Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

[Arloid]

Persoonlijk vindt ik het wel wat zeggen dat iemand wel met je tot over de oren in een huis met je wilt wonen, maar tegelijkertijd niet de kogel uit het Russisch roulette genaamt "het leven".

Vindt het persoonlijk toch wel een teken van ontgunning wanneer iemand bereid is je te laten stikken wanneer het leven je een slechte kaart bied terwijl je tot je oren verliefd ben.

Laat toch maar eens zien hoe "alien" ons brein werkt van ieder ander en dat maakt iedereen en de liefde toch weer iets interessanter.

[tekki tekk]

DutchManticore schreef op donderdag 7 januari 2021 @ 02:00:
[...]


Je verwoordt het echt een beetje roekeloos, weet niet of dat ook is hoe je het bedoelt maar toch.
Luister, natuurlijk snapt iedereen dat als je het gevoel hebt dat je jezelf moet beschermen tegen je liefdespartner er iets niet in de haak is en dat je dus beter al helemaal niet aan die hele relatie kan beginnen, of de relatie niet voort moet zetten.

Maar er zijn ook nog echt andere dingen die meespelen.
Allereerst, je verwoordt alles alsof je nooit geldzorgen hebt. Dat is fijn, en ik durf te zeggen dat ik met 3 keer modaal (gemiddeld) in dezelfde boot zit op mijn 30e ongeacht of jij veel meer dan mij verdient of niet. Alles wat mijn vriendin verdient is leuk, maar zelfs al zou ze geen euro mee naar huis brengen dan kunnen wij nog steeds fantastisch leven. Die situatie telt niet voor iedereen. Als je 2000 netto per maand hebt, zul je je een stuk beter moeten indekken tegen onverwachte of vervelende situaties. Dan is 'even opnieuw' beginnen een project van 10 jaar. Zoals je zelf zegt, het leven is al enorm kort, dat risico moet je gewoon niet willen lopen als het niet nodig is.

Ten tweede, het is niet onromantisch of wantrouwend om een (bepaald gedeelte) van het vermogen gescheiden te houden. Maakt niet uit of dat feitelijk of louter juridisch is. Daar zitten enorm veel voordelen aan. Ik heb een Holding BV. Stel dat ik van daaruit ooit hoofdelijk aansprakelijk wordt gesteld voor een, op één of andere manier door de verzekering ongedekte gebeurtenis, voor €600.000 dan kan mijn inkomen en spaargeld in de boedel terechtkomen. Omdat mijn vriendin haar financiën zowel feitelijk als juridisch gescheiden heeft kunnen wij in zo'n geval nog steeds de hypotheek betalen omdat haar vermogen losstaat van het mijne. Bij een juridisch samengevoegd vermogen is dat dus niet het geval en ben je alles kwijt.

Andersom, als mijn vriendin in een phishing attempt trapt en haar bankrekening compleet geplunderd wordt dan is alleen haar spaargeld weg en zorgt een feitelijke scheiding ervoor dat ik haar dat kan vergoeden zonder dat we er echt pijn van hebben anders dan alleen de deuk in haar ego.

Zoals ik al eerder heb geanalogeerd; leven is risicovol. Mijn vriendin en ik zien het als samen bergbeklimmen. Als één van onze zekeringen het begeeft en we naar beneden storten dan zitten we liever beide aan een aparte zekering. Op die manier kun je elkaar redden mocht de ander misstappen en de zekering ook falen. Samen aan één zekering zitten omdat dat zo romantisch is en dan samen de afgrond instorten op het moment dat het fout gaat vinden wij niets. Op een bepaalde manier vind ik de gescheiden constructie zelfs veel romantischer omdat je dan echt op elkaar vertrouwt zonder dwingende hand der wet. (om in veelgehoorde logica te blijven, vertrouw je je partner niet dan hij of zij redelijk en billijk is als jullie uit elkaar gaan? Jij wilt toch graag wettelijke zekerheid over de verdeling? Ook niet romantisch dat je je partner zo slecht vertrouwt)

Het zijn maar voorbeelden (en ja, direct vrij hyperbole en heftige) maar het zijn wel realiteiten om rekening mee te houden. Simpelweg iedereen afschilderen met een (juridisch en/of feitelijk) gescheiden vermogen als "Ach maak je druk, geniet van het leven, er zijn belangrijkere dingen dan geld" is echt veel te kort door de bocht.

En ja, mijn vriendin verdient modaal en ik 3x modaal. Dat zou je kunnen zien als enorm ongelijk, oh wat wordt haar een onrecht aangedaan als we uit elkaar gaan. In de praktijk geeft zij meer van mijn salaris uit aan individuele aankopen dan dat ik dat doe (en vind ik dat ook volledig prima) en geniet zij een levenstandaard die ze met haar eigen inkomen nooit zou kunnen bekostigen. Als het kwade moment ooit komt dat we uit elkaar gaan, dan vervalt dat en is mijn volledige inkomen weer van mij en heeft zij daar geen verdere aanspraak op. Ojee onrecht weer.

Nee hoor. De ouders van mijn vriendin zijn enorm vermogend. Zij erft op een (hopelijk nog ver in de toekomst liggende dag) werkelijk een vermogen. Daar kan ik alleen bij op het moment dat wij samen blijven. Als we uit elkaar zouden gaan vervalt alle aanspraak en toegang tot dat geld volledig, en zo hoort het ook.
Ook als zij erft tijdens onze relatie, en de relatie beëindigd blijft dat haar vermogen. Ik heb mijn hand niet middels een huwelijkscontructie in de erfenis van haar ouders, en dat vind ik een erg prettig idee.

Zelfs al was dat niet zo geweest en zou zij na ons uit elkaar gaan weer van haar eigen modale inkomen moeten leven. Is dat echt onrecht? Ik had mijn inkomen ver voordat ik haar leerde kennen, daar heeft zij ook niets aan bijgedragen? We genieten ervan in de tijd dat we samen zijn en als we uit elkaar gaan zal zij inderdaad dat privilege verliezen. Het ouderwetse beeld dat vrouwen niet voor zichzelf kunnen zorgen en hulp nodig hebben van een grootverdienende man vind ik zo hulpeloos ouderwets.

Ik kan het niet oneens met jou andwoord, want het is logisch.
Maar buiten zakelijke toestanden, is bij ons gewoon het geld op een hoop, ook zij heeft ouders met geld en haar opa en oma doen haar jaarlijks wat,
Geld is gewoon niet een issue, en het vastleggen van dat soort dingen tegenover elkaar ook niet.
Ik kan het je lastig uitleggen, maar er is gewoon geen intresse in die dingen, wellicht als we beide nog in de 20 waren was het anders geweest.

Maar we zijn daar gewoon totaal niet mee bezig, en hechten er ook geen waarde aan.

Ik denk dat we gewoon er vanuit gaan dat we nooit uit elkaar gaan, en als we het wel gaan dat we alsnog respect vol zijn naar elkaar en alles +- eerlijk verdelen. Stukje vertrouwen dat van mij geen handtekening behoefd te hebben.

Kijk je moet er denk ik wel een bepaald type persoon voor zijn, en op een bepaald punt in je leven voor zijn.

Mijn zus zit anders in elkaar, ik denk precies anders om. Maar op 1 of andere manier zie dat ook in de relatie terug,
Verschillende mensen verschillende levens en verwachtigen zullen we maar zeggen.

[overhyped]

tekki tekk schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 00:25:
[...]


Ik kan het niet oneens met jou andwoord, want het is logisch.
Maar buiten zakelijke toestanden, is bij ons gewoon het geld op een hoop, ook zij heeft ouders met geld en haar opa en oma doen haar jaarlijks wat,
Geld is gewoon niet een issue, en het vastleggen van dat soort dingen tegenover elkaar ook niet.
Ik kan het je lastig uitleggen, maar er is gewoon geen intresse in die dingen, wellicht als we beide nog in de 20 waren was het anders geweest.

Maar we zijn daar gewoon totaal niet mee bezig, en hechten er ook geen waarde aan.

Ik denk dat we gewoon er vanuit gaan dat we nooit uit elkaar gaan, en als we het wel gaan dat we alsnog respect vol zijn naar elkaar en alles +- eerlijk verdelen. Stukje vertrouwen dat van mij geen handtekening behoefd te hebben.

Kijk je moet er denk ik wel een bepaald type persoon voor zijn, en op een bepaald punt in je leven voor zijn.

Mijn zus zit anders in elkaar, ik denk precies anders om. Maar op 1 of andere manier zie dat ook in de relatie terug,
Verschillende mensen verschillende levens en verwachtigen zullen we maar zeggen.

Toch grappig hoe het kan verschillen. Ik lees dit en denk, ‘oh fuck wat naïef, je klinkt als een tiener voor het eerst verliefd’ (en Ben mij bewust dat dit alleen iets over mijzelf zegt)

terwijl ik nu hier (als veertiger) het zakelijk dan ooit geregeld heb en relaxter en gelukkiger in m’n relatie ben dan ooit:) zie om mij heen ook juist: ‘hoe ouder hoe zakelijker’ (en hoe relaxter;) )

Uiteraard staat dit los van zonder enige twijfel alle lasten overnemen als om wat voor reden dan ook m’n vriendin niet meer kan werken. (En visa versa)

[Beneveerg]

GG85 schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 12:48:
[...]
of het partnerpensioen (samenlevingscontract is het minimaal nodige hiervoor).

Wat het minimaal precies is durf ik niet te zeggen. Volgens mij is het samen wonen.

Ik betaal via de werkgever iets voor partner pensioen. Dat was niet optioneel, maar verplicht. Er is geen samenlevingscontract tussen mij en mijn vriendin.

[overhyped]

Beneveerg schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 10:18:
[...]


Wat het minimaal precies is durf ik niet te zeggen. Volgens mij is het samen wonen.

Ik betaal via de werkgever iets voor partner pensioen. Dat was niet optioneel, maar verplicht. Er is geen samenlevingscontract tussen mij en mijn vriendin.

Een goede om even te doublechecken:)

[Jay-B]

Beneveerg schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 10:18:
[...]


Wat het minimaal precies is durf ik niet te zeggen. Volgens mij is het samen wonen.

De meeste pensioenuitvoerders stellen als voorwaarde dat er minimaal een samenlevingsovereenkomst afgesloten is, ik zou dit zo snel mogelijk controleren. Toevallig recent mee te maken gehad. Met alleen samenwonen heb je vaak geen recht op partnerpensioen.

[assje]

Jay-B schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 11:02:
[...]


De meeste pensioenuitvoerders stellen als voorwaarde dat er minimaal een samenlevingsovereenkomst afgesloten is, ik zou dit zo snel mogelijk controleren. Toevallig recent mee te maken gehad. Met alleen samenwonen heb je vaak geen recht op partnerpensioen.

Kleine kans grote impact, loop je een uitkering voor de rest van je leven mis wat zomaar om een 7 cijferig bedrag kan gaan.

[tekki tekk]

overhyped schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 09:15:
[...]


Toch grappig hoe het kan verschillen. Ik lees dit en denk, ‘oh fuck wat naïef, je klinkt als een tiener voor het eerst verliefd’ (en Ben mij bewust dat dit alleen iets over mijzelf zegt)

terwijl ik nu hier (als veertiger) het zakelijk dan ooit geregeld heb en relaxter en gelukkiger in m’n relatie ben dan ooit:) zie om mij heen ook juist: ‘hoe ouder hoe zakelijker’ (en hoe relaxter;) )

Uiteraard staat dit los van zonder enige twijfel alle lasten overnemen als om wat voor reden dan ook m’n vriendin niet meer kan werken. (En visa versa)

Ja tuurlijk als je bij elkaar bent, dan zorg je voor elkaar, als de 1 niet meer voor zichzelf kan zorgen,

Maar ik heb ook zo Iets van als we uit elkaar gaan. Dan hoop ik ook dat het je goed gaat,


Ik heb zakelijk gezien geld verloren in mijn vorige relatie. Maar heb daar geen moeite mee gehad. Het raakt mij niet. En paar euro,s minder raakt mij ook niet. Weet ik van vroeger uit.

Vroeger was er niet veel geld, altijd teweinig, zeker na de scheiding ouders, en ik vanaf mijn 18de direct op mijn eigen benen.....
En ik weet van liefde kun je niet eten nog drinken nog leven.

Maar ik ben na het nemen van mijn verlies, altijd beter uit de situatie gekomen.

En verliefd worden gebeurt bij mij ook niet opeens, ik kies de vrouw zorvuldig uit, en daarna kijk ik of de liefde en verliefdheid er is, de voor selectie en controle van mijn kant is extreem in de eerste jaren.

Maar daarna laat ik het los en laat ik het op zijn beloopt zo dat het zijn gang kan gaan.

[bombadil]

assje schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 11:25:
[...]
Kleine kans grote impact, loop je een uitkering voor de rest van je leven mis wat zomaar om een 7 cijferig bedrag kan gaan.

En als je het wel doet 2 nadelen:
1) Bij scheiden ben je in principe een deel van jouw pensioen kwijt aan de ex partner.
2) Opbouw pensioen wordt lager. Dit is erg lastig terug te vinden, het lijkt wel geheim. Ik kreeg dit na lang aandringen te horen van HRM.
Maar is ergens ook wel logisch; het risico voor het pensioenfonds wordt groter want ipv de kans dat 1 iemand 100 wordt en zo lang pensioen trekt, is de kans opeens 2x zo groot (want je bent immers niet meer alleen maar met zn tweeën).

[ Voor 5% gewijzigd door bombadil op 16-01-2021 21:32 ]

[overhyped]

bombadil schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 21:29:
[...]

En als je het wel doet 2 nadelen:
1) Bij scheiden ben je in principe een deel van jouw pensioen kwijt aan de ex partner.
2) Opbouw pensioen wordt lager. Dit is erg lastig terug te vinden, het lijkt wel geheim. Ik kreeg dit na lang aandringen te horen van HRM.
Maar is ergens ook wel logisch; het risico voor het pensioenfonds wordt groter want ipv de kans dat 1 iemand 100 wordt en zo lang pensioen trekt, is de kans opeens 2x zo groot (want je bent immers niet meer alleen maar met zn tweeën).

Hoeft helemaal niet. Je kan prima afspreken dat pensioen niet vereffend wordt bij een scheiding, en dit staat trouwens los van partner pensioen of niet. Bij een scheiding wordt er sowieso vereffend, tenzij je in het convenant dat anders afspreekt. (Been there, done that)

Ook hoeft het pensioen niet lager te worden: in mijn geval is partner pensioen op verzekerings basis en wordt die premie 100% door de werkgever betaald.

In jouw geval kan dat laatste anders zijn, maar het is zeker geen algemeenheid.

[Noord27]

BastaRhymez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 09:27:
@bombadil wil toch even reageren op je opmerking wat het effect is van geen samenlevingsovereenkomst.
Wat als jij (of je partner) komt te overlijden en er staat niks op papier?
Juist, jouw deel (of haar deel) gaat naar de familie toe, niet naar de partner! Dan heb je dus ineens met je schoonfamilie te maken. Die willen misschien het huis niet aanhouden, maar het geld uit de stenen trekken... Als jij het vervolgens niet kan betalen, mag je dus gewoon je spullen gaan inpakken en op zoek gaan naar wat anders!

Middels een samenlevingsovereenkomst (of trouwen) kan je dat voorkomen. Dan gaat het naar je partner toe (tenzij je anders beslist bij leven).

Dus ja, een samenlevingsovereenkomst / trouwen is zeker wel belangrijk imho als je samen een huis gaat kopen!

En dan haal ik nu alleen het huis aan, maar in principe geldt het voor alle spullen (financiën, inboedel, etc.).

Dat is te kort door de bocht.

Wij hadden een samenlevingscontract toen m'n vriendin kwam te overlijden. Het gaat er om wat er exact in omschreven staat en wat niet. Contract was opgesteld voordat er kinderen kwamen.

In mijn geval kwam het er op neer dat ik gigantische zak geld aan ons zoontje moest uitbetalen op een geblokkeerde rekening (hij was toen net 4 jaar) en waar hij 14 jaar niet aan kan.

Kortom trouwen: wettelijk goed geregeld. Samenlevingscontract: volledig afhankelijk wat er is omschreven staat.

[assje]

Noord27 schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 22:14:
Het gaat er om wat er exact in omschreven staat en wat niet. Contract was opgesteld voordat er kinderen kwamen.

Dan heeft de notaris toch ook wel een steek laten vallen. Onze samenlevingsovereenkomst/testament is ook gemaakt toen er nog geen kinderen waren maar al de standaard relevante bepalingen hiervoor zijn wel opgenomen.

[Noord27]

assje schreef op zondag 17 januari 2021 @ 00:20:
[...]


Dan heeft de notaris toch ook wel een steek laten vallen. Onze samenlevingsovereenkomst/testament is ook gemaakt toen er nog geen kinderen waren maar al de standaard relevante bepalingen hiervoor zijn wel opgenomen.

Nee geen steken laten vallen. Niet zo snel conclusies trekken en insinuaties doen aub..

Iedereen denkt dat er alles volledig in beschreven staat, tot dat het daadwerkelijk uit gevoerd moet worden. Praktijk verschilt helaas erg vaak van wat mensen aannemen wat er exact is vast gelegd. 'Al de standaard relevante bepalingen', is in de praktijk vrijwel nooit toereikend. Dan moet er volgens de letter van de wet gehandeld gaan worden. Helaas loopt de NL wetgeving niet parallel aan wat over algemeen verwacht wordt ten gunste van nabestaanden.

