Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

[yodeluxe]

Tyson schreef op maandag 23 november 2020 @ 12:58:
Poeh, wat een verschillen. Vooral opmerkelijk dat het veel gaat over 2 inkomens.

Hier ligt het wat anders. Ik werk zelf fulltime, geen bijzonderheden verder. Mijn vrouw werkt al 7 jaar niet (wel 2 masters achter de rug), heeft een lening bij DUO openstaan. Samen hebben we een koophuis (50/50), een kleine lening die we aan het aflossen zijn, oh en 1 kind (<1 jaar)

Mijn vrouw heeft dus geen eigen inkomen (op de jaarlijkse belastingteruggave na) en ik betaal alles, boodschappen, hypotheek, aflossing DUO en andere lening. Ik spaar voor alles en ik betaal ook alles voor de kleine hoewel we alle 3 een eigen rekening hebben. De kinderbijslag gaat direct naar de kinderrekening en de vrouw heeft haar eigen (hetzij beperkte) potje voor haar uitgaven.

Soms twijfel of we hieraan goed doen. Mijn vrouw kon jarenlang geen baan vinden en leefde tijdens de laatste studie vooral op wat DUO geld (haar ouders hebben een laag inkomen dus grotendeels een gift). Daarna een kind en ze koopt nauwelijks wat voor zichzelf. Voor de kleine wordt er betaald vanaf de kinderrekening die ook een eigen spaarpotje heeft voor later.

Maar wat moet ik hier nou mee? Zelf wil ze eigenlijk niets en tot op heden bekostig ik verder alles wat ze wil, maar zij is merkbaar terughoudender in aankopen (zoals kleding). Iedere maand wat overmaken? En hoeveel dan? Volgens mij gaat zij zich er alleen maar slechter door voelen. Maar echt iets erover zeggen doet ze niet. Alles op een hoop en na de lasten alles door 2 is ook zoiets, dat voelt voor mij ook meer als een 'kostenpost' dan iets anders, hier heb je €300 speelgeld terwijl er indirect ook maandelijks honderden euro's worden afgelost op de gedeelde hypotheek, de zorgverzekering (en ER) betaald wordt en wat nog meer.

We zijn al heel lang samen, en dit is voor ons 'normaal'. Maar hoe kan je dit nou het beste aanpakken, is het voor verbetering vatbaar? Ik zou voornamelijk willen zien dat mijn vrouw ook eens wat voor zichzelf koopt of doet, maar ja .. gaat dat met 'gekregen geld' beter worden?

Dat ze gaat werken zie ik voorlopig niet gebeuren, de komende 2 jaar ons kind opvoeden en fulltime mama is wel prima en ook financieel haalbaar. Misschien toch maar wachten tot dat moment zich aandoet?

En ja, het zijn vooral vragen die wij zelf moeten beantwoorden

Wij hebben een ongeveer vergelijkbare situatie. Ik ben alleenverdiener in onze relatie. In het begin ging dit nog wel goed, maar op den duur begon ze toch last te krijgen van de scheve verhouding. Voordat we een kind kregen, heeft ze dit nog geprobeerd te veranderen, maar dat ze niet in Nederland is geboren zorgde ervoor dat ze geen baan kon vinden (op een uitzondering na voor enkele dagen uitzendwerk). Uiteindelijk is ze vrijwilligerswerk gaan doen ook om op die manier af en toe bezig te kunnen zijn, maar ook om op die manier wat op haar CV te kunnen zetten.

Ik heb met haar heel wat gesprekken gehad, vooral aangegeven dat zij juist zo goed voor mij zorgt waardoor ik harder kan werken dan ik anders had gekund. Later, met ons kind erbij, verschoof dat ook naar de zorg voor ons kind. Toch bleef ze steeds meer last krijgen van dat ze niets zelf verdiende. Ik heb op den duur ook zakgeld voorgesteld en daar wilde zij niets van weten. We hebben een gezamenlijke rekening waar alles uitgehaald kan worden, dus ze zag het nut van zakgeld niet in. Tegelijkertijd vond ze het moeilijk om iets voor haarzelf te kopen van die rekening.

Ik heb toch doorgezet met dat idee van zakgeld, ze had al een account bij Revolut die we eigenlijk alleen voor onze reizen gebruikten buiten EU gebied. Dat account is inmiddels haar standaard rekening, daar stort ik elke maand €50 op. Dat klinkt weinig, maar het heeft enorm geholpen. Eigenlijk gaan nog steeds alle kosten van onze gezamenlijke rekening (dus ook bijvoorbeeld voor haar eigen kleding en andere dingen die zij nodig heeft), maar ze heeft nu het gevoel dat ze ook zelf iets kan kopen als dat nodig mocht zijn, iets gewoon voor haar eigen plezier. Puur psychologie dus. Laatst vroeg ze zelfs of ik even niets wilde overboeken omdat er al genoeg op haar rekening stond. Heb ik gezegd dat het niet mogelijk is om dat niet te doen, omdat ik dat al niet deed. Automatische overboeking he, dus de bank doet dat Dan lacht ze toch wel en dat is onbetaalbaar

[B-Real]

Toch lijkt het mij als partner (zowel vrouw als man) dat je dagelijks meer om handen hebt dan het huishouden en zorg voor de kinderen. Niet omdat dit geen volwaardige dagbesteding is, maar meer voor het sociale aspect.

Als volwassene elke dag met je kinderen optrekken en nooit eens een gesprek op niveau is ook niet goed voor de mens naar mijn mening. Een beetje onder de mensen komen (klinkt gek in deze tijd) doet de mens ook goed.

Dus één of twee dagen werken en kids naar een oppas/opa&oma/etc is helemaal zo gek niet. Dat daar ook nog een paar euro mee verdiend wordt is mooi meegenomen en kan dan mooi wat extra "zakgeld" zijn om wel eens wat vaker nieuwe kleren te kopen zonder dat het bezwaard voelt.

Werk vinden is niet zo makkelijk natuurlijk als je amper/geen werkervaring hebt en werk op niveau met twee masters in je zak zal ook tegenvallen, maar na al die jaren zal dat ook niet het belangrijkste zijn denk ik.

[overhyped]

Blijft leuk om te lezen. vooral hoe verschillend mensen 't doen. Ik ben nu bezig om met m'n partner alles te regelen, we gaan samenwonen in haar huis.

Wij doen het vrij "koud" . Ik draag bij aan de vaste lasten,booschappen,uitjes etc. niet aan de hypotheek. Op de gezamenlijke rekening.na houden we alles gescheiden. In een eerdere relatie deden wij ook 't zakgeld principe, maar toen waren we "vanaf 0" samen begonnen. Nu hebben we beide een totaal verschillende, complexe financiële situatie (Eigen bedrijf, significante overwaarden en andere vermogens, hoog inkomen bij mij, etc) waardoor dit het beste werkt. Het scheelt ook dat we beiden financieel gezien onafhankelijk van elkaar zijn, en de bijdrage van mij in de lasten geen significante verandering in (financiële) levenskwaliteit van m'n parter oplevert. Dit leggen wij ook vast in een samenlevings overeenkomst.

Het enige wat we nog moeten uitzoeken is wat te doen mocht een van ons iets overkomen. Ik wil dan niet van haar erfgenamen afhankelijk zijn of ik naast rouw ook nog een verhuizing te verwerken krijg en andersom, mocht er iets met mij gebeuren heb ik liever dat m'n pensioen naar haar gaat voor zover mogelijk dan dat 't terug de pot in gaat. Ik denk er over om te vragen of ik erfgenaam kan worden voor het huis+openstaande hypotheek. Die kan ik dragen mocht het zo ver komen, en dan is dat ook opgelost. Pensioen is een kwestie van opgeven bij de pensioen instellingen als de overeenkomst rond is.

Hier nog inzichten qua huis?

[Jimmer]

overhyped schreef op dinsdag 15 december 2020 @ 08:49:

Het enige wat we nog moeten uitzoeken is wat te doen mocht een van ons iets overkomen. Ik wil dan niet van haar erfgenamen afhankelijk zijn of ik naast rouw ook nog een verhuizing te verwerken krijg en andersom, mocht er iets met mij gebeuren heb ik liever dat m'n pensioen naar haar gaat voor zover mogelijk dan dat 't terug de pot in gaat. Ik denk er over om te vragen of ik erfgenaam kan worden voor het huis+openstaande hypotheek. Die kan ik dragen mocht het zo ver komen, en dan is dat ook opgelost. Pensioen is een kwestie van opgeven bij de pensioen instellingen als de overeenkomst rond is.

Hier nog inzichten qua huis?

Hebben jullie geen overlijdensrisicoverzekering? Mijn vriendin en ik zijn niet getrouwd (wel samenlevingsovereenkomst) en hebben alles vast laten leggen in een testament. Daarin staat precies beschreven wat er gebeurd, mocht één van ons (of wij beiden) komen te overlijden; verdeling van huis, geld, hoe te handelen met de nabestaanden etc. Geeft een hoop rust. De overlijdensrisicoverzekering lost binnen de looptijd (gekoppeld aan hypotheek) de hypotheek af zodat de ander in ons huis kan blijven wonen.

[overhyped]

Jimmer schreef op dinsdag 15 december 2020 @ 11:44:
[...]


Hebben jullie geen overlijdensrisicoverzekering? Mijn vriendin en ik zijn niet getrouwd (wel samenlevingsovereenkomst) en hebben alles vast laten leggen in een testament. Daarin staat precies beschreven wat er gebeurd, mocht één van ons (of wij beiden) komen te overlijden; verdeling van huis, geld, hoe te handelen met de nabestaanden etc. Geeft een hoop rust. De overlijdensrisicoverzekering lost binnen de looptijd (gekoppeld aan hypotheek) de hypotheek af zodat de ander in ons huis kan blijven wonen.

(nog) niet. Voor mij is dat een ander vraagstuk, mocht die situatie zich voordoen kan ik het huis zelf financieren, dus of we dat het geld waard vinden is nog een ander verhaal. M'n vriendin betaald nu alle lasten zelf, dus het al dan niet weg vallen van mijn inkomen is ook geen probleem. Kinderen zijn er niet en het moet wel heel erg raar lopen als die er wel komen.

De vraag bij ons is meer wie recht heeft op de (significante) overwaarde bij overlijden. Bij uit elkaar gaan is het makkelijk, ik betaal niet mee dus ik maak nergens aanspraak op, bij overlijden zit het net wat lastiger Toch vervelend als je van de erfgenamen afhankelijk bent voor het dak boven jouw hoofd.

een constructie waar ik sowieso het mag blijven huren is een optie. Een andere optie is het eerste recht om het te mogen kopen voor de dan actuele marktwaarde. Die waarde (min openstaande hypotheek) zijn dan voor de overige erfgenamen. De andere optie zou zijn dat ik het huis+eventuele hypotheek erf.

Normaal een redelijke no-brainer, maar met familievermogens en eigen bedrijven vanwaar ook hypotheken verstrekt worden en waar continuïteit verder moet gaan dan 1 persoon (of generatie) ligt het net allemaal even iets anders

Gelukkig kunnen we allebei makkelijk vanuit overvloed denken voor de rest van de beslissingen. En ook hierover, dit vergt alleen even het meeste denk en plan werk.

[Wailing_Banshee]

overhyped schreef op dinsdag 15 december 2020 @ 13:32:
[...]


(nog) niet. Voor mij is dat een ander vraagstuk, mocht die situatie zich voordoen kan ik het huis zelf financieren, dus of we dat het geld waard vinden is nog een ander verhaal. M'n vriendin betaald nu alle lasten zelf, dus het al dan niet weg vallen van mijn inkomen is ook geen probleem. Kinderen zijn er niet en het moet wel heel erg raar lopen als die er wel komen.

Vergeet niet dat wanneer een partner komt te overlijden dat de kans groot is dat het inkomen van de overgebleven partner minder wordt. Daarom hebben wij dus wel zo'n verzekering afgesloten. Dat geeft gewoon rust in een periode waarin de overlevende partner sowieso veel stress zal kennen.

[assje]

Voor mensen in loondienst is het ook zinvol te controleren of er wellicht vanuit de werkgever een nabestaanden/partner/wezenpensioen is. Ook belangrijk om te controleren of aan de voorwaarden ervan voldaan wordt (samenlevingscontract, aanwijzen als erfgenaam), de impact daarvan kan enorm zijn.

Als ik zou overlijden krijgt mijn partner de rest van haar leven ruim voldoende vanuit mijn partnerpensioen, ze kan in principe dan probleemloos stoppen met werken. Een overlijdensrisicoverzekering op de woning is bij ons overbodig, we hebben alleen de minimale die verplicht was voor NHG.

Door een fors inkomensverschil zou in de omgekeerde situatie iets anders zijn maar zelfs met haar partnerpensioen zou ik al een heel eind komen. Als daarbovenop mijn inkomen volledig weg zou vallen zou het wellicht lastig worden maar dat is dan een vrij extreem scenario.

Een partnerpensioen van 70% van het inkomen (de rest van je leven) doet gewoon al vrij snel een hoop, meer dan een overlijdensrisicoverzekering. Om die reden zorg ik er ook voor dat bij baanwissel mijn contracten naadloos aansluiten. Als ik langere tijd zonder contact zou zitten of een werkgever zonder partnerpensioen zou krijgen zou ik een additionele levensverzekering af moeten sluiten.

[ Voor 42% gewijzigd door assje op 16-12-2020 10:02 ]

[Sport_Life]

Wij gaan nu beide ook onze privé rekening stopzetten, scheelt ook weer 40 euro per jaar .
Salaris van ons beide wordt straks op 1 rekening gestort.

[ Voor 4% gewijzigd door Sport_Life op 16-12-2020 20:51 ]

[DutchManticore]

In huize Manticore gaat alles naar rato (en ratio haha)

We hebben een Excel overzicht gebouwd met daarin alle vaste lasten. Daar wordt 10% bij opgeteld voor de zekerheid.

Ik verdien 70% van het salaris, dus betaal ook 70% van het totaal. Het model rekent op basis van het inkomen per persoon de verhouding uit, en daarmee stellen we een automatische betaal opdracht in naar de gezamenlijke rekening vanwaar we ook de vaste lasten betalen.

We hebben ook een tijdje een gezamenlijke spaarrekening gehad. Stel dat we 1500 per maand willen sparen, dan zou ik dat ook naar ratio (dus 70%) bijdragen. Daar zijn we mee gestopt. Geen gezamenlijke spaarrekening meer, we sparen gewoon zelf in eigen beheer.
(Vooral omdat ik het geld wilde investeren, en mijn vriendin liever gewoon geld op de bank laat staan ondanks de inflatie)

Voor de rest zijn onze geldstromen dus helemaal vrij. We gaan er bij elkaar van uit dat we verstandig sparen en niet alles verbrassen.
Maar als ik een auto koop HOEF ik niet te overleggen in principe. Uiteraard doe je dat zeker wel in een gezonde relatie!

[ Voor 24% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 17:11 ]

[DutchManticore]

Sport_Life schreef op woensdag 16 december 2020 @ 20:45:
Wij gaan nu beide ook onze privé rekening stopzetten, scheelt ook weer 40 euro per jaar .
Salaris van ons beide wordt straks op 1 rekening gestort.

Dat vind ik niet erg verstandig.
Heb ooit een relatie gehad met iemand die echt een dubbel leven had. Zodra het even tegen zat werd er geshopt als troost.

Die fout om zoveel vertrouwen te hebben dat iemand toegang heeft tot mijn volledige salaris heeft me een leuke tweedehands auto gekost. Het is niet nodig om gezond samen te kunnen leven, dus waarom het risico lopen? Is het die 40 euro per maand echt waard?

Iemand kan ook een geestesziekte, psychose of iets anders ontwikkelen? Of in een phishing attempt trappen... Of iets doms doen waarna ze aansprakelijk wordt gesteld. Als beide jullie geld op één rekening staat is het niet te onderscheiden waarop wel en geen beslag kan worden gelegd. Als je het gescheiden houdt, kun je zelfs in zo'n geval gewoon voor haar zorgen en de hypotheek betalen.

Ik vind het alleen daarom al verstandig om dingen gescheiden te houden.

[ Voor 28% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 17:21 ]

[green-tea]

Naar rato van inkomen getekend alleen in de praktijk doen we het net iets anders.

