Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

[assje]

T-Infinity schreef op maandag 4 januari 2021 @ 16:17:
Voor 'het huishouden' zou ik dan persoonlijk geen geld over hebben. Ik vind dat geen werk. Hier doen we beiden zo'n 2 a 3 uur per week aan huishouden, beetje tussendoor.

Dan ben ik benieuwd wat je onder huishouden verstaat. Als je samen bent en veel werkt valt het wellicht mee maar met een gezin en eventueel nog huisdieren kom je eerder aan 2 uur per dag dan 2 uur per week in mijn optiek;

boodschappen doen/bestellen, eten koken, afruimen/vaatwasser, stofzuigen/dweilen, toiletten/badkamer, kleding wassen/strijken/ophangen/vouwen, klusjes/allerlei/opruimen

[T-Infinity]

assje schreef op maandag 4 januari 2021 @ 16:50:
[...]


Dan ben ik benieuwd wat je onder huishouden verstaat. Als je samen bent en veel werkt valt het wellicht mee maar met een gezin en eventuele nog huisdieren kom je eerder aan 2 uur per dag dan 2 uur per week in mijn optiek;

boodschappen doen/bestellen, eten koken, afruimen/vaatwasser, stofzuigen/dweilen, toiletten/badkamer, kleding wassen/strijken/ophangen/vouwen, klusjes/allerlei/opruimen

Die dingen inderdaad ja. Maar hier geen kinderen dus dan is het weinig werk vind ik.

[T-Infinity]

@Hann1BaL ik zou willen dat dat bij mij op werk ook zo ging. Dat als ik even veel uren werk als onze CEO, dat ik dan ook recht heb op even veel zakgeld als hij

Ergens is het toch vreemd dat dat niet geldt binnen een relatie?

[LuNaTiC]

Misschien als je hem af en toe een zoentje op zn mond geeft, een complimentje dat ie er mooi uitziet en zegt dat je van hem houdt, verandert dat de zaak?

[rochelledw]

Dat je het kan loskoppelen bij stellen zonder kinderen, kan ik me goed voorstellen.

Maar zodra er kinderen in het spel komen zitten er zo veel haken en ogen aan het hele verhaal dat ik vind dat het dan niet meer te vergelijken is met je CEO .
Er zitten gewoon best wat offers vast aan kinderen. Het ligt allemaal aan de persoonlijke situatie en waar je voor kiest als gezin. Als ik minder zou gaan werken is mijn optie op een promotie vervlogen want dan werk ik immers niet meer genoeg. Ben ik dan perse altijd maar minder waard dan mijn partner die toevallig meer werkt? Hij verdient meer, dus het is zelfs met mijn promotie niet voordelig voor het gezin om hem thuis te laten blijven. Wat kies je dan? minder geld als gezin maar wel mijn eigen broek op houden? Of accepteren dat mijn partner bakken met geld kan sparen terwijl ik vast zit in mijn baantje waar ik door de kinderen een salaris achterstand in opbouw? Dit alles is een beetje gechargeerd natuurlijk

Allemaal dilemma's waar je per individuele situatie naar moet kijken en geen standaard antwoord voor hebt.

[T-Infinity]

rochelledw schreef op maandag 4 januari 2021 @ 17:11:
Hij verdient meer, dus het is zelfs met mijn promotie niet voordelig voor het gezin om hem thuis te laten blijven. Wat kies je dan? minder geld als gezin maar wel mijn eigen broek op houden? Of accepteren dat mijn partner bakken met geld kan sparen terwijl ik vast zit in mijn baantje waar ik door de kinderen een salaris achterstand in opbouw? Dit alles is een beetje gechargeerd natuurlijk

Ik zou dan inderdaad kiezen voor minder geld als gezin. Ik zou niet te snel jezelf opofferen. Daarmee houd je het patroon (man werkt full time, vrouw part time) ook in stand.
Het gaat ook om pensioen, persoonlijke ontwikkeling, zelfvertrouwen, eigenwaarde etc...

[Hann1BaL]

T-Infinity schreef op maandag 4 januari 2021 @ 16:57:
@Hann1BaL ik zou willen dat dat bij mij op werk ook zo ging. Dat als ik even veel uren werk als onze CEO, dat ik dan ook recht heb op even veel zakgeld als hij

Ergens is het toch vreemd dat dat niet geldt binnen een relatie?

Deze vergelijking gaat toch totaal niet op? Je hebt een andere taak, ander risico. Op je werk gaat het alleen maar om betaald werk en resultaten.

Het gaat er thuis om dat je alles samen deelt. Het huis, het werk (niet alleen het betaalde werk), verantwoordelijkheden voor de kinderen.
Of ga je straks uren registreren waarin je beide schoonmaakt en daar een virtueel tarief aan hangen? Dat is toch ook gek?

Dan kun je je toch afvragen waarom je ineens ander zakgeld zou krijgen? Uitgaande van een relatie waarbij je evenwichtig een bijdrage levert.

Uiteraard zijn er verschillende relaties. Ga je voor het eerst samenwonen in een huurflatje is een andere situatie dan 10 jaar samen, getrouwd en kinderen in een koophuis.

Nee, ik vind het niet gek dat wat gebeurt binnen een bedrijf anders is dan wat er thuis gebeurt

[T-Infinity]

Hann1BaL schreef op maandag 4 januari 2021 @ 17:56:
[...]


Deze vergelijking gaat toch totaal niet op? Je hebt een andere taak, ander risico. Op je werk gaat het alleen maar om betaald werk en resultaten.

Het gaat er thuis om dat je alles samen deelt. Het huis, het werk (niet alleen het betaalde werk), verantwoordelijkheden voor de kinderen.
Of ga je straks uren registreren waarin je beide schoonmaakt en daar een virtueel tarief aan hangen? Dat is toch ook gek?

Dan kun je je toch afvragen waarom je ineens ander zakgeld zou krijgen? Uitgaande van een relatie waarbij je evenwichtig een bijdrage levert.

Uiteraard zijn er verschillende relaties. Ga je voor het eerst samenwonen in een huurflatje is een andere situatie dan 10 jaar samen, getrouwd en kinderen in een koophuis.

Nee, ik vind het niet gek dat wat gebeurt binnen een bedrijf anders is dan wat er thuis gebeurt

Je hebt gelijk, ik quote eigenlijk niet de juiste persoon aangezien jullie een gelijke bijdrage leveren thuis.
Wat ik in dit topic wel vaker heb gehoord is dat man die full time werkt 'gelijk' gesteld wordt aan full time / part time huismoeder en dan zie ik het wel wat anders. Laat het ze niet horen op het viva forum overigens

[Voor 6% gewijzigd door T-Infinity op 04-01-2021 18:07]

[rochelledw]

T-Infinity schreef op maandag 4 januari 2021 @ 17:52:
[...]

Ik zou dan inderdaad kiezen voor minder geld als gezin. Ik zou niet te snel jezelf opofferen. Daarmee houd je het patroon (man werkt full time, vrouw part time) ook in stand.
Het gaat ook om pensioen, persoonlijke ontwikkeling, zelfvertrouwen, eigenwaarde etc...

Je hebt wat mij betreft helemaal gelijk hoor , Ik zo persoonlijk als vrouw zijnde niet eens aan kinderen gaan beginnen als mijn man me daarvoor thuis wil hebben zitten op de bank. We delen samen de lasten (beide minder werken) zodat ik ook mezelf op m'n werk kan ontwikkelen/groeien. Daar hebben we uiteindelijk beide ook voordeel van.

Desalniettemin zal dit niet voor iedereen gelden en ken zat vrouwen die echt behoefte hebben om als huisvrouw/fulltime moeder gezien willen worden/zijn. In dat soort gevallen snap ik dat er andere keuzes gemaakt worden en dat je (deels) afhankelijk kan worden van je man. Maar goed daar kies je dan voor.

[TMC]

Workaholic schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:47:
Even een voorzichtig schopje van dit topic. Ik heb wat discussies met mijn vrouw over geldzaken en zoek even wat advies. Ook ben ik benieuwd of er tweakers zijn met deze specifieke grote inkomensverschillen en hoe zij dit dan oplossen.


***members only***


[...]


Dank voor het idee. Dus wat je feitelijk zegt is dat ondanks dat we het al naar rato verdelen (daarmee vang je toch al een lager inkomen mee op?) ik ook wat moet uitbetalen voor de 2 dagen dat ze thuis is voor de kleine? Zoals gezegd de schoonmaakster en het kinderdagverblijf blijft op haar verzoek gewoon.

Wat ik zou kunnen doen is misschien het netto verschil tussen fulltime salaris van haar versus 24 uren als extra budget uitkeren? Dan blijf ik wel bij mijn denkwijze als het gaat om zelf redzaamheid etc?

Waarom gaan jullie niet allebei 32 uur werken? Als je zelfredzaamheid zo belangrijk vindt zou ik daar wat aan doen.

Dingen naar rato verdelen is overigens niet logisch wanneer zij 16 uur aan jullie kind besteedt. Als je al iets naar rato verdeelt, zou ik de sleutel baseren op 40-urige werkweek voor beide.

[Voor 7% gewijzigd door TMC op 04-01-2021 20:54]

[GG85]

TMC schreef op maandag 4 januari 2021 @ 20:52:
[...]
Waarom gaan jullie niet allebei 32 uur werken? Als je zelfredzaamheid zo belangrijk vindt zou ik daar wat aan doen.

Dingen naar rato verdelen is overigens niet logisch wanneer zij 16 uur aan jullie kind besteedt. Als je al iets naar rato verdeelt, zou ik de sleutel baseren op 40-urige werkweek voor beide.

Inderdaad. Zonder kinderen is naar ratio van gewerkte uren heel redelijk. Mits het huis bijvoorbeeld gezamelijk is en er niet super veel verschil in salaris icm werkstress zit.
Op die manier kan je bij wijze van ieder 32uur gaan werken.
Zo doen wij het tenminste, geen kinderen, huis van ons samen (50/50) en we werken allebei 4 dagen. We leggen allebei hetzelfde in op de gezamelijke rekening en thats it. In de praktijk resulteerd dat in dat zij meer te besteden heeft prive maar ze heeft ook een zwaardere baan/hogere functie dan mij. Dat vind ik dan ook niet meer dan fair.
Zodra er kinderen komen vermoed ik dat zij minder uren gaat werken dan mij en vind ik eigenlijk dat de uren die ze minder gaat werken om voor het kind te zorgen niet mee moeten tellen in de ratio berekening. Voor de kleine zorgen is namelijk geen vrije tijd maar m.i. "werk" (met een knipoog) waar je niet voor betaald krijgt.
Wat mij betreft vang ik dan ook met mijn salaris dan de uren op die zij minder betaald krijgt en ga ik dus netto meer inleggen.
In de praktijk heb je kans dat doordat ze minder gaat werken ze minder werkstress etc ervaart en, doordat ze een hoger salaris heeft, alsnog meer dan genoeg over houdt en we ergens uitkomen tussen "strikt naar ratio" en "50/50". Puur omdat ik anders relatief weinig prive over houdt.
Dat is de beste optie voor ons: in de basis een rationele/zakelijke/"eerlijke" verdeling maken en daarvan op basis van gevoel en praktische uitwerking iets van afwijken.

De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "zakelijk" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "gewoon" of "zoals het hoort" op 1 pot gooien.
In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Op 1 hoop voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.
Denk ook een generatieverschil: bij mijn schoonouders was het vanzelfsrprekend dat de man 40u werkt, de vrouw thuis met hooguit wat vrijwilligerswerk en zorg voor de kinderen en alles op 1 hoop. Die begrepen onze wat meer zakelijke insteek dan ook totaal niet in het begin. Situatie is dan ook totaal anders dan in ons geval met allebei hoogopgeleid en een carriere en waarbij werk leuk is maar toch ook een noodzakelijk "kwaad" en veel minder onderdeel van de identiteit ipv iets wat je nu eenmaal 40u per week tot je wettelijke pensioenleeftijd doet.

[Voor 3% gewijzigd door GG85 op 05-01-2021 10:49]

[DrivinUCrazy]

GG85 schreef op dinsdag 5 januari 2021 @ 10:41:
...
De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "zakelijk" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "gewoon" of "zoals het hoort" op 1 pot gooien.
In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Op 1 hoop voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.
...

Ik denk dat hier de kern van het probleem zit. Goed verwoord!

[President]

DrivinUCrazy schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 08:36:
[...]

Ik denk dat hier de kern van het probleem zit. Goed verwoord!

Een observatie maakt iets geen feit. Hier gaat alles op één grote hoop, we kijken amper naar onze rekening aangezien we weten wat er binnenkomt en uitgaat. Mocht mijn vrouw morgen ineens 600 euro uitgeven in de c&a dan zal ze wel kleding voor de kinderen hebben gekocht, helemaal prima! Ze is ook niet het type wat 600 euro aan één jas zal uitgeven.


Ik denk dat de mensen die het zakelijk bekijken veelal een ander uitgavenpatroon hebben en/of anders denken over geld.

En pensioen en planning? Waarom zou ik daar mee bezig moeten zijn? Pensioen voor ons beiden zit wel goed, net als bij de meeste mensen die in loondienst zijn bij de overheid. Ik vroeg mijn vrouw laatst hoeveel ze dacht dat we dit jaar op 31 december meer hebben dan 31 december 2019. Ze dacht iets van 8.000 euro, terwijl het 22.000 euro is. Ze is niet bezig met de financiën, weet verder ook weinig van onze hypotheekschuld uit (wel vertel ik haar soms wat onze schuld is, dus nu weet ze het wel ongeveer. Maar ze heeft nooit een account aangemaakt bij de verstrekker om informatie in te kunnen zien). En ja, ze heeft ook gewoon een HBO opleiding.

Maar, mochten we anders over geld uitgeven denken en ik het gevoel heb dat ze op maandbasis of jaarbasis honderden euro's zou verspillen dan zou ik ook aan gescheiden rekeningen willen gaan!

[kpg]

GG85 schreef op dinsdag 5 januari 2021 @ 10:41:
De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "zakelijk" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "gewoon" of "zoals het hoort" op 1 pot gooien.
In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Op 1 hoop voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.

Pff wat een vooringenomen projectie zeg...

Om dan ook nog maar inhoudelijk te reageren (met mijn n=1 observaties): ik ken genoeg op-1-hoop-stellen waarbij praten over geld, planning en elkaar iets gunnen geen enkel probleem is. Tevens ken ik meerdere gescheiden-financiën-stellen waarbij praten over geld hooguit betekent dat er wordt geklaagd over salarissen, belastingen en lage spaarrente, of waarbij 'financiële planning' alleen maar betekent 'hopelijk heb ik snel genoeg geld om product X te kunnen kopen'.

Maar om daar nou een algemeen waardeoordeel over beide type stellen aan te hangen... nou nee.

[Smobbo]

GG85 schreef op dinsdag 5 januari 2021 @ 10:41:
[...]

De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "zakelijk" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "gewoon" of "zoals het hoort" op 1 pot gooien.
In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Op 1 hoop voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.

Wij zijn zo'n stel die alles op 1 hoop gooien. Dit was in het begin nog niet zo, maar na 10 jaar samen (ofzo) zijn we daar op over gestapt.
In onze situatie (2 banen, 2 kinderen) is het inkomensverschil redelijk groter (ik verdien ongeveer 1,5x zoveel). Daarbij werk ik 4 dagen in de week en zij 3 dagen in de week. Ik verdien meer (bij gelijke uren en nu is dat verschil door meer uren te maken nog iets groter), maar we werken toch echt even hard. Het feit dat ik in een meer commerciële setting werk is het grootste verschil.

