Khayma schreef op donderdag 24 november 2016 @ 11:22:
[...]
En dat is makkelijk gezegd van de 'andere' kant.
Ik als Marokkaan zijnde met een opleiding, certificering, baan, vrouw en 'normaal' Nederlands taal gebruik voel mij alsnog in de minderheid dan wel als tweederangsburger gezien. Keer op keer moet ik mij distantiëren van wat er gebeurt op de wereld of van wat het tuig op straat doet. Het probleem daarvan is namelijk dat ik in een hoek geduwd wordt waar ik niet wil zijn.
Ik wordt standaard als 'de Marokkaan' gezien en waarom? God mag het weten. Heb 2e generatie ouders, ben hier geboren en getogen maar nog steeds heb ik de stempel 'De Marokkaan'. Of zoals wel eens vaker is geroepen (zelf in een professionele setting); Jij bent één van de goede. WTF?!
Ik keur niet goed wat Wilders noch wat DENK doet. Die creëren namelijk een splitsing in plaats van een eenheid.
Het gaat niet over jou.
Het is een semantische discussie geworden over wat wel en niet mag worden gezegd waarbij persoon non grata alleen conform stereotypering aan het woord mag komen.
De 'Marokkanen' vanuit de media zijn Nederlanders geboren en getogen in achterstandswijken. Wat dat betreft is er weinig veranderd de afgelopen eeuwen want je hebt altijd groeperingen gehad die in een hoekje worden geduwd waar je vooral geen contact mee moest hebben.
Trieste is dat er zo veel gruwelijk Nederlanders zijn die zich zijn confirmeren aan het beeld dat over ze wordt geschetst en die verkeerde beeldvorming begint al op school.
Zo kan ik je vertellen dat de kans 99,99% is dat je Amazigh bent, dat je hoort tot de rif-clan, dat je ouders en voorouders alleen ellende en oorlog hebben meegemaakt, dat Noord-Marokko door een alliantie van Europese landen is vergast, dat diegene die het overleeft hebben als wilde dieren onder dreiging door Franco bij elkaar zijn gesprokkeld en ze de voorhoede heeft laten vormen om verschillende opstanden in Spanje klein te houden, dat achterblijvers decennia voor dood zijn achtergelaten, dat na de dekolonisatie het Noorden steeds geen aandacht heeft gehad omdat de focus lag op de oostgrens omdat Frankrijk Algerije veel later verliet en dat dat niet bepaald vlekkeloos ging.
Dat de gebrek aan toekomst de reden was dat veel mensen hun land verlieten, en dat de term gastarbeiders heel vreemd is voor je (voor)ouders omdat terugkeer nooit een realistische optie is geweest.
Ik kan een pagina volschrijven waarbij ik telkens tot dezelfde conclusie kom.
Dat is dat ik medelijden heb met de Nederlandse Marokkaan,
niet omdat ze worden gepest worden door een malloot als Wilders,
maar dat ze totaal geen idee hebben van hun eigen geschiedenis, dat ze afstammen uit een periode waar wetten nog regels bestonden en daardoor geen land van oorsprong hebben, dat het land waar ze geboren zijn ze niet gegund word.
Je eigen geschiedenis is een stuk complexer dan 'minder Marokkanen', moslim, criminaliteit, achterstandspositie. Geen verwijt naar jou toe, maar er zijn te veel 'Marokkanen' die water zien branden als ik ze over hun eigen geschiedenis vertel.
Nog kwalijker is dat eerste generatie een leeftijd heeft bereikt dat ze sterven waarmee ook hun verhalen die ze nooit hebben kunnen vertellen omdat ze de taal niet hoefden te leren,
de 3de en 4de generatie schuift aan discussie-tafels aan om toch echt uit te leggen dat ze een Marokkaan zijn omdat ze ook een tweede paspoort hebben...
Die dubbele nationaliteit heeft ook nog eens een aparte geschiedenis. Er werd na de dekolonisering een decreet uitgevaardigd waardoor een ieder op Marokkaans grondgebied een Marokkaan werd zonder te kijken naar onderlinge verschillen om trammelant in oa het noorden te minimaliseren, daarbij kreeg iedere nakomeling automatisch de Marokkaanse nationaliteit ongeacht locatie van geboorte. Multi-cultureel werd van de ene op de andere dag afgeschaft in Marokko.
Heel het Wilders-debat is fascinerend vanuit zoveel verschillende facetten.
Wie of wat maakt jou bijvoorbeeld een Marokkaan? En zolang je daar aan vasthoud, welke reden is er dan om je je geboorteland te gunnen? Simpele vragen die ook beantwoord moeten worden om een stap verder te komen.