Een gelijk bedrag (inkomen is bijna gelijk) per maand naar de gezamenlijke rekening om de vaste kosten van te betalen, de rest voor ons zelf.

Deze manier komt er geen gedoe als ik weer iets duurs koop voor mijn vele hobbies en hoef ik niet te zeuren over de grote hoeveelheid nutteloze aankopen of weer het nieuwe paar schoenen

Ik betaal daarnaast vaak de schoonmaakster ernaast en mijn vrouw gaat wel eens los in de action of prullenwinkels wat eigenlijk ‘gezamenlijk’ is.

[ Voor 12% gewijzigd door green-tea op 20-12-2020 17:27 ]

[overhyped]

Ik snap dat ook echt niet. Zelfs als je alles deelt zou ik altijd minimaal een eigen, een gezamenlijke rekening willen. Precies om de redenen die jij hier zegt idd.

Ik heb zelf al twee banken om bij problemen met de ene vanaf de ander alles te kunnen betalen.

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 17:17:
[...]


Dat vind ik niet erg verstandig.
Heb ooit een relatie gehad met iemand die echt een dubbel leven had. Zodra het even tegen zat werd er geshopt als troost.

Die fout om zoveel vertrouwen te hebben dat iemand toegang heeft tot mijn volledige salaris heeft me een leuke tweedehands auto gekost. Het is niet nodig om gezond samen te kunnen leven, dus waarom het risico lopen? Is het die 40 euro per maand echt waard?

Iemand kan ook een geestesziekte, psychose of iets anders ontwikkelen? Of in een phishing attempt trappen... Of iets doms doen waarna ze aansprakelijk wordt gesteld. Als beide jullie geld op één rekening staat is het niet te onderscheiden waarop wel en geen beslag kan worden gelegd. Als je het gescheiden houdt, kun je zelfs in zo'n geval gewoon voor haar zorgen en de hypotheek betalen.

Ik vind het alleen daarom al verstandig om dingen gescheiden te houden.

[President]

overhyped schreef op zondag 20 december 2020 @ 19:57:
Ik snap dat ook echt niet. Zelfs als je alles deelt zou ik altijd minimaal een eigen, een gezamenlijke rekening willen. Precies om de redenen die jij hier zegt idd.

Ik heb zelf al twee banken om bij problemen met de ene vanaf de ander alles te kunnen betalen.

[...]

Mja, als je voor dat soort dingen bang bent dan zou je het beste nooit een relatie kunnen aangaan. Immers kan je partner in een psychose ook het huis in brand steken, je kinderen doden, je auto kapot maken, het bed met een ander delen, etc. Waarom het één wel delen en het ander niet?

[DutchManticore]

President schreef op zondag 20 december 2020 @ 20:21:
[...]

Mja, als je voor dat soort dingen bang bent dan zou je het beste nooit een relatie kunnen aangaan. Immers kan je partner in een psychose ook het huis in brand steken, je kinderen doden, je auto kapot maken, het bed met een ander delen, etc. Waarom het één wel delen en het ander niet?

Kul argument natuurlijk. Dat is echt van het kaliber "Ik doe geen autogordel om want ik kan ook van een keukentrapje vallen en mn nek breken"

Je spreidt in het leven (als je verstandig bent) risico's, of gaat ze actief uit de weg, om de kans op iets vervelend zo min mogelijk te laten zijn. Als je daar niets om geeft, prima, maar probeer het nu niet zo te buigen alsof je onverstandig moet zijn om een relatie te kunnen hebben

[ Voor 24% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 20:56 ]

[Ardana]

President schreef op zondag 20 december 2020 @ 20:21:
[...]
Mja, als je voor dat soort dingen bang bent dan zou je het beste nooit een relatie kunnen aangaan. Immers kan je partner in een psychose ook het huis in brand steken, je kinderen doden, je auto kapot maken, het bed met een ander delen, etc. Waarom het één wel delen en het ander niet?

Emotie. Mijn partners zijn níet echt goed in financiën of sparen. Die is meer van het "ow, er is geld, en ik heb nog zoveel dingen die ik wil hebben / nodig heb!" en toen was er geld. Die zijn echt wel meer gebaat bij een eigen bankrekening. Is 't op, dan is 't op. Helaas, pindakaas.

Betekent zijn gat in de hand / gebrek aan inzicht dat we geen relatie moeten hebben? Neuh, betekent gewoon dat we een paar dingen anders gaan regelen, mochten we ooit gaan samenwonen. Je hoeft niet in alles even goed of sterk te zijn, net als dat je niet even veel geld hoeft binnen te brengen. Heb ik vertrouwen in hun goede wil? Ja, definately. Heb ik vertrouwen in hun vermogen om er goed mee om te kunnen gaan? Neuh. Is dat vertrouwen en wantrouwen gerechtvaardigd? Yup. Hebben we hier een probleem mee? Neuh.

Het is niet meer dan emotie en voorzichtigheid. En een emotie "ik wil 'eigen' geld hebben", is ook gewoon emotie. Kun je proberen mee te redeneren of logica op toe te passen, maar werkt niet.

[Honesty]

overhyped schreef op dinsdag 15 december 2020 @ 08:49:
Blijft leuk om te lezen. vooral hoe verschillend mensen 't doen. Ik ben nu bezig om met m'n partner alles te regelen, we gaan samenwonen in haar huis.

Wij doen het vrij "koud" . Ik draag bij aan de vaste lasten,booschappen,uitjes etc. niet aan de hypotheek. Op de gezamenlijke rekening.na houden we alles gescheiden. In een eerdere relatie deden wij ook 't zakgeld principe, maar toen waren we "vanaf 0" samen begonnen. Nu hebben we beide een totaal verschillende, complexe financiële situatie (Eigen bedrijf, significante overwaarden en andere vermogens, hoog inkomen bij mij, etc) waardoor dit het beste werkt. Het scheelt ook dat we beiden financieel gezien onafhankelijk van elkaar zijn, en de bijdrage van mij in de lasten geen significante verandering in (financiële) levenskwaliteit van m'n parter oplevert. Dit leggen wij ook vast in een samenlevings overeenkomst.

Het enige wat we nog moeten uitzoeken is wat te doen mocht een van ons iets overkomen. Ik wil dan niet van haar erfgenamen afhankelijk zijn of ik naast rouw ook nog een verhuizing te verwerken krijg en andersom, mocht er iets met mij gebeuren heb ik liever dat m'n pensioen naar haar gaat voor zover mogelijk dan dat 't terug de pot in gaat. Ik denk er over om te vragen of ik erfgenaam kan worden voor het huis+openstaande hypotheek. Die kan ik dragen mocht het zo ver komen, en dan is dat ook opgelost. Pensioen is een kwestie van opgeven bij de pensioen instellingen als de overeenkomst rond is.

Hier nog inzichten qua huis?

Ik ben destijds ook bij mijn vriendin ingetrokken(inmiddels vrouw) en wij hadden ook zo'n constructie. Ik deed de boodschappen en zij betaalde de hypotheek en de andere kosten voor het huis. Extra aflossingen heb ik toen wel bijgehouden. In jouw geval is de boodschappen doen indirect ook meebetalen aan de hypotheek en dus eigenlijk ook de aflossing. Mocht het heel lang gaan duren zal ik daar toch over nadenken, Verder kan het natuurlijk zo zijn dat jouw spaargeld beter rendeert als je extra aflost op haar hypotheek maar zitten ook weer allemaal ogen en haken aan.
Verder slim om goed uit te zoeken wat er gebeurt als een van jullie overlijdt, vaak niet de leukste gedachten maar goed om er op voorbereid te zijn.

[President]

Ardana schreef op zondag 20 december 2020 @ 20:55:
[...]

Emotie. Mijn partners zijn níet echt goed in financiën of sparen. Die is meer van het "ow, er is geld, en ik heb nog zoveel dingen die ik wil hebben / nodig heb!" en toen was er geld. Die zijn echt wel meer gebaat bij een eigen bankrekening. Is 't op, dan is 't op. Helaas, pindakaas.

Betekent zijn gat in de hand / gebrek aan inzicht dat we geen relatie moeten hebben? Neuh, betekent gewoon dat we een paar dingen anders gaan regelen, mochten we ooit gaan samenwonen. Je hoeft niet in alles even goed of sterk te zijn, net als dat je niet even veel geld hoeft binnen te brengen. Heb ik vertrouwen in hun goede wil? Ja, definately. Heb ik vertrouwen in hun vermogen om er goed mee om te kunnen gaan? Neuh. Is dat vertrouwen en wantrouwen gerechtvaardigd? Yup. Hebben we hier een probleem mee? Neuh.

Het is niet meer dan emotie en voorzichtigheid. En een emotie "ik wil 'eigen' geld hebben", is ook gewoon emotie. Kun je proberen mee te redeneren of logica op toe te passen, maar werkt niet.

Als je anders over geld denkt of iets 'voor jezelf' wil hebben: prima argument om dingen gescheiden te houden. Dat is iets heel anders dan bang zijn voor een psychose van je partner welke daarbij al het geld uitgeeft. Behalve als je partner of zijn/haar familie bekend is met dergelijke... "Stoornissen"

[Ardana]

President schreef op zondag 20 december 2020 @ 21:03:
[...]
Als je anders over geld denkt of iets 'voor jezelf' wil hebben: prima argument om dingen gescheiden te houden. Dat is iets heel anders dan bang zijn voor een psychose van je partner welke daarbij al het geld uitgeeft. Behalve als je partner of zijn/haar familie bekend is met dergelijke... "Stoornissen"

Jij bent degene die er stoornissen bij haalt? Of zie ik iets over het hoofd?

[President]

Ardana schreef op zondag 20 december 2020 @ 21:04:
[...]

Jij bent degene die er stoornissen bij haalt? Of zie ik iets over het hoofd?

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 17:17:
Iemand kan ook een geestesziekte, psychose of iets anders ontwikkelen? Of in een phishing attempt trappen... Of iets doms doen waarna ze aansprakelijk wordt gesteld.

[DutchManticore]

President schreef op zondag 20 december 2020 @ 21:03:
[...]

Als je anders over geld denkt of iets 'voor jezelf' wil hebben: prima argument om dingen gescheiden te houden. Dat is iets heel anders dan bang zijn voor een psychose van je partner welke daarbij al het geld uitgeeft. Behalve als je partner of zijn/haar familie bekend is met dergelijke... "Stoornissen"

Je leest wel heel erg selectief.
Dat is één van de dingen die ik noem (omdat ik er helaas uit het niets ervaring mee kreeg). Ik noem ook slachtoffer worden van phishing, een (on)terechte beslaglegging etcetera.

Als je meerdere financiële bronnen hebt, en een duidelijke scheiding van vermogen halveer je al het risico dat je je rekeningen niet kunt betalen, zelfs als een noodlot toeslaat.

Bij het ontbreken van goede positieve motivering om alles samen te voegen anders dan "het scheelt 40 euro per maand" vind ik het persoonlijk verstandiger om dat niet te doen.

Of mensen dat hier uit romantische of andere overwegingen wel willen doen moeten ze zelf weten, maar als ze maar stilgestaan hebben bij mogelijke implicaties

[ Voor 7% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 21:24 ]

[President]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 21:22:
[...]


Je leest wel heel erg selectief.
Dat is één van de dingen die ik noem (omdat ik er helaas uit het niets ervaring mee kreeg). Ik noem ook slachtoffer worden van phishing, een (on)terechte beslaglegging etcetera.

Als je meerdere financiële bronnen hebt, en een duidelijke scheiding van vermogen halveer je al het risico dat je je rekeningen niet kunt betalen, zelfs als een noodlot toeslaat.

Bij het ontbreken van goede positieve motivering om alles samen te voegen anders dan "het scheelt 40 euro per maand" vind ik het persoonlijk verstandiger om dat niet te doen.

Of mensen dat hier uit romantische of andere overwegingen wel willen doen moeten ze zelf weten, maar als ze maar stilgestaan hebben bij mogelijke implicaties

Ik ben met mijn partner getrouwd, dus wat ze ook doet: het heeft effect op mij. In dat opzicht zijn dus veel redenen al niet van toepassing. Daarnaast vind in het scheiden van betaalrekening en spaarrekening zeker verstandig! Alleen rekeningen op verschillende namen dus wat minder, maar dat is omdat ik om mij heen merk dat dat toch wel wat nadelen heeft... Een overbuurvrouw die moet wachten op zakgeld van haar man om iets te kopen, die stiekem maandelijks wat geld opzij legt omdat ze maandelijks bedrag xxx krijgt van haar man voor kleding en dus in het geheim spaart om een keer duurdere kleding te kopen. Een buurvrouw welke 'gechanteerd' wordt, omdat hij veel meer verdient (ze werken beiden) en dus duidelijk maakt dat ze maar beter bij hem kan blijven omdat ze anders op straat komt te staan.

Maar goed, dat soort voorbeelden is natuurlijk niet helemaal in lijn met het 'eigen rekening' beleid. Hier gaat alles op een grote hoop, aangezien we toch gelijkwaardig zijn en ook hetzelfde over geld denken. Ik kan ook zonder verantwoording af te leggen morgen een nieuwe telefoon kopen van 1000 euro en zij nieuwe kleding van 1.000 euro maar die behoeften hebben we beiden niet en er gunnen elkaar alles. Het is ons geld, maar tegelijk ook haar geld en tegelijkertijd mijn geld

[DutchManticore]

President schreef op zondag 20 december 2020 @ 21:56:
[...]


Maar goed, dat soort voorbeelden is natuurlijk niet helemaal in lijn met het 'eigen rekening' beleid.

Ja precies, daar gaan andere dingen fout dan het wel of niet scheiden van rekeningen. We moeten allebei niet proberen aan dat soort excessen een voorkeur voor het één of ander op te hangen.

Andersom ken ik namelijk ook mannen (en vrouwen!) die hun gezamenlijke rekening gebruiken (als wapen!) om uitgaven, gedrag of aankopen van de partner diepgaand te controleren en beperken. Mannen die geen biertje kunnen bestellen in de kantine of al een appje krijgen omdat de vrouw dat van de gezamenlijke rekening gepind ziet worden. Een vrouw die gevraagd wordt wat ze te verbergen heeft omdat ze 15 euro cash opgenomen heeft (met de logica, als ik mag zien waar je het aan uitgeeft, had je ook gewoon kunnen pinnen)

Als één of beide in de relatie vervelende karaktertrekjes hebben, heb je zowel met gescheiden als met gezamenlijke rekeningen dat soort problemen.

Ik heb het gevoel dat je er op basis van emotie naar kijkt dat het hebben van een gezamenlijke rekening op één of andere manier geëmancipeerder is dan het hebben van aparte rekeningen. Daar ben ik het dus mee oneens gezien de voorbeelden die ik geef. Je zou het ook kunnen verwoorden dat je elkaar als man en vrouw meer vrijheden, privacy en ruimte uit vertrouwen toekent, elkaar ook in staat stelt los van elkaar een vrij besteedbaar potje te hebben en dus zelfstandigheid op te bouwen (dan valt er dus niet meer te chanteren met op straat komen te staan, zoals in jouw voorbeeld) en elkaar de ruimte te gunnen en niet alles controleerbaar te maken.

TLDR;
Het hebben van gescheiden of gezamenlijke rekeningen zegt echt niets over hoe gezond je met elkaar om gaat, hoe gelijkwaardig je onderling bent of hoe geëmancipeerd de relatie is. Het heeft echter wel duidelijk risico's, en daar wilde ik even de aandacht op vestigen.

[ Voor 13% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 22:40 ]

[Sport_Life]

Ik heb hardop moeten lachen om sommige reacties .
Ik denk dat enige context wel prettig is. We kennen elkaar 16 jaar waarvan 4 jaar getrouwd. Woning (2e inmiddels) ook samen gekocht, afgelost, overwaarde opgebouwd..etc.

Dus ja , ze kan een psychose krijgen, ik kan morgen onder een auto komen, kan van alles gebeuren. Maar bij een dergelijke situatie is geld wel het laatste wat mij (ons) bezig houdt . .

Salaris komt nu binnen op onze eigen rekening vervolgens gaat haar salaris naar de gezamenlijke betaalrekening en dat van mij naar de gezamenlijke spaarrekening/beleggingsfondsen. (Of andersom, zij verdient 5 euro meer per maand .. toevallig zo dichtbij elkaar).