Wij redeneren echter dat wij samen de boel regelen, het is ons geld, daar zijn we allebei zuinig op.

Wat denk ik dan ook voor ons helpt is dat we beide even 'zuinig / gemakkelijk' met geld om gaan. We hoeven dus niet aan elkaar toestemming te vragen of in verbazing te constateren dat er een berg geld weg is ofzo .

2 (of meer) rekeningen is voor ons dus simpelweg niet nodig. Dit hadden we in het begin, maar we merkten dat het vooral irritant is om te bedenken wat volgens een afspraak van welke rekening komt (is het huishouden, boodschappen, voor de lol, etc?).


Hoe doen stellen met een meer precieze scheiding van geld het met bijvoorbeeld luxe boodschappen, moet dat dan achteraf overgeboekt worden van de eigen naar de gezamenlijke rekening ofzo?

[Bundin]

TMC schreef op maandag 4 januari 2021 @ 20:52:
[...]
Waarom gaan jullie niet allebei 32 uur werken? Als je zelfredzaamheid zo belangrijk vindt zou ik daar wat aan doen.

Het eerste klinkt (ook voor mij) als een prima oplossing, maar dat zou in de huidige markt zomaar kunnen betekenen dat beide niet in aanmerking komen voor groei binnen het bedrijf. De 'promotie is voor fulltimers' mentaliteit heerst nog sterk, ook waar ik werk. Zit je eenmaal op de functie die je hebben wil, dan is vreemd genoeg minder werken doorgaans (in meer of mindere mate) wel mogelijk.

Dan maar ergens anders aan de bak op dat hogere niveau kan qua timing ongelukkig zijn als je nog in de luiers zit. En ook bij sollicitaties lijkt fulltime nog redelijk de norm. Daarnaast, als iemand verder erg blij is met de functie/collega's/bedrijf, wat dan?

Als allebei minder gaan werken leidt tot twee stilstaande carrières, dan is dat misschien ook niet de beste oplossing. Maar wie 'mag' dan doorwerken/minder werken? Is salaris dan de tiebreaker? Carrièreperspectief op de korte termijn? Of op de langere termijn? Het antwoord op die vraag zal afhangen van de financiële situatie nu, de sectoren waarin wordt gewerkt en een hele serie persoonlijke omstandigheden (zoals arbeidsvreugde in de huidige functie).

[KelvinX]

GG85 schreef op dinsdag 5 januari 2021 @ 10:41:
[...]

De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "zakelijk" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "gewoon" of "zoals het hoort" op 1 pot gooien.


In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Op 1 hoop voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.
Denk ook een generatieverschil: bij mijn schoonouders was het vanzelfsrprekend dat de man 40u werkt, de vrouw thuis met hooguit wat vrijwilligerswerk en zorg voor de kinderen en alles op 1 hoop. Die begrepen onze wat meer zakelijke insteek dan ook totaal niet in het begin. Situatie is dan ook totaal anders dan in ons geval met allebei hoogopgeleid en een carriere en waarbij werk leuk is maar toch ook een noodzakelijk "kwaad" en veel minder onderdeel van de identiteit ipv iets wat je nu eenmaal 40u per week tot je wettelijke pensioenleeftijd doet.

Integendeel. De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "uit liefde" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "zakelijk" verdelen.

In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Het zo zakelijk aanvliegen voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.

Denk ook een generatieverschil: bij mijn ouders was het vanzelfsrprekend dat de man 40u werkt en de vrouw in deeltijd, de vrouw thuis met ook nog wat vrijwilligerswerk en zorg voor de kinderen en alles netjes verdeeld. Die begrepen onze wat meer gezamenlijke insteek dan ook totaal niet in het begin. Situatie is dan ook totaal anders dan in ons geval met allebei hoogopgeleid en een carriere en waarbij werk leuk is maar toch ook een noodzakelijk "kwaad" en veel minder onderdeel van de identiteit ipv iets wat je nu eenmaal 40u per week tot je wettelijke pensioenleeftijd doet.

[Er1k989]

[quote]Workaholic schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:47:
Even een voorzichtig schopje van dit topic. Ik heb wat discussies met mijn vrouw over geldzaken en zoek even wat advies. Ook ben ik benieuwd of er tweakers zijn met deze specifieke grote inkomensverschillen en hoe zij dit dan oplossen.


***members only***


------------------------------------------------------------------------------
Volgens mij maak je het jezelf veel te moeilijk. Jullie zijn getrouwd (in beperkte gemeenschap van goederen neem ik aan?). Daarmee is elke € die jij en je vrouw verdienen van jullie samen. Ik zou in jullie situatie gewoon alle salarissen en andere inkomsten en vaste lasten via de gezamenlijke rekening laten lopen en dan maandelijks een vast (voor beiden gelijk) bedrag naar de privérekeningen als 'zakgeld' voor je persoonlijke hobbies, een keertje stappen met vrienden etc.

[Voor 5% gewijzigd door Er1k989 op 06-01-2021 09:31]

[TMC]

Bundin schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 09:13:
[...]

Het eerste klinkt (ook voor mij) als een prima oplossing, maar dat zou in de huidige markt zomaar kunnen betekenen dat beide niet in aanmerking komen voor groei binnen het bedrijf. De 'promotie is voor fulltimers' mentaliteit heerst nog sterk, ook waar ik werk. Zit je eenmaal op de functie die je hebben wil, dan is vreemd genoeg minder werken doorgaans (in meer of mindere mate) wel mogelijk.

Dan maar ergens anders aan de bak op dat hogere niveau kan qua timing ongelukkig zijn als je nog in de luiers zit. En ook bij sollicitaties lijkt fulltime nog redelijk de norm. Daarnaast, als iemand verder erg blij is met de functie/collega's/bedrijf, wat dan?

Als allebei minder gaan werken leidt tot twee stilstaande carrières, dan is dat misschien ook niet de beste oplossing. Maar wie 'mag' dan doorwerken/minder werken? Is salaris dan de tiebreaker? Carrièreperspectief op de korte termijn? Of op de langere termijn? Het antwoord op die vraag zal afhangen van de financiële situatie nu, de sectoren waarin wordt gewerkt en een hele serie persoonlijke omstandigheden (zoals arbeidsvreugde in de huidige functie).

Naar mijn ervaring is dit helemaal niet zo'n groot issue als wat jij ervan maakt. Zeker bij de overheid niet. De aanname dat minder werken direct leidt tot een 'stilstaande carrière' vind ik kort door de bocht.

[Bundin]

TMC schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 09:50:
[...]
Naar mijn ervaring is dit helemaal niet zo'n groot issue als wat jij ervan maakt. Zeker bij de overheid niet. De aanname dat minder werken direct leidt tot een 'stilstaande carrière' vind ik kort door de bocht.

En naar mijn ervaring wel. Conclusie: gelukkig niet overal, maar soms helaas toch. Daarom typte ik ook "zou kunnen betekenen"

Mijn betoog was niet beide 32 uur gaan werken is een onmogelijk idee maar soms is de beste oplossing niet de beste oplossing, want omstandigheden. Wat kan in zo'n geval dan een 'tie-breaker' zijn? Hierbij wilde ik dan vooral aangeven dat salaris vaker gebruikt wordt, want financiën, terwijl arbeidsgeluk, carrièrekansen na de periode van minder werken, etc. misschien meer relevant zouden kunnen zijn.

[matk89]

Workaholic schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:47:
Even een voorzichtig schopje van dit topic. Ik heb wat discussies met mijn vrouw over geldzaken en zoek even wat advies. Ook ben ik benieuwd of er tweakers zijn met deze specifieke grote inkomensverschillen en hoe zij dit dan oplossen.


***members only***


[...]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[newtastyland]

T-Infinity schreef op maandag 4 januari 2021 @ 16:57:
@Hann1BaL ik zou willen dat dat bij mij op werk ook zo ging. Dat als ik even veel uren werk als onze CEO, dat ik dan ook recht heb op even veel zakgeld als hij

Ergens is het toch vreemd dat dat niet geldt binnen een relatie?

Alsof je met de CEO in bed ligt...... dat zijn er niet zoveel denk ik?

[Slickk]

matk89 schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 11:28:
[...]


***members only***

Nette oplossing, dit voelt voor mij nog eerlijker dan naar rato. Vooral omdat je dan netto beide hetzelfde te besteden hebt, waar dat bij rato niet het geval is.

Ik ben nog wel benieuwd waarom jullie de 13e maand anders behandelen dan de rest van de maanden. Je zou toch zeggen dat het in de werkelijkheid ook gewoon salaris is en niet anders dan andere inkomsten? Waarom is dat dan alleen een extraatje voor degene die het toevallig wel krijgt? Ik zou daarvan ook zeggen, zet het ook direct door naar de gezamenlijke en geef aan beide een klein extraatje (wel handig omdat in de wintermaanden gemiddeld gezien meer geld uitgegeven wordt) in plaats van alleen degene die het ontvangt.

Een 13e maand is best afhankelijk van een werkgever en in sommige branches doen ze er helemaal niet aan, dus kan het ook een kwestie van 'geluk' zijn. Stel je krijgt beide een 13e maand maar hebt verschillend inkomen, dan heb je weer een bepaalde ongelijkheid.

[LuNaTiC]

Slickk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 11:55:
[...]


Nette oplossing, dit voelt voor mij nog eerlijker dan naar rato. Vooral omdat je dan netto beide hetzelfde te besteden hebt, waar dat bij rato niet het geval is.

Ik ben nog wel benieuwd waarom jullie de 13e maand anders behandelen dan de rest van de maanden. Je zou toch zeggen dat het in de werkelijkheid ook gewoon salaris is en niet anders dan andere inkomsten? Waarom is dat dan alleen een extraatje voor degene die het toevallig wel krijgt? Ik zou daarvan ook zeggen, zet het ook direct door naar de gezamenlijke en geef aan beide een klein extraatje (wel handig omdat in de decembermaanden gemiddeld gezien meer geld uitgegeven wordt) in plaats van alleen degene die het ontvangt.

Een 13e maand is best afhankelijk van een werkgever en in sommige branches doen ze er helemaal niet aan, dus kan het ook een kwestie van 'geluk' zijn. Stel je krijgt beide een 13e maand maar hebt verschillend inkomen, dan heb je weer een bepaalde ongelijkheid.

Eens, maar kan een keuze zijn.

Zelf doen wij het op de exacte manier maar de eindejaarsuitkeringen gaan ook naar de gezamenlijke spaarrekening. Mn vriendin heeft gewoon mazzel dat haar werkgever een eindejaarsuitkering geeft ongeveer gelijk aan een maandsalaris, die van mij is dat maar een fractie (effectief 1/5e van mn netto-maandsalaris ongeveer).

Wel hebben we afgesproken dat zij extra loon adhv nachtdiensten ze wel zelf mag houden, dat vind ik ook meer dan verdiend aangezien dit voor haar extra ongemakken met zich mee brengt

En ze al genoeg inbrengt gezien haar veel hogere salaris en eindejaarsuitkering.

[Helox-in-a-box]

Wij hebben het heel simpel opgelost:

situatie:
- getrouwd
- 2 kinderen (8 en 10 jaar)
- ik werk fulltime
- vrouw heeft afgelopen 10 jaar niet gewerkt, afgelopen 2 jaar partime (4d) gewerkt, ontslagen vanwege corona inmiddels

* mijn salaris op hoofdrekening, hier betalen we zo goed als alles van (beide pasjes hiervan)
* wat zij verdient houdt ze zelf en doet ze boodschappen van, grote uitgaven gebruikt ze de pas van de hoofdrekening
* gadgets/fun betaal ik van de hoofdrekening
* iedere 2 maanden controleert zij de hoofdrekening en krijg ik op mn kop voor bovenstaande nutteloze gadgets

Klaar

[DutchManticore]

GG85 schreef op dinsdag 5 januari 2021 @ 10:41:
[...]
.

De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "zakelijk" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "gewoon" of "zoals het hoort" op 1 pot gooien.
In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Op 1 hoop voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.
Denk ook een generatieverschil: bij mijn schoonouders was het vanzelfsrprekend dat de man 40u werkt, de vrouw thuis met hooguit wat vrijwilligerswerk en zorg voor de kinderen en alles op 1 hoop. Die begrepen onze wat meer zakelijke insteek dan ook totaal niet in het begin. Situatie is dan ook totaal anders dan in ons geval met allebei hoogopgeleid en een carriere en waarbij werk leuk is maar toch ook een noodzakelijk "kwaad" en veel minder onderdeel van de identiteit ipv iets wat je nu eenmaal 40u per week tot je wettelijke pensioenleeftijd doet.

Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Dit is wat ik hier ook proef, en zeker wat ik in het dagelijks leven bij vrienden en familie zie gebeuren. Er wordt heel snel afkeurend gedaan over elke andere manier van financiële organisatie anders dan alles op één hoop gooien. "Onromantisch", "asociaal", "oneerlijk", "vrouwonvriendelijk", ik heb werkelijk alles al voorbij horen komen. En dat vooral van stelletjes die het nooit over geld hebben, of alleen wanneer ze uitgaven op de gezamenlijke rekening zien waar ze het mee oneens zijn

[Voor 11% gewijzigd door DutchManticore op 06-01-2021 13:10]

[DutchManticore]

Helox-in-a-box schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 12:33:
Wij hebben het heel simpel opgelost:

situatie:
- getrouwd
- 2 kinderen (8 en 10 jaar)
- ik werk fulltime
- vrouw heeft afgelopen 10 jaar niet gewerkt, afgelopen 2 jaar partime (4d) gewerkt, ontslagen vanwege corona inmiddels

* mijn salaris op hoofdrekening, hier betalen we zo goed als alles van (beide pasjes hiervan)
* wat zij verdient houdt ze zelf en doet ze boodschappen van, grote uitgaven gebruikt ze de pas van de hoofdrekening
* gadgets/fun betaal ik van de hoofdrekening
* iedere 2 maanden controleert zij de hoofdrekening en krijg ik op mn kop voor bovenstaande nutteloze gadgets

Klaar

Ja als het werkt moet je er niet aan sleutelen haha. Klinkt mij in de oren alsof dit een keer een gesprekje waard is maar dat is helemaal aan jezelf uiteraard

[DutchManticore]

KelvinX schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 09:18:
[...]


Integendeel. De grap is dat ik het vermoeden heb dat de stellen die het (in de ogen van sommigen) "uit liefde" aanpakken (waaronder ik) het veel vaker en makkelijker samen over geldzaken hebben dan de stelllen die daar wat op afgeven en zeggen dat ze alles "zakelijk" verdelen.

In mijn omgeving merk ik dat er bij die laatste groep vaak veel meer taboe lijkt te zijn om over geld te praten en men bijvoorbeeld ook veel minder bezig is met pensioen en financiele planning en men vaker iets vindt van elkaars uitgavenpatroon en geld kostende hobbies. Het zo zakelijk aanvliegen voelt voor mij dan als een manier om maar niet een ongemakkelijk gesprek te hoeven voeren.

Denk ook een generatieverschil: bij mijn ouders was het vanzelfsrprekend dat de man 40u werkt en de vrouw in deeltijd, de vrouw thuis met ook nog wat vrijwilligerswerk en zorg voor de kinderen en alles netjes verdeeld. Die begrepen onze wat meer gezamenlijke insteek dan ook totaal niet in het begin. Situatie is dan ook totaal anders dan in ons geval met allebei hoogopgeleid en een carriere en waarbij werk leuk is maar toch ook een noodzakelijk "kwaad" en veel minder onderdeel van de identiteit ipv iets wat je nu eenmaal 40u per week tot je wettelijke pensioenleeftijd doet.

