Ja dat is echt zo. Belangrijkste reden is de temperatuur extremen: gelijktijdig +200 in zonlicht en -200 in de schaduw. Daar komen straling en micrometeorieten bij. En ten alle tijden is er de factor dat je er niet even snel naar toe kan gaan als het mis gaat. daarom staat betrouwbaarheid altijd voorop.
Uiteraard is 't technisch veel moeilijker om iets de ruimte in te sturen dan de oceaan over te sturen
En als je een apparaat van 100 miljoen of van 10 miljard de ruimte in schiet maakt het nogal uit hoe betrouwbaar het lanceerapparaat is. En dus wordt de raket ook veel en veel duurder.
Lancering is misschien het meest spectaculaire deel van een missie, maar het is slechts een middel tot een doel; het wordt pas spannend na de lancering, zowel qua kosten, complexiteit, risico als inhoudelijk.
NASA maakt regelmatig gebruik van SpaceX, dus de raket moet niet per se veel duurder zijn.
Maar dan nog maakt dat weinig uit: pak een willekeurige missie buiten LEO en kijk dan naar de lanceerkosten vs missiekosten: lanceerkosten is een kleine fractie vd missiekosten.
Een aanzienlijk deel vd missiekosten is begeleiding vd missie. Daar heeft NASA al eens op geprobeerd te bezuinigen tijdens hun "
faster, better, cheaper" fase, door bij een Mars missie maar één man part-time op navigatie onderweg te zetten, en die heeft iets over het hoofd gezien. Resultaat: gefaalde missie. Sindsdien weten ze dat je er maar 2 tegelijk kan doen van "faster, better, cheaper".
dan zijn langdurig betrouwbare metingen wel handig.
Ook als het minder kostbaar zou zijn dan is het nog duur en dus handig als je de investering er uit haalt en het ding dus minstens gedurende de hele missie blijft functioneren.
ook zo weinig mogelijk vervuiling met aardse sporen willen hebben
accepteer je een succesratio van 90%, zelfs bij menselijke vluchten...
En dat een overheidsorganisatie dan voorzichtig is, zeker als het primaire aspect onderzoek is, begrijp ik helemaal.
Maar als er genoeg 'gekken' zijn die hun leven daarvoor op 't spel willen zetten/ het risico t.o.v. de beloning (financieel, maar ook het feit dat je betrokken bent bij zo'n traject), waarom ook niet?
En dan en passant ook nog even manen en planeten besmetten met Aardse microben? Vanwege de winst?
Maar dat is allemaal
niet relevant zolang commerciële partijen geen wetenschappelijke missies doen, en dat gaan ze niet doen want voor investeerders is de return on investment daarvan niet interessant (allemaal zeer lange termijn en niet direct financieel).
We zien nu al ook ivm een mogelijke Maan kolonie dat NASA voorop loopt met uit belastinggeld gefinancierde missies, en commerciële partijen slechts de apparatuur en lanceringen leveren.
En vraag me af of je er nog zo over zou denken als jouw dollars of jouw leven op het spel zou staan. 1 op 10 kans op falen is zeer onaantrekkelijk, voor bemande vluchten nog minder acceptabel. Ook als je niet zo geeft om het leven van anderen, qua PR is het een nachtmerrie. Ook SpaceX zit daar echt niet op te wachten.
Dus ja, het is complexer en duurder dan historische ontdekkingsreizen. Maar het feit dat we ons er veel minder blind ingooien heeft denk ik een veel grotere invloed erop
Een veel grotere invloed op de kosten is het feit dat de apparatuur zeer robust moet zijn (zie de eerder genoemde redenen) en ruimtereizen onvermijdelijk vele ordes van grootte meer energie vergen dan zeevaart - dat bedoel ik natuurkundig: al dat gewicht verplaatsen tegen de zwaartekracht in.
De enigen die baat hebben bij het veelvuldig falen van goedkope missies zijn de commerciële lanceer bedrijven, want dat zou voor hen meer lanceringen en dus meer winst betekenen.