Enige argument is fishing of fraude met een van onze betaalkaarten, dan kan in theorie de hele boel geplunderd worden. Maar dat argument geldt natuurlijk ook voor een single die maar 1 rekening heeft.

Oh , het is trouwens geen 40 euro per maand, maar per jaar .

[ Voor 3% gewijzigd door Sport_Life op 20-12-2020 22:29 ]

[DutchManticore]

Sport_Life schreef op zondag 20 december 2020 @ 22:20:
Ik heb hardop moeten lachen om sommige reacties .
Ik denk dat enige context wel prettig is. We kennen elkaar 16 jaar waarvan 4 jaar getrouwd. Woning (2e inmiddels) ook samen gekocht, afgelost, overwaarde opgebouwd..etc.

Dus ja , ze kan een psychose krijgen, ik kan morgen onder een auto komen, kan van alles gebeuren. Maar bij een dergelijke situatie is geld wel het laatste wat mij (ons) bezig houdt . .

Salaris komt nu binnen op onze eigen rekening vervolgens gaat haar salaris naar de gezamenlijke betaalrekening en dat van mij naar de gezamenlijke spaarrekening/beleggingsfondsen. (Of andersom, zij verdient 5 euro meer per maand .. toevallig zo dichtbij elkaar).

Haha blij dat je hebt kunnen lachen.
Het gaat er niet zozeer om dat ik zeg dat je elkaar niet moet vertrouwen, of dat ik zeg dat je serieus rekening moet houden met een psychose bij je geliefde.

Het punt dat ik probeer te maken is uitsluitend... Je weet nooit wat er gebeurt in het leven. Zorg dat je nadenkt over hoe je zaken organiseert, zodat je weerbaar bent als er iets vervelends gebeurt. Daarvoor maakt het niet uit of je elkaar net kent, of dat je al 30 jaar samen bent.

Welke invulling je daaraan geeft, moet je zelf weten.

Enige argument is fishing of fraude met een van onze betaalkaarten, dan kan in theorie de hele boel geplunderd worden. Maar dat argument geldt natuurlijk ook voor een single die maar 1 rekening heeft.

Precies, vandaar dat ik als single dus nooit maar één rekening gehad heb, en elke single die dat wel heeft zou adviseren om eens heel goed na te denken over of dat wel zo verstandig is. Om dezelfde redenen als dat ik stelletjes dat adviseer

[ Voor 23% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 22:28 ]

[overhyped]

Wij hebben een duidelijke splitsing tussen: kosten die omhoog gaan gezamenlijk: boodschappen, GWL, internet (met een tweaker liggen de eisen hoger ) gemeentelijke belastingen e.d. Die betalen we vanaf een gezamenlijke rekening waar we beide geld op storten.

De kosten die zij sowieso heeft: hypotheek, verzekeringen, etc. Betaald zij vanaf haar eigen rekening.

Mijn eigen kosten betaal ik ook vanaf een eigen rekening.

Ik zie mijn bijdrage aan de gezamenlijke kosten dus ook niet als een verkapte aflossing of huur. Omdat we beide financieel zelfstandig van elkaar zijn vinden vinden wij dat goed zo

nadeel is dat ik niets opbouw qua huis, voordeel is dat m’n maandelijkse inleg in m’n beleggingsrekening zo ongeveer een modaal salaris is momenteel. Mochten we tzt een keer een huis samen kopen dan heeft zij een mooie overwaarde/aflossing en ik een goed gevulde aandelen portefeuille. Dan gaan we wel weer een keer bekijken hoe we het dan doen

Groot verschil met veel mensen hier is dat we beide eind 30 waren toen we elkaar leerden kennen, beide al vermogens, bedrijvenC huizen, etc hadden. Ook zijn we beide erg op zelfstandigheid gesteld mocht het dus toch onverhoopt mis lopen dan is er administratief in elk geval weinig te regelend

Honesty schreef op zondag 20 december 2020 @ 21:00:
[...]

Ik ben destijds ook bij mijn vriendin ingetrokken(inmiddels vrouw) en wij hadden ook zo'n constructie. Ik deed de boodschappen en zij betaalde de hypotheek en de andere kosten voor het huis. Extra aflossingen heb ik toen wel bijgehouden. In jouw geval is de boodschappen doen indirect ook meebetalen aan de hypotheek en dus eigenlijk ook de aflossing. Mocht het heel lang gaan duren zal ik daar toch over nadenken, Verder kan het natuurlijk zo zijn dat jouw spaargeld beter rendeert als je extra aflost op haar hypotheek maar zitten ook weer allemaal ogen en haken aan.
Verder slim om goed uit te zoeken wat er gebeurt als een van jullie overlijdt, vaak niet de leukste gedachten maar goed om er op voorbereid te zijn.

[overhyped]

Online opgelicht worden, maar ook een bunq met soms een iets te fanatiek afgestelde anti fraude afdeling kunnen hele legitieme redenen zijn om even niet meer bij geld te kunnen.

Maar ik heb ook een kennis gehad, ZZP’r waar zijn in eens ex vriendin plots alle rekeningen leeg gehaald had... dat verwacht je niet, maar het gebeurt wel. Dan vindt ik een beetje scheiding tussen zaken toch een veilig idee.

President schreef op zondag 20 december 2020 @ 20:21:
[...]

Mja, als je voor dat soort dingen bang bent dan zou je het beste nooit een relatie kunnen aangaan. Immers kan je partner in een psychose ook het huis in brand steken, je kinderen doden, je auto kapot maken, het bed met een ander delen, etc. Waarom het één wel delen en het ander niet?

[Sport_Life]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 22:26:
[...]


Haha blij dat je hebt kunnen lachen.
Het gaat er niet zozeer om dat ik zeg dat je elkaar niet moet vertrouwen, of dat ik zeg dat je serieus rekening moet houden met een psychose bij je geliefde.

Het punt dat ik probeer te maken is uitsluitend... Je weet nooit wat er gebeurt in het leven. Zorg dat je nadenkt over hoe je zaken organiseert, zodat je weerbaar bent als er iets vervelends gebeurt. Daarvoor maakt het niet uit of je elkaar net kent, of dat je al 30 jaar samen bent.

Welke invulling je daaraan geeft, moet je zelf weten.

Ik snap dat het goed bedoeld is.
Overigens denk ik dat velen (ook hier) niet doorhebben dat samenleven al gevolgen kan hebben voor de verdeling als je uit elkaar gaat. Of als ze een psychose krijgt of ze wil weg met al je geld kijkt ze een keer over je schouder mee naar je pincode. Daar gaat een gesplitst bank account niets aan veranderen .

[...]

Precies, vandaar dat ik als single dus nooit maar één rekening gehad heb, en elke single die dat wel heeft zou adviseren om eens heel goed na te denken over of dat wel zo verstandig is. Om dezelfde redenen als dat ik stelletjes dat adviseer

We hebben in het verleden een spaarrekening gehad bij een andere partij voor een hogere rente, maar toen de rente naar 0% ging is die opgezegd.
Ik ga wel nadenken hoe we dit beste kunnen doen.

[ Voor 12% gewijzigd door Sport_Life op 20-12-2020 22:41 ]

[DutchManticore]

Sport_Life schreef op zondag 20 december 2020 @ 22:35:
[...]

Of als ze een psychose krijgt of ze wil weg met al je geld kijkt ze een keer over je schouder mee naar je pincode. Daar gaat een gesplitst bank account niets aan veranderen

Ik snap dat je mijn punt helder hebt, maar toch nog even.

Als inbrekers echt je huis of auto in willen, tikken ze je ramen wel in. Daar gaat een deur die op slot zit niets aan veranderen, en toch durf ik te wedden dat jij elke dag de deuren van beide op slot doet

Of in ICT analogie, als kwaadwillenden echt je systeem aan willen vallen lukt het ze toch wel. Maar alsnog zorg je voor MFA, krijgt personeel tags waarmee je toegang tot bepaalde ruimten kunt beperken, neem je de diensten van een CDN af, heb je een firewall en ga zo maar door.

[TMC]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 17:17:
[...]


Dat vind ik niet erg verstandig.
Heb ooit een relatie gehad met iemand die echt een dubbel leven had. Zodra het even tegen zat werd er geshopt als troost.

Die fout om zoveel vertrouwen te hebben dat iemand toegang heeft tot mijn volledige salaris heeft me een leuke tweedehands auto gekost. Het is niet nodig om gezond samen te kunnen leven, dus waarom het risico lopen? Is het die 40 euro per maand echt waard?

Iemand kan ook een geestesziekte, psychose of iets anders ontwikkelen? Of in een phishing attempt trappen... Of iets doms doen waarna ze aansprakelijk wordt gesteld. Als beide jullie geld op één rekening staat is het niet te onderscheiden waarop wel en geen beslag kan worden gelegd. Als je het gescheiden houdt, kun je zelfs in zo'n geval gewoon voor haar zorgen en de hypotheek betalen.

Ik vind het alleen daarom al verstandig om dingen gescheiden te houden.

In deze reactie schuilt wel een enorm negatief mensbeeld. Natuurlijk kunnen er altijd gekke dingen gebeuren, maar hoe groot is de kans dat dit daadwerkelijk gebeurt bij iemand die je goed kent? En stel dat het gebeurt, wat is dan eigenlijk het ergste dat er kan gebeuren? Misschien geeft je partner een paar honderd euro meer uit dan je had gewild, boeiend. Als het echt niet gaat kan je alsnog een aparte rekening openen.

Jij geeft aan dat deze 'fout' je een tweedehands auto heeft gekost. Maar is dat zo? Een dief die op jouw vertrouwen inspeelt zal altijd een weg vinden om je die 10k afhandig te maken hoor, die laat zich niet afschrikken door een gescheiden rekening. Als je met iemand samenwoont en elkaar ogenschijnlijk vertrouwt is dat niet te voorkomen.

[DutchManticore]

TMC schreef op zondag 20 december 2020 @ 22:49:
[...]
In deze reactie schuilt wel een enorm negatief mensbeeld.

Nee hoor, dat heeft echt niets te maken met een negatief mensbeeld. Dat is gewoon nadenken over tegen welke onvoorziene omstandigheden je je wilt weren.

Als je je geliefde niet compleet vertrouwt dan heeft een relatie geen zin en moet je er gewoon mee stoppen. Ik snap dat mijn verwoording het doet lijken alsof ik mezelf tegen mijn partner wil beschermen, maar dat is totaal het punt niet.

Iemand kan beroofd worden, iemand kan slachtoffer worden van malafide beslaglegging, kan in phishing trappen. Dat kan zowel mij als mijn vriendin overkomen. Doordat wij in ieder geval gescheiden bezit (en geld) hebben kunnen wij elkaar in zo'n geval dus altijd helpen zodat we in ieder geval de rekeningen kunnen betalen.

Zo was er het geval van journalist Eric Smit die een (kritische) autobiografie schreef over Nina Brink (een beetje schaduwachtige dotcom bubbel miljonair). Omdat hij weigerde de autobiografie te stoppen liet zij haar advocaten beslag leggen op al zijn bankrekeningen. Hij kon van het een op het andere moment geen cent meer betalen, kon niet bij advocaten, niets. Hij dreigde zijn huis kwijt te raken, en kon zijn gezin (inclusief kinderen) niet eens meer van boodschappen voorzien. Zo'n juridische procedure kan maanden gerekt worden, zelfs als dit compleet onterecht blijkt te zijn na inhoudelijke behandeling.
https://www.trouw.nl/nieu...ag-bij-biograaf~bdc2a18c/

Dan kun je zeggen "ja maar ik schrijf geen boek over malafide zakenvrouwen". Erg mooi. Maar het gaat om het voorbeeld, jou kunnen weer 10 andere dingen overkomen waarbij het handig is om een gescheiden rekening te hebben. Denk daar op z'n minst over na.

Het gaat mij er totaal niet om, om mijn geld tegen mijn partner, of mijn partners geld tegen mij te beschermen.

[b][message=65332906,noline
Jij geeft aan dat deze 'fout' je een tweedehands auto heeft gekost. Maar is dat zo? Een dief die op jouw vertrouwen inspeelt zal altijd een weg vinden om je die 10k afhandig te maken hoor, die laat zich niet afschrikken door een gescheiden rekening. Als je met iemand samenwoont en elkaar ogenschijnlijk vertrouwt is dat niet te voorkomen.

Je begrijpt verkeerd wat ik bedoel. Lang verhaal kort, een ex heeft ooit in een vorige relatie meerdere duizenden euro's verbrast van de gezamenlijke spaarrekening, in zo'n korte tijd dat dat voor mij niet te ontdekken was voordat het al te laat was. Daar had een gescheiden rekening absoluut iets aan voorkomen. Maar ik wil eigenlijk niet teveel aan dit voorbeeld hangen omdat het daardoor veel te makkelijk wordt om onterecht te claimen "zie, je hebt een nare ervaring gehad, geen wonder dat je mensen niet vertrouwt".
Daar gaat het niet om...focus vooral even op bovenstaande voorbeelden.

[ Voor 35% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 23:14 ]

[TMC]

Tyson schreef op maandag 23 november 2020 @ 12:58:
Poeh, wat een verschillen. Vooral opmerkelijk dat het veel gaat over 2 inkomens.

Hier ligt het wat anders. Ik werk zelf fulltime, geen bijzonderheden verder. Mijn vrouw werkt al 7 jaar niet (wel 2 masters achter de rug), heeft een lening bij DUO openstaan. Samen hebben we een koophuis (50/50), een kleine lening die we aan het aflossen zijn, oh en 1 kind (<1 jaar)

Mijn vrouw heeft dus geen eigen inkomen (op de jaarlijkse belastingteruggave na) en ik betaal alles, boodschappen, hypotheek, aflossing DUO en andere lening. Ik spaar voor alles en ik betaal ook alles voor de kleine hoewel we alle 3 een eigen rekening hebben. De kinderbijslag gaat direct naar de kinderrekening en de vrouw heeft haar eigen (hetzij beperkte) potje voor haar uitgaven.

Soms twijfel of we hieraan goed doen. Mijn vrouw kon jarenlang geen baan vinden en leefde tijdens de laatste studie vooral op wat DUO geld (haar ouders hebben een laag inkomen dus grotendeels een gift). Daarna een kind en ze koopt nauwelijks wat voor zichzelf. Voor de kleine wordt er betaald vanaf de kinderrekening die ook een eigen spaarpotje heeft voor later.

Maar wat moet ik hier nou mee? Zelf wil ze eigenlijk niets en tot op heden bekostig ik verder alles wat ze wil, maar zij is merkbaar terughoudender in aankopen (zoals kleding). Iedere maand wat overmaken? En hoeveel dan? Volgens mij gaat zij zich er alleen maar slechter door voelen. Maar echt iets erover zeggen doet ze niet. Alles op een hoop en na de lasten alles door 2 is ook zoiets, dat voelt voor mij ook meer als een 'kostenpost' dan iets anders, hier heb je €300 speelgeld terwijl er indirect ook maandelijks honderden euro's worden afgelost op de gedeelde hypotheek, de zorgverzekering (en ER) betaald wordt en wat nog meer.

We zijn al heel lang samen, en dit is voor ons 'normaal'. Maar hoe kan je dit nou het beste aanpakken, is het voor verbetering vatbaar? Ik zou voornamelijk willen zien dat mijn vrouw ook eens wat voor zichzelf koopt of doet, maar ja .. gaat dat met 'gekregen geld' beter worden?

Dat ze gaat werken zie ik voorlopig niet gebeuren, de komende 2 jaar ons kind opvoeden en fulltime mama is wel prima en ook financieel haalbaar. Misschien toch maar wachten tot dat moment zich aandoet?

En ja, het zijn vooral vragen die wij zelf moeten beantwoorden

Ik vind het een gek verhaal eerlijk gezegd, iemand met twee masters die niks wil kopen, niks wil doen en ook niet wil werken. Doorgaans hebben hoogopgeleide mensen veel meer ambitie dan enkel voor de kinderen zorgen. De belangrijkste vraag ontbreekt in jouw verhaal: wat wil ze wel? Waar wordt zij gelukkig van?