---

Ik heb even alles omgedraaid zodat je ziet hoezeer je uit je nek lult. Van de schoonouders heb ik even mijn ouders gemaakt.

Je snapt dat de "nee jij" debattechniek stopt met werken zodra je de basisschool verlaat?

Op deze manier kun je werkelijk alle discussies saboteren. Hij deelt werkelijk op een zeer normale manier de observaties die hij in zijn directe kring heeft gedaan. Je kunt gewoon zeggen "oh dat zie ik in mijn omgeving totaal anders" zonder zo kinderachtig te reageren.

Het lijkt erop dat er een kern van waarde in zit, je reageert in ieder geval alsof je je beledigd en persoonlijk aangevallen voelt

[KelvinX]

DutchManticore schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 13:07:
[...]


Je snapt dat de "nee jij" debattechniek stopt met werken zodra je de basisschool verlaat?

Op deze manier kun je werkelijk alle discussies saboteren. Hij deelt werkelijk op een zeer normale manier de observaties die hij in zijn directe kring heeft gedaan. Je kunt gewoon zeggen "oh dat zie ik in mijn omgeving totaal anders" zonder zo kinderachtig te reageren.

Het lijkt erop dat er een kern van waarde in zit, je reageert in ieder geval alsof je je beledigd en persoonlijk aangevallen voelt

Whehe ja hoor

Het is idd nogal een kutargument als je het zonder veel moeite om kan draaien. Dat ben ik zeker met je eens

[KelvinX]

Maar zonder gein: het is nogal zinloos voor de discussie om op die manier allemaaal eigenschappen aan mensen toe te dichten. Zeker als die argumenten echt niks te maken hebben met of mensen alles naar rato doen, of juist alles op een hoop. Dat zegt niks over je vermogen om over geld te praten, of om je pensioen te managen. Dat is echt gewoon flauwekul.

Erger nog, door op die manier een scheiding te maken in hoe mensen hun financien samen doen sla je het probleem vreselijk plat, en zorg je voor een kunstmatig onderscheid, een "wij versus zij" die er helemaal niet is. Het feit dat je tegen mij zegt "je zult je wel beledigd voelen". Wat, over hoe mensen denken dat ik mijn financien voer? Uhuh. Ik ben weleens onzeker maar niet zo onzeker dat ik me door een Tweaker laat vertellen of ik het wel goed doe

Dat is ook de reden dat dit topic 17 pagina's lang is overigens, want je kan met één reply toe: "het hangt er vanaf". Je kan nog wat advies vragen links en rechts natuurlijk.

Maar dit topic is 17 pagina's ruzie maken (echt ) over wat "de beste" methode is om je financiën te doen samen.

[DutchManticore]

KelvinX schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 13:09:
[...]

Whehe ja hoor

Het is idd nogal een kutargument als je het zonder veel moeite om kan draaien. Dat ben ik zeker met je eens

Je snapt dus echt niet dat je werkelijk niets hebt gedaan om zijn verhaal te ontkrachten of het jouwe kracht bij te zetten?

Hij deelt ten eerste een observatie, en levert daarvoor argumenten (grotendeels anekdotisch).

En je kunt letterlijk ALTIJD gewoon tegenovergesteld herhalen wat iemand zegt. Dat wil niet zeggen dat je ook echt bijdraagt aan een gesprek, of inhoudelijk op iemand reageert.

"Tesla is veel moderner dan Skoda. De aandrijflijn is veel geavanceerder, de actieradius is groter en veel mensen vinden ze mooier"

"SKoDa iS VeEl mOdErNeR DaN TeSlA De aAnDrIjFlIjN Is vEeL GeAvAnCeErDeR, dE AcTiErAdIuS Is gRoTeR eN VeEl mEnSeN ViNdEn zE mOoIeR. ZiE nU dAt Je LuLt""

Zo werken logica en rationaliteit niet. Verdiep je eens in premissen en syllogismen, logical fallacies en hoe rationaliteit werkt.

Het is echt prima mogelijk om van mening te verschillen, of verdedigbaar tot andere conclusies te komen. Maar als je echt denkt dat het simpelweg omdraaien van wat iemand zegt iets toevoegt dan gaan we echt nergens komen.

[Voor 10% gewijzigd door DutchManticore op 06-01-2021 13:31]

[Roenie]

newtastyland schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 11:47:
[...]
Alsof je met de CEO in bed ligt...... dat zijn er niet zoveel denk ik?

Niet vaak inderdaad, dat zijn uitzonderingen Cybercharlatan Rijbroek en het Sanderink bedrijvenimperium

Er is natuurlijk geen één manier. Ieder stel doet het anders afhankelijk van de omstandigheden en situatie. Als beiden er tevreden mee zijn lijkt mij dat prima. Op zich is nadenken en praten over geldzaken natuurlijk belangrijk, alleen moet dat niet de overhand krijgen, want dan wordt een relatie een zakelijke transactie vind ik.

[kpg]

DutchManticore schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 13:28:
[...]


Je snapt dus echt niet dat je werkelijk niets hebt gedaan om zijn verhaal te ontkrachten of het jouwe kracht bij te zetten?

Hij deelt ten eerste een observatie, en levert daarvoor argumenten (grotendeels anekdotisch).

En je kunt letterlijk ALTIJD gewoon tegenovergesteld herhalen wat iemand zegt. Dat wil niet zeggen dat je ook echt bijdraagt aan een gesprek, of inhoudelijk op iemand reageert.

"Tesla is veel moderner dan Skoda. De aandrijflijn is veel geavanceerder, de actieradius is groter en veel mensen vinden ze mooier"

"SKoDa iS VeEl mOdErNeR DaN TeSlA De aAnDrIjFlIjN Is vEeL GeAvAnCeErDeR, dE AcTiErAdIuS Is gRoTeR eN VeEl mEnSeN ViNdEn zE mOoIeR. ZiE nU dAt Je LuLt""

Zo werken logica en rationaliteit niet. Verdiep je eens in premissen en syllogismen, logical fallacies en hoe rationaliteit werkt.

Het is echt prima mogelijk om van mening te verschillen, of verdedigbaar tot andere conclusies te komen. Maar als je echt denkt dat het simpelweg omdraaien van wat iemand zegt iets toevoegt dan gaan we echt nergens komen.

Misschien moet je GG85's post nog eens lezen want hij trekt wel degelijk conclusies op basis van persoonlijke observaties (zeer algemeen over bepaalde groepen mensen). Dit wordt vervolgens weerlegd door een stroom aan afwijkende persoonlijke observaties. Dan lijkt het me helder - die conclusies zijn veel te kort door de bocht en niet algemeen geldend.

Het omdraaien van een argument toont niet automatisch het gelijk van de omdraaier aan, maar kan wel het ongelijk van de eerste persoon aantonen.

[Matadores]

Geregistreerd Partnerschap en alle inkomsten op 1 hoop op 1 rekening. Ik verdien 500 netto in de maand meer, maar boeiend.

[DutchManticore]

kpg schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 13:49:
[...]

Misschien moet je GG85's post nog eens lezen want hij trekt wel degelijk conclusies op basis van persoonlijke observaties (zeer algemeen over bepaalde groepen mensen). Dit wordt vervolgens weerlegd door een stroom aan afwijkende persoonlijke observaties. Dan lijkt het me helder - die conclusies zijn veel te kort door de bocht en niet algemeen geldend.

Het omdraaien van een argument toont niet automatisch het gelijk van de omdraaier aan, maar kan wel het ongelijk van de eerste persoon aantonen.

Nee hoor? Hij maakt het meerdere keren zacht, en maakt duidelijk dat hij zich bewust is dat het zijn indruk is.

"Ik voel" "het lijkt" "ik heb de indruk"

Daar kun je gewoon op reageren met "die indruk heb ik echt totaal niet want argument x, y en z. Het louter omdraaien draagt niets bij

[mitalp]

DutchManticore schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 13:28:
[...

Zo werken logica en rationaliteit niet. Verdiep je eens in premissen en syllogismen, logical fallacies en hoe rationaliteit werkt.

Ik vind dit een hautaine opmerking die nergens voor nodig is.

In mijn ogen heeft KelvinX zijn standpunt prima verwoord, hij is van mening dat er op basis van n=1 wordt gegeneraliseerd. Het heeft geen zin om dat met logica te ontkrachten.Ik sluit me overigens aan bij deze mening, er is te weinig onderbouwing om een algemene conclusie te rechtvaardigen.

[Highfive95]

President schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 08:57:
[...]
Ik denk dat de mensen die het zakelijk bekijken veelal een ander uitgavenpatroon hebben en/of anders denken over geld.

Waar ik mij een beetje over verbaas in de topic is dat "zakelijk" de financiën bekijken vaak betekent dat je gescheiden rekeningen met "eerlijke" verreken modellen moet hebben. Net of je met alles op een hoop je financiën niet zakelijk kunt bekijken. Ik ben het wel met je een dat de mensen die het in de topic zakelijk bekijken vaak een ander uitgavepatroon lijken te hebben.

Hier gaat alles net als bij jullie op één grote hoop. Daarnaast hebben wij nog zelf twee aparte rekeningen zodat je toch ook iets leuks voor de ander kan kopen zonder dat degene dat meteen ziet. Maar als puntje bij paaltje komt maakt het niks uit op welke rekening het nu staat. Is toch van samen.

Wij zijn heel erg open als het om geld gaat. Nu hebben wij allebei een zeer zuinig uitgave patroon dus dat helpt wel mee natuurlijk. Nu doen wij apart nooit grote aankopen. Dit wordt gewoon besproken. Wij beslissen beide of het noodzakelijk/gewenst is. Dit wordt gewoon zakelijk en rationeel bekeken. Omdat wij zo open zijn is er werkelijk nog nooit een discussie geweest over een grote aankoop.

Wellicht is alles samen nog van de oude stempel. Maar als je open bent over je uitgaves is hier volgens mij niks mis mee. Net zoals je alles gescheiden zou willen hebben. Als dat werkt prima toch?

[Erwin3punt0]

Mijn vriendin en ik zijn 20 jaar geleden gaan samen wonen. Zij is ongeveer 10 jaar geleden gestopt met werken en zorgt voor de kinderen.

Dat ik inkomen heb en zij niet maakt niet uit, alles van haar is ook van mij en andersom. Zij zorgt voor de kinderen en het huishouden en ik voor het geld.

Misschien is dit tegenwoordig ouderwets, maar ik vind het geen vooruitgang dat je beide krom ligt voor een huis en de kinderen uitbesteed zijn aan een ander.

[Voor 23% gewijzigd door Erwin3punt0 op 06-01-2021 14:06]

[thejoker80]

Erwin3punt0 schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:01:
Mijn vriendin en ik zijn 20 jaar geleden gaan samen wonen. Zij is ongeveer 10 jaar geleden gestopt met werken en zorgt voor de kinderen.

Dat ik inkomen heb en zij niet maakt niet uit, alles van haar is ook van mij en andersom. Zij zorgt voor de kinderen en het huishouden en ik voor het geld.

Dat vind ik erg prettig, misschien een beetje ouderwets. Dat brengt ook ook verplichtingen mee. Stel dat het misgaat ben ik haar wel verplicht voor een bepaalde periode te onderhouden, maar dat zie ik als part of the deal.

ik heb idee dat dit nog veel voor komt binnen dit topic. De man werkt en de vrouw zorgt voor de kinderen. Ik zie dat bijna nergens (meer) in mijn omgeving.

Wat maakt het dat je dat prettig vind? in tegenstelling tot dat jij voor de kinderen zorgt en je vrouw werkt of allebei evenveel? Ik vraag het omdat ik me daar niet zo goed iets bij kan voorstellen. Ik vind het fijn om ook de zorg voor de kinderen samen te doen.

Ontopic: hier allebei een rekening met een vast bedrag (evenveel, kleding, gadgets etc)) de rest naar gezamelijk. Maar alles wordt besproken en als er geld bij moet van gezamenlijk, dan moet er geld bij . Dit is meer een stok(je) achter de deur zodat we minder(dan vroeger ) uitgeven.

Erwin3punt0 schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:01:
Misschien is dit tegenwoordig ouderwets, maar ik vind het geen vooruitgang dat je beide krom ligt voor een huis en de kinderen uitbesteed zijn aan een ander.

goed punt wel hoor. In sommige delen van nederland heb je niet zoveel keus helaas Wij werken allebei 4 dagen en erg flexibel. Dus als ik in avond iets moet doen zodat ik smiddags mijn kinderen kan opvangen is dat goed mogelijk.

[Voor 15% gewijzigd door thejoker80 op 06-01-2021 14:11]

[Bejit]

Weet niet of dit de juiste thread hiervoor is, maar ga een poging wagen.

Zelf zit ik nu in een relatie en wonen nog niet samen. Naar verwachting zullen we samenwonen einde van dit jaar. Echter is ons inkomensverschil erg groot. Zij geeft een modaal salaris en ik verdien 4 a 5 keer modaal.

Daarnaast heb ik bijna een ton aan overwaarde en +150k aan spaargeld. Zij begint zo goed als op nul.

Wat is het meest verstandig om in zo'n situatie te doen? Ik heb geen probleem om meer bij te dragen, maar gezien onze wensen qua huis zal de verhouding eerder 25-75% qua hypotheek worden, laat staan al de overwaarde en spaargeld die ik in het huis kan stoppen.

Ik hou en vertrouw haar uiteraard, maar verschil is dusdanig dat ik niet weet wat ik hiermee aan moet. Iemand met tips die in een vergelijkbare situatie zit? We zijn allebei 30+.

[matk89]

Slickk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 11:55:
[...]


Nette oplossing, dit voelt voor mij nog eerlijker dan naar rato. Vooral omdat je dan netto beide hetzelfde te besteden hebt, waar dat bij rato niet het geval is.

Ik ben nog wel benieuwd waarom jullie de 13e maand anders behandelen dan de rest van de maanden. Je zou toch zeggen dat het in de werkelijkheid ook gewoon salaris is en niet anders dan andere inkomsten? Waarom is dat dan alleen een extraatje voor degene die het toevallig wel krijgt? Ik zou daarvan ook zeggen, zet het ook direct door naar de gezamenlijke en geef aan beide een klein extraatje (wel handig omdat in de wintermaanden gemiddeld gezien meer geld uitgegeven wordt) in plaats van alleen degene die het ontvangt.

Een 13e maand is best afhankelijk van een werkgever en in sommige branches doen ze er helemaal niet aan, dus kan het ook een kwestie van 'geluk' zijn. Stel je krijgt beide een 13e maand maar hebt verschillend inkomen, dan heb je weer een bepaalde ongelijkheid.

Ja goeie vraag!

