het Rusland topic trouwens.
Die punten zijn trouwens niet vergelijkbaar inzake schaal en mate van samenwerking met de reeds bestaande realiteit, de Oekraïne is immers deelnemer in het zogeheten Partnership for Peace programma van de NATO (Rusland trouwens ook). Het belangrijkste punt in dat artikel is eigenlijk het laatste, aangezien de eerste twee conform overige verdragsafspraken ondergeschikt zijn aan overige supranationale afspraken, en dat is een kwestie van - heel ruw vertaald - collectieve koopkracht bij aanbestedingen materieel defensie. Dit is een beetje zuur, aangezien het land de komende jaren overschakelt op westerse standaarden waar de afgelopen decennia alles was ingezet op Russische standaarden, aanbestedingen gaan aldus duurder worden. Dat klinkt misschien vreemd, maar besef wel dat we als Europese landen heel nauw samenwerken daarin, zo wordt geld bespaard.
Zelfs als ik er vanuit een extern geopolitiek perspectief naar kijk kan ik het artikel niet als probleempunt zien. Je wil juist samenwerken op gebied van crisisbeheer, je zou juist moeten willen samenwerken voor op zijn minst civiel niveau. Ik heb een beetje de indruk dat we MH17 in deze alweer vergeten zijn. Misschien is het ook een kwestie van inzicht in hoe organisaties niet vanzelfsprekend samen kunnen werken zonder systemen te schakelen, protocollen te kennen en contacten aan te wijzen.
Ik kan me goed voorstellen dat voor velen het een moeilijk onderwerp is, er is ook veel gebeurd, en we hebben door de bank genomen ook niet veel kennis van hoe / wat / waar en relevantie daarvan in organisatie en effecten. Dat maakt bijvoorbeeld het woord "militair" vanuit de omstandigheden van de laatste twee jaar al heel snel vatbaar voor spookbeelden. Volstrekt begrijpelijk en verklaarbaar, maar als het echt zo simpel was, dan had - bijvoorbeeld - Duitsland veel hardere eisen op deze gebieden gesteld aan de verdragstekst. En dat is iets wat in de Nederlandse media nauwelijks onder de aandacht is gekomen, er zijn reeds protocollen voor selectie van punten en artikels opgenomen in de afgesproken kaders voor processen verbonden aan zowel onderhandeling als invoering.
Dat maakt de houding op het moment van Rutte ook een beetje grappig, er zal ingezet worden op symboolpolitiek van sterke onderhandeling en vertegenwoordiging, maar het is Duitsland geweest wat reeds vorig jaar die elementen van inclusie/exclusie voor dit soort scenario's in de protocollen heeft ingevoerd. Storm in een glas water.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.