[Raahs]

Ik zou graag willen weten of ik onredelijk ben. Mijn vriend en ik hebben 7 jaar geleden een woning gekocht. Toentertijd afspraken gemaakt over het verdelen van de hypotheek, wat we beide storten op de gezamenlijke rekening voor boodschappen en vaste lasten. Dat gaat prima. In het dagelijks leven gaat het ook goed waarbij we dus verder onze eigen rekeningen hebben. Maar nu moeten we wat grotere uitgaven doen.
We hebben een nieuw terras in de tuin laten aanleggen, een paar zonnepanelen laten plaatsen en een nieuwe keuken gekocht.
En nu moeten enkele kozijnen worden vervangen. Dit zijn allemaal grote uitgaven.
We verdienen allebei niet slecht, maar wel heel verschillend. We hebben beide een fulltime baan maar ik verdien 50.500 euro per jaar en hij 130.000.
Bij deze grote uitgaven (de genoemde projecten kosten ons bij elkaar zo'n 24.000 euro, waarbij ik gekozen heb vrije dagen op te nemen en zelf de keuken te installeren om geld te besparen) wil hij de kosten 50:50 verdelen. Na wat woorden hierover komen we uit op 60:40.
Ik vind het heel erg fijn dat hij meer betaald, dus ik ga niet verder in discussie. Ik waardeer dat we een erg comfortabel leven hebben en wil niet ondankbaar overkomen. Maar ons (besteedbaar) inkomen is nou eenmaal erg verschillend en daarbij kies ik niet voor een lager inkomen. Dit is dus geen keuze. Ik vind het heel moeilijk om hier verder discussie over te hebben, aangezien ik minder betaal en ik niet overkomen alsof ik te makkelijk denk over zijn geld. Maar gekeken naar inkomen, en zeker besteedbaar koopkracht, betaal ik wel degelijk veel meer.
Stel ik me aan dat ik me hier druk over maak?

[Hielko]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 21:22:
Ik zou graag willen weten of ik onredelijk ben. Mijn vriend en ik hebben 7 jaar geleden een woning gekocht. Toentertijd afspraken gemaakt over het verdelen van de hypotheek, wat we beide storten op de gezamenlijke rekening voor boodschappen en vaste lasten. Dat gaat prima. In het dagelijks leven gaat het ook goed waarbij we dus verder onze eigen rekeningen hebben. Maar nu moeten we wat grotere uitgaven doen.
We hebben een nieuw terras in de tuin laten aanleggen, een paar zonnepanelen laten plaatsen en een nieuwe keuken gekocht.
En nu moeten enkele kozijnen worden vervangen. Dit zijn allemaal grote uitgaven.
We verdienen allebei niet slecht, maar wel heel verschillend. We hebben beide een fulltime baan maar ik verdien 50.500 euro per jaar en hij 130.000.
Bij deze grote uitgaven (de genoemde projecten kosten ons bij elkaar zo'n 24.000 euro, waarbij ik gekozen heb vrije dagen op te nemen en zelf de keuken te installeren om geld te besparen) wil hij de kosten 50:50 verdelen. Na wat woorden hierover komen we uit op 60:40.
Ik vind het heel erg fijn dat hij meer betaald, dus ik ga niet verder in discussie. Ik waardeer dat we een erg comfortabel leven hebben en wil niet ondankbaar overkomen. Maar ons (besteedbaar) inkomen is nou eenmaal erg verschillend en daarbij kies ik niet voor een lager inkomen. Dit is dus geen keuze. Ik vind het heel moeilijk om hier verder discussie over te hebben, aangezien ik minder betaal en ik niet overkomen alsof ik te makkelijk denk over zijn geld. Maar gekeken naar inkomen, en zeker besteedbaar koopkracht, betaal ik wel degelijk veel meer.
Stel ik me aan dat ik me hier druk over maak?

Hoe verdelen jullie de normale vaste kosten? Lijkt me logisch om dezelfde verdeling ook te gebruiken voor deze uitgaven. Maar misschien betekent dat dan dat jullie daar ook eens een goed gesprek over moeten hebben.

[Mark31]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 21:22:
Ik zou graag willen weten of ik onredelijk ben. Mijn vriend en ik hebben 7 jaar geleden een woning gekocht. Toentertijd afspraken gemaakt over het verdelen van de hypotheek, wat we beide storten op de gezamenlijke rekening voor boodschappen en vaste lasten. Dat gaat prima. In het dagelijks leven gaat het ook goed waarbij we dus verder onze eigen rekeningen hebben. Maar nu moeten we wat grotere uitgaven doen.
We hebben een nieuw terras in de tuin laten aanleggen, een paar zonnepanelen laten plaatsen en een nieuwe keuken gekocht.
En nu moeten enkele kozijnen worden vervangen. Dit zijn allemaal grote uitgaven.
We verdienen allebei niet slecht, maar wel heel verschillend. We hebben beide een fulltime baan maar ik verdien 50.500 euro per jaar en hij 130.000.
Bij deze grote uitgaven (de genoemde projecten kosten ons bij elkaar zo'n 24.000 euro, waarbij ik gekozen heb vrije dagen op te nemen en zelf de keuken te installeren om geld te besparen) wil hij de kosten 50:50 verdelen. Na wat woorden hierover komen we uit op 60:40.
Ik vind het heel erg fijn dat hij meer betaald, dus ik ga niet verder in discussie. Ik waardeer dat we een erg comfortabel leven hebben en wil niet ondankbaar overkomen. Maar ons (besteedbaar) inkomen is nou eenmaal erg verschillend en daarbij kies ik niet voor een lager inkomen. Dit is dus geen keuze. Ik vind het heel moeilijk om hier verder discussie over te hebben, aangezien ik minder betaal en ik niet overkomen alsof ik te makkelijk denk over zijn geld. Maar gekeken naar inkomen, en zeker besteedbaar koopkracht, betaal ik wel degelijk veel meer.
Stel ik me aan dat ik me hier druk over maak?

Pfoe, met dat soort inkomens nog ruzie maken om geld.
Daar maken wij niet eens stennis over terwijl wij gezamenlijk slecht 4000 euro bruto per maand verdienen.
Als je zoveel geld verdient, is dat zeer fijn maar dan zou ik er niet om gaan stennis schoppen, maar dat ben ik.
Geld is een middel , geen doel!

[Flavius]

Met zo'n gezamenlijk inkomen snap ik niet dat je niet gewoon alles op één hoop gooit en vervolgens elkaar gewoon hetzelfde 'zakgeld' per maand geeft.

Met een gezamenlijk inkomen van 100.000 euro per jaar kom ik al uit op 750 euro per maand zakgeld per persoon en dan spaar je gezamenlijk ook nog eens 1.000 euro per maand. Volgens mij kom je dan alsnog op een bedrag uit waar je per maand heel rijkelijk van kunt leven, maar misschien heb ik gewoon geen dure 'hobby's'/eisen.

Ik zou toch eens een ander stelsel voorstellen.

[Bundin]

Hoe is de eigendomsverhouding geregeld bij aankoop van het huis? Ligt de verdeling van de hypotheeklast en het onderhoud in lijn met die verdeling? Uiteindelijk heb je het hier over een investering die (hopelijk) waarde toevoegt aan hetgeen jullie samen bezitten. De investeringskosten verdelen volgens dezelfde sleutel is m.i. dan niet onredelijk. Mocht de relatie stuklopen en de boedel verdeeld worden, dan wordt de vastgelegde verdeling gehanteerd.

Als jullie beide voor 50% eigenaar zijn, maar je partner zou altijd meer aan hypotheek/onderhoud/investeringen betalen, dan is van iedere euro meer in principe 50 cent een schenking aan jou, want die waardestijging/aflossing/toename van vermogen is voor 50% van jou. Dat dat pas relevant of merkbaar is bij een boedelscheiding staat daar in principe los van.

Aan de andere kant zou ik persoonlijk niet willen dat de minderverdiendende heel veel minder vrij te besteden heeft per maand. Dat zou er dan toe kunnen leiden dat de huis-gerelateerde kosten 50/50 worden verdeeld, maar dat de meerverdiendende een groter aandeel in de overige kosten op zich neemt om alsnog balans aan te brengen.

Is je partner eigenaar voor meer dan 50%, dan is het dus ook te verwachten dat diens bijdrage groter is.

Mark31 schreef op maandag 18 januari 2021 @ 21:45:
[...]


Pfoe, met dat soort inkomens nog ruzie maken om geld.
Daar maken wij niet eens stennis over terwijl wij gezamenlijk slecht 4000 euro bruto per maand verdienen.
Als je zoveel geld verdient, is dat zeer fijn maar dan zou ik er niet om gaan stennis schoppen, maar dat ben ik.
Geld is een middel , geen doel!

Oneens. Zaken als deze goed bespreken en vastleggen is altijd belangrijk, los van hoeveel er verdeeld kan worden. Zeker wanneer een van beide zich er niet helemaal lekker bij voelt, moet daar absoluut open en eerlijk over gepraat kunnen worden. En als er meer binnenkomt met een scheve verhouding, dan is er ook meer om over te praten.

[Z___Z]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 21:22:
Ik zou graag willen weten of ik onredelijk ben. Mijn vriend en ik hebben 7 jaar geleden een woning gekocht. Toentertijd afspraken gemaakt over het verdelen van de hypotheek, wat we beide storten op de gezamenlijke rekening voor boodschappen en vaste lasten. Dat gaat prima. In het dagelijks leven gaat het ook goed waarbij we dus verder onze eigen rekeningen hebben. Maar nu moeten we wat grotere uitgaven doen.
We hebben een nieuw terras in de tuin laten aanleggen, een paar zonnepanelen laten plaatsen en een nieuwe keuken gekocht.
En nu moeten enkele kozijnen worden vervangen. Dit zijn allemaal grote uitgaven.
We verdienen allebei niet slecht, maar wel heel verschillend. We hebben beide een fulltime baan maar ik verdien 50.500 euro per jaar en hij 130.000.
Bij deze grote uitgaven (de genoemde projecten kosten ons bij elkaar zo'n 24.000 euro, waarbij ik gekozen heb vrije dagen op te nemen en zelf de keuken te installeren om geld te besparen) wil hij de kosten 50:50 verdelen. Na wat woorden hierover komen we uit op 60:40.
Ik vind het heel erg fijn dat hij meer betaald, dus ik ga niet verder in discussie. Ik waardeer dat we een erg comfortabel leven hebben en wil niet ondankbaar overkomen. Maar ons (besteedbaar) inkomen is nou eenmaal erg verschillend en daarbij kies ik niet voor een lager inkomen. Dit is dus geen keuze. Ik vind het heel moeilijk om hier verder discussie over te hebben, aangezien ik minder betaal en ik niet overkomen alsof ik te makkelijk denk over zijn geld. Maar gekeken naar inkomen, en zeker besteedbaar koopkracht, betaal ik wel degelijk veel meer.
Stel ik me aan dat ik me hier druk over maak?

Met zo’n groot inkomensverschil zou ik het verwachten dat je partner de hele verbouwing op zich neemt kwa kosten. Met zijn hoge inkomen krijg je vaak levensstijl inflatie. Daar kan je met een inkomen wat maar de helft van zijn inkomen is onmogelijk aan mee doen, zonder zijn geld daarvoor te gebruiken IMHO.

[Raahs]

We zijn beide 50% eigenaar. Dat zou betekenen dat we allebei aansprakelijk zijn voor de hypotheek maar dat onze overwaarde ook 50% van mij is. Mochten we dus uit elkaar gaan zou ik er dus van kunnen profiteren. Dat wil zeggen als ik een onethisch mens ben en we uit elkaar gaan.
De onderlinge verdeling is niet notarieel vastgelegd.

Verder is de hoogte van ons inkomen niet relevant, wellicht was dat niet handig om te noemen. Als ik 800 euro per maand zou verdienen en hij 2000 zou het principe van de vraag gelijk blijven.

[LuNaTiC]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:05:
We zijn beide 50% eigenaar. Dat zou betekenen dat we allebei aansprakelijk zijn voor de hypotheek maar dat onze overwaarde ook 50% van mij is. Mochten we dus uit elkaar gaan zou ik er dus van kunnen profiteren. Dat wil zeggen als ik een onethisch mens ben en we uit elkaar gaan.
De onderlinge verdeling is niet notarieel vastgelegd.

Verder is de hoogte van ons inkomen niet relevant, wellicht was dat niet handig om te noemen. Als ik 800 euro per maand zou verdienen en hij 2000 zou het principe van de vraag gelijk blijven.

Ik zou het interessanter vinden om te weten hoe gescheiden alles is en wat dat dan betekent het overhouden aan persoonlijk geld/besteedbaar inkomen.

Net nog met mijn vriendin besproken waar we ook een behoorlijk inkomensverschil hebben (nog niet zo groot als jullie maar toch significant) en we hanteren de zakgeld methode waarbij we allebei hetzelfde over houden voor persoonlijke dingen.

Het is dan ook fijn dat de rest op een rekening gaat en dat we dingen daar van samen kunnen kopen. En intussen wel hetzelfde te besteden.

Mn vriendin zou het niet verkroppen als zij twee of drie keer zoveel meer te besteden heeft per maand dan ik. ‘Wat moet ik er dan mee doen? Een dikke auto kopen terwijl jij in je Swift () rondrijdt? Alles op een spaarrekening voor mezelf voor ooit storten? Elke maand kasten vol kleding kopen?’

Nu word je door jullie constructie een beetje in deze discussie gestort. Ik zeg niet dat je het niet over geldzaken moet hebben of er te makkelijk in moet zijn. Wij hebben ons zakgeldsysteem juist uitgebreid doorgesproken en ook andere systemen er bij gehaald. Doorgerekend, en de gevolgen daarvan besproken wat dat financieel met ons zou doen, zowel gezamenlijk als persoonlijk. Maar ook emotioneel en hoe ‘eerlijk/rechtvaardig’. Zorgt er nu voor dat we tot nu toe nooit enige onenigheid over hebben gehad.

In het verleden behaalde resultaten bieden natuurlijk geen garantie voor de toekomst maar we zijn zeer tevreden.

Ik vind dat je je trouwens niet aanstelt en zeker niet met zulke inkomensverschillen. Maar eigenlijk zou ik jullie een ander systeem aanraden maar dat is wel wat lastiger te initieren misschien als je zelf minder verdient. Ik had dat probleem eerst ook, maar had geluk dat mn vriendin niet om geld geeft en me dus ook alles gunt.

Ik zou het andersom net zo gedaan hebben en heel eerlijk gezegd weet ik niet of ik zou passen bij iemand die dat totaal anders ziet.

[Raahs]

Z___Z schreef op maandag 18 januari 2021 @ 21:59:
[...]

Met zo’n groot inkomensverschil zou ik het verwachten dat je partner de hele verbouwing op zich neemt kwa kosten. Met zijn hoge inkomen krijg je vaak levensstijl inflatie. Daar kan je met een inkomen wat maar de helft van zijn inkomen is onmogelijk aan mee doen, zonder zijn geld daarvoor te gebruiken IMHO.

Dat verwacht ik helemaal niet! We zijn werkend en kinderloos dus we leven fijn, ik kan dus ook sparen en ik wil bijdragen. We hebben echt niet heel dure hobby's maar je groeit mee met je inkomen, zoals je aangeeft levensstijl inflatie. 10 jaar geleden had ik ook geen auto, of een te onderhouden huis.
Ik moet nu dus maar eens gaan denken hoe ik dit bespreekbaar maak op een fijne manier. Dat is erg lastig.

[Raahs]

tekki tekk schreef op zaterdag 16 januari 2021 @ 00:25:
[...]


Ik kan het niet oneens met jou andwoord, want het is logisch.
Maar buiten zakelijke toestanden, is bij ons gewoon het geld op een hoop, ook zij heeft ouders met geld en haar opa en oma doen haar jaarlijks wat,
Geld is gewoon niet een issue, en het vastleggen van dat soort dingen tegenover elkaar ook niet.
Ik kan het je lastig uitleggen, maar er is gewoon geen intresse in die dingen, wellicht als we beide nog in de 20 waren was het anders geweest.

Maar we zijn daar gewoon totaal niet mee bezig, en hechten er ook geen waarde aan.

Ik denk dat we gewoon er vanuit gaan dat we nooit uit elkaar gaan, en als we het wel gaan dat we alsnog respect vol zijn naar elkaar en alles +- eerlijk verdelen. Stukje vertrouwen dat van mij geen handtekening behoefd te hebben.

Kijk je moet er denk ik wel een bepaald type persoon voor zijn, en op een bepaald punt in je leven voor zijn.

Mijn zus zit anders in elkaar, ik denk precies anders om. Maar op 1 of andere manier zie dat ook in de relatie terug,
Verschillende mensen verschillende levens en verwachtigen zullen we maar zeggen.

Hahaha, sorry, wil geen discussies veroorzaken!

Ik betaal 900 euro per maand op de gezamenlijke rekening, hij 1500. Als we te kort komen legt hij meestal 100-200 bij. Dat komt tijdens Corona eigenlijk niet voor. Hiervan betalen we de hypotheek, boodschappen, g/w/e, internet, wekelijkse borrel, gezamenlijke verzekeringen.

Andere vasten lasten verdelen we zoals de wegenbelasting (waarbij mijn inleg mijn 9 jaar oude auto was, en hij de rest heeft betaald), en gemeentelijke heffingen.

De rest is apart. Dus zorgverzekeringen, telefoon, sparen, en persoonlijke uitgaven. Daar staat wel tegenover dat een mooie winterjas, uit eten, een beter vliegticket, etc doorgaans door hem worden betaald.

Deze regeling werkt prima voor ons. Ik denk dat we dit nu te lang zo hebben om het zakgeld idee te introduceren.....
Ik ga wel nadenken om onze regeling en neem mee wat andere hier zoal met hun partner hebben geregeld. Een gezamenlijke spaarrekening wellicht met 30:70 inleg.

[badboyqxy]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:05:
We zijn beide 50% eigenaar. Dat zou betekenen dat we allebei aansprakelijk zijn voor de hypotheek maar dat onze overwaarde ook 50% van mij is. Mochten we dus uit elkaar gaan zou ik er dus van kunnen profiteren. Dat wil zeggen als ik een onethisch mens ben en we uit elkaar gaan.
De onderlinge verdeling is niet notarieel vastgelegd.

Verder is de hoogte van ons inkomen niet relevant, wellicht was dat niet handig om te noemen. Als ik 800 euro per maand zou verdienen en hij 2000 zou het principe van de vraag gelijk blijven.

