Je verwoordt het echt een beetje roekeloos, weet niet of dat ook is hoe je het bedoelt maar toch.
Luister, natuurlijk snapt iedereen dat als je het gevoel hebt dat je jezelf moet beschermen tegen je liefdespartner er iets niet in de haak is en dat je dus beter al helemaal niet aan die hele relatie kan beginnen, of de relatie niet voort moet zetten.
Maar er zijn ook nog echt andere dingen die meespelen.
Allereerst, je verwoordt alles alsof je nooit geldzorgen hebt. Dat is fijn, en ik durf te zeggen dat ik met 3 keer modaal (gemiddeld) in dezelfde boot zit op mijn 30e ongeacht of jij veel meer dan mij verdient of niet. Alles wat mijn vriendin verdient is leuk, maar zelfs al zou ze geen euro mee naar huis brengen dan kunnen wij nog steeds fantastisch leven. Die situatie telt niet voor iedereen. Als je 2000 netto per maand hebt, zul je je een stuk beter moeten indekken tegen onverwachte of vervelende situaties. Dan is 'even opnieuw' beginnen een project van 10 jaar. Zoals je zelf zegt, het leven is al enorm kort, dat risico moet je gewoon niet willen lopen als het niet nodig is.
Ten tweede, het is niet onromantisch of wantrouwend om een (bepaald gedeelte) van het vermogen gescheiden te houden. Maakt niet uit of dat feitelijk of louter juridisch is. Daar zitten enorm veel voordelen aan. Ik heb een Holding BV. Stel dat ik van daaruit ooit hoofdelijk aansprakelijk wordt gesteld voor een, op één of andere manier door de verzekering ongedekte gebeurtenis, voor €600.000 dan kan mijn inkomen en spaargeld in de boedel terechtkomen. Omdat mijn vriendin haar financiën zowel feitelijk als juridisch gescheiden heeft kunnen wij in zo'n geval nog steeds de hypotheek betalen omdat haar vermogen losstaat van het mijne. Bij een juridisch samengevoegd vermogen is dat dus niet het geval en ben je alles kwijt.
Andersom, als mijn vriendin in een phishing attempt trapt en haar bankrekening compleet geplunderd wordt dan is alleen haar spaargeld weg en zorgt een feitelijke scheiding ervoor dat ik haar dat kan vergoeden zonder dat we er echt pijn van hebben anders dan alleen de deuk in haar ego.
Zoals ik al eerder heb geanalogeerd; leven is risicovol. Mijn vriendin en ik zien het als samen bergbeklimmen. Als één van onze zekeringen het begeeft en we naar beneden storten dan zitten we liever beide aan een aparte zekering. Op die manier kun je elkaar redden mocht de ander misstappen en de zekering ook falen. Samen aan één zekering zitten omdat dat zo romantisch is en dan samen de afgrond instorten op het moment dat het fout gaat vinden wij niets. Op een bepaalde manier vind ik de gescheiden constructie zelfs veel romantischer omdat je dan echt op elkaar vertrouwt zonder dwingende hand der wet. (om in veelgehoorde logica te blijven, vertrouw je je partner niet dan hij of zij redelijk en billijk is als jullie uit elkaar gaan? Jij wilt toch graag wettelijke zekerheid over de verdeling? Ook niet romantisch dat je je partner zo slecht vertrouwt)
Het zijn maar voorbeelden (en ja, direct vrij hyperbole en heftige) maar het zijn wel realiteiten om rekening mee te houden. Simpelweg iedereen afschilderen met een (juridisch en/of feitelijk) gescheiden vermogen als "Ach maak je druk, geniet van het leven, er zijn belangrijkere dingen dan geld" is echt veel te kort door de bocht.
En ja, mijn vriendin verdient modaal en ik 3x modaal. Dat zou je kunnen zien als enorm ongelijk, oh wat wordt haar een onrecht aangedaan als we uit elkaar gaan. In de praktijk geeft zij meer van mijn salaris uit aan individuele aankopen dan dat ik dat doe (en vind ik dat ook volledig prima) en geniet zij een levenstandaard die ze met haar eigen inkomen nooit zou kunnen bekostigen. Als het kwade moment ooit komt dat we uit elkaar gaan, dan vervalt dat en is mijn volledige inkomen weer van mij en heeft zij daar geen verdere aanspraak op. Ojee onrecht weer.
Nee hoor. De ouders van mijn vriendin zijn enorm vermogend. Zij erft op een (hopelijk nog ver in de toekomst liggende dag) werkelijk een vermogen. Daar kan ik alleen bij op het moment dat wij samen blijven. Als we uit elkaar zouden gaan vervalt alle aanspraak en toegang tot dat geld volledig, en zo hoort het ook.
Ook als zij erft tijdens onze relatie, en de relatie beëindigd blijft dat haar vermogen. Ik heb mijn hand niet middels een huwelijkscontructie in de erfenis van haar ouders, en dat vind ik een erg prettig idee.
Zelfs al was dat niet zo geweest en zou zij na ons uit elkaar gaan weer van haar eigen modale inkomen moeten leven. Is dat echt onrecht? Ik had mijn inkomen ver voordat ik haar leerde kennen, daar heeft zij ook niets aan bijgedragen? We genieten ervan in de tijd dat we samen zijn en als we uit elkaar gaan zal zij inderdaad dat privilege verliezen. Het ouderwetse beeld dat vrouwen niet voor zichzelf kunnen zorgen en hulp nodig hebben van een grootverdienende man vind ik zo hulpeloos ouderwets.
[Voor 32% gewijzigd door DutchManticore op 07-01-2021 02:17]