Daarnaast schrijf je dingen op alsof je er zelf geen invloed op hebt. "Dat ze gaat werken zie ik voorlopig niet gebeuren". Alsof je enkel kan afwachten en dan zien wat er gebeurt. Wil ze gaan werken ja of nee? Indien ja dan heeft ze binnen 3 maanden een baan met twee masters. Dit is het gevolg van keuzes die je maakt, als je die niet maakt zal ze idd niet gaan werken. Net zoals het feit dat zij full-time voor de kinderen zorgt: is dat echt een besluit dat jullie gezamenlijk hebben genomen of is het toevallig zo gelopen? Want het is een nogal ingrijpend besluit, je werkende leven opgeven om voor de kinderen te zorgen terwijl je partner dat niet doet.

[TMC]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 23:03:
[...]


Nee hoor, dat heeft echt niets te maken met een negatief mensbeeld. Dat is gewoon nadenken over tegen welke onvoorziene omstandigheden je je wilt weren.

Als je je geliefde niet compleet vertrouwt dan heeft een relatie geen zin en moet je er gewoon mee stoppen. Ik snap dat mijn verwoording het doet lijken alsof ik mezelf tegen mijn partner wil beschermen, maar dat is totaal het punt niet.

Iemand kan beroofd worden, iemand kan slachtoffer worden van malafide beslaglegging, kan in phishing trappen. Dat kan zowel mij als mijn vriendin overkomen. Doordat wij in ieder geval gescheiden bezit (en geld) hebben kunnen wij elkaar in zo'n geval dus altijd helpen zodat we in ieder geval de rekeningen kunnen betalen.

Zo was er het geval van journalist Eric Smit die een (kritische) autobiografie schreef over Nina Brink (een beetje schaduwachtige dotcom bubbel miljonair). Omdat hij weigerde de autobiografie te stoppen liet zij haar advocaten beslag leggen op al zijn bankrekeningen. Hij dreigde zijn huis kwijt te raken, en kon zijn gezin (inclusief kinderen) niet eens meer van boodschappen voorzien.
https://www.trouw.nl/nieu...ag-bij-biograaf~bdc2a18c/

Dan kun je zeggen "ja maar ik schrijf geen boek over malafide zakenvrouwen". Erg mooi. Maar het gaat om het voorbeeld, jou kunnen weer 10 andere dingen overkomen waarbij het handig is om een gescheiden rekening te hebben. Denk daar op z'n minst over na.

Het gaat mij er totaal niet om, om mijn geld tegen mijn partner, of mijn partners geld tegen mij te beschermen.

Er zijn een miljard onvoorziene omstandigheden te bedenken, maar hoe reëel is het dat die omstandigheden zich daadwerkelijk voordoen en wat is dan de maximale schade? Dat valt allemaal wel mee.

[DutchManticore]

TMC schreef op zondag 20 december 2020 @ 23:10:
[...]
Er zijn een miljard onvoorziene omstandigheden te bedenken, maar hoe reëel is het dat die omstandigheden zich daadwerkelijk voordoen en wat is dan de maximale schade? Dat valt allemaal wel mee.

Jij leeft dus met de instelling "Ach er zal wel niets gebeuren".

Ik leef liever met de instelling "Ach er zal wel niets gebeuren, maar als het gebeurt ben ik er in ieder geval klaar voor".

Ik hoop niet dat je Systeem beheerder, Risk officer bent bij een bedrijf ergens, of in de verzekeringen zit.

En ik weet niet hoe het bij jou zit, maar als mijn spaargeld weg is na een phishing aanval heb ik een enorm probleem. Dat bedrag heb ik maar zo niet weer bij elkaar gespaard.

Ieder z'n ding

[ Voor 21% gewijzigd door DutchManticore op 20-12-2020 23:33 ]

[Wailing_Banshee]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 17:17:
[...]


Iemand kan ook een geestesziekte, psychose of iets anders ontwikkelen? Of in een phishing attempt trappen... Of iets doms doen waarna ze aansprakelijk wordt gesteld. Als beide jullie geld op één rekening staat is het niet te onderscheiden waarop wel en geen beslag kan worden gelegd. Als je het gescheiden houdt, kun je zelfs in zo'n geval gewoon voor haar zorgen en de hypotheek betalen.

Wij hebben een gezamelijke en persoonlijke rekening. Maar al het geld staat op de gezamelijke rekening, want daar komen de salarissen op. En ik zou het ook niet anders willen. Daarbij zijn wij getrouwd, in gemeenschap van goederen, dus als ze het bij de ene partner niet kunnen halen, komen ze automatisch wel bij de andere partner uit...

[Orangelights23]

Bijzonder hoeveel mensen nog in gemeenschap van goederen zijn getrouwd hier. Dacht dat dit volledig achterhaald was inmiddels.

Het is voor mij juist goed om elkaar te beschermen voor eigen keuzes waardoor huwelijkse voorwaarden en gescheiden betaal- en spaarrekeningen de beste optie zijn. Ik ken namelijk redelijk wat ondernemers die schulden hebben opgebouwd en hun partner hier ook direct in zijn/haar inkomsten gepakt werd. Plus je weet nooit wat de ander gaat doen, helaas ken ik ook mensen wiens partner een gokschuld bleek te hebben en de ander overbleef mer schulden...

Natuurlijk zijn dit rampscenario’s, maar de idyllische gedachte ‘er gebeurt ons niets, het komt wel goed’ is wel erg naïef. Voor mij zijn er precies 0 redenen om te trouwen onder gemeenschap van goederen en alles op 1 hoop te gooien. Gelukkig denkt mijn vrouw precies hetzelfde

Overigens sparen we sinds een aantal jaar wel op een gedeelde rekening voor vakanties, buffers en een nieuw huis, wat voornamelijk prettig is omdat we zelf bepalen hoeveel we overmaken. De ene maand ik meer, de andere maand zij meer maar wel naar rato van inkomsten.

[Insert12]

Orangelights23 schreef op maandag 21 december 2020 @ 07:51:
Bijzonder hoeveel mensen nog in gemeenschap van goederen zijn getrouwd hier. Dacht dat dit volledig achterhaald was inmiddels.

Het is voor mij juist goed om elkaar te beschermen voor eigen keuzes waardoor huwelijkse voorwaarden en gescheiden betaal- en spaarrekeningen de beste optie zijn. Ik ken namelijk redelijk wat ondernemers die schulden hebben opgebouwd en hun partner hier ook direct in zijn/haar inkomsten gepakt werd. Plus je weet nooit wat de ander gaat doen, helaas ken ik ook mensen wiens partner een gokschuld bleek te hebben en de ander overbleef mer schulden...

Natuurlijk zijn dit rampscenario’s, maar de idyllische gedachte ‘er gebeurt ons niets, het komt wel goed’ is wel erg naïef. Voor mij zijn er precies 0 redenen om te trouwen onder gemeenschap van goederen en alles op 1 hoop te gooien. Gelukkig denkt mijn vrouw precies hetzelfde

Overigens sparen we sinds een aantal jaar wel op een gedeelde rekening voor vakanties, buffers en een nieuw huis, wat voornamelijk prettig is omdat we zelf bepalen hoeveel we overmaken. De ene maand ik meer, de andere maand zij meer maar wel naar rato van inkomsten.

De overgrote meerderheid van de Nederlanders trouwt in gemeenschap van goederen, ikzelf ook. Een van de redenen is dat juist alles in één keer goed geregeld is bij vroegtijdig overlijden of gezinsuitbreiding. Bovendien is het tegenwoordig een beperkte gemeenschap van goederen waardoor schulden en bezittingen die vooraf persoonlijk waren ook persoonlijk blijven.

[Erapaz]

Tyson schreef op maandag 23 november 2020 @ 12:58:
Poeh, wat een verschillen. Vooral opmerkelijk dat het veel gaat over 2 inkomens.

Hier ligt het wat anders. Ik werk zelf fulltime, geen bijzonderheden verder. Mijn vrouw werkt al 7 jaar niet (wel 2 masters achter de rug), heeft een lening bij DUO openstaan. Samen hebben we een koophuis (50/50), een kleine lening die we aan het aflossen zijn, oh en 1 kind (<1 jaar)

Mijn vrouw heeft dus geen eigen inkomen (op de jaarlijkse belastingteruggave na) en ik betaal alles, boodschappen, hypotheek, aflossing DUO en andere lening. Ik spaar voor alles en ik betaal ook alles voor de kleine hoewel we alle 3 een eigen rekening hebben. De kinderbijslag gaat direct naar de kinderrekening en de vrouw heeft haar eigen (hetzij beperkte) potje voor haar uitgaven.

Soms twijfel of we hieraan goed doen. Mijn vrouw kon jarenlang geen baan vinden en leefde tijdens de laatste studie vooral op wat DUO geld (haar ouders hebben een laag inkomen dus grotendeels een gift). Daarna een kind en ze koopt nauwelijks wat voor zichzelf. Voor de kleine wordt er betaald vanaf de kinderrekening die ook een eigen spaarpotje heeft voor later.

Maar wat moet ik hier nou mee? Zelf wil ze eigenlijk niets en tot op heden bekostig ik verder alles wat ze wil, maar zij is merkbaar terughoudender in aankopen (zoals kleding). Iedere maand wat overmaken? En hoeveel dan? Volgens mij gaat zij zich er alleen maar slechter door voelen. Maar echt iets erover zeggen doet ze niet. Alles op een hoop en na de lasten alles door 2 is ook zoiets, dat voelt voor mij ook meer als een 'kostenpost' dan iets anders, hier heb je €300 speelgeld terwijl er indirect ook maandelijks honderden euro's worden afgelost op de gedeelde hypotheek, de zorgverzekering (en ER) betaald wordt en wat nog meer.

We zijn al heel lang samen, en dit is voor ons 'normaal'. Maar hoe kan je dit nou het beste aanpakken, is het voor verbetering vatbaar? Ik zou voornamelijk willen zien dat mijn vrouw ook eens wat voor zichzelf koopt of doet, maar ja .. gaat dat met 'gekregen geld' beter worden?

Dat ze gaat werken zie ik voorlopig niet gebeuren, de komende 2 jaar ons kind opvoeden en fulltime mama is wel prima en ook financieel haalbaar. Misschien toch maar wachten tot dat moment zich aandoet?

En ja, het zijn vooral vragen die wij zelf moeten beantwoorden

Alles op een hoop is het enige juiste antwoord. Als je zoveel van elkaar houdt dat je een relatie met kinderen begint, is er geen financiële link meer.

Hoe bereken je namelijk de inspanning en de financiële vergoeding? Alleen het krijgen van een kind en het geven van borstvoeding is een inspanning die meer waard is dan een leven aan salaris. Daarmee is jouw schuld aan haar dus al groter dan je ooit kan terugbetalen. Alles op een hoop is dus voor jou de meest voordelige oplossing

[TMC]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 23:30:
[...]


Jij leeft dus met de instelling "Ach er zal wel niets gebeuren".

Ik leef liever met de instelling "Ach er zal wel niets gebeuren, maar als het gebeurt ben ik er in ieder geval klaar voor".

Ik hoop niet dat je Systeem beheerder, Risk officer bent bij een bedrijf ergens, of in de verzekeringen zit.

En ik weet niet hoe het bij jou zit, maar als mijn spaargeld weg is na een phishing aanval heb ik een enorm probleem. Dat bedrag heb ik maar zo niet weer bij elkaar gespaard.

Ieder z'n ding

Nogmaals, je moet ook de kans dat iets gebeurt en de mogelijke impact die dat risico heeft meenemen. Ik hoop niet dat jij risk officer bent, want als jij je gaat voorbereiden op elk denkbaar risico zonder de kans mee te nemen dat het risico zich daadwerkelijk voordoet, ben je niet in staat prioriteiten te stellen.

[Orangelights23]

Insert12 schreef op maandag 21 december 2020 @ 08:00:
[...]


De overgrote meerderheid van de Nederlanders trouwt in gemeenschap van goederen, ikzelf ook. Een van de redenen is dat juist alles in één keer goed geregeld is bij vroegtijdig overlijden of gezinsuitbreiding. Bovendien is het tegenwoordig een beperkte gemeenschap van goederen waardoor schulden en bezittingen die vooraf persoonlijk waren ook persoonlijk blijven.

De overgrote meerderheid van de Nederlanders kan ook niet met geld omgaan dus dat is geen relevant argument.

Wat is dan juist goed geregeld bij overlijden/gezinsuitbreiding, of beter geregeld dan bij huwelijkse voorwaarden? En qua persoonlijke bezittingen vooraf is met name interessant als je al wat ouder bent en dan pas trouwt. Ik ben op redelijk jonge leeftijd getrouwd, wat betekende dat wij beiden nog weinig hadden qua geld en persoonlijke spullen. Overigens hebben wij wel een lijst opgesteld met spullen en geld die wij het huwelijk ‘inbrachten’, dus op dat gebied lijkt er geen verschil te zijn.

[Bart ®]

Orangelights23 schreef op maandag 21 december 2020 @ 07:51:
Ik ken namelijk redelijk wat ondernemers die schulden hebben opgebouwd en hun partner hier ook direct in zijn/haar inkomsten gepakt werd.

Ik vind dit altijd zo'n vreemd argument om maar niet in gemeenschap van goederen te trouwen. Ten eerste neem je zo'n beslissing samen. Ik ga geen ondernemer worden als mijn vrouw er niet achter staat. Of andersom. Je accepteert dus beiden de consequenties. Als het dan mis gaat, dan zul je daar ook samen de lasten voor moeten dragen. Want andersom is dat toch ook zo? Als het zakelijk onverwachts enorm goed gaat, en jij of je partner wordt opeens miljonair, dan profiteert de ander daar toch ook van? Je bent toch getrouwd in goede en slechte tijden, maar alleen als je partner niet failliet gaat?

[Insert12]

Orangelights23 schreef op maandag 21 december 2020 @ 08:24:
[...]


De overgrote meerderheid van de Nederlanders kan ook niet met geld omgaan dus dat is geen relevant argument.

Wat is dan juist goed geregeld bij overlijden/gezinsuitbreiding, of beter geregeld dan bij huwelijkse voorwaarden? En qua persoonlijke bezittingen vooraf is met name interessant als je al wat ouder bent en dan pas trouwt. Ik ben op redelijk jonge leeftijd getrouwd, wat betekende dat wij beiden nog weinig hadden qua geld en persoonlijke spullen. Overigens hebben wij wel een lijst opgesteld met spullen en geld die wij het huwelijk ‘inbrachten’, dus op dat gebied lijkt er geen verschil te zijn.

Erfrecht, verdeling van bezittingen en schulden. Huwelijkse voorwaarden zijn vooral handig als je specifieke zaken buiten het huwelijk wil houden, bijvoorbeeld als je ondernemer bent. Heb je dat alles niet en ben je een gezin met twee inkomens dan dekt het beperkte gemeenschap van goederen de lading.

Om even m'n eigen situatie aan te halen: ik ga in beperkte gemeenschap van goederen trouwen in mei 2021. Ik ben 28, verloofde 26. Ik heb een huis en hypotheek, zij heeft een studieschuld. Beide blijven persoonlijk doordat we in beperkte gemeenschap van goederen trouwen. Als we voor 2018 getrouwd waren dan hadden we het middels huwelijkse voorwaarden buiten het huiwelijk moeten houden, nu wordt dat bij wet automatisch geregeld.

Bart ® schreef op maandag 21 december 2020 @ 08:39:
[...]

Ik vind dit altijd zo'n vreemd argument om maar niet in gemeenschap van goederen te trouwen. Ten eerste neem je zo'n beslissing samen. Ik ga geen ondernemer worden als mijn vrouw er niet achter staat. Of andersom. Je accepteert dus beiden de consequenties. Als het dan mis gaat, dan zul je daar ook samen de lasten voor moeten dragen. Want andersom is dat toch ook zo? Als het zakelijk onverwachts enorm goed gaat, en jij of je partner wordt opeens miljonair, dan profiteert de ander daar toch ook van? Je bent toch getrouwd in goede en slechte tijden, maar alleen als je partner niet failliet gaat?

Dit gaat waarschijnlijk om de woning die veilig wordt gesteld. Middels de huwelijkse voorwaarden worden dan enkele essentiële bezittingen buiten de boedel gehouden zodat die sowieso veilig zijn als het mis gaat met de onderneming.