Ik vind 50% eigenaar dus 50% van alle bijhorende kosten.

Kortom met je 40% betaal je te weinig

[Bundin]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:21:
[...]


Dat verwacht ik helemaal niet! We zijn werkend en kinderloos dus we leven fijn, ik kan dus ook sparen en ik wil bijdragen. We hebben echt niet heel dure hobby's maar je groeit mee met je inkomen, zoals je aangeeft levensstijl inflatie. 10 jaar geleden had ik ook geen auto, of een te onderhouden huis.
Ik moet nu dus maar eens gaan denken hoe ik dit bespreekbaar maak op een fijne manier. Dat is erg lastig.

Probeer voor jezelf in wat meer detail te bedenken waarom je je niet lekker voelt bij dit verhaal. Gaat het om de verdeling die een grotere aanslag op jouw reserves is, of gaat het misschien om het feit dat je partner er zomaar vanuit ging dat het 50/50 moet zijn en dat "woorden hebben" nodig was om tot iets te komen wat voor jou wellicht vanzelfsprekend leek. Of dat er wel erg gemakkelijk over de installatie van de keuken door jou is heengestapt (=besparing voor jullie samen, maar kosten in tijd en verlofdagen voor jou), die je nergens terug zag.

Indien het tweede, dan is de verdeling misschien niet het probleem, maar het feit dat er misschien na al die tijd toch een verschil in opvatting blijkt te zijn over hoe een en ander verdeeld moet worden.

Of natuurlijk een compleet andere root cause, waar ik alleen maar naar kan raden want ik ben jou niet Ik zit als een amateur Dr Phil een beetje te roepen met minimale info (dus neem mijn posts met een gezonde schep zout!)

Succes met het gesprek, schuif het niet te lang voor je uit.

[Bejit]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:21:
[...]


Dat verwacht ik helemaal niet! We zijn werkend en kinderloos dus we leven fijn, ik kan dus ook sparen en ik wil bijdragen. We hebben echt niet heel dure hobby's maar je groeit mee met je inkomen, zoals je aangeeft levensstijl inflatie. 10 jaar geleden had ik ook geen auto, of een te onderhouden huis.
Ik moet nu dus maar eens gaan denken hoe ik dit bespreekbaar maak op een fijne manier. Dat is erg lastig.

Om even perspectief te geven vanaf de andere kant.

Ik verdien ook veel meer (maal 5x) dan mijn vriendin. Echter je hebt samen een woning gekocht en er is geen sprake van dat je minder bent gaan werken vanwege kinderen etc.. Dan zou mijn antwoord heel hard zijn, gewoon 50-50.

Het is verantwoordelijkheid van jullie beide om het huis te onderhouden en dat jij veel minder verdient betekent niet dat degene die veel meer verdient de grote kosten maar moet gaan dragen. Je verdient zat om hiervoor te sparen, echter heb je dat waarschijnlijk niet gedaan. Hoe redelijk is het dan om dit te vragen van je vriend? Ik had nee gezegd indien het bezit van het huis 50-50 is.

Het is geen makkelijke situatie, maar probeer jouw probleem, niet direct het probleem van je vriend te maken. Uitzonderingen zijn er natuurlijk, als het bijv. iets wat je vriend graag wilt(verbouwing, vakantie, auto etc.) en hij vraagt of je mee wilt betalen. Maar onderhoud(zoals kozijnen) aan je huis valt hier niet onder. Ben ook wel benieuwd wiens idee het was om een nieuwe keuken te kopen en terras aan te leggen.

[tekki tekk]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:38:
[...]


Hahaha, sorry, wil geen discussies veroorzaken!

Ik betaal 900 euro per maand op de gezamenlijke rekening, hij 1500. Als we te kort komen legt hij meestal 100-200 bij. Dat komt tijdens Corona eigenlijk niet voor. Hiervan betalen we de hypotheek, boodschappen, g/w/e, internet, wekelijkse borrel, gezamenlijke verzekeringen.

Andere vasten lasten verdelen we zoals de wegenbelasting (waarbij mijn inleg mijn 9 jaar oude auto was, en hij de rest heeft betaald), en gemeentelijke heffingen.

De rest is apart. Dus zorgverzekeringen, telefoon, sparen, en persoonlijke uitgaven. Daar staat wel tegenover dat een mooie winterjas, uit eten, een beter vliegticket, etc doorgaans door hem worden betaald.

Deze regeling werkt prima voor ons. Ik denk dat we dit nu te lang zo hebben om het zakgeld idee te introduceren.....
Ik ga wel nadenken om onze regeling en neem mee wat andere hier zoal met hun partner hebben geregeld. Een gezamenlijke spaarrekening wellicht met 30:70 inleg.

nou precies dat hebben wij niet, wij verdelen niets wij gebruiken wat we willen, en als de 1 iets wilt waardoor de ander iets niet zou kunnen, kijken we elkaar aan en beslissen we.
we erkennen het gewicht dat een iets zou kunnen hebben voor de ander. dus dat gaat dan voor.

maar dat is ook zo met tijd ik fiets veel en zij doet aan tennis, tennis is een sport dat kan je niet zomaar altijd doen, dus als ik een rit gepland heb, en zij wil op eens tennissen, krijgt zij voorrang. is immers lastiger om dat op elk moment van de dag te doen, heb ik een bijzondere rit gepland. dan krijgt dat weer voorrang.

en ga zo maar door, zo is het met geld ook. wij hoeven elkaar niet te vertellen wat het betekend voor de ander. of wat we voorrang geven, dat is hier automatisch.
we hebben hier ook gewoon nooit strijd. we laten elkaar leven en we willen dat we beide het meest uit het leven halen.
en dat is dus ALTIJD nemen en geven.
geld precies het zelfde ik zou helemaal niet willen dat ik meer te besteden heb dan haar, ik wil dat zij minimaal de zelfde mogelijkheden heeft als ik,
en ik voel precies de zelfde instelling naar mij toe, het staat al klaar voor dat ik er om vraag.

wij vinden elkaars leven het belangrijkste wat er is, dus niet ons eigen. en als je dan 2 mensen hebt die ook gewoon voorzich zelf kunnen zorgen en hun best doen om er wat van te maken.

dan is geld zo dooddoener, geld is zo niet belangrijk, we moeten gewoon beide zorgen dat er genoeg is.
daarna maakt het niet uit wie er wat er mee doet, zolang het maar het gemeenschappelijk doel dient.
en het dat doel is beide gelukkig zijn, en alles uit het leven halen.

tuurlijk pakken we elkaar wel eens aan, en natuurlijk is kritiek niet altijd leuk, maar dat doen we niet om elkaar af te zeiken, maar om elkaar scherp te houden. niemand is perfect.

maar geld verdelen. ik zou het echt verschrikkelijk vinden, als ik meer zou kunnen als mijn vrouw. of als zij mij moet vragen om geld. nee dat is bij mij echt not done.
zij heeft haarzelf allang bewezen dat ze goed geld kan verdienen, en dat ze zeeeer zelfstandig is.
mijn geld is haar geld, en ik hoop dat ze er plezier van heeft.

mijn vrouw is minder gaan werken ivm ons eerste kind, na 9.5 jaar relatie. ik vind het geweldig dat ze nu 2 keer weekend heeft en als de kleine wat groter is of als ze minder wilt werken om meer leuke dingen te doen, zeg ik go for it.....maar dat wilt ze niet want ze wilt ook graag blijven werken. en ook dat is helemaal logisch. dus one way or the other ik vind het helemaal prima, ik ben gelukkig zij is gelukkig, en dat komt omdat we er beide hard voor werken. ik ga over niet al te lange tijd sowieso een dag minder werken. niet omdat ik het werk niet leuk vind maar, ik wil meer fietsen.
en zij vind dat ook gewoon top.
en dat kost allemaal geld.....so be it. cant have it all...mocht iets niet kunnen dan passen we aan.
of werken we wel wat meer

[ Voor 10% gewijzigd door tekki tekk op 19-01-2021 02:41 ]

[Wailing_Banshee]

badboyqxy schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:58:
[...]


Ik vind 50% eigenaar dus 50% van alle bijhorende kosten.

Kortom met je 40% betaal je te weinig

Maar dan moet de partner ook eens zijn met het feit dat er een aantal verbouwingen dan gewoon niet doorgaan.

Plus dat @Raahs meebetaald heeft in natura (vrije tijd). Het is dus niet onredelijk om dan de geldelijke kosten anders te verdelen.

Ik zou dan gewoon zeggen: ik ben bereid om x bedrag te besteden. Als het duurder wordt, dan zal het uitgesteld moeten worden want ik heb dat geld niet of er niet voor over.

[LuNaTiC]

Wailing_Banshee schreef op dinsdag 19 januari 2021 @ 07:27:
[...]

Maar dan moet de partner ook eens zijn met het feit dat er een aantal verbouwingen dan gewoon niet doorgaan.

Plus dat @Raahs meebetaald heeft in natura (vrije tijd). Het is dus niet onredelijk om dan de geldelijke kosten anders te verdelen.

Ik zou dan gewoon zeggen: ik ben bereid om x bedrag te besteden. Als het duurder wordt, dan zal het uitgesteld moeten worden want ik heb dat geld niet of er niet voor over.

Dit is exact het punt wat ik ook wilde maken. Het zijn echt behoorlijk grote en dure projecten als ik het zo lees. Voor een lager salaris echt een behoorlijke aanslag. Je zit nu met een systeem waar het is slikken of stikken, óf onderhandelen. Bepaal dan maar ook je eigen prijs als je voelt dat het voor jou (te)veel is. Dan moet ie het of uitstellen/afblazen, of moet ie zelf maar meer bijleggen als ie het echt wilt.

Als je je huis/hypotheek 50/50 doet dan profiteer je wel van een evt overwaarde, maar je deelt natuurlijk ook net zo goed in een evt verlies. Je zou de eerste niet zijn. Voor een lagere salaris dan behoorlijk wat meer schrikken dan met de zijne. Tenzij jullie daar ook andere afspraken over gemaakt hebben.

Verder nog ter overweging: hoe duur is jullie huis en de bijbehorende vaste lasten. Zou hij alles ook op 1 salaris kunnen dragen of hij heeft hij jou echt nodig om jullie gezamenlijke levensstijl in stand te houden? Dan kun je namelijk ook zo maar redeneren dat hij teveel van je vraagt met deze verdelingen zoals het nu gaat. Immers, jullie/hij had(den) ook dan de keus kunnen maken om in een goedkoper huis te gaan wonen met lagere vaste lasten als hij zo van je verlangt dat je zo gelijk mogelijk meedraagt in de kosten. Het gaat nominaal wel een stuk meer tellen voor je.

Zo wonen wij ook in een vrij duur huis maar had zij niet alleen op haar salaris kunnen kopen. Ze zou dan ook nooit zo'n lastensysteem als jullie hier willen hebben. Want dan zou ik gezegd hebben: ja doei, je verdient meer dan ik, dus als je zo groot wil wonen, dan heb je mij óók nodig. Zo niet, dan gaan we wel wat kleiner wonen zodat ik ook nonimaal evenveel kan inleggen en ik onder de streep ook meer kan overhouden voor mezelf (als we jullie systeem zouden hanteren dan).

Niettemin ben ik wel een beetje verbaasd dat je na 7 jaar een goede relatie een beetje tot dit punt bent beland. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen manier maar als dit soort geldzaken dan zo invloed heeft... Liefde moet dan toch boven geld gaan toch? Ik zou het gesprek uiteindelijk toch wel uitgaan.

Gelukkig is mijn vriendin vrij makkelijk. Wij sparen nu ook voor wat grotere projecten (overkapping in de tuin, straks zonnepanelen, etc) maar daar gaat ze echt niet verlangen dat ik precies evenveel inleg. We gooien alles op 1 hoop tot we kunnen kopen wat we willen. Zo zaten we op 30% van het benodigde budget van de overkapping en stortte zij einde van het jaar met haar eindejaarsuitkering de overige 70%. Moeten we dan wachten totdat ik een paar maanden later 35% heb aangevuld? Nadat zij 35% had aangevuld en de rest van haar bonus puur voor zichzelf had gehouden?

Nouja gelukkig is dat dus niet hoe zij in de relatie zit.

[Smobbo]

Wailing_Banshee schreef op dinsdag 19 januari 2021 @ 07:27:
[...]

Maar dan moet de partner ook eens zijn met het feit dat er een aantal verbouwingen dan gewoon niet doorgaan.

Plus dat @Raahs meebetaald heeft in natura (vrije tijd). Het is dus niet onredelijk om dan de geldelijke kosten anders te verdelen.

Ik zou dan gewoon zeggen: ik ben bereid om x bedrag te besteden. Als het duurder wordt, dan zal het uitgesteld moeten worden want ik heb dat geld niet of er niet voor over.

Dit lijkt me een terecht punt.
De ‘basis’ vraag zou moeten zijn of je met 2x het kleine salaris niet ook gewoon kleiner had gewoond of minder verbouwingen had gedaan.
Leuk dat het grote salaris dit voor 50% kan dragen, maar voor het kleine salaris is dat natuurlijk anders.

Ik blijf het opvallend vinden dat er veel stellen een onderscheid houden tussen ‘mijn geld’ en ‘jouw geld’. Ik zie ons echt als een eenheid die samen doelen nastreeft, die doelen kosten soms geld en daar zet je dat middel dan voor in. Wie heet meeste krijgt is echt niet gekoppeld aan wie het hardste werkt, dus gewoon op een hoop ermee .
Maar goed, iedereen moet dit vooral helemaal zelf (als stel ) bepalen !

[sbmuc]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:05:
We zijn beide 50% eigenaar. Dat zou betekenen dat we allebei aansprakelijk zijn voor de hypotheek maar dat onze overwaarde ook 50% van mij is. Mochten we dus uit elkaar gaan zou ik er dus van kunnen profiteren. Dat wil zeggen als ik een onethisch mens ben en we uit elkaar gaan.
De onderlinge verdeling is niet notarieel vastgelegd.

Verder is de hoogte van ons inkomen niet relevant, wellicht was dat niet handig om te noemen. Als ik 800 euro per maand zou verdienen en hij 2000 zou het principe van de vraag gelijk blijven.

Ik begrijp de opmerkingen van andere tweakers wel die zeggen je bent 50% eigenaar dus je mag voor 50% van de kosten opdraaien. Echter jij doet werk wat jij leuk vind waar je iets minder mee verdiend dan je partner. Dat wist hij van dag 1 toch al? Verwacht hij altijd dat jij 40-60 gaat betalen met zo een groot verschil in inkomen? Wat gaat hij met al dat extra geld doen? Geen kinderen, huis al gekocht....

Mijn vriendin zit op +- 20-25k per jaar en ik op 160k(zzp gaan nog een hoooop belastingen af ) en we hebben ook het huis 50-50 gekocht op papier. Echter in de praktijk hebben we het huis volledig op mijn inkomen gekocht. Ze draagt maandelijks een vast bedrag(ik denk +- 25-30% van onze lasten) bij over naar de gezamelijke rekening en ik doe de rest en dat vind ik helemaal prima. En nog steeds heb ik elke maand meer dan genoeg geld over en gaat er nog steeds geld naar aandelen en spaar rekening en we hebben een kind (en binnen een paar weken een 2e) en onderhoudt aan het huis (schilder, vernieuwing badkamer, toilet etc) betaal ik grotendeels(80-90%).

Overigens deden we deze verdeling ook al voordat we kinderen hadden. Ik ben deze relatie aangegaan met de kennis dat ze docent is en nuttiger werk doet dan ik als IT'er zijnde in de maatschappij. Maar zo zit iedereen er volledig anders in en dat blijkt ook in dit topic

Gewoon voorleggen bij je partner en aangeven als je je niet comfortabel voelt bij de huidige financiële verdeling. Liever nu dan wanneer het te laat is...

Smobbo schreef op dinsdag 19 januari 2021 @ 07:53:
[...]


Dit lijkt me een terecht punt.
De ‘basis’ vraag zou moeten zijn of je met 2x het kleine salaris niet ook gewoon kleiner had gewoond of minder verbouwingen had gedaan.
Leuk dat het grote salaris dit voor 50% kan dragen, maar voor het kleine salaris is dat natuurlijk anders.

Ik blijf het opvallend vinden dat er veel stellen een onderscheid houden tussen ‘mijn geld’ en ‘jouw geld’. Ik zie ons echt als een eenheid die samen doelen nastreeft, die doelen kosten soms geld en daar zet je dat middel dan voor in. Wie heet meeste krijgt is echt niet gekoppeld aan wie het hardste werkt, dus gewoon op een hoop ermee .
Maar goed, iedereen moet dit vooral helemaal zelf (als stel ) bepalen !

Mooi verwoord!

100% eens, hier gaan we voor een groot droomhuis en financiele onafhankelijkheid(niet MOETEN werken maar alleen werken wanneer je dat wil). En daar zetten we onze beide middelen in, kennis, geld, tijd gewoon om die doelen te behalen.

[ Voor 20% gewijzigd door sbmuc op 19-01-2021 08:46 ]

[Hielko]

Bejit schreef op dinsdag 19 januari 2021 @ 01:39:
[...]

Om even perspectief te geven vanaf de andere kant.

Ik verdien ook veel meer (maal 5x) dan mijn vriendin. Echter je hebt samen een woning gekocht en er is geen sprake van dat je minder bent gaan werken vanwege kinderen etc.. Dan zou mijn antwoord heel hard zijn, gewoon 50-50.

Het is verantwoordelijkheid van jullie beide om het huis te onderhouden en dat jij veel minder verdient betekent niet dat degene die veel meer verdient de grote kosten maar moet gaan dragen. Je verdient zat om hiervoor te sparen, echter heb je dat waarschijnlijk niet gedaan. Hoe redelijk is het dan om dit te vragen van je vriend? Ik had nee gezegd indien het bezit van het huis 50-50 is.

