Henk007 schreef op dinsdag 6 juni 2017 @ 00:09:
Grotendeels eens met je verhaal, de bedragen die je spaart als je jong bent zijn meestal gering in vergelijking met die later in je leven.
Met het volgende ben ik het eigenlijk niet eens, of ik begrijp het verkeerd, dat kan ook natuurlijk
[...]
Ik zie geen fundamenteel verschil tussen een schuld gedeeltelijk aflossen met bedrag X enerzijds en de schuld aanhouden met bedrag X als spaargeld ertegenover. Uiteraard afgezien van het renteverschil.
De schuld en het spaargeld worden precies even snel minder waard. Je balanstotaal is exact gelijk.
Bij de spaarhypotheek moet ik verplicht de totale hypotheek aflossen op het eind van de looptijd. Daarvoor betaal je maandelijks een vast bedrag. Mijn rente is 5,6% (klinkt hoog, maar met een spaarhypotheek is dit effectief iets van 3%). Alles in het spaardeel ontvangt ook 5,6% rente, terwijl het nu op de bank slecht iets van 0,2% krijgt. Wel heb je maximaal HRA, omdat de schuld de hele looptijd maximaal blijft.
Als je dit allemaal optelt, dan is het veel effectiever om iets van 10.000 euro in het spaardeel te storten bij een hypotheek van rond de 2 ton. Die 10.000 wordt dan op lange termijn veel meer waard (reken maar uit: 10.000 * 1,056^15 = 22.644). Na 15 jaar heb je er dus effectief 12.644 euro bij. Daarnaast hoef je na de storting niet meer zoveel maandelijks te storten, omdat je spaardeel ineens wat groter is en ook sneller groter groeit door rente.
Alleen dit al levert dus op lange termijn (15 jaar) veel meer geld op dan de hypotheek laten draaien en het extra spaargeld te laten staan als buffer. Vooral geld laten staan betekent dankzij inflatie eigenlijk dat het minder waard wordt. Over 15 jaar met een inflatie van 1% is je 10.000 euro op de bank nog maar 10.000 * 0,99^15 = 8601 euro waard.
Hier kan je zelf ook wat met getallen spelen:
http://statline.cbs.nl/St...&D2=0&D3=a&HD=170606-0737
Je ziet nu dus denk ik wel dat het (voor een spaarhypotheek) nogal verschil maakt of je 10.000 euro over hebt en op de bank laat staan of investeert in de hypotheek. Maar daarnaast heb ik nog iets gedaan: de looptijd van 30 naar 20 jaar verkort. Hierdoor betaal ik per maand uiteraard weer iets meer om in het spaardeel te storten, zodat ik tien jaar eerder het eindbedrag bij elkaar heb. Maar ook die relatief kleine investering (iets van 200 euro per maand extra), zorgt ervoor dat ik straks tien jaar lang eerder van de hypotheek af ben. De rente op mijn hypotheek is netto iets meer dan 1000 euro per maand. Dat is dus een besparing van 10*12*1000 = 120.000 euro... Kosten zijn eenmalig 10.000 euro inleggen + 15 jaar * 12 maand * 200 euro = 36.000 bijstorten in het spaardeel. Levert dus iets van 80.000 euro op + ben eerder van de hypotheek af. Die 36.000 euro bijbetalen over 15 jaar moet je natuurlijk wel kunnen betalen. Als je dat niet goed lukt, dan kun je natuurlijk ook korten tot 25 jaar looptijd of gewoon de 30 jaar laten lopen. Werkende mensen kunnen over het algemeen echter best die 200 euro per maand missen.
Steamwitz schreef op dinsdag 6 juni 2017 @ 00:13:
Ik ben het grotendeels met je eens Tjeerd84, maar niet met alles.
Als je thuis woont is 3k misschien 'maar' een maandsalaris, maar vanaf het moment dat je op jezelf gaat wonen niet meer. Dan gaan er namelijk eerst nog je woonlasten en andere kosten vanaf. Er zijn genoeg mensen die blij zijn als ze aan het einde van de maand 100 Euro hebben kunnen sparen. En dan kost 3k sparen ineens 2,5 jaar.