[ Voor 24% gewijzigd door Insert12 op 21-12-2020 08:44 ]

[Semyon]

Bart ® schreef op maandag 21 december 2020 @ 08:39:
Ik vind dit altijd zo'n vreemd argument om maar niet in gemeenschap van goederen te trouwen. Ten eerste neem je zo'n beslissing samen. Ik ga geen ondernemer worden als mijn vrouw er niet achter staat. Of andersom. Je accepteert dus beiden de consequenties. Als het dan mis gaat, dan zul je daar ook samen de lasten voor moeten dragen. Want andersom is dat toch ook zo? Als het zakelijk onverwachts enorm goed gaat, en jij of je partner wordt opeens miljonair, dan profiteert de ander daar toch ook van? Je bent toch getrouwd in goede en slechte tijden, maar alleen als je partner niet failliet gaat?

Als je van een bedrijf een rechtspersoon kan maken, en de vruchten kan plukken en toch financiele problemen kan afdekken, dan begrijp ik niet waarom een echt persoon niet een soortgelijke werking kan hebben.

[JDFS]

@Insert12 ha, beetje zelfde situatie hier alleen iets anders: mijn vriendin (27) en ik (29) hebben allebei een koophuis (kleine appartementjes in de hoofdstad) van ongeveer hetzelfde bedrag. Groot verschil: ik op mijn salaris en zij voor de helft op haar salaris en de andere helft een gift.

Het gaat ons dus veel hoofdpijn opleveren, stel wij zouden trouwen en onze vermogens bij elkaar optellen en hier goede afspraken over maken. Want als het goed gaat loopt het goed, maar ik heb bij mijn ouders (en zij bij haar ouders ) gezien hoe het loopt als je als partners uit elkaar gaat. Tip: niet goed qua financiën!

[DutchManticore]

Semyon schreef op maandag 21 december 2020 @ 09:11:
[...]


Als je van een bedrijf een rechtspersoon kan maken, en de vruchten kan plukken en toch financiele problemen kan afdekken, dan begrijp ik niet waarom een echt persoon niet een soortgelijke werking kan hebben.

Precies dit. Ik vind het schokkend hoeveel Tweakers er dus blijkbaar gewoon enorme potentiele schulden aangaan met hun eenmanszaak en heel lief en leed op het spel zetten, niet alleen van zichzelf maar ook van hun geliefde simpel en alleen omdat ze ergens een hekel hebben aan het idee van gescheiden vermogen.

Het scheiden van vermogen doe je niet zodat je niet bij elkaars geld kunt, maar zodat je altijd bij geld kunt.

Ik heb nog niet eens kinderen en ik vind het al belangrijk dat één van ons twee altijd bij geld kan.

[ Voor 14% gewijzigd door DutchManticore op 21-12-2020 09:47 ]

[sapphire]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 23:30:
[...]


Jij leeft dus met de instelling "Ach er zal wel niets gebeuren".

Ik leef liever met de instelling "Ach er zal wel niets gebeuren, maar als het gebeurt ben ik er in ieder geval klaar voor".

Ik hoop niet dat je Systeem beheerder, Risk officer bent bij een bedrijf ergens, of in de verzekeringen zit.

En ik weet niet hoe het bij jou zit, maar als mijn spaargeld weg is na een phishing aanval heb ik een enorm probleem. Dat bedrag heb ik maar zo niet weer bij elkaar gespaard.

Ieder z'n ding

Als ik goed/genoeg terug gelezen heb dan heb je dus een gescheiden spaar/betaal rekening omdat je bv. niet alles kwijt wilt zijn bij bv. phising. Slim maar heeft meer praktisch nut dan dat het te maken heeft met financiën en relaties toch ?

Overigens komt hier alles op de grote hoop binnen van de gezamelijke rekening. Vrouw heeft een aparte rekening waar ze weinig mee doet ik ook. Ik gebruik(te) mijne veel want was ook deels zakelijk en dat wilde ik apart houden, meer voor het overzicht want we zijn toch in gemeenschap van goederen getrouwd

Verder vind ik een aparte rekening (bij een andere bank!) vooral praktisch, al meerdere keren gehad dat ING een storing had en dan sta je in de winkel en andersom. En mijn rekening word gebruikt voor Paypal, ect dus mocht daar wat mee mis gaan (ondanks mijn licht paranoide instelling) dan is de schade beperkt.

Uit relationeel oogpunt, ik heb er een enorme hekel aan als ik op de gezamenlijke rekening kan zien waar vrouwlief eea. gekocht heeft vlak voor mijn verjaardag of als zij kan zien waar ik wat gekocht heb voor haar verjaardag. Vind ik zo'n dooddoener

Uit de grote pot krijg ik overigens ook 'zakgeld' maandelijks

[Arunia]

@sapphire Wij hebben het precies hetzelfde als jullie.
Geld om iets voor de ander te kopen wordt via de eigen rekening gedaan. Uiteraard komt dat geld van de gezamenlijke af.
Idem voor Kerstcadeautjes voor elkaar.

Volgens mij heb ik onze manier van doen al eerder in dit topic gepost.
Wij zijn minder zakelijk ingesteld, overigens alle begrip voor die aanpak uiteraard.
Als beide partijen het er maar mee eens zijn, dat is het belangrijkste.

[ Voor 35% gewijzigd door Arunia op 21-12-2020 09:52 ]

[DutchManticore]

TMC schreef op maandag 21 december 2020 @ 08:11:
[...]
Nogmaals, je moet ook de kans dat iets gebeurt en de mogelijke impact die dat risico heeft meenemen. Ik hoop niet dat jij risk officer bent, want als jij je gaat voorbereiden op elk denkbaar risico zonder de kans mee te nemen dat het risico zich daadwerkelijk voordoet, ben je niet in staat prioriteiten te stellen.

No shit. Dat is echter helemaal afhankelijk van ieders persoonlijke situatie, en ik voel er weinig voor om mijn situatie hier online te knallen.

Ik snap niet waarom je zo vijandig doet. Je kunt ook gewoon zeggen "Ik snap wat je zegt maar in mijn leven heb ik het risico dat zoiets zich voordoet als zeer laag ingeschat"

Dan nog niet verstandig. De kans dat je huis tot de grond toe afbrand is ook klein, en toch heb je een brandverzekering.

Maar om nu ook nog te veronderstellen dat ik als kip zonder kop alles overdreven dicht aan het timmeren ben, terwijl je echt niet van mijn leven weet is een beetje voorbarig kerel.

[Insert12]

JDFS schreef op maandag 21 december 2020 @ 09:27:
@Insert12 ha, beetje zelfde situatie hier alleen iets anders: mijn vriendin (27) en ik (29) hebben allebei een koophuis (kleine appartementjes in de hoofdstad) van ongeveer hetzelfde bedrag. Groot verschil: ik op mijn salaris en zij voor de helft op haar salaris en de andere helft een gift.

Het gaat ons dus veel hoofdpijn opleveren, stel wij zouden trouwen en onze vermogens bij elkaar optellen en hier goede afspraken over maken. Want als het goed gaat loopt het goed, maar ik heb bij mijn ouders (en zij bij haar ouders ) gezien hoe het loopt als je als partners uit elkaar gaat. Tip: niet goed qua financiën!

Dit dek je dus af in een beperkte gemeenschap van goederen

[DutchManticore]

sapphire schreef op maandag 21 december 2020 @ 09:48:
[...]

Als ik goed/genoeg terug gelezen heb dan heb je dus een gescheiden spaar/betaal rekening omdat je bv. niet alles kwijt wilt zijn bij bv. phising. Slim maar heeft meer praktisch nut dan dat het te maken heeft met financiën en relaties toch ?

Overigens komt hier alles op de grote hoop binnen van de gezamelijke rekening. Vrouw heeft een aparte rekening waar ze weinig mee doet ik ook. Ik gebruik(te) mijne veel want was ook deels zakelijk en dat wilde ik apart houden, meer voor het overzicht want we zijn toch in gemeenschap van goederen getrouwd

Verder vind ik een aparte rekening (bij een andere bank!) vooral praktisch, al meerdere keren gehad dat ING een storing had en dan sta je in de winkel en andersom. En mijn rekening word gebruikt voor Paypal, ect dus mocht daar wat mee mis gaan (ondanks mijn licht paranoide instelling) dan is de schade beperkt.

Uit relationeel oogpunt, ik heb er een enorme hekel aan als ik op de gezamenlijke rekening kan zien waar vrouwlief eea. gekocht heeft vlak voor mijn verjaardag of als zij kan zien waar ik wat gekocht heb voor haar verjaardag. Vind ik zo'n dooddoener

Uit de grote pot krijg ik overigens ook 'zakgeld' maandelijks

Niet in gemeenschap van goederen getrouwd en dat ook bij hoog en laag niet van plan.

Allebei een eigen rekening bij een (toevallig) andere bank waar onze eigen salarissen op terecht komen.

Tevens een gezamenlijke rekening waar de vaste lasten vanaf gaan. Hier betalen we maandelijks naar rato (70,30) naartoe met een bankopdracht van het bedrag plus een buffer van 10%.

Daarnaast heeft zij nog een eigen spaarrekening, en ik heb ik plaats daarvan een beleggingsportefeuille.

En ik heb nog 3 zakelijke rekeningen onder meerdere BVs.

Redelijk complex stelsel, maar het stelt ons wel in staat om risico's af te dekken, zoveel met elkaar te delen als we willen (en dat doen we praktisch alsof we gemengd vermogen hebben), het stelt mijn vriendin in staat klassiek op een bankrekening te sparen, en mij om volledig te beleggen.

Stel dat ik in mijn BV iets naars meemaak, en persoonlijk aansprakelijk zou worden gehouden, dan is het vermogen van mijn vriendin compleet veilig. Anderzijds, als mijn vriendin (die zelf toegeeft dat ze atechnisch is) een fout maakt een in phishing trapt (ze vraagt regelmatig nog bij elke link of deze nu wel of niet veilig is) dan is in het aller aller ergste geval alleen haar spaargeld aangetast. Dan hebben we allebei de gemoedsrust dat we een dak boven ons hoofd houden, want ondanks gescheiden vermogen zijn we een ijzersterk team.

Ik krijg een beetje het gevoel alsof veel mensen het gewoon "onromantisch" vinden om een gescheiden vermogen te hebben ofzo? Gescheiden vermogen wil niet zeggen dat je je geld en bezittingen niet met elkaar kunt delen hè?

[ Voor 14% gewijzigd door DutchManticore op 21-12-2020 10:19 ]

[sapphire]

@DutchManticore Het is toch ook ontzettend onromantisch?

Persoonlijk voelt het alsof je een soort voorbereiding/backup hebt voor als je uit elkaar gaat. Voelt alsof je niet de volle 100% er voor gaat, hoeft uiteraard helemaal niet zo te zijn dat dat zo is en is nogmaals puur mijn gevoel

Helaas/gelukkig leven we niet in een zoetsappige romcom waarin alles altijd goed komt en alles perfect romantisch is en goed komt dus gewoon rationeel denken is ook wel handig. Zeker bij financiële dingen is gevoel vaak geen goede raadgever

Als je 3 BV's er bij hebt maakt het al een stuk complexer inderdaad, siert je dan wel dat je je partner daar buiten wilt houden mocht het mis gaan
In mijn geval ging zakelijk om zulke relatief kleine bedragen dat het geen klap uitmaakte allemaal

[TMC]

DutchManticore schreef op maandag 21 december 2020 @ 09:52:
[...]


No shit. Dat is echter helemaal afhankelijk van ieders persoonlijke situatie, en ik voel er weinig voor om mijn situatie hier online te knallen.

Ik snap niet waarom je zo vijandig doet. Je kunt ook gewoon zeggen "Ik snap wat je zegt maar in mijn leven heb ik het risico dat zoiets zich voordoet als zeer laag ingeschat"

Dan nog niet verstandig. De kans dat je huis tot de grond toe afbrand is ook klein, en toch heb je een brandverzekering.

Maar om nu ook nog te veronderstellen dat ik als kip zonder kop alles overdreven dicht aan het timmeren ben, terwijl je echt niet van mijn leven weet is een beetje voorbarig kerel.

Ik doe niet vijandig hoor jij, jij begint hier met persoonlijke oordelen door te veronderstellen dat ik bepaalde beroepen niet zou kunnen uitvoeren omdat ik een andere mening heb.

Tevens zou ik kunnen zeggen 'ik snap wat je zegt', maar dat doe ik eerlijk gezegd niet helemaal dus daarom zeg ik het niet. Maar uiteraard heb jij de vrijheid om je leven in te richten zoals je wilt en anders om te gaan met risico's.

Maar om nu ook nog te veronderstellen dat ik als kip zonder kop alles overdreven dicht aan het timmeren ben, terwijl je echt niet van mijn leven weet is een beetje voorbarig kerel.

Dat is wel het beeld wat ik krijg als ik jouw posts lees. Misschien moet je dan duidelijker formuleren wat je bedoelt.

[ Voor 11% gewijzigd door TMC op 21-12-2020 10:24 ]

[DutchManticore]

sapphire schreef op maandag 21 december 2020 @ 10:23:
@DutchManticore Het is toch ook ontzettend onromantisch?

Persoonlijk voelt het alsof je een soort voorbereiding/backup hebt voor als je uit elkaar gaat. Voelt alsof je niet de volle 100% er voor gaat, hoeft uiteraard helemaal niet zo te zijn dat dat zo is en is nogmaals puur mijn gevoel

Helaas/gelukkig leven we niet in een zoetsappige romcom waarin alles altijd goed komt en alles perfect romantisch is en goed komt dus gewoon rationeel denken is ook wel handig. Zeker bij financiële dingen is gevoel vaak geen goede raadgever

Als je 3 BV's er bij hebt maakt shet al een stuk complexer inderdaad, siert je dan wel dat je je partner daar buiten wilt houden mocht het mis gaan
In mijn geval ging zakelijk om zulke relatief kleine bedragen dat het geen klap uitmaakte allemaal

Interessant om te zien hoe mensen daarover denken. Wij kijken er heel anders naar.

Mijn vriendin en ik zijn samen aan het wandelen naast een klif (leven heeft nu eenmaal risico's) of aan het berg beklimmen voor mijn part. Door onze valzekeringen te scheiden, weten we dat we altijd in staat zijn elkaar te redden in het geval dat één van onze zekeringen het begeeft.

Samen in de afgrond storten omdat we het zo romantisch vinden om aan één zekering te zitten zien we allebei niet zitten

In de praktijk geniet zij actief mee met mijn (relatief veel hogere inkomen), en wordt haar spaargeld gebruikt voor de grotere aankopen. (Het mijne is immers belegd). We delen in principe echt alles, alsof ons vermogen niet gescheiden is.

Maar als het fout gaat, is het dat wel.

[JDFS]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 22:16:
[...]


Andersom ken ik namelijk ook mannen (en vrouwen!) die hun gezamenlijke rekening gebruiken (als wapen!) om uitgaven, gedrag of aankopen van de partner diepgaand te controleren en beperken. Mannen die geen biertje kunnen bestellen in de kantine of al een appje krijgen omdat de vrouw dat van de gezamenlijke rekening gepind ziet worden. Een vrouw die gevraagd wordt wat ze te verbergen heeft omdat ze 15 euro cash opgenomen heeft (met de logica, als ik mag zien waar je het aan uitgeeft, had je ook gewoon kunnen pinnen)

Heb jij met mijn ouders gepraat en met mijn huidige stiefvader ?

Een van de vervelende karaktertrekjes die ik bij een van mijn ouders heb gezien en ik alleen daarom al gescheiden rekeningen wil. Iemand gaat mij niet de kaas van het brood laten eten qua financiën

[Zaratrass]

Afgelopen april heb ik alleen een huis gekocht . Ik woon samen met mijn vriendin (ik ben 32 zij is 27). Ze is momenteel aan het afstuderen en zal dit waarschijnlijk in januari afronden.

Ze heeft zo goed als al een baan, fantastisch nieuws. Het is dan ook de bedoeling straks dat zij op de hypotheek komt en mee betaald, indien dit mogelijk is. Ook al zullen de inkomsten straks flink verschillen (ik verdien een 1k netto meer) gaan we alles op een hoop gooien en we krijgen ieder maand een X bedrag om zelf te besteden. We gaan ook voor het gezamenlijk genieten.. Dat ik meer verdien maakt mij niks uit. Zij doet in principe belangrijker werk dan mij (medische research).

Zij heeft in de afgelopen jaren een studie schuld opgebouwd van ongeveer 50k. Ik ben bereid om eraan mee te balen, echter waar ik in dubio over zit wil ik het volgende vastleggen bij een notaris. Ik betaal mee aan de studieschuld, maar als we uit elkaar gaan om wat voor reden dan ook krijg ik de helft van het ingelegde bedrag terug van haar.

