pedorus schreef op vrijdag 29 januari 2016 @ 22:11:
Ah, dat artikel zocht ik eigenlijk. Rusland wil ze kennelijk niet in eigen land. Maar het is gek om Rusland van de originele stroom te beschuldigen. Volgens mij wilden Rusland en China in 2012 vooral stabiliteit, en wilde het westen 'regime change'. Zie zeg:
Eenvandaag: Waarom steunen Rusland en China Syrië?
[...]
Het is inmiddels bijna 4 jaar later, en er is een grootse vluchtelingenstroom ontstaan. En pas recent is Rusland gaan ingrijpen, oa door
olietransporten te bombarderen, wat de VS expres niet doet. Zonder geld geen oorlogstuig. Zonder oorlogstuig geen oorlogsvluchtelingen.
Ik stel dat de suggestie van die Chinezen uit 2012 nu nog immer actueel is. In plaats van allerlei problemen over de hele wereld op te lossen, kunnen we ons beter beperken tot het oplossen van het vluchtelingenprobleem in Nederland. Bijvoorbeeld door grenzen op te werpen en terug op te vangen in de regio. Nu gaan we
bommen gooien in Syrië:
[...]
Het blijft grappig om te zien uit welke hoek het telkens komt zodra het woord Rusland ergens valt
Dat gezegd zijnde, laat ik maar even niet ingaan op de didactiek of de doctrine van informatietheorie en het bij de elementen houden die door elkaar gegooid worden. Al was het maar vanwege de aanwezige perceptieproblematiek, maar meer in het bijzonder vanwege de verwarring omtrent punten van perspectief en tijdlijn van handelingen.
Rusland heeft een apart beleid inzake zowel migratie (intern) als emigratie en immigratie. Het is nog niet zo lang geleden dat mensen uit de Donbass met veel vertoon van beeld en glorie op het vliegtuig gezet werden om gered te worden van het verdorven Westen
Iets wat trouwens een aantal keren met terugblik in zowel Russische als Westerse reguliere media voorbij gekomen is in het topic voor de ontwikkelingen in en met Rusland (kort gezegd: afgevoerd naar Siberië voor herbevolking van gebieden die vanuit de nog steeds consistente afname van bevolking leeglopen). Enfin, apart beleid in de zin dat er niet echt consistent beleid is. Het is vrij opportuun, en selectief, er is geen sprake van een consistente lijn. Zo zie je bijvoorbeeld of Rossiya 1 toch regelmatig stukken voorbij komen over de logistiek en doorvoer van vluchtelingen die over de Kaukasus binnenkomen en richting Scandinavië verwezen worden (waarbij mogelijke blik op economisch gebruik van vluchtelingen niet in beeld komt, wat ook begrijpelijk is). Binnen en tussen de regio's heeft Rusland eigen vluchtelingenproblematiek trouwens, specifiek economische vluchtelingenstromen. Niet iets van de laatste jaren, wel historisch opmerkelijk aangezien het in toenemende mate inbreuk maakt op de cultuur-historische perceptie van aardappeleters onder druk die stug volhouden (de zwarte economie van primaire behoeften is steeds meer aan het afbrokkelen in dat opzicht).
Enfin, dit allemaal terzijde. Rusland is inderdaad gaan ingrijpen, daar moet je wel bij vermelden dat het geen ingrijpen wat gericht is op tegengaan van vluchtelingenstromen. Integendeel. Vergeet niet de situatie van zowel burgeroorlog als ecologische omstandigheden als regionale problematiek intern aan Syrië. Het Russisch ingrijpen is gericht op directe ondersteuning van de rompstaat onder controle van het regime Assad, zoals dat heet. Niets meer, niets minder. Een direct gevolg is wel dat opnieuw vanuit militair en sociaal-economisch ingrijpen de druk op zowel gebieden binnen als buiten de rompstaat toeneemt. Laat dit nu precies zijn wat de regionale vluchtelingenstromen op gang heeft gebracht.
Zeker, men heeft een paar konvooien van IS onder vuur genomen, waarbij vermeld moet worden dat Lavrov van te voren een politiek signaal heeft gegeven richting IS (kwestie van realpolitik, zeker, maar ook zeker niet irrelevant). Veel schade heeft het niet toegebracht, veel effect ook niet, maar het belangrijkste effect is er een van politieke aard vanuit effecten op de grond: er is een scherpe verdeling van inzet ontstaan tussen strijdkrachten van het regime en die van IS op territoriaal niveau.