Mee eens hoor. Ik wil ook niet zeggen dat mensen geen 3k als 18 jarige als buffer moeten hebben. Het zal echter op de lange termijn niks zeggen over je situatie. Het gaat er alleen om dat je slim en goed met je geld omgaat. Toen ik ging samenwonen met mijn vriendin in een huurhuisje hadden we iets van 6k om te beginnen en twee halve baantjes. We konden het eerste jaar zo net rondkomen. Zonder de buffer had dat niet gekund. Dat betekent dus alleen maar dat we een jaar later hadden kunnen gaan samenwonen. Wil dus alleen zeggen dat de grootte van de buffer weinig uitmaakt, maar het is uiteraard wel lekker om snel te kunnen opstarten als je graag op jezelf wil wonen.
Wat wel een probleem is, zijn de studenten die geen buffer aanhouden en een dikke schuld opbouwen (meer dan 10k schuld bijvoorbeeld, ik zag zelfs mensen die meer dan 50k deden). Dan maak je het jezelf wel moeilijk om goed te starten. Vaak die hoogopgeleide verwende studenten denken dat ze daarna met hun 'topsalaris' wel even snel die schuld wegwerken. Zolang je in de plus staat (of misschien rond de 0 voor mensen met meer lef), en je hebt een goede werk- en spaarmentaliteit is er niks aan de hand.
Ik reageerde eigenlijk op de mensen die nogal trots hier presenteerden dat ze als 18 jarige een x bedrag hadden als buffer. De balans. Er is vooral in je tienerjaren veel meer te doen en te leren dan keihard werken. Cliché, maar keihard werken kan (en moet vaak) nog een stuk van je leven. Ik werk graag en ben actief en positief met mijn geld bezig. Ik ben echter op mijn 16e gestopt met voetbal, omdat mijn ouders vonden dat werken voor een baas belangrijker was. Ik kom van een boerderij en daar moest ik eigenlijk al dagelijks werk doen. De werkmentaliteit had ik al en dus had ik achteraf liever gevoetbald tot mijn 18e of 20e of indien mogelijk nog langer. Mijn jongere broertje is wel doorgegaan met voetbal en hij redt zich ook prima financieel.
Verwijderd schreef op dinsdag 6 juni 2017 @ 00:27:
3k mag dan vanaf je 25ste niet zoveel zijn. Toch durf ik mijn hand ervoor in het vuur te steken dat de gemiddelde 18-jarige met 3k op zijn rekening voor zijn 50ste zijn huis heeft afbetaald en een goedgevulde spaarrekening heeft. Terwijl de 18-jarige die nu alles uitgeeft omdat je straks toch veel gaat verdienen op zijn 50ste nog steeds de eindjes aan elkaar moet knopen.
3k op je 18e zegt vooral iets over instelling en daarbij doe het niet ter zake dat het op de lange termijn niet zoveel zoden aan de dijk zet.
Ik denk dat dit best meevalt. Het zijn eerder de mensen met de grote mond en de mensen die eerder kiezen voor een lening dan voor harder werken die in de problemen komen. En zoveel zijn daar niet van.
Je hebt wel gelijk dat mensen die op hun 18e bewijzen dat ze goed met geld omgaan uiteraard de rest van hun leven hier voordeel van hebben. De rest van de 18 jarigen redt zich voor verreweg het grootste deel ook natuurlijk, anders waren er nu meer dan 50% mensen die door eigen schuld nog steeds niet normaal konden rondkomen. Er is financieel wel ellende, maar dat komt meestal door andere problemen: overlijden, drugs, geen werk, economische crisis.
Ik wil alleen maar zeggen dat je beter niet naar de hoogte van de buffer van een 'kind' kan kijken, maar naar de werkmentaliteit. Buffertje op 18 is lekker, maar op de lange termijn totaal nietig. De meeste ouders helpen verder hun kind de deur uit. Echt nodig is dat kleine startkapitaal dus niet naar mijn mening. Ik zeg dit, omdat er ook genoeg mensen zijn die blij zijn dat ze 1k hebben gespaard op hun 18e. En dat is naar mijn mening ook al goed, zolang ze geleerd hebben zuinig te leven en actief werk te zoeken. Voordat we de toekomst van iedere 18-jarige met minder dan 3k buffer de grond in boren.
Maar wel met je eens dat een buffer op jonge leeftijd uiteindelijk alleen maar positief is, snap wel hoe je het bedoelt verder.