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[tekki tekk]

hier 3 bankrekeningen en koophuis, etc iedereen kan overal bij en alles is inzichtelijk, waarom ?

geld boeid niet, zolang je voldoende inkomen hebt kan je wat je verliest, weer opbouwen.

toen mijn ex en ik 11 jaar geleden uit elkaar gingen heb ik van alles afstand gedaan.

gelijk klaar met het gezeik en weer verder met de mooie dingen van het leven.

ondertussen al weer 2 koophuizen verder en een relatie van 10jr


kortom geld boeit niet, en ruzie over dingen doe ik niet aan, val er een ander maar mee lastig


* tegenwoordig ook 1 kind, en die staat los van alles en mag nooit de dupe zijn

[TwiSteD1]

https://www.intermediair....dmethode-is-het-eerlijkst

Volgens het Nibud hebben koppels vaak een gezamenlijke rekening (79 procent) en ze gooien meestal de inkomsten op één hoop (61 procent). De voornaamste reden: het is lekker makkelijk.
...
In de beginjaren van hun relatie hadden Anouk en Bram wel allebei een eigen rekening en werden de vaste lasten gesplitst. ‘We werkten voltijd, verdienden ongeveer hetzelfde en hadden evenveel spaargeld’, zegt Anouk. Maar na de koop van een nieuwe woning en de geboorte van hun eerste kind veranderden deze verhoudingen. Anouk ging minder werken om een dag extra bij hun zoon te kunnen zijn. Hun levens versmolten en daarmee ook hun rekeningen.

Wel een aardig artikel waar bijna alle soorten verdelingen voorbijkomen en waarom hiervoor gekozen wordt. Meestal heeft de keuze voor op een hoop of naar rato te maken met hoe verweven je leven en uitgaven zijn. Aan de andere kant kun je ook overal zakelijk tegenaan kijken en alles naar rato blijven verdelen:

Beiden wilden niet dat hun zoon meer dan twee dagen naar de opvang zou gaan. Dit bekende dat een van hen een dag minder moest gaan werken. Inges werk liet dat toe, zij werkt nu drie dagen per week en neemt twee jaar lang een dag per week ouderschapsverlof op. ‘Ik lever daarvoor een kwart van mijn salaris in en promotie maken kan ik in deze jaren wel vergeten. Ik leg als het ware mijn carrière even stil. Dat doe ik met liefde, maar ik vond het wel gek dat mijn man er verder helemaal niet op achteruitgaat. Hij vond dat ik een punt had en kwam met het idee om mij voor die dag te compenseren.’

Dat gecompenseerde deel komt op de spaarrekening, waarvan het geld weer wordt belegd. In een Excelsheet wordt bijgehouden wie wat heeft ingelegd. Het gecompenseerde deel komt dus op Inges naam. Een geruststellend idee: mochten ze ooit uit elkaar gaan, waarop Inge zeker niet hoopt, dan kunnen ze die Excelsheet tevoorschijn halen. ‘Dan bestaat er in elk geval geen onenigheid over geld. Dat zou ik eeuwig zonde vinden.’

Toch vind ik het weinig dat maar 8% gebruikmaakt van de "zakgeldmethode", terwijl dat volgens mij wel de eerlijkste oplossing is.

[Slickk]

matk89 schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:17:
[...]


Ja goeie vraag!


***members only***

Ah, bedankt voor de verduidelijking. Dan is het plaatje inderdaad helemaal compleet. Netjes, daar wil ik ook wel naartoe. De kostenverdeling is nu nog 55% / 45% en naar rato, waardoor het vrij te besteden deel van elkaar verschilt.

Mij maakt geld ook niet zoveel uit en ik heb er ook niet zoveel mee (makkelijk zeggen als je comfortabel gezien genoeg verdient natuurlijk), daarom doe ik het liefst 1x per jaar even een check om te zien of het nog eerlijk is en hoeven we er de rest van het jaar geen nodeloze discussies over te hebben. Voor mij voelt het niet per se zakelijk, dat zouden anderen wel zo kunnen zien. Voor mij voelt dit eerlijk en kan ik nog rustig geld uitgeven aan dingen die ik nuttig vind maar zij nutteloos en andersom.

[mokita]

Wij hebben een gezamenlijk rekening waar onze beide salarissen worden gestort. Vanaf deze rekening worden de vaste lasten, kosten voor de kleine en kosten voor kleding en dagelijkse verzorging van betaald. Ook beleggen we hiermee een klein deel.

Daarnaast hebben we beiden een individuele rekening waarop we allebei ‘leefgeld’ krijgen voor hobby en andere zaken. Zo houden we beiden ook individuele vrijheid om geld uit te kunnen geven.

Mijn partner krijgt ruim minder salaris dan ik, maar zij is ook vaker met de kleine. Dus ik vind het we prima zo. Voordat we de kleine hadden, stortten we maandelijks naar rato naar de gezamenlijke rekening. Daar voelde ik mij toch wel wat minder goed bij. Nu hebben we allebei netto hetzelfde te besteden.

[matk89]

Bejit schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:16:
Weet niet of dit de juiste thread hiervoor is, maar ga een poging wagen.

Zelf zit ik nu in een relatie en wonen nog niet samen. Naar verwachting zullen we samenwonen einde van dit jaar. Echter is ons inkomensverschil erg groot. Zij geeft een modaal salaris en ik verdien 4 a 5 keer modaal.

Daarnaast heb ik bijna een ton aan overwaarde en +150k aan spaargeld. Zij begint zo goed als op nul.

Wat is het meest verstandig om in zo'n situatie te doen? Ik heb geen probleem om meer bij te dragen, maar gezien onze wensen qua huis zal de verhouding eerder 25-75% qua hypotheek worden, laat staan al de overwaarde en spaargeld die ik in het huis kan stoppen.

Ik hou en vertrouw haar uiteraard, maar verschil is dusdanig dat ik niet weet wat ik hiermee aan moet. Iemand met tips die in een vergelijkbare situatie zit? We zijn allebei 30+.

Gezien de discussies in dit topic is er geen 'beste' oplossing enkel dan wat jullie zelf prettig vinden.
Ik kan mij zeker voorstellen dat jullie in het begon vrij gescheiden beginnen qua financieën (jij betaalt het huis 100% en zij doet de boodschappen?). Ik weet niet hoe lang jullie al een relatie hebben maar na 1 jaar alles op 1 hoop lijkt mij persoonlijk ongewenst voor beide partijen. (maar nogmaals: als jullie dat prettig vinden: gewoon doen). Voor ideen wat je kunt doen qua verdeling is er genoeg inspiratie te vinden in dit topic

Wat ik zou adviseren is periodiek samen af te spreken om te verifieren of alles nog is zoals jullie willen.
Bijvoorbeeld: jaarlijks een etentje bij een restaurant om even samen te checken: we doen het nu op manier X, is dat nog steeds hoe we het willen doen? En dan kun je gaandeweg eens steeds gezamenlijkere huishouding voeren tot het niveau waarop jullie je comfortabel voelen. Dat kan 100% gezamenlijk zijn of juist heel gescheiden. Er is geen right of wrong hier

[T-Infinity]

tekki tekk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:21:
hier 3 bankrekeningen en koophuis, etc iedereen kan overal bij en alles is inzichtelijk, waarom ?

geld boeid niet, zolang je voldoende inkomen hebt kan je wat je verliest, weer opbouwen.

toen mijn ex en ik 11 jaar geleden uit elkaar gingen heb ik van alles afstand gedaan.

gelijk klaar met het gezeik en weer verder met de mooie dingen van het leven.

ondertussen al weer 2 koophuizen verder en een relatie van 10jr


kortom geld boeit niet, en ruzie over dingen doe ik niet aan, val er een ander maar mee lastig


* tegenwoordig ook 1 kind, en die staat los van alles en mag nooit de dupe zijn

Geld boeit wel. Als je zorgt dat je geen 100k onnodig verliest, hoef je dat vervolgens ook niet weer in 10 jaar bij elkaar te sparen.

Het hangt ook van je doelen af. Als het enige doel is 'elke maand rond kunnen komen, brood op de plank ' dan snap ik je, maar de meesten zullen toch graag wat extra willen, of wat eerder stoppen met werken, een wat mooiere auto of langere vakantie. Of 4 dagen werken ipv 5 om juist meer bij de kinderen te zijn.

Geld is nu eenmaal best belangrijk omdat je er letterlijk vrijheid en comfort mee koopt.

Uiteraard moet alles wel in balans zijn.

[RensJ]

Bejit schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:16:
Weet niet of dit de juiste thread hiervoor is, maar ga een poging wagen.

Zelf zit ik nu in een relatie en wonen nog niet samen. Naar verwachting zullen we samenwonen einde van dit jaar. Echter is ons inkomensverschil erg groot. Zij geeft een modaal salaris en ik verdien 4 a 5 keer modaal.

Daarnaast heb ik bijna een ton aan overwaarde en +150k aan spaargeld. Zij begint zo goed als op nul.

Wat is het meest verstandig om in zo'n situatie te doen? Ik heb geen probleem om meer bij te dragen, maar gezien onze wensen qua huis zal de verhouding eerder 25-75% qua hypotheek worden, laat staan al de overwaarde en spaargeld die ik in het huis kan stoppen.

Ik hou en vertrouw haar uiteraard, maar verschil is dusdanig dat ik niet weet wat ik hiermee aan moet. Iemand met tips die in een vergelijkbare situatie zit? We zijn allebei 30+.

Als je gaat samenwonen is er toch in eerst instantie niet zo veel aan de hand?

Jouw spaarrekening blijft van jou, jouw huis blijft van jou.

Je zou, als jullie beide in jouw huis gaan wonen, een verdeling kunnen maken in de vaste lasten, waarbij je met betrekking tot de aflossing nog een stukje extra jouw kant op haalt (immers betaalt zij mee, maar is geen eigenaar).

Je gaat er in de toekomst echter vanuit dat je de rest van je leven samen blijft, nieuw huis koopt etc. Dan kun je dat op meerdere manieren realiseren. Notarieel vast leggen dat alles van ieder apart blijft. Of bijvoorbeeld bij je koop van een huis de verdeling niet 50/50 doen maar 80/20 (dat kan de notaris zo vastleggen, weet alleen niet of een hypotheekverstrekker er zo graag in mee gaat).

Bij trouwen/geregistreerd partnerschap is het tegenwoordig trouwens ook niet meer zo dat het voor huwelijk opgebouwde tegoed in de gemeenschap valt. Alleen wat je opbouwt tijdens is van beide.

OT:

Hier 2 geldverslinders die alles op 1 hoop gooien maar wel met verschillende rekeningen. 1 voor alle vaste lasten waar ik wat meer op zet dan zij en beide een "doe maar wat je leuk vindt rekening"

Kopen alles wat we willen en soms moet er op de gezamenlijke rekening wat extra, dan vraag mijn vrouw of ik wat extra kan over maken.

Vakanties, nieuwe TV, eettafel/stoelen bankstel etc etc betaal ik van mijn rekening. Zij komt niks tekort, de kinderen ook niet en papa kan zonder dat iemand zich daar mee bemoeid voor € 100 euro biertjes drinken in het cafe. #pre-corona..

[Dengra]

T-Infinity schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:41:
[...]


Geld boeit wel. Als je zorgt dat je geen 100k onnodig verliest, hoef je dat vervolgens ook niet weer in 10 jaar bij elkaar te sparen.

Het hangt ook van je doelen af. Als het enige doel is 'elke maand rond kunnen komen, brood op de plank ' dan snap ik je, maar de meesten zullen toch graag wat extra willen, of wat eerder stoppen met werken, een wat mooiere auto of langere vakantie. Of 4 dagen werken ipv 5 om juist meer bij de kinderen te zijn.

Geld is nu eenmaal best belangrijk omdat je er letterlijk vrijheid en comfort mee koopt.

Uiteraard moet alles wel in balans zijn.

Het staat er een beetje krom maar met de strekking ben ik het op zich wel eens.

Wij hebben nooit geld tekort gehad of dat we de bankrekening moesten nagaan of alle nota's nog wel afgeschreven konden worden. We hebben allebei geen dure hobby's en kunnen ons in principe vinden in elkaars visie op geld en hoe je ermee omgaat. Een strikte verdeling is dan ook nooit noodzakelijk geweest. We zijn getrouwd in gemeenschap van goederen maar ieder heeft een eigen rekening waarop salaris binnenkomt. Degene met het hoogste salaris betaald de meeste vaste lasten en allebei houden we altijd genoeg over om te doen wat we willen doen.

Ik kan mij voorstellen dat als het financieel krapper is of de één heeft bijvoorbeeld twee paarden en de ander doet alleen aan hardlopen, dat een strikte scheiding en duidelijke afspraken noodzakelijker zijn dan in onze situatie. Zo lang ieder financieel kan doen wat hij/ zij wil zonder de ander daarbij in de weg te zitten en de rekeningen betaald worden, boeit het niet zoveel.

[T-Infinity]

Dengra schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:04:
[...]

Het staat er een beetje krom maar met de strekking ben ik het op zich wel eens.

Wij hebben nooit geld tekort gehad of dat we de bankrekening moesten nagaan of alle nota's nog wel afgeschreven konden worden. We hebben allebei geen dure hobby's en kunnen ons in principe vinden in elkaars visie op geld en hoe je ermee omgaat. Een strikte verdeling is dan ook nooit noodzakelijk geweest. We zijn getrouwd in gemeenschap van goederen maar ieder heeft een eigen rekening waarop salaris binnenkomt. Degene met het hoogste salaris betaald de meeste vaste lasten en allebei houden we altijd genoeg over om te doen wat we willen doen.

Ik kan mij voorstellen dat als het financieel krapper is of de één heeft bijvoorbeeld twee paarden en de ander doet alleen aan hardlopen, dat een strikte scheiding en duidelijke afspraken noodzakelijker zijn dan in onze situatie. Zo lang ieder financieel kan doen wat hij/ zij wil zonder de ander daarbij in de weg te zitten en de rekeningen betaald worden, boeit het niet zoveel.

Dat het sommige mensen niet boeit komt ook doordat ze de waarde van geld niet kennen. Ik Zeg niet dat dat hier het geval is overigens.

Het leven is prima, maar als je na 10 jaar relatie vele tienduizenden euro's kwijt bent aan je overspelige ex, dan kan dat voor je eigen toekomst het verschil betekenen tussen de rest van je leven 4 dagen of 5 dagen werken per week. Geld maakt dat mogelijk. Daarom goed om er afspraken over te maken en een goed plan voor de 'wat als' scenario's, want velen krijgen er mee te maken.

Dan kun je inderdaad 'gewoon weer opnieuw beginnen' maar dat is vaak niet nodig als alles gewoon netjes en eerlijk geregeld is. Dan zou er ook geen ruzie (over geld) hoeven zijn, al is de praktijk vaak anders natuurlijk.

[Voor 6% gewijzigd door T-Infinity op 06-01-2021 15:18]

[Douweegbertje]

Je maakt afspraken in goede tijden, voor slechte tijden. Je weet simpelweg niet hoe het loopt en daarom regel je gewoon op voorhand dingen. Toen wij ons huis kochten hebben we onafhankelijk van elkaar nagedacht hoe we alles wilde regelen en dit samen besproken. Daarna dit met de notaris overlegd en zodoende dat op papier gezet.

Nu betekend het niet dat we hier elke dag verwijzen naar dat papiertje. De eindstand is dat we gewoon netjes met elkaar om gaan en tot nu toe hebben we het altijd goed gehad. Echter mocht er ooit een tijd komen (ga ik niet vanuit ) dat we niet zo goed met elkaar omgaan, dan weten we beide waar we aan toe zijn.

[T-Infinity]

Douweegbertje schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:22:
Je maakt afspraken in goede tijden, voor slechte tijden. Je weet simpelweg niet hoe het loopt en daarom regel je gewoon op voorhand dingen. Toen wij ons huis kochten hebben we onafhankelijk van elkaar nagedacht hoe we alles wilde regelen en dit samen besproken. Daarna dit met de notaris overlegd en zodoende dat op papier gezet.