Hoe redelijk die opstelling is, hangt af van de situatie. Vooral, zijn de uitgaven op een niveau die passen bij het inkomen van de minst verdiende partner? Zou datzelfde huis ook gekocht zijn als beiden hetzelfde (relatief lage) inkomen hadden? Alleen als je die vraag met ja kan beantwoorden is het mijn inzien een mogelijke eerlijke verdeelsleutel. Anders dwing je de minst verdiende partner mee te betalen aan de levensstijlinflatie van de meest verdiende partner.

[Nycrea]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 21:22:
Ik zou graag willen weten of ik onredelijk ben. Mijn vriend en ik hebben 7 jaar geleden een woning gekocht. Toentertijd afspraken gemaakt over het verdelen van de hypotheek, wat we beide storten op de gezamenlijke rekening voor boodschappen en vaste lasten. Dat gaat prima. In het dagelijks leven gaat het ook goed waarbij we dus verder onze eigen rekeningen hebben. Maar nu moeten we wat grotere uitgaven doen.
We hebben een nieuw terras in de tuin laten aanleggen, een paar zonnepanelen laten plaatsen en een nieuwe keuken gekocht.
En nu moeten enkele kozijnen worden vervangen. Dit zijn allemaal grote uitgaven.
We verdienen allebei niet slecht, maar wel heel verschillend. We hebben beide een fulltime baan maar ik verdien 50.500 euro per jaar en hij 130.000.
Bij deze grote uitgaven (de genoemde projecten kosten ons bij elkaar zo'n 24.000 euro, waarbij ik gekozen heb vrije dagen op te nemen en zelf de keuken te installeren om geld te besparen) wil hij de kosten 50:50 verdelen. Na wat woorden hierover komen we uit op 60:40.
Ik vind het heel erg fijn dat hij meer betaald, dus ik ga niet verder in discussie. Ik waardeer dat we een erg comfortabel leven hebben en wil niet ondankbaar overkomen. Maar ons (besteedbaar) inkomen is nou eenmaal erg verschillend en daarbij kies ik niet voor een lager inkomen. Dit is dus geen keuze. Ik vind het heel moeilijk om hier verder discussie over te hebben, aangezien ik minder betaal en ik niet overkomen alsof ik te makkelijk denk over zijn geld. Maar gekeken naar inkomen, en zeker besteedbaar koopkracht, betaal ik wel degelijk veel meer.
Stel ik me aan dat ik me hier druk over maak?

Tja, het is wel een lastige kwestie omdat je ook 50% eigenaar bent en daarom zou je kunnen zeggen dat het eerlijk is als jij 50% betaald.

Maar goed, er is hier wel sprake van een aanzienlijk inkomensverschil. En daarbij, als al enige tijd een serieuze relatie hebt en samen een huis hebt dan snap ik niet dat er nog moeilijk gedaan wordt over geld. Als je voor de lange termijn bij elkaar wil blijven dan wil je toch samen iets opbouwen, en niet steeds alles gaan zitten uitrekenen of het wel eerlijk is.

Het gesprek dat ik aan zou willen gaan is waarom hij al zijn geld voor zichzelf nodig heeft en waarom jullie niet gewoon samen een 'eenheid' zijn. Ik zou zelf in mijn relatie niet zo moeilijk willen doen over geld, indien het een serieuze relatie is waar je op lange termijn toekomst in ziet, dan is dat toch belangrijker dan geld zou ik zeggen.

Enfin, als je er niet uit kan komen kosten dekken, en jij de kosten nu niet wil/kan dragen - dan vind ik ook dat, zoals hier eerder al gezegd, de verbouwing dan maar niet door moet gaan. Jij hebt nou eenmaal niet dezelfde hoeveelheid geld te besteden als hij, en hij kan niet van jou verwachten hetzelfde uitgavepatroon te hebben met een ander salaris.

[ArchitectOfDoom]

Raahs schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:21:
[...]


Dat verwacht ik helemaal niet! We zijn werkend en kinderloos dus we leven fijn, ik kan dus ook sparen en ik wil bijdragen. We hebben echt niet heel dure hobby's maar je groeit mee met je inkomen, zoals je aangeeft levensstijl inflatie. 10 jaar geleden had ik ook geen auto, of een te onderhouden huis.
Ik moet nu dus maar eens gaan denken hoe ik dit bespreekbaar maak op een fijne manier. Dat is erg lastig.

Wij hebben enigszins dezelfde situatie (ook werkend en kinderloos). Bij de aanschaf van een wat duurder vrijstaand huis besloten om de inkomsten naar rato te verdelen. Ik stort 3000 euro op de rekening, zij ongeveer 4000. Dan houden we nog flink wat 'zakgeld' over voor persoonlijke uitgaven. Eventuele overschotten worden 50/50 teruggestort (nivelleren is een feest )

Wij zijn ook ooit begonnen met 50/50, maar op een gegeven moment groeien de inkomens toch wat te ver uit elkaar, en dan gaat het gewoon klemmen dat jij je hobby's niet kan bekostigen, maar hij/zij wel. Lijkt mij onwenselijk in een gezonde relatie.

[ Voor 12% gewijzigd door ArchitectOfDoom op 19-01-2021 22:13 ]

[tekki tekk]

Smobbo schreef op dinsdag 19 januari 2021 @ 07:53:
[...]


Dit lijkt me een terecht punt.
De ‘basis’ vraag zou moeten zijn of je met 2x het kleine salaris niet ook gewoon kleiner had gewoond of minder verbouwingen had gedaan.
Leuk dat het grote salaris dit voor 50% kan dragen, maar voor het kleine salaris is dat natuurlijk anders.

Ik blijf het opvallend vinden dat er veel stellen een onderscheid houden tussen ‘mijn geld’ en ‘jouw geld’. Ik zie ons echt als een eenheid die samen doelen nastreeft, die doelen kosten soms geld en daar zet je dat middel dan voor in. Wie heet meeste krijgt is echt niet gekoppeld aan wie het hardste werkt, dus gewoon op een hoop ermee .
Maar goed, iedereen moet dit vooral helemaal zelf (als stel ) bepalen !

Ik denk er ook zo over, ben ze zelfs super trots dat ik mag verdienen voor mijn gezin. Is toch gewoon heel mooi dat je iets kan betekenen voor de ander,

[GadgetGirl88]

Mijn partner en ik hebben nooit gekeken naar wie er meer verdient, sinds we getrouwd zijn komt alles op een gezamelijke rekening binnen en vanuit daar wordt alles gedaan. Als één van ons iets duurs nodig heeft overleggen we gewoon en wanneer er een groot spaardoel voor een hobby of hebbeding is dan weten we dat we bijv gewoon maandelijks wat apart moeten houden om een eigen potje te maken. Gaat eigenlijk vanzelf, ik (vrouw) verdien netto meer maar ik vind het belachelijk om dan te moeten denken dat ik zelf ook "recht" op meer heb. Ik ben niet voor niets getrouwd en één met de liefde van mijn leven! Er gaat meer naar hem en naar mijn kinderen dan naar mezelf!

[unezra]

@GadgetGirl88 Ieder zijn ding.
Voor ons werkt het juist heel goed om zelfbeschikking te hebben over onze eigen inkomens.

De basis is wel dat we gezamenlijk nooit te kort mogen komen, daarbij hebben we geen kinderen én, even los van dit specifieke moment (ik zit zonder werk), allebei een inkomen dat ruim genoeg is om goed van rond te komen. Ook hebben we (bewust) een huis dat we op 1 inkomen zouden kunnen financieren.

Maar het niet hoeven overleggen over iets duurs, geen verantwoording hoeven af te leggen over uitgaven, of de ander een cadeau kunnen geven dat niet indirect alsnog voor de helft door de ander is betaald, heerlijk.

[[MAUS]]

GadgetGirl88 schreef op woensdag 12 mei 2021 @ 19:38:
Mijn partner en ik hebben nooit gekeken naar wie er meer verdient, sinds we getrouwd zijn komt alles op een gezamelijke rekening binnen en vanuit daar wordt alles gedaan. Als één van ons iets duurs nodig heeft overleggen we gewoon en wanneer er een groot spaardoel voor een hobby of hebbeding is dan weten we dat we bijv gewoon maandelijks wat apart moeten houden om een eigen potje te maken. Gaat eigenlijk vanzelf, ik (vrouw) verdien netto meer maar ik vind het belachelijk om dan te moeten denken dat ik zelf ook "recht" op meer heb. Ik ben niet voor niets getrouwd en één met de liefde van mijn leven! Er gaat meer naar hem en naar mijn kinderen dan naar mezelf!

Zo hebben wij het inderdaad ook geregeld en zou het niet anders willen. We zijn getrouwd, maar hebben deze verdeling sinds ons eerste gezamenlijke koophuis (een jaar eerder). Alle inkomsten en uitgaven op een hoop waar we ook van sparen voor onderhoud, vakanties etcetera. Vervolgens is het restant zakgeld en gaat 50-50 naar onze eigen rekeningen om vrij te besteden aan hobby's en dergelijke, maar ook om toch van eigen geld een cadeau voor elkaar te kunnen kopen.

Ondanks ongelijk salaris werken we allebei hard voor ons gezamenlijke leven. Zou het dan ook niet eerlijk vinden als 1 van de 2 dan meer te besteden zou hebben. En zeker nu met een kleine wordt de keuze voor minder werken al snel gemaakt. Zou het niet eerlijk vinden als de verschillen daardoor groter zouden worden. Uiteindelijk betekent minder werken niet alleen een lager salaris nu, maar ook een ander carrièrepad voor later. En een verdeling op basis van salaris zou dan levenslang een lager besteedbaar inkomen betekenen.

[GadgetGirl88]

Daarbij: in ons geval werkt de één meer uren dan de ander. Voor diegene met minder uren betekent het extra zorg voor de kids, vind ik ook een heuse opoffering waarbij het niet zo zou moeten zijn dat die persoon dan ook minder geld te besteden heeft. Zorg voor de kids is een zeer ondergewaarde job, maar das ff offtopic

[Jeroenneman]

badboyqxy schreef op maandag 18 januari 2021 @ 22:58:
[...]


Ik vind 50% eigenaar dus 50% van alle bijhorende kosten.

Kortom met je 40% betaal je te weinig

Vind ik niet onredelijk. Zeker als er verduidelijkt wordt dat de partner al flink meer bijdraagt op de gezamenlijke rekening.

Een verbouwing voegt gewoon waarde toe aan de woning. Als men (het kan altijd gebeuren) toch uit elkaar gaat, dan heeft de partner dus continu meer afgedragen, én meer bijbetaald aan waardeverhogende zaken bij verkoop.

Even andersom: wat doet de partner voor werk? Worden er veel uren gemaakt, ligt er veel verantwoordelijkheid bij deze persoon? Het komt nu voor alsof persoon A "toevallig" 50K verdient, en persoon B "toevallig 130K", maar daar zal ook iets van verschil in zitten qua werkzaamheden.
Simpelweg stellen "hij/zij verdient nu eenmaal meer, en is daardoor moreel verplicht om meer bij te dragen" is wel simpel geredeneerd.

[MaStar]

Financiën binnen onze relatie:

1. Mijn vriendin heeft haar rekening
2. Ik heb mijn rekening
3. Samen hebben we een gezamenlijke rekening.

Salaris en ander individueel inkomen wordt gestort op de eigen rekening. Vanuit daar leggen we ieder naar rato een percentage van ons maandelijks salaris in op de gezamenlijke rekening. En betalen we vanuit deze gezamenlijke rekening alle (en alleen) gezamenlijke uitgaven: hypotheek, gezamenlijke borrels en etentjes, reizen, cadeau's voor vrienden familie. Ideaal. Wat we overhouden sparen we.

Daarbij hebben we ieder een eigen rekening voor individuele aankopen, zoals eigen telefoonabonnement, eigen racefiets, sport, kleding, borrels met eigen vrienden, festivals, Bitcoin (voor mij ). En als mijn vriendin een schenking van haar oma ontvangt, is dat ook van haar, wel zo eerlijk. En zo kan ieder ook kritisch kijken naar eigen uitgaven en onkosten.

Dit werkt voor ons perfect. Zelfstandigheid over je eigen vermogen , geen afstemming of inzicht van de ander over aankopen en toch gezamenlijk een rekening hebben.

Ik verbaas me serieus hoeveel mensen hier geen eigen rekening hebben en alles maar op de grote pot inleggen. Brrrrrr, moet er echt niet aan denken. Je hoeft niet alles te delen met je partner. Een beetje zelfstandigheid en autonomie, ook mbt financiën, is best fijn en gezond. Leert ook kritisch kijken in plaats van maar snoepen vanuit de grote pot. Mijn vriendin en ik beleggen bijvoorbeeld ook, afzonderlijk van elkaar. We willen niet afhankelijk zijn.

Inleg naar rato:
Momenteel verdient mijn vriendin meer dan ik. Zij legt naar rato dus relatief meer in dan ik. Echter, mochten er kinderen komen en zij gaat minder werken, passen we dit aan en kan het zo zijn dat ik meer inleg. Of juist andersom als ik ook minder ga werken. Idemdito voor baanverlies. Zo houd je je leven een mooie en eerlijke verdeling van inleg en verdeling van de vaste lasten.

Voor mij de meest fijne, autonome en in mijn ogen eerlijke manier binnen een relatie.

Verder niet getrouwd en ook niet die ambitie. Trouwen is echt ouderwets en voor mij geen toegevoegde waarde. Ik zou ook nooit in gemeenschap trouwen. Brrr, moet er niet aan denken.

[ Voor 47% gewijzigd door MaStar op 03-08-2021 15:39 ]

[Renquin]

Renquin schreef op zondag 6 september 2015 @ 14:04:
Bij ons thuis is het, op dit moment nog gezien alle vaste lasten van ons huidige huis van mijn rekening af gaan, dat mijn vrouw 50% van die lasten aan mij over maakt.
We zijn gezamelijk een nieuw huis aan het kopen en hier wordt het uiteindelijk gewoon elke maand een vast bedrag naar de gezamelijke rekening en de rest op je eigen rekening houden.

Grote uitgaven die er komen, worden sowieso altijd 50/50 afgerekend.
Mochten er ooit nog kinderen bijkomen, dan denk ik dat alles gewoon op 1 grote hoop gegooid gaat worden en we daaruit elk een toelage krijgen om "eigen dingen" van te doen.

P.s. we zijn in gemeenschap van goederen getrouwd, dus alles is sowieso van ons beide

Right, gezien MaStar bovenstaande post een like gegeven had, maar weer eens de balans opmaken.
Inmiddels 6 jaar verder en toch ook wel weer e.e.a. veranderd en hetzelfde gebleven.

We wonen alweer 5,5 jaar in het nieuwbouwhuis en er is inmiddels een kind bijgekomen.

Wat betreft de financiën:
- beide nog steeds een eigen rekening + spaarrekening voor "eigen dingen" van daaruit beleg ik ook, wat de mrs doet moet ze zelf weten.
- gezamenlijke rekening waar we beide maandelijks een gelijk bedrag naar overmaken voor de vaste lasten + sparen voor onderhoud en een buffer aanhouden.

Hiernaast zijn we sinds het begin extra gaan aflossen op de hypotheek, want nog steeds hoge rente, en het geld wat we maandelijks bruto minder betalen aan de hypotheek t.o.v. het start bedrag gaat een apart potje in. Wanneer hier boven bedrag van minimale aflossing in zit, lossen we weer af.

Uiteraard zetten we ook beide maandelijks wat geld op de rekening van kindlief.

[Wailing_Banshee]

MaStar schreef op maandag 2 augustus 2021 @ 21:49:
Ik verbaas me hoeveel mensen geen eigen rekening hebben en alles maar op de grote pot inleggen. Brrr, moet er niet aan denken. Je hoeft niet alles te delen met je partner. Een beetje zelfstandigheid en autonomie, ook mbt financiën, is best fijn en gezond. Mijn vriendin en ik beleggen bijvoorbeeld ook, afzonderlijk van elkaar. We willen niet afhankelijk zijn.

Ondanks dat wij alles op de gezamenlijke rekening laten binnenkomen, ben ik het hier wel meen eens. Zelfs als je alles vanuit de grote pot doet, zou ik altijd nog een persoonlijke bankrekening op na houden.

Verder niet getrouwd en ook niet die ambitie. Trouwen is echt ouderwets en voor mij geen toegevoegde waarde. Ik zou ook nooit in gemeenschap trouwen. Brrr, moet er niet aan denken.

Ik ben heerlijk ouderwets en ondertussen al bijna 20 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ook in gemeenschap van goederen. Nu maakte dat voor ons niet zo heel veel uit, aangezien we beiden niets hadden toen we gingen trouwen (we waren net student af en zijn in onze studententijd bij elkaar gaan wonen). Maar tegenwoordig trouw je niet meer standaard in gemeenschap van goederen. En ik denk ook niet dat dat verstandig is als je pas op latere leeftijd met elkaar trouwt (en dus beide al bezittingen hebt voordat je bij elkaar komt)

[Mark31]

MaStar schreef op maandag 2 augustus 2021 @ 21:49:
Financiën binnen onze relatie:

1. Mijn vriendin heeft haar rekening
2. Ik heb mijn rekening
3. Samen hebben we een gezamenlijke rekening.

Salarissen en ander individueel inkomen wordt gestort op de eigen rekening. Vanuit daar leggen we ieder naar rato een percentage van ons maandelijks salaris in. En betalen we vanuit de gezamenlijke rekening alle (en alleen) gezamenlijke uitgaven: hypotheek, gezamenlijke borrels en etentjes, reizen, cadeau's voor vrienden familie. Ideaal. Wat we overhouden sparen we.

Daarbij ieder een eigen rekening voor individuele aankopen, zoals eigen telefoonabonnement, eigen racefiets, kleding, borrels met eigen vrienden, festivals, Bitcoin (voor mij ). En als mijn vriendin een schenking van haar oma ontvangt, is dat ook van haar, wel zo eerlijk.

Dit werkt voor ons perfect. Zelfstandigheid over je eigen vermogen en toch gezamenlijk een rekening hebben.