Heel bot gesteld, het daadkrachtige Russische handelen in Syrië is een effectueren van status quo tussen die partijen, waarbij bevolking nog steeds tussen meerdere vuren zit.
Daadkrachtig is het zeker, nuttig voor oplossingen ten aanzien van het algemene conflict absoluut niet. Het effect op factoren van belang voor vluchtelingenstromen is er echter wel. Dat valt op geen enkele wijze te ontkennen. Dat doet het Kremlin ook niet, ze zijn er vrij helder over in diplomatieke communiqués, dat is een probleem voor de Europese Unie.
Vanuit de geopolitieke realiteit van hernieuwd conflict in de de veiligheidszones van Europa en Rusland is dat ook verklaarbaar.
Maar het laat wel de
politieke intentie zien van het Kremlin: gebruik van welk drukmiddel dan ook op de Europese lidstaten. Niet verrassend, het negeren heeft net zo veel zin als het ontkennen, maar het effect is er wel. Vooralsnog zonder resultaat, al moet daarbij vermeld worden dat dit meer is vanuit onvermogen van nationale regeringen om verder te kijken dan lokale omstandigheden binnen hun eigen landen dan van meer gezonde inzichten in de nieuwe verhoudingen tussen Rusland en de Europese Unie.
Maar als ik even in algemene zin mag reageren, voordat men weer in loopgraven van
whataboutisme of RT gaat duiken, laten we eens kijken naar het idee van grenzen opwerpen.
Heel leuk idee, maar dat is het dan ook. Kijk eens naar de fundamentele aard en onderdelen van wat we veel te snel vluchtelingenstromen noemen. We hebben het over wat in essentie een eerste golf van demografische verschuivingen is in een beweging geïnstigeerd door een complex combinatie van geopolitieke inmengingen en interacties, consequenties van perverse effecten van autocratische modellen waarbij een van die effecten inmiddels genoemd mag worden als element van hogere orde: ecologische schade en degradatie.
Dat laatste punt, het is reeds voorbij gekomen hier en elders, onderschat niet de impact van zowel de regionale waterstrijd als de desastreuze gevolgen van twee decennia catastrofaal landbouwbeleid geïnspireerd door machtspolitiek. Syrië is nauwelijks nog in staat om meer dan de huidige rompstaat van het regime te voeden. Het is iets om over na te denken. Als we dan in het achterhoofd houden de grotere ideologische en intern-religieuze breuklijnen alsmede de ecologische ontwikkelingen in de regio van het Midden-Oosten (zowel binnen als buiten de kaders van klimaatverschuiving) dan wordt het plaatje erg pijnlijk..
Bot gesteld: waar we ons nu zo druk over maken is een oefening voor de toekomst. Logisch ook, deze bewegingen zijn tenslotte niets nieuws in de geschiedenis. Maar snelheid en richting van ontwikkelingen staan in steeds kleinere mate onder zelfs maar mogelijke invloed van menselijke interactie.
Dat alleen al is een opening voor verkenning die zonder veel moeite duidelijk maken dat het hele idee van grenzen opwerpen een nutteloze oefening is in iets wat tussen misleiding, afleiding en onvermogen ligt. Dat is geen oordeel, louter observatie. De realiteit is immers dat tenzij er fundamentele zaken veranderen hier en daar deze kleine stroom vluchtelingen gevolgd gaat worden door structurele demografische verschuivingen waar geen enkele muur iets aan kan doen.
Nee, geen enkele muur. Tenzij je, zoals eerder verduidelijkt, jezelf wil omvormen tot een land à la Noord-Korea. En dan nog heb je nauwelijks invloed. Onderschat niet de fundamentele kracht van demografische verschuivingen, het zijn bewegingen die los staan van menselijke instellingen en arbitraire visies van korte termijn en hier & nu. Dit gaat over generaties heen.
En ja, ik zeg bewust "deze kleine stroom". Dit in verhouding tot het potentieel wat nog steeds aan het groeien is voor de toekomstige verschuivingen èn vanuit historisch perspectief. Alle gekheid op een stokje, maar Nederland heeft ettelijke miljoenen Polen te verwerken gekregen tijdens de Industriële revoluties, en ga eens terug naar de Grote Oorlog waar Nederland neutraal was - hoeveel Belgen zaten er in Nederland?