Nu betekend het niet dat we hier elke dag verwijzen naar dat papiertje. De eindstand is dat we gewoon netjes met elkaar om gaan en tot nu toe hebben we het altijd goed gehad. Echter mocht er ooit een tijd komen (ga ik niet vanuit ) dat we niet zo goed met elkaar omgaan, dan weten we beide waar we aan toe zijn.

Hier net zo ja. Allebei goed in verdiept en verschillende scenario's besproken. Ook een beetje onderhandeld zelfs. En dat voelt goed. Eenmaal tot overeenkomst gekomen geeft dat vertrouwen dat we er beiden volledig achter staan en dat we precies weten wat te verwachten.
Liever vooraf regelen dan achteraf spijt en/of een ongewenste situatie.

[Z___Z]

T-Infinity schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:14:
[...]


Dat het sommige mensen niet boeit komt ook doordat ze de waarde van geld niet kennen. Ik Zeg niet dat dat hier het geval is overigens.

Het leven is prima, maar als je na 10 jaar relatie vele tienduizenden euro's kwijt bent aan je overspelige ex, dan kan dat voor je eigen toekomst het verschil betekenen tussen de rest van je leven 4 dagen of 5 dagen werken per week. Geld maakt dat mogelijk. Daarom goed om er afspraken over te maken en een goed plan voor de 'wat als' scenario's, want velen krijgen er mee te maken.

Dan kun je inderdaad 'gewoon weer opnieuw beginnen' maar dat is vaak niet nodig als alles gewoon netjes en eerlijk geregeld is. Dan zou er ook geen ruzie (over geld) hoeven zijn, al is de praktijk vaak anders natuurlijk.

Het glas is half vol of half leeg. Je weet nooit of je relatie eindigt, en als deze eindigt, waneer deze eindigt en om welke reden hij eindigt.

Als deze eindigt wordt vaak door emotionele redenen ruzie gemaakt om geld. Als je zoals @tekki tekk het van de positieve kant bekijkt, dan maakt het niet uit hoeveel geld je meeneemt aan het eind van je relatie. Zeker als het een relatie van 10 jaar was, dan kan je i.p.v. te kijken naar de laatste dagen/maanden/jaar waar het minder ging, of kijken naar de tijd ervoor waar het wel goed ging. Op basis van die veel langere periode waar het wel goed ging, kan je je ex-partner ook best wat gunnen IMHO.

Ik denk dat uiteindelijk mensen die minder op de centen zitten gelukkiger zijn, dan mensen die uit elkaar gaan met cd-van-jou, cd-van-mij en de ex-partner geen cent gunt. Het is in een relatie toch altijd geven en nemen. Zou niet weten waarom dat niet zo hoeft te kunnen aan het einde van een relatie.

[Helox-in-a-box]

DutchManticore schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 13:02:
[...]



Ja als het werkt moet je er niet aan sleutelen haha. Klinkt mij in de oren alsof dit een keer een gesprekje waard is maar dat is helemaal aan jezelf uiteraard

Tja moet wel zeggen dat ik makkelijk praten heb, verdien immers genoeg voor ons beiden dus nooit discussie hierover geweest.

Onderschat niet wat diegene die thuis blijft en voor de kinderen zorgt opofferd:
- sociale contacten (geen collegas, sociale kring eerste 4/5 jaren is de speeltuin)
- opbouw carriere (werkervaring)

Zie bv heel veel langs komen dat mensen zeggen van "nou hang er maar een prijs aan voor verzorgen van de kinderen", wat veel te kort door de bocht is. Wat voor een getal hang je er aan? 10 euro per uur? 30 euro per uur? Moet je dan niet gewoon een nanny nemen voor kinderen en het huis? Wat zou je dan moeten verdienen om dat te betalen en ook nog iets aan overhouden ipv alleen te werken om de nanny te kunnen betalen...

Ik snap dat voor de meeste mensen een verdeelsleutel makkelijk is, maar in mijn situatie is het zo dat de opoffering van mijn vrouw ervoor heeft gezorgd dat ik carriere kan maken en nu genoeg verdien voor het hele gezin. Een opoffering die ik niet kan uitdrukken in euros

[T-Infinity]

Z___Z schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:31:
[...]

Het glas is half vol of half leeg. Je weet nooit of je relatie eindigt, en als deze eindigt, waneer deze eindigt en om welke reden hij eindigt.

Als deze eindigt wordt vaak door emotionele redenen ruzie gemaakt om geld. Als je zoals @tekki tekk het van de positieve kant bekijkt, dan maakt het niet uit hoeveel geld je meeneemt aan het eind van je relatie. Zeker als het een relatie van 10 jaar was, dan kan je i.p.v. te kijken naar de laatste dagen/maanden/jaar waar het minder ging, of kijken naar de tijd ervoor waar het wel goed ging. Op basis van die veel langere periode waar het wel goed ging, kan je je ex-partner ook best wat gunnen IMHO.

Ik denk dat uiteindelijk mensen die minder op de centen zitten gelukkiger zijn, dan mensen die uit elkaar gaan met cd-van-jou, cd-van-mij en de ex-partner geen cent gunt. Het is in een relatie toch altijd geven en nemen. Zou niet weten waarom dat niet zo hoeft te kunnen aan het einde van een relatie.

Dat is helemaal waar ja. Je kan heel anders in het leven staan waardoor geld echt geen enkele rol speelt. Kan ik me iets bij voorstellen.

Maar het lijkt me onnodig. Een beetje opletten in financiële zin kan een hoop ellende besparen.

Leuk als het glas halfvol is, maar ik laat mijn kinderen bijvoorbeeld liever niet in een hele slechte buurt opgroeien, omdat ik noodgedwongen een sociale huurwoning moet nemen nadat ex er met het geld vandoor is.

[Arloid]

Zou zelf zeker in de eerste 1-2 jaar niet de rekeningen bundelen. Gezamenlijke rekening vindt ik echt iets voor als je een huis koopt, tot die tijd kan je kibbelen.

Persoonlijk moet ik eerst zien hoe m'n partner zich financieel gedraagd, maar uh...als een huis aan bod komg moet het wel goed zitten, anders duurt het niet zo lang. Voorkeur gaat wel naar een gezamenlijke rekening met zakgeld, maar ook het zakgeld als gezamenlijk gerekend.

Ontroerend moet ik nog zien, denk toch naar rato maar moet eerst m'n eigen huurstek nog vinden.

[Z___Z]

T-Infinity schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:46:
[...]

Dat is helemaal waar ja. Je kan heel anders in het leven staan waardoor geld echt geen enkele rol speelt. Kan ik me iets bij voorstellen.

Maar het lijkt me onnodig. Een beetje opletten in financiële zin kan een hoop ellende besparen.

Leuk als het glas halfvol is, maar ik laat mijn kinderen bijvoorbeeld liever niet in een hele slechte buurt opgroeien, omdat ik noodgedwongen een sociale huurwoning moet nemen nadat ex er met het geld vandoor is.

Ja, maar als jij bijvoorbeeld de grootverdiener in je gezin bent en je gaat uit elkaar, en je ex moet daardoor noodgedwongen in een sociale huurwoning wonen, dan wonen je kinderen dus wel de helft van de tijd in die hele slechte buurt. Dan kan je ze wel de helft van de tijd ophalen in je dikke Mercedes met het geld wat je hebt uitgespaard om maar iets geks te zeggen

In het begin van een relatie is het ook zeker niet verstandig om meteen je geld op een grote hoop te gooien, maar zoals velen ook al in dit topic genoemd hebben, worden er vaak keuzes gemaakt waardoor de een meer cariere kansen krijgt dan de ander. De vraag in dit topic is denk ik ook alleen relevant voor de langere stabiele relaties. De nieuwe beginnende relaties zullen altijd met twee losse portemonnee's beginnen.

[Bundin]

Douweegbertje schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:22:
Je maakt afspraken in goede tijden, voor slechte tijden. Je weet simpelweg niet hoe het loopt en daarom regel je gewoon op voorhand dingen. Toen wij ons huis kochten hebben we onafhankelijk van elkaar nagedacht hoe we alles wilde regelen en dit samen besproken. Daarna dit met de notaris overlegd en zodoende dat op papier gezet.

*knip*

Dit is voor mij een van de belangrijkste opmerkingen in dit topic. Vrijwel iedereen gaat emotioneel een commitment "voor altijd" aan wanneer een relatie lang genoeg duurt (al dan niet geformaliseerd met een huwelijk of andere rechtsgeldige overeenkomst), maar niet alle relaties houden stand. En niet alle relaties eindigen op een vriendelijke manier. Goede afspraken zijn als iedere andere verzekering: hopelijk nooit nodig, maar als dat toch een keer zo is dan ben je er blij mee.

Dit gezegd hebbende betekent dat niet dat 'alles op een hoop' een meer of minder goed antwoord is op de vraag 'hoe regelen we het?'. Als een stel zich daar prettig bij voelt: top! Maar zorg wel dat er een keer goed over gepraat is en er in alle openheid af en toe ge-evalueerd wordt.

Arloid schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 16:01:
Zou zelf zeker in de eerste 1-2 jaar niet de rekeningen bundelen. Gezamenlijke rekening vindt ik echt iets voor als je een huis koopt, tot die tijd kan je kibbelen.

Persoonlijk moet ik eerst zien hoe m'n partner zich financieel gedraagd, maar uh...als een huis aan bod komg moet het wel goed zitten, anders duurt het niet zo lang. Voorkeur gaat wel naar een gezamenlijke rekening met zakgeld, maar ook het zakgeld als gezamenlijk gerekend.

Ontroerend moet ik nog zien, denk toch naar rato maar moet eerst m'n eigen huurstek nog vinden.

Bundelen is voor mij iets anders dan een gezamenlijke rekening. Een rekening met 2 passen waar je beide een bedrag op stort voor 'alles wat je samen doet/geniet/beleeft' zie ik vooral als iets handigs: scheelt in de administratie van wie nou wat betaald heeft en of dat nog een beetje klopt met het idee dat je samen (hopelijk) hebt. En de verwevenheid van de financiën is niet groter dan die ene rekening.

Ik had zelf met m'n ex na een maand of 6 een en/of rekening, want minder moeite voor ons beiden en ze was 6.5 op 7 dagen per week toch bij mij. Maar ik ken ook een stel dat al 10 jaar samen is, waarvan 1 getrouwd, die er geen hebben. Als ik ze dan hoor 'volgens mij is het jouw beurt om x te betalen', krab ik me achter mijn oren. Maar zolang het voor hen werkt: prima

[fredhuizinga]

Wij hebben allebei onze eigen rekening gehouden waar ons salaris op gestort wordt, daarnaast een gezamenlijke rekening voor de vaste lasten.

Ik heb in een excel sheet precies op een rijtje alle inkomsten en uitgaven, elke maand storten wij naar ratio een bedrag op de gezamenlijke rekening wat genoeg is voor de vaste lasten.

Mijn vrouw is van vier naar twee dagen werken gegaan toen de kinderen kwamen, zelf ben ik vijf dagen blijven werken. Dus ik stort zeg maar 2000 en mijn vrouw 1000 euro.

Wat er over blijft is voor ons zelf, ik heb een grotere auto en duurdere telefoon. Mijn vrouw heeft weer andere uitgaven voor zichzelf.

Iedere keer als er iets veranderd in onze situatie financieel dan pas ik mijn excel sheet aan en laat ik mijn vrouw mee kijken. Zo zijn we beiden op de hoogte, en weten we van elkaar de inkomsten en uitgaven. Maar van elkaars rekening hoeven we niks te weten en kunnen we doen wat we willen.

[Arloid]

@Bundin hierin begrijp jij mij verkeerd, of beter gezegd heb ik het niet goed uitgelegd.

Ik zie het zakgeld nog steeds als iets wat uitmaakt van de gezamenlijke rekening, niet dat Joep de mazzel neemt en zegt "ik neem die €12.000 op mijn spaarrekening mee". Het is gewoon een budget voor jezelf elke maand waarvoor je jezelf niet hoeft te verantwoorden.

[President]

fredhuizinga schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 16:58:
Wat er over blijft is voor ons zelf, ik heb een grotere auto en duurdere telefoon. Mijn vrouw heeft weer andere uitgaven voor zichzelf.

Jij hebt dus een grote auto kunnen kopen en een duurdere telefoon, mag je vrouw ook jouw auto gebruiken of is het geen gezinsbezit?

Andere vraag: heeft je vrouw dezelfde luxe uitgaven voor zichzelf zoals jij, of gaat het grootste deel van het geld dat ze uitgeeft (in)direct naar de kinderen? Of heeft ze ook een dure auto, dure telefoon, dure make-up set of iets dergelijks?

[fredhuizinga]

President schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 18:33:
[...]

Jij hebt dus een grote auto kunnen kopen en een duurdere telefoon, mag je vrouw ook jouw auto gebruiken of is het geen gezinsbezit?

Andere vraag: heeft je vrouw dezelfde luxe uitgaven voor zichzelf zoals jij, of gaat het grootste deel van het geld dat ze uitgeeft (in)direct naar de kinderen? Of heeft ze ook een dure auto, dure telefoon, dure make-up set of iets dergelijks?

Mijn vrouw vindt andere dingen belangrijk, zij wou een klein stoer autootje (bijna net zo duur als de mijne trouwens). En omdat zij er bijvoorbeeld de kinderen mee naar school brengt en boodschappen ermee doet hebben we een gedeelte van het gezamenlijke spaartegoed gebruikt daarvoor.

Verder hebben we voor de kinderen een spaarrekening voor later waarop ik meer inleg dan mijn vrouw omdat ik meer geld overhoud.

Dus onder aan de streep proberen we naar ratio evenveel over te houden. Soms als ik een flink bedrag op mijn eigen spaar rekening heb staan maak ik wat over naar de gezamenlijke spaar, daar doen we dan weer een luxere vakantie van oid.

[tekki tekk]

ik snap niet dat mensen in een relatie aan ratio's denken!!!

ja toen ik nog jong was en alles neukte wat los en vast zat, ja toen dacht ik 40 gulden aan drank, is een sowieso een neuk beurt. ratio /geld/sex/tijd

maar nu ?....aan geld gaan denken met je partner ? wat een onzin. en wat een vertrouwen.
als je zelfs dat risico niet durft te nemen heb je wat mij betreft geen relatie, maar meer een samenwerking verband. het zij met extra's.

samen zijn in mijn boek is samen zijn, uiteraard met iedereen zijn eigen leven en beslissingen. maar als je die van elkaar niet kan respecteren. en ondersteunen hoor je niet bij elkaar!

dus ben je een match, dat kan het geld op een hoop. .....vertrouw je het niet tja .....naja het hoeft allemaal natuurlijk niet direct.
maar na 5 jaar samen wonen weet je wel wat je aan elkaar hebt als je transparant bent.

[KelvinX]

tekki tekk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 19:55:
ik snap niet dat mensen in een relatie aan ratio's denken!!!

ja toen ik nog jong was en alles neukte wat los en vast zat, ja toen dacht ik 40 gulden aan drank, is een sowieso een neuk beurt. ratio /geld/sex/tijd

maar nu ?....aan geld gaan denken met je partner ? wat een onzin. en wat een vertrouwen.
als je zelfs dat risico niet durft te nemen heb je wat mij betreft geen relatie, maar meer een samenwerking verband. het zij met extra's.

samen zijn in mijn boek is samen zijn, uiteraard met iedereen zijn eigen leven en beslissingen. maar als je die van elkaar niet kan respecteren. en ondersteunen hoor je niet bij elkaar!

dus ben je een match, dat kan het geld op een hoop. .....vertrouw je het niet tja .....naja het hoeft allemaal natuurlijk niet direct.
maar na 5 jaar samen wonen weet je wel wat je aan elkaar hebt als je transparant bent.