Ik verbaas me hoeveel mensen hier geen eigen rekening hebben en alles maar op de grote pot inleggen. Brrr, moet er niet aan denken. Je hoeft niet alles te delen met je partner. Een beetje zelfstandigheid en autonomie, ook mbt financiën, is best fijn en gezond. Mijn vriendin en ik beleggen bijvoorbeeld ook, afzonderlijk van elkaar. We willen niet afhankelijk zijn.

Inleg naar rato:
Momenteel verdient mijn vriendin meer dan ik. Zij legt naar rato dus relatief meer in dan ik. Echter, mochten er kinderen komen en zij gaat minder werken, passen we dit aan en kan het zo zijn dat ik meer inleg. Of juist andersom als ik ook minder ga werken. Idemdito voor baanverlies. Zo houd je je leven een mooie en eerlijke verdeling van inleg en verdeling van de vaste lasten.

Voor mij de meest fijne, autonome en in mijn ogen eerlijke manier binnen een relatie.

Verder niet getrouwd en ook niet die ambitie. Trouwen is echt ouderwets en voor mij geen toegevoegde waarde. Ik zou ook nooit in gemeenschap trouwen. Brrr, moet er niet aan denken.

Dat zijn keuzes maar als je getrouwd in goederen bent(wij) kan je dat toepassen maar dat is grootste onzin op dat moment .
Getrouwd in goederen is letterlijk, al je bezit is van je tezamen, van huis, auto, hond, naar financien.
Voorbeeld, mijn vrouw heeft veel langer gestudeerd dan mij, de studie schuld heb ik betaald omdat ik al werkte.
Zei verdient nu veel meer dan mij daardoor, nu legt zei veel meer in.
Ons huis is grotendeels door mij betaald, omdat ik een grote buffer had gespaard, maar mijn vrouw is nu kostwinnaar dus op lange termijn betaalt ze zelfs meer.
Ik word noujuist moe van dat je alles moet uitrekenen van ik betaal dit dan betaal jij dat..
Je gunt elkaar toch ook gewoon wat?
Je houd toch van elkaar?
Daarom gezamelijke pot.
Ieder een eigen pot zou ik alleen begrijpen als 1 van de 2 een gat in de hand heeft.
Maar dit is exact wat ik al vaker heb aangegeven mensen gunnen elkaar steeds minder, meer individualisme.
Prima hoor, maar ik gun mijn vrouw haar geluk ,daar kan geen geld tegenop.

[ Voor 14% gewijzigd door Mark31 op 03-08-2021 08:56 ]

[TMC]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:51:
[...]


Dat zijn keuzes maar als je getrouwd in goederen bent(wij) kan je dat toepassen maar dat is grootste onzin op dat moment .
Getrouwd in goederen is letterlijk, al je bezit is van je tezamen, van huis, auto, hond, naar financien.

Dus omdat het juridisch 50-50 is ben je verplicht je daaraan te houden? Natuurlijk niet, dat is pas onzin.

[TMC]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:51:
[...]


Maar dit is exact wat ik al vaker heb aangegeven mensen gunnen elkaar steeds minder, meer individualisme.

"Iedereen die niet denkt zoals ik is een egoïst die anderen niks gunt."

[Mark31]

TMC schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:59:
[...]
"Iedereen die niet denkt zoals ik is een egoïst die anderen niks gunt."

Dat zeg ik niet, maar waarom moet je alles maar verdelen?
Moet ik ons huis dan op mijn naam zetten omdat ik er 60 k inlegde en mijn vrouw slechts 5 k?
Daarnaast ik heb een kleine inkomen zei een betere salaris.
Misschien ligt het wel aan dat we van jongs af aan al een stel zijn ik 19 zei 16, nu ben ik 32 jaar .
Maar ik gun haar alles, idem zei voor mij , dat is denk ik toch wel de basis van een gezonde relatie

Voorbeeld: mijn schoonzus woont samen met haar vriend, haar vriend verdiend erg veel,mijn schoonzus verdient het minimumloon.
Haar auto was stuk , ze had geen geld om de auto te laten maken, haar vriend wilde het niet betalen en moest bij haar moeder om geld vragen.
Ja sorry hoor, maar dat is echt triest!

[Xanthine]

Ik verdien een stukje meer dan mijn partner (die ook niet fulltime werkt), we hebben geen kinderen en hebben 1 gedeelde rekening. We gaan samen door het leven, dus het is ONS geld. Over geld hebben we nog nooit discussie gehad.

[Bundin]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 09:08:
[...]


Dat zeg ik niet, maar waarom moet je alles maar verdelen?

Niet alles wordt verdeeld, veel posts geven aan dat alle gezamenlijke dingen van een gedeelde rekening komen, waarbij beide partners een deel inleggen.

Moet ik ons huis dan op mijn naam zetten omdat ik er 60 k inlegde en mijn vrouw slechts 5 k?
Daarnaast ik heb een kleine inkomen zei een betere salaris.
Misschien ligt het wel aan dat we van jongs af aan al een stel zijn ik 19 zei 16, nu ben ik 32 jaar .
Maar ik gun haar alles, idem zei voor mij , dat is denk ik toch wel de basis van een gezonde relatie

Hoe je de financiën samen regelt zegt meestal helemaal niets over hoeveel je elkaar gunt of hoe gezond de relatie is. De meeste posts in dit topic gaan over een oplossing in overleg, waar beide partners zich goed bij voelen. Dan is het toch prima? Ook wordt vaak het advies gegeven om er vooral over te praten wanneer iemand zich er niet helemaal goed bij voelt. Ook prima toch?

Wat ik hier veel heb gelezen is niet "dit is mijn geld en daar moet de ander afblijven want van mijj!!" maar "met een deel op een eigen rekening kan ik mijn hobby's regelen zonder dat de gezamenlijke rekening daar last van heeft". Dan kan je zeggen dat je dat elkaar toch gewoon moet gunnen, maar hier gunnen ze elkaar dat stukje vrijheid.

Voorbeeld: mijn schoonzus woont samen met haar vriend, haar vriend verdiend erg veel,mijn schoonzus verdient het minimumloon.
Haar auto was stuk , ze had geen geld om de auto te laten maken, haar vriend wilde het niet betalen en moest bij haar moeder om geld vragen.
Ja sorry hoor, maar dat is echt triest!

Ook hier: de meeste posts in dit topic beschrijven hoe zaken normaalgesproken geregeld zijn. Er wordt weinig gezegd over wat er gebeurt bij een onverwachte grote uitgave (auto stuk). Niet iedereen die de financiën gedeeltelijk gescheiden houdt is een kopie van de vriend van je schoonzus, al lijk je anderen daar wel van te verdenken.

[TMC]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 09:08:
[...]


Dat zeg ik niet, maar waarom moet je alles maar verdelen?
Moet ik ons huis dan op mijn naam zetten omdat ik er 60 k inlegde en mijn vrouw slechts 5 k?
Daarnaast ik heb een kleine inkomen zei een betere salaris.
Misschien ligt het wel aan dat we van jongs af aan al een stel zijn ik 19 zei 16, nu ben ik 32 jaar .
Maar ik gun haar alles, idem zei voor mij , dat is denk ik toch wel de basis van een gezonde relatie

Voorbeeld: mijn schoonzus woont samen met haar vriend, haar vriend verdiend erg veel,mijn schoonzus verdient het minimumloon.
Haar auto was stuk , ze had geen geld om de auto te laten maken, haar vriend wilde het niet betalen en moest bij haar moeder om geld vragen.
Ja sorry hoor, maar dat is echt triest!

Misschien moet je beter lezen en wat minder aannames doen. Niemand zegt je 'alles moet verdelen', niemand zegt dat de ander niks gegund wordt. Dat maak jij er zelf van op basis van ongefundeerde aannames.

[Kalentum]

TMC schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:54:
[...]
Dus omdat het juridisch 50-50 is ben je verplicht je daaraan te houden? Natuurlijk niet, dat is pas onzin.

Hier ook gemeenschap van goederen en we hebben twee bankrekeningen. Beide zijn trouwens en/of rekeningen en staan op beide namen. Alleen 1 van de rekeningen is de rekening die mijn vrouw vanaf haar eerste salaris al heeft (of nog eerder) en ze vond het gevoelsmatig prettig om die aan te houden en haar salaris daarop te storten. Maar we weten beiden wel dat het formeel gewoon 50-50 is. Als er een keer een grotere uitgave gedaan moet worden en 'mijn' bankrekening trekt dat niet dan gaat het gewoon van haar rekening en daar doen we niet moeilijk over. Ze geeft verder meer geld uit dan ik, ook aan dingen die in mijn ogen onzin zijn, maar zolang dat onze financiele huishouding niet de war schopt doe ik daar niet moeilijk over (en mopper af en toe wat).

Dat gemeenschap van goederen wordt natuurlijk vooral relevant als je gaat scheiden want dan gaat alles op 1 hoop en gedeeld door twee. Voor de rest maakt het niet zoveel uit wat je doet, het is allemaal gevoelsmatig bij gemeenschap van goederen.

[overhyped]

Je gunt elkaar toch ook gewoon wat?
Je houd toch van elkaar?

Maar dit is exact wat ik al vaker heb aangegeven mensen gunnen elkaar steeds minder, meer individualisme.
Prima hoor, maar ik gun mijn vrouw haar geluk ,daar kan geen geld tegenop

Het zou je sieren als je jouw mening over hoe je zaken moet regelen, die blijkbaar werkt voor jullie los koppelt van een waarde oordeel over hoe anderen het doen. Zoals het hier nu staat gun je de ander niets en hou je niet genoeg van de ander als je zaken anders regelt. Misschien niet zo bedoeld, maar zo staat 't er wel. Fijn dat het voor jullie werkt, maar ik vindt het in veel situaties erg naief.

Neem m'n eigen situatie: Mijn vriendin en ik hebben net een huis gekocht (we zijn als eind dertigers bij elkaar gekomen) zij heeft significant meer vermogen dan ik, maar ik verdien significant meer. We gaan gezamenlijk een erg grote zakelijke verplichting aan. Is het dan logisch om geen goede afspraken te maken over hoe het een en ander te verdelen, in voor en in tegenspoed?

Nee, dat spreek je zakelijk af. zodat mocht het mis gaan je weet waar je aan toe bent (waar je niet van uit gaat, maar waar helaas altijd een kans voor is) Dat is niet alleen een verbroken relatie, maar ook arbeidsongeschiktheid, overlijden, etc.

1 van de dingen die wij bijvoorbeeld afgesproken hebben is dat ik voorlopig nagenoeg alle aflossing op het huis betaal. Daardoor heeft m'n vriendin significant lagere maandlasten (dempt het verschil in inkomen, en geeft haar meer lucht per maand) en bouw ik extra vermogen op in het huis, zodat ik in kan lopen op het extra vermogen dat zij bij de start in gelegd heeft.

Door onze specifieke situatie werkt dit perfect, voor anderen waarschijnlijk niet. Daarom probeer ik altijd voorzichtig te zijn met het koppelen van financiele keuze's aan de mate van liefde, gunnen, of iets anders.

[Config]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:51:
[...]


Dat zijn keuzes maar als je getrouwd in goederen bent(wij) kan je dat toepassen maar dat is grootste onzin op dat moment .
Getrouwd in goederen is letterlijk, al je bezit is van je tezamen, van huis, auto, hond, naar financien.

Nope. Gemeenschap van goederen, of prenup, of alles wat ertussenin zit: het slaat alleen op de evt. scheiding, en bij persoonlijk faillissement, of bij aansprakelijkheid als bestuurder van een BV.

Hoe je tijdens het huwelijk je welvaart deelt, is vastgelegd in andere regels. En die regels kun je niet zomaar wegwuiven met een prenup.

Edit: En die regels over hoe je welvaart verdeelt tijdens een huwelijk, zeggen grofweg dat als er een in het huwelijk veel geld heeft, hij de ander een levensstijl moet gunnen die in de buurt zit van hoe je zelf leeft. Niet dat je dat vermogen zelf hoeft over te maken, maar je kunt niet zelf een Maserati kopen en tegen je vrouw zeggen dat ze geen geld krijgt voor nieuwe kleren, tenzij ze daar zelf in kan voorzien. Uiteindelijk is dat voor een rechter om te bepalen.

Edit: En die aansprakelijkheid bij persoonlijk faillissement of bij wanbestuur van een BV, is ook een reden voor een prenup. Het beschermt je vrouw ook tegen jouw eventuele ellende. Ik heb in de familie een voorbeeld van iemand die bijtekende met een autolening. Hij vertrok met de auto, en zij mocht hem afbetalen. Gemeenschap van goederenschulden.

[ Voor 48% gewijzigd door Config op 03-08-2021 10:07 ]

[jmzeeman]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:51:
[...]


Dat zijn keuzes maar als je getrouwd in goederen bent(wij) kan je dat toepassen maar dat is grootste onzin op dat moment .
Getrouwd in goederen is letterlijk, al je bezit is van je tezamen, van huis, auto, hond, naar financien.
Voorbeeld, mijn vrouw heeft veel langer gestudeerd dan mij, de studie schuld heb ik betaald omdat ik al werkte.
Zei verdient nu veel meer dan mij daardoor, nu legt zei veel meer in.
Ons huis is grotendeels door mij betaald, omdat ik een grote buffer had gespaard, maar mijn vrouw is nu kostwinnaar dus op lange termijn betaalt ze zelfs meer.
Ik word noujuist moe van dat je alles moet uitrekenen van ik betaal dit dan betaal jij dat..
Je gunt elkaar toch ook gewoon wat?
Je houd toch van elkaar?
Daarom gezamelijke pot.
Ieder een eigen pot zou ik alleen begrijpen als 1 van de 2 een gat in de hand heeft.
Maar dit is exact wat ik al vaker heb aangegeven mensen gunnen elkaar steeds minder, meer individualisme.
Prima hoor, maar ik gun mijn vrouw haar geluk ,daar kan geen geld tegenop.

Ik denk dat echt wel veel uitmaakt wanneer je samen komt en wanneer je trouwt. Ik heb al sinds mijn 17e een relatie met mijn vrouw, we wonen vanaf onze 20e samen en zijn op onze 27e getrouwd, we zijn samen eigenlijk dus met niks begonnen. De luxe van meerdere bankrekeningen en geld over houden zat er de eerste jaren dat we samenwoonden echt niet in. In zo'n geval is in gemeenschap van goederen trouwen heel natuurlijk en veel logischer als dat je beide of een van de twee met een huis of een bepaald vermogen begint.
Nu we genoeg geld overhouden hebben we wel allebei een zakgeldrekening, niet omdat we elkaar niks gunnen maar omdat we dan zorgeloos geld kunnen uitgeven aan nutteloze zaken.

Config schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 09:55:
[...]

Nope. Gemeenschap van goederen, of prenup, of alles wat ertussenin zit: het slaat alleen op de evt. scheiding, en bij persoonlijk faillissement, of bij aansprakelijkheid als bestuurder van een BV.

Dat is niet helemaal waar (toevallig gister bij de notaris geweest), bij bijvoorbeeld een huis kan je dat bijvoorbeeld niet meer op eigenhoutje verkopen of verpanden nadat je dat in de gemeenschap van goederen hebt gebracht en zal je dus beide moeten tekenen in zo'n geval.

[ Voor 13% gewijzigd door jmzeeman op 03-08-2021 10:09 ]

[Gewal]

Bij ons is de verdeling ook 60/40 ongeveer. Wij hebben twee kinderen en hebben besloten alles op een hoop te gooien. We betalen dus alles van een spaarrekening waarin we beide ons volledige salaris storten, op 200 euro na die we kunnen gebruiken voor persoonlijke dingen (ps5 of make-up oid).

[Mr. W]

Bij ons gaat het hetzelfde als bij @Gewal. Alles op 1 rekening en daarbij krijgen zij en ik los 150 euro 'zakgeld', dus geld voor eigen zaken.

Zelf vind ik dat ook heel logisch als je een relatie hebt (niet de eerste paar maanden, maar als je bijvoorbeeld een samenlevingscontract regelt). Je doet dan toch alles samen? een woning kopen, kiezen voor kinderen, kiezen voor een verbouwing?
Dat de één dan meer verdient dan de ander maakt toch niet uit? misschien komt dat juist door de ander (bij kinderen bijvoorbeeld dat de ander minder gaat werken, zodat de één wel fulltime kan blijven werken).

Wij hebben dan ook gezegd dat we, als we uit elkaar gaan, we alles 50/50 verdelen. Het enige is dat één van ons een groter kapitaal had bij de start, diegene krijgt dat ook weer terug bij een scheiding.
Dus alles dat we samen verdienen/verliezen verdelen we 50/50.

In mijn ogen is dat onderdeel van een relatie, je doet iets samen en maakt keuzes samen. En dan maakt het niet uit wat er op het loonstrookje staat, omdat je er samen voor gekozen hebt.

[Paprika]

Mr. W schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 11:15:

Zelf vind ik dat ook heel logisch als je een relatie hebt (niet de eerste paar maanden, maar als je bijvoorbeeld een samenlevingscontract regelt). Je doet dan toch alles samen? een woning kopen, kiezen voor kinderen, kiezen voor een verbouwing?
Dat de één dan meer verdient dan de ander maakt toch niet uit? misschien komt dat juist door de ander (bij kinderen bijvoorbeeld dat de ander minder gaat werken, zodat de één wel fulltime kan blijven werken).

Jouw bericht zegt voor mij maar 2 dingen:

• Je ziet jullie oplossing als de enige juiste. Opmerkingen maken en die afsluiten met een vraagteken, terwijl het geen vraag is bijvoorbeeld.
• Je ziet jullie situatie als de enige die mogelijk is. Alles samen doen: Samen gekocht? Nee. Samen kinderen? Nee. Samen de verbouwing gekozen: Nee.

En dan maakt het niet uit wat er op het loonstrookje staat, omdat je er samen voor gekozen hebt.

Dat hoeft dus allemaal niet het geval te zijn en zeker over wat er op mijn loonstrookje staat heeft de ander niet gekozen.

