Vintage1967 schreef op dinsdag 25 juli 2017 @ 19:21:
[...]
Ik heb lange tijd alleen The Wall gehad, en kende natuurlijk het nummer Money. Eerlijk gezegd vind ik The Wall nu eigenlijk wel het minste album. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het nog steeds een gaaf album, alleen pak ik nu heel vaak naar Meddle, Piper en Soucer.
Trouwens, Ummagumma heb ik nu een keer beluisterd.................Die moet nog even landen. Misschien kan je je daar wel iets bij voorstellen

.
Vanavond gaat deze jongen luisteren naar 'A Momentary Lapse Of Reason'. Zoals gezegd al ruim een week in huis, helemaal gewassen en klaar om beluisterd te worden

.
The Wall is 100% alleen Waters eigenlijk, tenminste het is zuiver en alleen zijn verhaal. ws dat je hem daardoor wat minder bent gaan vinden.
"Piper at the Gates of Dawn" en "Soucerful of Secrets" zijn veel Barrett wat Waters en de rest.
"Meddle", "Atom Heart Mother" en "Wish you were here" en opzich ook "Animals" zijn echt Pink Floyd alsin dat de hele band 100% samen het geheel heeft gecreeerd. (terwijl in Animals al wat Wall perspectieven/geluiden de kop op duiken.)
"Dark side of the Moon" is dan nog weer meer samenwerking maar dan met ook nog Alan Parsons erbij. (technisch hun beste album, ookal zijn imho andere albums mooier op een creatievere manier)
"Ummagumma 1e CD/LP" zijn de betere/beste versies van die nummers die al bestonden op "Piper at the Gates of Dawn" en "Soucerful of Secrets". Behalve dan "Careful With That Axe, Eugene" wat ze al vaker tijdens liveopterdens speelden maar niet echt eerder op album te vinden was, mega-geniaal nummer ongeveer enige in z`n soort maar je moet er een filmpje bij voorstellen om het leuk te vinden.
"Ummagumma 2e CD/LP" is te experimenteel en imho onluisterbaar, behalve als je in een bui bent om alle LP`s die je nooit speelt nog eens te proberen.
"A Momentary Lapse Of Reason" is een goed album en stiekum 1 van m`n favorieten, ookal kan je de afwezigheid van Waters wel erg merken, de tragiek is enigszins uit de muziek en ook de strakke lijn.
Het luistert meer weg als een soort album van de Dire Straits maar dan met meer flow/verhaal erin.
"Yet Another Movie Round And Round" daarvan vind ik geweldig en past imho bij "Welcome to the Machine" en "Comfortably Numb" wat dynamische opbouw betreft.
Zelf moet ik ook nog wat Pink Floyd albums hebben om m`n verzameling compleet te maken, op CD heb ik alles al.