Volgens mij kan je beter op bladzijde 1 beginnen want deze discussie is al talloze malen gevoerd.

Voor de meeste mensen die op zo'n post als de jouwe gereageerd hebben geldt:

1. Ze zijn het met je eens. 100%. En toen ging het uit. Transparant of niet. En dan kan geld ineens heel ongelukkig maken.
2. Ze weten dat vertrouwen hebben in elkaar niet hoeft te betekenen dat je in een soort eeneiige tweeling veranderd.

[tekki tekk]

T-Infinity schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 14:41:
[...]


Geld boeit wel. Als je zorgt dat je geen 100k onnodig verliest, hoef je dat vervolgens ook niet weer in 10 jaar bij elkaar te sparen.

Het hangt ook van je doelen af. Als het enige doel is 'elke maand rond kunnen komen, brood op de plank ' dan snap ik je, maar de meesten zullen toch graag wat extra willen, of wat eerder stoppen met werken, een wat mooiere auto of langere vakantie. Of 4 dagen werken ipv 5 om juist meer bij de kinderen te zijn.

Geld is nu eenmaal best belangrijk omdat je er letterlijk vrijheid en comfort mee koopt.

Uiteraard moet alles wel in balans zijn.

er is echt maar 1 regel met geld, zorg dat je genoeg hebt, hoe sneller geld niet boeit, hoe sneller je een stressloos leven hebt.
om het moment dat ik aan geld moet gaan denken ben ik niet gelukkig, want dat betekend dat er niet genoeg is.

je moet in je kern van je bestaan weten dat werken/geld verdienen net als ademen is.
als je dat weet dat het in je dna zit.

dan hebt je gewoon een makkelijk leven, met altijd geld op de bank


zou je mij een miljoen geven zou ik oprecht niet weten wat ik er mee moet doen, leven is prachtig ingericht en geld word makkelijk verdient. los van dat vind ik het ook leuk om te werken.

[Voor 7% gewijzigd door tekki tekk op 06-01-2021 20:06]

[nino_070]

KelvinX schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:00:
[...]

Volgens mij kan je beter op bladzijde 1 beginnen want deze discussie is al talloze malen gevoerd.

Voor de meeste mensen die op zo'n post als de jouwe gereageerd hebben geldt:

1. Ze zijn het met je eens. 100%. En toen ging het uit. Transparant of niet. En dan kan geld ineens heel ongelukkig maken.
2. Ze weten dat vertrouwen hebben in elkaar niet hoeft te betekenen dat je in een soort eeneiige tweeling veranderd.

Dit is een drogreden van de eerste klasse van @tekki tekk, simpelweg niet falsifieerbaar: in een gezonde relatie met echte liefde geef je niet om geld en kan alles op 1 hoop. Dat je daar nadeel van kan ondervinden als de relatie uitgaat, komt dan logischerwijs doordat je niet “echt bij elkaar hoorde”.

[tekki tekk]

KelvinX schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:00:
[...]

Volgens mij kan je beter op bladzijde 1 beginnen want deze discussie is al talloze malen gevoerd.

Voor de meeste mensen die op zo'n post als de jouwe gereageerd hebben geldt:

1. Ze zijn het met je eens. 100%. En toen ging het uit. Transparant of niet. En dan kan geld ineens heel ongelukkig maken.
2. Ze weten dat vertrouwen hebben in elkaar niet hoeft te betekenen dat je in een soort eeneiige tweeling veranderd.

ja klopt en toen ging het uit, dat heb ik al meegemaakt, en buiten een aantal lastig maanden kwa gevoel.
want het is toch kut he.
heb ik nergens last van gehad....tuurlijk heeft het geld gekost.
maar heb daar nooit wakker van gelegen, interesseert me gewoon totaal niet.
inboedel kost een keer 10.000/15.000 max. en zolang je niet de ene na de andere relatie aangaat en je gezonde mensen kennis, gebeurt dat je een keer, of wellicht 2 keer. nou en....

nieuw huis nieuwe meubels .....top niets is beter dan een fris begin.
bestaande huis word verkocht opbrengt gedeelt door 2
en daaaag hou alle zooi maar, ik ga weer verder.


er is wel 1 disclaimer, ik ga nooit een relatie aan met een vrouw die niet haar eigen leven heeft en haar zelf kan onderhouden. ik vind zelfstandigheid, en onafhankelijkheid heel belangrijk.
als je dat niet kan ben je niet de juiste voor mij, want je mist dan een stuk volwassenheid en ontwikkeling.
en dan kan ik onmogelijk het meeste uit het leven en de relatie halen.

[Voor 13% gewijzigd door tekki tekk op 06-01-2021 20:17]

[KelvinX]

tekki tekk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:11:
[...]


ja klopt en toen ging het uit, dat heb ik al meegemaakt, en buiten een aantal lastig maanden kwa gevoel.
want het is toch kut he.
heb ik nergens last van gehad....tuurlijk heeft het geld gekost.
maar heb daar nooit wakker van gelegen, interesseert me gewoon totaal niet.
inboedel kost een keer 10.000/15.000 max. en zolang je niet de ene na de andere relatie aangaat en je gezonde mensen kennis, gebeurt dat je een keer, of wellicht 2 keer. nou en....

nieuw huis nieuwe meubels .....top niets is beter dan een fris begin.
bestaande huis word verkocht opbrengt gedeelt door 2
en daaaag hou alle zooi maar, ik ga weer verder

Dat is een mooi privilege dat je daar hebt. Zou zonde zijn als je het een keer zou checken.

[tekki tekk]

KelvinX schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:16:
[...]

Dat is een mooi privilege dat je daar hebt. Zou zonde zijn als je het een keer zou checken.

leven is gewoon heel kort, dus zorg dat je een levenspartner vind die 110% transparant is.
ja met alles.
geld
werk
vrienden

en er is niets dat niet gevraagd mag worden, en alles moet gewoon een antwoord hebben.

je hoeft het natuurlijk niet met elkaar eens te zijn, en iedereen moet ten alle tijden kunnen doen, wat hij wilt ook al is de andere het daar niet mee eens.

maar als je de juiste persoon hebt gevonden, gaan dat soort dingen vanzelf. en is wederzijde aceptatie heel makkelijk, zolang je maar +- dezelfde normen en waarden hebt. en +- de zelfde doelen hebt.

dan is geld uiteindelijk het minst belangrijke, en maak je je druk hoe gaan we de beperkte tijd die we hebben door onze hobbys en werk zo goed mogelijk kunnen indelen.
en maak je je druk of je partner wil kan doen wat zij wil doen.

[Douweegbertje]

tekki tekk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:25:
[...]


leven is gewoon heel kort, dus zorg dat je een levenspartner vind die 110% transparant is.
ja met alles.
geld
werk
vrienden

en er is niets dat niet gevraagd mag worden, en alles moet gewoon een antwoord hebben.

je hoeft het natuurlijk niet met elkaar eens te zijn, en iedereen moet ten alle tijden kunnen doen, wat hij wilt ook al is de andere het daar niet mee eens.

maar als je de juiste persoon hebt gevonden, gaan dat soort dingen vanzelf. en is wederzijde aceptatie heel makkelijk, zolang je maar +- dezelfde normen en waarden hebt. en +- de zelfde doelen hebt.

dan is geld uiteindelijk het minst belangrijke, en maak je je druk hoe gaan we de beperkte tijd die we hebben door onze hobbys en werk zo goed mogelijk kunnen indelen.
en maak je je druk of je partner wil kan doen wat zij wil doen.

Goed, ik hap.

Wat is het probleem om, als je relatie / partner dan zo goed en transparant is, om dat op papier te zetten? Juist als je zo transparant naar elkaar bent kun je dat domweg op papier zetten. Binnen 5 minuten gebeurd.

Mocht je roze bril dan opeens kapot gaan, of je realiseren dat de wereld toch niet zo rooskleurig is, dan kan je in elk geval verder met je beperkte tijd en hobbies.

Want eigenlijk alles wat je zegt, kan je prima zo vastleggen. Situaties EN mensen kunnen veranderen. Zelfs jijzelf. Wat als je partner een TIA krijgt en jou daarna een klootzak vindt en alles pakt en weg gaat? Dit klinkt misschien als een heel vaag voorbeeld, maar ik heb het helaas bij kennissen meegemaakt.

En in je vorige quote haalde je aan: "50/50 en doei" - maar kom maar eens de verkeerde tegen. Dan kan het prima zijn dat je wel iets meer dan die 50% kwijt ben en de komende jaren er niet van af komt qua kosten.

[Voor 6% gewijzigd door Douweegbertje op 06-01-2021 20:39]

[Arloid]

Dit dus,

Onhoudbare thuissituatie, werk ook niet meer goe, ontslagen, huis uit of dokken, 10 jaar in de wacht want je staat ook niet ingeschreven voor een sociale huurwoning en mits je geen werk vindt wellicht ook dakloos.
"Dat overkomt mij niet!" maar hoe klein de kans overkwam dat toch de beste zwerver. De kans dat het allemaal gebeurd is klein, maar niet inreëel.

In goede en slechte tijden, maar als ze je al aan het einde van de relatie laten stikken voordat deze serieus vastgelegd is...naar mijn idee geen goede voorbode.

[Sport_Life]

Douweegbertje schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:37:
[...]


En in je vorige quote haalde je aan: "50/50 en doei" - maar kom maar eens de verkeerde tegen. Dan kan het prima zijn dat je wel iets meer dan die 50% kwijt ben en de komende jaren er niet van af komt qua kosten.

Alles vastleggen is absoluut geen garantie dat alles dan goed is geregeld. Als een ex kwaad wil en bereid is daarvoor wat advocaten in te schakelen (die wel zin hebben in een vechtscheiding obv no cure no pay) gaat het sowieso een lastig verhaal worden, ook al heb je alles vastgelegd en goed geregeld.

Dus wat dat betreft wel eens met het volgende:

tekki tekk schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:11:
[...]


er is wel 1 disclaimer, ik ga nooit een relatie aan met een vrouw die niet haar eigen leven heeft en haar zelf kan onderhouden. ik vind zelfstandigheid, en onafhankelijkheid heel belangrijk.
als je dat niet kan ben je niet de juiste voor mij, want je mist dan een stuk volwassenheid en ontwikkeling.
en dan kan ik onmogelijk het meeste uit het leven en de relatie halen.

[Voor 52% gewijzigd door Sport_Life op 06-01-2021 21:36]

[twiFight]

Douweegbertje schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:37:
[...]

Want eigenlijk alles wat je zegt, kan je prima zo vastleggen. Situaties EN mensen kunnen veranderen. Zelfs jijzelf. Wat als je partner een TIA krijgt en jou daarna een klootzak vindt en alles pakt en weg gaat? Dit klinkt misschien als een heel vaag voorbeeld, maar ik heb het helaas bij kennissen meegemaakt.

Okee, off-topic, maar nee dat is niet vaag. Ik heb zelf een CVA gehad. Bij de revalidatie zo ont-zet-tend veel relaties en huwelijken zien stranden. 30/40 jaren bij elkaar, wel kinderen geen kinderen, maakt niet uit. Beroerte, rolstoel, na een paar maanden was het huwelijk voorbij. "In voor- en tegenspoed" is haardun. Uiteraard niet voor alle tweakers in dit topic, jullie huwelijken zijn voor altijd en met de ware, jullie overkomt dit echt niet hoor

[Gurd]

We hebben beide onze eigen rekening en een gezamenlijke. Ons loon komt op onze eigen rekeningen binnen en we maken beide een bedrag per maand over naar de gezamenlijke. Voor de vasten lasten, sparen, vakanties en alles waar we samen voor gekozen hebben.

Ons inkomen is vrijwel gelijk dus we maken hetzelfde bedrag over. Maar als dit niet het geval was dan hadden we het naar ratio gedaan.

We hebben nog nooit een discussie of ruzie gehad om de financiën in de 11 jaar dat we samen zijn op deze manier. Niet in slechte tijden en zeker niet in goede tijden.

Allebei hebben we het in het verleden een relatie gehad waar we uiteindelijk financieel zijn misbruikt terwijl het allemaal zo mooi was. Dat hoeft niet te gebeuren. Maar wat is er erg aan zeggenschap te houden over je eigen inkomsten en in samenspraak te werken aan de toekomst in plaats van zakgeld af te spreken?

Just my 5c

[tekki tekk]

Douweegbertje schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 20:37:
[...]


Goed, ik hap.

Wat is het probleem om, als je relatie / partner dan zo goed en transparant is, om dat op papier te zetten? Juist als je zo transparant naar elkaar bent kun je dat domweg op papier zetten. Binnen 5 minuten gebeurd.

Mocht je roze bril dan opeens kapot gaan, of je realiseren dat de wereld toch niet zo rooskleurig is, dan kan je in elk geval verder met je beperkte tijd en hobbies.

Want eigenlijk alles wat je zegt, kan je prima zo vastleggen. Situaties EN mensen kunnen veranderen. Zelfs jijzelf. Wat als je partner een TIA krijgt en jou daarna een klootzak vindt en alles pakt en weg gaat? Dit klinkt misschien als een heel vaag voorbeeld, maar ik heb het helaas bij kennissen meegemaakt.

En in je vorige quote haalde je aan: "50/50 en doei" - maar kom maar eens de verkeerde tegen. Dan kan het prima zijn dat je wel iets meer dan die 50% kwijt ben en de komende jaren er niet van af komt qua kosten.

Ja over de veiligste route valt niet te twisten, en iedereen die bang is meer te verliezen dan hem lief is raad ik dat zeer zeker aan.
Ik lig er niet wakker van heb wel ergere dingen meegemaakt

[tekki tekk]

Grappige is dan wel weer ik ben eerder over verzekerd dan onder verzekerd, maar op het gebied van mijn partner, hoef ik die verzekering niet

[tekki tekk]

T-Infinity schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 15:27:
[...]


Hier net zo ja. Allebei goed in verdiept en verschillende scenario's besproken. Ook een beetje onderhandeld zelfs. En dat voelt goed. Eenmaal tot overeenkomst gekomen geeft dat vertrouwen dat we er beiden volledig achter staan en dat we precies weten wat te verwachten.
Liever vooraf regelen dan achteraf spijt en/of een ongewenste situatie.

Voor je besluit samen een leven op te bouwen.

Onderhandelen over het verdelen van de spullen en geld, met je partner, ? En dat voelt goed ?.

Ik zou het niet willen !! En als het toch slecht eindigt hou ik de eer wel aan mijnzelf, daar gaat wat inboedel auto en huis geen verschil in maken.

.er zullen dingen in je leven onstaan, die duidelijk maken dat je er beide voor gaat, en die zullen je een beter gevoel geven dan een beetje,

Ik vraag mij toch af, met wat voor vrouwen ga je om als je zo veel twijfel hebt,

Zoals je nu praat ben ik in het leven met het meeste, eigenlijk alles. Maar niet in de liefde en relatie, die mag van mij zonder 3 delig backup plan.