Waar ik tegen aan loop is.. Zij heeft ervoor gekozen om uit huis te gaan en maximaal te lenen. Ook tijdens onze relatie heeft ze besloten om wat luxer te leven (ik betaalde de huur etc). Aan de andere kant opent de studie deuren die anders niet altijd open zouden gaan en zal ze waarschijnlijk dankzij de studie meer verdienen. Is het dan fair om te zeggen dat ik de helft van het ingelegde geld terug wil?

[Hielko]

Dat is natuurlijk uiteindelijk aan jullie twee, maar zelf lijkt het me een domme constructie. Of je betaalt er aan mee, en het is voor je vriendin. Of je betaalt er niet aan mee of minder aan mee. Constructie waarbij je deels terug krijgt bij uit elkaar gaan is imo beetje kansloos. Doe het dan niet.

[DonZjon]

Leuk topic.. Zelf denk ik dat ik het best goed doe op de huidige wijze waarop het hier gaat, hoe denken jullie daar over?

De situatie is dat we nu bijna 1 jaar een relatie hebben waarvan 4 maanden samenwonen. Ik was voor onze relatie al op zoek naar een huis, zij was hier in het begin eigenlijk vrijwel altijd (vond ik goed) dus heb gezegd pak je spullen maar gewoon.

20 en 25 jaar (ik), koophuis op 1 naam, de mijne. Ik betaal alles, enkel betaald zij de boodschappen en 9/10x ditjes en datjes voor in huis/huishouden. Laten we zeggen zo´n 400eu /maand. Ze vroeg me in het begin de hypotheek mee te betalen maar het is mijn huis en dat zal altijd zo blijven dus ik heb daar nee op gezegd. Onze rato is 1/2 daar ik het dubbele verdien. Kijkend daar naar zou ze wat meer mogen mee betalen (vaste lasten = 1400eu vs 400eu van haar aan boodschappen etc.) maar gezien er niks van haar is kan ik dat toch niet maken? Ze kwam met niks en mocht het mis gaan gaat ze met niks. Alleen als ze bij mij ingeschreven gaat worden (nu nog op haar ouderlijk adres) wil ik wel de gemeentebelastingen (rioolheffing/afvalheffing) blabla door 2 gaan delen, dat lijkt me fair.

Hoe zien jullie dit?

[de Peer]

Zaratrass schreef op maandag 21 december 2020 @ 11:05:
Zij heeft in de afgelopen jaren een studie schuld opgebouwd van ongeveer 50k. Ik ben bereid om eraan mee te balen.

Dat is solidair maar heeft ze weinig aan natuurlijk

[Wailing_Banshee]

Zaratrass schreef op maandag 21 december 2020 @ 11:05:
Afgelopen april heb ik alleen een huis gekocht . Ik woon samen met mijn vriendin (ik ben 32 zij is 27). Ze is momenteel aan het afstuderen en zal dit waarschijnlijk in januari afronden.

Ze heeft zo goed als al een baan, fantastisch nieuws. Het is dan ook de bedoeling straks dat zij op de hypotheek komt en mee betaald, indien dit mogelijk is. Ook al zullen de inkomsten straks flink verschillen (ik verdien een 1k netto meer) gaan we alles op een hoop gooien en we krijgen ieder maand een X bedrag om zelf te besteden. We gaan ook voor het gezamenlijk genieten.. Dat ik meer verdien maakt mij niks uit. Zij doet in principe belangrijker werk dan mij (medische research).

Zij heeft in de afgelopen jaren een studie schuld opgebouwd van ongeveer 50k. Ik ben bereid om eraan mee te balen, echter waar ik in dubio over zit wil ik het volgende vastleggen bij een notaris. Ik betaal mee aan de studieschuld, maar als we uit elkaar gaan om wat voor reden dan ook krijg ik de helft van het ingelegde bedrag terug van haar.

Waar ik tegen aan loop is.. Zij heeft ervoor gekozen om uit huis te gaan en maximaal te lenen. Ook tijdens onze relatie heeft ze besloten om wat luxer te leven (ik betaalde de huur etc). Aan de andere kant opent de studie deuren die anders niet altijd open zouden gaan en zal ze waarschijnlijk dankzij de studie meer verdienen. Is het dan fair om te zeggen dat ik de helft van het ingelegde geld terug wil?

Wij hebben vanaf dag 1 dat we salaris kregen alles op 1 hoop gegooid en zakgeld gegeven. Maar onze studieschuld hebben we beide individueel afbetaald (van ons zakgeld). Ik had een iets lagere schuld dan hij, maar het is bij ons nooit ter spraken gekomen om dat uit de gezamelijke pot te halen (en we kregen beide evenveel zakgeld).

[Aurum]

@DonZjon

Het ligt eraan wat je ermee wilt natuurlijk.
Toen ik samen ging wonen met mijn vriend waren we beide 23 en verdiende we beide netto +/- hetzelfde. Mijn vriend kon toen op 1 salaris een woning kopen en we wilden onszelf financieel nog niet binden, dus is het huis van hem. We hebben toen besloten dat hij de hypotheek voor de woning betaald, de verzekeringen die erbij horen en de WOZ belasting etc. Alles wat verbruikt wordt (gas,water,elektra,ziggo,afvalstoffenheving, boodschappen) gaat door de helft. Belastingteruggave is voor hem natuurlijk.

Als jullie als vaste lasten 1800 euro hebben waarvan waarschijnlijk 500 euro hypotheek dan hou je 1300 euro over, waarvan ze dan nu al 400 inlegt, dan zit je al bijna op 1/3 deel.

[Bart ®]

DutchManticore schreef op maandag 21 december 2020 @ 09:42:
[...]


Precies dit. Ik vind het schokkend hoeveel Tweakers er dus blijkbaar gewoon enorme potentiele schulden aangaan met hun eenmanszaak en heel lief en leed op het spel zetten, niet alleen van zichzelf maar ook van hun geliefde simpel en alleen omdat ze ergens een hekel hebben aan het idee van gescheiden vermogen.

Het scheiden van vermogen doe je niet zodat je niet bij elkaars geld kunt, maar zodat je altijd bij geld kunt.

Ik heb nog niet eens kinderen en ik vind het al belangrijk dat één van ons twee altijd bij geld kan.

Alsof dat de enige manier is om ervoor te zorgen dat je bij geld kunt. Het is overigens wel een goede manier om ervoor te zorgen dat je bij het einde van een relatie geen cent terugziet van het succesvolle bedrijf van je ex-partner dat diegene op heeft kunnen bouwen omdat jij full-time voor de kinderen bent gaan zorgen.

[DutchManticore]

Bart ® schreef op maandag 21 december 2020 @ 13:29:
[...]
Alsof dat de enige manier is om ervoor te zorgen dat je bij geld kunt. Het is overigens wel een goede manier om ervoor te zorgen dat je bij het einde van een relatie geen cent terugziet van het succesvolle bedrijf van je ex-partner dat diegene op heeft kunnen bouwen omdat jij full-time voor de kinderen bent gaan zorgen.

Een vrij ouderwetse manier om naar dingen te kijken vind ik wel.
Allereerst, no way dat mijn vriendin full-time voor de kinderen gaat zorgen.
Dat vind ik als man zelf ook veel te leuk. Zodra er kinderen in beeld komen ga ik ook minder werken en wissel ik met mijn vrouw de zorg voor de kinderen af. De dagen dat zij werkt zorg ik voor de kinderen en andersom. Ze vindt werken zelf ook veel te leuk.

Daarnaast, ik vind oprecht ook niet dat je als partner 'meedraagt aan het succes van een bedrijf' alleen door huishoudelijke taken op je te nemen. Erg leuk, maar als het puur om oppas of huishoudwerk gaat in hoeverre ben je dan echt partners, laat staan betrokken bij het bedrijf. Is de schoonmaakster die ik nu inhuur dan ook medeverantwoordelijk voor het succes van mijn bedrijf nu omdat ze mij in staat stelt aan het bedrijf te werken?

Op het moment dat ik uit elkaar zou gaan met een partner waar ik kinderen mee heb (iets waar ik al het mogelijke aan zou doen om te voorkomen) dan is mijn bedrijf mijn bedrijf.

En inderdaad, mijn manier is niet de enige manier om te zorgen dat je bij geld kunt. Evenmin is het hebben van gezamenlijk vermogen de enige manier om te zorgen dat je een stukje van de taart krijgt als je uit elkaar gaat. Als ik uit elkaar zou gaan en ik heb veel meer geld dan zij, dan zorg ik wel dat ze een bedrag meekrijgt als waardering voor haar bijdrage. Dat hoeft een rechter niet voor mij te doen. Zeker niet als er kinderen in het spel zijn.

De jeugd-ex waar ik vervelend mee uit elkaar ging door haar schuld (maar waar ik wel mee samenwoonde) heeft ook geld gekregen om een leven op te kunnen bouwen. Als je zelf als persoon netjes in elkaar steekt hoef je de dwingende arm van de wet niet te hebben.

[ Voor 21% gewijzigd door DutchManticore op 21-12-2020 15:06 ]

[ralpje]

DutchManticore schreef op zondag 20 december 2020 @ 22:26:
[...]

Het punt dat ik probeer te maken is uitsluitend... Je weet nooit wat er gebeurt in het leven. Zorg dat je nadenkt over hoe je zaken organiseert, zodat je weerbaar bent als er iets vervelends gebeurt. Daarvoor maakt het niet uit of je elkaar net kent, of dat je al 30 jaar samen bent.

Welke invulling je daaraan geeft, moet je zelf weten.

DutchManticore schreef op maandag 21 december 2020 @ 13:47:
[...]
Als ik uit elkaar zou gaan en ik heb veel meer geld dan zij, dan zorg ik wel dat ze een bedrag meekrijgt als waardering voor haar bijdrage. Dat hoeft een rechter niet voor mij te doen. Zeker niet als er kinderen in het spel zijn.

Je weet nooit wat er gebeurt in het leven, maar je partner moet er maar op vertrouwen dat jij wel een bedrag 'meegeeft' als jullie onverhoopt uit elkaar gaan?

[DutchManticore]

ralpje schreef op maandag 21 december 2020 @ 13:54:
[...]


[...]


Je weet nooit wat er gebeurt in het leven, maar je partner moet er maar op vertrouwen dat jij wel een bedrag 'meegeeft' als jullie onverhoopt uit elkaar gaan?

Enerzijds ja, daar moet ze maar op vertrouwen. Zeker aangezien ik dat in het verleden aantoonbaar al gedaan heb in een situatie waarin de meeste mensen erg boos zouden worden.

Maar in het geval van kinderen, nee hoor, daar kun je gewoon contracten voor opstellen. De kinderen blijven mijn kinderen, ook als we uit elkaar gaan. Zij is dan echter niet meer mijn vrouw of vriendin, dus voor haar eigen inkomen moet ze zelf zorgen. Daartoe is ze als moderne vrouw prima in staat.

Daarnaast de situatie met mij en mijn partner nu is dat zij op een gegeven moment een financieel onafhankelijk makend bedrag gaat erven (laten we hopen dat dat nog lang gaat duren). Daar heb ik ook geen toegang of recht meer toe als we uit elkaar zouden gaan.

Net zo min heeft zij recht op de vruchten van mijn bedrijf of mijn inkomen als we uit elkaar gaan.

[Anoniem: 677216]

DutchManticore schreef op maandag 21 december 2020 @ 13:47:
[...]


Een vrij ouderwetse manier om naar dingen te kijken vind ik wel.
Allereerst, no way dat mijn vriendin full-time voor de kinderen gaat zorgen.
Dat vind ik als man zelf ook veel te leuk. Zodra er kinderen in beeld komen ga ik ook minder werken en wissel ik met mijn vrouw de zorg voor de kinderen af. De dagen dat zij werkt zorg ik voor de kinderen en andersom. Ze vindt werken zelf ook veel te leuk.

Daarnaast, ik vind oprecht ook niet dat je als partner 'meedraagt aan het succes van een bedrijf' alleen door huishoudelijke taken op je te nemen. Erg leuk, maar als het puur om oppas of huishoudwerk gaat in hoeverre ben je dan echt partners, laat staan betrokken bij het bedrijf. Is de schoonmaakster die ik nu inhuur dan ook medeverantwoordelijk voor het succes van mijn bedrijf nu?

Op het moment dat ik uit elkaar zou gaan met een partner waar ik kinderen mee heb (iets waar ik al het mogelijke aan zou doen om te voorkomen) dan is mijn bedrijf mijn bedrijf.

En inderdaad, mijn manier is niet de enige manier om te zorgen dat je bij geld kunt. Evenmin is het hebben van gezamenlijk vermogen de enige manier om te zorgen dat je een stukje van de taart krijgt als je uit elkaar gaat. Als ik uit elkaar zou gaan en ik heb veel meer geld dan zij, dan zorg ik wel dat ze een bedrag meekrijgt als waardering voor haar bijdrage. Dat hoeft een rechter niet voor mij te doen. Zeker niet als er kinderen in het spel zijn.

De jeugd-ex waar ik vervelend mee uit elkaar ging door haar schuld (maar waar ik wel mee samenwoonde) heeft ook geld gekregen om een leven op te kunnen bouwen. Als je zelf als persoon netjes in elkaar steekt hoef je de dwingende arm van de wet niet te hebben.

Iedereen heeft andere uitgangspunten. Lang niet iedereen heeft of wil een eigen bedrijf. En mocht dat later nog komen, dan kan je altijd nog huwelijkse voorwaarden opstellen.

[Wailing_Banshee]

DutchManticore schreef op maandag 21 december 2020 @ 13:59:
[...]
Zij is dan echter niet meer mijn vrouw of vriendin, dus voor haar eigen inkomen moet ze zelf zorgen. Daartoe is ze als moderne vrouw prima in staat.

Hier ben ik het wel mee eens (als vrouw). "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid" (geeft gelijk aan van welke generatie ik ben )

[DutchManticore]

Wailing_Banshee schreef op maandag 21 december 2020 @ 14:47:
[...]

Hier ben ik het wel mee eens (als vrouw). "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid" (geeft gelijk aan van welke generatie ik ben )

Haha, ja heerlijk Banshee.
Gebouwd in '90 aan deze kant. Volgens mij maakt me dat officieel een millenial

Het is vaak goed bedoeld, maar ik heb er een hekel aan om mijn vriendin te ziet als een dame die gered of geholpen moet worden. Ze heeft meer diploma's dan ik, een hele goede carrièrepotentie. Die hoeft niet gered te worden door mij mochten we uit elkaar gaan ook al verdien ik (op het moment) meer.

Dan nog kan ik haar wel wat meegeven als we dat beiden prima vinden.

[ Voor 4% gewijzigd door DutchManticore op 21-12-2020 15:09 ]

[DutchManticore]

Anoniem: 677216 schreef op maandag 21 december 2020 @ 14:25:
[...]

Iedereen heeft andere uitgangspunten. Lang niet iedereen heeft of wil een eigen bedrijf. En mocht dat later nog komen, dan kan je altijd nog huwelijkse voorwaarden opstellen.

Oh maar dat zeg ik toch ook. Iedereen moet zelf stilstaan bij zijn of haar situatie, en vooral ook zelf keuzes maken in welke risico's je wel of niet afdekt.

Ik stap alleen maar in op het argument van het eigen bedrijf dat iemand mij voorlegt.

[Honesty]

JDFS schreef op maandag 21 december 2020 @ 09:27:
@Insert12 ha, beetje zelfde situatie hier alleen iets anders: mijn vriendin (27) en ik (29) hebben allebei een koophuis (kleine appartementjes in de hoofdstad) van ongeveer hetzelfde bedrag. Groot verschil: ik op mijn salaris en zij voor de helft op haar salaris en de andere helft een gift.

Het gaat ons dus veel hoofdpijn opleveren, stel wij zouden trouwen en onze vermogens bij elkaar optellen en hier goede afspraken over maken. Want als het goed gaat loopt het goed, maar ik heb bij mijn ouders (en zij bij haar ouders ) gezien hoe het loopt als je als partners uit elkaar gaat. Tip: niet goed qua financiën!

Je kan altijd die gift gewoon buiten het huwelijk houden, mijn vrouw heeft ook een jubelton gehad en ik héb eigenlijk meteen aangegeven dat als we gaan scheiden ik niet de helft wil. Dus dat staat vast bij de notaris.

