Wat mij betreft is dit ook een duidelijk verschil in de culturele ervaring van vrijheid van meningsuiting (VvMU) zoals dat in de VS gebruikelijk is en cultureel geheel ingeburgerd is, en de benepen en hypocriete wijze van "VvMU" in Europa, wat in feite een beperking van meningsuiting is, en hoe de overheid, bedrijven, en burgers daarmee omgaan, namelijk iedereen staat achter VvMU, totdat het een hen onwelgevallige mening betreft.
Voor de duidelijkheid, ik heb het niet over de juridische VvMU, maar de culturele wijze waarop daarmee wordt omgegaan, hoewel het een sterk verbonden is met het andere, want als je maar lang genoeg een wettelijk sterke VvMU hebt dan sijpelt dat ook door in de cultuur.
De
first amandment:
De overheid mag geen wetten maken die de uiting van meningen beperken, hoe controversieel die ook zijn.
garandeert verstrekkende VvMu:
Het Eerste Amendement is een van de belangrijkste pijlers van de Amerikaanse democratie. Het garandeert dat burgers hun mening kunnen uiten zonder angst voor vervolging door de overheid. In de praktijk is deze vrijheid zeer ruim geïnterpreteerd, al zijn er uitzonderingen zoals:
• Laster (defamation)
• Obsceniteit
• Aanzetten tot geweld
terwijl in NL de VvMU vastgelegd in Artikel 7 van de Grondwet, meer beperkingen heeft dan de VvMU in de VS,
zoals het verbod op haatzaaien en in de rest van Europa ook sterke beperkingen van meningsuitingen gelden. Dat moedigt bedrijven als bunq aan om burgers hun onwelgevallige meningen, waar of niet waar, lastig te vallen.
Ik vind al heel erg lang dat we in Europa naar een federale republiek moeten gaan met een grondwet waarin een minstens net zo sterk VvMU artikel is inbegrepen, zo niet sterker.