[Voor 19% gewijzigd door tekki tekk op 07-01-2021 00:50]

[tekki tekk]

Maar ik snap iedereen wel hoor, die kiest voor clausules, en bij wet geregelde verdelingen, ik snap het heel goed zelfs. Zie genoeg voorbeelden om mij heen, ookal zijn ze nog samen. Haha

[DutchManticore]

tekki tekk schreef op donderdag 7 januari 2021 @ 00:38:
Alle voorgaande posts

Je verwoordt het echt een beetje roekeloos, weet niet of dat ook is hoe je het bedoelt maar toch.
Luister, natuurlijk snapt iedereen dat als je het gevoel hebt dat je jezelf moet beschermen tegen je liefdespartner er iets niet in de haak is en dat je dus beter al helemaal niet aan die hele relatie kan beginnen, of de relatie niet voort moet zetten.

Maar er zijn ook nog echt andere dingen die meespelen.
Allereerst, je verwoordt alles alsof je nooit geldzorgen hebt. Dat is fijn, en ik durf te zeggen dat ik met 3 keer modaal (gemiddeld) in dezelfde boot zit op mijn 30e ongeacht of jij veel meer dan mij verdient of niet. Alles wat mijn vriendin verdient is leuk, maar zelfs al zou ze geen euro mee naar huis brengen dan kunnen wij nog steeds fantastisch leven. Die situatie telt niet voor iedereen. Als je 2000 netto per maand hebt, zul je je een stuk beter moeten indekken tegen onverwachte of vervelende situaties. Dan is 'even opnieuw' beginnen een project van 10 jaar. Zoals je zelf zegt, het leven is al enorm kort, dat risico moet je gewoon niet willen lopen als het niet nodig is.

Ten tweede, het is niet onromantisch of wantrouwend om een (bepaald gedeelte) van het vermogen gescheiden te houden. Maakt niet uit of dat feitelijk of louter juridisch is. Daar zitten enorm veel voordelen aan. Ik heb een Holding BV. Stel dat ik van daaruit ooit hoofdelijk aansprakelijk wordt gesteld voor een, op één of andere manier door de verzekering ongedekte gebeurtenis, voor €600.000 dan kan mijn inkomen en spaargeld in de boedel terechtkomen. Omdat mijn vriendin haar financiën zowel feitelijk als juridisch gescheiden heeft kunnen wij in zo'n geval nog steeds de hypotheek betalen omdat haar vermogen losstaat van het mijne. Bij een juridisch samengevoegd vermogen is dat dus niet het geval en ben je alles kwijt.

Andersom, als mijn vriendin in een phishing attempt trapt en haar bankrekening compleet geplunderd wordt dan is alleen haar spaargeld weg en zorgt een feitelijke scheiding ervoor dat ik haar dat kan vergoeden zonder dat we er echt pijn van hebben anders dan alleen de deuk in haar ego.

Zoals ik al eerder heb geanalogeerd; leven is risicovol. Mijn vriendin en ik zien het als samen bergbeklimmen. Als één van onze zekeringen het begeeft en we naar beneden storten dan zitten we liever beide aan een aparte zekering. Op die manier kun je elkaar redden mocht de ander misstappen en de zekering ook falen. Samen aan één zekering zitten omdat dat zo romantisch is en dan samen de afgrond instorten op het moment dat het fout gaat vinden wij niets. Op een bepaalde manier vind ik de gescheiden constructie zelfs veel romantischer omdat je dan echt op elkaar vertrouwt zonder dwingende hand der wet. (om in veelgehoorde logica te blijven, vertrouw je je partner niet dan hij of zij redelijk en billijk is als jullie uit elkaar gaan? Jij wilt toch graag wettelijke zekerheid over de verdeling? Ook niet romantisch dat je je partner zo slecht vertrouwt)

Het zijn maar voorbeelden (en ja, direct vrij hyperbole en heftige) maar het zijn wel realiteiten om rekening mee te houden. Simpelweg iedereen afschilderen met een (juridisch en/of feitelijk) gescheiden vermogen als "Ach maak je druk, geniet van het leven, er zijn belangrijkere dingen dan geld" is echt veel te kort door de bocht.

En ja, mijn vriendin verdient modaal en ik 3x modaal. Dat zou je kunnen zien als enorm ongelijk, oh wat wordt haar een onrecht aangedaan als we uit elkaar gaan. In de praktijk geeft zij meer van mijn salaris uit aan individuele aankopen dan dat ik dat doe (en vind ik dat ook volledig prima) en geniet zij een levenstandaard die ze met haar eigen inkomen nooit zou kunnen bekostigen. Als het kwade moment ooit komt dat we uit elkaar gaan, dan vervalt dat en is mijn volledige inkomen weer van mij en heeft zij daar geen verdere aanspraak op. Ojee onrecht weer.

Nee hoor. De ouders van mijn vriendin zijn enorm vermogend. Zij erft op een (hopelijk nog ver in de toekomst liggende dag) werkelijk een vermogen. Daar kan ik alleen bij op het moment dat wij samen blijven. Als we uit elkaar zouden gaan vervalt alle aanspraak en toegang tot dat geld volledig, en zo hoort het ook.
Ook als zij erft tijdens onze relatie, en de relatie beëindigd blijft dat haar vermogen. Ik heb mijn hand niet middels een huwelijkscontructie in de erfenis van haar ouders, en dat vind ik een erg prettig idee.

Zelfs al was dat niet zo geweest en zou zij na ons uit elkaar gaan weer van haar eigen modale inkomen moeten leven. Is dat echt onrecht? Ik had mijn inkomen ver voordat ik haar leerde kennen, daar heeft zij ook niets aan bijgedragen? We genieten ervan in de tijd dat we samen zijn en als we uit elkaar gaan zal zij inderdaad dat privilege verliezen. Het ouderwetse beeld dat vrouwen niet voor zichzelf kunnen zorgen en hulp nodig hebben van een grootverdienende man vind ik zo hulpeloos ouderwets.

[Voor 32% gewijzigd door DutchManticore op 07-01-2021 02:17]

[Wailing_Banshee]

fredhuizinga schreef op woensdag 6 januari 2021 @ 18:57:
[...]


Mijn vrouw vindt andere dingen belangrijk, zij wou een klein stoer autootje (bijna net zo duur als de mijne trouwens). En omdat zij er bijvoorbeeld de kinderen mee naar school brengt en boodschappen ermee doet hebben we een gedeelte van het gezamenlijke spaartegoed gebruikt daarvoor.

Wij hebben twee auto's. Ze staan beide op de naam van m'n partner omdat hij toevallig de verzerkingnemer is (toen ik m'n eerste auto kocht, kon hij niet op zijn naam staan omdat hij geen rijbewijs had en dat wast best lastig omdat de verzekering dus wel op zijn naam stond...). Wij hebben het alleen nooit over "zijn auto's". Het zijn onze auto's. We zeggen wel eens dat de ene van mij is en de andere van hem, maar dat is meer omdat ik meestal de ene gebruikt en hij de andere. Maar we draaien het net zo makkelijk om als dat beter uitkomt.

[Hertog_Martin]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[melkislekker]

Trouwen is toch niet meer van deze tijd! Zeker niet in goederen.

Ik heb ook een koophuis met mijn partner en we hebben geen samenlevingscontract.

[Wailing_Banshee]

melkislekker schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 06:08:
Trouwen is toch niet meer van deze tijd! Zeker niet in goederen.

Ik heb ook een koophuis met mijn partner en we hebben geen samenlevingscontract.

Dat laatste hadden wij wel toen we ons eerste koophuis kochten. Maakt een aantal dingen gewoon makkelijker. Het was wel een heel simpel contract wat zei dat alles wat van mij was van mij bleef en alles van hem van hem bleef, maar dat we beide voor 50% verantwoordelijk waren voor het huis.

2 jaar later hebben we dat omgezet in een trouwcontract. Toen zei iedereen ook al dat het niet meer van deze tijd was In gemeenschap van goederen zelfs. Ik kan me niet eens voorstellen dat we dat laatste niet hadden gedaan...

[melkislekker]

Wailing_Banshee schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 07:33:
[...]


[...]

Dat laatste hadden wij wel toen we ons eerste koophuis kochten. Maakt een aantal dingen gewoon makkelijker. Het was wel een heel simpel contract wat zei dat alles wat van mij was van mij bleef en alles van hem van hem bleef, maar dat we beide voor 50% verantwoordelijk waren voor het huis.

2 jaar later hebben we dat omgezet in een trouwcontract. Toen zei iedereen ook al dat het niet meer van deze tijd was In gemeenschap van goederen zelfs. Ik kan me niet eens voorstellen dat we dat laatste niet hadden gedaan...

Ik ben wel van plan officieel een trouwcontract te maken na ons eerste kind, maakt het ook en stuk makkelijker

[overhyped]

melkislekker schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 06:08:
Trouwen is toch niet meer van deze tijd! Zeker niet in goederen.

Ik heb ook een koophuis met mijn partner en we hebben geen samenlevingscontract.

Is dit een bewuste trol? Maar veel succes met financiële verplichtingen van een paar ton zonder enige vorm van afspraken.

[LuNaTiC]

melkislekker schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 06:08:
Trouwen is toch niet meer van deze tijd! Zeker niet in goederen.

Ik heb ook een koophuis met mijn partner en we hebben geen samenlevingscontract.

“Trouwcontract is ouderwets, wat wel echt slim en van deze tijd is, is helemaal géén afspraken op papier zitten over een gezamenlijke aankoop van tonnen”

[bombadil]

overhyped schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 07:49:
[...]

Is dit een bewuste trol? Maar veel succes met financiële verplichtingen van een paar ton zonder enige vorm van afspraken.

Zo gek is dat toch niet? Hier ook niets geregeld, er is een hypotheekakte en verder niets. Notaris vond dat ook niet heel vreemd.

Wat is het effect van geen samenlevingsovk? Dat als je uit elkaar gaat 50-50 de basis is bij het gezamenlijke?
Als dat van te voren al het uitgangspunt is, waarom dan vastleggen? Samenlevingsovk lijkt mij vooral van belang als je afwijkende afspraken wilt maken.


En waarom zou een koophuis iets veranderen? Je kan sowieso niet de hypotheekverplichtingen van de individuele partners veranderen want de hypotheekakte gaat altijd voor dus je bent altijd individueel 100% aansprakelijk al gaat de een 100x vreemd en de ander wordt miljonair. Enige wat ik me kan voorstellen dat je iets vast probeert te leggen welke partner er mag blijven wonen als je uit elkaar gaat. Hoe je dat dan alleen kan financieren en hoe je voorbij wil gaan aan bijv. toch een rechtsgang (hardheid vraagstuk) lijkt me enthousiast.

[Voor 46% gewijzigd door bombadil op 13-01-2021 08:42]

[BastaRhymez]

@bombadil wil toch even reageren op je opmerking wat het effect is van geen samenlevingsovereenkomst.
Wat als jij (of je partner) komt te overlijden en er staat niks op papier?
Juist, jouw deel (of haar deel) gaat naar de familie toe, niet naar de partner! Dan heb je dus ineens met je schoonfamilie te maken. Die willen misschien het huis niet aanhouden, maar het geld uit de stenen trekken... Als jij het vervolgens niet kan betalen, mag je dus gewoon je spullen gaan inpakken en op zoek gaan naar wat anders!

Middels een samenlevingsovereenkomst (of trouwen) kan je dat voorkomen. Dan gaat het naar je partner toe (tenzij je anders beslist bij leven).

Dus ja, een samenlevingsovereenkomst / trouwen is zeker wel belangrijk imho als je samen een huis gaat kopen!

En dan haal ik nu alleen het huis aan, maar in principe geldt het voor alle spullen (financiën, inboedel, etc.).

[harrr]

Mijn vrouw en ik hebben enkel op papier gezet wat we voor ons trouwen in brachten in te huwelijk. Dit deed ik vooral omdat we al enkele jaren samen woonden en haar geld op haar spaarrekening kwam en dat van mij in die jaren in het huis werd gestoken (zonnepanelen, nieuw glas, nieuwe CV). Wel hadden we daar beide profijt van.

Sinds we getrouwd zijn komt alles gewoon op 1 rekening. We werken allebei hard en ook al verdiend 1 van de 2 meer, we doen allebei wat we kunnen. Als we ooit uit elkaar gaan (hoop het natuurlijk niet), dan hebben we een balans van voor het huwelijk en mogen we naar ratio van wat toen is ingebracht aanspraak maken op spaargeld of goederen (bankstel, auto, tv). Alles wat we vanaf het trouwen hebben verdiend en gespaard gaat dan door de helft.

Wij vinden dit allebei eerlijk en hebben er ook bewust voor gekozen om alles wat we verdienen in ons huwelijk gezamenlijk is. En we krijgen ook geen discussie als zij een keer duur naar de kapper gaat en ik een keer een extra game koop. We hebben enkel voor genomen dat we gezamenlijk een x bedrag willen sparen elke maand en dat we de rest van de uitgaven een beetje loslaten. Nu moet ik wel zeggen dat we allebei zuinig zijn op onze spullen en niet zomaar iets kopen en dat van elkaar weten. Dat is wel nodig denk ik.

[bombadil]

BastaRhymez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 09:27:
@bombadil wil toch even reageren op je opmerking wat het effect is van geen samenlevingsovereenkomst.
Wat als jij (of je partner) komt te overlijden en er staat niks op papier?
Juist, jouw deel (of haar deel) gaat naar de familie toe, niet naar de partner! Dan heb je dus ineens met je schoonfamilie te maken. Die willen misschien het huis niet aanhouden, maar het geld uit de stenen trekken... Als jij het vervolgens niet kan betalen, mag je dus gewoon je spullen gaan inpakken en op zoek gaan naar wat anders!

Middels een samenlevingsovereenkomst (of trouwen) kan je dat voorkomen. Dan gaat het naar je partner toe (tenzij je anders beslist bij leven).

Dus ja, een samenlevingsovereenkomst / trouwen is zeker wel belangrijk imho als je samen een huis gaat kopen!

En dan haal ik nu alleen het huis aan, maar in principe geldt het voor alle spullen (financiën, inboedel, etc.).

Waarom is dit een argument voor een samenlevingsovereenkomst; overlijden regel je toch in een testament?

En als er geen grote overwaarde is, dan kan de partner dat nog steeds niet trekken bij erven (je erft geen toekomstig inkomen) dus ook dan 'spullen inpakken dan maar'. Lijkt me dat in dat geval je meer hebt aan een overlijdensrisicoverzekering.

[n3othebest]

bombadil schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 11:30:
[...]
Waarom is dit een argument voor een samenlevingsovereenkomst; overlijden regel je toch in een testament?

En als er geen grote overwaarde is, dan kan de partner dat nog steeds niet trekken bij erven (je erft geen toekomstig inkomen) dus ook dan 'spullen inpakken dan maar'. Lijkt me dat in dat geval je meer hebt aan een overlijdensrisicoverzekering.

Een deel kan je wel regelen via partner pensioen e.d. dat is automatisch als je gaat trouwen of een geregistreerd partnerschap hebt maar kan je ook in een overeenkomst laten vastleggen voor zo ver ik weet.

De reden om zaken vast te leggen is zodat bij eventueel scheiden duidelijk is hoe het financieel geregeld is en wat van wie is. Denk ook aan wie wat betaald heeft aan inboedel e.d. of wie er juist meer gespaard heeft daardoor. Als je helder in beeld hebt wat de situatie vooraf was en wat de afspraken zijn kan je achteraf makkelijk verdelen zonder gezeur.