[ Voor 19% gewijzigd door Paprika op 03-08-2021 11:23 ]

[Mr. W]

Paprika schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 11:22:

Dat hoeft dus allemaal niet het geval te zijn en zeker over wat er op mijn loonstrookje staat heeft de ander niet gekozen.

Wellicht niet als je een relatie begint, maar daarna heeft de ander hier toch invloed op. Niet wat er uiteindelijk op komt te staan, maar wel in de keuze om:
- Ergens anders te gaan werken
- Fulltime of juist parttime te werken
- Een andere functie te nemen (wat je mogelijk meer tijd kost)

In mijn ogen is het dat juist een onderdeel van een relatie, dat je samen keuzes maakt die impact hebben op jullie situatie. En als daarvan het resultaat is dat de een meer verdient dan de ander, dan maakt dat niet uit, omdat het een keuze van beide is.

Ik denk dat ik zelfs zover durf te gaan dan als je deze keuze niet samen maakt, je moet afvragen of de relatie gezond gelijkwaardig is (dit is een gevaarlijke uitspraak; er zullen vast situaties zijn waarbij dit niet geldt, maar laten we zeggen dat voor 95% dit wel geldt).

[ Voor 7% gewijzigd door Mr. W op 03-08-2021 12:00 . Reden: woord gezond vervangen door gelijkwaardig, dank Ahrnuld ]

[Ahrnuld]

Mr. W schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 11:50:
[...]
Ik denk dat ik zelfs zover durf te gaan dan als je deze keuze niet samen maakt, je moet afvragen of de relatie gezond is (dit is een gevaarlijke uitspraak; er zullen vast situaties zijn waarbij dit niet geldt, maar laten we zeggen dat voor 95% dit wel geldt).

Ik vind het een mooi streven en ben het er ook mee eens, maar vraag me oprecht af voor hoeveel % van de mensen het hebben van zo'n 'gezonde' relatie haalbaar is. Misschien is het woord gelijkwaardig wat meer van toepassing dan gezond?

[Paprika]

Mr. W schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 11:50:
[...]


Wellicht niet als je een relatie begint, maar daarna heeft de ander hier toch invloed op. Niet wat er uiteindelijk op komt te staan, maar wel in de keuze om:
- Ergens anders te gaan werken
- Fulltime of juist parttime te werken
- Een andere functie te nemen (wat je mogelijk meer tijd kost)

In mijn ogen is het dat juist een onderdeel van een relatie, dat je samen keuzes maakt die impact hebben op jullie situatie. En als daarvan het resultaat is dat de een meer verdient dan de ander, dan maakt dat niet uit, omdat het een keuze van beide is.

Ik denk dat ik zelfs zover durf te gaan dan als je deze keuze niet samen maakt, je moet afvragen of de relatie gezond is (dit is een gevaarlijke uitspraak; er zullen vast situaties zijn waarbij dit niet geldt, maar laten we zeggen dat voor 95% dit wel geldt).

Maar je mening staat dus al vast als de enige juiste . Je doet nu immers precies hetzelfde.

- Als de ander ergens anders wil gaan werken zal ik dat altijd aanmoedigen, want we hebben er beiden profijt van.
- Fulltime of parttime werken is niet aan de orde, gezien er geen kinderen zijn. Allebei ambitieus ingestoken en allebei staan we niet te springen om dat te veranderen. Dan stoppen we liever meer geld in een fonds.
- Een andere functie nemen valt onder de eerste bulletpoint.

We zullen nooit 1:1 hetzelfde verdienen, maar ik weet ook dat we allebei er blij van zouden worden als de ander meer succesvol is dan de persoon zelf, maar tegelijkertijd gaan we dan ook zelf meer ons best doen om dat gat te dichten. We verdienen allebei genoeg om makkelijk rond te komen als de ander 0 inkomen zou hebben, maar we willen allebei niet degene zijn die voor 0 inkomen zorgt. Ik heb geen inzicht in haar uitgaven, maar dat interesseert me ook niet.

[ Voor 5% gewijzigd door Paprika op 03-08-2021 12:03 ]

[badboyqxy]

Na mijn mening

Elke situatie is maatwerk er is geen goed of fout uiteindelijk gaat het over dat je beiden er goed bij voelt.

Echter zelf zou ik altijd de risico willen beperken dat mocht de relatie fout lopen ik het ship in ging.

Hoe goed het nu ook gaat, er kan zomaar ineens een dag komen, dat uit komt dat je vriendin al 2 jaar een affaire had (zat recente voorbeelden). En ik zou dan niet, alsnog een gevecht willen/moeten gaan voeren over goederen en bezit.

In mijn geval heb ik ook redelijk wat vermogen, meer dan de meeste van mijn leeftijd.

Mijn vriendin is net klaar met studeren en heeft een behoorlijk hoog salaris voor een starter.
Echter heb ik een villa met aardig wat grond, wat volledig afbetaald is.
Mijn vriendin heeft best wat moeite soms met het feit, dat ze geen huis heeft. Fomo en dat het is wat 'ouders' van haar verwachten. Ik moedig haar aan eventueel wel zelf een huis te kopen als ze dat graag wilt, eventueel kan ze dat dan zelfs verhuren. Maar ze zal zich nooit kunnen i kopen in dit huis en ook niet in het huis wat ik ga bouwen komend jaar.

Zou ze een onderneming willem starten en start kapitaal nodig heeft, kan ze dat zo van mij krijgen, echter wel afgekaderd middels afspraken: terug betaal regeling of percentage eigendomschap.

Wil niet zeggen dat ik niet van haar hou, maar alles omtrent geld is wel zakelijk voor mij.

[Turralyon]

Paprika schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 12:01:
[...]

Maar je mening staat dus al vast als de enige juiste . Je doet nu immers precies hetzelfde.

- Als de ander ergens anders wil gaan werken zal ik dat altijd aanmoedigen, want we hebben er beiden profijt van.
- Fulltime of parttime werken is niet aan de orde, gezien er geen kinderen zijn. Allebei ambitieus ingestoken en allebei staan we niet te springen om dat te veranderen. Dan stoppen we liever meer geld in een fonds.
- Een andere functie nemen valt onder de eerste bulletpoint.

We zullen nooit 1:1 hetzelfde verdienen, maar ik weet ook dat we allebei er blij van zouden worden als de ander meer succesvol is dan de persoon zelf, maar tegelijkertijd gaan we dan ook zelf meer ons best doen om dat gat te dichten. We verdienen allebei genoeg om makkelijk rond te komen als de ander 0 inkomen zou hebben, maar we willen allebei niet degene zijn die voor 0 inkomen zorgt. Ik heb geen inzicht in haar uitgaven, maar dat interesseert me ook niet.

En wat dan in de situaties waar je geen controle hebt, waardoor je gezamelijke inkomen daalt? Jij of je partner raakt (gedeeltelijk)arbeidsongeschikt, wordt op staande voet ontslagen waardoor er geen WW uitkering is? Ongewenste zwangerschap waardoor 1 van jullie minder moet/gaat werken?

[Paprika]

Turralyon schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 12:16:
[...]


En wat dan in de situaties waar je geen controle hebt, waardoor je gezamelijke inkomen daalt? Jij of je partner raakt (gedeeltelijk)arbeidsongeschikt, wordt op staande voet ontslagen waardoor er geen WW uitkering is? Ongewenste zwangerschap waardoor 1 van jullie minder moet/gaat werken?

- We hebben allebei een baan met een goede set aan voorwaarden waarbij de werkgever het gat bij ongeschiktheid aanvult tot aan de wettelijke pensioenleeftijd.
- Voordat op staande voet ontslagen relevant gaat worden, en een nieuwe baan vinden een probleem gaat vormen, zal eerst de hele economie zoals die er nu voor staat volledig op de schop moeten. Dan zie ik grotere problemen en verwacht ik dat meer dan half Nederland zonder baan zit. Wat dus voor wel meer problemen gaat zorgen dan alleen ons inkomen.
- Onverwachte zwangerschap kan niet mijn kind zijn. Dan is het sowieso klaar.

[ Voor 30% gewijzigd door Paprika op 03-08-2021 12:27 ]

[President]

Mr. W schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 11:15:
Bij ons gaat het hetzelfde als bij @Gewal. Alles op 1 rekening en daarbij krijgen zij en ik los 150 euro 'zakgeld', dus geld voor eigen zaken.

Zelf vind ik dat ook heel logisch als je een relatie hebt (niet de eerste paar maanden, maar als je bijvoorbeeld een samenlevingscontract regelt). Je doet dan toch alles samen? een woning kopen, kiezen voor kinderen, kiezen voor een verbouwing?
Dat de één dan meer verdient dan de ander maakt toch niet uit? misschien komt dat juist door de ander (bij kinderen bijvoorbeeld dat de ander minder gaat werken, zodat de één wel fulltime kan blijven werken).

Wij hebben dan ook gezegd dat we, als we uit elkaar gaan, we alles 50/50 verdelen. Het enige is dat één van ons een groter kapitaal had bij de start, diegene krijgt dat ook weer terug bij een scheiding.
Dus alles dat we samen verdienen/verliezen verdelen we 50/50.

In mijn ogen is dat onderdeel van een relatie, je doet iets samen en maakt keuzes samen. En dan maakt het niet uit wat er op het loonstrookje staat, omdat je er samen voor gekozen hebt.

Maar wat is het nut van het stukje 'zakgeld' dan precies? Want hier gaat ook alles op één grote hoop, als ik een tijdschrift wil kopen dan koop ik dat. Wil ik een PlayStation 5 kopen dan zeg ik tegen mijn vrouw dat ik een PlayStation gaat kopen en zegt ze 'is goed schat, veel plezier'.. ik kan natuurlijk ook kopen zonder het van tevoren aan te kondigen, maar de vreugde van tevoren delen is leuker... Toestemming heb ik niet nodig, we hebben een gelijkwaardige relatie waarin we elkaar beide alles gunnen.

Het is maar net welk label je eraan geeft...

Maar eerlijk is eerlijk, zou ik een zinloze hobby hebben zoals Harry Potter spullen verzamelen dan zou ik het begrip van 'zakgeld' wel kunnen begrijpen, al kan je natuurlijk prima limieten aangeven qua besteden aan die hobby waarbij je partner het ook oké vindt dat jij een magische toverstaf koopt voor 500 euro... Ook al vindt ze het misschien zonde geld. Een limiet op jaarbasis om uit te geven is dan natuurlijk hetzelfde als het concept zakgeld...

[Mr. W]

President schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 12:40:
[...]

Maar wat is het nut van het stukje 'zakgeld' dan precies? Want hier gaat ook alles op één grote hoop, als ik een tijdschrift wil kopen dan koop ik dat. Wil ik een PlayStation 5 kopen dan zeg ik tegen mijn vrouw dat ik een PlayStation gaat kopen en zegt ze 'is goed schat, veel plezier'.. ik kan natuurlijk ook kopen zonder het van tevoren aan te kondigen, maar de vreugde van tevoren delen is leuker... Toestemming heb ik niet nodig, we hebben een gelijkwaardige relatie waarin we elkaar beide alles gunnen.

Het is maar net welk label je eraan geeft...

Helemaal mee eens. Dat is ook meer een wens van mijn vrouw van een paar jaar terug; "zodat ze af en toe nog iets kan kopen zonder dat ik het gelijk op de rekening zie". dus voor cadeautjes e.d.
In de praktijk is meer een vorm van sparen en betalen we alles van de gezamenlijke rekening

[President]

Mr. W schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 13:20:
[...]


Helemaal mee eens. Dat is ook meer een wens van mijn vrouw van een paar jaar terug; "zodat ze af en toe nog iets kan kopen zonder dat ik het gelijk op de rekening zie". dus voor cadeautjes e.d.
In de praktijk is meer een vorm van sparen en betalen we alles van de gezamenlijke rekening

Dat stukje 'onzichtbaar cadeau kopen' is wel logisch ja, stuk handiger dan dat je vrouw thuiskomt en vraagt wat je bij de hunkemöller hebt gekocht voor haar verjaardag. Dan is een eigen rekening hebben wat praktischer dan geld pinnen om vervolgens contant uit te geven.

Voordeel hier is dat we nooit cadeautjes voor elkaar kopen omdat we het zonde geld vinden en beiden niks nodig hebben of niet blij worden van cadeautjes.

Het woord 'zakgeld' klinkt voor sommigen alleen wat raar. Ook voor mij, maar dat is omdat onze overburen niet getrouwd zijn en hij zijn geld niet zomaar met haar wil delen. Ze maken beiden elke maand evenveel over naar de gezamenlijke rekening. Alleen verdient zij minder dan hem. Dus soms koopt ze kleding van de gedeelde rekening, om het vervolgens te retourneren zodat ze weer wat geld heeft om op een terrasje te gaan zitten met een vriendin of met hun kinderen... En soms moet ze hem om geld vragen om bijvoorbeeld kleding voor de kinderen te kopen.. Die hebben het ook wel eens over 'zakgeld', vandaar dat er soms negatieve associaties ontstaan terwijl er bij jullie gewoon gelijkheid en gelijkwaardigheid is op financieel gebied :-)

[Peter]

MaStar schreef op maandag 2 augustus 2021 @ 21:49:
Financiën binnen onze relatie:

1. Mijn vriendin heeft haar rekening
2. Ik heb mijn rekening
3. Samen hebben we een gezamenlijke rekening.

Salarissen en ander individueel inkomen wordt gestort op de eigen rekening. Vanuit daar leggen we ieder naar rato een percentage van ons maandelijks salaris in. En betalen we vanuit de gezamenlijke rekening alle (en alleen) gezamenlijke uitgaven: hypotheek, gezamenlijke borrels en etentjes, reizen, cadeau's voor vrienden familie. Ideaal. Wat we overhouden sparen we.

[...]

Ik verbaas me hoeveel mensen hier geen eigen rekening hebben en alles maar op de grote pot inleggen. Brrr, moet er niet aan denken. Je hoeft niet alles te delen met je partner. Een beetje zelfstandigheid en autonomie, ook mbt financiën, is best fijn en gezond. Mijn vriendin en ik beleggen bijvoorbeeld ook, afzonderlijk van elkaar. We willen niet afhankelijk zijn.

Wij volgen een variant hierop: 80% van onze netto salarissen gaat naar de gezamenlijke rekening, 50% van aandelen, maar bonussen blijven persoonlijk. Er blijft op deze manier genoeg inkomen over voor eigen (privé?) aankopen, spaardoelen, etcetera.

Ondanks dat de gezamenlijke rekening primair voor gezamenlijke uitgaven is, gebruiken we het echter ook om ons inkomensverschil (~3x) te overbruggen: we willen juist voorkomen dat we naar andere standaarden leven. Abonnementen, etentjes met vrienden, maar bijvoorbeeld ook kleding zijn prima om deze rekening voor te gebruiken. Andere dingen bespreken we, maar tot op heden is er nooit een probleem geweest.

Een consequentie is wel dat mijn partner onze hypotheek maar nét (praktisch eigenlijk niet) kan betalen van haar eigen inkomen. We hebben een dubbele levensverzekering voor het geval zo'n situatie gecreëerd wordt door een ongeluk. We hebben een plan gemaakt voor de situatie waarin we onze relatie beëindigen, en, wellicht ietwat naief, vertrouwen elkaar om dat te volgen. Dergelijke afhankelijkheid vinden we prima.

Mocht dat allemaal toch niet werken dan ben ik sowieso de sjaak, want ze is een jurist .

[t14wo]

Er zit een verschil in inkomen bij ons en ik wil voorkomen dat de een daardoor meer overhoudt dan de ander. Daarom hebben we gekozen voor het zakgeldsysteem:

Alles op een grote hoop en daarvan worden boodschappen, vaste lasten en gezamenlijk sparen betaald. Vervolgens gaat er een X bedrag voor eigen uitgaven naar de privérekeningen. Je mag zelf weten wat je daarmee doet. Spaar je een groot deel voor een eigen uitgave, of geef je alles direct uit. Daardoor heb je nooit discussie over uitgaven van de ander en leef je op hetzelfde niveau.

Als er inkomensverschil is, verkom je ook dat de een veel meer kan sparen dan de ander. Als één van de twee in salaris erop vooruit gaat, profiteer je daar beiden van. Als één van de twee minder gaat werken, draag je dat ook allebei.

Wel zo eerlijk

[ Voor 18% gewijzigd door t14wo op 03-08-2021 13:40 ]

[watercoolertje]

TMC schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 08:54:
[...]
Dus omdat het juridisch 50-50 is ben je verplicht je daaraan te houden? Natuurlijk niet, dat is pas onzin.

Je wederhelft (of hoe je het ook noemt) kan dus wel degelijk aanspraak maken op 50% van jullie gezamenlijke vermogen als dat contractueel vast staat, of hij/zij dat doet is een ander verhaal, dat hangt vaak samen met op wat voor manier je uit elkaar gaat.

Dus verplicht niet want als jullie er beide niks mee doen (naar de rechter stappen) dan kan je het doen zoals je wilt, maar als 1 van jullie dat wel doet is het wel moeten.

t14wo schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 13:38:
Er zit een verschil in inkomen bij ons en ik wil voorkomen dat de een daardoor meer overhoudt dan de ander. Daarom hebben we gekozen voor het zakgeldsysteem:
Alles op een grote hoop en vervolgens gaat er een X bedrag voor eigen uitgaven naar de privérekeningen. Je mag zelf weten wat je daarmee doet. Spaar je een groot deel voor een eigen uitgave, of geef je allse direct uit. Daardoor heb je nooit discussie over uitgaven van de ander en leef je op hetzelfde niveau. Als er inkomensverschil is, verkom je ook dat de een veel meer kan sparen dan de ander.

Precies doen wij ook, gelukkig hadden we beide niet echt veel geld dus dan is die stap ook makkelijker. Maar nooit gezeur over geld behalve dat we er nooit genoeg van hebben

[ Voor 6% gewijzigd door watercoolertje op 03-08-2021 13:49 ]

[t14wo]

watercoolertje schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 13:47:
[...]
Je wederhelft (of hoe je het ook noemt) kan dus wel degelijk aanspraak maken op 50% van jullie gezamenlijke vermogen als dat contractueel vast staat, of hij/zij dat doet is een ander verhaal, dat hangt vaak samen met op wat voor manier je uit elkaar zou gaan.


