Dat realiseert men zich al sinds het begin van de ruimtevaart. Het is ook niet zo dat Musk of SpaceX het heeft uitgevonden. Men weet al lang hoe het moet, alleen werd het veel te complex geacht, en de extra brandstof houdt je in een wurggreep (meer massa, dus nóg meer brandstof, of krachtigere motoren, dus nog meer brandstof, repeat). Het leek een onoplosbaar probleem, maar Musk en zijn slimme engineers hebben een truuk bedacht met de hoge druk/superchill temperaturen van de brandstof waardoor het mogelijk wordt.
De reguliere rocket scientists hadden aanvankelijk zo hun bedenkingen, en het is ook wel eens mis gegaan. Want er zit best een risico aan. Maar SpaceX heeft het voordeel dat ze min of meer vanaf 0 begonnen met als doel een herbruikbare raket te ontwikkelen. Musk had het kapitaal, dus dat is een groot voordeel. Voor de andere raketbouwers was er nauwelijks incentive, want de klanten kunnen niet anders omdat de consensus is dat het niet anders kan.
Er spelen allerlei zaken mee in dit geval, zoals bv nieuwe materialen en productiemethoden (3D printen van de motoren bv). Het belangrijkste is denk ik wel dat het een nieuw bedrijf is, geleid door een man die niet als doel heeft zijn zakken te vullen, maar een duurzame oplossing te bedenken (net zoals ie met Tesla duurzame mobiliteit voorstaat). Nieuwe bedrijven hebben geen last van 100 jaar legacy in bestuurstructuren, besluitvorming en hierarchie. Je ziet dat ook bij Bol.com en Coolblue. Een frisse aanpak.
Als laatste hindernis is de manier hoe NASA haar funding krijgt. Zij moeten dat lospeuteren van het congres en moeten daarvoor volledig risicovrije en volledig uitgedachte plannen presenteren. Het ontwikkelen van een herbruikbare raket had via NASA 25 jaar geduurd en vele tientallen miljarden gekost. Dus ze mogen Musk wel tot ridder slaan eigenlijk. Hij heeft een aardige doorbraak bewerkstelligd.
A good way to test the effectiveness and strength of a strategy is to look at whether it contains a strong and authentic tagline.