Tot slot, ik waardeer de poging om Russische daadkracht naast het beeld te stellen van de angst die men moet hebben als men iets doet, maar laten we eerlijk zijn: flauwekul. Let wel, vanuit achtergrond kan ik weinig nut zien van de Nederlandse inzet op bombardementen, maar het is een inzet op doelstellingen vanuit specifiek Europees perspectief. IS is een van de actoren ten grondslag aan de regionale verstoringen en verschuivingen, daar zal je tegen moeten optreden. Dit is exact hetzelfde als de Russische bombardement op partijen die in conflict zijn met het regime van de Syrische rompstaat.
Valt toch op dat het ene daadkrachtig is en het andere iets is waar je bang van moet worden ....
Weet je, er zijn tijden geweest op het Europese continent waar dat soort didactiek en doctrine subversief genoemd werd. We mogen blij zijn dat dit tegenwoordig niet het geval is. En laten we in het achterhoofd houden dat - voordat er weer wat whataboutisme langskomt - je zoiets in Rusland echt niet hoeft te proberen. Dat is iets wat ik tijdens mijn inzet in Moskou me heel erg duidelijk is geworden.
Als ik dan heel hard mag zijn, het heeft niets te maken met overtuigingen of perceptie, louter met simpele analyse. Zonder het huidige regime is er geen platform voor het Kremlin om regionale kwesties onderdeel te maken van geopolitieke instrumentatie gericht tegen het Westen. Zonder het huidige regime is op lokaal niveau de bevolking prima in staat om de spreekwoordelijke vloer aan te vergen met IS, dat is ook al herhaaldelijk gebleken.
Ik kan zo nog een hele tijd doorgaan, maar regime change is zo'n slecht idee nog niet. Oprecht, het zijn complexe maar geen moeilijke analyses. Zeker, risico's en afhankelijkheden, dat spreekt voor zich. Wie is de enige partij betrokken die zich daar echt tegen verzet? Het Kremlin. Zelfs Assad heeft al voorstellen gedaan in het verleden voor symbolische positie, transitoir regime et alii.
Cui bono.
Weet je, het is allemaal niet makkelijk, maar laten we niet de zaken over de foute kam scheren. Het heeft überhaupt geen nut om dit allemaal over welke kam dan ook te scheren. Vluchtelingenstromen, of het nu vanuit conflictgebieden is of vanuit economisch of politiek (zie de vluchtelingenstroom uit Rusland bijvoorbeeld) opzicht is, ze zijn onderdeel van de menselijke geschiedenis en er is nog nooit een land of natie geweest wat daar echt muren tegen heeft kunnen opwerpen.
De meest effectieve manier om geen vluchtelingen te krijgen als land is nog altijd heel arm zijn, heel boos zijn, heel hard zelf onderdrukt of gebruikt worden. Wil je echt een harde en korte termijn oplossing om geen vluchtelingen te hebben of te krijgen? Zie daar je oplossing.
Saillant detail, zo kom je er zelf ook snel achter hoe het is om in de schoenen van een vluchteling te staan
Wil je een werkbare oplossing? Dan zullen we eerst ons los dienen te maken van de vingertjes, de emotie en het gebrek aan inzicht. Dit gaat net zo hard op voor de politiek als de andere onderdelen van de samenleving. Ik besef volledig dat dit heel hard is om zo te zeggen. Maar laten we eerlijk zijn, het maakt niets uit of we nu naar politici, relschoppers, COA, gemeenschapshuis of wat dan ook kijken.
Maar het valt op: waar (en dit komt door de bank genomen meestal voor) mensen fatsoenlijk communiceren, waar mensen zich informeren en geïnformeerd worden op werkbare wijze voor betrokken partijen is zichtbaar dat er nauwelijks problemen zijn. Het steekt af tegen het beeld, maar ook dit is de realiteit.
We zouden meer nut hebben van realistische verkenningen en discussies, in plaats van enkel met stokpaardjes van horen zeggen, beeldvorming, halfwassen nakauwen en wijzen met vingers te blijven herhalen - altijd weer geserveerd op een bedje van emotie met een snufje van noodzaak tot bang en boos zijn. Maar goed, laten we het simpel houden: cui bono. Wie heeft waar baat bij. Laten we vooral dus niet het Kremlin in deze soep gooien, daar is een heel ander topic voor. We zijn zelf voldoende in staat om eigen ruiten in te gooien.
Dit alles is immers een oefening voor de toekomst. Als we dus echt geïnteresseerd zijn in "onze" toekomst ("eerst") (pun intended) dan zullen we die investeringen van nuttige verkenningen moeten maken. Enkel dan kunnen we aanpassingen maken hier (en daar) om tot oplossingen op termijn (!) te komen.
[
Voor 3% gewijzigd door
Virtuozzo op 30-01-2016 00:17
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.