[...]
Precies doen wij ook, gelukkig hadden we beide niet echt veel geld dus dan is die stap ook makkelijker. Maar nooit gezeur over geld behalve dat we er nooit genoeg van hebben

Ik heb 1 keer over m'n hart gestreken en alles op de grote hoop gegooid. Dan heb ik maar wat meer ingelegd. Tenzij het om tonnen gaat, vind ik niet dat ik daar moeilijk over moet doen. En nu zijn we allebei met een lege spaarrekening weer begonnen. (wedstrijdje sparen is begonnen )

[MaStar]

Mark31 schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 09:08:
[...] .
Maar ik gun haar alles, idem zei voor mij , dat is denk ik toch wel de basis van een gezonde relatie

Leuke stelling, ben ik het niet mee eens.
En tot je relatie uit gaat wat bij scheidingen 2 op de 5 keer gebeurd. Gun je iedereen dan ook alles?

In jouw geval wel maar in veel gevallen niet.

[Jumpiefox]

Ik verdien ongeveer 2x netto zoveel als mijn vrouw..en had ook meer vermogen aan het begin.
Bij ons gaat alles op 1 hoop. Wordt alles van betaald. X% wordt gespaard en de rest is delen door 3. Uitgeef geld voor mij, haar en het derde deel voor gezin-uitjes/kids etc.
Andere constructies waar de ene partner meer "overhoudt" om uit te geven dan de andere partner begrijp ik zelf eerlijk gezegd ook niet. vind dat best wel gierig. Deel je je leven en je tijd wat imo het meest kostbare wat er is..dan is geld al helemaal geen issue toch hehe. Maja, ieder zijn ding.

[xjust_mii]

Mijn vriend en ik hebben een huis gekocht en gaan eindelijk samenwonen na bijna 8 jaar een relatie te hebben sinds de middelbare school.

we hebben een gezamenlijke rekening waarop onze salarissen worden gestort en alles van wordt betaald. We hebben ieder ook een eigen privé-rekening met onze eigen emergency fund en zakgeld.
Hier kunnen we dan stiekem cadeaus voor elkaar van kopen.
Hobby's en dergelijke worden van de gezamenlijke rekening betaald. Het is dus alles op één hoop.

Mijn vriend en ik zijn beiden begonnen met niets, maar ik kan mij voorstellen dat als je elkaar later ontmoet en ieder al wat hebt opgebouwd (of juist niet) dat je het anders regelt om elkaar te beschermen. Mijn vriend en ik zitten ook heel erg op één lijn qua financiën. We zijn geen big spenders en mijn vriend vindt het leuk dat ik gek ben op plannen en budgeteren. We praten ook altijd over onze (financiële) doelen. Dus daar hebben we ook geluk mee. Als de één veel uitgeeft en de ander liever spaart, dan kan ik ook geloven dat je het liever gescheiden houdt. Wel vraag ik mij af hoe je het dan doet als je ideeën voor de toekomst er dus ander uitzien. Bijvoorbeeld de één wilt eerder met pensioen, maar de ander geeft veel uit. Ga je dan in je eentje op vakantie en de ander werkt nog omdat die niets heeft gespaard?

Hoe je het dus in je relatie met elkaar regelt hangt ook van je situatie af, er is niet 'één plan die voor iedereen werkt'. Zolang je maar met je partner communiceert wat voor jullie samen het beste is.

[ Voor 25% gewijzigd door xjust_mii op 03-08-2021 14:07 ]

[Agent47]

We zijn naar de KNAB Bank gegaan en storten beide €250,- ( 500 totaal dus). Hiervan halen we de boodschappen. Wat er over blijft zetten we aan de kant voor een vakantie of gaan we van uit eten, dierentuin o.i.d. Mijn vriendin betaalt aan de kosten die we samen maken, de helft mee, denk dus aan gas/water/electra etc. Hypotheek betaal ik, huis staat op mijn naam

[ Voor 19% gewijzigd door Agent47 op 03-08-2021 14:07 ]

[Paprika]

Jumpiefox schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 13:56:
Andere constructies waar de ene partner meer "overhoudt" om uit te geven dan de andere partner begrijp ik zelf eerlijk gezegd ook niet. vind dat best wel gierig.

Hoezo moet niet alles op 1 hoop automatisch betekenen dat de een meer kan uitgeven dan de ander en dat de ander zich ondergeschikt moet voelen tot gierig aan toe? We leggen allebei maandelijks meer dan 1000 euro in fondsen. De ene maand is dat bijvoorbeeld voor mij 1200 euro, omdat ik zou hebben besloten een 77 inch OLED tv te kopen. De andere maand is het 8000 euro, wegens een bonus of aandelen die vrijkomen. Haar inkomen is stabieler (minder variabel), maar ook zij kan zomaar besluiten een MacBook te kopen zonder verdere gevolgen, behalve dat ze die maand minder zal beleggen dan als ze het niet had gedaan (precies mijn situatie dus). We kunnen allebei geen nieuwe D of E segmenter kopen zonder voorbij je maandsalaris te gaan, maar we kunnen wel allebei op vakantie gaan met als enige gevolg dat we allebei die maand minder sparen. Bij gezamenlijke uitjes wisselt de rekening automatisch. Zij vindt het leuk om iets voor ons beiden te betalen en ik doe dat ook maar al te graag. We hebben beiden nog nooit uit zitten rekenen wie effectief meer heeft betaald.

Zij waardeert die zelfstandigheid en ik ook.

[ Voor 10% gewijzigd door Paprika op 03-08-2021 14:13 ]

[watercoolertje]

Paprika schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:07:
[...]
Hoezo moet niet alles op 1 hoop automatisch betekenen dat de een meer kan uitgeven dan de ander en dat de ander zich ondergeschikt moet voelen tot gierig aan toe?

Hij heeft het niet over alle andere constructies maar (alle) andere constructies waar de ene partner meer "overhoudt", je mist die voorwaarde in je opmerking en die is vrij belangrijk voor wat ie nou echt zegt het gaat namelijk niet om de constructie zelf maar om het resultaat waar je beide net zo veel te besteden hebt.


Gaat voor jou zo te horen nog steeds op, maar dat terzijde

[ Voor 19% gewijzigd door watercoolertje op 03-08-2021 14:18 ]

[Paprika]

watercoolertje schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:14:
[...]
Hij heeft het niet over alle andere constructies maar (alle) andere constructies waar de ene partner meer "overhoudt", je mist die voorwaarde in je opmerking en die is vrij belangrijk voor wat ie nou echt zegt het gaat namelijk niet om de constructie zelf maar om het resultaat waar je beide net zo veel te besteden hebt.


Gaat voor jou zo te horen nog steeds op, maar dat terzijde

Hetzelfde overhouden gaat nooit gebeuren zonder regeling of je moet onder dezelfde CAO vallen, in dezelfde functie, op hetzelfde moment gestart zijn en identieke groei meemaken, dus dat gaat echt voor alle scenario's op lijkt mij. Dus ja, eigenlijk heb je het dan al direct over ieder stel.

[ Voor 5% gewijzigd door Paprika op 03-08-2021 14:21 ]

[GG85]

En we zijn weer rond in dit topic. Valt me vooral op dat veel van de "alles op een hoop" mensen nogal een mening/oordeel hebben over mensen die het anders doen. Vooral de suggestie "alles op een hoop is de ultieme liefde en bij de rest zit er iets niet goed".
Heb ook het idee (puur een gevoel) dat mensen met een lager inkomen relatief vaker alles op een hoop gooien simpelweg omdat er anders misschien sowieso niet genoeg overblijft om rond van te komen.

Hier in elk geval in de basis alles gescheiden en inleg in de gezamenlijke rekening naar rato van netto-inkomen (ongeveer).
Ieder een eigen rekening waar alles op binnen komt en eens per maand storten we ieder wat op de gezamenlijke rekening. Vanuit daar betalen we de vaste lasten, boodschappen, gezamenlijke uitjes en evt. kinderen.
Kleding, hobby's en uitjes voor onszelf of met 'eigen' vrienden betalen we zelf.
De een maakt wat meer over dan de ander omdat we (bij ongeveer gelijk aantal werkuren) verschillend verdienen. Als de een (even extreem) niet zou werken en de ander dat moet bekostigen zou voor mij niet fair voelen (m.u.v. korte termijn, werkloos, ziekte etc. ofc) dus dat werkt voor ons niet. We zijn allebei ambitieus en verdienen goed en kunnen allebei 4 dagen werken (de een 4x8, ander 4x9, maar goed boeien) dus stoppen we er voor ons gevoel allebei evenveel energie in en omdat zich dat niet hetzelfde vertaald in wat er gestort wordt leggen we naar ratio van inkomsten in.
Als de een het qua werk niet zou trekken of doodongelukkig zou worden regelen we wel wat anders maar in de basis zelfstandig je eigen broek op kunnen houden vinden we een aantrekkelijke eigenschap van elkaar.
Een situatie waarin een van de partners financieel erg afhankelijk van de ander zou zijn zouden we ons allebei niet fijn bij voelen, in elk geval niet als dat langere tijd het geval zou zijn.
Als er tzt kinderen mogen komen en de een bijv. meer voor de kinderen gaat "werken" i.p.v. voor de baas dan passen we het tzt wel weer aan.
Voor nu werkt het ieg top. We houden ieder genoeg geld over voor eigen interesses en dat scheelt (potentieel) een hoop gedoe. Zij vindt geld aan gadgets en gamen namelijk maar onzin en ik aan schoenen en kleding bij wijze van. Doordat we dat allebei zelf kopen ben je blij voor de ander i.p.v. dat het wrijving veroorzaakt als de ander iets gekocht heeft waar je zelf geen waarde aan hecht.
Mochten we i.v.m. evt. kinderen ooit trouwen dan wordt dat waarschijnlijk de standaard beperkte gemeenschap van goederen. Kinderen is een gezamenlijke effort dus prima dat alles vanaf dan samsam is. In de praktijk verandert er overigens denk ik dan weinig en blijven alles hetzelfde doen.
Voordeel van die nieuwe standaard beperkte gemeenschap is dat erfenissen altijd privé blijven tenzij anders bepaald. Veel huwelijken stranden nu eenmaal en ook als potentieel erfgever is het fijn om je geld in principe alleen aan je eigen kind te kunnen geven.
Lange termijn dingen zoals een FO-pot leggen we ook samen in maar kunnen we als we uit elkaar zouden gaan altijd spritten naar inleg, dat is niet zo moeilijk.
Voor mij de ideale situatie en ben blij dat praten over geld bij ons geen taboe is (dat lijk ik bij veel "op-een-hoop-mensen" toch te proeven) en we op een lijn zitten.

Verder kan ik me niet aan het idee onttrekken dat bij een aantal (lang niet allemaal!) "op een hoop" mensen de mannen het (bewust of onbewust) wel ego strelend vinden dat "zij elke maand voor de centjes zorgen" terwijl het vrouwtje thuis zit en dus eigenlijk min of meer in een afhankelijkheidspositie zit.
Bij ons verdient de vrouw (een stuk) meer dus mochten er ooit kinderen komen dan hebben we allebei een dag om voor de kiddo(s) te zorgen. Zou financieel ongelofelijk dom zijn als ik dan fulltime (i.p.v. 4x9) zou gaan werken en zij een stuk minder. Daarnaast is ze niet voor niets arts geworden. Maar het aantal mannen wat al triggert bij het idee dat hun vrouw meer verdient is schrikbarend hoog in mijn omgeving . Laat staan dat ze minder zouden gaan werken om "op de kinderen te passen" (wat ik trouwens voor de kinderen zorgen noem, de moeder past tenslotte ook niet op).

[ Voor 20% gewijzigd door GG85 op 03-08-2021 15:43 ]

[crimby]

Hier ook alles op een hoop. Mijn vrouw werkt 4 dagen en heeft dan 1 dag voor het huishouden. Ik werk nu 5 dagen, maar ga binnenkort 4 dagen werken en een studie volgen.

Ik verdien meer, maar ik vind het belangrijk dat we beide de vrijheid hebben om te doen wat we leuk en interessant vinden zonder daar in je eentje de impact van te voelen. Zo is mijn vrouw even geleden van baan gewisseld waardoor ze nu met veel meer plezier de dag door komt, maar wel minder verdient. De impact hiervan voelen we beide en dat vind ik persoonlijk wel zo eerlijk.

Daarnaast krijgen we beide een klein beetje zakgeld per maand voor cadeautjes voor elkaar maar ook voor individuele uitgaven (zoals de PS5 voor mij). Dit puur om te voorkomen dat er discusses ontstaan dat ik een PS5 wil en zij liever iets anders.

Sparen, kleding, gezamelijke cadeaus, uitgaven, uitjes etc doen we samen.

[Turralyon]

Wij volgen eigenlijk hetzelfde schema als @matk89 eerder al in dit topic geplaatst heeft. Dat voelde voor ons het eerlijkst

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ansichtkaart]

van ons is vergelijkbaar met bovenstaand we noemen het zakgeld, maar dat is vergelijkbaar met de eigen geld situatie. Zo kan ieder sparen voor wat hij wil en kopen wat hij wil. ik heb heel weinig inkomen en kan anders gewoon echt niets doen.

Maar als we alles op een hoop doen en ik zou daarvan af moeten halen zou ik mij enorm bezwaard voelen, dan zou ik dingen die nodig zijn niet eens kopen omdat het niet mijn geld is. (zo voelt het voor mij gevoelsmatig) en mijn man geeft veel makkelijker geld uit, en zou een oneerlijke situatie maken.

[Wailing_Banshee]

jmzeeman schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 09:57:
[...]

Ik denk dat echt wel veel uitmaakt wanneer je samen komt en wanneer je trouwt. Ik heb al sinds mijn 17e een relatie met mijn vrouw, we wonen vanaf onze 20e samen en zijn op onze 27e getrouwd, we zijn samen eigenlijk dus met niks begonnen. De luxe van meerdere bankrekeningen en geld over houden zat er de eerste jaren dat we samenwoonden echt niet in. In zo'n geval is in gemeenschap van goederen trouwen heel natuurlijk en veel logischer als dat je beide of een van de twee met een huis of een bepaald vermogen begint.
Nu we genoeg geld overhouden hebben we wel allebei een zakgeldrekening, niet omdat we elkaar niks gunnen maar omdat we dan zorgeloos geld kunnen uitgeven aan nutteloze zaken.

Die zakgeld rekening hebben we beide altijd al gehad. Ik heb mijn rekening ooit geopend toen ik voor het eerst een vakantiebaantje had (vanaf m'n 15e of 16e) en mijn partner idem (was trouwens ook noodzakelijk voor de studiefinanciering) Toen we gingen samenwonen hebben we een nieuwe OF/OF rekening geopend voor de gezamenlijke uitgaven. Daar stortten we toen het geld in wat we nodig hadden om ons dak en eten te kunnen betalen. Vanaf dat we onze eerste echte vaste baan hadden (dus na de studie) is het salaris op die OF/OF rekening gekomen en hebben we het omgedraaid en onszelf zakgeld gegeven. We hebben dat bedrag 1 keer aangepast (na de invoering van de euro) en het is niet meegegroeid met ons salaris

President schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 12:40:
[...]

Maar wat is het nut van het stukje 'zakgeld' dan precies? Want hier gaat ook alles op één grote hoop, als ik een tijdschrift wil kopen dan koop ik dat. Wil ik een PlayStation 5 kopen dan zeg ik tegen mijn vrouw dat ik een PlayStation gaat kopen en zegt ze 'is goed schat, veel plezier'.. ik kan natuurlijk ook kopen zonder het van tevoren aan te kondigen, maar de vreugde van tevoren delen is leuker... Toestemming heb ik niet nodig, we hebben een gelijkwaardige relatie waarin we elkaar beide alles gunnen.

Een stukje onafhankelijkheid? Plus, stel dat jij die playstation 5 koopt (geen idee van prijs van die dingen), en je zegt niets, en je vrouw besluit ook net dat dure ding te kopen en ze zegt het ook niet tegen jou, dan kun je op onverwachte bezwaren stuiten. Niet iedereen heeft de luxe dat ze elke maand heel veel geld overhouden...

President schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 13:27:
[...]
Het woord 'zakgeld' klinkt voor sommigen alleen wat raar. Ook voor mij, maar dat is omdat onze overburen niet getrouwd zijn en hij zijn geld niet zomaar met haar wil delen. Ze maken beiden elke maand evenveel over naar de gezamenlijke rekening. Alleen verdient zij minder dan hem. Dus soms koopt ze kleding van de gedeelde rekening, om het vervolgens te retourneren zodat ze weer wat geld heeft om op een terrasje te gaan zitten met een vriendin of met hun kinderen... En soms moet ze hem om geld vragen om bijvoorbeeld kleding voor de kinderen te kopen.. Die hebben het ook wel eens over 'zakgeld', vandaar dat er soms negatieve associaties ontstaan terwijl er bij jullie gewoon gelijkheid en gelijkwaardigheid is op financieel gebied :-)

Voor ons is zakgeld eigenlijk hetzelfde als wat je kreeg van je ouders zodat je een paar snoepjes bij het zwembad kon kopen

[jeroenkb]

Mooi om te zien dat deze thread om de zoveel tijd weer boven water komt en dezelfde discussies weer losbranden. Wat mij betreft is alles onderhand wel gezegd.

Wat ik wel zou willen zien (en wie weet lezen lezen er sociologie studenten mee) is de uitkomst van een onderzoek naar de relatie tussen scheidingen en keuze van financien afhandelen: dus waar wordt meer gescheiden / uit elkaar gegaan: de op 1 hoop gooiers of de alles apart houders.

Dus laten we dat onderzoek afwachten en dan weten we wie gelijk heeft ;-)

[GG85]

jeroenkb schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:41:
Mooi om te zien dat deze thread om de zoveel tijd weer boven water komt en dezelfde discussies weer losbranden. Wat mij betreft is alles onderhand wel gezegd.