[Mark31]

Elke keer verbaas ik me over deze topic.
Ik had 60 k eigen geld mijn vrouw slechts 20 k, verschil van 40 k maar ons huis is wel van ons tezamen.
Zei verdient 1800 euro per maand, ik 1400 euro netto per maand, verschil van 400 euro netto per maand.
Op jaarbasis is dat al een kleine 5000 euro, hebben alweer 5 jaar ons koophuis dat betekent 5 jaar x 5 duizend euro is 25 k, tov 40 k verschil inleg voor het huis is het verschil nog maar 15 k.
De ene werkt langer(ik) de andere verdient meer ( mijn vrouw) .
Daarom gewoon op een hoop.
Daarnaast als iemand het geluk heeft dat hij of zei "slimmer " zijn en daardoor meer verdienen, gun je je partner die eventueel minder verdient dan helemaal niks?
Een relatie is geven en nemen, maar deze maatschappij gaat steeds meer naar ikke, ikke, ikke.
En dan gek vinden dat je relatie geen stand houd...

[de Peer]

Mark31 schreef op zaterdag 26 december 2020 @ 11:00:
Elke keer verbaas ik me over deze topic.
Ik had 60 k eigen geld mijn vrouw slechts 20 k, verschil van 40 k maar ons huis is wel van ons tezamen.
Zei verdient 1800 euro per maand, ik 1400 euro netto per maand, verschil van 400 euro netto per maand.
Op jaarbasis is dat al een kleine 5000 euro, hebben alweer 5 jaar ons koophuis dat betekent 5 jaar x 5 duizend euro is 25 k, tov 40 k verschil inleg voor het huis is het verschil nog maar 15 k.
De ene werkt langer(ik) de andere verdient meer ( mijn vrouw) .
Daarom gewoon op een hoop.
Daarnaast als iemand het geluk heeft dat hij of zei "slimmer " zijn en daardoor meer verdienen, gun je je partner die eventueel minder verdient dan helemaal niks?
Een relatie is geven en nemen, maar deze maatschappij gaat steeds meer naar ikke, ikke, ikke.
En dan gek vinden dat je relatie geen stand houd...

'Op 1 hoop' is niet gewoon. Het is 1 van de keuzes die je kunt maken samen.
En verder lijk je te denken dat relaties die 'op 1 hoop' hanteren, minder vaak stranden. Dat is een aanname. Misschien is het tegenovergestelde wel waar.

[Mark31]

de Peer schreef op zaterdag 26 december 2020 @ 11:28:
[...]

'Op 1 hoop' is niet gewoon. Het is 1 van de keuzes die je kunt maken samen.
En verder lijk je te denken dat relaties die 'op 1 hoop' hanteren, minder vaak stranden. Dat is een aanname. Misschien is het tegenovergestelde wel waar.

Nouja je leest ook veel hier dat zichzelf financieel moet behelpen, terwijl er altijd een meer verdient dan de andere.
Als je elkaar meer dingen gunt, zal je relatie wel sterker zijn.

[de Peer]

Mark31 schreef op zaterdag 26 december 2020 @ 11:33:
[...]


Nouja je leest ook veel hier dat zichzelf financieel moet behelpen, terwijl er altijd een meer verdient dan de andere.
Als je elkaar meer dingen gunt, zal je relatie wel sterker zijn.

Ik heb hier vrijwel geen situaties gelezen waarbij 1 van de 2 het financieel echt moeilijk heeft. Dat zou toch niemand laten gebeuren mag ik hopen. Vaak gaat het er juist over hoe het geld dat 'over' is het beste verdeeld kan worden.

Ook kan er voor gekozen worden om de levensstandaard aan te houden van de minst-verdienende. Ja dan houdt de meest-verdienende meer geld over, maar de minstverdienende kan zich dan financieel alles permitteren.

Ik denk zelf niet dat een relatie sterker/zwakker wordt door de manier waarop geld/salaris verdeeld wordt.

[overhyped]

Mark31 schreef op zaterdag 26 december 2020 @ 11:33:
[...]


Nouja je leest ook veel hier dat zichzelf financieel moet behelpen, terwijl er altijd een meer verdient dan de andere.
Als je elkaar meer dingen gunt, zal je relatie wel sterker zijn.

In hoe je dit schrijft lees ik een waarde oordeel: Als je niet alles op 1 hoop gooit gun je de ander minder. Dit hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn.

Ik “gun” mijn vriendin zelfbeschikking over haar vermogen en inkomsten, en visa versa..

Ik ben er van overtuigd dat hoe minder je de de ander nodig hebt om gelukkig te zijn en een goed leven te hebben hoe meer je vanuit volle overtuiging voor elkaar kunt kiezen om elkaar aan te vullen en te versterken, en dus hoe beter de relatie kan worden. Bij die overtuiging past een grotere afstand tussen inkomsten en vermogen dan de overtuiging dat een zo compleet mogelijke symbiose het grootste geluk op levert.

Maar goed, dit gaat iets verder op de relatie filosofie en gaat iets meer weg van financiële verdeling Al geloof ik dat hoe je in ‘t leven staat wel van (grote) invloed is op je zulke zaken regelt.

[Ferra]

Bij ons 2 gaat ook alles op een grote hoop. Ik heb een inkomen van 3x het inkomen van mijn vrouw. Ik betaal alle lasten en spaar, van haar geld doen we de dagelijkse dingen. Ik vind het vrij normaal dat als je voor elkaar kiest, dat je dan ook niet op je eigen geld blijft zitten. Dan zou zij een stuk minder kunnen, niet helemaal fair toch?

[overhyped]

Ferra schreef op zondag 27 december 2020 @ 10:45: niet helemaal fair toch?

Niet passend in jullie situatie, met jullie afspraken. Fair of niet is een waarde oordeel dat voor verschillende mensen in verschillende situaties verschillend uit kan pakken.

Je kan ook zeggen dat jullie levensstijl gebaseerd op gezamenlijk inkomen jouw vrouw in een afhankelijke positie dwingt. Ook dat hangt weer af van hoe jullie er zelf naar kijken en of jouw vrouw die afweging kan, wil en mag maken.

Nu deed ik ‘t in een eerdere relatie precies zo, en nooit spijt van gehad, ook niet toen het misliep. Net zoals dat ik er als we samen 100 worden geen spijt van ga hebben dat we dingen wat zakelijker regelen nu.

Maar het samen, niet oordelen, en bedenken wat je waarom doet is wel de sleutel.

[r.e.s]

Met mijn vriendin heb ik best wel een strak georganiseerd systeem !

Beiden eigen :
- Betaalrekeningen waarop we salaris ontvangen;
- Spaarrekeningen waarop we sparen voor onze eigen spaardoelen (bv andere auto).

Beiden gezamenlijk :
- Betaalrekening voor de boodschappen;
- Betaalrekening voor de vaste lasten;
- Meerdere spaarrekeningen voor verschillende doelen.

Onze flow gaat als volgt , salaris komt binnen we maken een deel over naar de boodschappen rekening, deel naar de vaste lasten rekening en deel naar de spaarrekening. Ik hou alle vaste lasten bij in een excel en maak jaarlijks een inventarisatie van onze vaste lasten (en kijk of we hierop nog kunnen besparen).

Interessante discussie in dit topic over alles wel/niet gezamenlijk doen. Naar mijn idee is hier geen goed of fout in. Wel zou ik iedereen willen adviseren om altijd een eigen betaalrekening aan te houden waarop salaris wordt gestort en een eigen spaarrekening met een noodpotje. Wanneer de relatie op de klippen loopt (ongeveer 40% kans hierop in deze tijden ) hoef je niet bang te zijn dat je ex partner al het geld wegsluist (en jij er naderhand er achteraan moet vangen). Dit is mij namelijk overkomen...

[-MVR-]

r.e.s schreef op maandag 28 december 2020 @ 15:25:
Met mijn vriendin heb ik best wel een strak georganiseerd systeem !

Beiden eigen :
- Betaalrekeningen waarop we salaris ontvangen;
- Spaarrekeningen waarop we sparen voor onze eigen spaardoelen (bv andere auto).

Beiden gezamenlijk :
- Betaalrekening voor de boodschappen;
- Betaalrekening voor de vaste lasten;
- Meerdere spaarrekeningen voor verschillende doelen.

Wat is voor jullie het voordeel om een rekening te hebben voor de vaste lasten en een aparte voor de boodschappen?

[ Voor 3% gewijzigd door -MVR- op 31-12-2020 13:39 ]

[LuNaTiC]

Hebben wij ook, precies zo hetzelfde (al heb ik twee betaalrekeningen voor mezelf waarbij de een spaardoelen heeft).

Voordeel vind ik dat ik precies weet hoeveel vaste lasten we hebben, en dat je alles wat ‘over’ is daarna kunt overboeken richting boodschappenrekening en/of spaarrekening/spaardoel.

Weet je precies wat je kan uitgeven en hoeft dan ook niet op te passen en te rekenen hoe je anders uitkomt. Vind ik wel een veilig gevoel dat je vaste lasten altijs doorlopen.

Op zich wel een (te) rigide methode voor veel mensen maar wij zijn wel een stel die het geld makkelijk uitgeven dus wel lekker om overzicht te hebben en niet voor verrassingen te komen staan.

[de Peer]

-MVR- schreef op donderdag 31 december 2020 @ 13:32:
[...]


Wat is voor jullie het voordeel om een rekening te hebben voor de vaste lasten en een aparte voor de boodschappen?

Wij doen dit ook.
vaste lasten is bij ons 100% voorspelbaar en alles eenmaal ingesteld is er geen omkijken meer naar.

boodschappen is zeer variabel. Door het gescheiden te houden kunnen de incasso's van de vaste lasten rekening altijd afgeschreven worden, en blijft het allemaal overzichtelijk.

Bovenstaande kan ook opgelost worden door saldo 1000 euro als bodem aan te houden, waardoor er nooit iets niet afgeschreven kan worden. Maar ik vind het minder overzichtelijk.

Bij ons komt er nog eens bij dat we boodschappen 50:50 doen en onze vaste lasten 60:40, dus dan is scheiding ook wel zo handig.

[overhyped]

-MVR- schreef op donderdag 31 december 2020 @ 13:32:
[...]


Wat is voor jullie het voordeel om een rekening te hebben voor de vaste lasten en een aparte voor de boodschappen?

Ik heb het zelf ook al jaren zo: nooit gedoe met een incasso die niet door kan gaan omdat je verkeerd pint, geskimmed wordt of iets anders. Het is voor mij ook een vorm van budgetteren: direct duidelijk hoeveel er in ieder potje zit.

[TMC]

overhyped schreef op donderdag 31 december 2020 @ 14:35:
[...]


Ik heb het zelf ook al jaren zo: nooit gedoe met een incasso die niet door kan gaan omdat je verkeerd pint, geskimmed wordt of iets anders. Het is voor mij ook een vorm van budgetteren: direct duidelijk hoeveel er in ieder potje zit.

Als je een goed overzicht hebt van je uitgaven is het in principe niet nodig natuurlijk. Als je weet dat je 300 euro uitgeeft aan boodschappen en 1000 euro aan vaste lasten, moet je zorgen dat er aan het begin van de maand 1300 euro op staat. Maar wellicht fijn voor het overzicht ja.

[overhyped]

TMC schreef op zaterdag 2 januari 2021 @ 08:06:
[...]
Als je een goed overzicht hebt van je uitgaven is het in principe niet nodig natuurlijk. Als je weet dat je 300 euro uitgeeft aan boodschappen en 1000 euro aan vaste lasten, moet je zorgen dat er aan het begin van de maand 1300 euro op staat. Maar wellicht fijn voor het overzicht ja.

En voor jaarlijkse kosten: per maand 1/12e naar de ‘jaarlijkse kosten’ rekening, etc.automatisch wat over is sparen: alles wat ik niet uitgeef aan boodschappen ten opzichte van m’n planning gaat naar m’n ‘funfund’ rekening: nu heel makkelijk, alles wat er nog op staat wanneer m’n salaris komt overboeken, en dan vanaf m’n salaris rekening het vaste bedrag naar boodschappen rekening, anders is het: deze vaste lasten moesten nog betaal worden deze maand, en dit is m’n reservering voor jaarlijkse kosten, dan zal dit wel ongeveer over zijn, schat ik zo in. Dat kan je dan natuurlijk wel weer gaan excellen, of een andere tool voor gebruiken, maar als je toch de rekeningen hebt, laten we zomaar gebruiken.

Een andere belangrijke zijn zakelijke onkosten: als we ooit weer mogen reizen heb ik soms duizenden euro’s per maand aan zakelijke kosten. Die staan dan na declaratie 2 tot 5 weken op m’n rekening (als ik op tijd declareer ) voordat m’n credit card geïncasseerd wordt. Dat wil ik dan niet in het zelfde getal zien als m’n eigen uitgaven. Dus een aparte rekening.

Maargoed, we dwalen af van dit topic. Ik zal de mensen met maar 1 rekening nooit snappen, mensen die volledig blij zijn met 1 rekening snappen mijn 10 rekeningen niet, en het is allemaal goed

[Roenie]

overhyped schreef op donderdag 31 december 2020 @ 14:35:
[...]Ik heb het zelf ook al jaren zo: nooit gedoe met een incasso die niet door kan gaan omdat je verkeerd pint, geskimmed wordt of iets anders. Het is voor mij ook een vorm van budgetteren: direct duidelijk hoeveel er in ieder potje zit.

Die incasso kan toch later nogmaals gedaan worden?

overhyped schreef op zaterdag 2 januari 2021 @ 11:25:
Maargoed, we dwalen af van dit topic. Ik zal de mensen met maar 1 rekening nooit snappen, mensen die volledig blij zijn met 1 rekening snappen mijn 10 rekeningen niet, en het is allemaal goed

Begrijp je mensen met drie rekeningen wel? Je kunt alles wel gaan bijhouden in allerlei spreadsheets, maar dan ben je meer bezig met administreren dan met leven. Hier gewoon allebei een eigen rekening waar het salaris op gestort wordt en waar we persoonlijke zaken van betalen. Daarnaast een gezamenlijke voor alles wat ons beiden aan gaat. Eens per maand beiden hetzelfde bedrag storten en als we eens tekort komen, dan storten we beiden gewoon wat bij. Werkt zeer efficiënt en is duidelijk. Het kost ook vrijwel geen tijd. Maar zoals je zegt, ieder heeft zijn eigen methode en als je je daar beiden prettig bij voelt dan werkt dat dus.

In het verleden wel één rekening gehad bij een vorige relatie. Heeft eigenlijk nooit een probleem opgeleverd. En als er gezeik gekomen zou zijn hadden we altijd nog kunnen splitsen. Als het werkt voor een stel, dan werkt het.

[Ardana]

LuNaTiC schreef op donderdag 31 december 2020 @ 13:43:
Hebben wij ook, precies zo hetzelfde (al heb ik twee betaalrekeningen voor mezelf waarbij de een spaardoelen heeft).

Voordeel vind ik dat ik precies weet hoeveel vaste lasten we hebben, en dat je alles wat ‘over’ is daarna kunt overboeken richting boodschappenrekening en/of spaarrekening/spaardoel.

Weet je precies wat je kan uitgeven en hoeft dan ook niet op te passen en te rekenen hoe je anders uitkomt. Vind ik wel een veilig gevoel dat je vaste lasten altijs doorlopen.

Op zich wel een (te) rigide methode voor veel mensen maar wij zijn wel een stel die het geld makkelijk uitgeven dus wel lekker om overzicht te hebben en niet voor verrassingen te komen staan.

Dit lijkt me alleen te werken als je ook regelmatig (bijv. vóórdat je boodschappen gaat doen of iets wil kopen) kijkt wat het saldo is. Om vervolgens je uitgaven aan te moeten passen als blijkt dat je saldo te laag is. Dat lijkt mij weer veel en veel teveel werk, plus gewoon echt naar.

Ik heb continue in m'n hoofd wat m'n budget is, en hoever ik daarin zit. Ik zit er eigenlijk nooit meer dan een paar tientjes vanaf (ondanks dat ik dyscalculie heb ) En ik kan dus ook makkelijk 'schuiven' van het ene potje naar het andere of van de ene maand naar de andere, als ik dat nodig vind. Dat zou ik niet kunnen doen (of naja, niet dan met imo heel veel moeite) als ik zoveel rekeningen zou hebben. Bovendien kosten meerdere rekeningen ook meer geld.