[BastaRhymez]

bombadil schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 11:30:
[...]
Waarom is dit een argument voor een samenlevingsovereenkomst; overlijden regel je toch in een testament?

En als er geen grote overwaarde is, dan kan de partner dat nog steeds niet trekken bij erven (je erft geen toekomstig inkomen) dus ook dan 'spullen inpakken dan maar'. Lijkt me dat in dat geval je meer hebt aan een overlijdensrisicoverzekering.

Ooit gehoord van erfbelasting?
Als jij en je partner op papier (dus geen samenlevingsovereenkomst, trouwen, etc.) hebben geregeld, is ze niks van jou. De wettelijke portie gaat dan naar jouw familie (ongeacht wat je in je testament laat opnemen).
Als je partner niks van jou is, betaald ze zo'n beetje het hoogste tarief erfbelasting boven de 2.200 euro. Zijn jullie wel partner, dan wordt er pas schenkbelasting betaald boven de 6 ton.
Even versimpeld: stel jullie hebben een huis van 2 ton en die is 50-50 verdeeld
jij komt te overlijden, dan erft jouw vriendin jouw deel (even de wettelijke portie buiten beschouwing gelaten). Die erft dus een waarde van 100.000 euro. Aangezien er niks op papier staat, kan ze alleen de eerste 2,2k euro belastingvrij erven. Alles daarboven (100.000 - 2.200 - 97.800 euro) wordt belast met 30% erfbelasting (97.800 x 0,3), oftewel om en nabij de 29.500 euro.

Ook kan ze geen aanspraak maken op jouw nabestaanden pensioen, want jullie zijn niks van elkaar.
Heb je het wel op papier staan, dan betaald ze 0 euro erfbelasting (want ze blijft onder de grens van de 6 ton) en kan ze aanspraak maken op je nabestaanden pensioen.

/toevoeging
bovenstaande is als er 0 euro overwaarde is. heb je overwaarde, dan mag ze over jouw deel van de overwaarde dus ook nog erfbelasting aftikken.

Zelfs als het huis hypotheekvrij zou zijn, dan zal ze de helft van de waarde (of welke verdeling jullie ook aanhouden) moeten aftikken.

In je testament leg je alleen maar vast naar wie je welk deel wilt nalaten. Hier zijn ook nog regels aan verbonden. Heb je bijv. kinderen, dan kan je hun nooit op 0 zetten. Zij hebben recht op een deel (of je het nu wilt of niet, je kan je eigen kind niet onterven).

Met een ORV kan je de hypotheek (deels) aflossen en/of krijg je een geldbedrag uitgekeerd. Maar als vervolgens dat geld opgaat aan de erfbelasting, heb je er ook weinig aan imho. Of dat je de hypotheek ermee aflost (volledig of voor een deel), maar vervolgens niet de erfbelasting kan betalen... Zal je alsnog moeten verkopen.

[Voor 21% gewijzigd door BastaRhymez op 13-01-2021 11:44]

[overhyped]

Je erft natuurlijk ook de hypotheek, dat dempt een beetje maar inderdaad. Juist bij grote commitments: huizen, kinderen, vermogens, etc. Wil je in goede tijden de afspraken maken voor de hopelijk nooit optredende slechte tijden.

BastaRhymez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 11:39:
[...]


Ooit gehoord van erfbelasting?
Als jij en je partner op papier (dus geen samenlevingsovereenkomst, trouwen, etc.) hebben geregeld, is ze niks van jou. De wettelijke portie gaat dan naar jouw familie (ongeacht wat je in je testament laat opnemen).
Als je partner niks van jou is, betaald ze zo'n beetje het hoogste tarief erfbelasting boven de 2.200 euro. Zijn jullie wel partner, dan wordt er pas schenkbelasting betaald boven de 6 ton.
Even versimpeld: stel jullie hebben een huis van 2 ton en die is 50-50 verdeeld
jij komt te overlijden, dan erft jouw vriendin jouw deel (even de wettelijke portie buiten beschouwing gelaten). Die erft dus een waarde van 100.000 euro. Aangezien er niks op papier staat, kan ze alleen de eerste 2,2k euro belastingvrij erven. Alles daarboven (100.000 - 2.200 - 97.800 euro) wordt belast met 30% erfbelasting (97.800 x 0,3), oftewel om en nabij de 29.500 euro.

Ook kan ze geen aanspraak maken op jouw nabestaanden pensioen, want jullie zijn niks van elkaar.
Heb je het wel op papier staan, dan betaald ze 0 euro erfbelasting (want ze blijft onder de grens van de 6 ton) en kan ze aanspraak maken op je nabestaanden pensioen.

/toevoeging
bovenstaande is als er 0 euro overwaarde is. heb je overwaarde, dan mag ze over jouw deel van de overwaarde dus ook nog erfbelasting aftikken.

Zelfs als het huis hypotheekvrij zou zijn, dan zal ze de helft van de waarde (of welke verdeling jullie ook aanhouden) moeten aftikken.

In je testament leg je alleen maar vast naar wie je welk deel wilt nalaten. Hier zijn ook nog regels aan verbonden. Heb je bijv. kinderen, dan kan je hun nooit op 0 zetten. Zij hebben recht op een deel (of je het nu wilt of niet, je kan je eigen kind niet onterven).

Met een ORV kan je de hypotheek (deels) aflossen en/of krijg je een geldbedrag uitgekeerd. Maar als vervolgens dat geld opgaat aan de erfbelasting, heb je er ook weinig aan imho. Of dat je de hypotheek ermee aflost (volledig of voor een deel), maar vervolgens niet de erfbelasting kan betalen... Zal je alsnog moeten verkopen.

[GG85]

BastaRhymez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 11:39:
[...]


Ooit gehoord van erfbelasting?
Als jij en je partner op papier (dus geen samenlevingsovereenkomst, trouwen, etc.) hebben geregeld, is ze niks van jou. De wettelijke portie gaat dan naar jouw familie (ongeacht wat je in je testament laat opnemen).
Als je partner niks van jou is, betaald ze zo'n beetje het hoogste tarief erfbelasting boven de 2.200 euro. Zijn jullie wel partner, dan wordt er pas schenkbelasting betaald boven de 6 ton.
Even versimpeld: stel jullie hebben een huis van 2 ton en die is 50-50 verdeeld
jij komt te overlijden, dan erft jouw vriendin jouw deel (even de wettelijke portie buiten beschouwing gelaten). Die erft dus een waarde van 100.000 euro. Aangezien er niks op papier staat, kan ze alleen de eerste 2,2k euro belastingvrij erven. Alles daarboven (100.000 - 2.200 - 97.800 euro) wordt belast met 30% erfbelasting (97.800 x 0,3), oftewel om en nabij de 29.500 euro.

Ook kan ze geen aanspraak maken op jouw nabestaanden pensioen, want jullie zijn niks van elkaar.
Heb je het wel op papier staan, dan betaald ze 0 euro erfbelasting (want ze blijft onder de grens van de 6 ton) en kan ze aanspraak maken op je nabestaanden pensioen.

/toevoeging
bovenstaande is als er 0 euro overwaarde is. heb je overwaarde, dan mag ze over jouw deel van de overwaarde dus ook nog erfbelasting aftikken.

Zelfs als het huis hypotheekvrij zou zijn, dan zal ze de helft van de waarde (of welke verdeling jullie ook aanhouden) moeten aftikken.

In je testament leg je alleen maar vast naar wie je welk deel wilt nalaten. Hier zijn ook nog regels aan verbonden. Heb je bijv. kinderen, dan kan je hun nooit op 0 zetten. Zij hebben recht op een deel (of je het nu wilt of niet, je kan je eigen kind niet onterven).

Met een ORV kan je de hypotheek (deels) aflossen en/of krijg je een geldbedrag uitgekeerd. Maar als vervolgens dat geld opgaat aan de erfbelasting, heb je er ook weinig aan imho. Of dat je de hypotheek ermee aflost (volledig of voor een deel), maar vervolgens niet de erfbelasting kan betalen... Zal je alsnog moeten verkopen.

Ah nee joh, leef toch van dag tot dag, enjoy, niet zo serieus, dan begin je toch gewoon weer opnieuw, het leven is te mooi om over geld na te denken, praten en afspraken maken over geld is je partner wantrouwen etc etc.....
Samen een huis kopen en dan niet op zijn minst een samenlevingscontract is gewoon helemaal niet slim. Al is het maar voor het verblijvingsbeding (zodat de partner na overlijden van de ander kan blijven wonen) of het partnerpensioen (samenlevingscontract is het minimaal nodige hiervoor).
Volgens mij zijn er gewoon een hoop mensen die financiën en zeker afspraken daarover maken maar lastig/eng vinden en dat maar goedpraten door een y0l0 instelling te verkondigen. Ik kan me niet voorstellen dat je dit soort grote zaken die zoveel invloed op je leven hebben maar gewoon negeert.

[overhyped]

Geld is voor veel mensen moeilijk om over te praten, en de zaken die je moet regelen zijn zo ver weg.. Tot je inderdaad in eens door je voormalig schoonmoeder het huis uit geschopt als er iets gebeurt, een erfenis naar de kinderen in plaats van de achtergebleven partner gaat, je geconfronteerd wordt met een erfbelasting die je niet verwacht had of een nabestaanden pensioen dat terug de grote pot in gaat in plaats van uitgekeerd wordt aan de nabestaanden. Allemaal dingen die kunnen gebeuren, maar die over het algemeen niet gewenst zijn in een gezonde relatie waar je alles wilt delen en waar je er vanuit gaat dat je samen oud wordt.

GG85 schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 12:48:
[...]


Ah nee joh, leef toch van dag tot dag, enjoy, niet zo serieus, dan begin je toch gewoon weer opnieuw, het leven is te mooi om over geld na te denken, praten en afspraken maken over geld is je partner wantrouwen etc etc.....
Samen een huis kopen en dan niet op zijn minst een samenlevingscontract is gewoon helemaal niet slim. Al is het maar voor het verblijvingsbeding (zodat de partner na overlijden van de ander kan blijven wonen) of het partnerpensioen (samenlevingscontract is het minimaal nodige hiervoor).
Volgens mij zijn er gewoon een hoop mensen die financiën en zeker afspraken daarover maken maar lastig/eng vinden en dat maar goedpraten door een y0l0 instelling te verkondigen. Ik kan me niet voorstellen dat je dit soort grote zaken die zoveel invloed op je leven hebben maar gewoon negeert.

[Mark31]

Snap dat inderdaad ook niet dat er een bepaalde taboo over geld is.
Ik ben altijd vrij open in onze situatie, boeit mij niet wat andere er van vinden.
Velen vinden het ongepast om over geld te praten maar dan denk ik hoe dan?
Over gezondheid heeft iedereen het wel over zonder taboe terwijl dat toch veel belangrijker is dan geld.

[Roenie]

Zoveel mensen, zoveel wensen.

De afspraken die je maakt (of niet), moeten bij beiden (of meerderen) passen. De een vindt het niets om zaken van tevoren vast te leggen ("liefde overwint alles") en de ander wil dit juist wel ("een huwelijk wordt gesloten in de hemel, maar ontbonden in de hel"). De ene denkt met zijn-haar hart en de ander met zijn-haar hoofd. Er is geen beter, alleen een voorkeur. Dat is uiteindelijk ieders eigen verantwoordelijkheid.

Mark31 schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 15:12:
...Over gezondheid heeft iedereen het wel over zonder taboe terwijl dat toch veel belangrijker is dan geld.

Overlijden is nog steeds wel een taboe en praten over hoe iemand zijn-haar uitvaart geregeld wil hebben komt vaak te laat.

[bombadil]

BastaRhymez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 11:39:
Ooit gehoord van erfbelasting?

Fraai punt: fiscale effect van het testament zonder een samenlevingsovereenkomst/ huwelijk. Echter, enkel bij trouwen werkt de vrijstelling meteen. Samenleveningsovk kent een minimum van 6 maanden en zonder ovk kan het ook alleen is het minimum dan 5 jaar Bron. Geeft meteen weer een minder romantisch beeld van mensen die op hun sterfbed nog trouwen..

Echter, dan ga je er wel vanuit dat de partner de erfgenaam zou zijn. Mijn partner kon voor mij prima haar eigen broek ophouden en na mij vast ook dus ik heb een andere bestemming.

Partner aanmelden bij pensioen is puur een handeling dat ik zelf kan doen met een formuliertje, zolang wij maar hetzelfde woonadres hebben. Geen ovk voor nodig. Sterker nog, zonder aanmelden maar enkel met samenlevingsovereenkomst weet ik niet of dat recht er wel is? Kost je denk ik mogelijk wel een stukje pensioenopbouw, de kosten voor het fonds stijgen immers (want gemiddeld langer uitkeren).

Wel kans gezeik als je uit elkaar gaat want de aanspraak op de pensioenopbouw door de partner is er dan wel, vermoed ik (als het nog werkt als vroeger). Dat die aanspraak er niet meer is na scheiden, dat lijkt me nu echt iets wat je wel zou willen regelen in een overeenkomst en er een goed argument voor. Weet niet of je dat kan uitsluiten.

Ps. bovenstaande neemt niet weg dat het best een goed idee kan zijn om zaken van te voren vast te leggen. Ik ben ook niet per se 'tegen' alleen ook niet zonder meer 'voor.'

[Voor 72% gewijzigd door bombadil op 13-01-2021 16:39]

[Wailing_Banshee]

Roenie schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 15:16:
Zoveel mensen, zoveel wensen.

De afspraken die je maakt (of niet), moeten bij beiden (of meerderen) passen. De een vindt het niets om zaken van tevoren vast te leggen ("liefde overwint alles") en de ander wil dit juist wel ("een huwelijk wordt gesloten in de hemel, maar ontbonden in de hel"). De ene denkt met zijn-haar hart en de ander met zijn-haar hoofd. Er is geen beter, alleen een voorkeur. Dat is uiteindelijk ieders eigen verantwoordelijkheid.

Liefde overwint alles, bij ons, maar we hebben het wel vanaf dag 1 geregeld wat er zou gebeuren als ier toch iets sterker zou zijn dan die liefde. Dus op de dag dat we samen een grote lening aangingen (aka: ons eerste huis kochten) hebben we ook het samenlevingscontract getekend, ook al wisten we toen al dat we wilden gaan trouwen (hij heeft het aanzoek gedaan bij ons afstuderen )

Maar we hebben vanaf dag 1 dat we zijn gaan samenwonen van alle financien een gesprekonderwerp gemaakt. Volgens mij gaan heel veel relaties stuk vanwege het feit dat er niet over geld wordt gepraat...

[Roenie]

Wailing_Banshee schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 07:48:
[...]

Liefde overwint alles, bij ons, maar we hebben het wel vanaf dag 1 geregeld wat er zou gebeuren als ier toch iets sterker zou zijn dan die liefde. Dus op de dag dat we samen een grote lening aangingen (aka: ons eerste huis kochten) hebben we ook het samenlevingscontract getekend, ook al wisten we toen al dat we wilden gaan trouwen (hij heeft het aanzoek gedaan bij ons afstuderen )

Maar we hebben vanaf dag 1 dat we zijn gaan samenwonen van alle financien een gesprekonderwerp gemaakt. Volgens mij gaan heel veel relaties stuk vanwege het feit dat er niet over geld wordt gepraat...

Helemaal mooi En precies mijn punt. Ieder stel heeft een eigen voorkeur. Je moet het samen eens zijn, dat is het belangrijkste.