Wat ik wel zou willen zien (en wie weet lezen lezen er sociologie studenten mee) is de uitkomst van een onderzoek naar de relatie tussen scheidingen en keuze van financien afhandelen: dus waar wordt meer gescheiden / uit elkaar gegaan: de op 1 hoop gooiers of de alles apart houders.

Dus laten we dat onderzoek afwachten en dan weten we wie gelijk heeft ;-)

Dat lijkt me idd een interessante

[Paprika]

jeroenkb schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:41:
Mooi om te zien dat deze thread om de zoveel tijd weer boven water komt en dezelfde discussies weer losbranden. Wat mij betreft is alles onderhand wel gezegd.

Wat ik wel zou willen zien (en wie weet lezen lezen er sociologie studenten mee) is de uitkomst van een onderzoek naar de relatie tussen scheidingen en keuze van financien afhandelen: dus waar wordt meer gescheiden / uit elkaar gegaan: de op 1 hoop gooiers of de alles apart houders.

Dus laten we dat onderzoek afwachten en dan weten we wie gelijk heeft ;-)

En de verhouding wel/niet trouwen tussen die 2 groeperingen wil ik dan ook zien .

[crimby]

Turralyon schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:25:
Wij volgen eigenlijk hetzelfde schema als @matk89 eerder al in dit topic geplaatst heeft. Dat voelde voor ons het eerlijkst


***members only***

Ja dit precies zo... alleen hebben wij beide €100,- zakgeld per maand. Dit is dus echt alleen voor je eigen dingetjes of cadeaus voor elkaar. Al het andere (kleding, gezamelijke uitjes, abonnementen zoals netflix, sporten, kobo of cadeaus voor anderen) komt van de gezamelijke uitgaven.
Het idee is ook dat we gezamelijk sparen en dat individueel sparen niet nodig is tenzij je dus een PS5 wilt kopen (en mijn vrouw daar dus niet in geïnteresseerd is) die meer dan 100 euro is.

[Louislouislouis]

Het valt me op dat het bij degenen die 'zakgeld' hebben vaak om hele kleine bedragen gaat (100-250). Mijn vriendin en ik zouden dat allebei nooit halen.

Maken jullie maandelijks dan echt zo weinig persoonlijke kosten? Buiten Covid om ben ik maandelijks al zeker 150 euro kwijt aan lunch, dat zou ik nooit van de gemeenschappelijke rekening betalen.

Een paar keer golfen en uit eten met vrienden en je bent nog eens 350 euro kwijt. Met andere losse dingen (boeken, sportspullen etc.) kom ik maandelijks toch wel rond de 750 euro aan uitgaven waar echt alleen ik zelf profijt van heb.

Daarom leggen we gewoon naar rato in voor hypotheek, boodschappen, belastingen & sparen op de gemeenschappelijke rekening. Wat mijn vriendin met de rest van haar geld doet hoef ik niet te weten (en vice versa).

[overhyped]

Louislouislouis schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:04:
Het valt me op dat het bij degenen die 'zakgeld' hebben vaak om hele kleine bedragen gaat (100-250). Mijn vriendin en ik zouden dat allebei nooit halen.

Maken jullie maandelijks dan echt zo weinig persoonlijke kosten? Buiten Covid om ben ik maandelijks al zeker 150 euro kwijt aan lunch, dat zou ik nooit van de gemeenschappelijke rekening betalen.

Een paar keer golfen en uit eten met vrienden en je bent nog eens 350 euro kwijt. Met andere losse dingen (boeken, sportspullen etc.) kom ik maandelijks toch wel rond de 750 euro aan uitgaven waar echt alleen ik zelf profijt van heb.

Daarom leggen we gewoon naar rato in voor hypotheek, boodschappen, belastingen & sparen op de gemeenschappelijke rekening. Wat mijn vriendin met de rest van haar geld doet hoef ik niet te weten (en vice versa).

Dat viel mij ook op ja, mijn persoonlijke uitgaven zijn ook hoger dan de bedragen die ik hier voorbij zie als "zakgeld"

[The_Admin]

Ik vind zakgeld altijd zo negatief of kleinerend klinken ofzo, weet niet wat het is. Waarschijnlijk het feit dat je van je eigen zuurverdiende centjes een deel terugkrijgt en de rest in mag leveren ofzo.

Ik heb in mijn huidige en vorige relatie altijd het 3 rekeningen principe gedaan, waar we op meerdere punten in het jaar even de verdeling nalopen en indien nodig aanpassen aan de situatie. Dat kan zijn als het inkomen van één van de twee is verandert of als er juist een wijziging in uitgaven is. Zitten nu zo op 83/17 qua inbreng, waar ik 40u werk en mijn vrouw 24.

We hebben niet echt een vaste benchmark ofzo en proberen het zo uit te kienen dat ieder gewoon een leuk bedragje vrij besteedbaar heeft iedere maand. Sparen gaat ook van de gezamenlijke rekening en is meegenomen in de maandelijkse bijdrage, daarnaast kan een ieder nog afzonderlijk sparen van wat er overblijft. Net even nagekeken en we komen vrij dicht in de buurt van de vuistregel uit de post van @Turralyon.

Dit werkt imho het beste, zeker over langere tijd. Hoor toch vroeger of later wel wat wrijving bij de 'alles op één hoop'-aanpak. In m'n omgeving toch wel wat verhalen gehoord over de meest verdienende partner die vindt dat hij/zij te weinig zakgeld krijgt, de minst verdienende partner die gezeur heeft bij grote uitgaven want de ander vindt het problematisch gezien wat ze inbrengen. Tot aan extreme shit aan toe waar een collega 5 minuten na het pinnen bij de McDonalds door z'n vriendin werd gebeld om te vragen waarom hij daar ging eten

Hoe dan ook, elke aanpak valt en staat met begrip en flexibiliteit denk ik, en een beetje dezelfde mindset over geld hebben als je partner. En dan maakt het niet uit of dat dan extreem zuinig of juist totaal niet is, of iets er tussenin.

[loewie1984]

Hiero, 50 eu per maand zakgeld maar zo goed als nihil uitgaven. En dat is niet omdat alles op de grote hoop gaat. Ik koop nog steeds vinyl of games, vroeger was dat 300 piek per maand tegenwoordig 1 LP per kwartaal/half jaar.

De rest gaat net als bij @crimby

[ZpAz]

Louislouislouis schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:04:

Een paar keer golfen en uit eten met vrienden en je bent nog eens 350 euro kwijt. Met andere losse dingen (boeken, sportspullen etc.) kom ik maandelijks toch wel rond de 750 euro aan uitgaven waar echt alleen ik zelf profijt van heb.

Als je elk 750 euro zo'n beetje als 'persoonlijke / fun uitgaven' hebt verdien je natuurlijk wel behoorlijk bovenmodaal.

[The_Admin]

crimby schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:48:
[...]


Ja dit precies zo... alleen hebben wij beide €100,- zakgeld per maand. Dit is dus echt alleen voor je eigen dingetjes of cadeaus voor elkaar. Al het andere (kleding, gezamelijke uitjes, abonnementen zoals netflix, sporten, kobo of cadeaus voor anderen) komt van de gezamelijke uitgaven.
Het idee is ook dat we gezamelijk sparen en dat individueel sparen niet nodig is tenzij je dus een PS5 wilt kopen (en mijn vrouw daar dus niet in geïnteresseerd is) die meer dan 100 euro is.

Maar dat is dan toch juist NIET precies zo, de post die je quote is 3 rekeningen principe en dan zo verdeeld dat je beiden nog een redelijk bedrag vrij besteedbaar hebt. Jij omschrijft nu de 'alles op één hoop'-aanpak met wat zakgeld.

Ik vind die zakgeld bedragen inderdaad ook vrij laag hoor avondje eten of even doorzakken met vrienden en het is op. Keertje nieuwe tablet (of iets anders randoms van paar honderd euro+) willen kopen en je bent maanden aan het 'sparen' terwijl je het gezien je inkomen zo kan kopen.

[BastaRhymez]

Net terug van een weekendje weg met vrienden, waarbij dit onderwerp ook ter tafel kwam.

Zij waren heel erg verbaasd dat wij maar 1 rekening hadden. Zij hadden alles gescheiden en nooit echt nagedacht om het anders te doen. Wat bij hun ook meespeelt, is dat zij een eigen bedrijfje heeft en daar ook (privé) in investeert. Niet dat een eigen bedrijfje anders is dan in loondienst zijn, maar dat was bij hun de keuze om het gescheiden te houden.

Ze vonden het wel interessant om onze beweegredenen aan te horen en wij die van hun. Het was een leuk en interessant gesprek, waarbij we allemaal wat inzichten kregen in hoe de ander het doet.

Belangrijkste is dat het voor ons goed werkt zoals wij het doen, maar dat het voor hun ook goed werkt zoals zij het hebben geregeld.

[overhyped]

BastaRhymez schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:24:
Net terug van een weekendje weg met vrienden, waarbij dit onderwerp ook ter tafel kwam.

Ze vonden het wel interessant om onze beweegredenen aan te horen en wij die van hun. Het was een leuk en interessant gesprek, waarbij we allemaal wat inzichten kregen in hoe de ander het doet.

Belangrijkste is dat het voor ons goed werkt zoals wij het doen, maar dat het voor hun ook goed werkt zoals zij het hebben geregeld.

Dit boven alles, zolang je er met je partner een open gesprek over hebt, en iets kiest waar je beide blij mee bent is alles goed.

Daarom ergerde ik mij net zo aan een paar Posts omhoog waar niet alles delen gelijkgesteld staat aan niet genoeg van elkaar houden

Praten over geld is alleen lastig voor veel mensen.

[xjust_mii]

wij gaan met zakgeld werken met een laag bedrag ieder per maand (€100 pp). Maar wij zijn geen drinkers en als er wordt afgesproken met vrienden is dat poolen/bowlen (voor corona) of gamen.

Mijn hobbies kosten ongeveer evenveel als die van mijn vriend en dat betalen we gewoon van de gezamenlijke rekening.

Maar het zal dus echt wel anders liggen als je er beiden anders in staat. Dus één persoon geeft veel uit en de ander spaart liever. Dan werkt dit natuurlijk niet.

(T-Infinity te snel typen is niet altijd even handig, dank voor je oplettendheid )

[ Voor 9% gewijzigd door xjust_mii op 03-08-2021 15:58 . Reden: tekst verduidelijken ]

[crimby]

The_Admin schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:21:
[...]

Maar dat is dan toch juist NIET precies zo, de post die je quote is 3 rekeningen principe en dan zo verdeeld dat je beiden nog een redelijk bedrag vrij besteedbaar hebt. Jij omschrijft nu de 'alles op één hoop'-aanpak met wat zakgeld.

Ik vind die zakgeld bedragen inderdaad ook vrij laag hoor avondje eten of even doorzakken met vrienden en het is op. Keertje nieuwe tablet (of iets anders randoms van paar honderd euro+) willen kopen en je bent maanden aan het 'sparen' terwijl je het gezien je inkomen zo kan kopen.

Wij hebben ook 3 rekeningen alleen de bedragen zijn anders verdeeld. Het zakgeld is inderdaad laag maar goed dat is op basis van onze eigen voorkeuren. Wij doen bv veel samen en kopen veel samen. Dan gaat het dus van de gezamelijke rekening. Daarnaast hebben we de voorkeur om zoveel mogelijk te sparen :-)

[watercoolertje]

The_Admin schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:21:
[...]

Maar dat is dan toch juist NIET precies zo, de post die je quote is 3 rekeningen principe en dan zo verdeeld dat je beiden nog een redelijk bedrag vrij besteedbaar hebt. Jij omschrijft nu de 'alles op één hoop'-aanpak met wat zakgeld.

Ik vind die zakgeld bedragen inderdaad ook vrij laag hoor avondje eten of even doorzakken met vrienden en het is op. Keertje nieuwe tablet (of iets anders randoms van paar honderd euro+) willen kopen en je bent maanden aan het 'sparen' terwijl je het gezien je inkomen zo kan kopen.

Dat zakgeld kan je natuurlijk volledig naar eigen inzicht doen, wij deden 100 pp dat werd al snel 200 pp en dat lijkt voor ons de sweet spot, mijn zus en der vriend doen dan weer 500 euro pp, wij sparen dat liever voor plannen in de toekomst (en verdienen vast ook wat minder dan hun).

Telefoonabo en mobieltje doen wij bijv ook niet van eigen geld dat heb je beide nodig dus gezamelijke rekening. Vorige maand begon de versterker moeilijk te doen, dus nieuwe gekocht met gezamenlijk geld want het is ook al wil ik perse een goede (wat duurdere) toch voor ons samen. Daartegenover staat weer dat mijn vriendin weer mooiere (en dus duurdere) meubels wil dan ik dus voor mij hoeft het niet maar dat betalen we dan ook samen.

En ja ik ga helemaal niet stappen en sporadisch uit eten met vrienden, dus mijn geld gaat bijna volledig naar mijn hobbies (skaten/gamen) en af en toe iets van kleren

[ Voor 8% gewijzigd door watercoolertje op 03-08-2021 15:41 ]

[de Peer]

jeroenkb schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 14:41:
Wat ik wel zou willen zien (en wie weet lezen lezen er sociologie studenten mee) is de uitkomst van een onderzoek naar de relatie tussen scheidingen en keuze van financien afhandelen: dus waar wordt meer gescheiden / uit elkaar gegaan: de op 1 hoop gooiers of de alles apart houders.

En waar ik ook benieuwd naar ben: welke methode kiest men bij de eerstvolgende nieuwe relatie ná een scheiding. Oftewel: was er voortschrijdend inzicht?

Zo lees je zo af en toe wel eens dat iemand 'kaalgeplukt' wordt na een scheiding, en dan ga je er de volgende keer toch een stuk zakelijker in staan lijkt me.

xjust_mii schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:27:
Mijn hobbies kosten ongeveer evenveel als mijn vriend

Je vriend staat ook als budget op het uitgavenlijstje?

[ Voor 20% gewijzigd door de Peer op 03-08-2021 15:51 ]

[superkoex9]

Louislouislouis schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:04:
Het valt me op dat het bij degenen die 'zakgeld' hebben vaak om hele kleine bedragen gaat (100-250). Mijn vriendin en ik zouden dat allebei nooit halen.

Maken jullie maandelijks dan echt zo weinig persoonlijke kosten? Buiten Covid om ben ik maandelijks al zeker 150 euro kwijt aan lunch, dat zou ik nooit van de gemeenschappelijke rekening betalen.

Een paar keer golfen en uit eten met vrienden en je bent nog eens 350 euro kwijt. Met andere losse dingen (boeken, sportspullen etc.) kom ik maandelijks toch wel rond de 750 euro aan uitgaven waar echt alleen ik zelf profijt van heb.

Daarom leggen we gewoon naar rato in voor hypotheek, boodschappen, belastingen & sparen op de gemeenschappelijke rekening. Wat mijn vriendin met de rest van haar geld doet hoef ik niet te weten (en vice versa).

Als ik terugzoek wat ik aan zakgeld nodig zou hebben dan gaat het max om 100 euro per maand maar wij werken zonder zakgeld. Alles op 1 hoop( iedereen die dat anders doet heeft natuurlijk geen goede relatie )

Bij ons is het wel bewuste keuze geweest. We zijn vroeg gaan samenwonen zonder bijzondere inbreng en we verdienen al jarenlang grofweg hetzelfde(max 200 euro per maand verschil).
Daarnaast zijn we beiden relatief zuinig(ook bezig met FO) en kijken we bewust waar we blij van worden. Als ik iets nodig heb dan koop ik dat gewoon(en meld ik dat). Als mijn vriendin iets wil kopen dan koopt zij het gewoon(en meldt ze het soms ). We gaan er dus beiden vanuit dat als de ander iets koopt, die persoon daarover nagedacht heeft en het geen opwelling is. Bij eventuele grotere bedragen overleggen we uiteraard wel maar daar zit geen harde grens aan.

[overhyped]

de Peer schreef op dinsdag 3 augustus 2021 @ 15:42:
[...]


En waar ik ook benieuwd naar ben: welke methode kiest men bij de eerstvolgende nieuwe relatie ná een scheiding. Oftewel: was er voortschrijdend inzicht?

Zo lees je zo af en toe wel eens dat iemand 'kaalgeplukt' wordt na een scheiding, en dan ga je er de volgende keer toch een stuk zakelijker in staan lijkt me.

Kan ik iets over zeggen met mijn ex hadden we het "grote hoop met zakgeld" systeem. We hadden elkaar ook leren kennen toen we beide nagenoeg niets hadden, dus alle verschillen waren samen gegroeid. De scheiding is harmonieus verlopen, netjes alles verdeeld op een voor ons beide fatsoenlijke manier.

Nu kijk ik er wel anders tegen aan. Dat komt met name omdat ik nu niet meer van 0 begin (en m'n vriendin ook niet) Beide hebben we een goed inkomen (ik meer dan zij) , en aardig vermogen opgebouwd (zij meer dan ik) Mede hierom doen wij nu "minimaal bijdragen" als systeem. We hebben de gezamenlijke lasten op een rij gezet, wat we ongeveer uitgeven aan boodschappen e.d. en daar storten we beide een bedrag voor naar een gezamenlijke rekening. Momenteel wonen we in haar huis. Ik betaal dus ook niets aan de hypotheek, maar heb er ook geen rechten voor terug.

We krijgen bijna de sleutel van ons nieuwe huis, dan zullen uiteraard de bedragen en verhoudingen weer veranderen, maar het idee blijft: Van ons wat van ons is, gezamenlijk wat gezamenlijk is.

zelf zie ik met name een correlatie met het uitgangspunt bij start. Jonge twintigers met weinig bezit en aan 't begin van de carriere: Alles op 1 pot eventueel met wat zakgeld. Ben je wat ouder en heb je meer opgebouwd (en ben je wat vaker op je bek gegaan) dan regel je dingen wat zakelijker.