Klopt mijn idee hierbij?

Nu staat er 1,5-2,5 keer m'n inkomsten op de betaalrekening (vlak voor m'n inkomsten binnenkomen staat er dus 1,5x m'n inkomsten, en direct daarna staat er 2,5x m'n inkomsten), en de rest op de spaarrekening, maar ik ga écht niet ineens meer uitgeven omdat er X op de betaalrekening staat.

Ik budgetteer wel, maar enkel in Excel, daarin hou ik zowel de budgetten, als de daadwerkelijke uitgaven per categorie bij.

Overigens is een meer-rekeningensysteem wél iets dat ik zal moeten gaan doen als ik samen ga wonen. Mijn partner heeft 'n klein beetje 'n gat in z'n hand én geen goed overzicht (nu is mijn overzicht ook echt extreem, maar zelfs een normaal overzicht heeft hij niet zo goed), dus er zullen manieren gezocht moeten worden waarop dat werkend te krijgen is.

[ Voor 10% gewijzigd door Ardana op 03-01-2021 11:01 ]

[LuNaTiC]

Ardana schreef op zondag 3 januari 2021 @ 10:56:
[...]

Dit lijkt me alleen te werken als je ook regelmatig (bijv. vóórdat je boodschappen gaat doen of iets wil kopen) kijkt wat het saldo is. Om vervolgens je uitgaven aan te moeten passen als blijkt dat je saldo te laag is. Dat lijkt mij weer veel en veel teveel werk, plus gewoon echt naar.

Ik heb continue in m'n hoofd wat m'n budget is, en hoever ik daarin zit. Ik zit er eigenlijk nooit meer dan een paar tientjes vanaf (ondanks dat ik dyscalculie heb ) En ik kan dus ook makkelijk 'schuiven' van het ene potje naar het andere of van de ene maand naar de andere, als ik dat nodig vind. Dat zou ik niet kunnen doen (of naja, niet dan met imo heel veel moeite) als ik zoveel rekeningen zou hebben. Bovendien kosten meerdere rekeningen ook meer geld.

Klopt mijn idee hierbij?

Het komt eigenlijk vrijwel nooit voor dat de boodschappenrekening echt opgaat, maar die enkele keer dat het einde wel in zicht komt zien we dat meestal wel op tijd aankomen. Aangezien we bv ook boodschappen laten bezorgen met Picnic en dan dus afrekenen met internetbankieren, dan zie je meteen wat je saldo is.

En die rekeningen kosten wel meer geld, maar niet van dien aard dat het voor ons opweegt tegen de voordelen.

[Ardana]

LuNaTiC schreef op zondag 3 januari 2021 @ 11:18:
[...]
Het komt eigenlijk vrijwel nooit voor dat de boodschappenrekening echt opgaat, maar die enkele keer dat het einde wel in zicht komt zien we dat meestal wel op tijd aankomen. Aangezien we bv ook boodschappen laten bezorgen met Picnic en dan dus afrekenen met internetbankieren, dan zie je meteen wat je saldo is.

Zie je het saldo dan? Is me nog nooit opgevallen eigenlijk. Zal er eens op letten.

[LuNaTiC]

Ardana schreef op zondag 3 januari 2021 @ 11:35:
[...]

Zie je het saldo dan? Is me nog nooit opgevallen eigenlijk. Zal er eens op letten.

Nouja in de ING-app wel in elk geval. Je moet dan eerst een rekening selecteren en dan zie je meteen alle saldo's

[Ardana]

LuNaTiC schreef op zondag 3 januari 2021 @ 11:37:
[...]
Nouja in de ING-app wel in elk geval. Je moet dan eerst een rekening selecteren en dan zie je meteen alle saldo's

Ah, ik gebruik geen app (heb er ook geen), meestal iDeal. Dat zal het verklaren

[overhyped]

Ardana schreef op zondag 3 januari 2021 @ 10:56:
[...]

. Bovendien kosten meerdere rekeningen ook meer geld.

IKlopt mijn idee hierbij?

Nu staat er 1,5-2,5 keer m'n inkomsten op de betaalrekening (vlak voor m'n inkomsten binnenkomen staat er dus 1,5x m'n inkomsten, en direct daarna staat er 2,5x m'n inkomsten), en de rest op de spaarrekening, maar ik ga écht niet ineens meer uitgeven omdat er X op de betaalrekening staat.

Ik gebruik bunq, dus 25 rekeningen inclusief. Ik zou dus nooit zo veel achter een pinpas willen hebben. Op mijn direct toegankelijke rekening staat Max iets van 500€, tenzij ik op weg naar de winkel ben om iets duurs te kopen: dan zet ik even meer geld op m’n rekening.

Met m’n partner deel ik drie rekeningen: spaar, boodschappen en vaste lasten. Iets minder m
Toch maar een beetje terug naar het topic te gaan

[Ardana]

overhyped schreef op zondag 3 januari 2021 @ 12:28:
[...]
Ik gebruik bunq, dus 25 rekeningen inclusief.

Heb je dan ook zoveel bankpassen? Want je zult toch 'n keer in 'n winkel moeten betalen.

Ik zou dus nooit zo veel achter een pinpas willen hebben.

Waarom niet? Pas verliezen kunnen ze nauwelijks wat mee (ja, contactloos betalen, maar daar helpt een saldo van max € 500 niet tegen). Skimmen? Mja, ik heb wat vertrouwen in mezelf (misschien teveel hoor, maar ik heb daadwerkelijk nog geen skim-actie gezien waarvan ik zeg "hmm, daar zou ik ook in kunnen trappen"). Gat in m'n hand heb ik niet. En ik heb ook vertrouwen in de bank: als er écht 'n rare actie is geweest waar ik in ben getrapt, geloof ik ook dat de bank compenseert, want dan had ik echt niet kunnen weten dat er iets mis was.

[overhyped]

Ardana schreef op zondag 3 januari 2021 @ 12:34:
[...]

Heb je dan ook zoveel bankpassen? Want je zult toch 'n keer in 'n winkel moeten betalen.


[...]

Waarom niet? Pas verliezen kunnen ze nauwelijks wat mee (ja, contactloos betalen, maar daar helpt een saldo van max € 500 niet tegen). Skimmen? Mja, ik heb wat vertrouwen in mezelf (misschien teveel hoor, maar ik heb daadwerkelijk nog geen skim-actie gezien waarvan ik zeg "hmm, daar zou ik ook in kunnen trappen"). Gat in m'n hand heb ik niet. En ik heb ook vertrouwen in de bank: als er écht 'n rare actie is geweest waar ik in ben getrapt, geloof ik ook dat de bank compenseert, want dan had ik echt niet kunnen weten dat er iets mis was.

Nee, ik heb 1 bankpas. Bij bunq met twee pincodes voor twee rekeningen waar ik geld vanaf pin.

M’n vaste lasten rekening hoef ik nooit vanaf te pinnen, net zoals m’n salaris rekening, m’n jaarlijkse kosten rekening, m’n expenses rekening en m’n koppelrekenignen naar spaar- en beleggings producten. Daar gaan alleen incasso’s van en naar toe.

Qua pinpas: deels gevoel, al ken ik genoeg mensen die geskimmed zijn, en wordt in het buitenland de magneetstrip nog iets vaker gebruikt dan hier in Nederland. Heb ook vaak genoeg scenario’s gehoord van mensen die ‘met lichte dwang’ gemotiveerd worden om een rekening leeg te pinnen. Dan vindt ik het fijn dat er een drempel zit Net zoals dat ik m’n spaar en beleggings rekening nooit achter de zelfde login wil hebben als m’n betaal rekening. Als er een keer iets gebeurt dan is de impact beperkt tot wat er in 1 maand binnenkomst en wat er als buffer bij m’n betaal rekening staat. Vervelend, maar relatief weinig impact.

En nee, er is nooit wat misgegaan bij mij, maar defense in depth is toch een beetje beroeps deformatie voor mij

[de Peer]

Ardana schreef op zondag 3 januari 2021 @ 12:34:
[...]

Heb je dan ook zoveel bankpassen? Want je zult toch 'n keer in 'n winkel moeten betalen.

Je kunt bij sommige banken in je app je pas koppelen aan een bepaalde rekening. Op die manier heb je dus maar 1 pas nodig. Best handig.
En bij bunq kun je dus 2 pincodes hanteren. Bij de ene pincode wordt het van bankrekening 1 afgeschreven en bij de andere pincode van bankrekening 2.

[mwa]

Er daarnaast koppel je heel snel een rekening aan een pas, dus dat kan je bv zo in de winkel doen.

[Workaholic]

Even een voorzichtig schopje van dit topic. Ik heb wat discussies met mijn vrouw over geldzaken en zoek even wat advies. Ook ben ik benieuwd of er tweakers zijn met deze specifieke grote inkomensverschillen en hoe zij dit dan oplossen.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

DrivinUCrazy schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:55:
Onze notaris noemde deze situatie specifiek als voorbeeld toen we ons samenlevingscontract gingen opstellen. Let wel, wij zitten niet in deze situatie, maar hebben deze wel al deels voorbereid in ons contract.

Wij zagen dit simpel: ondanks dat er geen officiële werkgever is, zijn die taken in het huishouden óók werk. Dus daar hangen we dan een "huishoudvergoeding" aan voor het deel wat de een minder is gaan werken. En ja, dat klinkt bijzonder rationeel en onromantisch. So what?

Dank voor het idee. Dus wat je feitelijk zegt is dat ondanks dat we het al naar rato verdelen (daarmee vang je toch al een lager inkomen mee op?) ik ook wat moet uitbetalen voor de 2 dagen dat ze thuis is voor de kleine? Zoals gezegd de schoonmaakster en het kinderdagverblijf blijft op haar verzoek gewoon.

Wat ik zou kunnen doen is misschien het netto verschil tussen fulltime salaris van haar versus 24 uren als extra budget uitkeren? Dan blijf ik wel bij mijn denkwijze als het gaat om zelf redzaamheid etc?

[ Voor 20% gewijzigd door Workaholic op 04-01-2021 16:00 ]

[DrivinUCrazy]

Onze notaris noemde deze situatie specifiek als voorbeeld toen we ons samenlevingscontract gingen opstellen. Let wel, wij zitten niet in deze situatie, maar hebben deze wel al deels voorbereid in ons contract.

Wij zagen dit simpel: ondanks dat er geen officiële werkgever is, zijn die taken in het huishouden óók werk. Dus daar hangen we dan een "huishoudvergoeding" aan voor het deel wat de een minder is gaan werken. En ja, dat klinkt bijzonder rationeel en onromantisch. So what?

[DrivinUCrazy]

Workaholic schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:47:
Even een voorzichtig schopje van dit topic. Ik heb wat discussies met mijn vrouw over geldzaken en zoek even wat advies. Ook ben ik benieuwd of er tweakers zijn met deze specifieke grote inkomensverschillen en hoe zij dit dan oplossen.


***members only***


[...]


Dank voor het idee. Dus wat je feitelijk zegt is dat ondanks dat we het al naar rato verdelen (daarmee vang je toch al een lager inkomen mee op?) ik ook wat moet uitbetalen voor de 2 dagen dat ze thuis is voor de kleine? Zoals gezegd de schoonmaakster en het kinderdagverblijf blijft op haar verzoek gewoon.

Juist. Doordat je het salaris als verdeelsleutel gebruikt om het eerlijk te maken, ga je het juist scheef trekken. Ze werkt nu immers bewust wat minder om die tijd thuis te besteden aan opvoeding/huishouden. Dat zul je op een of andere manier moeten corrigeren.

Wat ik zou kunnen doen is misschien het netto verschil tussen fulltime salaris van haar versus 24 uren als extra budget uitkeren? Dan blijf ik wel bij mijn denkwijze als het gaat om zelf redzaamheid etc?

Dat zou in grote lijnen mijn invulling waarschijnlijk zijn. Waarschijnlijk zou dat zelfs onze invulling zijn, al kun je je afvragen welk uurloon je het thuisblijven waard vind. Misschien is dat wel meer dan haar 'echte' baan. Maar hoe jullie dat doen, is toch echt aan jullie.

[ Voor 4% gewijzigd door DrivinUCrazy op 04-01-2021 16:16 ]

[overhyped]

Workaholic schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:47:
Even een voorzichtig schopje van dit topic. Ik heb wat discussies met mijn vrouw over geldzaken en zoek even wat advies. Ook ben ik benieuwd of er tweakers zijn met deze specifieke grote inkomensverschillen en hoe zij dit dan oplossen.


***members only***

Ik heb dit vroeger opgelost met het ‘zakgeld’ concept. Ieder krijgt een vast bedrag aan vrij te besteden geld. Met grote verschillen en kinderen in het spel moet je je afvragen of je al dan niet werken moet afdwingen met financiële middelen.

[de Peer]

DrivinUCrazy schreef op maandag 4 januari 2021 @ 15:55:
Onze notaris noemde deze situatie specifiek als voorbeeld toen we ons samenlevingscontract gingen opstellen. Let wel, wij zitten niet in deze situatie, maar hebben deze wel al deels voorbereid in ons contract.

Wij zagen dit simpel: ondanks dat er geen officiële werkgever is, zijn die taken in het huishouden óók werk. Dus daar hangen we dan een "huishoudvergoeding" aan voor het deel wat de een minder is gaan werken. En ja, dat klinkt bijzonder rationeel en onromantisch. So what?

Voor 'het huishouden' zou ik dan persoonlijk geen geld over hebben. Ik vind dat geen werk. Hier doen we beiden zo'n 2 a 3 uur per week aan huishouden, beetje tussendoor.

Alles rondom de kinderen is een ander verhaal natuurlijk,maar dat reken ik niet tot 'het huishouden'

[Hann1BaL]

Wij hebben het heel ouderwets gedaan en financieel volledig in mijn nadeel:

Getrouwd in gemeenschap van goederen en alles gaat op en van de gezamelijke rekeningen.

Redenatie in het kort:
Beiden doen we net zoveel voor de familie. En hoewel ik meer werk en meer verdien doet mijn vrouw meer in het huis en meer voor de kinderen. Beiden wel full time bezig.

In mijn optiek moet je beiden dan ook net zoveel ruimte hebben voor besteding voor jezelf, ongeacht wat je verdient. Ik vind het raar dat ik buiten de kosten dan meer te besteden zou hebben dan mijn vrouw.

Belangrijkste argument is dat je beiden net zo veel bijdraagt aan het huishouden en wat dat dan is, is niet zo relevant.
Dus bij gelijke inzet en motivatie voor het geheel: Werk, huishouden, kinderen, boodschappen, etc.. dient het financiele resultaat ook gelijk te zijn in mijn optiek.

Wat wel meehelpt is dat we beiden niet het geld over de balk smijten voor hobby's maar dat altijd in overleg doen. Het is dus niet zo dat 1 van 2 de rekening plundert voor zichzelf.


Voordeel: Lekker transparant en simpel.
Nadeel: mochten we ooit uit elkaar gaan kost mij dat relatief veel, maar dat interesseert me eigenlijk niet veel.

[ Voor 13% gewijzigd door Hann1BaL op 04-01-2021 16:24 ]

[Broabander]

Beredeneer het eens voor wie wat netto te besteden heeft ipv wat e.e.a. kost. Als jij gemiddeld maandelijks E1000,- overhoudt en je vrouw E250,-, dan is dat aardig krom in deze situatie. Het is inderdaad niet dat ze 40 uur zou kunnen gaan werken en dan meer over zou houden, ivm kosten kinderopvang die er tegenover staan. Dus die bespaar jij uiteindelijk ook.

En als zij een laag inkomen heeft maar niet mee betaalt aan het huis vraag ik me wel af waar die 750,- per maand in je rekenvoorbeeld voor vaste lasten voor is? Is wel heel veel geld voor boodschappen en G/W/L/Netflix?

Dus ik zou ofwel haar maandelijkse bijdrage omlaag schroeven, of een groter deel van de kinderopvang voor jouw rekening nemen op de dagen dat zij werkt. Dan komt het ook iets minder over alsof jij haar 'zakgeld' geeft om voor de kleine te zorgen.

[ Voor 5% gewijzigd door Broabander op 04-01-2021 16:30 ]