Seizoen 2024/25 in Valencia. 'Campeone, campeone'
Mijn tweede seizoen in Valencia dus, na een vrij succesvol eerste jaar met een 2e plek en de Europa League winst wilde ik dit seizoen sowieso voor de titel gaan en kijken hoe ver ik kon komen in de Champions League.
Allereerst de
transfers, weer een drukke boel:
Laten we de opvallendste transfers eens onder de loep nemen. Allereerst gesmokkeld door een oude bekende uit Utrecht naar Valencia te halen nml. voormalig wonderkind Rodrigo Martinez. Ik kon nog wel een goede 2e linksbuiten gebruiken en met het oog op de toekomst waarin ik een basisplaats voorzie dus de portemonnee getrokken.
Van Boca Juniors kwam de beoogde nieuwe linksback, Argentijns jeugdinternational David Alcolea. Als extra man voor op het middenveld kwam Luisma Moya van Bayern, eigenlijk teveel geld voor een wissel maar aangezien ik de beste Spanjaarden in Valencia wil hebben.... Alejandro Pozo speelde vorig seizoen al op huurbasis hier en deed dat zo goed dat ik hem koste wat kost wilde halen, dus 45 miljoen euro..
Bij Boca speelde ook een goede rechtsback, een andere jeugdinternational, Franco Bernay.
Als laatste valt op dat Isco transfervrij kwam, ook als backup aangezien ik al een topmiddenveld had maar als je zo'n speler gratis erbij kan halen moet je dat niet laten natuurlijk.
De uitgaande transfers dan, Traoré was overbodig en als je dan ook nog zo'n som geld voor 'm kan krijgen moet je niet twijfelen. Angelo Fulgini was vorig seizoen min of meer basisspeler maar wederom een bod dat ik niet kon weigeren.
De vorig seizoen aangetrokken veelbelovende spits Ruben Gonzales had geklaagd over een gebrek aan speeltijd en aangezien ie toch nooit ''homegrown'' Juan Carlos Vigo zou gaan passeren en ik meer dan het dubbele aan transfersom voor 'm kon krijgen mocht ook hij alweer vertrekken.
In de winter klaagde Isco ook en o.a. Roma deed een bod van 20 miljoen, dat is nog eens snel winst maken op een al bijna 33-jarige speler, toedeloe!
Het seizoen begon met de
Europese Super Cup tegen CL winnaar Chelsea, helaas besliste een vroege goal de wedstrijd en ging die dus verloren:
Over
de Spaanse beker kan ik weer kort zijn, net als vorig seizoen in de vijfde ronde uitgeschakeld, dit keer was het tegen Deportivo.
Dan
de competitie, vorig jaar natuurlijk al sterk met 80 punten op de tweede plaats, dit seizoen ging het nog iets beter met maar liefst 15 punten meer. Het duurde ook echt tot speelronde 32 ofzo voor ik voor het eerst een gelijkspel kon noteren. Daarvoor alleen maar overwinningen en een paar nederlagen. Ook mijn grootste concurrent Real Madrid kon dit niet bijbenen en dus ging de titel voor het eerst sinds 2004 naar Valencia.
Met ook nog eens een doelsaldo van +55 kan ik wel stellen dat dit 1 van mijn meest succesvolle seizoenen ooit is geweest in CM/FM, of in ieder geval van de laatste jaren.
Verder valt in dit scherm op dat Alejandro Pozo weer erg belangrijk was, werd uiteindelijk ook gekozen tot speler van het jaar in de Liga BBVA en dat was vorig seizoen ook al zo!
Dan de
Champions League.
In de groepsfase ging het goed maar niet top aangezien Tottenham Hotspur er met de groepswinst vandoor ging. Met Sporting Lissabon om de tweede plaats gevochten en dat lukte dus.
Eerste knockout-ronde? Paris Saint Germain, gelijk een uitdaging dus.
Na een krappe maar verdiende 3-2 thuisoverwinning was ik er al bang voor dat we het in de uitwedstrijd weg zouden geven en zo geschiedde. Geen schande tegen dit Paris SG maar ik had toch graag wat verder gekomen.
Dan gaan we maar eens een kijkje nemen naar de
spelersstatistieken van dit seizoen:
Opvallende zaken, José Carlos Vigo die met 30 doelpunten in alle competities weer een hoofdrol speelde, echt onbegrijpelijk dat mijn voorganger hem in het B-elftal liet spelen... Zoals al genoemd was Alejandro Pozo dus ook erg belangrijk en kunnen we dat ook weer van zeggen van Alejandro Garces en Ismail Ibanez. Blijf het leuk vinden dat deze jongens uit de eigen opleiding eigenlijk door mij nu Spaans international zijn geworden, of in ieder geval eerder dan zonder mij.
Aankoop Alcolea ook goed ondanks zijn gele kaarten fetisj, voormalig Utrechter Martinez die door een blessure van Castillejo vaak speelde ook netjes. Eigenlijk hebben alle spelers hun bijdrage geleverd dit jaar, en was het voor Unai Lopez jammer dat ie langdurig geblesseerd was.
Verder wil ik Sergi Husillos nog even uitlichten, aankoop van vorig seizoen, nu wonderkind en Spaans international, ook dat had ik toch goed gezien.
We sluiten af met de
seizoensreview: (1 van mijn 5 nederlagen dit jaar dus tegen degradant Sporting Gijon.

)
En de
club awards :
Topseizoen, op naar het verdedigen van mijn titel en een gooi naar de CL finale!
edit: Misschien ook nog leuk om te melden dat mijn vorige club FC Utrecht ook dit seizoen weer kampioen werd in de Eredivisie, voor het vijfde jaar op rij. Mijn opvolger Foeke Booy heeft het maar makkelijk en gebruikt ook voor 80% dezelfde basis als ik deed.